ความคิดเห็นที่ 1 สำคัญที่เจตนา คุณเจตนาโกหกเป็นอกุศลกรรม แต่โกหกแล้วไม่เกิดการเสียหายต่อผู้อื่น ผลกรรมก็น้อยลง  บางครั้ง การพูดความจริง เป็นสิ่งที่สมควรทำ เพราะคนเราจำเป็นต้องอยู่กับความจริง ไม่ใช่อยู่กับสิ่งที่อยากให้เป็น จากคุณ : nuch_tre เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 06:54:06

ความคิดเห็นที่ 2 เริ่มต้นจะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ สุดท้ายความจริงมันก็จะปรากฏ จากคุณ : เต่ากินผักบุ้ง เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 07:02:53

ความคิดเห็นที่ 3 กระทู้นี้  เนื่องกับ พุทธศาสนา ของพระพุทธเจ้า ใช่ไหม? ถ้าใช่ ประเด็นที่ถาม --- มี ๓ ข้อ ให้เลือก --- ไม่ ครบถ้วน กระบวนความครับ "น่าจะ" ขาด ข้อ --- พระพุทธเจ้า ตรัสสอนเรื่องเช่นนี้ อย่างไร? ด้วย -- เช่น ที่ตรัสไว้ว่า (๑) เรื่องจริง มีประโยชน์ แต่ ยังไม่ เหมาะสมกับผู้นั้น  ก็จะยังไม่ตรัสแสดง (จากความจำ / หาเองก็แล้วกัน ว่า พระสูตรไหน?  ตรัสไว้กี่แบบ) สรุป ถ้า เป็นขาวพุทธ "ที่ไม่มักอะไรง่ายๆ" ฯ ก็ ควรจะ ยังไม่ โหวต ข้อใด ตามที่ตั้งไว้ ๓ ข้อ --- เพราะ ควรมี ข้อ ที่ ๔  ที่ เนื่องกับ --- รู้ว่า สัมมาวาจา ต่างกับ มุสา วาจา อย่างไร? --- ในฐานะ  เป็น สาวกของพระพุทธเจ้า ไม่ใช่ สาวกของอะไรอื่น ฯ เข้ามาแสดง คคห -- ไม่ โหวต ข้อไหน? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 07:11:53

ความคิดเห็นที่ 4 เลือก2 ครับ ถ้าผลกรรมตกแก่ตนเพียงผู้เดียว ยังดีกว่า2คน บอกความจริงแล้วก็ต้องทุกข์ทั้ง2คน จากคุณ : HeavenMoon เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 08:34:21

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ได้โหวตนะ แต่อยากเสนอ เพื่อพิจาณา ศึกษาไปด้วยกัน วาจาสัตบุรุษ ภิกษุ ท. ! สัตบุรุษในกรณีนี้ แม้มีใครถามถึงความไม่ดีของบุคคลอื่น ก็ไม่เปิดเผยให้ปรากฏ จะกล่าวทำไมถึงเมื่อไม่ถูกใครถาม; ก็เมื่อถูกใครถาม ถึงความไม่ดีของบุคคลอื่น ก็นำเอาปัญหาไปทำให้หลีกเลี้ยว ลดหย่อนลง กล่าวความไม่ดีของผู้อื่นอย่างไม่พิสดารเต็มที่. ภิกษุ ท. ! ข้อนี้พึงรู้กันเถิดว่า คนคนนี้ เป็น สัตบุรุษ. จตุกฺก.อํ.๒๑/๑๐๐/๗๓. อริยสัจจากพระโอษฐ์ หน้า ๑๐๖๙ หลักที่พระพุทธเจ้า ทรงใช้ในการตรัส ( ๖ อย่าง ) ราชกุมาร !     (๑) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น.     (๒) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น.     (๓) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ อันประกอบด้วยประโยชน์ แต่ไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเลือกให้เหมาะกาล เพื่อกล่าววาจานั้น.     (๔) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง ไม่แท้ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น     (๕) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้แต่ไมป่ ระกอบด้วยประโยชน์ แม้เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น.     (๖) ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้อันประกอบด้วยประโยชน์ และเป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้จักกาละที่เหมาะสม เพื่อกล่าววาจานั้น. ข้อนี้เพราะเหตุไรเล่า ? ราชกุมาร ! เพราะตถาคตมี ความเอ็นดูในสัตว์ทั้งหลาย ม. ม. ๑๓/๙๑/๙๔. พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ หน้า ๒๒๔ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 55 09:16:38 จากคุณ : การบูร (Camphor) เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 09:15:41

ความคิดเห็นที่ 6 พระพุทธเจ้ากล่าวความจริงเรื่องความงาม จึงทำให้ลูกสาวของพราห์มโกรธแค้น ถึงกับอาฆาต ทำให้นางต้องถูกธรณีสูบ การกล่าวความจริง เป็นสิ่งที่ถูกต้องทุกเวลา หากแต่ฝ่ายตรงข้าม เองนั่นแหละที่ไม่ยอมรับความจริง และก็สร้างเงื่อนไขมาเป็นเหตุผลต่างๆนาๆ จากคุณ : จันตรีบุตร เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 09:18:07

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่เสมอไป ไม่โหวตให้ เพราะการโกหกบางอย่าง สร้างความสุขให้คนเพียงชั่วคราว หลอกลวง สร้างฝัน ไปวันๆ แต่ในระยะยาวอาจเจอผลกระทบที่ร้ายเเรงและสร้างความทุกข์ที่ร้ายเเรงมหาศาลอาจส้รางความชิปหายให้ส่วนรวมเป็นอย่างมาก นี่คือสิ่งที่นักการเมือง ชอบทำ และ ทำอยู่ทุกนาทีเลวสิ้นดี จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 09:37:00

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้ารู้จักใช้ปัญญา ก็ไม่ต้องโกหก เช่น มีคู่รักคู่หนึ่งมาตรวจเลือดก่อนแต่งงาน พบว่า ผู้ชายติดเชื้อ HIV แต่บังคับหมอว่าอย่าไปบอกฝ่ายหญิง ทีนี้ วันฟังผล ฝ่ายหญิงก็ถามว่า ผลเลือดฝ่ายชายเป็นอย่างไร  หมอก็ตอบว่า ก่อนแต่งควรไปดูผลตรวจเลือดฝ่ายชายให้ดีๆ หมอย้ำนะ แต่หมอบอกไม่ได้ หรือ อาจจะไม่โกหก แต่บอกไม่หมดก็ได้ ไม่ถือว่าเป็นการโกหก เช่น คนไข้เสียชีวิตด้วยโรคเอดส์ แล้วนักข่าวมาถาม หมออาจจะตอบว่า เสียชีวิตเพราะปอดอักเสบ แต่ไม่ต้องบอกว่า ปอดอักเสบเพราะอะไร จากคุณ : รักหลอกจึงบอกให้ เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 10:33:53

ความคิดเห็นที่ 9 สมัยโบราณ   เรียกการโกหกหลอกลวง เป็นการตีความชัดเจนดี อีกทางหนึ่งคือไม่พูดอะไร ทางศาสนาพุทธ จึงให้เห็นว่าสิ่งที่โกหกหลอกลวง เป็นของไม่เที่ยง ของไม่แท้ เป็นของแปรปรวน ความสุขที่เกิดจากการโกหกก็เหมือนกัน ไม่แท้ แปรปรวน นักบวชในสมัยโบราณจึงแสวงหาสิ่งที่แท้ สิ่งที่จริง ความจริงนั้นสร้างความทุกข์ ให้กับคนที่มีความเห็นผิด คนที่จิตใจไม่ได้รับการอบรม คนที่มีโอกาส เป็นบ้า เสียสติ ได้เมื่อถูกกระทบเข้ากับภัยกับสิ่งที่ตัวเขาพบเจอเอง แต่กับคนมีปัญญา แล้วล้วนแสวงหาทางออก จากทุกข์ จากความจริงที่เห็นแล้วว่านั้นเป็นสิ่งลวง มากกว่าคนเขลาที่จมปลักความความสุขลวง จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 11:56:50

ความคิดเห็นที่ 10 ความจริงแม้นผู้ฟังแล้วไม่ชอบ แต่มีคุณค่าที่ทำให้ผู้ฟังเกิดการเรียนรู้และแก้ไขปรับปรุง แต่ควรพิจารณาพูดช่วงเวลาให้เหมาะสมก็จะเป็นคุณประโยนช์ ต่อทั้งผู้ฟังและผู้พูด... จากคุณ : ล้าน5 เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 12:56:09

ความคิดเห็นที่ 11 ความสุขเป็นสิ่งสมมติครับ เพราะทนได้ง่ายจึงพอใจที่จะทน (สุข = ทนได้ง่าย) ความทุกข์เป็นสัจจธรรมครับ เพราะทนได้ยากจึงไม่อยากที่จะทน (ทุกข์ = ทนได้ยาก) (แถมหน่อย อนิจจัง = ทนไม่ได้ ทนไม่ไหว ไม่ทน ต้องเปลี่ยนแปลง) เห็นด้วยกับ คห.5 ครับ ดำเนินตามรอยพระศาสดา อย่างไรก็ไม่ผิดและได้บุญ "ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้จักกาละที่เหมาะสม เพื่อกล่าววาจานั้น" ยังไงโกหกก็เป็นบาป พูดความจริงแล้วคนอื่นเป็นทุกข์ นั่นมันเรื่องของเขาไม่เกี่ยวกับเราจะเอามาแบกให้หนักทำไม แต่ต้องรู้ว่าควรพูดหรือไม่พูดตอนไหน โดยใช้ปัญญาพิจารณาเอา บางครั้ง พูดไป สองไพเบี้ย นิ่งเสีย ตำลึงทอง แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 55 15:11:35 จากคุณ : เจตวิมุติ เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 15:09:08

ความคิดเห็นที่ 12 มีคนเคยบอกมาว่าถ้ากำลังจะต้องพูดโกหก ให้เปลี่ยนเรื่อง    หรือไม่พูดเสียจะดีกว่า จากคุณ : joopkajoop เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 19:19:58

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่โวต เพราะผมเลือกจะไม่พูด แง่บๆ จากคุณ : itoursab เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 00:32:12

ความคิดเห็นที่ 14 บอกความจริง ถ้าเป็นทุกข์ จะเลี่ยงไม่บอก แต่ที่แน่ๆจะไม่โกหก แต่ถ้าต้องเลือก เลือก ข้อ 1 ครับ บอกเป็นบอกครับ การเกิดเป็นทุกข์ อะไรมันก็ทุกข์ทั้งนั้นแหละ แต่ทำเป็นไม่รู้เท่านั้นเอง จากคุณ : แมงกุ๊ดจี่ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 08:23:51

ความคิดเห็นที่ 15 บางครั้งก็จำเป็น อย่างที่เรียกว่า กุศโลบาย จากคุณ : Buree เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 16:57:51