ความคิดเห็นที่ 1 1ในหลายๆวิธี จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 18:43:35

ความคิดเห็นที่ 2 เข้าใจอารม จขกท ครับ ผมก้อโดน ผมเรียนจบมา พ่อแม่มาบอกว่า จัดงานบวชไว้เเล้วนะ ไม่ได้อยากบวชเลย ตอนบวชก้อรู้สึกเฟล และ จิตตกมาก จากที่เคยต้องทำนู่นนี่มากมาย กลายเป้นอะไรไม่รู้ สรุปบวชได้ไม่สามวันก้อห้าวันอะลืมละ ผมก้อบวชๆไปอะครับ ผมว่าก้อทนๆไปอะ จากคุณ : Arkkara เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 18:47:40

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่เคยได้ยินความเชื่อแบบนี้นะครับ ปกติ การบวชถือว่าเป็นอุบายในการชักจูงพ่อแม่เข้าวัด จะได้ใกล้ชิด พระศาสนามากขึ้น บ้างก็ถือว่าในการบวช ผู้ที่จะได้กุศลมากก็คือ แม่ เพราะพ่อได้กุศลจากการบวชด้วยตัวเองไปแล้ว เหลือแต่แม่ที่บวชไม่ได้ บวชแล้วแต่ไม่เลี้ยงดูพ่อแม่ยามแก่ชรา ก็ถือว่าเป็นลูกอกตัญญูอยู่ดีครับ การบวชคงทดแทนพระคุณไม่ได้หมด ซึ่งเรื่องนี้ ลูกสาวก็ทำได้ จากคุณ : สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 18:48:32

ความคิดเห็นที่ 4 การตอบแทนบุญคุณบิดามารดา ทั้งบุตรธิดาสามารถตอบแทนได้ครับ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การที่จะตอบแทนคุณแก่บุคคลทั้ง ๒ คือ มารดา ๑ บิดา ๑ เรากล่าวว่ากระทำไม่ได้ง่ายเลย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุตรพึงแบกมารดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง แบกบิดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง เขามีอายุมีชีวิตอยู่ตลอดร้อยปี และพึงปฏิบัติบำรุงทั้ง ๒ ด้วยการอบกลิ่น การนวด การให้อาบน้ำ และการบีบนวดอวัยวะต่าง ๆ แก่ท่านทั้งสอง แม้ท่านทั้ง ๒ ก็พึงถ่ายอุจจาระบนบ่านั่นเอง ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ชื่อว่าตอบแทนบุญคุณแก่มารดาบิดา ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง บุตรพึงตั้งมารดาไว้ในราชสมบัติ มีอำนาจยิ่งใหญ่ในแผ่นดินใหญ่ อันมีรัตนะ ๗ ประการมากหลายนี้ แม้กระนั้นก็ยังไม่ชื่อว่าตอบแทนคุณมารดาบิดา ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะมารดาบิดามีอุปการะมาก เป็นผู้บำรุงเลี้ยง เป็นผู้สอนให้ลูกรู้จักโลก” ส่วนบุตรคนใด ทำให้มารดาบิดาผู้ไม่มีศรัทธาให้สมาทานตั้งมั่นในสัทธาสัมปทา ให้มารดาบิดาผู้มีทุศีลสมาทานตั้งมั่นในสีลสัมปทา ให้บิดามารดาผู้มีความตระหนี่สมาทานตั้งมั่นในจาคสัมปทา ให้มารดาบิดาผู้ทรามปัญญา สมาทานตั้งมั่นในปัญญาสัมปทา ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ด้วยเหตุมีประมาณเท่านั้น และบุตรย่อมชื่อว่าเป็นผู้อันกระทำตอบแทนบุญคุณแก่มารดาบิดาแล้ว จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 19:22:19

ความคิดเห็นที่ 5 อยากให้กิ๊ฟ คห.4 แต่กิ๊ฟหมดแล้ว พระพุทธเจ้าก็ตอบแทนคุณพุทธมารดา โดยไปเทศน์ให้ฟังบนสวรรค์จนบรรลุโสดาบันไงครับ พระสารีบุตรก็ตอบแทนคุณมารดา โดยไปเทศน์ให้ฟังจนบรรลุโสดาบันเช่นกัน ยังทำให้พ่อแม่มีสัมมาทิฏฐิ ไม่ได้ก็ยังไม่ถือว่าตอบแทนหมดครับ ว่าง่ายๆ ต้องทำให้พ่อแม่ หายโง่ หรือฉลาดขึ้นก่อนนั่นเอง (ยากระดับเทพยังทำแทบไม่ได้) ถ้าไม่บวชก่อนไปสอน พ่อ-แม่ ที่ไหนจะฟังลูก แต่สอนพ่อ-แม่ ตอนอยู่ในผ้าเหลืองนี่ล่ะ ท่านจึงยอมฟัง จากคุณ : เจตวิมุติ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 19:51:18

ความคิดเห็นที่ 6 ในสมัยก่อนผู้ชายออกเรือนไม่ค่อยได้เลี้ยงดูพ่อแม่ ก็มีผู้หญิงนี่แหละครับ อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนเลี้ยงดูพ่อแม่ในวัยชรา จากคุณ : kekzo เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 20:01:16

ความคิดเห็นที่ 7 ผมก็เคยสงสัยเหมือนกัน คำตอบ ของผม มาสรุปตรงนี้ครับ ผู้หญิงบวชพระไม่ได้   ในทางพุทธศาสนาการบวชพระ เป็นสิ่งที่ยาก เหมือนอย่าง ที่คุณกำลังเผชิญอยู่  ไม่ใช่จะอยากบวชกันทุกคน นะครับ บวชแล้วทำตัวเองให้เป็นพระ ยิ่งยากเข้าไปอีก     ดังนั้นเวลาเห็นพระที่ท่านตั้งใจปฎิบัติ เราก็จะนึกถึงคุณของบุพการี ที่มีบุตรที่ประเสริฐสืบทอดศาสนา เป็นธรรมทายาท   ในทางโลกเด็กที่เรียนเก่ง พ่อแม่ก็ภูมิใจ ในทางธรรมก็เช่นกัน แล้วก็ ตอนที่ผมบวช พ่อแม่ ผมเสียชีวิตไปแล้ว เวลาสวดมนต์ ไหว้พระ ภาวนา ก็ จะอธิษฐาน แผ่เมตตา ให้ท่านได้รับ เพื่อมีความสุข ในภพชาติยิ่ง ๆ ขึ้น ผมก็คิดว่า  ถ้าเป็นสิ่งที่ทำได้ ก็สมควรทำ เพราะไม่ได้ยากอะไร  เหมือนอย่างที่เคยได้ยินกันบ่อย ๆ ทำให้พ่อแม่ มีความสุข และ รับรู้ได้ก่อนที่ท่าน จะไม่สามารถรับรู้ได้  แล้วก็ บอกว่า สายเกินไป ทั้ง ๆที่มันไม่สาย เพียงแต่เราไม่ก้าวข้าม อัตตา ของตัวเอง ออกมาต่างหาก จากคุณ : แฟนพันธุ์ทาง (อาจารย์ไข่) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 20:10:02

ความคิดเห็นที่ 8 ของ ผญ. ก็ทำได้ง่าย ๆ  คือรักษาศีล 5 และการกตัญญู จากคุณ : มีดกรีดใจ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 20:54:53

ความคิดเห็นที่ 9 ผู้หญิงบวชถือศีล ๘ ก็ได้  ตามจังหวะโอกาส  หรือบางคนอาจจะโกนหัวบวชชีไปเลยก็ยิ่งดี จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 21:01:11

ความคิดเห็นที่ 10 บวชใจ บรรลุพระโสดาบันเป็นอย่างน้อย จากคุณ : แมวเปอร์เซีย เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 21:08:37

ความคิดเห็นที่ 11 อยากเกิดเป็นผู้ชายจะได้บวชให้พ่อแม่ เสียดายที่เกิดเป็นผู้หญิง ตอบ จขกท ผู้หญิงตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ก็คือการดูแล ใกล้ชิด เอาใจใส่ท่านทุกอย่าง เคยสังเกตไหมว่าลูกผู้ชายน้อยคนที่จะทำได้ เพราะนิสัยผู้หญิง จะชอบดูแล เอาใจใส่ นั่นเอง ไม่อธิบายไปมากกว่านี้ เดี๋ยว จขกท จะอิจฉา เพราะเรายังอิจฉา จขกท เลยที่มีโอกาสได้บวชพระ จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 21:13:41

ความคิดเห็นที่ 12 อยากให้กิ๊ฟ คห.4 เหมือนคห.5ครับ กิ๊ฟหมดเหมือนกัน การบวชเป็นค่านิยมของยุคสมัยไปเสียแล้ว  ถ้าลูกชายไม่ได้บวชแต่ชักจูงพ่อแม่ จากที่ไม่มี ...ให้มี ศรัทธา จาคะ ทาน ศีล สมาธิ และปัญญาได้นี่แหละจึงเรียกว่ากตัญญู ไม่ว่าลูกชาย หรือหญิงก็สามารถทำได้โดยไม่ต้องบวชเลย การบวชนั้นเป็นประโยชน์โดยตรงแก่ตัวผู้บวชเองเสียมากกว่าครับ พ่อแม่ได้โดยอ้อมเท่านั้น จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 21:27:11

ความคิดเห็นที่ 13 อนุโมทนาสาธุ ตอบไว้ดีแล้ว จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 22:07:23

ความคิดเห็นที่ 14 ถามแล้ว ตกลงอยากเป็น ชาย หญิงกันแน่ ถ้าไม่ตั้งใจบวชแล้วได้โทษหลายเท่าตัวนะครับ คุณอนันต์โทษมหันต์ บวชตั้งใจจริงวันเดียวสึกได้ประโยชน์กว่าอยู่ไปวันๆมีแต่เพิ่มโทษ จากคุณ : แล้วแต่ ครับ (HeavenMoon) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 22:29:11

ความคิดเห็นที่ 15 การบวช ถือว่าได้เพิ่มโอกาสทำความดี ได้นำพาตนเองและตระกูลเข้าไปเป็นญาติกับพระศาสนา เป็นญาติกับพระศาสดา แต่สำหรับผู้ที่ไม่ได้บวช ก็ถือว่าได้ตอบแทนคุณบิดามารดาเช่นกัน หากปฏิบัติตนดี บำรุงดูแลท่านด้วยดี และนำท่านเข้าสู่ทางแห่งมรรคผล ในทางพระศาสนา ดังนั้น สำหรับผม ผมเชื่อว่า "แม้ไม่ได้บวช". ก็สามารถตอบแทนคุณบิดามารดาได้ โดยส่วนตัวของผมแล้ว หากลูกได้บวช ผมก็ดีใจ หากลูกไม่บวช ผมก็ไม่เสียใจ หากเขาสามารถเข้าถึงหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ก็ถือว่าโอเคแล้วล่ะ สำหรับลูกสาว ผมจะสอนเองว่า ไม่จำเป็นต้องน้อย จหรือเสียใจ ที่เกิดมาเป็นหญิง และผมไม่เชื่อตามที่เขาเชื่อๆกันหรอกว่า การเกิดเป็นหญิงเพราะทำบุญมาน้อยกว่า ผมเชื่อว่า หญิงชาย มีความสำคัญเท่าเทียมกัน เพราะ "หากไม่มีเพศหญิง พระพุทธเจ้า จะมาเกิดและทรงอุบัติเป็นพระพุทธเจ้าได้อย่างไรกัน?" จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 23:12:53

ความคิดเห็นที่ 16 [๒๗๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวการกระทำตอบแทนไม่ได้ง่ายแก่ ท่านทั้ง ๒ ท่านทั้ง ๒ คือใคร คือ มารดา ๑ บิดา ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุตร พึงประคับประคองมารดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง พึงประคับประคองบิดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง เขามีอายุ มีชีวิตอยู่ตลอดร้อยปี และเขาพึงปฏิบัติท่านทั้ง ๒ นั้นด้วยการอบกลิ่น การนวด การให้อาบน้ำ และการดัด และท่านทั้ง ๒ นั้น พึงถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะบนบ่าทั้งสองของเขานั่นแหละ ดูกรภิกษุทั้งหลาย การกระทำอย่างนั้น ยังไม่ชื่อว่าอันบุตรทำแล้วหรือทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดาเลย ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง บุตรพึงสถาปนามารดาบิดาในราชสมบัติ อันเป็นอิสราธิปัตย์ ในแผ่นดิน ใหญ่อันมีรตนะ ๗ ประการมากหลายนี้ การกระทำกิจอย่างนั้น ยังไม่ชื่อว่าอัน บุตรทำแล้วหรือทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดาเลย ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะ มารดาบิดามีอุปการะมาก บำรุงเลี้ยง แสดงโลกนี้แก่บุตรทั้งหลาย ส่วนบุตร คนใดยังมารดาบิดาผู้ไม่มีศรัทธา ให้สมาทานตั้งมั่นในศรัทธาสัมปทา ยังมารดา บิดาผู้ทุศีล ให้สมาทานตั้งมั่นในศีลสัมปทา ยังมารดาบิดาผู้มีความตระหนี่ ให้ สมาทานตั้งมั่นในจาคสัมปทา ยังมารดาบิดาทรามปัญญา ให้สมาทานตั้งมั่นใน ปัญญาสัมปทา ดูกรภิกษุทั้งหลาย ด้วยเหตุมีประมาณเท่านี้แล การกระทำอย่างนั้น ย่อมชื่อว่าอันบุตรนั้นทำแล้ว และทำตอบแทนแล้ว แก่มารดาบิดา ฯ    เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  บรรทัดที่ ๑๖๑๗ - ๑๘๔๐.  หน้าที่  ๗๐ - ๗๙. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=1617&Z=1840&pagebreak=0             ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=277 อรรถกถาสูตรที่ ๒                             ในสูตรที่ ๒ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.               บทว่า มาตุ จ ปิตุ จ ได้แก่ มารดาผู้บังเกิดเกล้า ๑ บิดาผู้บังเกิดเกล้า ๑.               บทว่า เอเกน ภิกฺขเว อํเสน มาตรํ ปริหเรยฺย ความว่า บุตรพึงปรนนิบัติมารดาแบกไว้บนจะงอยบ่าข้างหนึ่ง.               บทว่า เอเกน อํเสน ปิตรํ ปริหเรยฺย ความว่า บุตรพึงปรนนิบัติบิดาแบกไว้บนจะงอยบ่าข้างหนึ่ง.               บทว่า วสฺสสตายุโก วสฺสสตาชีวี ความว่า มีอายุถึง ๑๐๐ ปี ทรงชีพอยู่ ๑๐๐ ปี. มีคำอธิบายว่า ถ้าบุตรคิดว่าจักตอบแทนคุณบิดามารดา กระวีกระวาดให้มารดานั่งบนจะงอยบ่าข้างขวา ให้บิดานั่งบนจะงอยบ่าข้างซ้าย มีอายุถึง ๑๐๐ ปี ทรงชีพแบกอยู่ ๑๐๐ ปี.               บทว่า โส จ เนสํ อุจฺฉาทนปริมทฺทนนฺหาปนสมฺพาหเนน ความว่า บุตรนั้นแลพึงบำรุงบิดามารดาผู้นั่งอยู่บนจะงอยบ่านั่นเอง ด้วยการอบกลิ่นให้ตัวหอม เพื่อบรรเทากลิ่นเหม็น ด้วยการนวดมือเท้า เพื่อบรรเทาเมื่อยขบ เวลาหนาวให้อาบน้ำอุ่น เวลาร้อนให้อาบน้ำเย็น ด้วยการดัดคือ ดึงมือและเท้าเป็นต้น.               บทว่า เต จ ตตฺเถว ความว่า บิดามารดาทั้งสองก็นั่งถ่ายอุจจาระปัสสาวะอยู่บนนั้นแหละ คือบนจะงอยบ่าทั้งสองของบุตรนั้น.               บทว่า น เตฺวว ภิกฺขเว ความว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ด้วยอาการปรนนิบัติถึงเพียงนี้ จะเป็นอันบุตรนั้นได้ทำคุณหรือได้ตอบแทนคุณแก่บิดามารดาแล้ว หามิได้เลย.               บทว่า อิสฺสราธิปจฺเจ รชฺเช พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสหมายถึงความเป็นพระเจ้าจักรพรรดิทีเดียว.               บทว่า อาปาทกา แปลว่า เป็นผู้ให้เติบโต เป็นผู้ดูแล. เพราะบุตรทั้งหลาย บิดามารดาทำให้เติบโตและดูแลแล้ว.               บทว่า โปสกา ได้แก่ เป็นผู้เลี้ยงดูโดยให้มือเท้าเติบโต ให้ดื่มโลหิตในหทัย. เพราะบิดามารดาเลี้ยงบุตรอย่างดี ประคบประหงมด้วยข้าวน้ำเป็นต้น.               บทว่า อิมสฺส โลกสฺส ทสฺเสตาโร ความว่า ถ้าในวันที่บุตรเกิด บิดามารดาจะจับเท้าบุตรเหวี่ยงไปในป่าหรือในเหว บุตรก็จะไม่ได้เห็นอิฏฐารมณ์และอนิฏฐารมณ์ในโลกนี้ แต่เพราะท่านไม่ทำอย่างนี้ ฟูมฟักเลี้ยงดู บุตรจึงเห็นอิฏฐารมณ์และอนิฏฐารมณ์ในโลกนี้ เพราะอาศัยบิดามารดา ฉะนั้น บิดามารดาจึงชื่อว่าเป็นผู้แสดงโลกนี้แก่บุตร.               บทว่า สมาทเปติ ได้แก่ ให้เชื่อถือ.               ในพระสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสศรัทธา ศีล จาคะ ปัญญา ผสมกันทั้งโลกิยะและโลกุตระ.               ภิกษุเช่นพระธรรมเสนาบดีสารีบุตรเถระ พึงทราบว่าชื่อว่ายังบิดามารดาให้ตั้งมั่นอยู่ในคุณธรรมเหล่านั้น.               จบอรรถกถาสูตรที่ ๒   --------------------------------------------------- มงคลที่ ๑๑ บำรุงมารดาบิดา & พระคุณของมารดาบิดา  โดยหลวงพ่อเสือ http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/009406.htm  "วิธีตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ๑. เลี้ยงดูท่านยามชรา เอาใจใส่การกินอยู่หลับนอนของท่านไม่ให้เดือดร้อน เราจะรู้ได้อย่างไรว่าท่านแก่ เช้าวันใหม่ท่านแก่ไปอีกวันแล้ว เรารู้ว่าท่านแก่ทุกวันก็แล้วกัน จะได้ตอบแทนได้ทุกวัน ไม่ต้องดูอายุ ๒. ช่วยเหลือกิจการงานของท่าน ช่วยแบ่งเบาภาระของท่านเพื่อให้ท่านมีโอกาสพักผ่อนเพราะท่านเหนื่อยมามากแล้ว หรือเปิดโอกาสให้ท่านได้เข้าวัดฟังธรรมะ ๓. ไม่ทำตัวให้เสื่อมเสียแก่ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลของท่าน รักษาวงศ์ตระกูลที่ท่านให้มา ดำรงอยู่ได้นานๆคือ ทำความดีนั้นเอง ๔. ประพฤติตนดีควรแก่การรับมรดก ไม่ใช่อยู่เพื่อหวังมรดก ไม่เกะกะเหลวไหล ไม่สุรุ่ยสุร่ายผลาญทรัพย์สมบัติที่ท่านมอบให้ ๕. เมื่อท่านล่วงลับไปแล้วก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้อย่างสม่ำเสมอ แม้ท่านจะเกิดในภูมิที่สูงกว่าหรือไม่สามารถรับกุศลได้ การระลึกและแผ่เมตตาจิตให้แก่พ่อแม่เป็นมงคลอันประเสริฐ พระพุทธองค์ตรัสว่า ถ้าบุตรจะพึงวางบิดามารดาไว้บนบ่าสองข้างของตน ประคับประคองท่านให้อยู่บนบ่านั้น ป้อนข้าวป้อนน้ำให้ท่าน ถ่ายอุจจาระปัสสาวะบนบ่านั้นเสร็จ แม้บุตรจะมีอายุถึง ๑๐๐ ปี และปรนนิบัติท่านเช่นนั้นตลอดชีวิต ก็ยังนับว่าตอบแทนบุณคุณท่านยังไม่หมด พระพุทธองค์ตรัสเพื่ออะไร เพื่อจะได้ให้รู้ว่าสิ่งที่เราควรกระทำก่อนจะไปแสวงหานอกบ้านนั้นอยู่ใกล้เราเหลือเกิน แต่เราไม่เคยมองดูคุณค่าอันนี้เลย ทำให้แก่พ่อแม่ พ่อแม่ก็มีวิบากดีที่ได้ลูกดี แต่คนที่ทำมีมงคลชีวิต วิธีตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ให้หมด มี ๕ ประการ คือ ๑. เมื่อท่านยังไม่ศรัทธาในพระพุทธศาสนา ก็พยายามชักนำให้ท่านตั้งอยู่ในศรัทธาให้ได้ ๒. ถ้าท่านยังไม่ถึงพร้อมด้วยการให้ทาน ก็พยายามชักนำท่านให้บริจาคทานให้ได้ เริ่มต้นด้วยเราทำแล้วให้ท่านจบ ๓. ถ้าท่านยังไม่มีศีลรักษา ก็พยายามชักนำให้ท่านรักษาศีลให้ได้ ๔. ถ้าท่านยังไม่ทำสมาธิ ยังไม่มีความสงบ ก็พยายามชักนำให้ท่านหาความสงบให้ได้ ๕ . พยายามส่งเสริมท่านเดินทางสู่มรรค ผล นิพพาน อย่าขวางท่าน เมื่อท่านถึงมรรค ผล นิพพาน ตอบแทนหมดไหม ? ฉะนั้นอะไรก็แล้วแต่ที่พ่อแม่กำลังทำเพื่อสร้างทางสู่มรรค ผล นิพพาน อย่าขวางท่าน -อานิสงส์ของการบำรุงบิดามารดา มี ๑๓ ประการ คือ ๑. ทำให้มีความอดทน ๒. ทำให้เป็นคนมีสติรอบคอบ ๓. ทำให้เป็นคนมีเหตุผล ๔. ทำให้พ้นทุกข์ได้ ๕. ทำให้พ้นภัยได้ ๖. ทำให้ได้ลาภโดยง่าย ๗. ทำให้แคล้วคลาดภัยในยามคับขัน ๘. ทำให้เทวดาลงมาพิทักษ์รักษาผู้ที่ทำ ๙. ทำให้ได้รับการยกย่องสรรเสริญ ๑๐. ทำให้มีความเจริญก้าวหน้า ๑๑. ถ้ามีลูกก็จะได้ลูกที่ดี ๑๒. ทำให้มีความสุข ๑๓. ทำให้เป็นตัวอย่างอันดีแก่อนุชนรุ่นหลัง    " จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 05:32:04

ความคิดเห็นที่ 17 อรรถกถา มหาเวสสันตรชาดก             ว่าด้วย พระเวสสันดรทรงบำเพ็ญทานบารมี หน้าต่างที่ ๑๐ / ๑๐.             พระศาสดา ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนามหาเวสสันดรชาดก ซึ่งประดับด้วยคาถาประมาณ ๑,๐๐๐ คาถานี้มาแล้ว ตรัสว่า             ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แม้ในกาลก่อน มหาเมฆก็ยังฝนโบกขรพรรษให้ตก ในที่ประชุมแห่งพระประยูรญาติของเรา อย่างนี้เหมือนกัน.             ตรัสดังนี้แล้ว ทรงประชุมชาดกว่า                  พราหมณ์ชูชกในกาลนั้น คือ ภิกษุเทวทัต.                  นางอมิตตตาปนา คือ นางจิญจมาณวิกา.                  พรานเจตบุตร คือ ภิกษุฉันนะ.                  อัจจุตดาบส คือ ภิกษุสารีบุตร.                  ท้าวสักกเทวราช คือ ภิกษุอนุรุทธะ.                  พระเจ้าสญชัยนรินทรราช คือ พระเจ้าสุทโธทนมหาราช.                  พระนางผุสดีเทวี คือ พระนางสิริมหามายา.                  พระนางมัทรีเทวี คือ ยโสธราพิมพา มารดาราหุล.                  ชาลีกุมาร คือ ราหุล.                  กัณหาชินา คือ ภิกษุณีอุบลวรรณา.                  ราชบริษัทนอกนี้ คือ พุทธบริษัท.                  ก็พระเวสสันดรราช คือ เราเองผู้สัมมาสัมพุทธเจ้า แล.             จบ นครกัณฑ์ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=28&i=1045&p=10 ----------------------------------------------------------------------- "ก่อนพระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติ ทรงเลือก ๕ อย่าง" http://www.dhammathai.org/buddha/g26.php ในกาลนั้น พระบรมโพธิสัตว์เจ้า บังเกิดเป็นสันตุสิตเทวราชเสวยทิพยสมบัติอยู่ในรัตนวิมานสวรรค์ ชั้นดุสิตเทวโลก ครั้งนั้นท้าวมหาพรหม และเทวราชในสวรรค์ทั้ง ๖ ชั้นฟ้า ชวนกันไปเผ้ากราบทูลอาราธนาพระบรมโพธิสัตว์เจ้า ให้จุติลงไปบังเกิดทั้งสองประชากร ให้รู้ธรรม และประพฤติธรรม สมดังที่พระองค์ได้บำเพ็ญบารมีตั้งพระทัยไว้แต่แรก พระบรมโพธิสัตว์เจ้า ยังมิได้รับอาราธนาของทวยเทพทั้งหลายทรงพิจารณาดู "ปัญจมหาวิโลกนะ" หมายถึงสิ่งที่พระบรมโพธิสัตว์ทรงพิจารณาข้อตรวจสอบที่สำคัญหรือ "การตรวจดูอันยิ่งใหญ่ ๕ อย่าง" ก่อนที่จะตัดสินพระทัยประทานปฏิญาณรับอาราธนาของเทพยดาทั้งหลาย ว่าจะจุติจากดุสิตเทวโลกไปบังเกิดในพระชาติสุดท้ายที่จะตรัสรู้ เป็นพระพุทธเจ้ามี ๕ อย่างคือ ๑. กาล ๒.ทวีป ๓.ประเทศ ๔.ตระกูล ๕.มารดา พระบรมโพธิสัตว์เจ้าทรงเลือกดังนี้     ๑. กาล ทรงเลือกอายุกาลของมนุษย์     ๒. ทวีป ทรงเลือกชมพูทวีป     ๓. ประเทศ ทรงเลือกมัธยมประเทศ     ๔. ตระกูล ทรงเลือกตระกูลกษัตริย์ศากยวงศ์     ๕. มารดา ทรงเลือกมารดาที่มีศีลห้าบริสุทธิ์ ได้บำเพ็ญบารมีมาตลอดแสนกัป และกำหนดอายุของมารดา ทรงกำหนดได้พระนางมหามายา ------------------------------------------------------ "๗ สหชาติ ของพระพุทธเจ้า" ครั้น พระนางสิริมหามายา พระราชมารดาของพระพุทธเจ้าเมื่อใกล้ถึงกำหนดพระประสูติกาล ก็เสด็จจากกรุงกบิลพัสดุ์ไปยังกรุงเทวทหะอันเป็นเมืองต้นตระกูลของพระนาง (ตามธรรมเนียมพราหมณ์ที่ฝ่ายหญิงจะต้องกลับไปคลอดที่บ้านบิดามารดา) เมื่อขบวนผ่านมาถึงอุทยานลุมพินีซึ่งตั้งอยู่ระหว่างนครทั้งสอง พระนางประชวรพระครรภ์ บรรดาข้าราชบริพาลก็รีบจัดที่ประสูติถวายภายใต้ต้นสาละใหญ่ กาลเวลานั้นแดดอ่อน ดวงตะวันยังไม่ขึ้นตรงศรีษะเป็นวันเพ็ญเดือน ๖ พระจันทร์จักโคจรเต็มดวงในยามเที่ยงคืน ชมพูทวีปเริ่มมีฝนอากาศโปร่ง ต้นไม้ในอุทยานป่าสาละกำลังผลิดอกออกใบอ่อน ดอกสาละ ดอกจำปาป่า ดอกอโศก และดอกไม้นานาพรรณกำลังเบ่งบานส่งกลิ่นเป็นที่จำเริญใจ พระนางสิริมหามายาประทับยืน พระหัตถ์ขวาเหนี่ยวกิ่งสาละ พระหัตถ์ซ้ายปล่อยตก ประสูติพระโอรสโดยสะดวก ในวันเพ็ญเดือน ๖ วันที่พระกุมารประสูตินั้น มีมนุษย์และสัตว์กับสิ่งซึ่งเป็นสหชาติมงคลบังเกิดร่วมถึง ๗ อัน "สหชาติ" นั้นหมายถึงผู้เกิดร่วมด้วย ๗ สหชาติของพระพุทธเจ้า คือ http://www.dhammathai.org/buddha/g27.php ===================================== ผมเชื่อว่า หญิงชาย มีความสำคัญเท่าเทียมกัน เพราะ "หากไม่มีเพศหญิง พระพุทธเจ้า จะมาเกิดและทรงอุบัติเป็นพระพุทธเจ้าได้อย่างไรกัน?" จากคุณ : ----------------------------------------------- คุณรถเรณู     มองโลกแคบและสั้น เกินไป  หรือเปล่า  ? ที่มีพระพุทธเจ้า และสหชาติ  ก็ด้วย ความตั้งใจจะช่วยเหลือ สรรพสัตว์ ของหลายบุคคลที่มีเจตนาต่างกัน ที่ท่านทั้งหลายได้ตั้งจิต อธิษฐานไว้ ในอดีตชาติอันยาวนาน และร่วมกันสร้างบารมีมาด้วยกัน นับภพนับชาติไม่ถ้วน ดังเช่น เรื่องพระเวสสันดรชาดก  เป็นต้น จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 06:29:13

ความคิดเห็นที่ 18 พระอภิธัมมัตถสังคหะ http://www.abhidhamonline.org/aphi/p6/023.htm ผู้ที่ได้อิตถีภาวรูป เพราะชาติแต่ปางก่อนได้ประกอบกุสลกรรมอย่างอ่อนที่ เรียกว่า ทุพฺพลกุสลกมฺม เป็นกรรมที่ประกอบด้วยความเลื่อมใสก็จริง แต่ก็เจือปน ไปด้วยความไหวหวั่น (อวิสทฺธาการ)       ส่วนผู้ที่ได้ปุริสภาวรูป เพราะอดีตชาติได้ประกอบกุสลกรรมที่สูงส่งด้วยสัทธา ความเลื่อมใส แรงด้วยอธิโมกข์ความชี้ขาด ปราศจากความหวั่นไหว อันจะเป็นเหตุ ให้เกิดความย่อหย่อน กุสลกรรมอย่างนี้เรียกว่า พลวกุสลกมฺม เป็นกุสลกรรมอัน ทรงพลัง จึงยังผลให้เกิดเป็นชาย ===================================== สำหรับลูกสาว ผมจะสอนเองว่า ไม่จำเป็นต้องน้อยใจหรือเสียใจ ที่เกิดมาเป็นหญิง และผมไม่เชื่อตามที่เขาเชื่อๆกันหรอกว่า การเกิดเป็นหญิงเพราะทำบุญมาน้อยกว่า จากคุณ : รถเรณู ---------------------------------------------- ผมว่า  การเกิดเป็นหญิง เป็นชาย ไม่ใช่จากการทำบุญมาก บุญน้อย หรอกครับ   แต่ ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบอย่างอื่น  มากกว่า  เช่นความแรงของเจตนา ( แรง ! ทำเสียงเน้น ๆ  เหมือนที่เขาชอบพูดกันอ่ะน่ะ ) จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 06:40:54

ความคิดเห็นที่ 19 การตอบแทนคุณ บิดามารดา ที่พระพุทธองค์ทรงสอน คือ ให้ บิดา และ มารดา มาทาง สัมมาทิฐิ การบวช เป็นการช่วย บิดา มารดา ได้ โดยไม่จำเป็นว่า บิดา มารดา ต้อง รู้ หรือ โมทนาบุญ เมื่อ ตัวลูกบวช เมื่อใด ไม่ว่าจะที่ไหน ในโลก บิดา มารดา จะได้ รับผลบุญทันที ถึงแม้ว่าจะเป็น เด็กกำพร้า ก็ตาม บุญนี้ สามารถช่วย บิดา มารดา ได้ หาก ต้องตกนรก บุตร ที่บวช เป็นพระ อานิสงฆ์ จะช่วยกัน ไม่ให้ บิดา มารดา ตกนรกได้  การบวชเป็นการขัดเกลาจิตใจ จากที่ หลงอยู่ในกระแส กิเลส อยากมี อยากได้ อยากเป็น  เด็กวัยรุ่น จนถึงเรียนจบ ก็ ยัง หลงกับ กิเลสกันอยู่ อยากมีแฟน อยากหล่อ อยากรวย ...  การบวช ทำให้เข้าใจ ความสุข ที่แท้จริง  แต่บางคน วาสนา ไม่มี บวช ก็ ไม่น้อมนำ ก็ ไม่สามารถ เปลี่ยนใจได้ มี มากมาย บวช ไป 3 วัน 7 วัน สึก ไป ก็ เหมือนเดิม คือ ไม่ดีขึ้น  ก็ แปลว่า บุคคลเหล่านี้ บารมี ยังไม่ถึง ยังต้องเกิดตาย เวียนว่าย กันต่อไป จนกว่าจะถึงวัน ที่ เบื่อการเกิด บารมีถึง ปรมัตร ก็จะ น้อมนำมาโดยง่าย แต่โดยส่วนใหญ่ มนุษย์ ย่อมหลงระเริง ในทางโลก จน เมื่อถึงวาระ กรรม ให้ผล จึงเริ่มคิดได้ แต่ ส่วนใหญ่ ก็ ไม่ทันกาล ตายไป เพราะประมาท ก็มาก จากคุณ : phutakun เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 08:20:12

ความคิดเห็นที่ 20 ทำตามหลักการของทิศหก ทิศเบื้องหน้า ทิศเบื้องหน้า  คือ  บิดา  มารดา  พระพุทธองค์ท่านตรัสสอนว่า  บุตรและธิดาทั้งหลายต้องมีกตัญญุตา  คือ  รู้คุณท่าน  บำรุงพระคุณของท่านให้มีความเจริญ  และต้องมี กตเวทิตา  คือ  ตอบแทนระคุณของท่าน  โดยเลี้ยงดูอุปการะท่านให้มีความสุข   ทั้งสามารถรักษาทรัพย์ทั้งหลายที่ท่านได้ให้ไว้ไม่ให้สูญไป  หรือ  ทำให้ทรัพย์ที่ท่านให้ไว้ได้เกิดประโยชน์งอกงามมีผลกำไร  และดำรงยศศักดิ์สกุลวงศ์ของท่านให้เจริญรุ่งเรืองในทางที่ดี  เมื่อท่านถึงแก่กรรมไปแล้วควรหมั่นบำเพ็ญกุศลให้ถึงท่านเป็นประจำ ก. บุตรธิดาพึงบำรุงมารดา บิดา  ผู้เป็นทิศเบื้องหน้า  ดังนี้ ๑) ท่านเลี้ยงเรามาแล้ว  เลี้ยงท่านตอบ ๒) ช่วยทำการงานของท่าน ๓) ดำรงวงศ์สกุล ๔) ประพฤติตนให้เหมาะสมกับความเป็นทายาท ๕) เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว  ทำบุญอุทิศให้ท่าน ข. บิดามารดาย่อมอนุเคราะห์บุตรธิดา  ดังนี้ ๑) ห้ามปรามจากความชั่ว ๒) ให้ตั้งอยู่ในความดี ๓) ให้ศึกษาศิลปวิทยา ๔) หาคู่ครองที่สมควรให้ ๕) มอบทรัพย์สมบัติให้ในโอกาสอันสมควร ทิศเบื้องหน้า     มีบุพการี         ที่ควรบูชา ด้วยกตเวทิตา        มากล้นหฤทัย และด้วยกตัญญู     รู้คุณท่านให้ได้ ด้วยรักและอภัย      ตลอดชีวิตนิจกาล จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 08:40:57

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าลูกชายเป็นพระอยู่ในวัด เชื่อเถอะว่าคนเป็นแม่จะตื่นมาใส่บาตรได้ทุกเช้าเลย การให้ลูกชายบวช จึงเป็นกุศโลบายที่ทำให้ บิดา มารดา ได้เข้าวัด ได้ทำบุญ ทำสังฆทาน ซึ่งมีอานิสงส์มาก ซึ่งนั่นเป็นวิธีหนึ่งที่ถูกชายสามารถตอบแทนบุญคุณบิดา มารดาได้ครับ ส่วนลูกสาวก็ไม่ต้องน้อยใจไปหรอก ถึงจะบวชไม่ได้ แต่ถ้าพาพ่อ พาแม่ เป็นธุระจัดการ พาท่านเข้าหา พระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ พาไปเข้าวัดฟังธรรม ก็ถือว่าได้ตอบแทนบุญคุณ พ่อแม่ได้เหมือนกัน การให้ธรรม ชนะการให้ทั้งปวง เหนือกว่าให้เงินให้ทองมากมายนัก จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 08:55:42

ความคิดเห็นที่ 22 ตามความคิดเห็นที่ 4 ถูกต้องมากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงก็ทําได้เหมือนกัน จากคุณ : swinger (swinger) เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 09:58:02

ความคิดเห็นที่ 23 ตัวดิฉันเองเคยถามครูสอนวิชาพระพุทธ เมื่อตอนมัธยมฯ เค้าตอบมาว่า บาปของพ่อแม่เธอเองที่มีลูกผู้หญิง ยอมรับว่าโกรธมาก แต่ดิฉันอโหสิให้ครูท่านแล้ว เพราะดิฉนเชื่อว่าดิฉันและพี่สาวนั้นปฏิบัติตัวเป็นลูกที่ดีของพ่อกับแม่มาตลอด จากคุณ : nuna (nubdao) เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 10:03:49

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ อ่านแล้วเซ็งเหมือนกัน ทำไมมองว่าพ่อแม่มีบาปถึงได้ลูกเป็นผู้หญิง ?! งงมาก -*- จะลูกชายลูกสาว ถ้าเกิดมาแล้วดำรงตนอยู่ในศีลในธรรม ไม่นำพาความเดือดร้อนมาให้บุพการี แถมยังนำชื่อเสียง เกียรติยศ ศักดิ์ศรี ความเจริญมาให้ครอบครัว แบบนี้ถือว่าบุญมากนะ ยิ่งถ้าลูกเป็นผู้นำพาบุพการีให้เข้าถึงธรรมได้ ยิ่งบุญเข้าไปใหญ่เลย จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 11:57:37

ความคิดเห็นที่ 25 ครูโง่ ๆ แบบนั้น เขาให้มาสอนวิชาพระพุทธศาสนาได้อย่างไรกัน ? เป็นโรงเรียนพุทศศาสนาสำนักไหนหรือครับ ? จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 14:28:02

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้ามันดีจริง ก็น่าจะลงมือทำเอง จากคุณ : koknam เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 55 19:22:21