ความคิดเห็นที่ 1 ..สัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์(Holy Week, Passion Week).. สัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์จะเริ่มต้นในวันอาทิตย์ทางตาล (Palm Sunday) และสิ้นสุดลงในวันอาทิตย์ที่ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย (Easter Sunday) ในช่วงสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ยังมีอีกหลายวันที่มีความสำคัญอย่างมากต่อคริสตจักร ประกอบด้วย ก.วันอาทิตย์ทางตาล *(Palm Sunday) เป็นการระลึกถึงการเสด็จมาสู่กรุงเยรูซาเล็มอย่างผู้พิชิต ขององค์พระเยซูคริสต์ *หมายเหตุ:คาทอลิกเรียก อาทิตย์มหาทรมาน แห่ใบตาล ( Palm Sunday of the Lord’s Passion) ข.วันพฤหัสบดีศักดิ์สิทธิ์ **(Maundy Thursday) เป็นการระลึกถึงการรับประทานอาหารครั้งสุดท้ายขององค์พระเยซูคริสต์กับเหล่าบรรดาอัครสาวกของพระองค์ ซึ่งในการรับประทานอาหารนี้พระเยซูคริสต์ได้ประทานพิธีมหาสนิทในค่ำคืนวันนั้นก่อนพระองค์จะทรงถูกอายัดในสวนเกทเสมนี **หมายเหตุ: คาทอลิกเรียก วันพฤหัสบดีศักดิ์สิทธิ์ ระลึกถึงพระเยซูเจ้าทรงตั้งศีลฯ พิธีเสกน้ำมันศักดิ์สิทธิ์ และพิธีล้างเท้า (Holy Thursday Mass) ค.วันศุกร์ประเสริฐ ***(Good Friday) เป็นการระลึกถึงการตรึงพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขนและการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ *** หมายเหตุ: คาทอลิกเรียก “วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์” พระเยซูเจ้าทรงรับทรมานและสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน (Good Friday of the Lord’s Passion) ง.วันอาทิตย์คือพระชนม์ ****(Easter Sunday) เป็นการระลึกถึงเช้าวันอาทิตย์ที่พระเยซูคริสต์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย ภายหลังจากที่พระองค์ทรงถูกบรรจุไว้ในอุโมงค์เป็นเวลา 3 วัน **** หมายเหตุ: คาทอลิกเรียก “สมโภชปัสกา” พระเยซูเจ้าทรงกลับคืนชีพ ( Easter Sunday : Resurrection of the Lord ) และสำหรับคาทอลิก ยังมีวันเสาร์ศักดิ์( Easter Vigil )มีการเสกน้ำ เสกไฟ ในช่วงสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์นี้จะใช้สีต่างๆ ในแต่ละวันคือวันพฤหัสบดีจะใช้ “สีม่วง” ซึ่งเริ่มใช้มาตั้งแต่วันแรกของเทศกาลมหาพรต ส่วนวันศุกร์และวันเสาร์จะใช้ “สีดำ” ซึ่งเป็นสีแห่งการทนทุกข์และความตาย และเช้าวันอาทิตย์จะใช้ “สีขาว” ซึ่งแสดงถึงชัยชนะจากความตายของพระองค์ ข้อพระคัมภีร์ที่ใช้ในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์นี้ ประกอบด้วยพันธสัญญาเดิมที่กล่าวไว้เกี่ยวกับการเป็นผู้รับใช้ที่ทนทุกข์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพระคัมภีร์เดิมอิสยาห์บทที่ 53 และหมวดผู้เผยพระวจนะที่กล่าวถึงลูกแกะสำหรับเครื่องถวายบูชา รวมไปถึงเทศกาลปัสกาของพวกยิว ส่วนในพันธสัญญาใหม่จะอ่านพระคัมภีร์ที่บันทึกถึงสัปดาห์สุดท้ายของพระเยซูคริสต์ ประกอบด้วยพระคัมภีร์มัทธิวบทที่ 21-28 พระคัมภีร์มาระโกบทที่ 11-16 พระคัมภีร์ลูกาบทที่ 19:28 ไปจนถึงบทที่ 24 และพระคัมภีร์ยอห์นบทที่ 13 ถึงบทที่ 21 จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:42:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ..วันพฤหัสบดีศักดิ์สิทธิ์ **(Maundy Thursday) เป็นการระลึกถึงการรับประทานอาหารครั้งสุดท้ายขององค์พระเยซูคริสต์กับเหล่าบรรดาอัครสาวกของพระองค์ ซึ่งในการรับประทานอาหารนี้พระเยซูคริสต์ได้ประทานพิธีมหาสนิทในค่ำคืนวันนั้นก่อนพระองค์จะทรงถูกอายัดในสวนเกทเสมนี **หมายเหตุ: คาทอลิกเรียก วันพฤหัสบดีศักดิ์สิทธิ์ ระลึกถึงพระเยซูเจ้าทรงตั้งศีลฯ พิธีเสกน้ำมันศักดิ์สิทธิ์ และพิธีล้างเท้า ( Mass of the Lord Supper ) “การตั้งพิธีมหาสนิท” 1. คำอธิบาย“พิธีมหาสนิท” ของโปรเตสแตนต์ พิธีนี้เกิดขึ้นครั้งแรก เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเสวยพระกระยาหารมื้อสุดท้ายกับสาวก 12 คน หรือที่ภาษาอังกฤษเรียก The Lord Supper or the Last Supper “พิธีมหาสนิท” ของโปรเตสแตนต์ พิธีนี้มีชื่อเรียกหลายอย่างเช่น 1) ใน ๑ โครินธ์ ๑๑.๒๐ กล่าวว่าเป็น “การเลี้ยงขององค์พระผู้เป็นเจ้า” 2 ) “ การหักขนมปัง” ( กิจการ ๒.๔๒ ) ที่กล่าวมาคือ ความหมายธรรมดา หมายถึงการรับประทานอาหารเป็นกลุ่ม 2) “ การมีส่วนร่วม” ( koinonia ) ใน ๑ โครินธ์ ๑๐.๑๖ “ ถ้วยแห่งพระพร คือเราได้ทูลขอพรเป้นสิ่งที่ร่วมกันกับพระโลหิตของพระคริสต์ การหักขนมปังคือ การมีส่วนร่วมในพระกายของพระคริสต์ ก. การตั้งพิธีมหาสนิท : พระเยซูคริสต์เองเป็นผู้ตั้งขึ้น ก่อนที่พระองค์จะทรงทนทุกข์ทรมานหรือมหาทรมาน ( ถูกตรึงบนไม้กางเขน ในวันศุกร์ประเสริฐ ) พระคัมภีร์ที่กล่าวถึง ในพระกิตติคุณทั้ง สามเล่ม บันทึกไว้ คือ มัทธิว 26: 26-28 มาระโก 14:22-24 และ ลูกา 22:17-20 - แต่ดูเหมือนอัครทูตเปาโล สอน เน้น และย้ำ เรื่องพิธีมหาสนิทมาก ดูได้จาก จดหมายฝากถึงชาวโครินธ์ ท่านสอนเรื่อง พิธีมหาสนิท ไว้ใน ๑ โครินธ์ ๑๑.๒๓-๒๖ ส่วนอัครสาวกคนอื่นๆ ก็ทำในทำนองเดียวกัน ข ความหมาย 1) เป็นการระลึกถึงพระคริสต์ อ้างพระคัมภีร์ ๑ โครินธ์ ๑๑.๒๔ “ จงกระทำอย่างนี้เพื่อให้เป็นที่ระลึกถึงเรา”....การระลึกถึงไม่ใช่ระลึกว่าพระองค์สิ้นพระชนม์ แต่ต้องระลึกถึง พระองค์ในฐานะทรงพระชนม์อยู่ด้วย 2) เป็นเครื่องหมายของพันธสัญญาใหม่ : พระเยซูตรัสว่า “ ถ้วยนี้ซึ่งเทออกเพื่อท่านทั้งหลายเป็นคำสัญญาใหม่ โดยโลหิตของเรา” ( ลูกา ๒๒.๒๐, ๑ โครินธ์ ๑๑.๒๕ ) ในพระคัมภีร์มัทธิวว่า “ด้วยว่านี่เป็นโลหิตของเรา อันเป็นโลหิตแห่งพันธสัญญาซึ่งต้องหลั่งออกเพื่อยกบาปโทษคนเป็นอันมาก” ( มธ.๒๖.๒๘, ดูฮบ.๑๐.๑๖-๑๘ ) 3) เป็นการประกาศการวายพระชนม์ของพระคริสต์ อัครทูตเปาโลกล่าวว่า “ เพราะว่าเมื่อท่านทั้งหลายกินขนมปังและดื่มจากถ้วยนี้เวลาใด ท่านก็ประกาศการวายพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า จนกว่าพระองค์จะเสด็จมา” ( ๑ คร.๑๑.๒๖ ) เมื่อผู้เชื่อเข้าร่วมพิธีมหาสนิทเมื่อไหร่ เท่ากับเขาได้ประกาศการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ 4) เป็นการประกาศว่าพระเยซูคริสต์จะเสด็จกลับมา: มีคำถามว่าคริสตชนจะร่วมมหาสนิทถึงเมื่อไหร่ คำตอบสุดท้ายคือ พิธีมหาสนิทจะทำต่อๆไปจนกว่าพระคริสต์เสด็จกลับมา ( ๑ คร.๑๑.๒๖ ) ดังนั้นมหาสนิทไม่ใช่เป็นการมองย้อนกลับไปที่อดีตเท่านั้น แต่เป็นการมองไปในอนาคตด้วยความหวังถึงการเสด็จกลับมาของพระเยซูคริสต์เจ้าด้วย โดยยึดถือ พระวาทะของพระเยซูที่ตรัสกับบรรดาสาวกว่า “ เราบอกท่านทั้งหลายว่าเราจะไม่ดื่มน้ำแห่งเถาองุ่นต่อไปอีกจนวันนั้นมาถึงคือวันที่เราจะดื่มกันใหม่ กับพวกท่านในแผ่นดินแห่งพระบิดาของเรา” ( มธ.๒๖.๒๙ ) 5) เป็นการสามัคคีธรรมระหว่างพระคริสต์กับคนของพระองค์: นี่คือเวลาส่วนตัวที่ผู้เชื่อจะร่วมสามัคคีธรรมกันโดยมีพระเยซูคริสต์เป็นศูนย์กลาง โต๊ะเสวยนั้นทำให้ผู้เชื่อระลึกถึงสิ่งที่พระเยซูคริสต์จัดเตรียมไว้สำหรับพวกเขา จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “ Passover: เทศกาลปัสกา และขนมปังไร้เชื้อ” ความหมายง่ายๆคือ Passover “ล่วงพ้นหรือผ่านไป” เป็นเทศกาลหนึ่งใน7ของเทศกาลประจำปีของชาวยิว และถือว่าเป็นเทศกาลที่สำคัญมากเทศกาลหนึ่ง เริ่มวันที่ 14 เดือนนิซานหรือเดือนที่ 1 วันรุ่งขึ้นเป็นวันที่ 15 เป็นวันกินขนมปังไร้เชื้อ ๑ สัปดาห์ ( เลวีนิติ ๒๓.๕-๘ ) ทั้งสองเทศกาลนี้ติดต่อกันจนหลายๆคนคิดว่าเป็นเทศกาลเดียวกัน เรียกร้องให้ชายชาวยิวทุกคนเข้าร่วม ( เฉลยธรรมบัญญัติ ๑๖.๑๖ ) ในเทศกาลนี้พวกยิวมาชุมนุมกัน เลี้ยงอาหารกัน กินแกะที่ย่างทั้งตัว กินผักที่มีรสขม ที่เป็นเช่นนี้ เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ ที่โมเสสนำคนยิวมาจากแดนทาสในประเทศอียิปต์ ไปสู่ดินแดนแห่งพันธสัญญาที่พระเจ้าทรงประทานให้สมัยบรรพบุรุษ คือ “อับราฮัม” นั่นคือดินแดนคะนาอัน ทำไมจึงใช้ขนมปังไร้เชื้อ เพราะว่าเป็นช่วงแห่งความรีบเร่ง และแกะนี้หมายถึงบุตรหัวปี ที่รอคอย ส่วนผักขมนั่นคือเวลาแห่งความขมขื่นของอิสราเอลที่เป็นทาสในอิยิปต์ประมาณ ๔๐๐ ปี มาถึงสมัยพระเยซูได้ให้ความหมายใหม่เกี่ยวกับเทศกาลปัสกา คือพระเยซูเองเป็นแกะในพิธีปัสกาเสียเอง พระเยซูทรงเป็นลูกแกะของพระเจ้า ผู้ที่ถูกตรึงบนไม้กางเขน โลหิตของพระองค์หลั่งลงมาเพื่อลบล้างความผิดบาปของมนุษย์ ......หลังจากพระเยซูคริสต์ ถูกตรึงบนไม้กางเขนแล้ว ไม่มีการเชือด หรือเผาสัตว์ใดๆ เผื่อบูชาพระเจ้า แต่สิ่งที่คริสตชนได้กระทำ เช่นคาทอลิกในพิธีมิสซา และโปรเตสแตนต์ ในการนมัสการนั่นคือ “ พิธีมหาสนิท” เพื่อระลึกถึง พระกาย และโลหิตของพระคริสต์ในพิธีมหาสนิท ซึ่งพระศาสนจักรและคริสตจักรยังยึดถือจนถึงปัจจุบัน แต่พระศาสนจักรคาทอลิก เชื่อว่า เมื่อทำพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณ หลังจากบาทหลวง เสก ปังและเหล้าองุ่นแล้ว กลายเป็นเนื้อแท้ และโลหิตแท้ของพระเยซูคริสต์ ที่ เรียกว่า แปรสาร ( transubstantiation ) ซึ่งคริสตจักรโปรเตสแตนต์ส่วนใหญ่ ปฏิเสธการแปรสาร หมายเหตุ: เทศกาลนี้ยังสำคัญที่สุดของชาวยิว แม้แต่ปัจจุบันนี้ ดูอพยพ 12, ยซว.5.10-12; 14.1-2 จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:44:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ประมวลเรื่องวันศุกร์ประเสริฐ ( Good Friday ). คือวันที่พระเยซูคริสต์สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน หลังจากที่พระเยซูคริสต์ประสูติ พระองค์ก็เจริญวัยขึ้นในครอบครัวของโยเซฟ ซึ่งเป็นช่างไม้ในเมืองนาซาเร็ธ (ลูกา 2:52) จนกระทั่งถึงวัย 30 พระชันษา พระองค์ได้เสด็จออกสั่งสอนตามหมู่บ้าน ในชนบท ตามเขตแดนต่างๆ ของประเทศอิสราเอล ทรงสั่งสอนถึงแผ่นดินของพระเจ้า พระองค์ตรัสว่า "เราเป็นทางนั้น เป็นความจริงและเป็นชีวิต ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได้ นอกจากมาทางเรา" (ยอห์น 14:6) พระองค์รักษาคนป่วยให้หาย คนตายให้ฟื้น และทรงขับผีออกโดยฤทธิ์ของพระเจ้า พระองค์ทรงสถาปนาอาณาจักรของพระองค์ บนพื้นฐานของความรัก พระองค์ได้สรุปหลักการดำเนินชีวิตที่สำคัญที่สุดว่า "จงรักพระเจ้าด้วยสุดจิต สุดใจ สุดกำลัง สุดความคิด และจงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง" (มาระโก 12:30-31) มีผู้คนมากมายเลื่อมใสพระเยซู ทำให้ผู้นำศาสนาไม่พอใจ จึงได้ยุยงให้ประชาชนอีกส่วนหนึ่งต่อต้านพระองค์ และได้ติดสินบนยูดาสให้ชี้ตัวพระเยซู ช่วงอาทิตย์สุดท้าย พระเยซูได้เสด็จประทับที่กรุงเยรูซาเล็ม จนถึงวันพฤหัสบดีและได้ร่วมโต๊ะเสวยกับเหล่าสาวกเป็นครั้งสุดท้าย ที่เรียกว่า "LAST SUPPER" (มัทธิว 26:26-29) หลังจากนั้น พระองค์จึงพาสาวกของพระองค์ไปอธิษฐานที่สวนเกทเสมนี พระองค์ทรงอธิษฐานต่อพระเจ้าถึง 3 ครั้ง (มัทธิว 26:36-46) จากนั้นยูดาสสาวกของพระองค์ และคนเป็นอันมากมาจับพระองค์ไป พระองค์ก็เสด็จไปโดยมิได้ขัดขืน และทรงห้ามสาวกไม่ให้ต่อสู้ เช้าวันศุกร์ (ศุกร์ประเสริฐ) บรรดามหาปุโรหิตและพวกผู้ใหญ่ ได้ปรึกษาหารือกัน เพื่อจะประหารพระเยซู จึงจับพระองค์ไปให้ปิลาตไต่สวน แต่ปิลาตเห็นว่าพระเยซูไม่มีความผิด จึงคิดจะปล่อยพระองค์ไป แต่บรรดาประชาชน ได้ตะโกนให้ปล่อยบารนาบัสนักโทษประหาร ปิลาตไม่อาจขัดใจประชาชนได้ จึงสั่งให้นำน้ำมาล้างมือต่อหน้าฝูงชน ประกาศไม่รับผิดชอบต่อคดีของผู้บริสุทธิ์นี้ ประชาชนทั้งหลายต่างตะโกนว่า "ให้เลือดของเขาตกอยู่บนเราและลูกหลานของเรา" ปิลาตจึงปล่อยบารนาบัสและมอบพระเยซูให้เขานำไปตรึง ทหารโบยตีพระเยซู เปลื้องฉลองพระองค์ออก เอาเสื้อสีแดงเข้มมาสวมให้ เอาหนามสานเป็นมงกุฎสวมและให้พระองค์ถือไม้อ้อไว้ในพระหัตถ์เบื้องขวา แล้วคุกเข่าเยาะเย้ยว่า "กษัตริย์ชาติยูดาห์จงทรงพระเจริญ" แล้วถ่มน้ำลายรดพระองค์ เอาไม้อ้อตีพระเศียร และให้พระองค์แบกกางเขน พาไปที่ภูเขากลโกธา (กระโหลกศีรษะ) และใช้ตะปูตอกตรึงพระองค์ไว้บนไม้กางเขน (มัทธิว 27:32-34) โดยมีโจร 2 คน ถูกตรึงไว้ที่ข้างซ้ายและข้างขวา เกิดมืดมัวทั่วแผ่นดินตั้งแต่เวลาเที่ยงจนถึงบ่าย 3 โมง พระเยซูตรัสเป็นครั้งสุดท้ายว่า "สำเร็จแล้ว" และทรงสิ้นพระชนม์ พอพลบค่ำมีเศรษฐีคนหนึ่งชื่อโยเซฟมาขอพระ ศพพระเยซูไปฝังไว้ที่อุโมงค์ใหม่ เอาผ้าป่านที่สะอาดพันพระศพไว้ และเอาหินก้อนใหญ่ปิดปากอุโมงค์ไว้ พระเยซูผู้บริสุทธิ์ต้องรับโทษที่พระองค์ไม่ได้กระทำ เพื่อคนบาปอย่างเรา เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ที่พระองค์ได้สละชีวิตเพื่อเรา ในขณะที่เราเป็นคนบาป ดังนั้นคริสเตียนจึงถือว่า การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเป็นสิ่งประเสริฐ เมื่อถึงวันนี้ของทุกปี คริสตจักรทั่วโลกจึงได้รวมตัวกันในแต่ละแห่ง ร่วมนมัสการระลึกถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเยซูคริสต์ ที่ได้ทรงวายพระชนม์เพื่อเราบนไม้กางเขน จนถึงทุกวันนี้ จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงนี้คือ พระเยซู ทำนายถึงมรณกรรมของตัวเอง 3 ครั้ง คำทำนายคือ การบอกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ครั้งแรก พระคัมภีร์มัทธิว16:21-23 พระเยซูตรัสแก่เหล่าสาวกว่าพระองค์ต้องเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็ม และต้องทนทุกข์ทรมานหลายประการ จากพวกผู้ใหญ่ จากมหาปุโรหิต และพวกธรรมาจารย์ และในที่สุดต้องถูกประหารชีวิต แต่จะทรงฟื้นคืนพระชนม์ในวันที่ 3 แล้วอัครสาวกเปโตร บอกว่าขออย่าให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเลย พระเยซู ทรงตำหนิอย่างแรงว่า เขาเป็นซาตานเพราะคิดอย่างคน ไม่ได้คิดอย่างพระเจ้า ครั้งที่ สอง พระคัมภีร์มัทธิว 17: 22-23 พระเยซูตรัสแก่บรรดาสาวกที่ชุมนุมกันที่แคว้นกาลิลีว่าบุตรมนุษย์ จะต้องถูกอายัดไว้ และจะประหารชีวิต แล้วในวันที่ สาม ก็จะคืนพระชนม์ บรรดาสาวกพากันทุกข์ใจยิ่งนัก ครั้งที่สาม พระคัมภีร์ มัทธิว 20:17-19 พระเยซูกำลังจะเสด็จขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม พร้อมกับอัครสาวก 12 คน ระหว่างทางพระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า บุตรมนุษย์จะถูกมอบไว้ในมือของปุโรหิต และพวกธรรมาจารย์ และคนพวกนั้นจะปรับโทษพระองค์จนต้องมรณา พวกเขาจะมอบพระองค์ไว้กับคนต่างชาติ จะถูกเยาะเย้ย ถูกโบยตี และในที่สุดต้องถูกตรึงที่กางเขน และในวันที่ สามพระองค์ก็จะฟื้นคืนพระชนม์ ต่อจากนั้นต้นสัปดาห์นี้พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าสู่เยรูซาเล็ม อย่างผู้พิชิต พระคัมภีร์ที่เกี่ยวข้องคือ มัทธิว 21:1-11, มาระโก 11:1-11, ลูกา 19:28-40, ยอห์น 12: 12-19 “ เสด็จเข้าสู่กรุงอย่างผู้พิชิต ” มัทธิว 21:1-11 เสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างผู้พิชิต (มก.๑๑:๑-๑๑; ลก.๑๙:๒๘-๔๐; ยน.๑๒:๑๒-๑๙) ๑ ครั้นพระองค์กับพวกสาวกมาใกล้กรุงเยรูซาเล็ม ถึงหมู่บ้านเบธฟายี เชิงภูเขามะกอกเทศ แล้วพระเยซูทรงใช้สาวกสองคน ๒ สั่งเขาว่า "จงเข้าไปในหมู่บ้านที่อยู่ตรงหน้าท่าน ท่านจะพบแม่ลาตัวหนึ่งผูกอยู่กับลูกของมัน จงแก้จูงมาให้เรา ๓ ถ้ามีผู้ใดว่าอะไรแก่ท่าน ท่านจงว่า 'พระองค์ต้องประสงค์' แล้วเขาจะปล่อยให้มาทันที" ๔ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เพื่อจะให้เป็นไปตามพระวจนะที่ตรัสโดยผู้เผยพระวจนะว่า ๕ จงบอกชาวศิโยนว่า กษัตริย์ของท่านเสด็จมาหาท่าน โดยพระทัยอ่อนสุภาพ ทรงลา ทรงลูกลา ๖ สาวกทั้งสองคนนั้น ก็ไปทำตามพระเยซูตรัสสั่ง ๗ จึงจูงแม่ลากับลูกของมันมา และเอาเสื้อผ้าของตนปูบนหลัง แล้วพระองค์ได้ทรงลานั้น ๘ ฝูงชนเป็นอันมาก ได้เอาเสื้อผ้าของตนปูตามถนนหนทาง บางคนก็ตัดกิ่งไม้มาปูตามถนน ๙ ฝ่ายฝูงชนซึ่งเดินไปข้างหน้า กับผู้ที่ตามมาข้างหลัง ก็พร้อมกันโห่ร้องว่า "โฮซันนา {ในที่นี้ใช้เป็นคำสรรเสริญ} แก่ราชโอรสของดาวิด ขอให้ท่านผู้ที่เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงพระเจริญ โฮซันนา ในที่สูงสุด" ๑๐ เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปในกรุงเยรูซาเล็มแล้ว ประชาชนทั่วทั้งกรุง ก็พากันแตกตื่นถามว่า "ใครหนอ" ๑๑ ฝูงชนก็ตอบว่า "นี่คือเยซูผู้เผยพระวจนะ ซึ่งมาจากนาซาเร็ธแคว้นกาลิลี" จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:48:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พระราชกิจของพระคริสต์ : การสิ้นพระชนม์.. พระราชกิจของพระคริสต์มีความหมายเจาะจงถึง การสิ้นพระชนม์ การเป็นขึ้นจากความตาย การเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ และการรับพระสิริของพระคริสต์ เราจะพิจารณาทั้ง 4 เหตุการณ์นี้ตามลำดับเวลาที่เกิดขึ้น โดยจะพิจารณาเรื่องการสิ้นพระชนม์ก่อน ความตายของพระคริสต์เป็น “ราชกิจ” อย่างหนึ่งที่พระองค์ทรงกระทำ เพราะว่าสิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับพระองค์โดยที่พระองค์ทรงหลีกเลี่ยงไม่ได้หรือไม่ทรงรู้ตัว ตรงกันข้ามสิ่งนี้เป็นผลที่เกิดจากการตัดสินพระทัยอันแน่วแน่ของพระองค์ โดยไม่ทรงหลีกหนีจึงถือได้ว่านี้เป็น “ราชกิจ” ของพระองค์ นอกจากนี้ ความตายยังเป็น “ราชกิจ” ได้เพราะทำให้มนุษย์ได้รับผลประโยชน์จากงานนั้น ตามแนวคิดในพระคัมภีร์การใช้คำว่า “ราชกิจ” คงเหมาะสมกับวัตถุประสงค์และความหมายของการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์ 1.การสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์เป็นสิ่งสำคัญ ( The Importance of the Death ) โดยทั่วไปชีวิตของมนุษย์สำคัญกว่าความตายแต่สำหรับพระคริสต์แล้วตรงกันข้าม เพราะความตายของพระองค์เป็นสิ่งสำคัญสุดยอดสำหรับชีวิตของพระองค์ในโลกนี้ มีเหตุผลหลายประการดังนี้ ก.เป็นสิ่งที่พระคัมภีร์เดิมได้พยากรณ์ไว้ ( It is Foretold in the Old Testament ) มีคำพยากรณ์ต่างๆ ในพระคัมภีร์เดิมหลายตอนเล็งถึงความตายของพระคริสต์ เรื่องนี้ปรากฏอยู่ในพระคัมภีร์ทั้งเล่ม เริ่มตั้งแต่เครื่องบูชาของอาเบลในปฐมกาลบทที่ 4:4 “ส่วนอาแบลก็นำแกะหัวปีจากฝูงและไขมันของแกะมาถวาย พระเจ้าทรงพอพระทัยอาแบลและเครื่องบูชาของเขา”หรือแกะผู้บนเขาโมรียาห์ “อับราฮัมเงยหน้าขึ้นมองดู เห็นข้างหลังท่านมีแกะผู้ตัวหนึ่ง เขาของมันติดอยู่ในพุ่มไม้ทึบ อับราฮัมก็ไปจับแกะตัวนั้นมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแทนบุตรชาย” (ปฐก. 22:13) เครื่องบูชาทั่วไปของอัครปิตา (ปฐก. 8:20; 12:8; 26:25; 33:20; 35:7) แกะของเทศกาลปัสกาในอียิปต์ (อพย. 12:1-28) บูชาตามระบบเลวี (ลนต. 1-7) เครื่องบูชาของมาโนอาห์ (วนฉ. 13:16-19) เครื่องถวายบูชาประจำปีของเอลคานาท์ (1 ซมอ. 1:21) เครื่องบูชาของซามูเอล (1 ซมอ. 7:9-10; 16:2-5) เครื่องถวายบูชาของดาวิด (2 ซมอ. 6:18) เครื่องบูชาของเอลียาห์ (1 พกษ. 18:38) เครื่องบูชาของเฮเซคียาห์ (2 พศด. 29:21-24) จนถึงเครื่องบูชาในสมัยของโยชูวาและเศรุบบาเบล (อสร. 3:3-6) และเนหะมีย์ (นหม. 10:32-33) ทั้งหมดนี้เล็งถึงเครื่องบูชาเพียงอย่างเดียว คือ เครื่องบูชาใหญ่ยิ่งกว่าของพระคริสต์ มีคำพยากรณ์ที่เล็งถึงความตายของพระคริสต์ เช่น ผู้เขียนสดุดีทำนายถึงการทรยศต่อพระคริสต์ “แม้ว่าเพื่อนในอกของข้าพระองค์ ผู้ซึ่งข้าพระองค์ไว้วางใจ ผู้รับประทานอาหารของข้าพระองค์ ก็ยกส้นเท้าใส่ข้าพระองค์” (สดด. 41:9; ดู ยน. 13:18; กจ. 1:16) การตรึงและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเวลานั้น (สดด. 22:1, 7-8, 18; ดู มธ. 27:39-40, 46; มก. 15:34; ยน. 19:23-24) การเป็นขึ้นจากความตาย (สดด. 16:8-11 เปรียบเทียบกับ กจ. 2:25-28) อิสยาห์กล่าวว่า “พระองค์ถูกแทงเพราะความทรยศของเราทั้งหลาย และต้องฟอกช้ำเพราะความบาปผิดของเรา” (อสย. 53:5) ดาเนียลก็ระบุไว้ว่าหลังจาก 69 สัปตะ พระเมสสิยาห์จะต้องถูกตัดออกและจะไม่มีอะไรสำหรับท่าน (ดนล. 9:26) เศคาริยาห์เองก็พยากรณ์ว่าพระคริสต์จะถูกขายด้วยเงิน 30 เหรียญ และเงินนั้นถูกนำไปซื้อทุ่งช่างหม้อ (ศคย. 11:12; มธ. 26:15; 27:9-10) นอกจากนี้เศคาริยาห์ได้กล่าวถึงการตีเมษบาล (ศคย. 13:7) และบ่อน้ำพุพลุ่งขึ้นเพื่อชำระให้พ้นบาปและความไม่สะอาด (13:1) จากทั้งหมดที่กล่าวมา เราเห็นได้ชัดว่าเรื่องความตายของพระคริสต์เป็นคำสอนที่สำคัญของพระคัมภีร์เดิม ข.เป็นเรื่องเด่นของพันธสัญญาใหม่ ( It is Prominent in the New Testament ) ในพระกิตติคุณทั้งสี่ หรือพระวรสาร ( คือ มัทธิว มาระโก ลูกา และยอห์น ) บรรยายเรื่องสัปดาห์สุดท้ายของชีวิตพระเยซูพระคริสต์ในโลกโดยใช้เนื้อที่ประมาณหนึ่งในห้าของทั้งหมด ในจดหมายฝากเองก็คล้ายกัน เต็มไปด้วยข้ออ้างอิงมากมายที่กล่าวถึงเหตุการณ์อันสำคัญยิ่งนี้ จึงเห็นได้ชัดว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงดลใจผู้เขียนพระคัมภีร์ให้ความสำคัญสุดยอดต่อเรื่องความตายและการเป็นขึ้นจากความตายขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ค.เป็นจุดประสงค์หลักของการเสด็จมาประสูติ ( It is the Chief Purpose of the Incarnation ) ดังได้กล่าวมาแล้วว่าจุดประสงค์แรกที่พระเยซูคริสต์ทรงเสด็จมาก็เพื่อตายเพื่อเราไม่ใช่มาวางแบบอย่างหรือให้คำสอนแก่เรา (มก. 10:45; ฮบ. 2:9, 14; 9:26; 1 ยน. 3:5) ความตายของพระองค์จึงไม่ใชสิ่งที่คิดขึ้นภายหลังหรือเกิดขึ้นโดยบังเอิญ แต่เป็นการทำให้สำเร็จตามวัตถุประสงค์ประการหนึ่งในการมารับสภาพเป็นมนุษย์ของพระองค์ ดังนั้นการเสด็จมารับสภาพมนุษย์จึงไม่ได้เป็นเป้าหมาย แต่เป็นเพียงหนทางเพื่อจะบรรุลเป้าหมายแห่งการไถ่คนบาปโดยทางความตายบนไม้กางเขนขององค์พระเยซูคริสต์เจ้า จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ง.เป็นหัวข้อพื้นฐานของกิตติคุณ ( It is the Fundamental Theme of the Gospel ) คำว่า “กิตติคุณ” [ gospel] แปลว่า “ข่าวดี”[good news] ดังนั้นจึงใช้คำนี้ในหลายลักษณะ เช่นสี่เรื่องที่บันทึกเกี่ยวกับชีวิตของพระเยซูในโลกนี้เรียกว่า “กิตติคุณ” การสำแดงของพระเจ้าต่อมนุษย์ที่ทรงสร้างก็เรียกว่า กิตติคุณ และถ้าจะเจาะจงอาจกล่าวได้ว่าคำนี้หมายถึง “ข่าวดี” เกี่ยวกับความรอดนั่นเอง อัครทูตเปาโลกล่าวว่ากิตติคุณนี้ประกอบด้วยเรื่อง ความตายของพระคริสต์เพราะบาปของเรา การถูกฝังไว้ และการเป็นขึ้นจากความตาย (1 คร. 15:1-5) การที่พระคริสต์ตายเพราะบาปของเรานั้นเป็น [ข่าวดี ] เพราะมนุษย์ไม่ต้องตายเพราะบาปของเขาอีก กฎบัญญัติของโมเสส คำเทศนาบนภูเขา คำสอนและแบบอย่างของพระเยซูคริสต์เจ้าก็ล้วนทำให้เราเห็นบาปของเรา และแสดงให้เราเห็นความจำเป็นที่ต้องมีผู้ช่วย แต่ไม่ได้ให้วิธีแก้ไขบาปของเรา ทางออกจึงมีทางเดียวเท่านั้นคือ ความตายของพระเยซูคริสต์นั่นเอง จ.เป็นหัวใจของคริสเตียน ( It is Essental to Christianity ) ศาสนาอื่นๆ ตั้งอยู่บนรากฐานของคำสอนของศาสดาของเขา แต่ความเชื่อและศรัทธาของ คริสตชนแตกต่างจากศาสนาอื่นๆ เพราะคริสตชนให้ความสำคัญที่ความตายของศาสดา เพราะถ้าเรานำเอาความตายของพระเยซูคริสต์ออกไป คริสตชนก็จะลดคุณค่าลง เพราะระบบความเชื่อและคำสอนจะเหมือนระบบจริยธรรมมากกว่า แต่เราก็ไม่มีทางนำถึงของความรอด พูดง่ายๆได้ว่าถ้านำเรื่องของกางเขนออกไป หัวใจของคริสตชนจะหายไป หัวใจคำเทศนาของอัครสาวกคือเรื่องของพระคริสต์และการถูกตรึงของพระองค์ “คนทั้งหลายที่กำลังจะพินาศก็เห็นว่าเรื่องกางเขนเป็นเรื่องโง่ แต่พวกเราที่กำลังจะรอดเห็นว่าเป็นฤทธานุภาพของพระเจ้า” (1 คร. 1:18, 23; 2:2; กท. 6:14) ฉ.จำเป็นสำหรับความรอดของเรา ( It is Essential to Our Salvation ) พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่าบุตรมนุษย์จะต้องถูกยกขึ้นเพื่อมนุษย์จะได้รับความรอด (ยน. 3:14-15) และเมล็ด ข้าวจะต้องตกลงไปในดินและเปื่อยเน่าไปเพื่อจะงอกเกิดผล “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ถ้าเมล็ดข้าวไม่ได้ตกลงไปในดินและเปื่อยเน่าไป ก็จะคงอยู่เป็นเมล็ดเดียว แต่ถ้าเปื่อยเน่าไปแล้ว ก็จะงอกขึ้นเกิดผลมาก” (ยน. 12:24) พระเจ้าผู้ทรงชอบธรรมไม่สามารถอภัยโทษบาปมนุษย์ได้เพียงเพราะมนุษย์รู้สึกสำนึกผิด แต่จะต้องมีการชดใช้หนี้บาปนั้นก่อน ฉะนั้นพระเยซูคริสต์จึงเสด็จมาเพื่อชดใช้หนี้บาปนี้ เพื่อว่าพระเจ้าจะทรงสามารถอภัยโทษบาปได้และยังทรงความชอบธรรมได้ในเวลาเดียวกัน (รม. 3:25-26) พระคริสต์เองได้ทรงตรัสไว้หลายครั้งว่าพระองค์จะต้องทนทุกข์หลายประการ จะถูกฆ่า และจะเป็นขึ้นในวันที่สาม (มธ. 16:21; มก. 8:31; ลก. 9:22; 17:25; ยน. 12:32-34) และชายสองคนที่อุโมงค์เตือนหญิงเหล่านั้นที่มาชโลมพระศพของพระคริสต์ว่า พระองค์จะต้องถูกตรึงและจะเป็นขึ้นมาจากความตาย (ลก. 24:7) ท่านเปาโลก็ได้พยายามพิสูจน์ให้ชาวเธสะโลนิกาเห็นว่า พระเยซูคริสต์จำต้องตาย (กจ. 17:3) ทำให้ เราเห็นได้ว่าความตายของพระเยซูคริสต์เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งจากจุดยืนของพระเจ้า เพื่อมนุษย์จะได้รับความรอด ช.เป็นจุดสนใจสุดยอดในสวรรค์ ( It is of Supreme Interest in Heaven ) มีเหตุการณ์ที่พระคริสต์ทรงจำแลงพระกาย เมื่อโมเสสและเอลียาห์ปรากฏบนภูเขา พวกเขาได้สนทนากับพระคริสต์เรื่อง “การจากไปของพระองค์ ซึ่งจะสำเร็จในกรุงเยรูซาเล็ม” (ลก. 9:31) นอกจากนี้ในสวรรค์ยังมีสัตว์ที่มีชีวิตทั้ง 4 และผู้อาวุโสทั้ง 24 ร้องเพลงสรรเสริญถึงการไถ่บาปที่สำเร็จทางความตายของพระคริสต์ (วว. 5:8-10) บรรดาทูตสวรรค์รอบพระที่นั่งก็ร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระเมษโปดก ผู้ถูก:-)(the Lamb who was slain) (วว. 5:11-12) แม้ว่าพวกเขาเองไม่จำเป็นต้องรับการไถ่ก็ตาม เมื่อผู้ที่ไม่มีความจำกัดแบบมนุษย์เข้าใจอย่างสมบูรณ์ถึงการไถ่บาปโดยพระโลหิตของพระคริสต์ พวกเขาจึงสรรเสริญยกย่องความตายของพระคริสต์เหนือทุกสิ่ง จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:50:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 2.ความหมายที่แท้จริงของการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ ( The True Meaning of Christ’s Death ) ผู้พยากรณ์อิสยาห์ กล่าวถึงแก่นแท้ของความจริงนี้ว่า “แต่ก็ยังเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้าที่จะให้ท่านฟกช้ำด้วยความเจ็บไข้ เมื่อพระองค์ทรงกระทำให้วิญญาณของท่านเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป” (53:10) เราควรสังเกตบางประเด็น ก่อนที่จะสรุปคำนิยามของการลบบาป ก.เป็นการทดแทน ( It is Vicarious ) พระคริสต์ไม่ได้สิ้นพระชนม์เพราะบาปของพระองค์เอง (ยน. 8:46; ฮบ. 4:15; 1 ปต. 2:22) พระคัมภีร์ทุกตอนกล่าวว่า พระองค์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อบาปของผู้อื่น “การทนทุกข์ของพระคริสต์จึงไม่ใช่แค่ความทุกข์ของเพื่อนที่เห็นใจเรา แต่เป็นความทุกข์ที่พระเมษโปดกของพระเจ้ารับโทษบาปของมนุษย์ในโลก” อิสยาห์กล่าวว่า “แต่ท่านถูกบาดเจ็บเพราะความทรยศของเราทั้งหลาย ท่านฟกช้ำเพราะความบาปผิดของเราการตีสอนอันทำให้เราทั้งหลายสมบูรณ์นั้นตกแก่ท่าน ที่ท่านต้องฟกช้ำนั้นก็ให้เราหายดี” (อสย. 53:5-6) ให้สังเกตข้อพระคัมภีร์ตอนอื่นๆ “แต่พระเจ้าทรงสำแดงความรักของพระองค์แก่เราทั้งหลาย คือขณะที่เรายังเป็นคนบาปอยู่นั้น พระคริสต์ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อเรา” (โรม. 5:8) “พระคริสต์ได้วายพระชนม์เพราะบาปของเราทั้งหลายตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์” (1 คร. 15:3) “เพราะว่าพระเจ้าได้ทรงกระทำพระองค์ ผู้ทรงไม่มีบาปให้บาปเพราะเป็นแก่เรา เพื่อเราจะได้เป็นคนชอบธรรมของพระเจ้าทางพระองค์” (2 คร. 5:21) “พระองค์เองได้ทรงรับแบกบาปของเราไว้ในพระกายของพระองค์ที่ต้นไม้นั้น เพื่อว่าเราทั้งหลายจะได้ตายจากบาปได้ และดำเนินชีวิตตามคลองธรรมด้วยบาดแผลของพระองค์ท่านทั้งหลายจึงได้รับการรักษาให้หาย” (1 ปต. 2:24) “ด้วยพระคริสต์ก็ได้สิ้นพระชนม์ครั้งเดียวเท่านั้นเพราะความผิดบาป คือพระองค์ผู้ชอบธรรมเพื่อผู้ไม่ชอบธรรม เพื่อจะได้ทรงนำเราทั้งหลายไปถึงพระเจ้า” (1 ปต. 3:18) พระเยซูคริสต์ตรัสว่า “เพราะว่าบุตรมนุษย์ไม่ได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติ แต่ท่านมาเพื่อจะปรนนิบัติเขา และประทานชีวิตของท่านให้เป็นค่าไถ่คนเป็นอันมาก” (มก. 10:45) “เราเป็นผู้เลี้ยงที่ดี ผู้เลี้ยงที่ดีนั้นย่อมสละชีวิตของตนเพื่อฝูงแกะ” (ยน. 10:11) พระคริสต์ทรงตายแทนเรา เป็นแกะปัสกาแท้ ( อพย. 12; 1 คร. 5:7) ทรงเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป (อสย. 53:10) ตามแบบที่พระคัมภีร์พันธสัญญาเดิมได้กำหนดไว้ (ลนต. 6:24-30; ฮบ. 10:1-4 ดู แพะรับบาป ใน ลนต. 16:20-22 ด้วย) ข.เป็นการชดใช้บาป ( It is Satisfaction ) เนื่องจากพระลักษณะพื้นฐานของพระเจ้าคือความบริสุทธิ์จึงต้องมีการชดใช้บาปจนสามารถระงับพระพิโรธต่อความบาปได้ ความตายของพระเยซูคริสต์ดูเป็นสิ่งที่เหมาะสมเพราะเหตุผลดังนี้ 1.เป็นการชดใช้ตามความยุติธรรมของพระเจ้า ( It is satisfies the justice of God ) มนุษย์ได้ทำบาปต่อพระเจ้า ทำให้พระองค์ไม่พอพระทัย พระองค์จึงจำเป็นต้องลงโทษผู้ที่ละเมิดกฎเกณฑ์ของพระองค์ คนบาปจะเป็นอิสระไม่ได้จนกว่าจะมีการจัดการอย่างยุติธรรม นั่นคือ พระเจ้าจะต้องลงโทษความบาป การยกโทษจะไม่เกิดขึ้นหากไม่มีการชดใช้ (อพย. 34:7; กดว. 14:18) พระเจ้าจะยังทรงยุติธรรมและคนบาปถูกนับว่าชอบธรรมได้ มีทางออกทางเดียวเท่านั้นคือ ทางความตายของพระคริสต์ (รม. 3:25-26) ทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำล้วนยุติธรรม หนทางนี้เหมาะสมกับที่พระเจ้าทรงต้องการทั้งหมด “เช่นเดียวกับที่นักโทษของรัฐที่ได้รับโทษตามกฎหมายแล้วก็จะไม่ถูกลงโทษอีก ความตายของพระคริสต์เป็นการชดใช้บาปที่สมบูรณ์ เนื่องจากการชดใช้บาปนั้นเหมาะสมกับความยุติธรรม ฉะนั้นจึงไม่มีการลงโทษต่อผู้กระทำผิดอีก 2.เป็นการชดใช้ตามธรรมบัญญัติของพระเจ้า ( It is satisfies the law of God ) ความยุติธรรมของพระเจ้า ยังเป็นการสมควรตามธรรมบัญญัติของพระเจ้าด้วย เหตุที่ธรรมบัญญัติของพระเจ้ามีรากฐานจากพระลักษณะของพระเจ้า การละเมิดธรรมบัญญัติจึงเป็นการกระทำผิดต่อพระองค์และมีโทษ เบอร์คอฟกล่าวว่า “มนุษย์ไม่อาจละเมิดธรรมบัญญัติได้ เพราะสิ่งนี้มีรากฐานมาจากพระลักษณะของพระเจ้า ไม่ใช่ ผลิตผลของการที่ทรงเลือกตามพระทัยของพระองค์” (Berkhof, Systematic Theology p.370 ) แต่ในฐานะที่พระคริสต์ทรงเป็นตัวแทนของมนุษยชาติ พระเจ้าได้ทรงประทานการชดใช้ที่ทรงพอพระทัย คือ ทางพระคริสต์ผู้ทรงยอมเชื่อฟังด้วยความสมัครใจ (รม. 8:3-4) พระคริสต์ทรงกระทำให้ธรรมบัญญัติสำเร็จโดยความเชื่อฟัง การทนทุกข์ และชีวิตที่ชอบธรรมครบถ้วนของพระองค์ อัครสาวกเปาโลพูดถึงพวกอิสราเอลใน โรม 10:3-4 ว่า “เพราะว่าเขาไม่รู้จักความชอบธรรมที่พระเจ้าประทานให้ แต่อุตส่าห์ตั้งความชอบธรรมของตนขึ้น เขาจึงไม่ได้ยอมอยู่ในความชอบธรรมของพระเจ้า เพราะว่าพระคริสต์ทรงเป็นจุดจบของธรรมบัญญัติเพื่อให้ทุกคนที่มีความเชื่อได้รับความชอบธรรม” 3.เกี่ยวข้องกับการลบบาป ( It is involved in atonement ) แนวคิดในเรื่อง “การชดใช้โทษบาป” นั้นเกี่ยวข้องกับคำศัพท์อื่นๆ ในพระวจนะด้วย การตายของพระคริสต์เป็นการลบบาป และเป็นการะงับพระพิโรธใน เลวีนิติ. 6:2-7 กล่าวถึงพิธีลบบาปส่วนบุคคลไว้ดังนี้ “ผู้ใดทำบาป และทำการไม่ซื่อตรงต่อพระเจ้า ให้ผู้นั้นนำเครื่องบูชาไถ่กรรมบาปถวายแด่พระเจ้า และให้ปุโรหิตทำการลบมลทินบาปของเขาต่อพระพักตร์พระเจ้า และเขาจะได้รับการอภัยในทุกสิ่งที่เขาได้ทำไปซึ่งให้รับกรรมบาป” ส่วน เลวีนิติ 4:13-20 กล่าวถึงการลบบาปของชุมชนทั้งชาติไว้ว่า “ถ้าชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดกระทำผิด จึงเป็นการกระทำกรรมบาป ผู้ใหญ่ชุมนุมชนจะเอามือวางบนหัวของวัวนั้นต่อพระพักตร์พระเจ้า และให้ฆ่าวัวตัวนั้นเสียต่อพระพักตร์พระเจ้า ดังนั้นปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของชุมนุมชนแล้วเขาทั้งหลายจะได้รับการอภัย” จากพระคัมภีร์ทั้งสองตอนนี้ ปรากฏชัดว่าทั้งวัวหรือแกะตัวผู้ต้องตาย เพราะการให้อภัยจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อมีความตายของตัวแทนคนบาปนั้น คำฮีบรูที่มักใช้ในตอนเหล่านี้และตอนที่คล้ายๆ กัน แปลว่า “ลบบาป” คือ คาฟาร์ (kaphar) มีความหมายตรงตัวคือ “การปิดซ่อน” เพื่อไม่ให้มองเห็น ฮอกซีมา ( Hoeksema, Reformed Dogmatics. P.389 )อธิบายลักษณะการชดใช้บาปโดยเครื่องบูชาแบบพระคัมภีร์เดิมว่า “เครื่องบูชานี้ถูกเรียกว่า เครื่องบูชาไถ่กรรมบาป หรือเครื่องบูชาไถ่บาป และกล่าวกันว่าสัตว์นั้นรับบาปของผู้กระทำผิด ชดใช้บาประงับพระพิโรธและปิดซ่อนบาปจากสายพระเนตรของพระเจ้า ผลที่ตามมาคือการอภัยโทษบาป” ส่วนแนวคิดการซ่อนบาปให้พ้นสายพระเนตรของพระเจ้ามีนัยในพระคัมภีร์ตอนอื่นด้วย เช่น ในสดุดี51:9 “ขอทรงเบือนพระพักตร์พระองค์จากบาปทั้งหลายของข้าพระองค์เสียและทรงลบบรรดาความบาปผิดของข้าพระองค์ให้สิ้น” และอิสยาห์ 31:17 “พระองค์ทรงเหวี่ยงบาปทั้งสิ้นของข้าพระองค์ไว้เบื้องพระปฤษฎางค์ของพระองค์” และในมีคาห์ 7:19 “พระองค์จะทรงเหวี่ยงบาปทั้งหลายของเราลงไปในที่ลึกของทะเล” จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 4.เกี่ยวข้องกับการระงับพระพิโรธ ( It is involved in propiation ) พระคัมภีร์เซ็พทัวจินท์ แปลคำภาษาฮีบรู คาฟาร์ เป็น เอกซิลาซคอไม (exilaskomai) โดยเปลี่ยนจุดเน้นไปบ้างให้มีความหมายของ “การระงับพระพิโรธ” หรือ “การทำให้สงบ” แนวคิดนี้คือ ถ้าบาปถูกปิดซ่อนไว้หรือถูกนำออกไปแล้ว จะทำให้พระพิโรธของพระเจ้าต่อบาปนั้นสงบลงหรือทำให้พระเจ้าทรงพอพระทัย ผู้แปลพระคัมภีร์เซ็พทัวจินท์ แปลคำนี้ได้เหมาะสมตามความจริงที่ปรากฏ คำว่า เอกซิลาซคอไม ไม่มีในพระคัมภีร์ใหม่ แต่กิริยา ฮิลาซคอไม (hilaskomai) ปรากฏ 2 ครั้ง (ลก. 18:13, ฮบ. 2:17) คำนาม ฮิลาซมอซ (hilasmos) ปรากฏ 2 ครั้ง (1 ยน. 2:2, 4:10) คำคุณศัพท์ ฮิลาซเทริออน (hilasterion) ปรากฏ 2 ครั้ง (รม. 3:25; ฮบ. 9:5) ส่วนเรื่องพระพิโรธของพระเจ้านั้นปรากฏหลายครั้งในพันธสัญญาใหม่ (ยน. 3:36; รม. 1:18; 5:9; อฟ. 5:6; 1 ธส. 1:10; ฮบ. 3:11; วว.19:15) แนวคิดที่กล่าวมานี้ตรงกับพันธสัญญาใหม่ที่กล่าวว่า ความตายของพระคริสต์เป็นเหตุระงับพระพิโรธของพระเจ้าได้ ท่านเปาโลกล่าวไว้ว่า พระเจ้าได้ทรงตั้งพระคริสต์ไว้ “ให้เป็นที่ระงับพระพิโรธ [ภาษาไทยแปลเป็น “ลบล้างพระอาชญา”] “ (รม. 3:25) พระธรรมฮีบรูใช้คำนี้สำหรับ พระที่นั่งกรุณาในพลับพลา (ฮบ. 9:5) ยอห์นประกาศว่าพระคริสต์ “ทรงเป็นผู้ระงับพระพิโรธ [ลบล้างพระอาชญา] ที่ตกกับเราทั้งหลายเพราะบาปของเรา และไม่ใช่แต่บาปของเราพวกเดียว แต่ของมนุษย์ทั้งปวงในโลกด้วย” (1 ยน. 2:2; f^ 4:10 ด้วย) พระคัมภีร์ฮีบรูกล่าวว่าพระคริสต์ทรงเป็นมหาปุโรหิตผู้ทรงพระกรุณาและสัตย์ซื่อ “เพื่อระงับพระพิโรธ [ลบล้างบาป]ของ ประชาชน” (2:17) คำอธิษฐานของคนเก็บภาษีในลูกาก็อาจแปลตามตัวอักษรได้ว่า “ขอพระเจ้าระงับพระพิโรธต่อข้าพระองค์ผู้เป็นคนบาป” (ลก. 18:13) โดยทางความตายของพระคริสต์พระองค์ได้ทรงทำให้พระพิโรธอันบริสุทธิ์ของพระเจ้าต่อบาปสงบลงได้ 5.เกี่ยวข้องกับการกลับคืนดี ( It is involed in reconciliation ) ความคิดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการระงับพระพิโรธนั้น คือการกลับคืนดี ทั้งสองเรื่องนี้ดูจะเกี่ยวข้องกันเหมือนเหตุและผล กล่าวคือ เหตุที่พระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์ก็เพื่อ “ทรงระงับพระพิโรธ” ของพระเจ้าผลที่ตามมาคือ พระเจ้าทรงกลับคืนดี (รม. 5:10; 2 คร. 5:18-19; อฟ. 2:16) มีคำกิริยา คาทาลัสโซ (katallasso) ปรากฏหกครั้งในพระคัมภีร์ใหม่ (รม. 5.10; 1 คร. 7:11; 2 คร. 5:18-20) คำนาม คาทาลาเก (katallage) ปรากฏ 4 ครั้ง (รม. 5:11; 11:15; 2 คร. 5:18-19) ส่วน ดิดาลลัสซอไม (diallassomai) ปรากฏเพียงครั้งเดียว (มธ. 5:24) ในทุกๆ ตอน แนวความคิดคือการกลับคืนดีกัน เบอร์คูเวอร์กล่าวว่า ( Berkouwer, The Work of Christ, p.255 ) ท่านเปาโลใช้คำกรีกนี้เพื่ออ้างถึง “ความสัมพันธ์แบบสันติต่างจากเมื่อก่อนที่เป็นศัตรูกันโดยการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์ได้นำเอาสิ่งที่เป็นอุปสรรคออกไปเพื่อมนุษย์จะกลับคืนดีกับพระบิดาได้” แนวความคิดนี้คือ เมื่อเริ่มแรกนั้นพระเจ้าและมนุษย์มีความสัมพันธ์อันใกล้ชิดสนิทสนมกันแต่เมื่ออาดัมทำบาป เขาหันหลังให้พระเจ้า และพระเจ้าทรงหันหลังให้อาดัมเช่นกัน ความตายของพระคริสต์ทำให้พระเจ้าทรงพอพระทัยเพราะสำเร็จตามกฎเกณฑ์ของพระองค์ ขณะนี้พระเจ้าทรงหันพระพักตร์ของพระองค์มาสู่มนุษย์อีกครั้ง ยังคงเหลือแต่มนุษย์ที่จะต้องหันกลับมาหาพระเจ้า เนื่องจากพระเจ้าได้กลับคืนดีกับมนุษย์แล้วโดยการตายของพระบุตร มนุษย์จึงจะได้รับคำเรียกร้องให้กลับมาคืนดีกับพระเจ้า นอกจากนี้ ความหมายของการกลับคืนดียังขยายวงกว้างออกไปถึงสิ่งต่างๆ ทั้งในสวรรค์และบนแผ่นดินโลกด้วย (คส. 1:20) โดยการกลับคืนดีนี้พระเจ้าได้ทรงประทานพระพรแก่ผู้ยังไม่เชื่อซึ่งอาศัยอยู่ในโลก (มธ. 5:45; รม. 2:4) เปิดโอกาสให้เขากลับใจเสียใหม่ (2 ปต. 3:9) และจะทรงกระทำให้สวรรค์และโลกนี้พ้นจากสภาพที่ตกอยู่ใต้ความบาป (รม. 8:19-21) จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ค. เป็นค่าไถ่บาป ( It is A Ransom ) การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคริสต์อาจเปรียบได้กับการจ่ายค่าไถ่จำนวนหนึ่งเพื่อปลดปล่อยคนให้เป็นอิสระจากการเป็นทาส พระเยซูคริสต์ตรัสว่าพระองค์ทรงเสด็จมาเพื่อประทานชีวิตของพระองค์ให้เป็นค่าไถ่ของคนเป็นอันมาก (มธ. 20:28; มก. 10:45) จึงกล่าวถึงพระราชกิจของพระคริสต์ว่า เป็นการไถ่บาป (ลก. 1:68; 2:38; ฮบ. 9:12) เราพบคำกรีก ลูโทรซิส (lutrosis) ในข้ออ้างอิงที่ให้ไว้ในข้างต้น ส่วนกิริยา ลูโทรออไม (lutroomai) ปรากฏใน ลก. 24:21; ทต. 2:14; 1 ปต. 1:18 คำประสม อาพอลูโทรซิส (apolutrosis) ปรากฏ 10 ครั้ง (ลก. 21:28; รม. 3:24; 8:23; 1 คร. 1:30; อฟ. 1:7, 14; 4:30; คส. 1:14; ฮบ. 9:15; 11:35) ไดซ์แมนกล่าวว่า “ในศตวรรษที่หนึ่ง เมื่อใครได้ยินคำกรีกว่า ลูทรอน (lutron) หรือ “ค่าไถ่” เขาจะคิดถึงเงินที่ต้องใช้เพื่อปลด ปล่อยทาสให้เป็นไท เราพบคำนี้ในเอกสารออกซิริงคัสสามฉบับที่เอ่ยถึงการปลดปล่อยทาสในปี ค.ศ.86, 100, 91 หรือ 107” ( Deissmann, Light from the Ancient East, p.327-328 ) พระวจนะกล่าวว่า โดยการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์เราได้รับการไถ่จากสิ่งต่อไปนี้ (1) จากการลงโทษตามธรรมบัญญัติ หรือดังที่อัครทูตเปาโลกล่าวไว้ใน กาลาเทีย. 3:13 คือ “จากความสาปแช่งแห่งธรรมบัญญัติ” โดยที่พระคริสต์ทรงยอมถูกสาปแช่งเพื่อเรา (2) จากธรรมบัญญัติเอง โดยการตายจากธรรมบัญญัติทางพระกายพระคริสต์ (รม. 7:4) เพื่อเราจะไม่ต้องอยู่ใต้ธรรมบัญญัติ แต่อยู่ใต้พระคุณ (รม. 6:14) (3) จากอำนาจของบาปการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์ต่อบาปและการตายของเราต่อบาปในพระองค์ (รม. 6:2, 6; ทต. 2:14; 1 ปต. 1:18-19) เราจึงไม่ตกอยู่ใต้การครอบงำของบาปอีกต่อไป (รม. 6:12-14) (4) จากซาตาน ผู้ดักจับมนุษย์ (2 ทธ. 2:26) เช่นเดียวกับความตายของพระคริสต์บนไม้กางเขน (ฮบ. 2:14-15) (5) จากสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง ทั้งฝ่ายกายและด้านศีลธรรม (รม. 8:23; อฟ. 1:14) รวมถึงกายที่ต้องตายของเราซึ่งจะรับการไถ่อย่างสมบูรณ์เมื่อพระคริสต์เสด็จกลับมา (ลก. 21:28) คำว่า “ไถ่” จึงอาจหมายถึงการจ่ายหนี้ หรืออาจหมายถึงการปลดปล่อยเชลย การถวายบูชาของพระคริสต์ครอบคลุมทั้งสองด้านนี้ จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 3.ขอบเขตของผลแห่งการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์ ( The Extent of Christ’s Death ) มีคำถามว่าพระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อคนทั้งโลกหรือไม่ หรือสำหรับผู้ที่ได้รับการเลือกสรรเท่านั้น ถ้าพระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อคนทั้งโลก ทำไมจึงมีบางคนไม่รอด และถ้าเพื่อคนทั้งโลก คำว่า “คนทั้งโลก” มีความหมายในแง่ไหน ถ้าเฉพาะเพื่อผู้ที่ได้รับการทรงเลือกเท่านั้น ความยุติธรรมของพระเจ้าอยู่ที่ไหน คำตอบสำหรับคำถามเหล่านี้ดูเหมือนขึ้นอยู่กับความคิดของเราในเรื่องการทรงกำหนดไว้ของพระเจ้า บางพวกเชื่อว่าพระคริสต์สิ้นพระชนม์เพื่อผู้ที่ได้รับการเลือกสรรเท่านั้น และบางพวกเชื่อว่าอย่างน้อย ในแง่มุมหนึ่งพระคริสต์สิ้นพระชนม์เพื่อคนทั้งโลกด้วย ก. พระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อผู้ที่ได้รับการทรงเลือก ( Christ Died for the Elect ) พระวจนะสอนว่าพระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อผู้ได้รับการเลือกเป็นเป้าหมายหลัก ท่านเปาโลกล่าวว่า พระเจ้า “ทรงเป็นผู้ช่วยให้รอดของคนทั้งปวง โดยเฉพาะของผู้ที่เชื่อในพระองค์” (1 ทธ. 4:10) พระเยซูตรัสว่า “บุตรมนุษย์มิได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติแต่ท่านมาเพื่อจะปรนนิบัติเขา และประทานชีวิตของท่านให้เป็นค่าไถ่คนเป็นอันมาก” (มธ. 20:28) “ข้าพระองค์อธิษฐานเพื่อเขา ข้าพระองค์มิได้อธิษฐานเพื่อโลก แต่เพื่อคนเหล่านั้นที่พระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์ เพราะเขาเป็นของพระองค์” (ยน. 17:9) พระคัมภีร์อีกตอนหนึ่งกล่าวว่า “พระคริสต์ทรงรักคริสตจักร และทรงประทานพระองค์เองเพื่อคริสตจักร” (อฟ. 5:25) และ “ผู้ทรงช่วยเราให้รอดและทรงให้เรามาเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ ไม่ใช่เพราะเห็นแก่การดีที่เราได้กระทำ แต่เพราะเห็นแก่พระประสงค์ของพระองค์เอง และพระคุณซึ่งทรงประทานแก่เราในพระเยซูคริสต์ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มานั้น” (2 ทธ. 1:9; ดู วว. 13:8 ด้วย) พระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อผู้ที่พระองค์ทรงเลือก ไม่เพียงแต่เปิดทางแห่งความรอดสำหรับพวกเขาเท่านั้น แต่เป็นการจัดเตรียมความรอดไว้สำหรับพวกเขาเมื่อพวกเขาเชื่อ ข. พระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อคนทั้งโลก ( Christ Died for the Whole World ) ข้อพระคัมภีร์หลายตอนกล่าวไว้ชัดเจนว่า พระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อคนทั้งโลก เช่น “จงดูพระเมษโปดกของพระเจ้าผู้ทรงรับความผิดบาปของโลกไปเสีย” (ยน. 1:29) “ผู้ทรงประทานพระองค์เองให้เป็นค่าไถ่ของคนทั้งปวง” (1 ทธ. 2:6) “เพราะว่าพระคุณของพระเจ้าได้ปรากฏแล้วเพื่อช่วยคนทั้งปวงให้รอด” (ทต. 2:11) “พระองค์จึงทรงชิมความตายเพื่อมนุษย์ทุกคน” (ฮบ. 2:9) “พระองค์ ไม่ทรงประสงค์ที่จะให้ผู้หนึ่งผู้ใดพินาศเลย แต่ทรงปรารถนาที่จะให้คนทั้งปวงกลับใจเสียใหม่” (2 ปต. 3:9) “และพระองค์ทรงเป็นผู้ลบล้างพระอาชญาที่ตกกับเราทั้งหลายเพราะบาปของเรา และไม่ใช่แต่บาปของเราพวกเดียว แต่ของมนุษย์ทั้งปวงในโลกด้วย” (1 ยน. 2:2) ขั้นตอนที่จำเป็นสำหรับความรอดของมนุษย์ คือ เริ่มด้วยการเชื่อว่าพระคริสต์สิ้นพระชนม์เพื่อเขา จึงจะสามารถรับผลแห่งการสิ้นพระชนม์เข้าสู่ชีวิตได้ ถึงแม้ว่าพระคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อทุกคน เพื่อให้พระเจ้าทรงกลับคืนดีกับทั้งโลก แต่ไม่ใช่ทุกคนจะรอด เพราะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขว่าพวกเขาจะต้องกลับคืนดีกับพระเจ้าก่อน (2 คร. 5:18-20) เราสรุปได้ว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระผู้ช่วยของคนทั้งปวงในลักษณะนี้ คือ การสิ้นพระชนม์ของพระองค์ทำให้การพิพากษาโทษบาปสำหรับมนุษย์ทุกคนเลื่อนออกไปให้เวลากลับใจ มนุษย์สามารถรับพระพรแห่งชีวิตที่เคยขาดหายไปเพราะบาปได้ใหม่นำเอาอุปสรรคที่กีดขวางการอภัยโทษบาปจากพระทัยของพระเจ้าและนำคนบาปกลับสู่สภาพดีได้ ถ้าเขาไม่ปฏิเสธหรือเจตนาต่อต้านพระองค์ ผู้ไม่เชื่อได้รับแรงกระตุ้นให้กลับใจเสียใหม่โดยทางกางเขน ทางคำเทศนาของผู้รับใช้พระเจ้า และทางพระราชกิจของวิญญาณบริสุทธิ์ นอกจากนี้ยังทำให้ผู้ที่ไม่ได้เจตนากระทำบาป (เช่น ผู้ที่ตายตั้งแต่ยังเป็นทารกอยู่หรือผู้พิการทางสมอง) สามารถรับความรอดและความมั่นใจในความรอดได้ สุดท้ายสรรพสิ่งที่ถูกสร้างจะถูกทำให้กลับสู่สภาพดี เราสรุปว่าการลบบาปมีไว้พร้อมสำหรับทุกคน ไม่ได้จำกัดไว้เพียงเฉพาะสำหรับบางคน แต่ก็จำกัดสำหรับคนที่เชื่อเท่านั้น จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม้กางเขน เป็นสัญลักษณ์สากลซึ่งเล็งถึงความเชื่อของคริสเตียน เพราะเตือนให้เรานึกถึงเหตุการณ์อันน่างุนงงและสำคัญที่สุดในชีวิตของพระเยซูชาวนาซาเร็ธ เหตุที่ต้องงงงันก็เพราะว่าพระเยซูพระเมสสิยาห์ (ที่พระเจ้าเจิมไว้) ถูกประหารเยี่ยงอาชญากร ชาวยิวไม่สามารถยอมรับคนแบบนี้ว่าเป็นพระบุตรของพระเจ้าได้ และคนทั่วไปส่วนใหญ่ก็ไม่อาจเข้าใจได้ว่า มนุษย์ในโลกนี้จะได้รับความรอดผ่านทางผู้ซึ่งมีจุดจบอันน่าอนาถเช่นนี้ได้อย่างไร ถึงกระนั้น คริสตชนยุคแรกถือว่า ไม้กางเขนมีความหมายลึกซึ้ง เป็นหัวใจของแผนการที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้มนุษย์ อัครทูตเปาโลแน่ใจว่าไม้กางเขนมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด ถึงขนาดบอกคริสตชนชาวโครินธ์ว่า ”ข้าพเจ้าตั้งใจว่าจะไม่แสดงความรู้เรื่องใดๆ ในหมู่พวกท่านเลย เว้นแต่เรื่องพระเยซูคริสต์และการที่พระองค์ทรงถูกตรึงที่กางเขน” พระคัมภีร์ใหม่กล่าวชัดเจนว่าการที่พระเยซูถูกตรึงบนกางเขนนั้นมิใช่เพราะความผิดบาปของพระองค์เอง (คำกล่าวหาพระองค์ทั้งหมดทั้งล้วนเป็นเรื่องเท็จทั้งสิ้น) แต่เป็นการตายแทนมนุษย์คนบาปทั้งมวล พระองค์ถูกตัดขาดจากพระเจ้าซึ่งเป็นโทษที่ควรตกกับมนุษย์ ฉะนั้นจึงเป็นไปได้ที่มนุษย์จะได้รับการอภัยโทษและชีวิตใหม่จากพระเจ้าเมื่อยอมรับว่าพระเยซูตายเพราะบาปของเราและทรงเป็นขึ้นจากตาย จากการสิ้นพระชนม์บนกางเขนของพระเยซูทำให้เราเห็นถึงความรักอันลึกซึ้งของพระเจ้า ด้วยเหตุนี้มนุษย์จึงสามารถคืนดีกับพระเจ้าและมนุษย์ด้วยกันได้ เพราะบนไม้กางเขนพระเจ้าได้ถอนพิษความชั่วร้ายจนหมดสิ้น นอกจากนี้ไม้กางเขนยังเป็นสัญลักษณ์อันน่าทึ่งถึงรูปแบบชีวิตที่คริสตชนควรประพฤติตาม พระเยซูเรียกร้องให้มนุษย์ “รับกางเขนของตนแยกทุกวัน” และตามพระองค์ไป พระองค์ทรงกำชับให้สาวกมีชีวิตที่สละตัวเอง ยอมสละสิทธิ์ของตนในทุกๆ เรื่องและดำเนินชีวิตใหม่ด้วยพละกำลังที่พระองค์ประทานให้ ท่านเปาโลเข้าใจจุดนี้ดีจากประสบการณ์ของเขาเอง “ข้าพเจ้าถูกตรึงไว้กับพระคริสต์แล้ว ข้าพเจ้าเองไม่มีชีวิตอยู่ต่อไปแต่พระคริสต์ต่างหากที่ทรงมีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า” (1 คร. 1:18-2:5; รม. 5:6-11; อฟ. 2:16-18; คส. 2:14-15; กท. 2:20; 1 ยน. 4:7-10) ..ความหมายของกางเขน ( The Cross) .. เมื่อพระเยซูคริสต์ถูกตัดสินให้ประหารด้วยการตรึงบนไม้กางเขน เขาก็นำพระองค์ไปโบยตีด้วยแส้หนังตามวิธีลงโทษนักโทษประหาร แส้นี้ทำด้วยหนังเป็นเส้นๆ คล้ายหางม้า และมีตะกั่ว กระดูกสัตว์หรือของมีคมอื่นๆ ผูกเป็นปมๆ ติดอยู่ เพื่อเพิ่มความเจ็บปวดและสร้างบาดแผลให้มากยิ่งขึ้น นักโทษบางคนถึงกับเสียชีวิตด้วยการโบยด้วยแส้นี้ บางคนถึงกับตาบอดก็มี หลังจากเฆี่ยนแล้วเขาก็นำพระองค์มาล้อเลียน เยาะเย้ย ทั้งเอาหนามมาสานเป็นมงกุฎสวมให้ด้วย พอวันรุ่งขึ้นเขาก็ให้พระองค์แบกกางเขนอันใหญ่และหนักไปตามถนนทั้งๆ ที่พระองค์บอบช้ำและอดนอนมาตลอดทั้งคืนแล้ว ขบวนแห่นักโทษนี้จะมีทหารคุมไป 4 คนอยู่คนละมุมเป็นรูปสี่เหลี่ยม ข้างหน้ามีป้ายประจานความผิดของนักโทษเขียนเป็น 3 ภาษาคือ กรีก ลาติน และฮีบรู เพราะภาษากรีกเป็นภาษาที่ใช้ในทางการค้า ภาษาลาตินเป็นภาษาทางราชการ ส่วนภาษาฮีบรูเป็นภาษาท้องถิ่น เขาจะนำป้ายอันนี้มาติดไว้ที่ยอดกางเขนเมื่อตรึงแล้วด้วย นักโทษจะถูกแห่ประจานไปรอบๆ เมือง ก่อนที่จะนำไปประหาร โดยใช้เส้นทางที่ยาวและคดเคี้ยวที่สุด ด้วยเหตุผลสองประการคือ หนึ่งเป็นการประจาน และสองถ้าในขณะที่เดินไปมีผู้ใดจะคัดค้านและขอเป็นพยานในความบริสุทธิ์ของนักโทษก็จะประท้วงคำพิพากษานี้ได้ คดีนี้จะต้องรื้อฟื้นขึ้นมาพิจารณาใหม่ น่าสลดใจที่ไม่มีผู้ใดคัดค้านเพื่อพระเยซูกันเลยแม้แต่คนเดียว กางเขนที่พระเยซูแบกไปนั้นเข้าใจกันว่าเป็นกางเขนที่เราเห็นอยู่ในโบสถ์ทั่วๆ ไปซึ่งเรียกกันว่ากางเขนแบบลาติน กางเขนในสมัยนั้นไม่ได้มีอยู่แบบเดียวเท่านั้น ยังมีกางเขนรูปตัว X เรียกว่ากางเขนของนักบุญอันดรูว์ เพราะเชื่อว่าอัครสาวกอันดรูว์ถูกตรึงด้วยกางเขนชนิดนี้ แบบที่ 3 ก็เป็นรูปตัว T มีชื่อว่ากางเขนแบบเทา ( Tau Cross )เป็นกางเขนเก่าแก่ตั้งแต่พระคัมภีร์เดิม ซึ่งโมเสสใช้แบบนี้เพื่อชูงูขึ้น คราวที่เร่ร่อนในถิ่นทุรกันดาร และแบบที่ 4 ก็คือแบบของกรีกที่เป็นรูปกากบาท + คือแบบสัญลักษณ์ของกาชาดนั่นเอง* ความเป็นมาของกางเขนนั้นเดิมทีเกิดขึ้นในหมู่ชาวเปอร์เซีย พวกเขามีความเชื่อว่าแผ่นดินนั้นบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ จึงไม่ยอมให้ร่างกายของผู้ทำผิดหรือร่างกายที่ชั่วร้ายนั้นมาเกลือกกลั้ว เมื่อจะประหารก็จัดการตรึงไว้ด้วยตะปูนแขวนห้อยเหนือพื้นดิน เมื่อตายแล้วก็ให้แร้งหรือสุนัขป่ามาฉีกกินจนสิ้นซาก วิธีการเช่นนี้พวกคาเธจซึ่งอยู่ใกล้อิตาลีหรือโรมจดจำมาใช้และทางโรมันก็นำมาใช้อีกต่อหนึ่ง แต่การนำกางเขนมาใช้นี้มิได้ใช้กับชาวโรมัน แต่จะใช้กับพวกทาสหรือพวกกบฏที่เป็นชาวต่างชาติ เพราะเขาถือว่าชาวโรมันเป็นผู้ที่อยู่เหนือกว่าคนชาติอื่นๆ จะถูกทำทารุณกรรมอย่างนั้นไม่ได้ ซิเซโร นักปรัชญาเป็นเอกที่มีชื่อเสียงในสมัยก่อนคริสต์ศตวรรษแสดงความเห็นไว้ว่า สำหรับประชาชนชาวโรมันแล้ว "การถูกจับมัดก็เป็นอาชญากรรม ถ้าถูกเฆี่ยนตีก็ยิ่งเลวร้ายไปกว่านั้นอีก คือถือว่าเป็นเรื่องร้ายแรงอย่างที่สุด แต่ถ้าถูกตรึงบนกางเขนละก็ไม่ทราบว่าจะเปรียบกับอะไรอีกได้" ด้วยเหตุนี้การประหารด้วยการตรึงบนกางเขนจึงไม่มีในหมู่ชาวโรมัน พระเยซูคริสต์ของเราถูกประหารอย่างทารุณที่สุด ต่ำต้อยที่สุดและน่าอับอายที่สุดที่มนุษย์จะคิดขึ้นได้ในสมัยนั้น จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:58:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 *หมายเหตุ: ยังมีกางเขนอีก 3 แบบ คือ 1.แบบเยรูซาเล็ม (Jerusalem Cross ) ความหมายพระกิตติคุณจะขยายไปสี่มุมโลก และรำลึกถึงบาดแผล ห้าจุดของพระเยซูคริสต์ 2. แบบมอดิส (Maltese Cross ) เป็นรูปดาว 4 แฉก และมีมุม 8 มุม ซึ่งเล็กถึงพระพรทั้ง 8 ประการของพระเยซู ( มัทธิว 5:3-10 ) 3. แบบเคลติค ( Celtic Cross ) รูปแบบกางเขนที่ได้รับอิทธิพลของชาวไอแลนด์โบราณวงกลมในกางเขนมีความหมายถึงความเป็นนิรันดร์ที่พระเยซูคริสต์ทรงเป็นขึ้นจากความตาย * นอกจากกางเขนสามรูปแบบที่เพิ่มเติม แล้วยังมีอีกหลายรูปแบบ ซึ่งขึ้นอยู่กับนิกาย และศาสนศาตร์/เทวศาสตร์ ( Theology ) ที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามความหมายคงไม่เปลี่ยนแปลง เพราะคือเล็งถึงการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขน เพื่อเป็นค่าไถ่มนุษยชาติ หรือบางคนอาจจะกล่าวว่ากางเขนเป็นเครื่องหมายแห่งความรอดแก่บรรดาผู้เชื่อ จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 22:59:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 การตรึงบนไม้กางเขน: เป็นวิธีการทำให้เจ็บปวดรวดร้าว เป็นวิธีการประหารชีวิตซึ่งพวกโรมันใช้ ไม่ใช่เป็นวิธีการของพวกยิว พวกยิวในสมัยพระคัมภีร์เดิมใช้วิธีประหารชีวิตพวก อาชญากรโดยใช้หินขว้างให้ตาย และเอาศพแขวนไว้บนต้นไม้เป็นเครื่องแสดงว่าคนถูกประหารชีวิตเหล่านั้นอยู่ภายใต้การสาปแช่งของพระเจ้า (ฉธบ. 21:22-23) พวกยิวในสมัยพระเยซูอยู่ภายใต้การปกครองของโรมไม่มีอำนาจจัดการประหารชีวิต เขาต้องยอมให้ทางโรมทำ อย่างไรก็ตามพวกชาวยิวไม่ขอให้โรมเอาหินขว้างพระเยซูให้ตาย เขาเห็นว่าจับพระองค์ตรึงบนกางเขนให้ตายมันง่ายดีกว่า (มธ. 27:22-23) พวกยิวถือกันว่ากางเขนของพระเยซูเป็นเสมือนต้นไม้ เพราะพระองค์ถูกแขวนไว้บนท่อนไม้รูปกางเขนนั้น พวกเขาจึงถือว่าพระองค์ตกอยู่ภายใต้การสาปแช่งของพระเจ้า แท้ที่จริงพระเยซูคริสต์ได้ทรงแบกการสาปแช่งของพระเจ้าไว้กับพระองค์อย่างที่เขาคิด พระองค์กระทำเช่นนั้นไม่ใช่เพราะพระองค์เองกระทำผิด พระองค์เป็นผู้บริสุทธิ์ไม่มีความบาป แต่ พระองค์ทรงรับการสาปแช่งแทนคนบาป เพราะเหตุความเข้าใจผิดเรื่องการสาปแช่งแห่งการเขนจึงทำให้การตรึงพระเยซูบนไม้กางเขนเป็นหินสะดุดพวกชาวยิว พวกเขาปฏิเสธไม่ยอมเชื่อพระเยซู เพราะฉะนั้นกางเขนจึงเป็นเครื่องกีดกันพวกเขา ไม่ให้รับความรอดจากพระเจ้า ผู้เขียนพระคริสตธรรมคัมภีร์ใหม่ถือว่าการที่พระเยซูคริสต์ได้ทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนนี้เป็นรากฐานแห่งพันธกิจการช่วยให้รอดของพระเจ้า ดังนั้นไม้กางเขนจึงกลายเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของความรอด ซึ่งพระเจ้าทรงโปรดให้ผู้เชื่อทุกคนพ้นจากความผิดบาป ข่าวประเสริฐก็คือข่าวเรื่องไม้กางเขนนั่นเอง กางเขนจึงเป็นสัญลักษณ์แห่งความอับอาย และความตายด้วย พระเยซูคริสต์ได้ทรงชี้แจงด้วยพระองค์เองว่า คนเหล่านั้นที่ต้องการจะเป็นสาวกของพระองค์ ต้องพร้อมที่จะเผชิญกับความอับอาย ความทุกข์ทรมานและความตาย ถ้าหากพวกเขาเป็นสาวกที่แท้จริงของพระองค์ “ 7 พระวาทะของพระเยซูคริสต์เจ้าบนกางเขน ก่อนสิ้นพระชนม์” วาทะที่ ๑ “ โอพระบิดาเจ้า ขอโปรดอภัยโทษเขาเพราะว่าเขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไร” ( ลูกา ๒๓.๓๔ ) วาทะที่ ๒ “เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า วันนี้เจ้าจะอยู่กับเราในเมืองบรมสุขเกษม” ( ลูกา ๒๓.๔๓ ) วาทะที่ ๓ “ หญิงเอ๋ย จงดูบุตรของท่านเถิด” “ จงดูมารดาของท่านเถิด” ( ยอห์น ๑๙.๒๖,๒๗ ) วาทะที่ ๔ “เอลี เอลี ลามาสะบักธานี” ( พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย , มัทธิว ๒๗.๔๖ ) วาทะที่ ๕ “ เรากระหายน้ำ” ( ยอห์น ๑๙.๒๘ ) วาทะที่ ๖ “ สำเร็จแล้ว” ( ยอห์น ๑๙.๓๐ ) วาทะที่ ๗ “ พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์ฝากวิญญาณจิตของข้าพระองค์ ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” ( ลูกา ๒๓.๔๖ ) จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 23:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ต่อไปนี้เป็นเพลงที่คริสตชนใช้ร้องเพื่อสรรเสริญยกย่องพระเยซูคริสต์เจ้า ...ไม้กางเขนโบราณ ( The Old Rugged Cross )... เนื้อร้องและทำนอง George Bennard 1.บนภูเขาซึ่งอยู่ไกล . ได้แลเห็นไม้กางเขน ..เป็นรอยแห่งความทุกข์ .. และความอาย แต่ใจข้ารักไม้กางเขน .ที่พระคริสต์ ถูกตรึงจนตาย .ไถ่คนบาปให้ .รอดพ้นจากอบาย (ร้องรับ) โดยเหตุนี้ .ข้าจึงรัก .ไม้กางเขน เพราะ ...ว่าเป็นที่จะวางภาระลง ข้าก็คงยึด .กางเขนไว้ให้มั่น . แล้ววันหนึ่ง .จะแลกเอามงกุฏงาม 2.ไม้กางเขนโบราณนั้น . ชาวโลกพากันดูหมิ่น . แต่ข้ารักกางเขน .ยิ่งหนักหนา เพราะพระเยซูคริสตเจ้า .สละเนาในเมืองฟ้า . เสด็จมาเพื่อยอมตาย .บนไม้กางเขน (ร้องรับ) โดยเหตุนี้ .ข้าจึงรัก .ไม้กางเขน เพราะ ...ว่าเป็นที่จะวางภาระลง ข้าก็คงยึด .กางเขนไว้ให้มั่น . แล้ววันหนึ่ง .จะแลกเอามงกุฏงาม 3.ที่กางเขนโบราณ .นั้น ข้าได้เห็นรัศมี . พระโลหิตของ .พระองค์ได้ไหลหลั่ง เพื่อจะได้ชำระ .บาปในตัวข้าให้สะอาด . นั่นแหละคือ ..ไม้กางเขนโบราณนั้น (ร้องรับ) โดยเหตุนี้ .ข้าจึงรัก .ไม้กางเขน เพราะ ...ว่าเป็นที่จะวางภาระลง ข้าก็คงยึด .กางเขนไว้ให้มั่น . แล้ววันหนึ่ง .จะแลกเอามงกุฏงาม 4.ไม้กางเขนโบราณ .นั้น ยึดมั่นไว้จนตาย . หากใครติเตียน .ข้าไม่ละอาย เมื่อวันหนึ่งถึงเวลา . พระองค์มารับข้า .ไปสู่สวรรค์ ..อยู่ที่นั่นสำราญใจ (ร้องรับ) โดยเหตุนี้ .ข้าจึงรัก .ไม้กางเขน เพราะ ...ว่าเป็นที่จะวางภาระลง ข้าก็คงยึด .กางเขนไว้ให้มั่น . แล้ววันหนึ่ง .จะแลกเอามงกุฏงาม เพลงไม้กางเขนโบราณ ( The Old Rugged Cross ) ( เพลงชีวิตคริสเตียน 104 โดย George Bennard ) ผู้ประพันธ์:เพลงนี้ได้รับความนิยมในศตวรรษที่ 20 ศจ.เบนนาร์ด ในปี 1913 ศจ.เบนนาร์ด และภรรยาเข้าอบรมการรับใช้พระเจ้ากับ Salvation Army ( กองทัพแห่งความรอด ) จากนั้นก็ไปรับใช้พระเจ้า กับคริสตจักรของคณะเมธอดิสท์ ช่งนี้เองเขาได้รับคำหนุนใจให้พัฒนาของประทานด้านดนตรีในช่วงต้นๆของการรับใช้พระเจ้าศจ.เบนนาร์ดได้ใช้เวลาอธิษฐาน ที่จะเข้าใจความหมายของไม้กางเขนอย่างสมบูรณ์ รวมทั้งแผนการทรงไถ่โดยไม้กางเขน เขาใช้เวลาอธิษฐานและใคร่ครวญจนสามารถพูดได้ว่า “ฉันเห็นพระคริสต์แห่งไม้กางเขนราวกับว่าฉันเห็นตัวหนังสือ ในยอห์น 3:16 ออกมาจากหน้ากระดาษ ปรากฏเป็นภาพ การทรงไถ่ของพระเยซูคริสต์ ก่อนที่ ศจ.เบนนาร์ดจะลงมือเขียนเนื้อเพลงนี้ เขาเองได้มีประสบการณ์การทนทุกข์ เหมือนอัครทูตเปลา ระหว่างกลับจากทำพันธกิจฟื้นฟูที่มิชิแกน..ดังนั้นจึงทำให้เขามีสมาธิแต่งเพลงบทนี้ออกมาได้ โดยไม่ต้องใช้ความพยายามเลย ในวันที่ 7 มิถุนายน 1913 เมื่อศจ.เบนนาร์ดนำเพลงบทนี้มาร้องเพื่อนมัสการจึงได้รับความนิยมทันที ซึ่งอัครทูตเปาโลพูดว่า “ข้าพเจ้าไม่ต้องการอวดนอกจากเรื่องไม้กางเขนของพระเยซูคริสต์ “ เพลงนมัสการของโปรเตสแตนต์เพลงนี้ มีพลังเขย่าจิตวิญญาณให้คริสเตียนรำลึกถึงความรักของพระคริสต์ที่ไม้กางเขน จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 23:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อเพ่งกางเขนประหลาด ( When I survey the wondrous cross ) พระเยซูคริสต์เจ้า สัปดาห์สุดท้าย Isaac Watts, 1674 – 1748 HAMBURG Arr. From Gregorian chant, by Lowell Mason, 1792-187 1.เมื่อเพ่งกางเขน .ประหลาดที่ปลง พระชนม์พระองค์ถึง ..มรณา ทรัพย์สินทั้งโลก .ข้าฯ ไม่ประสงค์ ทิ้งความถือตัว ..และไม่นำพา 2โปรดอย่าให้ข้าฯ .อวดเรื่องโลกนี้ กล่าวถึงแต่ความมรณา พระคริสต์ ของของโลก .ที่ติดใจข้าฯ นี้ ขอมอบไว้หมด .กับพระโลหิต 3. จงยลพระเศียร พระกร พระบาท ..ความทุกข์ ความรัก .ร่วมหลั่งลงมา ใครเคยทนทุกข์ .อย่างน่าอนาถ เคยสวมแทน .มงกุฏโสภา 4.รวมทรัพย์สมบัติ ..ทั้งโลกา ..มอบแด่พระเจ้า .ก็ยังน้อยไป ความรักนี้ไซร้ ..ประหลาด นักหนา ข้าฯ . มอบทุกสิ่งชีวิตจิตใจ อาเมน. ทุกครั้งที่เราเข้าเฝ้าพระเจ้า ภาพไม้กางเขนได้ผุดขึ้นในความคิด ในห้วงแห่งความรู้สึกท่ามกลางโลกที่ต้องต่อสู้โลกที่ถูกทำลายลงทุกวันไม่มีทางรอดอื่นใดหลงเหลืออยู่สำหรับชาติพันธุ์มนุษย์จะเกิดตามมา มีเพียงความรอดที่แท้อันเกิดจากการเพ่งดูกางเขนประหลาด เป็นกางเขนโบราณแห่งความรัก ซึ่งได้พลิกโฉมจากกางเขนแห่งความน่าสยดสยอง และน่าสะอิดสะเอียน การดูถูก การสมน้ำหน้าในฐานะผู้ร้ายตัวฉกาจ ภาพเหล่านั้นถูกทำลายลงโดยกางเขนอันนั้นที่พระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ได้ถูกตรึงไว้เมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว “เมื่อข้าเพ่งดูกางเขนประหลาด” กางเขนที่ข้าฯ เพ่งดูนั้น ประหลาดไปกว่ากางเขนอื่นๆ เป็นกางเขนแห่งความรัก การคืนดีระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ แม้ว่าจะเป็นกางเขนแห่งความเจ็บปวด ความทุกข์สาหัส การเหยียดหยาม ที่เลวร้ายที่สุดการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพที่มิอาจให้อภัยได้ แต่บนกางเขนนั้น ข้าฯ ได้ยินคำพูดที่ว่า “พระบิดาเจ้าข้า ขอทรงยกโทษให้พวกเขา เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไร” เป็นเพลงที่สั่นความรู้สึกของข้าฯ ไอแซค วัตต์ ได้ประพันธ์บรรยายเพลงนี้ขึ้นมาด้วยจินตนาการราวกับว่าเขาได้อยู่ในเหตุการณ์จริงๆ ในวันที่พระเยซูคริสต์ถูกตรึง ในวัยเด็กวัตต์ถูกเรียกว่าเป็นเด็กขี้โรคเจ็บออดๆ แอดๆ ท่านถูกเคี่ยวเข็ญให้เรียนหนังสือหนักตั้งแต่เด็ก ต้องเรียนแม้กระทั่งภาษาลาติน, กรีก, ฮีบรู แม้ว่าจะมีอายุยังไม่ถึง 10 ขวบ เมื่อ ไอแซค อายุได้ 15 ปี อัจฉริยะด้านภาษาได้ส่อแววขึ้น ท่านได้เริ่มแต่งเพลงนมัสการขึ้นและมีประมาณกว่า 600 เพลง ที่มีคนร้องมากมายในสมัยนั้น มีเพลงหนึ่งที่ผู้คนชื่นชมมาจนบัดนี้และมีความหมายลึกซึ้งมากคือ “เมื่อดูกางเขนประหลาด” ข้อพระคัมภีร์ มัทธิว 26.28, ลูกา 7.47, โรม 5.6-11, กาลาเทีย 6.14 จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 23:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ข้อมูลอ้างอิง: กองคริสเตียนศึกษา, สภาคริสตจักรในประเทศไทยง. เพลงไทยนมัสการ กรุงเทพฯ: ประชุมทองการพิมพ์ 1985 กนกบรรณาสาร. เพลงเพื่อชีวิต กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์, 1990 ธงชัย ประดับชนานุรัตน์ อีสเตอร์: ความจริงที่เปลี่ยนชีวิตคุณได้ กรุงเทพฯ: ประชุมทองการพิมพ์ , 2003 ดอน เฟล็มมิ่ง, สารานุกรมพระคริสตธรรมคัมภีร์ . กรุงเทพฯ: คริสเตียนศึกษาแบ๊บติสต์ , 1991 พิษณุ อรรฆภิญญ์, ศัพทานุกรมพระคัมภีร์ กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สุริยบรรณ, 1991 สภาคริสตจักรในประเทศไทย. คู่มือศาสนพิธี กรุงเทพฯ: ประชุมทองการพิมพ์, 2002 สภาคริสตจักรในประเทศไทย “ข่าวคริสตจักร” ปีที่ 71 ฉบับที่ 634 เมษายน 2003 Berkhof,L. Systematic Theology Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing. 1981.. Ferguson, Sinclair B. and Wright, David F. editors. New Dictionary of Theolgy London: The Bath Press, 1989 Thienssen, Henry Clarence. Lectures in Systematic Theology Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing. 1987. Trafton O’Neal, Debbie. Before and After Easter Minnearpolis ,MIN : Augsburg Publishing House, 1992 Syn,Henry. Systematic Theology: A Comprehensive Biblical Doctrine. Santa Ana, CA: World Mission Publications, 2001 จากคุณ : AlleluiA - [ 2 เม.ย. 47 23:02:30 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แหม โหมโรง ก่อน ฉาย เรย เนอะ รอบฉายคริสตชนวันศุกร์ประเสริฐ ถึงวันอีสเตอร์ เต็มรอบ แร้ว ไม่ทัน พวกกดแป้นเร็ว ข้า พะ เจ้า คงต้อง ไปดูเอาแถวๆปลายเดือน หรือ ต้นเดือนหน้า เจี๋ยแร้ว จากคุณ : jiang_si@yahoo.com - [ 3 เม.ย. 47 01:59:40 A:203.157.14.247 X:203.157.29.218 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โฆษณาดีมาก จากคุณ : intrepid - [ 3 เม.ย. 47 09:41:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณน้องฮาเล่คุงมากค่ะ ขอเลี้ยงหนังรอบเช้าวันศุกร์ที่ 9 เมษา นะจ๊ะ จะหาเมล็ดตานตะวัน อบน้ำผึ้งไปฝาก 5555 ป้าเจียงคะ ถ้าจะไปกับหนู และน้องฮาเล่คุง ขอป้า คอนเฟิร์ม ได้เลยค่ะ ภาคสองจะเป็นสมโภชปัสกาใช่ไหมคะ จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 3 เม.ย. 47 10:59:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากครับ แต่ทำไมความเห็นมันโดดๆจัง จากคุณ : Bull Shirt - [ 4 เม.ย. 47 00:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ความเห็นมันโดดๆ แปลว่าอะไรครับ จากคุณ : ดอส - [ 4 เม.ย. 47 01:07:37 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อนุโมทนาครับ กับชาวคริสต์ทุกท่าน... จากคุณ : NaCl - [ วันจักรี 22:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เพิ่งไปดู สดๆร้อนๆ มาเมื่อเช้านี้ the Passion of The Christ คนเต็มโรง แม่ชีท่านมาดูหลายคน คุณพ่อคาทอลิกก็มาดูกัน แต่ดูไม่ค่อยรู้หรอก ว่าเป็นคุณพ่อ ยกเว้นคนใน หรือสังเกตเสื้อที่ใส่ คอตั้ง หนังจบ เดินออกมา แถวนั้นเขานึกว่ามีเทศกาลอะไร 5555 ใครแวะเวียนไป แถว สกาลา ช่วง ค่ำนี้ 19.00 หรือ 10.00พรุ่งนี้ หรือ 15.00 , 17.30วันอาทิตย์ บางทีอาจมีตั๋วเหลือ ต้องขอชม การตระเตรียมหนังเรื่องนี้เข้ามาฉาย เช่น มีการฉายให้ผู้นำศาสนาดูก่อนทั้งฝั่งคาทอลิก และโปรเตสแตนต์ จากนั้นให้คริสตชนดู เพื่อดูผลสะท้อน และที่กังวลกัน คือคำแปล เพราะที่ผ่านๆมา หนังทำนองนี้ แปลสะเหร่อๆ มาก็เยอะ ที่เมืองไทย ผลสะท้อนออกมาดี เพราะมีคุณพ่อบางคนดูแล้วที่สิงคโปร์ คำแปลยังไม่ดีเท่าที่นี่ ( อิอิ เป็นภาษาจีนหรือเป่า นา ไม่น่าจะเป็นภาษาปะกิต เดาเอา ) จากคุณ : jiang_si@yahoo.com - [ 9 เม.ย. 47 17:23:53 A:203.157.14.247 X:203.157.29.204 ]