ความคิดเห็นที่ 1 ปฏิทินเทศกาลของคริสตจักรสากล (The Universal Christian Year) ปฏิทินในรอบปีของเทศกาลต่างๆ ที่คริสตจักรสากลถือปฏิบัติร่วมกัน ทั้งพระศาสนจักรของโรมันคาทอลิกและคริสตจักรของโปรเตสแตนต์ ต่างยึดเอาวันคืนพระชนม์ (Easter) เป็นหลักซึ่งในแต่ละปีวันคืนพระชนม์จะไม่สามารถกำหนดได้ว่าจะตรงกับวันไหน เพราะขึ้นอยู่กับการนับวันตามจันทรคติ คือถือเอาวันอาทิตย์แรกหลังวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำเดือน 5 เป็นวันคืนพระชนม์ โดยปกติแล้วมักจะอยู่หลังวันที่ 21 ของเดือนมีนาคม ส่วนคริสตจักรของพวกกรีกออธอร์ดอกซ์จะกำหนดวันคืนพระชนม์โดยขึ้นอยู่กับเทศกาลปัสกาของพวกยิว กำหนดวันในเทศกาลคืนพระชนม์ ในรอบ 10 ปี (ค.ศ. 2002 – ค.ศ. 2011) 1. ปี ค.ศ. 2002 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 31 มีนาคม 2. ปี ค.ศ. 2003 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 20 เมษายน 3. ปี ค.ศ. 2004 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 11 เมษายน 4. ปี ค.ศ. 2005 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม 5. ปี ค.ศ. 2006 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 16 เมษายน 6. ปี ค.ศ. 2007 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 8 เมษายน 7. ปี ค.ศ. 2008 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 23 มีนาคม 8. ปี ค.ศ. 2009 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 12 เมษายน 9. ปี ค.ศ. 2010 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 4 เมษายน 10. ปี ค.ศ. 2011 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 24 เมษายน ..เทศกาลพระคริสต์คืนพระชนม์ หรือ สมโภชปัสกา(Easter Season or Passover) วันคืนพระชนม์ขององค์พระเยซูคริสต์เป็นเทศกาลสำคัญที่สุดในปฏิทนของคริสตจักร/พระศาสนจักร และเป็นหัวใจแห่งความเชื่อศรัทธาของคริสตชนทั้งปวง หากปราศจากวันพระคริสต์คืนพระชนม์นี้ การเป็นผู้ติดตามพระเยซูคริสต์จะไม่มีความหมายใดๆ เลย เทศกาลพระคริสต์คืนพระชนม์จะใช้เวลา 6 สัปดาห์โดยเริ่มตั้งแต่เช้าวันอาทิตย์ที่ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย กระทั่งถึงวันที่พระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จมาเพื่อคริสตจักร สีที่ใช้คือ “สีขาว” ข้อพระคัมภีร์สำหรับเทศกาลนี้คือ หมวดจดหมายฝากของอัครทูตเปาโล ที่ได้กล่าวถึงการเป็นขึ้นมาจากความตาย เช่น พระธรรม 1 โครินธ์ บทที่ 1-2 และบทที่ 15 พระธรรมเธสะโลนิกาทั้งฉบับที่ 1 และฉบับที่ 2 รวมไปถึงการอ่านจากพระธรรมอพยพ พระธรรมฮีบรู และพระธรรมอิสยาห์ บทที่ 40-56 จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์ ( สำหรับคาทอลิก ) พิธีกรรมในวันเสาร์ศักดิ๋สิทธิ์ของคริสตชนคาทอลิกมีดังนี้ 1.พิธีตื่นเฝ้า ตามธรรมเนียมแต่โบราณ คืนนี้เป็นคืนพิเศษ ถวายเป็นเกียรติ แด่พระเจ้า (อพย. 12:42) เป็นคืนที่บรรดาคริสตชนปฏิบัติตาม คำตักเตือนของพระวรสาร (ลก.12:35-38) ถือเทียนจุดอยู่ในมือ เหมือนคนใช้ที่คอยนายกลับมา เมื่อนายกลับ จะได้พบเขาตื่นคอยอยู่ แล้วจะจัดให้เขานั่งกินเลี้ยงที่โต๊ะของนาย พิธีตื่นเฝ้าเริ่มด้วย พิธีแสงสว่าง(ซึ่งเป็นภาคที่ 1 ของพิธีตื่นฝ้า) แล้วพระศาสนจักรพิจารณาคำนึงถึงกิจการอัน น่าพิศวงที่พระเป็นเจ้าได้ทรงกระทำเพื่อช่วยประชากรของพระองค์ตั้งแต่ปฐมกาล ด้วยความเชื่อมั่นในพระวาจาและพระสัญญาของพระองค์ (ภาคที่ 2 หรือวจนพิธีกรรม) เมื่อใกล้จะถึงเวลาพระคริสตเจ้ากลับคืนชีพ พระศาสนจักรก็ได้รับเชิญร่วมกับบรรดาสมาชิกที่บังเกิดใหม่ด้วยศีลล้าง (ภาคที่ 3) ให้เข้าไปยังโต๊ะที่พระคริสตเจ้าทรงจัดเตรียมไว้สำหรับประชากรของพระองค์ด้วยการสิ้นพระชนม์และกลับคืนชีพ (ภาคที่ 4) 2.พิธีแสงสว่างเสกไฟและเทียนปัสกา -มีการเตรียมกองไฟไว้นอกวัดและปิดไฟในวัด - บาทหลวงทำพิธีเสกไฟ สวดว่า "ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ได้ประทานไฟอันสว่างสุกใสของพระองค์ให้แก่คริสตชน โดยทางพระบุตร ขอได้โปรดประทานความศักดิ์สิทธิ์ให้แก่ไฟใหม่นี้และโปรดให้งานสมโภชปัสกาบันดาลให้ข้าพเจ้าท้งหลายมีใจเร่าร้อนไปด้วยความปรารถนาถึงสิ่งของในสวรรค์ เพื่อจะสามารถบรรลุถึงงานสมโภชอันสว่างโชติช่วงทั้งชั่วนิรันดร ด้วยจิตใจบริสุทธิ์ ทั้งนี้ขอพึ่งพระบารมีพระคริสตเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย - บาทหลวงขีดสัญญาลักษณ์บนเทียนปัสกาที่จุด แล้วเขียนอักษรกรีก “อัลฟา” ด้านเหนือกางเขน อักษร “โอเมกา” ใต้กางเขน กับเขียนตัวเลขสี่ตัวที่บอกปีคริสตศักราชปัจจุบัน ลงในช่องสี่ช่อง พลางกล่าวว่า 1.พระคริสตเจ้า ในอดีตและปัจจุบัน 2.ทรงเป็นป ฐมและอวสาน 3. ทรงเป็นอัลฟา 4. และโอเมกา 5. ทรงเป็นเจ้าของเวลา 6. และศตวรรษทั้งสิ้น 7. ขอพระองค์จงได้รับพระเกียรติรุ่งโรจน์ และอำนาจเกรียงไกร 8.ตลอดชั่วอายุขัย และตลอดนิรันดร อาแมน - บาทหลวงนำกำยานห้าเม็ดติดบนเทียนเป็นรูปกางเขน โดยกล่าวระหว่างนั้นว่า 1. ขอพระคริสตเจ้า 2. ทรงพิทักษ์ 3. และรักษาข้าพเจ้าทั้งหลายไว้ 4. ด้วยรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ 5. อันทรงเกรียรติของพระองค์ -จุดเทียนปัสกา จากไฟที่เพิ่งเสก พลางสวดว่า "ขอให้ความสว่างของพระคริสตเจ้าผู้ทรงกลับคืนชีพอย่างทรงเกียรติ รุ่งโรจน์ขจัดความมืดมนในจิตใจของชาวเราให้หมดสิ้นไปเทอญ" 3.การแห่เข้าโบสถ์ - บาทหลวงถือเทียนปัสกาชูขึ้นขับร้องครั้งที่ 1 ว่า "พระคริสตเจ้า องค์ความสว่างของชาวเรา" ทุกคนตอบว่า"ขอขอบพระคุณพระเป็นเจ้า" - บาทหลวงถือเทียน นำทุกคน เข้าไปที่ประตูโบสถ์ ชูเทียนขึ้น แล้วขับร้องครั้งที่ 2 ว่า "พระคริสตเจ้าองค์ความสว่างของชาวเรา"ทุกคนตอบว่า"ขอขอบพระคุณพระเป็นเจ้า" -ทุกคนจุดเทียนจากเทียนปัสกา - บาทหลวงเดินนำคริสตชนเข้าโบสถ์ เมื่อถึงหน้าแท่น ชูเทียนขึ้น แล้วขับร้องครั้งที่ 3 ว่า "พระคริสตเจ้า องค์ความสว่างของชาวเรา" ทุกคนตอบว่า "ขอขอบพระคุณพระเป็นเจ้า" -เปิดไฟฟ้าในโบสถ์ -บาทหลวงวางเทียนปัสกา บนเชิงเทียน ถวายกำยาน และประกาศสมโภชปัสกา 4.วจนพิธีกรรม การอ่านพระคัมภีร์ ในภาควจนพิธีกรรม ในพิธีตื่นเฝ้านี้ ถือเป็นพิธีตื่นเฝ้าที่สำคัญ มีการแนะนำให้อ่านบทอ่าน 3 บทจาก หนังสือพันธสัญญาเดิม และ 2 บทจากหนังสือพันธสัญญาใหม่ เพื่อให้คริสตชนไตร่ตรองชีวิตของตนเอง ถึงการทำงานของพระเจ้า ตั้งแต่ในพันธสัญญาเดิม ต่อชีวิตเรามนุษย์ในโลก และการกระทำอย่างต่อเนื่อง จนบังเกิดผลสมบูรณ์ ในองค์พระคริสตเจ้าผู้กลับคืนชีพ ซึ่งจะกระทำต่อมาจนเป็นชีวิตของเราแต่ละคนในทำนองเดียวกัน เมื่อจบบทอ่านที่ 7 ในพันธสัญญาเดิม พร้อมบทภาวนาที่กำกับบทอ่านแล้ว ผู้ช่วยพิธีกรรมจะจุดเทียนบทแท่น สั่นกระดิ่ง และย่ำระฆัง พร้อม ๆ กับขับร้องบทพระสิริรุ่งโรจน์อย่างสง่า 5.พิธีเสกน้ำล้างบาป ในกรณีที่มีพิธีล้างบาป จะมีการภาวนาในบทเร้าวิงวอน ต่อนักบุญทั้งหลาย สำหรับผู้รับศีลล้างบาป ก่อนพิธีเสกน้ำล้างบาป พิธีเสกน้ำล้างบาป บาทหลวงภาวนา กล่าวถึงพระจิต ก็อยู่เหนือน้ำในตอนแรกสร้างโลก กล่าวถึงน้ำวินาศ ว่าเป็นรูปหมายถึงการบังเกิดใหม่ด้วยศีลล้างบาป และจุดจบของความชั่วร้าย กล่าวถึงบุตรหลายอัมราฮัม เดินผ่านทะเลแดง บนทางแห้ง ซึ่งเป็นรูปหมายถึงประชากรที่ได้รับศีลล้างบาป กล่าวถึงการรับพิธีล้างของพระเยซูเจ้า จากท่านยอห์น ที่แม่น้ำจอร์นแดน กล่าวถึงน้ำที่ไหลออกจากสีข้าง พร้อมโลหิตบนไม้กางเขน กล่าวถึงการส่งบรรดาศิษย์ให้ไปสั่งสอนนานาชาติ และล้างบาปในนามของพระบิ ดา พระบุตร และพระจิต แล้วถึงภาวนาเสก ขอให้น้ำนี้ได้รับพระหรรษทานของพระบุตร จากองค์พระจิตเจ้า เพื่อชำระล้างมนุษย์ ให้หลุดพ้นจากมลทินด้วยศีลล้างบาป จากนั้นบาทหลวงนำเทียนปัสกาจุ่มในน้ำที่เสก  ภาวนาว่า "เพื่อให้ทุกคนที่ฝังในความตายพร้อมกับพระคริสตเจ้า ด้วยศีลล้างบาป ได้กลับคืนชีพมีชีวิตพร้อมกับพระองค์ท่านด้วย ทั้งนี้ ขอพึ่งพระบารมีพระคริสตเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย" เสร็จแล้วเป็นพิธีรื้อฟื้นคำสัญญาแห่งศีลล้างบาป (ถ้ามีผู้รับศีลล้างบาปบาทหลวงจะทำพิธีล้างบาป) บาทหลวงเอาน้ำเสกพรตสัตบุรุษ จบด้วยภาวนาเพื่อมวลชน 6.ภาคบูชาขอบพระคุณ เริ่มด้วยบาทหลวงเดินไปยังแท่นบูชา แล้วเริ่มภาคบูชาขอบพระคุณ ควรให้ผู้รับศีลล้างบาปใหม่ เป็นผู้นำปังและเหล้าองุ่นมายังพระแท่นบูชา บาทหลวงเสกศีลมหาสนิท รับศีลมหาสนิทตามลำดับ จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่หลายตอนด้วยกันยืนยันเรื่องนี้ เช่น พระคัมภีร์ มัทธิว บทที่ ๒๘:๑-๑๐ “ การคืนพระชนม์” มัทธิวบทที่ ๒๘:๑-๑๑ การคืนพระชนม์ (มก.๑๖:๑-๘; ลก.๒๔:๑-๑๒; ยน.๒๐:๑-๑๐) ๑ ภายหลังวันสะบาโต เวลาใกล้รุ่งเช้า วันต้นสัปดาห์ มารีย์ชาวมักดาลา กับมารีย์อีกคนหนึ่งนั้นมาดูอุโมงค์ ๒ ในทันใดนั้น ได้เกิดแผ่นดินไหวใหญ่ยิ่งนัก มีทูตของพระเจ้าองค์หนึ่ง ได้ลงมาจากสวรรค์กลิ้งก้อนหินนั้นออกจากปากอุโมงค์ แล้วก็นั่งอยู่บนหินนั้น ๓ สัณฐานของทูตนั้นเหมือนแสงฟ้าแลบ เสื้อก็ขาวเหมือนหิมะ ๔ ยามที่เฝ้าอยู่นั้นกลัวทูตองค์นั้น จนตัวสั่น และเป็นเหมือนคนตาย ๕ ทูตสวรรค์นั้นจึงกล่าวแก่หญิงนั้นว่า "อย่ากลัวเลย เรารู้แล้วว่า พวกเจ้าทั้งหลายมาหาพระเยซูซึ่งถูกตรึงไว้ที่กางเขน ๖ พระองค์หาได้ประทับอยู่ที่นี่ไม่ ทรงเป็นขึ้นมาแล้วตามซึ่งพระองค์ได้ตรัสไว้นั้น มาดูที่ซึ่งพระองค์ได้บรรทมอยู่นั้น ๗ แล้วจงรีบไปบอกพวกสาวกของพระองค์เถิดว่า พระองค์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว และพระองค์เสด็จไปยังแคว้นกาลิลีก่อนเจ้าทั้งหลาย เจ้าทั้งหลายจะเห็นพระองค์ที่นั่น นี่แหละเราก็บอกเจ้าแล้ว" ๘ หญิงเหล่านั้น ก็ไปจากอุโมงค์โดยเร็ว ทั้งกลัวทั้งยินดีเป็นอันมาก วิ่งไปบอกพวกสาวกของพระองค์ ๙ ดูเถิด พระเยซูได้เสด็จพบเขา และตรัสว่า "จงจำเริญเถิด" หญิงเหล่านั้นก็มากอดพระบาทนมัสการพระองค์ ๑๐ พระเยซูจึงตรัสกับเขาว่า "อย่ากลัวเลย จงไปบอกพวกพี่น้องของเราให้ไปยังกาลิลี จะได้พบเราที่นั่น" +++++++++++++ พระคัมภีร์ ลูกาบทที่ ๒๔:๑-๑๒ “การคืนพระชนม์” (มธ.๒๘:๑-๑๐; มก.๑๖:๑-๘; ยน.๒๐:๑-๑๐) ๑ แต่เช้ามืด ในวันต้นสัปดาห์ ผู้หญิงเหล่านั้นจึงนำเครื่องหอมที่เขาได้เตรียมไว้มาถึงอุโมงค์ ๒ เขาเหล่านั้นเห็นก้อนหินกลิ้งออกพ้นจากปากอุโมงค์แล้ว ๓ และเมื่อเข้าไปมิได้เห็นพระศพของพระเยซูเจ้า ๔ เมื่อเขากำลังคิดฉงนด้วยเหตุการณ์นั้น ดูเถิด มีชายสองคนยืนอยู่ใกล้เขา เครื่องนุ่งห่มแพรวพราวจนพร่าตา ๕ ฝ่ายผู้หญิงเหล่านั้นกลัว และซบหน้าลงถึงดิน ชายสองคนนั้นจึงพูดกับเขาว่า "พวกท่านแสวงหาคนเป็นในพวกคนตายทำไมเล่า ๖ พระองค์ไม่อยู่ที่นี่ แต่ทรงเป็นขึ้นมาแล้ว {สำเนาโบราณบางฉบับ ไม่มีความในวงเล็บปีกกานี้} จงระลึกถึงคำที่พระองค์ได้ตรัสกับท่านทั้งหลาย เมื่อพระองค์ยังอยู่แคว้นกาลิลี ๗ ว่า 'บุตรมนุษย์จะต้องถูกอายัดไว้ในมือของคนบาป และต้องถูกตรึงที่กางเขน และวันที่สามจะเป็นขึ้นมาใหม่' " ๘ เขาจึงระลึกถึงพระดำรัสของพระองค์ได้ ๙ และกลับไปจากอุโมงค์ แล้วบอกเหตุการณ์ทั้งปวงนั้น แก่สาวกสิบเอ็ดคน และคนอื่นๆ ทั้งหลายด้วย ๑๐ ผู้ที่ได้บอกเหตุการณ์นั้นแก่อัครทูต คือ มารีย์ชาวมักดาลา โยอันนา มารีย์มารดาของยากอบ และหญิงอื่นๆ ที่อยู่กับเขา ๑๑ ฝ่ายอัครทูตไม่เชื่อ ถือว่าเป็นคำเหลวไหล ๑๒ {สำเนาโบราณบางฉบับ เพิ่มข้อ ๑๒ ว่า แต่เปโตรลุกขึ้น วิ่งไปที่อุโมงค์ ก้มลงมองดู ก็เห็นแต่ผ้าป่านเท่านั้น แล้วกลับไปคิดพิศวงถึงเหตุการณ์ซึ่งได้เป็นไปนั้น} จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:24:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พยานผู้รู้เหตุการณ์ในวันอีสเตอร์... หลังจากพระเยซูคืนพระชนม์เป็นขึ้นจากความตาย คือ”วันอีสเตอร์” ได้ทรงปรากฏแก่เหล่าสาวก หลายครั้งจนมีพยานหลักฐานมากมายยืนยันในวันนั้น 1.พยานบุคคล 1.มารีย์ มักดารา (ยน.20.11-18 ) .สาวกหญิงอดีตคือหญิงผิดประเวณี 2.ผู้หญิงสามคน ( มก.16.1-8,มธ.28.1-10 ..มารีย์มักดารา  มารีย์ มารดาของยากอบ - และนางสะโลเม 3.เปโตร ( ลก.24.34,1คร.15.5 ) ..สาวกที่เป็นผู้นำของพระเยซู มีอีกชื่อคือเคฟาส 4.สาวก 2 คน ( ลก.24.13-35 ) ..เคลโลปัส กับเพื่อน 5.สาวก 10 คน ( ลก.24.36-43,ยน.20.19-23 ) .ยกเว้นยูดาส กับโธมัส 6.สาวก 10 คนและโธมัส ( ยน.20.24-29 ) .ยกเว้น ยูดาส 7.สาวก 7 คน ( ยน.21.1-23 ) .เปโตร โธมัส,นาธาเอล,ยากอบ,ยอห์น และสาวก อีก2 คน 8.สาวก 500 คน (ยน.20.24-29 ) 9.ยากอบ ( 1 คร.15.7 ) .น้องชายพระเยซู ( คาทอลิก เชื่อว่าเป็นลูกพี่-น้องกับพระองค์ เพราะแม่พระมารีย์รักษาพรหมจรรย์ ) และเป็นผู้นำคริสตจักรยุคแรก 10.อัครทูตทั้งหมด (1 คร.15.7,มก.16.14-20 ) ..ที่เหลือ 11 คน หลังจากยูดาสทรยศและเสียชีวิต 11.สเทเฟน ( กจ.7.54-60 ) ..หนึ่งใน7 มัคนายก ชุดแรก ของคริสตจักร 12.เปาโล ( กจ.9.1-25,1 คร.15.8,22.17-21 13.เปาโล ( กจ.22.17-21 ) .เมื่อกลับใจใหม่ๆขณะอธิษฐาน 14.เปาโล ( กจ.23.77 ) ...เมื่อทหารแยกท่านจากพวกสะดูสี และฟาริสี 15.ยอห์น ( วว.13.18 ) ..เมื่อท่านอยู่ที่เกาะปัทโมส 2.พยานวัตถุ ( ยน.20.3-9; มธ.27.66 ) 1) ตราประทับของเจ้าหน้าที่โรมถูกทำลาย 2) หินใหญ่ปิดปากอุโมงค์เปิดออก 3) อุโมงค์ว่างเปล่าปราศจากพระศพ 4) ผ้าพันพระศพยังพันอยู่ในรูปเดิม 3.พยานเอกสาร 1) จดหมายฝากในพระคัมภีร์ใหม่ 2) พระคัมภีร์กิจการในพระคัมภีร์ใหม่ ข้อเขียนของนักประวัติศาสตร์ เช่น โจเซฟัส, อิกเนเชียส,จัสติน มาร์เตอร์, เทอร์ ทัลเลียน จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ปริศนาน่ารู้ เกี่ยวกับวันอีสเตอร์ หลายๆท่าน คงสงสัยว่า วันอีสเตอร์เกี่ยวอะไรกับเทศกาล ปัสกาล่ะ เพราะคำว่าอีสเตอร์ไม่เคยพบในพระคัมภีร์เลยสักตอนเดียว แต่ทำไมถึงมีความหมายและความสำคัญต่อคริสตชนมาก แล้วทำไมเรื่องราวของอีสเตอร์มาเกี่ยวข้องกับวันหยุด เกี่ยวกับไข่ เกี่ยวกับ การ์ดอวยพร เกี่ยวกับดอกไม้ ฯลฯ คำว่าอีสเตอร์ไม่ได้ ปรากฏในพระคัมภีร์ ก็จริงแต่เรื่องราวและความหมายปรากฏชัดมาก นั่นคืออีสเตอร์ถูกนำมาใช้ เรียก เทศกาลเฉลิมฉลองการที่ “พระเยซูคริสต์ทรงเป็นขึ้นจากความตาย”  นามอีสเตอร์นี้ได้มาจากชื่อของ”เทพธิดาหรือพระแม่เจ้าแห่งฤดูใบไม้ผลิ” ของพวกแองโกล-แซงซอน ที่นามว่า “ Eastre” ซึ่งคำนี้เข้าใจกันว่ามาจากภาษาเยอรมันโบราณ คือ Eostarun” แปลว่า “รุ่งอรุณ” และเข้าใจว่าการฉลองการคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์เกี่ยวกับฤดูใบไม้ผลินั่นเหมาะสมเพราะ 1.วันอีสเตอร์อยู่ในฤดูใบไม้ผลิ (ระหว่างเดือนมีนาคม และเมษายน ) 2.ฤดูใบไม้ผลิเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตใหม่ ต้นไม้ใบไม้ที่ดูเหมือนตายในฤดูหนาว กลับผลิใบ ออกดอก ดุจเกิดใหม่ ดังนั้นจึงเป็นภาพที่เหมาะสมที่จะพรรณาถึงการเป็นขึ้นจากความตายของพระคริสต์ อย่างไรก็ตามตัวเทศกาลนี้ได้พัฒนามาจากเทศกาล “ปัสกา” ( passover) ของยิว ซึ่งในภาษาฮีบรูนั้นคือ pesah ส่วนกรีกคือ pascha เมื่อกลับไปที่พระคัมภีรืใหม่เหตุการณ์ต่างๆช่วงสุดท้ายในพระชนม์ชีพของพระเยซูคริสต์ อยู่ในช่วงเทศกาลปัสกา ดั้งเดิม วันอีสเตอร์ได้ถือปฏิบัติกันในวันปัสกา เป็นวันที่ 14 เดือนนิสาน เดือนนิสาน ( Nisan )คือเดือนแรกของปีของชาวยิว ( ซึ่งคล้ายกับเดือนมกราคมของสากล) เดิมมีชื่อว่า อาบีบ ( Abib ) ตรงกับช่วงเดือน “มีนาคม-เมษายน” ในสมัยปัจจุบัน และวันปัสกานั้นตรงกับวันที่ 14 เดือนนิสาน ( ดูอพยพ 12:18; เลวีนิติ 23.5; อิสยาห์ 3.7; เนหะมีย์ 2.1 )  จนกระทั่งถึงศตวรรษที่ 2 คริสตชนบางกลุ่มเริ่มเฉลิมฉลองวันอีสเตอร์ในวันอาทิตย์ หลังจากวันที่ 14 เดือนนิสาน โดยถือเอาว่าวันศุกร์ก่อนวันอาทิตย์นั้นคือวันที่พระเยซูคริสตืเจ้าถูกตรึงที่ไม้กางเขนจนสิ้นพระชนม์ ผลสุดท้ายก็เกิดการโต้เถียงในเรื่องวันที่ถูกต้องในการฉลองเทศกาลอีสเตอร์ จนกระทั่งในปี ค.ศ.197 วิคเตอร์ แห่งโรม ได้บีบคริสตชนที่ยืนยันการเฉลิมฉลองอีสเตอร์ในวันที่ 14 เดือนนิสาน ไปจากหมู่คณะ  แต่การถกเถียงยังคงดำเนินอยู่ต่อไป  จนกระทั่งมาถึงต้นศตวรรษที่ 4 “จักรพรรดิ คอนสแตนติน” ทรงบัญชาให้ ฉลองวันอีสเตอร์เป็นวันอาทิตย์หลังวันที่ 14 เดือนนิสาน แทนการเฉลิมฉลองวันที่ 14 เดือนนิสาน เหมือนที่เคยปฏิบัติกันมา โดยเหตุนี้ วันอีสเตอร์ จึงได้รับการเฉลิมฉลองในวันอาทิตย์แรก หลังจากวันเพ็ญแรก ที่ตามหลัง “วสันวิษุสวัต” ( Vernal equinox) ซึ่งเป็นวันที่เวลากลางวันและกลางคืนเท่ากัน ตรงกับวันที่ 21 มีนาคม พูดกันง่ายๆคือจากวันนั้น ถึงวันนี้ “วันอีสเตอร์”จะต้องหลังจากวันที่ 21 มีนาคม ของทุกๆปี จึงสรุป ดังนี้ เมื่อเริ่มแรกนั้น วันอีสเตอร์ เป็นงานเลี้ยงเฉลิมฉลอง ความสอดคล้องของเหตุการณ์ที่พระเจ้าทรงนำชาวอิสราเอลให้อพยพรอดออกมาจากอียิปต์ในวัน “ปัสกา” และเหตุการณ์ที่พระเยซูคริสต์ทรงไถ่ ผู้ศรัทธาในพระองค์ให้รอดจากความบาป   .จนกระทั่งต้นคริสต์ศตวรรษที่ 4 อีสเตอร์จึงแยกออกมา และประกาสอย่างชัดเจนว่า เป็นการเฉลิมฉลองเพื่อระลึกถึง “การเป็นขึ้นมาจากความตายของพระเยซูคริสต์” หลังจากที่พระองค์ถูกตรึงบนไม้กางเขนเพื่อไถ่บาปของมนุษย์ และการฉลองนี้จะอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ที่เคยเป็นเทศกาลเฉลิมฉลองฤดูใบไม้ผลิของชาวยุโรป จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:29:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 10 เหตุผล ที่คริสตชนเชื่อว่าอีสเตอร์เป็นเรื่องจริง 1 การตายต่อหน้าสาธารณชนยืนยันถึงการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ ในระหว่างเทศกาลปัสกาของพวกยิว ฝูงชนที่โกรธแค้นได้จับกุมพระเยซูและนำพระองค์ไปมอบให้ศาลของโรมัน เมื่อพระองค์ทรงยืนต่อหน้าปิลาต * เจ้าเมืองแคว้ยยูเดียนั้น ผู้นำศาสนาได้กล่าวหาว่าพระเยซูอ้างพระองค์ว่าเป็นกษัตริย์ของพวกยิว และประชาชนเรียกร้องให้ลงโทษพระองค์ด้วยความตาย ในที่สุดพระเยซู ถูกลงโทษให้ถูกเฆี่ยน โบยตี  และในที่สุดสั่งประหารชีวิต ณ ที่ กลางแจ้ง นอกกรุงเยรูซาเล็ม พระเยซูถูกตรึงที่กลางเขนอยู่ระหว่างอาชญากร 2 คน เพื่อนๆและสาวกของพระองค์จำนวนหนึ่ง เข้าใจว่าพระมารดามารีย์ด้วยเฝ้ามองดูความตายของพระเยซูด้วยใจปวดร้าว เพราะความเจ็บปวด และการถูกเยาะเย้ย จากคนที่ไม่เชื่อ  เมื่อวันสะบาโต ( วันเสาร์ เป็นวันหยุดพักของยิว )ทหารรีบเร่งในการประหารนักโทษให้ตาย โดยการหักขาของอาชญากรทั้งสองคน แต่เมื่อมาถึงพระเยซูพวกเขาไม่ได้ทำเช่นนั้น เพราะรู้จากประสบการณ์ว่าพระองค์สิ้นลมหายใจแล้ว อย่างไรก็ตามเพื่อความมั่นใจ ครั้งสุดท้าย พวกเขาจึงใช้หอกแทงที่สีข้างของพระองค์ เพราะถ้าพระองค์สลบไปกลับฟื้นขึ้นมา ก็จะสร้างปัญหาให้พวกเขาได้ +++++++++++++++++++++++++ หมายเหตุ: ปิลาต คือใคร เขาคือ ปอนทิอัส ปิลาต ผู้ว่าราชการของโรม ประจำยูเดียระหว่าง ค.ศ. 23-36 เป็นผู้ที่ออกคำสั่งให้ประหารพระเยซูคริสต์อย่างไม่เต็มใจ เพราะเขาไม่ได้เห็นความผิดของพระเยซู แต่เขาได้รับความกดดันจากฝูงชน 2. เจ้าหน้าที่ระดับสูงได้ประทับตราที่อุโมงค์ฝังศพ วันต่อมาผู้นำศาสนามาหาปิลาต พวกเขากล่าวว่าพระเยซูทรงทำนายว่าพระองค์จะทรงฟื้นขึ้นมาในวันที่ 3 เพื่อให้แน่ใจว่าพวกพระเยซูและบรรดาสาวกไม่สามารถคบคิดกันได้ในการทำให้การฟื้นขึ้นมาเป็นความจริง ปิลาตจึงสั่งให้ประทับตราของโรมันไว้ที่อุโมงค์ เพื่อเตือนพวกที่คิดจะเจาะอุโมงค์เข้าไปและยิ่งกว่านั้นได้กำจับให้ทหารที่เฝ้ายามที่อุโมงค์ให้รักษาการณ์อย่างแข็งขัน ดังนั้นถ้าสาวกคิดจะทำการใดๆกับพระศพนั้นยากเต็มที เพราะว่าโทษของทหารที่หลับยามนั้นถึงตาย ( มัทธิว 27.57-66 ) 3. แม้ว่ามียาม อุโมงค์ ก็ว่างเปล่า ในตอนเช้าหลังวันสะบาโต สาวกบางคนได้ไปที่อุโมงค์เพื่อจะชโลมพระศพ แต่เมื่อไปถึงก็ต้องแปลกใจในสิ่งที่พบเห็นคือ หินก้อนใหญ่ที่เคยปิดปากอุโมงค์ ได้ถูกเคลื่อนออกไป และพระศพของพระเยซูก็หายไป เมื่อเรื่องนี้ก็แพร่ออกไป สาวก 2 คนวิ่งไปยังที่ฝังศพ  อุโมงค์ว่างเปล่าพบแต่ผ้าพันพระศพ ของพระเยซู วางอยู่อย่างเรียบร้อย ในระหว่างนั้นทหารยามบางคน ได้เข้าไปที่เยซูซาเล็ม และบอกกับเจ้าหน้าที่ ชาวยิวว่า พวกเขาหมดสติไปต่อหน้าทูตสวรรค์ที่มากลิ้งหินออกจากปากอุโมงค์ และเมื่อพวกเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าอุโมงค์นั้นว่างเปล่า ดังนั้นเจ้าหน้าที่คนนั้นจึงได้จ่ายเงินจำนวนมากให้ทหารยามเพื่อโกหก และกล่าวใส่ร้ายพวกสาวกว่าได้ขโมยพระศพไปตอนที่ทหารหลับอยู่ เจ้าหน้าที่ให้ความมั่นใจว่าถ้าเรื่องนี้ไปเข้าหูเจ้าเมืองพวกเขาจะช่วยพูดให้ ( มัทธิว 28.11-15 ) จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 4.หลายคนอ้างว่าได้เห็นพระองค์ทรงพระชนม์อยู่ ประมาณ ค.ศ. 55 อัครทูตเปาโล บันทึกว่า พระเยซูคริสต์เป็นขึ้นจากความตายได้ปรากฏแก่อัครสาวกเปโตร และอัครสาวก อื่นๆ นอกจากนั้นก็ทรงปรากฏแก่สาวกกว่า 500 คน ( หลายคนยังมีชีวิตอยู่ในเวลาที่ท่านเปาโลบันทึก ) รวมทั้งท่านยากอบ และอัครทูตเปาโลเอง ( 1คร.15.5-8 ) การที่ท่านเปาโลกล้ากล่าวอย่างเปิดเผยเช่นนี้เพราะท่านให้โอกาสแก่คนที่จับผิดท่านตรวจสอบได้ด้วยตัวเอง ยิ่งกว่านั้น พระคัมภีร์ใหม่ ยังเริ่มต้นประวัติโดยการที่สาวกของพระคริสต์กล่าว่า พระเยซู “ ทรงแสดงพระองค์แก่คนเหล่านั้นด้วยหลักฐานหลายอย่าง พิสูจน์ว่าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่และได้ปรากฏแก่เขาทั้งหลาย ( อัครสาวก ) ระหว่างสี่สิบวัน และได้ทรงสนทนากับเขาถึงเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า” (กิจการ 1.3 ) 5.ชีวิตของอัครสาวก ได้เปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง เมื่อสาวกคนหนึ่งได้ละทิ้งและทรยศต่อพระเยซู ส่วนอัครสาวกคนอื่นๆต่างหนีเอาตัวรอด แม้กระทั่งท่านเปโตรซึ่งก่อนหน้านั้นได้ยืนยันต่อพระอาจารย์ว่าจะยอมตาย เพื่อพระองค์ แต่พอถึงเวลาที่พระเยซูถูกปองร้าย  เขากลัวและปฏิเสธพระองค์ ต่อมาเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ลุกขึ้นต่อหน้าผู้ที่ข่มเหงคริสตชน ด้วยจิตใจแข็งแกร่งกล้าหาญจนไม่มีใครจะหยุดยั้งเขาได้ เขากลายเป็นคนที่จิตใจมุมานะ และเสียสละเพื่อทำพระราชกิจของพระเยซู ด้วยความกล้าหาญ ดังนั้นเขาจึงได้เป็นหัวหน้าของเหล่าอัครสาวก เขาเทศนาถึงข่าวดีของพระเยซูคริสต์ผู้เป็นขึ้นจากความตาย และเป็นพระผู้ช่วยให้รอดด้วยความกระตือรือร้น และไม่เกรงต่ออำนาจของผู้นำศาสนายิว และอำนาจของบ้านเมือง เมื่อเขาถูกจับจำคุกและถูกเฆี่ยนตี พระพระนามของพระเยซู อัครสาวกเปโตรประกาศกับผู้นำชาวยิวว่า “ ข้าพเจ้าจำต้องเชื่อฟังพระเจ้ายิ่งกว่าเชื่อฟังมนุษย์” ( กิจการ 5.29 ) หลังจากที่พวกเขาเฆี่ยนเพราะไม่เชื่อฟังคำสั่งของสภาชาวยิวแล้ว พวกอัครสาวก ที่ครั้งหนึ่งเคยหวาดกลัวแต่ตอนนี้ “ ได้สั่งสอนและประกาศข่าวประเสริฐทุกๆวันมิได้ขาดว่าพระเยซูทรงเป็นพระคริสต์” ( กิจการ 5.42 )  6.พยานยินดีที่จะตายเพื่อข้ออ้างของตน ประวัติศาสตร์ได้บันทึกถึงผู้ที่ยอมตายเพื่อความเชื่อ ชาย-หญิงจำนวนมากยอมตายเพื่อความเชื่อของตน ด้วยเหตุนี้สิ่งที่สำคัญจึงไม่ใช่เรื่องสำคัญที่จะเน้นว่า บรรดาอัครสาวกยุคแรกเต็มใจทนทุกข์เพื่อสิ่งที่ตนเชื่อ แต่สิ่งที่ควรเน้นคือ มีคนจำนวนมาก เต็มใจตาย เพื่อสิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็นความจริง เพราะคงไม่มีใครอยากตายเพื่อสิ่งที่หลอกลวง เพราะว่าคนพวกนี้ ก็เคร่งกับความเชื่อของยิว และรับรู้ถึงการได้รับการกดขี่ข่มเหง แต่เนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์จริงกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ว่าพระเยซูคริสต์ที่เขาเชื่อ ตายไปแล้วและได้เป็นจากความตายจริงๆ จึงทำให้พวกเขามั่นใจในการเป็นพระเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 7.ผู้เชื่อชาวยิวได้เปลี่ยนวันนมัสการ วันสะบาโตเพื่อการพักผ่อน และการนมัสการนั้น ถือเป็นพื้นฐานวิถีชีวิตของชาวยิว เพราะถ้ายิวคนใดไม่ถือวันสะบาโต ก็มีความผิดต่อบัญญัติของโมเสส แต่ชาวยิวที่เป็นสาวกของพระเยซูคริสต์และผู้เชื่อชาวต่างชาติ เริ่มนมัสการพระเจ้าในวันใหม่คือ วันแรกของสัปดาห์ นั่นคือวันอาทิตย์  ( ดู 1 โครินธ์ 16:1-4 )  วันอาทิตย์ คือวันที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นวันที่พระเยซูคริสต์เป็นขึ้นจากความตาย ใช้แทนวันเสาร์ สะบาโต  สำหรับชาวยิวแล้ว การที่เขากล้าเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ถือว่าสำคัญมาก สำคัญต่อชีวิตที่เปลี่ยนแปลงแตกต่างไปจาก ขนบธรรมเนียมประเพณีเดิม หรือบัญญัติของโมเสส  การเปลี่ยนแปลงใหม่อย่างสิ้นเชิงแบบนี้เพราะว่าพวกเขาได้กลับใจแบบคริสเตียน บัพติสมา ประกาศถึงการเปลี่ยนแปลงภายในจิตใจ มีความเชื่อว่า การเป็นขึ้นมาจากความตายของพระเยซูคริสต์นั้นสำคัญมาก เพราะพวกเขาเชื่อว่าโดยความตายของพระเยซูคริสต์ นั้นประตูแห่งความสัมพันธ์ใหม่ กับพระเจ้าได้เปิดออก วิถีชีวิตใหม่นี้ไม่ใช่การถือธรรมบัญญัติขิงโมเสส แต่ตั้งอยู่บนความเชื่อ การได้รับความช่วยเหลือในการยกโทษบาป และได้รับชีวิตใหม่ในพระคริสต์ นั่นคือได้รับความรอด และมีความหวังใจถึงชีวิตนิรันดร์ ที่พวกเขาได้รับเพราะความตายของพระเยซู และการเป็นขึ้นจากความตายนั่นคือชัยชนะศัตรู คือมารซาตานที่พระเยซูได้รับ และผู้เชื่อและวางใจในพระองค์จะได้มีส่วนในมรดกนี้ด้วย 8. แม้ว่าเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึง แต่ก็ถูกทำนายไว้อย่างชัดเจน บรรดาสาวกยังไม่ทันตั้งตัว เพราะพวกเขาเองมัวคิดถึงพระเมสสิยาห์จะทรงตั้งอาณาจักรของอิสราเอล เพราะสถานการณ์ที่พวกเขากำลังผจญอยู่คือการตกเป็นเมืองขึ้นของอาณาจักรโรมัน จึงทำให้เหล่าสาวกมัวคิดตื้นๆว่า แผ่นดินที่พระเมสสิยาห์ที่จะมาครอบครองนั้น คือด้านการเมือง พวกเขาจึงไม่เคยเฉลียวใจว่า พระเมสสิยาห์ที่พระเจ้าส่งเข้ามาในโลกเพื่อปกครองนั้นคือ ฝ่ายจิตวิญญาณ จนพวกเขาคาดคิดไม่ถึงว่าพระเยซูเจ้าตรัสแล้วตรัสอีก ถึงความจำเป็นที่พระองค์ จะต้องเสด็จเข้าไปที่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อสิ้นพระชนม์ และในที่สุดวันที่สามจะทรงเป็นขึ้นจากความตาย พวกเขาได้มองข้ามคำทำนายของผู้เผยพระวจนะ อิสยาห์ ( อสย.53:10 ) +++++++++++++++++++++++++++++++ หมายเหตุ: ก่อนเสด็จเข้าสู่เยรูซาเล็มในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์  ( Holy Week ) พระเยซู ทรงทำนายถึงมรณกรรมของพระองค์ สามครั้ง ดังนี้: ครั้งแรก พระคัมภีร์มัทธิว16:21-23 พระเยซูตรัสแก่เหล่าสาวกว่าพระองค์ต้องเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็ม และต้องทนทุกข์ทรมานหลายประการ จากพวกผู้ใหญ่ จากมหาปุโรหิต และพวกธรรมาจารย์ และในที่สุดต้องถูกประหารชีวิต แต่จะทรงฟื้นคืนพระชนม์ในวันที่ 3 แล้วอัครสาวกเปโตร บอกว่าขออย่าให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเลย พระเยซู ทรงตำหนิอย่างแรงว่า เขาเป็นซาตานเพราะคิดอย่างคน ไม่ได้คิดอย่างพระเจ้า ครั้งที่ สอง พระคัมภีร์มัทธิว 17: 22-23พระเยซูตรัสแก่บรรดาสาวกที่ชุมนุมกันที่แคว้นกาลิลีว่าบุตรมนุษย์ จะต้องถูกอายัดไว้ และจะประหารชีวิต แล้วในวันที่ สาม ก็จะคืนพระชนม์ บรรดาสาวกพากันทุกข์ใจยิ่งนัก ครั้งที่สาม พระคัมภีร์ มัทธิว 20:17-19 พระเยซูกำลังจะเสด็จขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม พร้อมกับอัครสาวก 12 คน ระหว่างทางพระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า บุตรมนุษย์จะถูกมอบไว้ในมือของปุโรหิต และพวกธรรมาจารย์ และคนพวกนั้นจะปรับโทษพระองค์จนต้องมรณา พวกเขาจะมอบพระองค์ไว้กับคนต่างชาติ จะถูกเยาะเย้ย ถูกโบยตี และในที่สุดต้องถูกตรึงที่กางเขน และในวันที่ สามพระองค์ก็จะฟื้นคืนพระชนม์ 9.เป็นจุดสุดยอดของชีวิตที่อัศจรรย์ ขณะที่พระเยซูถูกตรึงไว้บนไม้กางเขนนั้น ฝูงชนเยาะเย้ยพระองค์ว่า ทรงช่วยคนอื่นได้ แต่ช่วยตัวเองไม่ได้ การอัศจรรย์ได้สิ้นสุดลงแล้วหรือ ดูเหมือนว่าการอัศจรรย์ได้สิ้นสุดลงอย่างไม่คาดฝันของผู้ที่เริ่มตันต่อสาธารณชน โดยการเปลี่ยนน้ำธรรมดาให้เป็นเหล้าองุ่น ในงานสมรสที่หมู่บ้านคานา ตลอดสามปีแห่งการทำพันธกิจ พระองค์ทรงทำการอัศจรรย์มากมายเช่น ทรงรักษาคนเจ็บป่วย คนผีเข้า เปิดตาคนตาบอด เปิดหูคนใบ้ คนหูหนวก ทำให้คนง่อยเดินได้ ห้ามลมพายุ และทรงเรียกคนตายให้ฟื้น ทรงตอบคำถามที่ยากๆนักปราชญ์ตอบไม่ได้ พระองค์ทรงเป็นบรมครูเพราะทรงสอน ความจริงที่ลึกซึ้งเปรียบเทียบที่ง่ายที่สุด ทรงยืนต่อหน้าคนหน้าซื่อใจคดและทรงเปิดเผยความจริง เราแปลกใจหรือเมื่อศัตรูของพระองค์ไม่ได้เป็นฝ่ายชนะ (โรม 10:9-10 ) 10.สอดคล้องกับประสบการณ์ของผู้ที่วางใจในพระองค์ อัครทูตเปาโล กล่าวว่า “ ถ้าพระวิญญาณของพระองค์ผู้ทรงชุบให้พระเยซู คริสต์ เป็นขึ้นจากความตายแล้วนั้น จะทรงกระทำให้กายซึ้งต้องตายของท่านเป็นขึ้นมาใหม่โดยเดชแห่งพระวิญญาณของพระองค์ ซึ่งทรงสถิตอยู่ในท่านทั้งหลาย” นี่คือประสบการณ์ของอัครทูตเปาโล และของผู้คนทั่วโลก ผู้ได้ “ตาย” ต่อชีวิตเก่าเพื่อว่าพระคริสต์ จะทรงดำเนินพระชนม์ชีพของพระองค์ผ่านพวกเขา ผู้ที่เชื่อในพระคริสต์ แต่ไม่ทิ้งชีวิตเก่า จะไม่ได้สัมผัส ฤทธิ์ อำนาจฝ่ายวิญญาณ แต่หากผู้นั้นเต็มใจ “ตาย” ต่อชีวิตเก่าของตน พระคริสต์ก็จะเข้าครอบครองชีวิตเขา สิ่งนี้ปรากฏชัดเจนเฉพาะในผู้ที่ตอบสนองต่อหลักฐานอันมากมายแห่งการเป็นขึ้นจากความตายแห่งพระคริสต์ โดยการยอมรับความเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของพระองค์ในหัวใจของพวกเขา ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:41:50 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ..สัญลักษณ์น่าสนใจเกี่ยวกับอีสเตอร์.. 1.ดอกไม้:ดอกไม้ที่เป็นสัญลักษณ์ของวันอีสเตอร์ คือดอกลิลลี่ หรือดอกพลับพลึงขาวบริสุทธิ์ จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 2. Easter Eggs: ไข่อีสเตอร์  การหาไข่อีสเตอร์ กลาย เป็นธรรมเนียมประเพณีที่สนุกสนาน เคียงคู่ไปกับการเฉลิมฉลองวันอีสเตอร์ จนยากที่จะตัดทิ้ง ทั้งๆที่ไข่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับอีสเตอร์แรกเลย เริ่มแรกเมื่อมีการใช้ไข่ในยุโรปสมัยโบราณ หมายถึง “ชีวิต ชีวิตใหม่” หรือ “ความอุดมสมบูรณ์ที่กลับมาอีกครั้งหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิ”  ชาวยุโรปเคยใช้ไข่กลิ้งไปตามท้องทุ่ง แล้วบนบานให้ทุ่งนาของตนมีผลิตผลบริบูรณ์ ต่อมาเมื่อคริสต์ศาสนาเผยแผ่เข้าไปในยุโรป และในหลายๆประเทศยอมรับเชื่อเป็นสาวกของพระเยซู เมื่อถึงปัสกา หรือ อีสเตอร์ ซึ่งตรงกับฤดูใบไม้ผลิพอดี เลยเอาไข่ที่เคยใช้แต่ก่อนแล้วมาผสมโรงด้วย   ไปดูหลักฐานการใช้ไข่ตั้งแต่โบราณคือ ชาวอียิปต์ และชาวเปอรืเชียได้นำไข่มาทาสีและมอบให้เป็นของขวัญแก่เพื่อนๆ ในเวลาต่อมาคริสตชนในตะวันออกกลาง เป็นพวกแรกก็ได้เอาไข่ทาสีเข้ามาในพิธีเฉลิมฉลอง อีสเตอร์ของตน ณ เวลานี้ไข่ ก็ได้พัฒนาเป็นช็อกโกแลตรูปไข่ หรือไข่พลาสติก ข้างในบรรจุของกิน หรือของขวัญตามที่จะออกแบบใช้กันในประเทศนั้นๆ นี่เป็นที่มาด้านธุรกิจ  อย่างไรก็ตามสำหรับอีสเตอร์ในคริสตจักรไทยๆ ก็ยังนิยม เอาไข่ ไก่-เป็ด มาต้ม ทาสีแดง หรือไม่ทา แต่ก็เอาไปซ่อนไว้ในที่ต่างๆ เช้ามืด ของวันอาทิตย์ คริสตชนจะไปโบสถ์กันตั้งแต่เช้ามืด เด็กๆ ก็หาไข่ที่ซ่อน ผู้ใหญ่ ก็ร่วมนมัสการเช้ามืด จำลองสถานการณ์เหมือนเช้าตรู่ เมื่อสองพันปีที่ แล้ว ที่สาวกย่องไปที่อุโมงค์ เพื่อไปชโลมพระศพ และพบว่าอุโมงค์ว่างเปล่า เพราะพระเยซูเป็นขึ้นจากความตายแล้ว ++++++++++++ หมายเหตุ: หลายๆคริสตจักรได้จัด ประกวด การระบายสี ตกแต่งไข่อีสเตอร์ประกวดกัน แต่ความหมายที่แท้จริงคือชีวิตนั่นเอง จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 11 3. Easter Bunny = กระต่ายอีสเตอร์ ก็ทำนองเดียวกับไข่ เพียงแต่กระต่ายเป็นสัญลักษณ์ของ “ชีวิตใหม่” ที่ออกลุกดกในฤดูใบไม้ผลิ มากกว่าการเน้น “การเป็นขึ้นจากความตาย” มาดูที่ความเชื่อโบราณของคนอียิปต์ กระต่ายเป็นสัญลักษณ์ของ “ดวงจันทร์” ประกอบกับการยึดเอาปฏิทินทางจันทรคติมาเป็นตัวกำหนดวันอีสเตอร์ในแต่ละปีด้วย ดังนั้นกระต่ายจึงเป็นของแถมกลายเป็นสัญลักษณ์ของอีสเตอร์ไปเลย ด้านตำนานสมัยใหม่หน่อย เกี่ยวกับกระต่ายคือ สตรีนางหนึ่งซ่อนไข่อีสเตอร์ไว้สำหรับลูกๆของนางในช่วงกันดารอาหาร  ในขณะที่เด็กๆพบไข่ที่คุรแม่ซ่อนไว้นั้น พวกเขาพบกระต่ายตัวโตตัวหนึ่งกระโดนออกไปจากหลุมที่ซ่อนไข่นั้น พวกเด็กๆจึงเข้าใจว่า กระต่ายเป็นผู้เอาไข่มาให้พวกเขา ดังนั้นเรื่องของกระต่ายจึงแจมเข้ามาด้วยประการละฉะนี้ +++++++++++++++++ หมายเหตุ: บางประเทศ เช่นที่ใต้หวัน ก็ใช้ “ผีเสื้อ” ผีเสื้อ ก็เป็นสัญลักษณ์ของชีวิตใหม่ หลังจากมันอยู่ในสภาพดักแด้อยู่นาน แล้วกลับมีปีกงอกออกมา เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ ช่างเป็นเวลาเหมาะสม ก็มีผีเสื้อ เกิดขึ้นมากมาย –ซึ่งเข้ากันกับความหมายของอีสเตอร์ คือ ชีวิตใหม่ ที่ชนะความตายเพราะความผิดบาป จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 26 มี.ค. 48 10:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาอ่านคนแรกคร๊าบบบ จากคุณ : C0mpu1erMania - [ 26 มี.ค. 48 11:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 13 Happy Easter ครับพี่พีพี :-) จากคุณ : TPP (The Prophet) - [ 26 มี.ค. 48 11:52:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สงสัยมานานแล้ว พีพีพี กะพี่ทีพีพี นี่เป็นอะไรกันป่าวฮับ จากคุณ : C0mpu1erMania - [ 26 มี.ค. 48 13:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดีฮะคุณโปรดปราน The Prophet สหายเก่า"แก่" เอิ้กๆ ไม่ใช่คริสต์แต่ก็ขอแจมร่วมอวยพรด้วยคนแล้วกัน ยังไงก็คนคุ้นเคย // เอ้ามาเสิร์ฟแล้วเลือกดื่มเลือกกินเอาเอง จากคุณ : Olivier - [ 26 มี.ค. 48 18:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 16 วันนี้วันเสาร์ค่ะ มีเสกน้ำเสกไฟ ที่ โบสถ์ราฟาแอล เรา ก็เป็นคริสต์ชน เหมือนกับปู่ ต้องไปโบสถ์ ค่ะพรุ่งนี้ เป็นวันปัสกา สุขสันต์วันปัสกา ทุกคน ค่ะ จากคุณ : U Know Me a Little Go - [ 26 มี.ค. 48 18:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ภาพสวยดี เลยเข้ามาก้อบ พระเจ้าอวยพรครับ จากคุณ : เดียวดาย9อักษร - [ 27 มี.ค. 48 07:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาอวยพรคุณโปรดปราน(พีพี) ด้วยค่ะ แล้วก็ขออนุญาต print เก็บไว้อ่านนะคะ จากคุณ : เมรัย...นะจ๊ะ - [ 27 มี.ค. 48 10:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 Happy Easter ค่ะ เพิ่งกลับจากโบสถ์ กำลังจะเดินทางไปประชุม ที่ประเทศใกล้ๆ ต่อ คงจะหายหน้าไปหลายวัน ขอบคุณที่ได้เจอเพื่อนเก่า (แก่ด้วย ) คือ คุณ วิเย่ อิอิ เมื่อใดลงใต้ (ภูเก็ต) จะแวะ ไปถล่ม ค่ะ ...พีพีเพิ่งกลับจากเกาะลันตา ไป อยู่กับชาวเล มา เกือบสัปดาห์ เพื่อนผองน้องใหม่ทั้งหลายสวัสดีเช่นกันค่ะ ขอสุขสันต์ วัน อีสเตอร์ โดยถ้วนทั่วค่ะ จากคุณ : โปรดปราน ( พีพี ) - [ 27 มี.ค. 48 12:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอให้พี่พีพี และน้องเอ้นเจ มีความสุขมากๆๆในเทศกาลนี้ค่ะ :) จากคุณ : ตาลสด - [ 30 มี.ค. 48 11:12:24 ]