ความคิดเห็นที่ 1 รบกวนท่านผู้ที่พูดถึงอายตนะนิพานบ่อยๆ โปรดได้ให้ความกระจ่างด้วยครับ รบกวนท่านผู้รู้ทางพระไตรปิฎก โปรดได้ให้ความกระจ่างด้วยครับ รบกวนท่านผู้ปฏิบัติได้ระดับหนึ่ง แล้วว่าท่านเห็นอย่างไรในอายตนะนิพพาน จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 07:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ............อายตนนิพพาน............. .......เรื่องอายตนนิพพานนี้  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยืน ยันว่า  มีอยู่จริง  และทรงอธิบายด้วยการปฎิเสธว่าไม่ใช่ สิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งนี้  เพราะอายตนนิพพานเป็นสิ่งที่เกินกว่า วิสัยและประสบการณ์ในโลกของปุถุชนใดๆ  จะสามารถ เข้าใจได้  ดังความในพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ ข้อที่ ๑๕๘ ปฐมนิพพานสูตร ความว่า      " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  อายตนะนั้นมีอยู่  ดิน น้ำ ไฟ ลม  อากาสานัญจายตนะ  วิญญาณัญจายตนะ  อากิญจัญ ญายตนะ  โลกนี้  โลกหน้า  พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้ง สอง  ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  เรา ย่อมไม่กล่าวซึ่งอายตนะนั้นว่า  เป็นการมา  เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่  เป็นการจุติ  เป็นการอุบัติ  อายตนะนั้นหา ที่ตั้งอาศัยมิได้  มิได้เป็นไป  หาอารมณ์มิได้  นี้แลเป็น ที่สุดแห่งทุกข์ .......ดังนั้นสิ่งที่เราชาวพุทธพึงเชื่อมั่นก็คือ อายตนนิพพานนั้นมีอยู่  และเป็นที่สุดแห่งทุกข์  เป็นเป้า หมายสูงสุดในการสร้างความดีของชาวพุทธทั้งหลาย        และเมื่อทราบดังนั้นแล้ว  ก็ขอให้ขวนขวายทำความดี ด้วยการเจริญมรรคมีองค์แปด  ปฎิบัติตามหลัก ศีล สมาธิ ปัญญา  เมื่อเราปฎิบัติจนสามารถเข้าถึง  อายตนนิพพาน นั้นได้แล้ว  เราย่อมตระหนักชัดด้วยตัวของเราเอง........ จากคุณ : foox - [ 31 ก.ค. 48 08:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อาจารย์ ที่ ดี ก็ เสนอ สิ่ง ดี ๆ ที่ค้นพบ จาก พระธรรม คำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อาจารย์ ที่ ไม่ดี ก็ชอบ วิจารณ์ สำนักอื่น ๆ อาจารย์ ไหน ที่ชอบวิจารณ์ ชอบติ สำนักอื่น ก็พึงระวังไว้ด้วยค่ะ จากคุณ : นังอัปสร - [ 31 ก.ค. 48 08:13:18 A:203.113.34.10 X:203.151.140.116 TicketID:095304 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ปฐมนิพพานสูตร.......... สิ่งที่ไม่มีในอายตนะนิพพาน พระพุทธองค์ทรงกล่าวว่า ดิน น้ำ ลม ไฟ อากาสนัญจายนะ อากิญจัญยญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้งสอง พระพุทธองค์ทรงไม่กล่าวว่า นิพพานอายตนะนั้น เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุบัติ พระพุทธองค์ทรงกล่าวว่า นิพพานอายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยไม่ได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์ไม่ได้ เป็นที่สิ้นสุดแห่งทุกข์ ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว ท่านผู้รู้ผู้ใดจักได้คัดค้านเป็นอย่างอื่น? โดยคำสั่งสอนบ้าง โดยอรรถาธิบายบ้าง โดยตู่เอาบ้าง โดยแอบอ้างเอาบางส่วนบ้าง  โดยเห็นตามสภาวะธรรมของตนบ้าง ว่าทิฏฐินั้นถูกแล้วบ้าง เช่นนี้จะเรียกว่าอย่างไรดี? จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 09:34:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ agam ก็คงจะได้เรียนรู้แล้วว่า ไฝเป็นไฝ นะครับ ในกระทู้เก่า (ที่คุณเข้าไปด้วย) มีคนนึกว่าผมเสียท่า เลยเข้ามาใส่ใหญ่เลย สุดท้าย ก็ เป็นอย่างไร ไปดูได้ครับ ตอนแรกผมก็ไม่รู้นะครับ ว่าแท้จริงเขาคิดอย่างไร แต่พอเจอ โยนหินถามทาง เข้าไปก็ปล่อยความเห็นออกมาเต็มที่เลย ก็เลยรู้ว่า คิดอย่างไร คนนั้นมือใหม่ครับ และมีปัญญาดี จึงเลิกไปครับ เรียกว่า เป็นประโยชน์ต่อตัวเขาเองจริงๆ ครับ ส่วนพวกเก๋าๆ นั้นก็ใช้วิธีตั้งกระทู้ Check rating ตัวเอง เปลี่ยนบรรยากาศ ดูแล้วตลกดีครับ จริงๆ ก็คือ อยากได้รับการสนใจ การยอมรับ แต่ดันแสดงความเห็น ที่ไม่มีเหตุผลออกมาเอง มันก็ช่วยไม่ได้ครับ ที่ต้องตั้งกระทู้ เปลี่ยนอารมณ์ Check ความนิยมของตนเองครับ ส่วนคุณ agam จริงใจ มีเหตุผล อยู่ คงสบายครับ แต่ถ้าคุณลำบากล่ะก็ ผมช่วยก็ได้ครับ เพราะคุณนำสิ่ง ดีๆ มาเผยแผ่เยอะครับ ผมไม่อยากให้ คนดีๆ จริงๆ ต้องหมดกำลังใจ เพราะ ความไม่ได้เรื่องของคนบางคนครับ จากคุณ : มัชฌิม - [ 31 ก.ค. 48 14:12:03 A:202.183.162.83 X: TicketID:037950 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขออนุญาติแสดงความเห็น อายตนะ เป็นที่รองรับ เช่น ตา เป็นอายตนะของรูป ดังนั้น จึงดึงดูดรูป หู เป็น อายตนะของ เสียง ดังนั้น จึงดึงดูดเสียง จมูกเป็นอายตนะของ กลิ่นจึงดึงดูกลิ่น นรกภูมิ ก็เป็นอายตนะหนึ่งที่ดึงดูด จิตของคนที่ตายแล้วที่ได้ก่อกรรมชั่วไว้ ไปยังทุคติภูมินั้น สวรรค์ชั้นต่าง เป็นอายตนะของ จิตของคนที่ตายแล้วและหมั่นทำบุญกุศลต่างๆ เมื่อตายแล้วจะถูกดึงดูดไปเสวยผลบุญผลกรรมนั้น เมื่อหมดบุญ หมดกรรม ก็จะเวียนว่ายตายเกิดด้วยกฏแห่งกรรมเช่นกรรม ท่านทราบไหม ทำไมพระพุทธเจ้าต้องยกเรื่อง นรกภูมิ เปรต อสูรกาย สววรรค์ชั้นต่างๆ เพราะว่าผู้ปฏิบัติสามารถไปเห็นไปรับรู้ได้จริง แต่คงไม่ถูกต้องนักที่จะมาอวดโอ้เรื่องเหล่านั้น พระพุทธองค์ไม่ต้องการเช่นนั้น เมื่อคนตายไป จะถูกดึงดูดไปยังอายตนะต่างๆ โดยอัตโนมัติ ตามกฏแห่งกรรม ซึ่งไม่สามารถกำหนดไปเองได้ว่าฉันอยากไปสววรค์เท่านั้น เรื่องอายตนะนิพพานนั้น ก็เช่นเดียวกัน การจะดับกิเลสหมดสิ้น ต้องใช้เวลาศึกษาปฏิบัติอย่างยิ่งยวด เราคงไม่สามารถบอกว่านี่นะกิเลสหมดแล้ว ฉันอยากไปนี่ไปนั่น หากดับกิเลสได้จริงในระดับจิต ตั้งแต่พระโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี และระดับพระอรหันต์ อย่าห่วงเลยว่า นิพพานจะเป็น สถานที่ หรือนิพพานคือสภาวะที่จิตดับ สูญว่างเปล่า ผู้ปฏิบัติจึงไม่จำเป็น ต้องรู้ลักษณะ อายตนะนิพพาน ว่าเป็นอย่างไร แต่ควรจะรู้วิธีดับกิเลสและวิธีดับกิเลส เพราะว่าวิชชาธรรมกายเน้นดับกิเลสในระดับ วิปัสสนาภูมิ ทั้ง 6 คนส่วนใหญ่จะรับรู้วิชชาธรรมกาย ในขั้นสมถะ จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 14:36:40 A:58.10.88.164 X: TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จาก พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ของ พระธรรมปิฎก อายตนะ ที่ติดต่อ, เครื่องติดต่อ, แดนต่อความรู้, เครื่องรู้และสิ่งที่รู้ เช่น ตา เป็นเครื่องรู้ รูปเป็นสิ่งที่รู้, หูเป็นเครื่องรู้ เสียงเป็นสิ่งที่รู้ เป็นต้น, จัดเป็น ๒ ประเภท คือ อายตนะภายใน ๖ อายตนะภายนอก ๖ แสดงผลการค้น ลำดับที่ 18 / 22 อายตนะภายนอก เครื่องต่อภายนอก, สิ่งที่ถูกรู้มี ๖ คือ ๑. รูป รูป ๒. สัททะ เสียง ๓. คันธะ กลิ่น ๔. รส รส ๕. โผฏฐัพพะ สิ่งต้องกาย ๖. ธัมมะ ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดกับใจ หรือสิ่งที่ใจรู้; อารมณ์ ๖ ก็เรียก แสดงผลการค้น ลำดับที่ 19 / 22 อายตนะภายใน เครื่องต่อภายใน, เครื่องรับรู้มี ๖ คือ ๑. จักขุ ตา ๒. โสต หู ๓. ฆาน จมูก ๔. ชิวหา ลิ้น ๕. กาย กาย ๖. มโน ใจ; ดังนั้น พระสูตร ที่คุณ foox ยกมา " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญ ญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้ง สอง ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรา ย่อมไม่กล่าวซึ่งอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุบัติ อายตนะนั้นหา ที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้ นี้แลเป็น ที่สุดแห่งทุกข์" ----- อายตนะ นั้น หาที่ตั้งอาศัยไม่ได้ ก็คือ อายตนะ 12 คือ ภายใน ภายนอก คือ สังขารธรรม นั้น อย่าไปหมายมั่น เป็นที่ตั้งอาศัยให้เป็นภพ หรือชาติ มิได้เป็นที่มา ที่ไป ไม่มีอารมณ์ หรือ ว่างจากการถือมั่นในธรรมทั้งปวงทั้งภายในและภายนอก คือ นิพพาน นี้เองครับ หรือ ที่สุดแห่งทุกข์ หรือ คือ มีอายตนะ อยู่แต่อย่ายึดมั่น หรือ อุปาทาน ก็จะคือ นิพพาน ไม่ใช่ว่า มีอายตนะที่ชื่อว่านิพพาน อยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง ดังนั้นท่านจึงกล่าวว่า "ย่อมไม่กล่าวซึ่งอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุบัติ อายตนะนั้นหา ที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป" เพื่อตอกย้ำความที่จะเข้าใจผิดนี้ครับ จากคุณ : มัชฌิม - [ 31 ก.ค. 48 15:36:19 A:202.183.162.83 X: TicketID:037950 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คำว่า"อายตนะ" เป็นไวพจน์(ชื่อเรียก)ของนิพพานอีกชื่อหนึ่ง เรียกว่า"อายตนนิพพาน" จริงๆหรือ? ไม่เคยได้ยินคำนี้เลย ใครรู้ว่าถ้ามีในพระไตรปิฎกจริงๆ ก็ยกมาอ้างอิงหน่อยซิ แบบฟันธงไปเลย เอาที่เป็นคำโดดๆเลยว่า"อายตนนิพพาน" ไม่ใช่ ยกมาเพียงคำว่า "อายตนะ" แล้วไปตีความเอาเองว่านี่คือนิพพาน อยากรู้ความจริงเหมือนกัน จากคุณ : กระพี้ - [ 31 ก.ค. 48 15:55:54 A:58.10.56.28 X: TicketID:078421 ]

ความคิดเห็นที่ 9 วิชชาธรรมกายในขั้นสูง ที่ได้รับการอบรมมานั้น จะอุปมาดวงบุญ ดั่งนิมิตดวงแก้วใส ดวงบาปเป็นนิมิต สีดำ ดวงไม่บุญไม่บาป เพื่อเป็นกุศโลบายในการดับกิเลส ดวงเกิด ดวงแก่ ดวงเจ็บ และดวงตาย เมื่อฝึกจิตได้ระดับนึง จะเข้าถึงสภาวะที่ดวงตายดำเป็นสีนิลดำและขยายใหญ่โตมาก มาจรด รอยต่อระหว่างกายมนุษย์และกายมนุษย์ละเอียด ให้ปล่อยวางจิต ขาดจากกายมนุษย์ จะรับรู้ได้ถึงสภาวะแห่งการดับของสังขารร่างกาย เหลือเพียงกายมนุษย์ละเอียด หรือจิต บางคนเรียกว่าวิญญาน รู้ว่าความตายเป็นเช่นนี้เอง ขอย้ำว่านี่คือการฝึกจิต การกำหนดจิต หรือบางคนจะเรียกเหมาว่าการปรุงแต่งจิต แต่ผลของการปฏิบัติจะทำให้เข้าใจสภาวะกิเลสได้ดี ไม่ต้องไปเปิดหาในตำรา หรือพระไตรปิฏกฉบับเถรวาท ข้าฯ ได้ไปค้นคว้าแล้วไม่ปรากฏเรื่องเหล่านี้ เกี่ยวกับมรรคผลภาคพิสดาร จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 16:04:02 A:58.10.88.164 X: TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ กมฐ จำเป็นครับ เพราะถ้าผมปฏิบัติแล้วเห็นพระอาทิตย์ แล้ว บอกว่า นิพพาน คือ พระอาทิตย์เป็นอารมณ์แบบนี้ ก็จะเรียกว่า นับถือ พุทธศาสนา คงลำบากครับ จากคุณ : มัชฌิม - [ 31 ก.ค. 48 17:34:46 A:202.183.162.83 X: TicketID:037950 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เหตุที่บอกว่าไม่จำเป็นคือ วิธีไปคือ เราจะไม่จินตนาการ สิ่งที่เราจะไป ว่ามีรูปลักษณะใด หากย้อนอ่านประวัติ พระเถระในอดีต ที่เชื่อกันว่า ดับขันธ์นิพพาน ไม่มีปรากฏบอกว่าฉันนิพพานแล้วนะ หากจำเรื่องเล่าหลวงปู่มั่นได้ในกระทู้ก่อน ที่สอนพระอาจารย์เสาร์ให้เร่งทำ ความเพียร พิจารณาเพียง อริยสัจจสี่ และมรรคมีองค์แปด ไม่จำเป็นต้องรู้ว่านี่หรือนั่นเรียกว่านิพพาน นิพพานมีรูปหรือไม่มีไม่ใช่หลักใหญ่ หาก ได้ไปถึงเส้นชัยแล้ว ระลึกเพียงการปล่อย และดับอาสวะกิเลสให้สิ้น พิจารณาเพียงแค่อาสวะกิเลสในจิตของตนเป็นเช่นไร หลายคนหลงทาง สอบอารมณ์ตนเอง จากการเห็นรูป หรือไร้รูป หลายคนหลงทางคิดว่า นั่นแหละคือนิพพาน ความจริงคือ ต้องกำหนดจิตเพื่อดับกิเลส เป็นหลักชัยแต่เพียงอย่างเดียว พิจารณาตัวทุกข์ และดำเนินด้วยจิต หากไปถามพระสงฆ์บนแผ่นดินไทยในปัจจุบันและอดีต ไม่มีพระองค์ไหน กล่าวว่าฉันได้ดับขันธ์นิพพานแล้วนะ หากมีแต่เพียงบรรลุธรรม คือรู้แจ้งเห็นจริง ทุกสรรพสิ่ง และดำเนินมรรคผล มีวัตรปฏิบัติ เป็นไปเพื่อการไม่สร้างกรรมใดๆอีก เพื่อการเกิดในภพภูมิต่างๆ หากเรามุ่งเน้นเรื่องสววรค์ ก่อนตายเราไม่สามารถนึกถึงภพภูมิที่จะไป แล้วจะทำให้ไปได้ แต่ไปด้วยกฏแห่งกรรม ว่าผู้นั้นจะรู้จักสวรรค์หรือไม่ก็ตาม จะถูกดึงดูดไปยังอายตนะนั้นๆ ไม่ว่าใครผู้นั้นจะรู้จักหรือไม่ก็ตาม ว่า นรก สวรรค์คือะไร แต่ควรสนใจปัจจัยอะไรหละที่ เป็นไปตามกฏแห่งกรรม หรือจะเรียกว่า ศึกษาปัจจัยต่างๆ ที่เป็นไปตามกฏแห่งกรรมนั่นเอง ดังนั้นกฏแห่งกรรม สูงสุดของการปฏิบัติกรรมคือ ไม่ได้ทำดีแค่ไปสวรรค์สุขคติภูมิ ไม่ทำชั่วเพื่อไปนรก ไปยึดติดญานเพื่อไป เนวสัญญานาสัญญาอายตนะ และอายตนะอื่นๆ แต่ดับสิ้นอาสวะกิเลส ในระหว่างการดำเนินชีวิตก่อนดับขันธ์ ด้วยมรรค โดยเป็นไปตามหลักอริยสัจจสี่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค มุ่งที่ดับกิเลส มิใช่มุ่งที่การดับจิต ที่ขัดแย้งกันในปัจจุบันคือ ในพระไตรปิฏก บอกว่านิพพานคือ สูญหมด ไร้รูป แต่เหลือนาม ว่างเปล่า ไม่เกิดอีกแล้ว ไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก แต่วิชชาธรรมกายบอกว่า นิพพานคือดับกิเลส แต่มีที่รองรับจิต ไม่เกิดอีกแล้ว ไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก อันนี้ต้องพิสูจน์ด้วยการปฏิบัติขั้นสูงสุด เมื่อถึงวาระที่สมควร ข้าพเจ้าจะมาบอกกล่าวเพิ่มเติม สิ่งมหัศจรรย์อย่างหนึ่งของพุทธคือ ต้องปฏิบัติ ด้วยตนเอง ซึ่งข้าพเจ้าโชคดีที่ได้มีโอกาสปฏิบัติมาแต่เล็ก และเรียนรู้ศึกษาจากของจริง หลากหลายแนว จึงสามารถบอกผลของการปฏิบัติแต่ละอย่างได้ระดับนึง คงต้องรอเวลาสักพักจะมาตอบข้อสงสัยในธรรมขอท่านผู้ปฏิบัติ จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 20:57:32 A:203.113.39.12 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีข้อคำถามที่น่าขบคิด หากสมมุติว่าสิ่งที่กล่าวมาใน วิชชาธรรมกายเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องทั้งหมด ท่านคิดว่า ท่านเหล่านั้นที่คิดว่าตนนั้นได้พิจารณาดับสิ้นอาสวะกิเลสเสียแล้ว และเชื่อว่าตนจะดับขันธ์และถูกดึงดูดไปสู่ อายตนะนิพพานได้นั้น โดยไม่สนใจรูปลักษณ์ว่าเป็นอย่างไร โดยรู้เพียงแต่รู้เท่านั้น หากแต่มุ่งที่วิธีดับอาสวะกิเลสอย่างเดียว และรู้ว่าเมื่อตายแล้วจะไปสู่อายตนะนิพพาน ท่านคิดว่า อายตนะนิพพานที่เป็นที่รองรับนั้น ในมุมของวิชชาธรรมกาย คือภพภูมิใด ในพระไตรปิฏกหละ จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 21:08:15 A:203.113.39.12 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณคุณมัชฌิมครับ จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 21:20:13 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ลองมาดูความเห็นของพระสงฆ์ผู้เป็นปราชญ์ เป็นที่ยอมรับในความรู้ทางพุทธศาสนาของท่านเป็นที่กว้างขวางทั้งในและนอกประเทศนะครับ คือท่านอาจารย์ พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต ) ได้ให้ไว้ในหนังสือกรณีธรรมกาย เรื่อง อายตนนิพพาน คือดับอายตนะ ดังนี้... " อัตตา ไม่มีโดยปรมัตถ์ เป็นเรื่องที่ชัดเจนไปแล้ว " เอกสารของวัดพระธรรมกาย เขียนว่า " ถ้าลำพังการอาศัยหลักฐานทางคัมภีร์เท่าที่มีเหลืออยู่และศึกษาคัมภีร์เพียงบางส่วนเท่านั้นแล้วมาสรุปลงไปว่า มีลักษณะเป็นอย่างใดอย่างนั้นโดยเด็ดขาด พร้อมกับปฏิเสธทรรศนะอื่นโดยสิ้นเชิง ทั้งที่ยังมีประเด็นทางวิชาการที่ต้องศึกษาวิเคราะห์อย่างละเอียดรอบคอบอีกมากอย่างที่ทำอยู่นั้นเป็นสิ่งที่พระเถระทั้งหลายในอดีตของเราไม่ทำกัน เป็นการสรุปเกิน เป็นผลเสียต่อพระพุทธศาสนาและอาจนำมาซึ่งความแตกแยก" ต่อมาอีกแห่งหนึ่งเขียนว่า " ในขณะที่ประเด็นปัญหาว่า นิพพานเป็นอัตตาหรือเป็นอนัตตา ในทางวิชาการยังไม่อาจสรุปลงได้นั้น สิ่งที่ชาวพุทธพึงทราบก็คือ อายตนนิพพานนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยืนยันว่า มีอยู่จริง และทรงปฏิเสธว่าไม่ใช่สิ่งนั้น ไม่ใช่สิ่งนี้ เพราะอายตนนิพพานเป็นสิ่งที่เกินกว่าวิสัยและประสบการณ์ในโลกของปุถุชนใด ๆ จะสามารถเข้าใจได้ " พึงสังเกตว่า ตอนแรกที่พูดเรื่องนิพพานเป็นอัตตาหรืออนัตตาทั้งที่หลักฐานว่านิพพานเป็นอนัตตา มีหลายแห่งและสอดคล้องกันทั้งหมด เอกสารของวัดพระธรรมกาย ก็พูดเฉออกไปทำนองว่าหลักฐานที่มีเหลืออยู่เท่านี้ไม่เพียงพอ เป็นขอถกเถียงทางวิชาการ ซึ่งยังสรุปไม่ได้ และยังอ้างว่าพระเถระในอดีตก็ไม่วินิจฉัยอีกด้วย แต่ตอนหลัง พอพูดเรื่องอายตนนิพพาน ทั้งที่หลักฐานที่จะอ้างในพระไตรปิฎกมีแห่งเดียว กลับยกเป็นข้อยืนยันเต็มที่ เรื่อง ... " อายตนนิพพาน "... นั้น ถ้าเป็นจริงตามหลักฐานที่อ้างก็ไม่มีปัญหา แต่เรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เพราะทั้งเอกสารของวัดพระธรรมกาย และพฟติการณ์ต่างๆ มุ่งให้ประชาชนเข้าใจไปว่า มี นิพพานอย่างหนึ่ง ที่เรียกว่า " อายตนนิพพาน" ซึ่งมีลักษณะเป็นสถานที่ หรือเป็นดินแดน ดังคำบรรยายตามหลักความเชื่อของสำนักว่า ----------------------------------------------------------------------------------- " นิพพานเป็นอายตนะอันหนึ่ง.... อายตนะนิพพานก็มีหน้าที่ดึงดูดพระพุทธเจ้า พระอรหันต์เข้าไปสู่อายตนะของตน สถานอันเป็นที่ประทับของพระพุทธเจ้าเรียกว่า อายตนะนิพพาน ส่วนพระพุทธเจ้าที่ประทับอยู่ในอายตนะนิพพานนั้ง เราเรียกว่า " พระนิพพาน " แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 21:48:48 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 21:38:28 จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 21:37:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ( ต่อจาก คคห ที่ 14 ) " อายตนะนิพพาน มีลักษณะกลมรอบตัวขาวใส บริสุทธิ์ จนกระทั่งมีรัศมีปรากฎ ขนาดของอายตนะนิพพานนั้นวัดเส้นผ่าศูยน์กลางได้ราว 141 ล้าน 3 แสน 3 หมื่น ( 141,330,333 ) โยชน์ ขอบของอายตนะหนาด้านละ 15,120,000 โยชน์ รอบของทั้ง 2 ด้าน เป็น 30,240,000 โยชน์ ขอบนี้ก็กลมรอบตัวเช่นเดียวกัน ส่วนเนื้อที่ๆ อยู่ในขอบเท่าไร เป็นที่ประทับ่ของพระพุทธเจ้าทั้งสิ้น.... "... อายตนะนิพพานนี้มีอยู่ สูงขึ้นไปจากภพ 3 นี้เลยออกไปจากขอบเนวสัญญานาสัญญายตนะภพ... " ส่วน " พระนิพพาน" นั้นคือ กายธรรมที่ได้บรรลุอรหัตตผลแล้ว กายเหล่านี้มี กาย หัวใจ ดวงจิต และดวงวิญญาณวัดตัดกลาง 20 ว่า เท่ากันทั้งสิ้น หน้าตักกว้าง 20 วา สูง 20 วา เกศดอกบัวตูมขาวใสบริสุทธิ์มีรัศมีปรากฏ พระนิพพานนี้ประทับอยู่ในอายตนะนิพพาน.." ---------------------------------------------------------- ทางมรรค ผล นิพพาน ( ธรรมปฏิบัติตามแนววิชาธรรมกาย) , พิมพ์ครั้งที่2 วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2523, หน้า 620-624. ---------------------------------------------------------- จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 21:47:26 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณมัชฌิม และคุณ agam รบกวน ช่วยหาคำตอบเรื่องเหล่านี้ให้ทราบด้วยครับ เมื่อคนเราตายแล้ว และได้ปฏิบัติตนอย่างยิ่งยวด ในความเชื่อของแต่ละศาสนา แต่ละความเชื่อที่ต่างกับ แนวเถรวาทแล้ว จะไปสู่ภพภูมิสูงที่สุดในระดับใด เช่น พุทธนิกายต่างๆ คริสต์นิกายต่างๆ อิสลามนิกายต่างๆ พราหมณ์นิกายต่างๆ ขงจื้อ เซน ฤาษี และควมเชื่อกว่าพันกว่าแสนในปัจจุบัน เชื่อว่าจะพิจารณาจาก การดับอาสวะกิเลสเป็นที่ตั้งใช่ไหมครับ แล้วทั้งสองท่านศึกษาปฏิบัติไปถึงขั้นไหนแล้วครับ ชีวิตตั้งใจแล้วหรือยังว่าจะบวช เมื่อบรรลุธรรม และปราถนา พระโพธิญาน หรือ พระนิพพานหรือไม่ประกายใด มีคำถามทิ้งท้ายคือ สมมุติว่าทั้งสองท่านไม่อ่านตำราพระไตรปิฏก แต่ได้ดำเนินมรรคมีองค์แปด ครบด้วยการละสังโยชน์สาม เรียนถามว่า ท่านรู้ไหมว่า ภพภูมิของพระโสดาบันมีลักษณะอย่างไร หรือว่าท่านสนใจเพียงมุ่งดับอาสวะกิเลส โดยการละสังโยชน์สามครับ จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 21:50:04 A:203.113.39.12 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จากข้อความในคห 14 15 นั้นผู้ปฏิบัติในขั้นวิปัสสนา อาศัยรู้เพียงแต่รู้ครับ ไม่จำเป็นต้องมาวาดหรือตั้งเป้าว่ามีรูปลักษณ์อย่างไร แต่ที่มุ่งจริงๆ คือ การเดินวิชชาเพื่อดับอาสวะกิเลสครับ แต่สิ่งนึงที่เห็นจากการปฏิบัติหลายๆแนว ก็คือ เนื้อหาของ ข้อธรรม และ คำศัพท์ต่างๆ ในวิชชาธรรมกาย หมิ่นเหม่ต่อการให้คนเข้าใจสับสนไปจากตำราพระไตรปิฏกแนวเถรวาทครับ และนี่เป็นเหตุให้คนถกเถียงกันตลอด ตอบแบบฟันธงในฐานะผู้ปฏิบัติก็คือ ควรเปรียบเทียบ ในแง่มรรคมีองค์แปด ว่าต่างจากวัตรปฏิบัติวิชชาธรรมกายอย่างไร จะได้คำตอบครับว่า มีชีวิตเป็นไปเพื่อดับอาสวะกิเลส ไม่สร้างกรรม ให้เกิดเหตุ อีกแล้ว ระวังเรื่องอภิญญาที่ได้จากวิชชาธรรมกายนะครับ อย่านำมาเทียบกับมรรคแปด ต้องเรียนทั้งสองท่านก่อนว่ากระผม ไม่ได้รู้และศึกษาเพียงแนวใดแนวหนึ่ง ขนาดสมถะยังมี 40 ภูมิ และวิปัสสนา ยังมี 6 ภูมิ ผมได้ไตร่ตรองแล้วว่า ผลที่ได้จากการปฏิบัติที่หลากหลายช่วย เรื่องภูมิรู้ ภูมิธรรมได้ดีมาก แต่ถ้ามองผิวเผินจะมีข้อเสียคือเสียเวลาวนเวียน หลายรอบ หลายทาง จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 22:01:50 A:203.113.39.12 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ( ต่อจาก คคห ที่ 15 ) ทั้งนี้ ถึงกับมีพิธีถวายข้าวพระ และมีผู้เข้าสมาธินำข้าวบูชานั้นไปถวายแด่พระพุทธเจ้าในอายตนนิพพาน ผู้ศึกษาธรรม อ่านเรื่อง " อายตนนิพพาน" ข้างต้น ย่อมเห็นได้ชัดเจนทันทีว่า นิพพานอย่างนี้ไม่มีในคำสอนของพระพุทธเจ้า   นิพพานชนิดเป็นสถานที่ มีขนาด วัดได้ ก็เพี้ยนไปไกลอยู่แล้ว ยิ่งเป็นที่ดูดเอาพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ไปรวมไว้ด้วยกันแล้วคนในโลกนี้ยังเข้าสมาธิไปเฝ้าถวายข้าวบูชาอีกด้วย ยิ่งเข้ากันไม่ได้กับหลักพระพุทธศาสนา จะมีได้ก็แต่เพียงเป็นภาพนิมิตที่จิตปรุงแต่งขึ้นตามคำบอกนำ ไม่ต้องพูดถึงนิพพาน ที่พ้นเรื่องปัจจัยปรุงแต่งใดๆ หมดแล้ว แค่เทวดาในสวรรค์ ก็ไม่เยื่อใยอะไรกับอาหารของมนุษย์ในโลกนี้ แม้แต่คำว่า " อายตนนิพพาน"  เอง ก็ไม่มีในพุทธพจน์แห่งใด ไม่มีในพระไตรปิฎก หรือคัมภีร์ใดๆ ทางสำนักพระธรรมกายมักอ้างพุทธพจน์แห่งหนี่งว่า " นิพพานเป็นอายตนะ" แล้วเหมาเอาว่ามีอายตนนิพพาน ( ทางสำนักมักเขียนเป็น " อายตนะนิพพาน " ) แต่ที่จริง ที่ว่านิพพานเป็นอายตนะ ก็เป็นคนละเรื่องกันกับ อายตนนิพพาน คำว่า " อายตนนิพพาน " เป็นคำที่ประกอบขึ้นมาเองใหม่ ซึ่งไม่ถูกต้อง ขัดข้องทางภาษา และไม่ได้ความหมายที่ต้องการ ในพุทธพจน์ที่ยกอ้างนั้น ( ปฐมนิพพานสูตร, ขุอุ.25/158/206) พระพุทธเจ้าทรงนำคำว่า " อายตนะ " มาใช้อธิบายภาวะดับทุกข์ที่เรียกว่า " นิพพาน " ว่าเป็นอายตนะที่ไม่มี ดิน น้ำ ลม ไฟ เป็นต้น ในทางธรรม " อายตนะ" ความหมายที่คุ้นพบกันบ่อย ก็คือแดนรับรู้ หรือที่บรรจบกันของอินทรีย์ ( เช่น ตา ) กับอารมณ์ ( เช่น รูป ) และวิญญาณ ( เช่น จักขุวิญญาณ) ทำให้เกิดการรับรู้ขึ้น แยกเป็นอายตนะภายใน 6 ( ตาหู จมูก ลิ้น กาย ใจ ) อาจตนะภายนอก 6 ( รูป เสียง กลิ่น รส สิ่งต้องกาย และธรรมารมณ์ หรือสิ่งรับรู้ทางใจ ) สำหรับพระสูตรนี้ ก็อย่างที่เราคุ้นๆ กัน นอธิบายโดยเทียบกับความหมายของอายตนะ คือ อายตนะภายใน กับอายตนะภายนอกว่า เหมือนกับที่รูปเป็นแดนรับ คือเป็นอารมณ์ของจักขุวิญญาณ นิพพานก็เป็นแดนรับรู้ โดยเป็นอารมณ์แก่มรรคญาณ ( ปัญญาที่ทำให้ทำลายกิเลสได้) และผลญาณ ( ปัญญาที่รู้ภาวะหมดสิ้นกิเลสและกองทุกข์) จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 22:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ กมฐ ที่คุณกล่าวมาข้างต้นใน คหที่ 11 นั้น คุณกำลังพูดถึง การปฏิบัติเป็นปัจเจกบุคคล คือ อารมณ์ปรมัตถ์ ไร้นิยาม อันนั้น ถูกในแง่ของปรมัตถ์ ครับ ใช่ครับ แต่ตรวจสอบอารมณ์ในใจอย่าติดบัญญัติ ผมทราบดีครับ ว่า คุณคุยถึงจุดนี้ครับ การปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 ก็คือ อย่ายึดทิฏฐิใดๆ ครับ แต่จุดนี้เรากำลังพูดถึง ศาสนา ในภาพรวม หรือ การเผยแผ่ ศาสนา บัญญัติ จึงเป็นสิ่งสำคัญ การอ้างพระไตรปิฎก เป็นสิ่งสำคัญ การที่เรา คุยกันรู้เรื่อง ก็เป็นเรื่องของ บัญญัติ คือ เรามาคุยการเผยแผ่ ศาสนา หรือ การสอน การบัญญัติ สอนคน ต้องมีบัญญัติ เพื่อให้เกิดความเข้าใจได้ถูก ปฏิบัติได้ถูก มีทิศทางที่ถูก ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการเข้าใจบัญญัติ เพื่อนำมาเผยแผ่ ต้องมีบรรทัดฐานครับ เพื่อความถูกต้องครับ ถ้าไม่มี พูดตรงๆ ก็คือ หลง ไม่ถูก แย่หน่อยก็คือ เอาไปหากิน นั่นเอง และ ที่ คุณ เขียนว่า "ที่ขัดแย้งกันในปัจจุบันคือ ในพระไตรปิฏก บอกว่านิพพานคือ สูญหมด ไร้รูป แต่เหลือนาม ว่างเปล่า ไม่เกิดอีกแล้ว ไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก แต่วิชชาธรรมกายบอกว่า นิพพานคือดับกิเลส แต่มีที่รองรับจิต ไม่เกิดอีกแล้ว ไม่เวียนว่ายตายเกิดอีก" ถูกต้องแล้วหรือครับ เข้าใจถูกต้องแล้ว หรือ ครับ ว่าขัดแย้งในประเด็นนี้ ถ้าเอาประเด็นนี้เป็นตัวตั้ง ผมก็เข้าไปอยู่ในเกมส์ของคุณ อย่าดีกว่าครับ ผมเห็นคุณเล่นในกระทู้ด้านล่าง ที่ตอนหลังผมไปเสวนากับคุณน่ะ คุณหลอกคนอื่น หยิบประเด็นอื่น ให้เขาต้องไปขบคิดเสียเวลาได้ครับ แต่ผมใช้ความแข็งดึงคุณให้มาคุยกับผมดีๆ ได้ และก็จบลงด้วยดีครับ อย่ามาเล่นกับผมครับ ใน คหที่ 16 นั้น คุณกำลังสร้างเกมส์ใหม่แล้ว ผมไม่ตอบ จนกว่า คุณจะเข้าใจได้ถูกต้องว่า จริงๆ แล้วที่ขัดแย้ง คือ อะไรกันแน่ครับ จากคุณ : มัชฌิม - [ 31 ก.ค. 48 22:24:03 A:202.183.165.29 X: TicketID:037950 ]

ความคิดเห็นที่ 20 การพิจารณาเปรียบเทียบให้ได้ความกระจ่างแจ้งจริงๆ แนะว่าอย่าตีที่บุคคลที่แสดงความเห็น เพราะบางทีคนแสดงเห็นก็แสดงไปตามภูมิรู้ของตนเท่านั้น จากการศึกษามาหลายเวลามีข้อเท็จจริงอยู่อย่างนึงคือ คำศัพท์หลายคำไม่ปรากฏมีในพระไตรปิฏกฉบับเถรวาท หากมุ่งที่ภูมิรู้ จะเห็นชัดว่าต่างเพราะเป็นตัวอักษรที่แตกต่าง ทีนี้มาไต่ตรองก่อนว่า พระพุทธเจ้าตรัสรู้ รู้อะไรบ้าง รู้ทุกสรรพสิ่งในจักรวาลนี้ และเลือกเอาแต่ธรรมที่คิดดีแล้วว่า หนทางนี้นี่แหละไม่เสียเวลานาน หากปฏิบัติได้ ย่อมเห็นผลตรงแน่นอน แต่ใช่ว่าผู้เชื่อว่ารู้ดีแล้ว จะทำได้ทุกคน นั่นหมายความว่าทางอื่นก็มี อาจจะไม่ใช่ทางตรง ต้องอ้อมไปอ้อมมา เสียเวลา หรือ ทางนี้นะ ปฏิบัติอย่างไรก็ได้แค่ สววรค์เท่านั้น ท่านคิดว่า พระอรหันต์ที่ตรัสรู้ธรรม เห็นความเป็นไปในอนาคตกาล ว่าเกิดอะไรขึ้นกับการเผยแผ่ธรรมของพระพุทธเจ้าหรือไม่ ประการใด (เหตุปัจจุบันของพวกเรานั่นเอง) พิจารณาธรรมหลากหลายนอกตัว ก็อย่างลืมตามจิตตน พิจารณาธรรมในตัวด้วยหละครับ จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 22:24:11 A:203.113.39.12 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ( ต่อจาก คคห ที่18 ) อายตนนิพพานไม่มี ถึงจะตั้งเป็นคำใหม่ขึ้นมา ก็หาเป็นแดนไม่ ได้กล่าวแล้วว่า คำว่า " อายตนนิพพาน " นั้น ไม่มีในพระพุทธศาสนามาก่อน ท่านผู้ใช้คงจะมุ่งให้แปลว่า " แดนนิพพาน" แต่คำว่า อายตนนิพพาน แปลว่า " ดับอายตนะ " ถ้าจะให้นิพพานเป็นแดนจริงๆ ก็ควรจะประกอบศัพท์ใหม่ให้ถูกต้องตามหลักภาษา จึงจะได้คำแปลที่ต้องการ คือ นิพพาน + อายตนะ เป็น " นิพพานายตนะ " แปลว่า แดนนิพพาน  อย่างนี้ก็จะมีทำเทียบมากมาย เช่น เทวายตนะ = ถิ่นแดนเทวดา , อรัญญายตนะ = แดนป่า , อากาสานัญจายตนะ = แดนอวกาศอันอนันต์ ฯลฯ  เนวสัญญายตนะ = แดนฌานมีสัญญาก็ไม่ใช่มีสัญญาก็ไม่ใช่ แล้วนิพพานก็มาต่อยอด ดูจะเข้าชุดกัน แต่พระพุทธเจ้าก็ได้ทรงปฏิเสธไว้แล้ว่า นิพพานไม่ใช่เป็นสถานที่ หรือดินแดน การที่จะใช้คำว่า " นิพพานายตนะ" ก็ไม่ถูกต้อง ถ้าจะใช้อายตนะนิพพาน กันจริงๆ ก็ต้องใช้ในความหมายที่ถูกต้องตามศัพท์ว่า " ดับอายตนะ" จึงจะสอดคล้องกับหลักพระพุทธศาสนา ซึ่งก็จะมีความหมายที่ดีว่า อายตนะต่างๆ ทั้งตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ดับเย็น ไม่เร่าร้อน ไม่ลุกเป็นไฟ ไม่เผาลน ถ้าใช้ในความหมายอย่างนี้ ก็จะเข้ากับพุทธพจน์ใน อาทิตตปริยายสูตร ( เช่น วินย.4/88/63)  ที่ตรัสสอนเหล่าชฎิล นักบวชบูชาไฟ ว่า อายตนะทั้ง 6 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ลุกเป็นไฟ ร้อนไปหมดแล้ว คือ เร่าร้อนด้วยไฟราคะ ไฟโทสะ ไฟโมหะ และไฟความทุกข์ต่างๆ เมื่อเกิดปัญญาเห็นธรรม ก็จะดับไฟเหล่านั้นได้ หายเร่าร้อน ก็จะมาเข้าสู่ความหมายที่ว่า อายตนะเหล่านี้คือ ตา หู.... จิตใจ สงบเย็นลง อย่างนี้ก็พอจะนำคำว่าอายตนนิพพานมาใช้ได้ อายตนนิพพาน ที่แปลว่าดับอายตนะนี้ มีศัพท์สำคัญที่จะเข้าชุดคือ กิเลสนิพพาน(ดับกิเลส) ขันธนิพพาน (ดับขันธ์) โดยเฉพาะขันธ์ กับอายตนะ เป็นศัพท์ธรรมพวกเดียวกัน มักมาตามกันอยู่แล้ว ก็จะมีขันธนิพพาน ต่อด้วยอายตนนิพพาน สอดคล้องกันแท้ อย่างไรก็ตาม ทั้งคำว่า " อายตนนิพพาน " ก็ดี " นิพพานายตนะ" ก็ดี ก็ไม่มีมาในหลักพระพุทธศาสนา เพราะฉะนั้น ทางที่ดีที่สุดถ้าเห็นแก่ พระธรรมวินัย ไม่ประสงค์จะทำให้กระทบกระเทือน ต่อหลักการของพระพุทธศาสนา และเป็นความตรงไปตรงมาเมื่อจะใช้คำว่า " อายตนนิพพาน " และให้มีความหมายตามประสงค์ก็สอนให้ชัดเจนตรงตามที่เป็นจริงว่า คำนี้ท่านพระอาจารย์ผู้นั้นๆ ได้นำมาใช้ให้มีความหมายดังนี้ๆ ตามหลักการที่ท่านได้จัดวางขึ้นใหม่ก็จะเป็นการรักษาผลประโยชน์ทางปัญญาของประชาชน มิให้เกิดความสับสน และไม่เสียหาย แต่ถ้าจะให้ถูกต้องแท้จริง เมื่อเป็นพระภิกษุก็ต้องสอนให้ตรงตามพระธรรมวินัย จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 22:28:42 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอบ คหที่ 19 คุณ มัชฌิม อย่าเพิ่งไปกล่าวอะไรรุนแรงขนาดนั้น อย่างที่บอกไงครับว่า ผมมาสนทนาเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ ทุกครั้งที่คุยกัน ก็ได้มุมมองใหม่ๆเสมอ อย่าไปถึงขั้นวางเกมอะไรเลย ผมก็ตอบเท่าที่รู้ ไม่กลัวเสียหน้าครับ ถ้าไม่รู้ก็จะไปค้นมาให้ ที่ถามเพราะอยากรู้จริงๆ ไม่ได้แอบแฝง ผมไม่ได้ยืนอยู่ฝ่ายตรงข้ามคุย เราคุยกันในประเด็นที่ว่า เราต่างคนต่างรู้อะไรมาบ้าง อย่าคิดเกินเลย วางเกม ได้เปรียบเสียเปรียบอะไรเลย ถ้ามองในภูมิรู้แล้ว ก็อย่างที่บอกนั่นแหละว่า ข้อธรรมทั้งหลายจากตำราวิชชาธรรมกาย มีความแตกต่าง จากพระไตรปิฏกหลายประการ แต่หากมองในภูมิธรรมก็ได้เรียนไปในกระทู้ก่อน ในระดับสมถะ และจะหาโอกาสนำเสนอในระดับวิปัสสนาต่อไป ผมไม่ใช่ทนายแก้ต่างให้ใคร แต่ตอบในมุมมองของการปฏิบัติแค่นั้นครับ ตรงนี้ทำให้ผมไม่มุ่งภูมิรู้ในวิชชามากนัก จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 22:33:31 A:203.113.39.55 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ตองไปหาดูที่ไหน มองเห็นนิพพานได้ในใจของตนเอง โดยสรุป การเห็นนิพพาน มี่จุดตรวจสอบที่สำคัญคือ 1. รับรู้รูปเสียงหรืออารมณ์ใดๆ ก็มีจิตบริสุทธิ์เห็นภาวะที่ไม่มีโลภะ โทสะ โมหะ ในใจของตน ไม่ใช่เห็นบุคคล สถานที่ รูปภาพ หรือองค์อะไรที่ดีวิเศษ 2. เป็นการเห็นด้วยปัญญา ไม่ใช่เห็นด้วยจิตสมาธิ 3. ถึงภาวะหลุดพ้น โปร่งโล่งเป็นอิสระ ไม่ใช่จมอยู่แค่ความปลาบปลื้มดื่มด่ำใจ จะต้องย้ำเตือนกันอย่างยิ่ง ให้มั่นอยู่ในหลักตรวจสอบของพระพุทธเจ้า คือ มองในจิตใจของตนเองว่า มีโลภะ โทสะ โมหะ เบาบางลงหรือไม่ อยู่กับความเป็นจริงและปฏิบัติต่อประสบการณ์และสถานการณ์ต่างๆ ด้วยปัญญาได้ดีขึ้นหรือไม่ หายทุกข์โศก และมีความสุขอย่างเป็นอิสระเบิกบานโดยไม่ต้องอาศัยสิ่งปลอบประโลมกล่อมใจหรือพึ่งพาความหวังหรือไม่ ลึกๆ ในใจตรวจดูแล้วมีความมั่นคงสดใสหรือไม่ ถ้ายัง ก็พึงปฏิบัติในหนทางที่จะใหเป็นอย่างนี้ โดยไม่ต้องห่วงเรื่องการที่จะได้เห็นสิ่งวิเศษใดๆ นี้แลเป็นความเห็นเกี่ยวกับ" อายตนะนิพพาน " ของภิกษุผู้เป็นปราชญ์ในสมัยปัจจุบัน ขอท่านทั้งหลายโปรดพิจารณาโดยแยบคายด้วยเถิด ก็จะได้ประโยชน์มาก  ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 22:39:33 จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 22:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 24 1. รับรู้รูปเสียงหรืออารมณ์ใดๆ ก็มีจิตบริสุทธิ์เห็นภาวะที่ไม่มีโลภะ โทสะ โมหะ ในใจของตน ไม่ใช่เห็นบุคคล สถานที่ รูปภาพ หรือองค์อะไรที่ดีวิเศษ 2. เป็นการเห็นด้วยปัญญา ไม่ใช่เห็นด้วยจิตสมาธิ 3. ถึงภาวะหลุดพ้น โปร่งโล่งเป็นอิสระ ไม่ใช่จมอยู่แค่ความปลาบปลื้มดื่มด่ำใจ หากตอบจากหลักฐานที่มี และพิจารณาจาก การปฏิบัติ ผมตอบว่าให้ผลแบบเดียวกันแน่นอนครับ อย่างที่บอกไงครับผู้ปฏิบัติวิชชาธรรมกายระดับสูง จะอาศัยรู้เพียงแต่รู้ ครับ ไม่ได้เข้าไปเสพตัวรู้นั้น แต่ถ้าตอบแบบข้อธรรมในวิชชาธรรมกาย นั้นต่างจากพระไตรปิฏกฉบับในหลายประเด็น ซึ่งจะไปค้นคว้ามาให้นะครับ ผมศึกษาธรรมของ พระธรรมปิฏกมาก่อนหลายปีแล้วครับ จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 22:45:27 A:203.113.39.55 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ใบไม้ในกำมือนั้น ก็เหมือนกับใบไม้ทั้งป่า ธรรมที่ทำให้ ว่าง เย็น นั้นมิต้องเข้าใจ ทั้ง 84000 พระธรรมขันธ์ ก็ดุจเดียวกัน .....เพราะใบไม้แตกต่างแค่ขนาดรูปร่างสี ฯ เว้นเสียแต่ มิใช่...ก็เท่านั้นเอง ธรรมของพระพุทธเจ้า ในแนวทางการเผยแพร่ของพระภิกษุนาม พระธรรมปิฎก ขอให้เข้าใจ เมื่อท่านเข้าใจแล้วมิเห็นต้องเดือดร้อน เพียงเพราะบัญญัติว่า อายตนะนิพพาน หรือแดนที่อยู่แห่งนิพพาน แต่จงวิตกเถิดว่า อริยะธรรมที่ท่านรู้แล้วเห็นแล้วนั้นมิสามารถพาผู้คนพ้นฝั่งทุกข์ได้  ด้วยเหตุใด? ขออนุญาตออกความเห็นนะครับ - แม้พระไตรปิฎกซึ่งเป็นคัมภีร์เก่าแก่ มีอายุกว่า 2000 ปี เป็นที่รวบรวบแห่งพุทธพจน์ องค์พระศาสดา ยังศึกษาไม่ลึกซึ้ง ( ดูจากศัพท์ นิพานายตนะ ) และยังลบหลู่ - พระอริยสงฆ์ ก็แฝงความตามที่ท่านมิได้อธิบายโดยละเอียด มาแปลงตามที่ชอบใจ - พระพุทธองค์ก็ไม่เคารพ เมื่อมีพระพุทธพจน์อย่างหนึ่งอันแจ่มแจ้งแล้ว กลับเฉไฉไป ตามความต้องการของตน จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 23:16:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณคุณ มัชฌิม ที่ทำให้ระลึกถึง ความอยากมี ความไม่อยากมี ความอยากเป็น ความไม่อยากเป็น อยากได้ ไม่อยากได้ ผมพิจารณาข้อความของคุณในหลายกระทู้ ก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ผมก็เลยไม่ต้องวางเกมอะไร เพราะว่าไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นใคร ไม่มีใครรู้ว่าผมอายุเท่าไร ไม่มีใครรู้ว่าผมเกี่ยวข้องอะไรกับใครบ้าง หากศึกษาการสนทนาธรรมของพระพุทธเจ้า พระองค์ท่านทรงมีวิธีตอบข้อธรรมได้หลายวิธี ผมศึกษามาก ก็นำมาใช้นั่นแหละครับ ผมบอกได้ว่า ผมอยู่ในวัยกลางคนครับ สอนหนังสือในระดับมหาวิทยาลัยมานับสิบแห่ง เจอคนปีๆนึงมากมาย ทำให้รู้จักคนมาหลายแง่ หลายมุม ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ คนแก่(ไม่ได้สอนศาสนานะครับ) แต่ทั้งหมด ก็แค่สมมุติชั่วคราวเท่านั้นเอง ไม่มีตัวกู ของกู จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 23:16:45 A:203.113.39.55 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณ กมฐ OK ครับ คือ ประเด็นที่คุยกันอยู่ คือไม่ได้วิจารณ์ไปที่วิชชาธรรมกาย สายตรง ครับ แต่คือ ตีความ พระสูตรที่กล่าวถึง นิพพาน ว่า คือ อะไรสักอย่าง ที่ต้องไปให้ถึงครับ ผมรู้ว่า คุณเอง ก็ ปฏิบัติวิชชาธรรมกายสายตรง ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับ นโยบายวัดพระธรรมกายในปัจจุบัน แต่การที่คุณมานำเสนอ ว่าพระไตรปิฎกเถรวาท ไม่จำเป็นต้องอ้างแบบนี้ เพื่ออะไรครับ ในเมื่อคุณบอกว่า วิชชาธรรมกายสายตรง ดีจริง เหมือนกันจริง ก็ต้องอ้างได้ซีครับ ดังนั้นถ้าเหมือนกันก็ไม่จำเป็นต้องมาแก้ต่างแทน ให้กลายเป็นปัญหาของวิชชาธรรมกายสายตรง กับพระไตรปิฎก เถรวาท ครับ จากคุณ : มัชฌิม - [ 31 ก.ค. 48 23:19:34 A:202.183.165.29 X: TicketID:037950 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านดีๆครับ ผมตอบไปแล้วว่า ทั้งสองแนวต่างกัน แต่ไม่ตำหนิแนวของใครผิด ใครถูก อ่านอีกทีครับ คุณมัชฌิม ตามอารมณ์ดีๆนะครับ ผมของเลี่ยงที่จะตอบด้วยการตำหนิความเห็น ของคุณทั้งสองนะครับ เพราะผมก็อาศัยข้อธรรมที่คุณโพสมาบ่อยๆนั่นหละ แต่ของแสดงความเห็นในมุมที่ศึกษามา และได้ตอบไปแล้วว่า ข้อธรรมแตกต่างกัน แต่ผลของการปฏิบัติในขั้นสมถะไม่ต่าง ในขั้นวิปัสสนาก็ไม่ต่าง ต้องอ่านดีๆ สิ่งนี้ไม่ใช่การแก้ต่าง คุณเองก็ไม่เคยไปถึงขั้นวิชชาธรรมกาย ในระดับวิปัสสนา อย่าเพิ่งด่วนตอบ ว่าเหมือนหรือต่าง ที่ผมตอบได้เพราะปฏิบัติทั้งสองแบบมาก่อน ต่างที่คำนินามของนิพพาน กับ อายตนะนิพพาน ซึ่งมานั่งคิดดูแล้วว่า หากผมทำหน้าที่พิทักษ์ พุทธพจน์ในแนวเถรวาท ผมก็จะตอบประเด็นได้แบบคุณนั่นแหละว่าต่างกัน จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 23:28:55 A:203.113.39.55 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เท่าที่ดูมา คนที่ตอบปัญหาธรรมได้นิ่งที่สุด ไม่มีอารมณ์แฝง เลย ผมว่า คุณฐานาฐานะ น่าคุยด้วยที่สุด บางโอกาส บางคนตบะแตก ก็มีบ่อย ๆ คุณมัชฌิม ตอบแบบนิ่งๆ สิครับ เด๋วผมไม่คุยต่อนะ จากคุณ : กมฐ - [ 31 ก.ค. 48 23:32:10 A:203.113.39.55 X:203.151.140.118 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอตอบความคิดเห็นที่ 12 ครับ ลองไปหาอ่านดูพระไตรปิฎก ข้อที่พระพุทธองค์ทรงตอบปัญหาเรื่องพระนิพพานกับบุคคลธรรมดาทั่วไปที่เข้ามาถาม ก็จะได้ความชัดเจน โอกาสหน้าจะนำมาฝาก วันนี้ขอตัวไปปฏิบัติธรรมก่อนนอนนะครับ จากคุณ : agam - [ 31 ก.ค. 48 23:53:32 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณในความเข้าใจของคุณ กมฐ คหที่ 26 ครับ ตอนผมพิมพ์ คหที่ 27 นั้น คหที่ 26 ยังไม่ขึ้นมาครับ -------------------- คหที่ 29 ไม่คุยต่อไม่เป็นไรครับ จากคุณ : มัชฌิม - [ 1 ส.ค. 48 00:27:09 A:202.183.165.29 X: TicketID:037950 ]

ความคิดเห็นที่ 32                  ตอบ คุณ agam เจ้าของกระทู้                  คำถามว่า                                   อายตนะนิพาน?                                   คืออะไร?                                   อยู่ที่ไหน?                                   เป็นของใคร?                                   เกิดขึ้นมาได้อย่างไร?                                   เป็นอายตนะนิพานเพราะเหตุใด?                                   มรรคใดที่จะได้ไปถึงซึ่งอายตนะนิพพาน?                                   พระพุทธองค์ทรงอธิบายไว้โดยพระไตรปิฎกอย่างไร?                  คำถามหลายคำถาม ทั้งมีการถามบ่อย                  การตอบนี้ เพื่อให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจที่ถูกต้อง ไม่คลาดเคลื่อน จึงตอบพร้อมข้ออ้างอิง ทำให้ต้องตอบเนื้อความยาว ขอให้เข้าใจตามนี้ :-                  ตอบว่า ขอนำเนื้อความในพระสูตรชื่อว่า นิพพานสูตร มาแสดงดังนี้ก่อน :-                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗                  ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต                  อุทาน ปาฏลิคามิยวรรคที่ ๘                  ๑. นิพพานสูตรที่ ๑                  [๑๕๘] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้                  สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของท่านอนาถบิณฑิก เศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี                  ก็สมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงชี้แจงให้ภิกษุทั้งหลายเห็นแจ้ง ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ให้ร่าเริง ด้วยธรรมมีกถาอันปฏิสังยุตต์ด้วยนิพพาน                  ก็ภิกษุเหล่านั้นกระทำให้มั่น มนสิการแล้ว น้อมนึกธรรมีกถาด้วยจิตทั้งปวงแล้ว เงี่ยโสตลงฟังธรรม                  ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า พระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้งสอง ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่กล่าวซึ่งอาตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุปบัติ อายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้                  นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์ ฯ                  จบสูตรที่ ๑ http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=25&A=3977&Z=3992                  ขยายความว่า                  ควรทราบว่า คำว่า อายตนะ แบ่งเป็นภายใน แบ่งเป็นภายนอกดังนี้ :-                  พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                  พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)                  คำว่า อายตนะ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อายตนะ                  [276] อายตนะภายใน 6 (ที่เชื่อมต่อให้เกิดความรู้, แดนต่อความรู้ฝ่ายภายใน — internal sense-fields) บาลีเรียก อัชฌัตติกายตนะ                  1. จักขุ (จักษุ, ตา — the eye)                  2. โสตะ (หู — the ear)                  3. ฆานะ (จมูก — the nose)                  4. ชิวหา (ลิ้น — the tongue)                  5. กาย (กาย — the body)                  6. มโน (ใจ — the mind)                  ทั้ง 6 นี้ เรียกอีกอย่างว่า อินทรีย์ 6 เพราะเป็นใหญ่ในหน้าที่ของตนแต่ละอย่าง เช่น จักษุเป็นเจ้าการในการเห็น เป็นต้น อ้างอิง :-                  ที.ปา. 11/304/255; http://84000.org/tipitaka/read/?11/304/255                  ม.อุ. 14/619/400; http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=14&A=8028&Z=8266#619                  อภิ.วิ. 35/99/85. http://84000.org/tipitaka/read/?35/99/85                  [277] อายตนะภายนอก 6 (ที่เชื่อมต่อให้เกิดความรู้, แดนต่อความรู้ฝ่ายภายนอก — external sense-fields) บาลีเรียก พาหิรายตนะ                  1. รูปะ (รูป, สิ่งที่เห็น หรือ วัณณะ คือสี — form; visible objects)                  2. สัททะ (เสียง — sound)                  3. คันธะ (กลิ่น — smell; odor)                  4. รสะ (รส — taste)                  5. โผฏฐัพพะ (สัมผัสทางกาย, สิ่งที่ถูกต้องกาย — touch; tangible objects)                  6. ธรรม หรือ ธรรมารมณ์ (อารมณ์ที่เกิดกับใจ, สิ่งที่ใจนึกคิด — mind-objects)                                     ทั้ง 6 นี้ เรียกทั่วไปว่า อารมณ์ 6 คือ เป็นสิ่งสำหรับให้จิตยึดหน่วง อ้างอิง :-                  ที.ปา. 11/305/255; http://84000.org/tipitaka/read/?11/305/255                  ม.อุ. 14/620/400; http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=14&A=8028&Z=8266#620                  อภิ.วิ. 35/99/85. http://84000.org/tipitaka/read/?35/99/85 ___________________________________________________                  ดังนั้น คำว่า อายตนะนั้นมีอยู่ จึงหมายความว่า                  เพราะ บุคคลสามารถรู้แจ้งพระนิพพานด้วยปัญญาได้                  จิตก็ตาม ปัญญาก็ตาม นามธรรมอื่นๆ ที่เกิดร่วมกับจิตก็ตาม รู้อะไร                  สิ่งนั้นเรียกว่า อารมณ์                  นิพพานไม่ใช่รูปารมณ์ จึงรู้ไม่ได้ด้วยตา                  นิพพานไม่ใช่เสียง จึงรู้ไม่ได้ด้วยหู                  นิพพานไม่ใช่กลิ่น จึงรู้ไม่ได้ด้วยจมูก                  นิพพานไม่ใช่รส จึงรู้ไม่ได้ด้วยลิ้น                  นิพพานไม่ใช่สัมผัสทางกาย จึงรู้ไม่ได้ด้วยกาย                  นิพพานรู้แจ้งด้วยด้วยปัญญาอันแทงตลอดอริยสัจ 4                  อันได้แก่ มรรคจิต ผลจิต ผลสมาบัติอันมีนิพพานเป็นอารมณ์                                    พระพุทธพจน์ :-                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เรา       ในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า นี้ทุกขนิโรธอริยสัจ.                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เรา ในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขนิโรธอริยสัจนี้นั้นแล ควรทำให้แจ้ง.                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย ดวงตา ญาณ ปัญญา วิทยา แสงสว่าง ได้เกิดขึ้นแล้วแก่เรา ในธรรมทั้งหลายที่เราไม่เคยฟังมาก่อนว่า ทุกขนิโรธอริยสัจนี้นั้นแล เราทำให้แจ้งแล้ว. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=4&A=355&Z=445#15                  อธิบายถึงตรงนี้ เป็นอันว่า คำถามว่า                                   อายตนะนิพาน?                                   คืออะไร?                  ได้ตอบแล้ว - - - -- - - -- - -- - - - -- --  -- - -- - -- -- - -- - -- - -                  คำถามว่า                                                                     อยู่ที่ไหน?                  พระพุทธพจน์                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่กล่าวซึ่งอาตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุปบัติ อายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้                  นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์ ฯ                  ขยายความว่า                                   เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นลักษณะของสถานที่                                   เป็นการจุติ เป็นการอุปบัติ เป็นลักษณะของภพภูมิ                  นิพพานไม่ใช่สถานที่ ไม่ใช่ภพภูมิ                  เพราะฉะนั้น ไม่ควรถามว่า อยู่ที่ไหน คำถามเป็นอันตกไป                  อธิบายเพิ่มเติมเรื่องสถานที่ เพื่อให้เข้าใจยิ่งๆ เพิ่มขึ้นดังนี้ :-                  พระพุทธพจน์ :-                                   อากาศ ท่ามกลางสมุทร                                   ช่องภูเขาอันเป็นที่เข้าไป                                   ส่วนแห่งแผ่นดินที่บุคคลสถิตอยู่แล้ว                                   พึงพ้นจากกรรมอันลามกได้ไม่มีเลย                                   อากาศ ท่ามกลางสมุทร                                   ช่องภูเขาอันเป็นที่เข้าไป                                   ส่วนแห่งแผ่นดิน ที่บุคคลสถิตอยู่แล้ว                                   มัจจุพึงครอบงำไม่ได้ ไม่มีเลย ฯ http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=25&A=587&Z=617                  อธิบายให้เข้าใจง่ายๆ คือ                                   ถ้ายังเป็นสถานที่อยู่ ก็ยังไม่พ้นกรรม                                   เมื่อยังไม่พ้นกรรม เมื่อไม่พ้น กรรมย่อมถูกต้องได้                                   ถ้ายังเป็นสถานที่อยู่ มัจจุ มรณะ ความตายพึงครอบงำได้                                   เมื่อมัจจุ มรณะ ความตายพึงครอบงำได้                                   ย่อมไม่พ้นจากทุกข์คือมรณะ                  พระนิพพานพ้นจากทุกข์ทั้งปวงแล้ว                  พระนิพพานจึงไม่ใช่สถานที่                  พระนิพพานจึงไม่ใช่ภพภูมิ                 - - - -- - - -- - -- - - - -- --  -- - -- - -- -- - -- - -- - - แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 04:44:43 จากคุณ : ฐานาฐานะ - [ 2 ส.ค. 48 04:40:19 ]

ความคิดเห็นที่ 33                  คำถามว่า                                   เป็นของใคร?                  พระผู้มีพระภาคตรัสตอบอุปกาชีวกด้วยคาถาว่า                                   เราเป็นผู้ครอบงำธรรมทั้งปวง เป็นผู้รู้ธรรมทั้งปวง                                   อันตัณหาและทิฏฐิไม่ติดแล้วในธรรมทั้งปวง เป็นผู้ละธรรมทั้งปวง                                   น้อมไปในธรรมเป็นที่สิ้นตัณหาแล้ว รู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่งเอง                                   จะพึงเจาะจงใครเล่า อาจารย์ของเราไม่มี คนผู้เช่นกับด้วยเราก็ไม่มี                                   บุคคลผู้เปรียบด้วยเรา ไม่มีในโลกกับทั้งเทวโลก                                   เพราะเราเป็นพระอรหันต์ในโลก เป็นศาสดา ไม่มีศาสดาอื่นยิ่งขึ้นไปกว่า                                   เราผู้เดียวตรัสรู้เองโดยชอบ เป็นผู้เย็น เป็นผู้ดับสนิทแล้ว                                   เราจะไปยังเมืองกาสี เพื่อจะยังธรรมจักรให้เป็นไป                                   เมื่อสัตว์โลกเป็นผู้มืด เราได้ตีกลองประกาศอมตธรรมแล้ว.                  อุปกาชีวกถามว่า                                   ดูกรผู้มีอายุ ท่านปฏิญาณว่า ท่านเป็นพระอรหันต์ผู้ชนะไม่มีที่สิ้นสุดฉะนั้นหรือ?                                    อาตมภาพตอบว่า                                   ชนทั้งหลายผู้ถึงธรรมที่สิ้นตัณหา เช่นเราแหละ ชื่อว่าเป็นผู้ชนะ                                   บาปธรรมทั้งหลาย อันเราชนะแล้ว                                   เหตุนั้นแหละ อุปกะ เราจึงว่า ผู้ชนะ.                  ดูกรราชกุมาร เมื่ออาตมภาพกล่าวอย่างนี้แล้ว อุปกาชีวก กล่าวว่าพึงเป็นให้พอเถิดท่าน สั่นศีรษะแลบลิ้นแล้วหลีกไปคนละทาง. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=13&A=7663&w=เป็นที่สิ้นตัณหา#513                                    คำถามว่า เป็นของใคร ไม่ว่าจะถาม                                   ด้วยอำนาจตัณหาว่า ของเรา                                   ด้วยอำนาจมานะว่า เรา                                   ด้วยอำนาจทิฏฐิว่า ตัวตนของเรา                   ในพระนิพพานซึ่งเป็นธรรมที่สิ้นตัณหา จึงไม่ควรถาม - - - -- - - -- - -- - - - -- --  -- - -- - -- -- - -- - -- - -                  คำถามว่า                                   เกิดขึ้นมาได้อย่างไร?                  ตอบว่า                                   นิพพานไม่ปรากฎความเกิด                                   นิพพานไม่ปรากฎความเสื่อม                                   เมื่อตั้งอยู่ไม่ปรากฏความแปรปรวน                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒                  อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต                  อสังขตสูตร                  [๔๘๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อสังขตลักษณะของอสังขตธรรม ๓ ประการนี้                  ๓ ประการเป็นไฉน คือ                                   ไม่ปรากฏความเกิด ๑                                   ไม่ปรากฏความเสื่อม ๑                                   เมื่อตั้งอยู่ไม่ปรากฏความแปรปรวน ๑                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย อสังขตลักษณะของอสังขตธรรม ๓ ประการนี้แล ฯ http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=20&A=3949&Z=3953                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๑  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๓                  ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค                  [๕๕๐] สัจจะมีลักษณะเท่าไร                  สัจจะมีลักษณะ ๒ คือ                                   สังขตลักษณะ ๑                                   อสังขตลักษณะ ๑                  สัจจะมีลักษณะ ๒ นี้ ฯ                  สัจจะมีลักษณะเท่าไร                  สัจจะมีลักษณะ ๖ คือ                                   สัจจะที่ปัจจัยปรุงแต่งมี                                             ความเกิดปรากฏ ๑                                             ความเสื่อมปรากฏ ๑                                             เมื่อยังตั้งอยู่ความแปรปรากฏ ๑                                   สัจจะที่ปัจจัยไม่ปรุงแต่ง                                             ความเกิดไม่ปรากฏ ๑                                             ความเสื่อมไม่ปรากฏ ๑                                             เมื่อยังตั้งอยู่ความแปรไม่ปรากฏ ๑                  สัจจะมีลักษณะ ๖ นี้ ฯ                  สัจจะมีลักษณะเท่าไร                  สัจจะมีลักษณะ ๑๒ คือ                                   ทุกขสัจมี                                             ความเกิดขึ้นปรากฏ ๑                                             ความเสื่อมปรากฏ ๑                                             เมื่อยังตั้งอยู่ความแปรปรากฏ ๑                                   สมุทัยสัจมี                                             ความเกิดขึ้นปรากฏ ๑                                             ความเสื่อมปรากฏ ๑                                             เมื่อยังตั้งอยู่ความแปรปรากฏ ๑                                   มรรคสัจมี                                             ความเกิดขึ้นปรากฏ ๑                                             ความเสื่อมปรากฏ ๑                                             เมื่อยังตั้งอยู่ความแปรปรากฏ ๑                                   นิโรธสัจ                                             ความเกิดไม่ปรากฏ ๑                                             ความเสื่อมไม่ปรากฏ ๑                                             เมื่อยังตั้งอยู่ความแปรไม่ปรากฏ ๑                  สัจจะมีลักษณะ ๑๒ นี้ ฯ http://84000.org/tipitaka/read/?31/550-551                       คำที่ความทราบ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อสังขตธรรม&detail=on - - - -- - - -- - -- - - - -- --  -- - -- - -- -- - -- - -- - -                  คำถามว่า                                   เป็นอายตนะนิพพานเพราะเหตุใด?                  ตอบว่า เพราะสามารถรู้แจ้งแทงตลอดด้วยปัญญาอันเป็นอริยะ                  ดูคำตอบข้างบนประกอบด้วย - - - -- - - -- - -- - - - -- --  -- - -- - -- -- - -- - -- - -                  คำถามว่า                                   มรรคใดที่จะได้ไปถึงซึ่งอายตนะนิพพาน?                  [๒๘๗] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงเปล่งพระอุทานนี้ในเวลานั้นว่า                                   ความไม่มีโรคเป็นลาภอย่างยิ่ง                                   นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง                                   บรรดาทางทั้งหลายอันให้ถึงอมตธรรม                                   ทางมีองค์แปดเป็นทางอันเกษม. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=13&A=4769&w=ความไม่มีโรค#287                  [๑๓] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะพระปัญจวัคคีย์ว่า                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย ที่สุดสองอย่างนี้อันบรรพชิตไม่ควรเสพ คือ                  การประกอบตนให้พัวพันด้วยกามสุขในกามทั้งหลาย เป็นธรรมอันเลว เป็นของชาวบ้าน เป็นของปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ๑                  การประกอบความเหน็ดเหนื่อยแก่ตน เป็นความลำบาก ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบ ด้วยประโยชน์ ๑                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปฏิปทาสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ที่สุดสองอย่างนั้น นั่นตถาคตได้ ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ปฏิปทาสายกลางที่ตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพานนั้น เป็นไฉน?                  ปฏิปทาสายกลางนั้น ได้แก่อริยมรรค มีองค์ ๘ นี้แหละ คือ                                   ปัญญาอันเห็นชอบ ๑                                   ความดำริชอบ ๑                                   เจรจาชอบ ๑                                   การงานชอบ ๑                                   เลี้ยงชีวิตชอบ ๑                                   พยายามชอบ ๑                                   ระลึกชอบ ๑                                   ตั้งจิตชอบ ๑                  ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้แลคือปฏิปทาสายกลางนั้น ที่ตถาคตได้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาให้เกิด ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=4&A=355&Z=445                  คำที่ควรทราบ :-                  พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                  พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)                  พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)                              [352] โพธิปักขิยธรรม 37 ธรรมอันเป็นฝักฝ่ายแห่งความตรัสรู้ คือ เกื้อกูลแก่การตรัสรู้, ธรรมเกื้อหนุนแก่อริยมรรค — virtues partaking of enlightenment; qualities contributing to or constituting enlightenment; enlightenment states                  1. สติปัฏฐาน 4 ดู [182] http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=182                  2. สัมมัปปธาน 4 ดู [156] http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=156                  3. อิทธิบาท 4 ดู [213] http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=213                  4. อินทรีย์ 5 ดู [258] http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=258                  5. พละ 5 ดู [228] http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=228                  6. โพชฌงค์ 7 ดู [281] http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=281                  7. มรรคมีองค์ 8 ดู [293] http://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=293 อ้างอิง :-                  อภิ.วิ. 35/611/336. http://84000.org/tipitaka/read/?35/611/336                  พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พิมพ์ครั้งที่ ๑๒ พ.ศ. ๒๕๔๖             http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=โพธิปักขิยธรรม_37 - - - -- - - -- - -- - - - -- --  -- - -- - -- -- - -- - -- - - จากคุณ : ฐานาฐานะ - [ 2 ส.ค. 48 04:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 34                  คำถามว่า                                   พระพุทธองค์ทรงอธิบายไว้โดยพระไตรปิฎกอย่างไร?                  พระพุทธพจน์ :-                  [๕๐๙] ดูกรราชกุมาร อาตมภาพนั้นได้มีความคิดเห็นว่า ธรรมที่เราบรรลุแล้วนี้เป็น ธรรมลึก ยากที่จะเห็นได้ สัตว์อื่นจะตรัสรู้ตามได้ยาก เป็นธรรมสงบ ระงับ ประณีต ไม่เป็นวิสัยที่จะหยั่งลงได้ด้วยความตรึก เป็นธรรมละเอียด อันบัณฑิตจะพึงรู้แจ้ง.                  ก็หมู่สัตว์นี้มีความอาลัยเป็นที่รื่นรมย์ ยินดีในความอาลัย บันเทิงนักในความอาลัย.                  ก็การที่หมู่สัตว์ผู้มีความอาลัยเป็นที่รื่นรมย์ ยินดีในความอาลัย บันเทิงนักในความอาลัย         จะเห็นฐานะนี้ได้โดยยาก คือ สภาพที่อาศัยกันเกิดขึ้นเพราะความมีสิ่งนี้เป็นปัจจัย.                  แม้ฐานะนี้ก็เห็นได้ยาก คือ สภาพเป็นที่ระงับสังขารทั้งปวง ความสละคืนอุปธิทั้งปวง ความสิ้นตัณหา ความปราศจากความกำหนัด ความดับโดยไม่เหลือ นิพพาน.                  ก็เราจะพึงแสดงธรรม และสัตว์เหล่าอื่นก็จะไม่รู้ทั่วถึงธรรมของเรา นั้นจะพึงเป็น ความเหน็ดเหนื่อยเปล่า เป็นความลำบากเปล่าของเรา.                  ดูกรราชกุมาร ที่นั้น คาถาอันอันน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก ไม่เคยได้ฟังมาในกาลก่อน มาปรากฏแจ่มแจ้งกะอาตมภาพว่า                                   บัดนี้ ยังไม่สมควรจะประกาศธรรมที่เราบรรลุได้โดยยาก                                   ธรรมนี้อันสัตว์ทั้งหลาย ผู้ถูกราคะ โทสะครอบงำ ไม่ตรัสรู้ได้ง่าย                                   สัตว์ทั้งหลาย อันราคะย้อมแล้ว อันกองมืดหุ้มห่อแล้ว จักไม่เห็นธรรม                                   อันยังสัตว์ให้ไปทวนกระแส ละเอียด ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก เป็นอณู ดังนี้.                  ดูกรราชกุมาร เมื่ออาตมภาพเห็นตระหนักอยู่ดังนี้ จิตของอาตมภาพก็น้อมไป เพื่อความเป็นผู้มีความขวนขวายน้อย ไม่น้อมไปเพื่อแสดงธรรม. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=7663&Z=8236#509                  ควรศึกษาพระสูตร ชื่อว่า                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖                  มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์                  ธาตุวิภังคสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=14&A=8748&Z=9019 แนะนำ :-                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔                  มหาวรรค  ภาค ๑                  ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=4&A=355&Z=445#15                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗                  ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต                  คาถาธรรมบท ปาปวรรคที่ ๙ http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=25&A=587&Z=617                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕                  มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์                  โพธิราชกุมารสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=13&A=7663&w=เป็นที่สิ้นตัณหา#513                                  ควรศึกษาพระสูตร ชื่อว่า                  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖                  มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์                  ธาตุวิภังคสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=14&A=8748&Z=9019                  อ่าน และค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม                  พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์                  พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/                  พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                  สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                         หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/                  เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html                  สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html จากคุณ : ฐานาฐานะ - [ 2 ส.ค. 48 04:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบพระคุณ คุณฐานะฐานะมากครับ ในธรรมาวินิจฉัยและธรรมาธิบาย เป็นประโยชน์อย่างยิ่งครับต่อความเข้าใจอันถูกต้องของพุทธศาสนิกชน แจ่มแจ้งครับ จากคุณ : agam - [ 2 ส.ค. 48 07:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบพระคุณ คุณฐานาฐานะ ที่มาขยายรายละเอียดเพื่ออุดรอยรั่วทุกจุดนะครับ จากคุณ : มัชฌิม - [ 2 ส.ค. 48 18:17:29 A:203.159.13.90 X:203.159.12.15 TicketID:037950 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขออนุญาติคุณฐานาฐานะ ยกมาให้อ่าน ธรรมที่เราบรรลุแล้วนี้เป็นธรรมลึก ยากที่จะเห็นได้ สัตว์อื่นจะตรัสรู้ตามได้ยาก เป็นธรรมะสงบ ระงับ ประณีต ไม่เป็นวิสัยที่จะหยั่งลงได้ด้วยความตรึก เป็นธรรมละเอียด อันบัณฑิตจะพึงรู้แจ้ง. ผู้ที่จะหาคำตอบได้ดีที่สุดว่านิพพาน คืออะไร ควรจะเป็นผู้ปฏิบัติ ที่ได้ละกิเลสได้มากแล้ว และ พิจารณาในวาระสุดท้าย ว่าอาสวะกิเลสของตนได้ดับสิ้นแล้วหรือไม่ประการใด จึงควรแก่การพิจารณาถึงนิพพานว่าเป็นเช่นไร ได้ดำเนินมรรคแปดตลอดชั่วชีวิต ไม่สร้างกรรม เพื่อไปยังภพภูมิต่างๆ ไม่เวียนว่ายตาย พิจารณาไปตามอริยสัจสี่ หรือไม่ประการใด แม้ว่าเราจะรู้มากเท่าใดก็ตามก็ไม่สามารถหยั่งรู้ในเรื่องอนันตนัยได้ ควรที่นักปฏิบัติ ได้ศึกษา ห้องครบ ปริยัติ ปฏิบัติ และ ปฏิเวธ มุ่งที่การพิจารณาดับอาสวะกิเลสเสียเถิด จากคุณ : กมฐ - [ 2 ส.ค. 48 18:35:20 A:203.113.39.55 X:203.151.140.123 TicketID:079991 ]

ความคิดเห็นที่ 39 _/l\_ กราบขอบพระคุณคุณฐานาฐานะครับ..อธิบายความได้ครบถ้วนสมบูรณ์มากครับ... เซพไว้ตามระเบียบ.. จากคุณ : Olivier - [ 2 ส.ค. 48 19:04:25 ]

ความคิดเห็นที่ 40 __/\__ ขอบพระคุณ คุณฐานาฐานะ มากๆครับ เซพคห.เก็บไว้เช่นกันครับ ขอบคุณ คุณเย่ด้วยที่อุตสาห์ซิบให้มาอ่านธรรมดีๆครับ จากคุณ : เหรียญ - [ 2 ส.ค. 48 19:23:44 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เป็นความเห็นล้นๆ นะ ครับไม่อ้างอิง คำสอนใดๆ อายตนะนิพพาน  หากเราจะรู้จักอายตนะนิพพาน รู้จักนิพพาน อายตนะ ผมคิดเห็นเหมือนเป็น เครื่องมืออันประเสริฐของใจ หากเรามี อายตนะ ต่อสิ่งใดเราก็ สามารถรับรูปความเป็น จริง ของมัน เช่น จะเห็นได้ ก็ต้องมีอายตนะการเห็นหรือกล่าวอีกอย่างก็ เราไม่อาจ รู้รสชาติความอร่อย ที่เป็นอายตนะการรับรู้รส โดยใช้อายตนะการเห็น ...( คือดูแล้วน่าอร่อย แต่รสชาติ ไม่เป็นอย่างที่เห็น)  วกมาที่อายตะ นิพพาน หากมีอายตะนิพพาน ย่อมเห็นนิพพานได้ นิพพาน นั้นพ้นจาก กิเลสทั้งปวง อายตนะนิพพาน ย่อยใช่สิ่งธรรมดา ที่จะเอา กิเลสต่างๆ หรืออายตนะอื่นๆ ที่มีกิเลสปนมาอธิบายได้ ง่ายนัก ... ผมจึงยกให้เป็นการเห็น(เพราะไม่รู้จะใช้คำไหนแทน) เห็นนิพพาน โดยใช้อายตนะนิพพาน ที่เกิดจากการฝึกใจ จนเข้าถึงอายตนะ (เข้าถึงเครื่องมืออันประเสริฐนี้) และนำเราไปสู่หนทางนิพพานที่ถูกต้อง .....          สุดท้ายก็อาจต้องวกมาที่ว่า คงต้องปฎิบัติเท่านั้น เพื่อเราจะได้รู้ความเป็นจริงที่มันมีอยู่ เพราะทั้งคำพูดและภาษาที่ใช้กันอยู่ ก็ได้เพียง อธิบายวกไปวนมา ไม่อาจชี้ไปตรงๆ ได้ว่า นิพพานเป็นอะไร ก็เป็นความเห็นอันหนึ่งครับ เป็นความเชื่อส่วนตัว โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน (พุทธศาสนานั้นลึกซึ้งยิ่งนัก ยิ่งศึกษา ยิ่งเห็นว่า ลุ่มลึก จนแทบรู้สึกได้ว่า สติปัญญาที่ผมมีอยู่เป็นเพียงกะพี้เล็กๆ จนไม่อาจใช้สติปัญญานี้โต้แย้งใดๆ ในทางธรรมได้ ทำได้เพียงแลกเปลี่ยน และขอคำชี้แนะ จากท่านทุกๆ ท่านนะที่นี้ ขอบคุณ ครับ) จากคุณ : kugkai - [ 14 ส.ค. 48 19:15:45 ]