ความคิดเห็นที่ 1 อยากรู้จังว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรืองเล่า และที่อยากรู้มากไปกว่านั้นคือเรื่องๆนี้จะลงเอยเช่นไรครับ จากคุณ : TEEYAI2HAND - [ 20 มี.ค. 49 23:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การ์ตูนที่ว่าใช่touchป่าวครับ คนน้องนี่ครับที่เก่งทุกด้าน ถ้าผิดพลาดขออภัยครับ  หะหะ เรื่องคุณรันยังสนุกเหมือนเดิมครับ รีบมาต่อนะครับ จากคุณ : ป้อแป้เป็นเยลลี่ปีโป้ - [ 20 มี.ค. 49 23:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อิอิ ลงชื่อก่อน แล้วค่อยอ่าน อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 21 มี.ค. 49 07:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เขิลลลลลลล จัง นายชื้นอุตส่าห์ไปตามถึงหลังบ้าน เอ๊ย หลังไมค์ หญิง เป็นกุลสตรี งามพร้อมทุกกระเบียดนิ้ว จะให้ตามชายใด มาง่าย ๆ ได้อย่างไรล่ะจ๊ะ นายชื้น จากคุณ : อ่าว แล้วนี่ไม่ตามหรอ (oillyy27) - [ 21 มี.ค. 49 08:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โห เรื่องเหมือนนิยายเลย เล่าต่อสิกะลังมัน แต่พอจะเดาได้แหล่ะ แต่ขออ่านต่ออะ กำลังซึ้งเลย.......ทำให้คิดถึงแฟนเก่าเลยดูสิ จากคุณ : คนหัวอกเดียวกัน - [ 21 มี.ค. 49 10:15:25 A:58.136.95.141 X: TicketID:117639 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเห็นต่อเดินเข้าไปคุยกับเธออยู่พักหนึ่ง.. ขณะกระดกเบียร์ในมือ..ผมกลับนึกเห็นภาพของผมกับแฟนเก่านั่งคุยกันหนุงหนิงเข้ามาแทน ยามรักทุกอย่างก็หวานชื่น..จริงอย่างที่เธอว่า..ผมยังจำรสสัมผัสที่เราได้จับมือกันชมทะเลได้อยู่เลย แต่ตอนนี้มีผมอยู่คนเดียว..ยามหมดรักก็ขื่นขม..เหมือนเบียร์ที่ผมดื่มในเวลานี้ที่ทั้งขื่นทั้งฝาดเพราะหมดความเย็นไปนานแล้ว.. ความรักกับรสเบียร์ บางครั้งผมก็ว่ามันมีอะไรคล้าย ๆ กันอยู่ เปิดใหม่เย็นเจี๊ยบ..ฟองฟอด..เอร็ดอร่อยเหลือเกิน.. ทิ้งไว้จืดจางฟองหาย..แตะเมื่อไรก็ทั้งเหม็นทั้งขื่นแทบบ้วนทิ้ง ดีที่เบียร์สามารถเปลี่ยนขวดใหม่ แต่ความรัก..ยากเหลือเกินที่จะเริ่มต้นได้ใหม่อีกครั้ง ผมมองต่อและเธอด้วยสายตาที่พร่าเลือน หง่ะ..อยู่ ๆ ทำไมถึงร้องไห้ออกมาได้ เรานี่แย่จริง +++++ ฝนพรำ..หลังจากตั้งเค้ามาได้ไม่นาน บ่ายมากแล้ว..ผมยังเลือกที่จะนั่งอยู่ที่เดิม ใต้ต้นอะไรก็ไม่รู้ ใบใหญ่..ร่มรื่น กองขวดเบียร์ระเกะระกะอยู่รอบตัว..เพื่อน ๆ ทั้งหมดลงไปเล่นน้ำ สาว ๆ ทั้งสามคน ดูสดใสแช่มชื่น ทั้งจากการนุ่งสั้นและจากการเปียกปอน ไม่เว้นแม้แต่เต้าหู้ยี้..วันนี้เธอก็ดูสดใสกว่าที่เคย ผู้หญิงกับธรรมชาติ..มักจะเป็นของคู่กัน เสน่ห์อยู่ที่ธรรมชาติ..สิ่งที่เป็นธรรมชาติมักจะมีเสน่ห์ ยิ่งมีเบียร์กระตุ้น เสน่ห์ของผู้หญิงเลยมากเป็นธรรมดา เอิ๊กซ์ +++++++++ ++++++ จากคุณ : รันนรา - [ 21 มี.ค. 49 10:38:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาแย้ว มาแย้ว คุณรันมาต่อแย้ว   ดี๊ด๊า ดี๊ด๊า ดี๊ด๊า สงสัยงานนี้ยาวแน่ ๆ เลยค่ะ จากคุณ : oillyy27 - [ 21 มี.ค. 49 10:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต่ออีก ต่ิออีก เรื่องคงไม่จบง่ายๆแบบนี้แน่ ใช่มั้ยครับ จขกท จากคุณ : TEEYAI2HAND - [ 21 มี.ค. 49 12:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลยไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายคุณรันกับบรรดาสมาชิกทั้งหลาย ต้องขอโทษด้วย แล้วยังไงจะหาเวลามาบ่อยๆนะครับ ยังคิดถึงทุกคนอยู่ จากคุณ : เทศระวี (เทศระวี) - [ 21 มี.ค. 49 14:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ท่านั่งชันเข่าข้างหนึ่ง รองรับข้อศอกและท่อนแขนซึ่งรองรับศีรษะของผมที่มุบต่ำอยู่อีกที คงเป็นท่าที่ไม่ค่อยน่าดูเท่าไร เธอถึงต้องมาทำเสียงขึ้นจมูก..เท้าสะเอว..เสื้อผ้าเปียกโชก จ้องมองผมด้วยสายตาเหยียดหยาม เอ๊ะ..หรือไม่ใช่..หรือเธอจ้องผมด้วยสายตาของความเห็นใจมากกว่า? ไม่รู้สิ..ช่างมันเหอะ.. "เสียใจนานไปหรือเปล่า?" "ไรนะ?" "นายเสียใจนานไปหรือเปล่า? ทำอย่างนี้แล้วเธอจะกลับมาเรอะ?" ผมกระดกเบียร์จืดชืดนั้นขึ้นซด เธอคงเป็นอีกคนที่ต้องการจะปลอบผมเหมือนกับทุกคน ใครเลยจะรู้ ร้อยแปดเหตุผลที่พวกเขายกขึ้นมาให้ผมทำใจ มันพ่ายแพ้เหตุผลของผมที่มีอยู่เพียงอย่างเดียว ผมเสียใจเพราะผมรักเธอ ผมรักเธอไงล่ะ.. คุณไม่สามารถทำให้ผมไม่รักเธอได้หรอก "ขอบใจที่เป็นห่วง..เราสบายดี.." ผมตอบเธอ..หันไปอีกทาง หูแว่วเสียงหัวเราะของเธอ "ขอเบียร์กินมั่งได้ไหม?" ผมไม่ตอบ..ยื่นเบียร์ในมือให้โดยไม่มองหน้า "มันไม่เย็นแล้ว..จะกินได้เหรอ?" เธอเงียบหลังจากรับเบียร์ขวดนั้นไป แป๊บเดียวเธอก็ยื่นมันใส่มือผมอีกครั้ง มันเบาหยอง..เกือบครึ่งทีเดียวที่เธอซดเข้าไปในคราวเดียว "มีอีกไหม?" ผมไม่ตอบ..คราวนี้หันมามองเธออย่างเต็มตา "เธอก็อกหักเหมือนกันไม่ใช่หรือ?" เธอทรุดกายลงนั่งเคียงข้างผม..ยกเข่าทั้งสองขึ้นกอด..วางคางโค้งมนนั้นลงบนเข่าคู่นั้นเพียงแผ่วเบา ปอยผมสะบัดตามแรงลม..หญิงเรียบคนนี้กำลังเข้าสู่ธรรมชาติ ธรรมชาติอันมีเสน่ห์อย่างลึกล้ำ "ไม่คุยเรื่องนี้ได้ไหม?" เสียงของเธอแผ่วเบา..ดวงตางามระยับแสงสะท้อนจากท้องทะเล "งั้นจะคุยเรื่องอะไร?" "ไม่ต้องคุยก็ได้..แค่นั่งเงียบ ๆ ก็พอ" ผมเงียบเสียง นึกอยากถามว่าแล้วทำไมเธอต้องมานั่งเงียบ ๆ ตรงนี้ด้วย "หรือนายไม่อยากให้เรานั่งตรงนี้?" "เปล่า..จะนั่งตรงไหนก็นั่งเถอะ..ใครจะว่าได้" "บอกก่อนนะ..ฉันแค่ไม่อยากจะคุยกับใครเท่านั้นในตอนนี้..ฉันจึงเลือกที่จะมานั่งตรงนี้ เพราะฉันเชื่อว่าคงไม่มีใครอยากจะเข้ามากวนนาย" "งั้นตามสบาย.." ผมหันไปเปิดเบียร์อีกขวด..มันอยู่ในกระป๋องน้ำแข็งที่เหลือแต่น้ำไปแล้ว ยื่นให้เธอเงียบ ๆ แล้วเปิดอีกขวดสำหรับตัวเอง ยกขึ้นดื่ม..ทอดสายตามองทะเล..ดื่มด่ำธรรมชาติตรงหน้า ปล่อยให้เวลาเดินทางของมันต่อไป.. นานเท่าใดไม่รู้ได้..ไม่มีเพื่อนคนไหนเข้ามากวนใจเราสองคนจริง ๆ กระทั่ง..ผมต้องพูดออกมา "ทะเลสวยจริง ๆ" "ถ้าจะชวนฉันคุย ไม่จำเป็นต้องไปอ้างทะเล มีอะไรก็คุยมา" ผมหัวเราะ ผู้หญิงคนนี้แปลกดี "สวย ๆ อย่างเธอ..ไม่น่าจะอกหักได้" "ใครว่า..ฉันหักอกตัวเองตั่งหาก" "จริงอ้ะ..ไม?" "อยากรู้จริง?" "ไม่อยากรู้ก็ได้" "นายล่ะ..เท่าที่ดูอยู่นี่ก็ไม่ถึงกับน่าเกลียดอะไร ทำไมผู้หญิงเขาถึงไม่เอา?" คำถามนี้จี้จุดถึงใจจริง ๆ "จนเกินไป..เป็นเหตุผลที่เธอให้กับเรา" เธอนิ่งงัน..หน้าสวยสลดลงเล็กน้อย "เป็นเหตุผลเดียวกับที่ฉันให้กับเขา..เขาจนเกินไป" ถึงคราวผมอึ้งบ้าง..ผู้หญิงคนนี้ทิ้งผู้ชายคนหนึ่งที่รักเธอไปด้วยเหตุผลเดียวกับแฟนของผมรึนี่? คนใจร้ายใจดำเยี่ยงนี้..มีอยู่ในโลกนี้กี่คนกันแน่?? ผมลุกขึ้นยืนทันที..มองหาที่นั่งแห่งใหม่ที่ไกลจากเธอ "ไม่แปลกหรอกที่นายจะรังเกียจฉัน..แต่นายจะหนีความจริงไปได้สักกี่น้ำ?" ผมไม่ตอบ..เดินหิ้วกระติกแช่เบียร์นั้นห่างออกมา คนไม่มีหัวใจ..มีประโยชน์อะไรจะไปคุยด้วย จะหนีไปได้สักกี่น้ำ?..แม้ไม่มีน้ำผมก็จะแถกเหงือกหนีไปให้ได้ก็แล้วกัน ไม่เกี่ยวกับเธอ!! +++++ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 49 22:23:00 จากคุณ : ขอทักทายเพื่อนๆทุกคนนะคับ (รันนรา) - [ 21 มี.ค. 49 16:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จบหรือยังครับ แต่ดูท่าทางมันไม่น่าจะจบลงแบบนี้ครับ จากคุณ : TEEYAI2HAND - [ 21 มี.ค. 49 23:32:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ติดตามมาหลายเรื่องละคับ มีขาย pocket book เมื่อไหร่อย่าลืมบอกนะคับ จะช่วยอุดหนุน จากคุณ : HyperZ - [ 22 มี.ค. 49 01:39:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พ็อกเก็ตบุ๊คมีแย้วค่า คุณHyperZ  มีขายที่ศูนย์หนังสือจุฬาค่ะ รีบไปหาซื้อมาอ่านนะคะ ^ ^ จากคุณ : โหมตพีอาร์ (oillyy27) - [ 22 มี.ค. 49 08:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณพีอาร์สาวสวยรวยเสน่ห์หรือหญิงอ้อยที่น่ารักมากนะคับ อุตส่าห์ช่วยโฆษณาให้ รันปลื้มใจจัง ทักทายเพื่อน ๆ อีกครั้งนะครับ เรื่องนี้ไม่น่าจะยาวคับ..แต่ยังไม่จบ รันเขียนต่อนะคับ จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 22 มี.ค. 49 14:52:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จากนั้นผมก็เลิกสนใจเธออีก.. ผมเป็นอะไร?..ผมตอบไม่ได้ ผมแค่รู้ว่าเธอเป็นคนไม่มีหัวใจ..เหมือนกับแฟนเก่าของผม เพียงเท่านี้ผมก็รู้แล้วว่าผมไม่ควรจะสนใจเธออีกต่อไป การไปเที่ยวเสม็ดครั้งนั้นจึงไม่มีอะไรประทับใจผม..มากไปกว่าได้เปลี่ยนบรรยากาศการกินเบียร์ หลังจากกลับมาครั้งนั้น..พวกของเธอยังคงอยู่กรุงเทพฯ อีกไม่นาน..ต่อมาบอกผมว่าพวกเธอจะกลับในอีกสองวันข้างหน้า "เอ็งว่าข้าควรไปส่งไหม?" ต่อถาม..ผมตอบส่ง ๆ "ว่างก็ไปดิ" เขามองผมอย่างแปลกใจ "เอ็งไม่ว่าง?" "ไม? จะให้ข้าไปส่งด้วยเรอะ..ไม่ดีกว่ามั้ง" ผมหลบหลีก จริง ๆ แล้วผมไม่รู้สึกอะไรหรอกสำหรับการไปส่งหรือไม่ไปส่งพวกเธอ ก็แค่ไปยืนที่ท่ารถไฟ..โบกไม้โบกมือกันเท่านั้น ไม่เห็นมีอะไรมากไปกว่านี้ "ก็..ยัยนีเขาอุตส่าห์รู้สึกดี ๆ กับเอ็ง เอ็งก็ไม่ควรจะแล้งน้ำใจถึงขนาดนี้?" ผมงง.. "ใครวะ? ยัยนี?" ต่อหัวเราะ มองผมด้วยสายตาเท่าทัน "คนที่นายเรียกว่าเต้าหูยี้ไง ที่เสม็ดวันนั้นนายเล่นซะหล่อนชอบนายหัวปักหัวปำ" ผมใจหาย..อะไรกัน? ผมไปเล่นอะไรกับเธอ? เมื่อต่อเห็นสีหน้าของผมมันก็หยุดยิ้มทันที..มองผมด้วยสายตาค้นหาอีกครั้ง "เฮ้ย..นี่เอ็งไม่รู้ตัวจริง ๆ หรือวะ?" ผมได้แต่ส่ายหน้า.. ++++++ จากคุณ : รันนรา - [ 22 มี.ค. 49 15:18:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ท่าทางละครบทนี้คงไม่จบลงง่ายๆแล้ว ช่วยมาเล่าต่อด้วยน่ะครับ กำลังน่าติดตาม ขอบคุณล่วงหน้าครับ จากคุณ : TEEYAI2HAND - [ 22 มี.ค. 49 16:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ง่า อีกอาทิตย์เดียวจะไม่ได้อยู่บนแผ่นดินไทยแล้วอ่ะค่ะ จริง ๆ อยากไปอ่านต่อที่โน่น แต่โง่อ่ะค่ะ ลงวินโดว์ไม่เป็น แบบว่าอยากอ่านด้วย คอมเม้นท์ด้วยอ่ะค่ะ (แต่ไม่มีวินโดว์ไทย) งือๆๆๆๆๆ  จะจบทันมั๊ยคะ คุณรัน       ~>,<~ จากคุณ : oillyy27 - [ 22 มี.ค. 49 16:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาแว้วจ้า รออ่านอยู่น๊า ตามดูคุณรันอยู่ทุกวัน ขอบอก จากคุณ : เชรี - [ 22 มี.ค. 49 19:35:27 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คืนนั้นบนเกาะเสม็ด ผมรู้แต่เพียงว่าผมเมามาก.. ผมนั่งอยู่บนโขดหิน..ลมพัดเย็นสบาย เสียงคลื่นสาดซัดใส่โขดหินเป็นระยะ เบียร์ที่ซื้อตุนเอาไว้..มันมากพอที่จะทำให้ผมเมา ต่อเดินมาเรียกให้ผมกินข้าว..ผมตอบว่าอะไรผมจำไม่ได้ เพื่อนอีกสองสามคนยังคงมาเรียก..แต่ผมก็คงจะปฏิเสธไป..ทำให้เขาไม่เข้ามายุ่งกับผมอีก จำได้แต่เพียงว่า "เธอ" คนนั้น..มายืนมองผม.. เราคงคุยกันบ้าง..แต่คุยว่าอะไร? ผมจำไม่ได้จริง ๆ คงต้องถามขวดเบียร์ที่กองระเกะระกะอยู่รอบตัว..ถ้ามันตอบได้มันคงตอบ.. หลังจากนั้น..ผมจำอะไรไม่ได้อีกเลย.. +++ "เรากินข้าวกันเสร็จแล้วล่ะ..ข้าเห็นยัยนีถือจานข้าวที่พวกเราตักไว้เผื่อเอ็งเดินหายไป..เกือบชั่วโมงมั้งที่หล่อนถึงได้กลับมา.." ต่อเล่าให้ผมฟัง..ผมขยี้หัวตัวเอง ทำไมในความทรงจำถึงไม่มียัยนีอยู่ในหัวเลย "หล่อนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่..พวกเราแซวอย่างไรก็ไม่ยอมปริปาก..ทำหน้าแดงอยู่นั่นแล้ว..ว่าแต่เอ็งไปทำอย่างไรเข้าล่ะ?" ผมยังคงส่ายหน้า "จริง ๆ ข้าไม่น่าถาม เอ็งเมาจริง ๆ นอนฟุบอยู่ตรงนั้นจนข้าต้องไปอุ้มเข้านอน..เอ็งยังละเมอเรียกชื่อแฟนเก่าของเอ็งออกมาเลย..รู้ตัวรึเปล่า?" "เหรอ..ข้าไม่รู้ตัวจริง ๆ" "ปลงซะบ้างเถิดวะ ในเมื่อผู้หญิงเขาคิดจะไป อะไรก็ห้ามไม่ได้หรอก..ความรักแท้ไม่มีในโลกหรอก..มันมีแค่ในนิยาย.." ประโยคที่เพื่อนของผมพูดออกมา..ทำให้ผมนึกอะไรได้บางอย่าง ดูเหมือนจะมีใครคนหนึ่งที่พูดอย่างนี้.. ใครกัน?? ++++ เช้าวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันเดินทางกลับ นี..ยัยเต้าหู้ยี้คนนั้น..เดินตามผมจนผมแปลกใจเล็กน้อย หล่อนช่วยเก็บขวดเบียร์ที่ผมทิ้งไว้เมื่อคืน..ช่วยหิ้วกระเป๋าเดินทาง..ยังจะช่วยวิ่งไปซื้อเบียร์ให้ผมโดยที่ผมไม่ได้ร้องขอ เธอยังพูดคุยอยู่ข้างกาย..และเมื่อผมยิ่งมองดวงตาของเธอที่ยิบหยีประสาคนเชื้อสายจีนยิ่งไม่เข้าใจ มันสื่อความหมายมากมายจนผมแปลไม่ออก เธอคงเห็นสีหน้าของผม..เธอจึงพูดออกมา.. "บางที..รักแท้ก็อาจจะตกอยู่บนพื้นทรายที่เราเห็นอยู่มากมายก็ได้..อยู่ที่ว่าเราจะเห็นมันและครอบครองมันได้หรือเปล่า..ให้เวลากับมันหน่อยนะคะ.." เธอพูดด้วยสีหน้าและแววตาจริงจัง นอกจากดวงตาชั้นเดียวอันเป็นที่มาของคำว่า "เต้าหู้ยี้"แล้ว..นีก็เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้ขี้เหร่อะไรนัก หน้าผากกว้าง..คิ้วบางหากยาวเกือบจรดใบหู..ริมฝีปากแดง..แก้มแดงระเรื่อเป็นนิจ..มีรอยสิวให้เห็นอยู่บ้าง..หากรอยยิ้มเผยฟันขาวสะอาดเรียงเป็นระเบียบ.. หล่อนผอมไปนิด..ดูซูบไปด้วยซ้ำสำหรับเด็กสาววัยนี้.. ผมยังงงไม่หายกับประโยคนั้นของนี..มองตามด้านหลังของเด็กสาววัยกำดัดไปด้วยหัวใจที่งุนงง ไรหว่า?..รักแท้บนพื้นทราย?.. หล่อนกำลังพูดถึงอะไรกัน?? +++++ จากคุณ : รันนรา - [ 22 มี.ค. 49 23:03:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อิอิ หญิงอ้อยไม่อยู่ นายชื้นคงตรอมใจ มะต้องรีบจบนะคับ เด๋วหญิงอ้อยจะรีบจากกระผมไป แต่ถ้าจบแล้วก้อบอกด้วย แล้วจะได้อ่านรวดเดียวเลย อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 23 มี.ค. 49 00:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โถนายชื้น หญิงไม่อยู่แค่ 2 เดือนเองนะจ๊ะ หญิงน่ะ คิดถึงนายชื้น กะคุณรันอยู่ทุกวันอยู่แล้วล่ะจ๊ะ ระหว่างนี้ก้อฝากนายชื้นช่วยดูแลคุณรันแทนหญิงด้วยนะ ถ้าคิดถึงหญิงก้อเมลไปหาได้นะจ๊ะ  (ขอหลังไมค์ละกัน) แต่หญิงว่า เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้วล่ะ ชิมิคะ คุณรัน จากคุณ : โหมดหญิงอ้อย (oillyy27) - [ 23 มี.ค. 49 10:28:29 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มารายงานตัวแล้วค่ะ จากคุณ : เชรี - [ 23 มี.ค. 49 20:23:41 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อิอิ ไม่กลัวเหรอว่า การได้ดูแลคุณรันใกล้ชิด จะไม่ทำให้อะไรมันเลยเถิดไป ชื้นกลัวห้ามใจตัวเองม่ายด้ายยยยยยยยย อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 24 มี.ค. 49 00:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 24 count down  3.......2....... เหลืออีก 2 วันแล้ว จะไม่ได้เข้าเน็ตอีกนานเลยค่ะ รอคุณรันอยู่นะคะ     (เปลี่ยนโหมดเป็นหญิงอ้อย) นายชื้น นายจะมาทำห่วงหน้า พะวงหลัง แบบนี้ไม่ได้นะจ๊ะ ตัดสินใจมาเลย จะหน้า หรือจะหลัง  ไม่ใช่มาครึ่ง ๆ กลาง ๆ แบบนี้ จากคุณ : oillyy27 - [ 24 มี.ค. 49 12:30:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จุ๊ส์ ๆ คนกวง.. เด๋วคนอื่นเขาก็รู้ว่าเราเป็นอะไรกันหรอก.. แง่ม... แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 20:37:15 จากคุณ : รีนงับงับ (รันนรา) - [ 24 มี.ค. 49 20:25:43 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ผมเป็นเด็กต่างจังหวัด..เมื่อมหาฯลัยปิดเทอมหากไม่กลับบ้านก็ต้องนอนอยู่ที่หอพักเฉย ๆ เย็นวันนั้นก็เช่นกัน..จำได้ว่าเป็นวันศุกร์ ขณะนอนดูทีวี.ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เปล่านะ..ไม่ใช่มือถือ..โทรศัพท์ที่ผมมีปัญญาซื้อเครื่องแต่ไม่มีปัญญาเติมเงินนั้น หากมันเป็นโทรศัพท์ของหอพัก ขมวดคิ้วเล็กน้อย..ไอ้ต่อเพื่อนของผมก็เพิ่งวางหูไปเมื่อบ่ายนี้เองนี่นา..ใครโทรฯมากัน? "โหล.." "...." "อาโหลค้าบ..." "ค่ะ.." เสียงที่ตอบมาแผ่วจางพิกล คล้ายผู้พูดไม่ค่อยมั่นใจ..ผมยิ่งงงหนักขึ้น.. ใครหว่า? "ครับ..ผมรันครับ" "เอ่อ..นีเองค่ะ.." "นี.." หัวใจของผมกระตุกวูบ..เธอรู้เบอร์หอพักผมได้อยางไร? "คือว่า.." "ครับ?" "คือว่า..วันอาทิตย์นี้พวกนีจะกลับกันแล้ว..นีก็เลย.." ผมกลั้นใจฟังประโยคต่อไป..พร้อมกับคำถามมากมายที่เกิดขึ้นในหัว นีโทรฯ หาผม..รึว่าคืนนั้นที่เสม็ดมันเกิดอะไรขึ้นจริง ๆ ? "คืนนี้รันว่างรึเปล่าคะ..นีแค่อยากไปนั่งฟังเพลง.." "เอ่อ.." ผมยังพูดไม่ออก.. "แค่ไปทานข้าวฟังเพลงเท่านั้นค่ะ..แต่ถ้ารันไม่ว่างก็ไม่เป็นไร.." "ว่างสิครับ.." ผมรีบพูดออกไป ใช่ว่าจะมีวัตถุประสงค์อื่น ผมแค่อยากรู้ว่าคืนนั้นผมพูดหรือทำอะไรไปกับเธอมากกว่า "ที่ไหนดีครับ?" เสียงหัวเราะดังที่ปลายสาย..มันดูสดชื่นขึ้นกว่าประโยคแรกมากมาย "นีต้องเป็นคนถามรันสิคะ..อย่าลืมนะคะว่านีเป็นแขก..ส่วนรันเป็นเจ้าของบ้าน นีจะรู้ได้อย่างไรว่าจะไปทานข้าวที่ไหนที่บรรยากาศดี ๆ" "นั่นสิ.." ผมหัวเราะตามไปด้วย..อีกใจหนึ่งก็สำรวจเงินคงเหลือในกระเป๋า สถานที่ที่เลือกขึ้นอยู่กับจำนวนเงินที่มี.. "งั้นที่นี่ดีกว่าครับ.." "ได้เลยค่ะ.." +++++ ร้านอาหารริมน้ำ..แม่น้ำเจ้าพระยาที่เทเวศน์ เป็นร้านธรรมดาที่ปลูกล้ำเข้าไปในน้ำไม่กี่เมตร..หากวิวทิวทัศน์และบรรยากาศก็ไม่ผิดอะไรกับร้านหรู ๆ ลมพัดตึง..เปิดเพลงฟังสบาย.. สลับการนักร้องกีตาร์เดี่ยวที่มาร้องเพลงโฟล์คซองให้ฟัง นีชอบมากมาย..เสียงคุยเจื้อยแจ้ว.. วันนี้เธอสวยเป็นพิเศษ..ผิดขาวผุดผาดถูกเน้นด้วยเสื้อสีอิฐและกระโปรงสีครีม ผ้าพอง ๆ ฟู ๆ ยับ ๆ แปลกตาดีเหมือนกัน "อ๋อ..เป็นผ้าฝ้ายทอมือค่ะ..นี่มาจากร้านแฮนด์เมคขนาดแท้ที่เชียงใหม่เลยนะคะ.." "มิน่า..ดูสวยแปลก ๆ ดีนะครับ" เธอยิ้มรับคำชมนั้น..ตาพราวระยับดำขลับ.. เสียดายที่นาน ๆ จะได้เห็นที..คือตาเธอหยีไปสักนิดหนึ่งน่ะครับ ผมเป็นคนที่ชอบมองผู้หญิงที่ดวงตา..เลยรู้สึกขัด ๆ เล็กน้อยที่มองลูกตาของใครไม่ค่อยเห็นอย่างนี้ "มองอะไรคะ?" ผมยิ้ม..เสเปลี่ยนเรื่อง "ทานอะไรดีครับ..วันนี้ขอให้เจ้าบ้านเป็นเจ้ามือนะครับ" นีหรือนีรนุชส่ายหน้าจนผมสั้นปรกคอนั้นแผ่กระจาย "ไม่อาวค่ะ..นีเป็นคนชวนรันออกมา..ดังนั้นนีต้องเลี้ยงสิคะ" ผมก็ส่ายหน้าหัวแทบหลุด "ไม่ได้ครับ..ขอให้ผม.." "โอเคค่ะ..นีเข้าใจดี.." เธอรีบขัดขึ้น.. "ขอให้รันทำหน้าที่สุภาพบุรุษให้ครบถ้วนใช่ไหมคะ?" "ถูกต้องครับ.." "งั้นขอนีเป็นคนเลือกอาหารนะคะ?" "ได้เลยครับ.." +++++ จากคุณ : เขียนเสร็จแล้วก็แปะ (รันนรา) - [ 24 มี.ค. 49 20:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อาหารที่นีสั่ง เป็นอาหารพื้น ๆ และมีจำนวนเพียงแค่สามอย่าง ผมค่อนข้างมั่นใจ..เธอเองก็คงรู้ว่าผมมีเงินไม่มากเท่าใดนัก หรือว่าคืนนั้น..ผมได้เล่าเรื่องของผมให้เธอฟังจนหมดแล้ว?? "เครื่องดื่มล่ะคะ..รันจะดื่มเบียร์หรือเหล้าดีคะ?" "เบียร์ครับ" "ให้นีเลี้ยงนะคะ..นีจ่ายค่าเบียร์ส่วนรันจ่ายค่าอาหาร โอเค๊?" เธอไม่รอให้ผมตอบ..เธอหันไปสั่งเบียร์ขวดเขียวราคาแพงให้ผม "คนทานเบียร์จะไม่ค่อยเลือกยี่ห้อจริงไหมคะ?" ผมยิ้มเจื่อน ๆ แต่ก็ยากจะปฏิเสธน้ำใจของเธอได้.. ทั้ง ๆ ที่รู้สึกเสียวสันหลังวาบ ๆ ประสาวัวสันหลังหว่ะ..ที่ไม่รู้ว่าตัวเองไปเปิดเผยความในใจและความลับอะไรของตนเองไว้บ้าง "จริง ๆ แล้วนีทานเบียร์ยี่ห้อนี้ได้อย่างเดียวค่ะ..มันไม่ขมดี.." เธอบอกพร้อมกับยิ้มยิงฟัน ผมรู้ว่าเธอต้องการทำให้ผมสบายใจต่างหาก ++++ เวลาพาให้เบียร์พร่องไปเรื่อย..ผมเองเมื่อเครื่องติดแล้วมักจะหยุดไม่ได้ เมื่อความเมามาเยือน..ความทรงจำบางอย่าง(ตอนเมา)ก็กลับคืนมา ยิ่งเธอถามประโยคนี้มา..ยิ่งทำให้ผมจำได้ "รันดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ?.." ผมจำได้ว่าเธอเคยถามเรื่องแฟนเก่าของผม ผมเคยตอบเธอว่าอย่างไรนะ? อ้อ..ตอบเธอว่าถ้าสงสารผมล่ะก้อ..อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก "ก็คงอย่างนั้นครับ" "ดีจัง..งั้นชีวิตที่เหลือของรัน..ก็.." เธอทำหน้าแดงแทนคำพูด..แดงยิ่งเสียกว่าตอนกินเบียร์ อาการหน้าแดงนั้นทำให้ผมนึกขึ้นได้.. ผมเคยบอกกับเธอตอนนั้น..บอกไปด้วยความเมาแท้ ๆ "ผมอยากให้ชีวิตที่เหลือของผม..เป็นของใครคนหนึ่งที่จิตใจดีเหมือน..เหมือนนีจริง ๆ" และยังจำได้อีกว่า..เธอถามย้ำกลับมา "จริงหรือคะ?" "จริงครับ..คนอย่างผมพูดและทำอย่างที่พูดเสมอ.." ผมเอนหลังพิงผนักเก้าอี้อย่างแรงโดยไม่รู้ตัว +++++ จากคุณ : แปะทั้งที่ไม่ได้ตรวจคำผิดเล้ย (รันนรา) - [ 24 มี.ค. 49 21:21:21 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คืนนี้คุณรันจะแปะต่อป่าว จากคุณ : เชรี - [ 24 มี.ค. 49 21:23:09 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ด้วยคำพูดนี้กระมัง ทำให้นีถึงได้กล้าที่จะชวนผมออกมาทานข้าว? ความทรงจำพร่างพรูมาแทบตั้งตัวไม่ติด..ผมจำได้ว่าคืนนั้น..คืนที่หาดทรายเป็นเต็มไปด้วยหลุมเล็ก ๆ ของหยาดน้ำฝนที่เพิ่งเหือดแห้งไป แสงไฟจาง ๆ จากที่พักทำให้ผมเห็นเงาของใครคนหนึ่งมายืนอยู่ที่ด้านหลัง "ข้ายังไม่หิว.." จำได้ว่าผมบอกไปอย่างนั้น..คิดว่าคงเป็นไอ้ต่อที่มาเรียกผมไปทานข้าว "ทั้งวันแล้วนะคะ..ที่คุณรันไม่ได้ทานอะไรเลย.." เป็นเสียงของผู้หญิง ผมรีบหันไปมอง..อ้อ..ยัยเต้าหู้ยี้คนนั้นนั่นเอง "ตั้งแต่มาแล้ว..นีเห็นแต่คุณทานแต่เบียร์..น่าจะมีอะไรมารองท้องสักหน่อย.." ผมตะกุกตะกักขอโทษ..เธอยิ้มรับ "ทานอะไรสักหน่อยนะคะ" มันเป็นคนพูดที่ผมยากจะปฏิเสธ..เธอถึงกับมาสังเกตว่าผมไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากเบียร์ "ขอบคุณครับที่เป็นห่วง..ว่าแต่อย่าเรียกผมว่าคุณเลย..เรียกรันเฉย ๆ ก็พอ" เธอเดินมาข้างกายผม..ทรุดนั่ง ยื่นจานข้าวที่โปะกับมาจนพูนให้ ผมรับมาแล้ววางไว้..เราสองต่างนั่งเงียบ "นีไม่รู้ว่าความเจ็บปวดของหัวใจมันเป็นอย่างไรถ้าเกิดความผิดหวังขึ้น..แต่ถ้านีเลือกได้..นีเลือกจะเจ็บให้เร็วที่สุด..ใช้เวลาให้น้อยที่สุด..เพื่อว่าเวลาที่เหลือของเราจะได้ทำแต่สิ่งที่ดี ๆ ให้กับชีวิต.." เธอทำลายความเงียบขึ้น..ผมนิ่งฟัง..คิดในใจว่าเธอคงเป็นอีกคนหนึ่งที่พยายามมาปลอบผมให้คลายเศร้าจากการอกหัก "ถ้านีเดาไม่ผิด..คุณ..ง่า..รัน..คงมีปัญหาเรื่องคนรักใช่ไหม?" "เธอทิ้งผมไปแล้ว.."ผมตอบโดยไม่ลังเล "ก็ไม่เห็นจะแปลกอะไร..เมื่อความรักของคนสองคนไม่เท่ากัน..คนที่รักมากกว่าก็จะต้องถูกทิ้งเป็นธรรมดา.." ผมเงียบ..กำลังแปลความหมายจากประโยคที่เธอพูด "นีไม่เคยมีความรัก..ทั้งไม่เคยรักใครและไม่เคยถูกใครรัก..นีเลยไม่เข้าใจว่าความรักมันเป็นอย่างไง..และยิ่งไม่เข้าใจใหญ่เลยว่าความเจ็บปวดจากความรักมันเป็นอย่างไร?" "เจ็บปวดแทบตาย.." ผมบอกเธอ "นีอยากมีโอกาสอยางนั้นบ้าง..น่าภูมิใจนะคะ..ที่คน ๆ หนึ่งได้มีโอกาสรักใครสักคนหนึ่ง แม้รักนั้นจะไม่สมหวัง..ก็ยังได้รัก ยังได้คิดถึง ยังได้เจ็บปวดจากความรัก.." เบียร์ในมือของผมถูกวางลงกับพื้นทราย..ผมชักสนใจเธอเข้าแล้ว.. "นีอยากจะรักใครสักคน..แม้ใครคนนั้นจะไม่รักนีตอบ..ขอเพียงให้นีได้รัก..ได้ทำให้คนที่นีรักมีความสุข.." "แม้เขาจะไปรักคนอื่นน่ะเหรอ?" "ค่ะ..นีจะถือว่าสิ่งที่เขาเลือกนั้นเป็นความสุขที่เขาต้องการแล้ว..นีก็จะยินดีกับเขาด้วย.." แม้จะเมาผมก็รู้ว่าคำพูดเหล่านั้นไร้การเสแสร้ง..ผมมองเธออย่างเต็มตาอีกครั้ง "แม้ผู้ชายคนนั้นจะจน..ไม่มีปัญญาขับรถไปรับไปส่งคุณ..ไม่มีปัญหาพาคุณไปเที่ยวหรือไปทานอาหารที่ร้านแพง ๆ ไม่มีปัญญาจะซื้อข้าวของเครื่องใช้ราคาแพง ๆ ให้คุณน่ะหรือ?" "ค่ะ..นีจะรักเขาตรงที่เขาเป็นเขา..ไม่ใช่รักเขาในสิ่งที่เขาต้องเป็น.." ผมถึงกับอึ้ง..ไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้หญิงประเภทนี้อยู่ในโลกใบนี้จริง ๆ "คุณ.." "เรียกว่านีเฉย ๆ สิคะ" ผมเรียบเรียงประโยคที่ต้องการจะพูดอีกครั้ง "ผมอยากให้ชีวิตที่เหลือของผม..เป็นของใครคนหนึ่งที่จิตใจดีเหมือน..เหมือนนีจริง ๆ" "จริงเหรอคะ.." "คนอย่างผมพูดและทำอย่างที่พูดเสมอ.." ดวงตาชั้นเดียวของเธอเบิกกว้าง..ไม่ใช่จากการตกใจ ไม่ใช่จากการแปลกใจ หากจากความยินดี.. "นีก็อยากจะให้เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ ++++++ แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 23:43:12 จากคุณ : รันแปะแปะ (รันนรา) - [ 24 มี.ค. 49 21:53:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 หวัดดีคุณเชรีคับ คิดถึงจัง.. ขอบคุณนะคับที่ไม่เคยลืมรัน "ผมอยากให้ชีวิตที่เหลือของผม..เป็นของใครคนหนึ่งที่น่ารักเหมือน..เหมือนเชรีจังเล้ย.." ฮี่ฮี่ฮี่.. สบายดีนะคับ จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 24 มี.ค. 49 21:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ้ายเรารึก็...ง้วง.... ง่วง...  แต่ต้องทนข่มมาตามอ่าน ตามดู ตาม post กระทู้คุณรันให้ได้  ไม่งั้นตำแหน่งประธานฯ จะต้องโดนคุณ กวงแย่งไปแหงเลย     คุณกวงนี่ขยันสุดยอด เข้าเยี่ยมกระทู้ตลอด แถมยังเป็นสีสรร ช่วยไม่ให้กระทู้เงียบเหงาอีกด้วย นี่โชคยังดีนะ ที่คุณ oilly  กำลังจะไปนอก เลยลดคู่แข่งไปได้อีกหนึ่ง  ไม่งั้นลำบากเลย เก้าอี้ประธานชักเริ่มสั่นคลอน ถ้ายังไงฝากคุณ oilly ซื้อของหน่อยนะครับ ขอฝากซื้ออากาศ ที่เมืองนอกมาหน่อย จะได้ดมซะให้ชื่นใจ อากาศในเมืองไทยหาบริสุทธิ์ยากจังมีแต่ฝุ่นกับไอเสีย ยังไงก็รบกวนคุณ oilly ออกตังค์ไปก่อน แล้ว ค่อยเอาบิลมาเบิกที่ผมนะครับ ถ้ายังไงฝากซื้ออากาศมาเยอะๆเลย จะได้แบ่งให้คุณรัน และเพื่อนๆช่วยกันดมด้วย จะได้สดชื่น และสดใส แบบคุณ oilly ไงครับ  ........ วิ้ว......เขินซะ แค่นี้ก่อนนะครับ ช่วงนี้งานยุ้งยุ่ง    เดี๋ยวจะกัดฟันหาเวลามานั่งพล่ามใหม่ ช่วยๆทนฟังกันหน่อยแล้วกันครับ จากคุณ : เทศระวี (เทศระวี) - [ 25 มี.ค. 49 01:37:46 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หวัดดีค่ะทั่นประธานเทศฯ  ^ ^ อุเหม่ สาวน้อย ความรู้แค่หางอึ่งอย่าง oilly เนี่ย คงมิบังอาจจะไปชิงตำแหน่งนายก เอ๊ย ประธานกับใครเค้าหรอกค่า อย่างดีก้อได้เป็นแค่เลขาหน้าห้อง นั่งหน้าแฉล้มไปวัน ๆ คอยดักจับ เอ๊ย ต้อนแขกของทั่นประธานดีกว่าค่ะ ส่วนของฝากจากเมืองนอก นอกจากอากาศดี ๆ แล้ว อยากได้อะไรเพิ่มอีกมั๊ยคะ แต่คนเบี้ยน้อย....หญ่าย อย่าง oilly คงไม่มีปัญญาซื้อ ครม. ซื้อ นาย ก. มาให้ทั่นประธานหรอกนะคะ    ^ ^'  (แอบรู้ว่าทั่นฯอยากได้ อิอิ) วันนี้คงได้เล่นเน็ตเป็นวันสุดท้าย (ของเดือนนี้) แย้วอ่ะนะ ไงก้อฝากเพื่อน ๆ ช่วยดูแล ช่วยกันโหวต ช่วยกันลุ้น กระทู้นี้ของคุณรันด้วยละกันนะค๊า บ๊าย บาย ค่า แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 49 16:23:54 จากคุณ : oillyy27 - [ 25 มี.ค. 49 11:15:50 ]

ความคิดเห็นที่ 33 กิ้ว...กิ้ว..... ซะงั้นคุณรัน มารายงานตัวเหมือนเดิมจ้า จากคุณ : เชรี - [ 25 มี.ค. 49 21:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อิอิ โหวตก่อนนอน ยังไงผมก้อไม่คิดชิงเก้าอี้นาย ก. หรอก เอ๊ย ประธาน แค่คิดถึงหญิงอ้อย วัน ๆ ก้อไม่เป็นอันทำอะไรแว้วว ไม่ต้องซื้ออะไรมาฝาก แค่พาตัวและหัวใจกลับมาหานายชื้นคนซื่อคนนี้ ชื้นที่จะรอหญิงเสมอ แม้ยามละเมอเพ้อฝัน คืนวันอันเปล่าเปลี่ยว จิตใจที่ห่อเหี่ยว แต่รักเดียว คือ รักเธอ ปล. ไม่ใช่กลอนนะ เพราะมันไม่สัมผัสอะไรเลย ปล.2 อะไรหญ่ายเหรอจ๊ะหญิงจ๋าาาาา ปล.3 ฝันดีค้าบ อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 26 มี.ค. 49 00:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กัดฟัน ทนง่วงมาเยี่ยมบอร์ดอีกรอบ กลัวจริงๆนะ กลัวตำแหน่ง   นายก  จะหลุด ....................... เห็นมาไล่ มาแย่งกันจัง . . . . . ง่ะ...........นายกสมาคมแฟนคลับคุณรัน  นะครับ มิใช่อย่างอื่น ยังไงก็ขออวยพรให้คุณ oilly เดินทางไปกลับโดยสวัสดิภาพนะครับ แล้วกลับมาเป็นยาใจให้คุณรันกับคนอื่นๆเหมือนเดิม ตอนนี้ง่วงแล้ว   แล้วยังไงจะแวะเข้ามาที่นี่อีก เพราะ  หวงตำแหน่งง่ะ  ไม่ยอมให้ใครแย่งจากเราไปได้หรอก   เฮอะ...ยิ่งให้ลาออกยิ่งไม่มีทาง  เอาไว้ชาติหน้าตอนสายๆ ถึงจะยอมลาออก . . . . แต่  เอ๋ะ... รู้สึกว่าชาติหน้าตอนบ่ายๆมันมาถึงแล้วนี่หว่า ..............งั้นต่อไปก็..................... จากคุณ : เทศระวี (เทศระวี) - [ 27 มี.ค. 49 00:05:46 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มาทักทายพี่เทศระวีคับ ได้ยินว่างานมากจนเหนื่อย..พักผ่อนมาก ๆ นะคับ มีอะไรให้ผมช่วยก็ยินดีเสมอเลยคับ..(ช่วงนี้งานผมไม่ค่อยมี..Y_Y) และขอให้ดำรงตำแหน่งประธานชมรมคนอ่านเรื่องรันนราต่อไปให้นานเท่านานเลยนะคับ ^_^ ขอทักทายคุณกวงด้วย พร้อมกับใจหายที่คุณหญิงอ้อยไม่อยู่ซะแล้ว 2 เดือนมันนานนะนั่น..กลับมาแล้วจะจำพวกเราได้ไหมน้า?? เอาเบียร์เยอรมันมาฝากด้วยนะคับ อิอิ..เอิ๊กซ์ อ้า..คุณเชรี รายงานตัวว่าอะไรคับ? จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 27 มี.ค. 49 19:12:11 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุณรันมาแล้ว มาแปะต่อนะ จะได้ไม่มีเวลาว่างนัก จากคุณ : เชรี - [ 27 มี.ค. 49 19:52:30 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คืนนั้นเราแยกกันไม่ดึกมากนัก นีพักรวมอยู่กับเพื่อน..เป็นบ้านของต่อ ต่อมีบ้านหลังใหญ่..เขาเลยรับรองเพื่อน ๆ จากเชียงใหม่ได้โดยไม่เดือดร้อน หญิงเรียบก็พักอยู่เช่นเดียวกัน ขณะผมไปส่งนี..หญิงเรียบไม่อยู่ เพื่อน ๆ บอกว่าเธอออกไปตระเวณราตรี..ขอออกไปคนเดียวโดยไม่ต้องมีเพื่อน ผมพยักหน้ารับรู้..ในใจรู้สึกหน่วงแปลกไป..แต่ก็สลัดออกได้ไม่ยาก ท่าทางเธอเข้มแข็ง..เธอคงดูแลตัวเองได้ ต่อเองเสียงอีกที่กังวล..เขาทำหน้ายู่ยี่ตลอดเวลา "ข้ากลัวว่าน้ำจะหลงทาง..ออกไปตั้งแต่หัวค่ำยังไม่กลับ..ไม่รู้ไปหลงอยู่ที่ไหน?" "อ้อ..เธอชื่อน้ำหรอกรึ?" เขาทำหน้าตื่น "เอ็งจำชื่อเธอยังไม่ได้เลยรึนี่?.." "ตอนนี้จำได้แล้ว.." "เอางี้ดีกว่า..เอ็งกะข้าออกตามหาเธอกันเถอะ" ผมมองเขาด้วยสายตาการ์ฟิลด์ เขารีบเอามือลูบศีรษะตังเอง "เฮ่ย..ข้าไม่ใช่ควายหรอกน่า..ข้ารู้ว่ามันยากที่จะไปตามหาเธอได้ที่ไหน..แต่ก็น่าจะดีกว่าเรานั่งรออยู่เฉย ๆ อย่างนี้ไม่ใช่รึ" "ก็อย่ารอเฉย ๆ สิ..ซื้อเบียร์มากินไปรอไป.." "เอางั้นเหรอ?" "เอางั้นแหละ" ผมพยักหน้าอย่างหนักแน่น ++++ กระทั่งเที่ยงคืน..เบียร์พร่องไปเกือบโหล..น้ำก็ยังไม่กลับ เราสองคนมองตากัน..แล้วก็ผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อม ๆ กัน เพื่อนของเธออีกสามคน..มองผมกับต่อเลิ่กลั่ก "ทุกคนรออยู่ที่นี่..ถ้าน้ำติดต่อมารีบโทรฯ เข้ามือถือเราทันที.." ต่อบอกกับทุกคน น้ำมีมือถือแต่ติดต่อไม่ได้ "ไป..ไอ้รัน.." ผมไม่พูดอะไร..เดินตามเขาไปที่รถ ไม่ลืมจะถือขวดเบียร์ที่ยังเหลืออีกครึ่งไปด้วย ต่อสตาร์ทรถ..เขาหันมามองผม "เอ็งว่าเธอจะไปที่ไหน?" ผมกระดกขวดเบียร์ในมือ..สมองแล่นปรู๊ดปร๊าด "ถนนข้าวสาร.." ต่อกระชากรถออกจากบ้านในทันที +++++ เหตุที่ผมคิดว่าเธอน่าจะไปที่นั่น เพราะที่นั่นเป็นที่เดียวที่เธอเคยไป เธออาจจะไปอาร์ซีเอ. อาจจะไปรัชดาฯ อันเป็นสถานที่เที่ยวกลางคืนที่ขึ้นชื่อ..แต่นั่นก็เอาไว้เป็นที่อันดับต่อไปก็แล้วกัน การสุ่มเดาดักความคิดของใคร..จำต้องมีเหตุผลมารองรับอยู่บ้าง ดีกว่าเดาอย่างเลื่อนลอย จากการสอบถามเพื่อน ๆ ของเธอ..น้ำไม่เคยมากรุงเทพฯ มาก่อนเลย เธอก็น่าจะไปที่ที่เธอเคยไป มากกว่าดุ่มไปในที่ที่ไม่เคย ผมหวังว่าอย่างนั้น ++++ ผิดหวัง..น้ำไม่อยู่ในร้านใดเลย อย่างน้อยก็เท่าที่เราบุกตะลุยเข้าไปค้นหา โทรศัพท์ของเธอก็ยังคงติดต่อไม่ได้..ต่อถึงกับจะไปแจ้งความคนหาย "มันต้องครบยี่สิบสี่ชั่วโมงก่อนโว้ย..ตำรวจเขาถึงจะรับแจ้ง..ตอนนี้เราทำได้อย่างเดียวก็คือรอ.." ต่อห่วงใยเธอมาก..มากจนผมแปลกใจ เขาระดมกดมือถือของตัวเองแทบทุกนาทีเพื่อเธอเข้ามือถือของน้ำ และโทรฯ กลับบ้านเพื่อถามว่าเธอติดต่อมาบ้างหรือเปล่าสลับกันไป "เอ็งชอบเธอเหรอ?" ในที่สุดผมก็ถามเขาออกมา "ใช่..ชอบมากด้วย" เขาตอบอย่างไม่เสียเวลาคิด "อาทิตย์เดียวเองนะ..เอ็งชอบคนง่ายไปหรือเปล่า?" "ข้าก็บอกไม่ถูกว่ะ..รู้แต่ว่าน้ำไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ข้าเคยผ่านมา..เธอมีเสน่ห์อย่างลึกลับจนข้าถอนตัวไม่ขึ้น.." "ทั้งที่เธอ.." ผมพูดได้แค่นั้น..แต่ก็หยุดปากลงได้ทัน ต่อมองหน้าผม..เขาเลิกคิ้วเป็นคำถาม "ทั้งที่อะไร?" "เปล่า.." ผมรีบบอก..ไม่ใช่วิสัยของผมที่จะเรื่องของคนอื่นมาพูดให้บุคคลที่สามฟัง แม้บุคคลนั้นเป็นเพื่อนรักของผมก็ตาม จริง ๆ แล้วผมอยากจะบอกเขาว่า..ทั้งที่เธอเป็นคนทิ้งคนที่เธอรักมา..ด้วยเหตุผลที่ว่าคน ๆ นั้นมีฐานะไม่คู่ควรกับเธอ..น่ะรึ ผู้หญิงอย่างนี้ยังจะไปชอบได้ลงคออีกหรือ? ผู้หญิงที่เห็นความรักเป็นของเล่น..เปลี่ยนความรักได้ทันทีที่รู้ว่าคนที่รักไม่เหมาะกับตัวเอง คนอย่างนี้สมควรจะได้รับความรักอีกหรือ? +++++ จากคุณ : รันนรา - [ 27 มี.ค. 49 19:54:14 ]

ความคิดเห็นที่ 39 โทรศัพท์ของต่อดังขึ้น..เป็นเบอร์ที่บ้านโทรฯมา น้ำกลับมาแล้ว..เธอไปเที่ยวถนนข้าวสารจริง ๆ แต่มันกว้างใหญ่จนเราหาเธอไม่เจอ.. เธอขอโทษเรา..โทรศัพท์ของเธอแบตฯหมด.. สีหน้าของต่อดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด "ข้าว่าแล้ว..เธอดูแลตัวเองได้.." "โล่งอกไปที..งั้นเรากลับไปกินเบียร์ต่อกันดีกว่า" ผมส่ายหน้า..ผมอยากกลับบ้าน "เอ็งทิ้งข้าที่นี่ก็ได้..เดี๋ยวข้ากลับบ้านเอง..คืนนี้เมาแล้วว่ะ" ต่อมองผมอย่างแปลกใจ ทุกทีผมไม่เคยเป็นอย่างนี้ ยิ่งช่วงหลังจากอกหัก..ผมจะดื่มจนกระทั่งเช้าหากไม่เมาหลับไปเสียก่อน "เอางั้นรึ?" ผมพยักหน้า "งั้นข้าไปส่ง" ++++++ ต่อส่งผมตรงหน้าหอพัก เขาขับรถปรู๊ดออกไปทันที..คงใจร้อนที่จะได้ไปพบน้ำ ผมโบกมือให้เขาเก้อ..เดินเอียง ๆ ไปที่ประตูหอ ลุงคนที่เป็นยามยิ้มทักทาย..ผมยิ้มตอบ ล้วงกระเป๋าควานหาคีย์การ์ด..ลุงลุกขึ้นจากเก้าอีกมารูดให้ "เพิ่งกลับหรือพ่อหนุ่ม" แกคุ้นเคยกับผมพอสมควร..เราเคยชนเบียร์กันมาสองสามครั้งในฐานะเป็นคนบ้านเดียวกัน "ครับ" "น่าเสียดาย..แฟนมารอพบอยู่ตั้งนาน..เพิ่งกลับไปเมื่อชั่วโมงที่แล้วนี่เอง.." ผมชะงักการเปิดประตู..แคะหู "ใครนะครับ?" "อ้าว..ก็แฟนของเธอไงล่ะ..มีปัญหากันรึไง..อย่างนี้ล่ะน้า..ความรักของหนุ่มสาว.." ผมยังคงอึ้งอยู่..ไม่น่าเชื่อว่าแนนจะมารอพบผมจริง ๆ เกือบสองเดือนเข้านี่แล้ว..ที่เราเลิกติดต่อกัน หรือเธอจะเปลี่ยนใจ?? "เธอมานั่งรอตั้งนาน..เพิ่งจะกลับไปเมื่อพักใหญ่นี่เอง.." "เป็นแนนจริง ๆ หรือครับ?" ผมถามเพื่อความแน่ใจ "น่าจะใช่นะ..ลุงไม่น่าจะจำผิด..ผมสั้น..ตาโต.." แนนมาที่นี่ไม่บ่อยครั้งนัก..เธอมักจะปฏิเสธที่จะขับรถมาหาผมที่นี่เสมอ "แนนเป็นผู้หญิง..จะให้ไปหาผู้ชายถึงบ้านได้อย่างไร รันออกมาเจอแนนข้างนอกดีกว่า" เธอมักจะอ้างเหตุผลนี้ ผมวิ่งเข้าหาลิฟท์ด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม +++++ แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 49 20:22:28 จากคุณ : รันนรา - [ 27 มี.ค. 49 20:12:04 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มาต่อด่วนเลยครับ จากคุณ : ป้อแป้เป็นเยลลี่ปีโป้ - [ 27 มี.ค. 49 20:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 41 หง่ะ.. มีแก้ไขนะคับคุณป้อแป้ ต้องขออภัยด้วยคับ..เขียนสดแปะสดก็งี้ ^_^" รันปั่นต่อแระค้าบบบบบ จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 27 มี.ค. 49 20:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เมื่อถึงห้องพัก..ผมผวาเข้าหาโทรศัพท์ ผมบอกแล้วไงครับ..ว่าผมรักเธอ แม้ผมจะเจ็บปวดเพราะเธอ..แม้ผมจะแค้นเธอมากแค่ไหน แต่ผมก็ยังรักเธอ ในใจส่วนลึกของผม..ขอให้เธอเปลี่ยนใจ ขอให้เธอกลับมารักผมเหมือนเดิม.. จะให้ผมทำอย่างไรให้เธอก็ได้..แม้เธอจะเอาชีวิตของผมไปผมก็ยอม.. นิ้วกดเบอร์ที่ผมคุ้นเคย..ผมหวังจะได้ยินเสียงเธอ สายไม่ว่าง.. ผมกดอีกครั้ง..มันยังคงไม่ว่างเช่นเคย ผมวางหู..ด้วยความรู้สึกของปลาที่ติดหล่มพลันได้น้ำ เธอคงคุยกับใครอยู่..สักพักผมจะโทรฯ ใหม่ และแล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แนนแน่แล้ว!! ++++ "ฮัลโหล..แนนเหรอ?" "..." "แนน..แนนมาหารันเหรอ?" "..." "แนน..โทรฯ มาแล้วทำไมไม่พูด?..แนน!" "กริ๊ก.." เป็นเสียงวางโทรศัพท์ ผมงง..โทรฯกลับไปหาเธออย่างรวดเร็ว ยิ่งงงหนักขึ้น..สายที่บ้านของแนนไม่ว่างเหมือนเดิม ผมกดโทรฯ มือถือของเธอ..ติดต่อไม่ได้ เอ๊ะ..ผมชักเอะใจ.. หรือว่า..ลุงที่เป็นยามจำคนผิด..แนนไม่ได้มาหาผม..แต่เป็นอีกคน "ผมสั้น..ตาโต.." คำพูดของลุงดังขึ้นมาในหู "น่าจะใช่..ลุงคงจำไม่ผิด..ผมสั้น..ตาโต.." ถ้าไม่ใช่แนน..แล้วใครกัน..?? ผมถลาออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วกว่าขามา ลิฟท์เลิบไม่ต้องรอ..วิ่งลงบันไดรวดเดียวถึงชั้นล่าง "ลุง..ลุงบอกผมอีกครั้งสิครับว่า..ลักษณะท่าทางของผู้หญิงคนนั้น..เป็นยังไง?" ลุงตกใจ..พยายามบอกผมอย่างละเอียดอีกครั้ง "ผมสั้น..ตาหวาน..ดูแล้วก็เหมือนตัวการ์ตูนญี่ปุ่นที่ลุงเห็นในทีวี.." "น้ำ.." ผมครางออกมา.. "เธอมาถามหาคนชื่อรัน..พอรู้ว่าไม่อยู่เธอก็นั่งรอ..เอ๊ะ..ไม่ใช่แฟนเธอหรอกรึ?" ผมวิ่งจี๋ขึ้นห้องพักอีกครั้งในทันที ++++ จากคุณ : รันนรา - [ 27 มี.ค. 49 20:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ดีจังค่ะคุณรัน ปั่นต่อปายยยยยยย จากคุณ : เชรี - [ 27 มี.ค. 49 20:38:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ตาเหลือบมองนาฬิกา..เกือบตีสองแล้วรึนี่?? มองไปที่โทรศัพท์..คนที่โทรฯ มาเมื่อกี้นี้เป็นใคร? คว้าหูโทรศัพท์ขึ้นมา..ผมควรจะโทรฯ กลับไปหรือไม่ ผมแน่ใจหรือว่า..คนที่โทรฯ มาเมื่อสักครู่นี้เป็นน้ำ..เธอแน่หรือ? ผมไม่รู้เบอร์มือถือของเธอ..ผมรู้แต่เบอร์ที่บ้านของต่อเพื่อนผม หากผมโทรฯ ไปตอนนี้..ต่อคงยังไม่ถึงบ้าน..แล้วใครจะรับสาย? ผมวางหูโทรศัพท์ลง..สมองสับสนวุ่นวายไปหมด นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่..นี่มันอะไรกัน.. ผู้หญิงคนที่มารอผม..เป็นใครกัน? ++++ จากคุณ : รันนรา - [ 27 มี.ค. 49 20:45:47 ]

ความคิดเห็นที่ 45 แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น.. คราวนี้มันดังอยู่นาน..กว่าผมจะตัดสินใจรับสาย ผมกลัว..บอกตรง ๆ ว่าผมกลัว.. กลัวว่าจะเป็นเธอ "สวัสดีครับ..รันพูดครับ.." "..." "ครับ?" ผมย้ำอีกครั้ง..ได้ยินแต่ลมหายใจจากปลายสาย "ใครน่ะ..โทรฯ มาแล้วก็ไม่พูด?" "ฉันเอง.." ผมใจหาย..โทรศัพท์แทบหลุดจากมือ เป็นน้ำจริง ๆ "น้ำ..คุณเองเหรอ?" "พรุ่งนี้ว่างหรือเปล่า..พาฉันเที่ยวหน่อยได้ไหม?" ผมอึกอัก.. "สองทุ่ม..เจอกันที่ร้านเดิมนะ.." แล้วเธอก็ว่างหู ปล่อยให้ปากของผมอ้าค้างอยู่อย่างนั้น ++++ น้ำจริง ๆ ด้วย น้ำมาดักรอผม..เพื่อวัตถุประสงค์อะไรบางอย่าง ผมไม่เชื่อว่าเธอชอบผม..ต่อเหนือกว่าผมทุกอย่าง ทั้งหน้าตาและฐานะ และต่อก็ได้แสดงออกอย่างชัดเจนแล้วว่าเขาชอบเธอ..เธอคนที่เห็นแก่เงินคนนี้ เธอต้องการพบผมทำไม? เธอต้องการจะพูดอะไรกับผม? คำถามเหล่านี้วกวนอยู่หัวของผมไปมาราวลูกปิงปองที่กระดอนอยู่ในกล่อง แว่บหนึ่งผมนึกถึงนี..ประโยคที่ผมฝังใจยังดังขึ้นอีกครั้ง "นีจะรักเขาตรงที่เขาเป็นเขา..ไม่ใช่รักเขาในสิ่งที่เขาต้องเป็น.." นีต่างหากที่เป็นมินามิ..นางเอกในใจของผมมาตั้งแต่เด็กคนนั้น ไม่ใช่น้ำ น้ำซึ่งบอกกับผมออกมาเองว่า "ฉันทิ้งเขาเพราะเขาจนเกินไป.." ++++ จากคุณ : รันนรา - [ 27 มี.ค. 49 20:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คุณรันสู้ๆ คุณรันปั่นๆ คุณรันปั่นแปะ จากคุณ : เชรี - [ 27 มี.ค. 49 21:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คืนนั้นผมไปสาย.. ผมตัดสินใจอยู่นาน..ว่าจะไปพบเธอดีหรือไม่ วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เธอจะอยู่กรุงเทพฯ พรุ่งนี้เธอกลับเชียงใหม่แล้ว เหตุที่ทำให้ผมลุกขึ้นแต่งตัว..ก็เพราะนีโทรฯ มา "รันคะ..พรุ่งนี้นีจะกลับแล้ว..เราไปทานข้าวกันอีกไหมคะ?" น่าแปลกที่ผมตอบตัวเองได้ทันทีว่าไม่ไป "เอ่อ..พอดีผมมีนัดซะแล้ว..เอาไว้พรุ่งนี้ผมจะไปส่งนะ" "ว้า..เสียดายจัง..แต่ไม่เป็นไรค่ะ..เดี๋ยวนีจะชวนเพื่อน ๆ ไปกันเองก็ได้.." "ขอโทษด้วยนะครับ" "ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ..แต่รันรู้ไหม? วันนี้น้ำจะฉายเดี่ยวอีกแล้ว.." "เหรอครับ.." ผมทำได้แต่อุทาน "ค่ะ..สงสัยจะติดใจกรุงเทพฯ เสียแล้ว พวกเราขอไปด้วยเธอก็ไม่ให้ไป..สงสารก็แต่ต่อเท่านั้น..ถ้ารันเห็นสีหน้าของเขาตอนถูกน้ำปฏิเสธรันก็คงคิดเหมือนนี..เขาน่าสงสารจริง ๆ" "น้ำบอกเขาว่ายังไงครับ?" "เธอบอกเขาว่า..ขอให้ชีวิตเป็นของเธอต่อไป..เธออยากจะทำอะไรก็ขอให้เธอได้ทำ..ก่อนที่เธอจะทำไม่ได้อีกแล้ว.." "ทำไมเธอพูดอย่างนั้น?" "นีก็ไม่รู้ค่ะ..รู้แต่ว่าต่อก็ต้องยอม..แม้เขาจะไปส่งเธอก็ไม่ยอม.." "เพื่อนของนีคนนี้ดูแปลก ๆ นะ" ผมหมายความอย่างที่พูดจริง ๆ "ค่ะ..น้ำไม่เหมือนใคร เขาเป็นคนที่เชื่อมั่นในตัวเองมาก..พวกเราก็พากันแปลกใจที่อยู่ ๆ เขาก็เลิกกับแฟนที่คบกันมาตั้งห้าปีคนนั้น" "รู้ไหมว่าทำไมถึงเลิก?" "ไม่รู้สิคะ..เห็นบอกแต่ว่าเราไปกันไม่ได้..ทั้ง ๆ ที่เราก็เห็นอยู่ว่าน้ำรักเขาเหลือเกิน" "เรื่องนี้เกิดขึ้นนานหรือยังครับ?" "ครึ่งปีมาแล้วค่ะ.." +++++ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 49 20:55:54 จากคุณ : รันนรา - [ 27 มี.ค. 49 21:14:15 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณเชรีสู้ ๆ อยุ่เป็นเพื่อนรันต่อนะคับ เชรีสู้ ๆ เชรันสู้ตาย รันเชไว้ลาย รีรันสู้ ๆ อย่าเพิ่งนอนน้า... จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 27 มี.ค. 49 21:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดอย่างไรดี ติดตามผลงานคุณรัน มาได้สักพักแล้วค่ะ (แอบเก็บงานเก่าคุณรันเกลี้ยงเลย) เห็นช่วงก่อนหน้าคุณรันแต่งเรื่อยๆ ก็แอบตามอ่านเรื่อยๆ คงมีคนเป็นแบบเฮา อยู่หลายคนเหมือนกันหล่ะ แต่แล้วคุณรันก็หายไปเป็นช่วงๆ ให้คิดถึงผลงาน แถมคุณรันแกล้งเฮาด้วยการแต่งเรื่องค้างคาใจเฮา เหอๆๆ วันนี้เห็นคุณรันแปะมาเป็นระยะ ตั้งแตเฮาเข้าเนต ก็เลยจะบอกคุณรันว่า เฮาเป็นคนนอนดึก คุณรันแปะมาเยยๆๆ เฮาอยู่รออ่าน อยากให้คุณรันแปะเรื่อยๆมาเรียงๆ เหนื่อยนักก็พักหน่อย เหอๆๆ เฮามีเรื่องถามด้วย หนังสือคุณรันไม่วางขาย SE-ED บ้างหรอ เฮามี Gift Voucher ตั้ง หนึ่งพัน ได้มาด้วยความยากลำบาก กะจะไปเหมาผลงานคุณรันสักหน่อย ขอบคุณคุณรันฮับ ขอฝากเนื้อฝากตัว เป็นแฟนคลับคุณรันด้วยฮับ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 27 มี.ค. 49 21:55:35 A:203.209.123.22 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 52 แง๊... คห.50 หายไปหนายยยยย แง๊.... จากคุณ : แง๊.... (รันนรา) - [ 27 มี.ค. 49 22:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คูหา 50 เป็นเรื่องคุณรัน หรือป่าวอ่ะค่ะ เฮาไม่ยอมนะ รอลุ้นอยู่ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 27 มี.ค. 49 22:16:50 A:203.209.123.22 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เป็นเรื่องของรันคับ.. เขียนได้ยาวเชียว งือ... เขียนคุยกะคุณแก้มป่องด้วยล่ะ งือ.. คุยว่ารันก็ไม่รู้เหมือนกันคับว่าหนังสือของรันมีขายที่ไหนบ้าง เห็นเพื่อน ๆ แจ้งมาว่ามีขายอยู่หลายที่เหมือนกัน แต่ไม่เห็นมีใครบอกว่ามีขายที่ซีเอ็ดเรย.. เอาเป็นว่าถ้าหาซื้อไม่ได้จริง ๆ ก็หลังไมค์มาบอกรันแล้วกันนะคับ รันยังเหลืออีกสองเล่ม แล้วรันจะส่งให้คับ ขอบคุณนะคับ งือ...Y_Y จากคุณ : รันนรา - [ 27 มี.ค. 49 23:02:27 ]

ความคิดเห็นที่ 55 หลังไมค์ คืออะไรอ่ะ แล้วเฮาต้องทำอย่างไรอ่ะ ถึงจะได้หลังไมค์ แล้วงานสัปดาห์หนังสือ จะมีงานคุณรันมั้ย เฮาไปเดินอยู่แล้วทุกครั้งอยู่แล้น แล้วคืนนี้เฮา จะได้ลุ้น " น้องน้ำ " ต่อหรือป่าวฮะ เวลาคุณรันแปะที ก็ดีใจหาย เหอๆๆ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 27 มี.ค. 49 23:26:31 A:203.209.123.22 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 56 วันนี้คุณรัน คงไม่แปะแล้วเนอะ เฮา ไปแล้วดีกว่า เหอๆๆ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 28 มี.ค. 49 00:19:53 A:203.209.123.22 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อิอิ โหวตก่อนนอน ง่วงจัด ยังไม่ได้อ่านเพิ่มเติมอะไรเลย อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 28 มี.ค. 49 00:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 58 หลังไมค์ต้องสมัครเป็นสมาชิกอ่ะครับ คุณรันไม่ยอมแปะแล้วววววววว มาต่อโดยไวนะครับ จากคุณ : ป้อแป้เป็นเยลลี่ปีโป้ - [ 28 มี.ค. 49 01:21:00 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เข้ามาอ่านช้าไปหน่อยค่ะ .. แอบเรียนหนักง่ะ แต่ยังติดตามผลงานคุณรันเสมอนะคะ ว่าแต่คุณรันออกหนังสือเหรอคะ .. ทำไมเราไม่รู้เนี่ย หลังเขาจริงๆ ( คุณรันง่ะ หลังไมค์ก็ไม่ยอมบอกไรเลย ใจร้ายๆ .. ไปโทษคุณรันอีกเรา T_T" ) จากคุณ : กาจาปิง - [ 28 มี.ค. 49 21:48:15 ]

ความคิดเห็นที่ 60 วันนี้งานเยอะ เพิ่งกลับเองเหนื่อยจัง แต่ก็ยังแอบแวะเข้ามาดู คุณรันไม่แปะต่อเหรอคะ รออ่านอยู่นะคะ คุณรันสู้ต่อไป ตอนนี้รอผลตอบรับการเป็นสมาชิกอยู่ค่ะ :) เอาไว้คงได้รู้ว่า หลังไมค์ทำยังไงนะคะ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 29 มี.ค. 49 00:43:24 A:203.209.115.101 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ไปนอนก่อนดีก่า พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 29 มี.ค. 49 01:32:50 A:203.209.115.101 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อิอิ โหวตก่อน แล้วค่อยอ่าน ตอนนี้แควน ๆ เพิ่มขึ้นรึป่าวนะ อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 29 มี.ค. 49 09:32:02 ]

ความคิดเห็นที่ 63 อย่าอยู่คนเดียวเลยคืนนี้ คุณรันมาแปะน๊า แฟนๆรออยู่ค่ะ จากคุณ : เชรี - [ 29 มี.ค. 49 22:01:30 ]

ความคิดเห็นที่ 64 แอบลุ้น ให้คุณรันมาปั่นๆ มาแปะ ไวๆๆ คุณรันเริ่มหายตัวไปแย๊วว จากคุณ : แก้มป่อง - [ 30 มี.ค. 49 00:01:00 A:203.209.123.43 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 65 รันมาแว้วววววววววว มะคืนมาวไปหน่อยคับ..อะอะอะ.. เขียนมะออกเรย.. วันนี้ไม่มาวคับ.. จะเขียนให้เยอะ ๆ เรย ขอทักทายเพื่อน ๆ ทุกคนนะคับ จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 30 มี.ค. 49 20:07:37 ]

ความคิดเห็นที่ 66 น้ำรอผมอยู่แล้วตรงหน้าร้านเดิม มันเป็นผับกึ่งเรสเตอร์รองท์ ทานข้าวเคล้าเสียงเพลงกลั้วแอลกอฮอล์ลได้เป็นอย่างดี แต่น้ำไม่เลือกร้านนั้น..เธอกลับพยักหน้าชวนผมไปอีกร้านหนึ่ง เป็นร้านที่ผมต้องยืนนิ่งเพื่อทำใจ..ปรับสภาพตัวเองให้ทนต่อควันบุหรี่ที่ตรลบอบอวลและเสียงเพลงที่สะท้านแก้วหูให้ได้ ไม่น่าเชื่อว่าหญิงเรียบอย่างน้ำ..กลับชอบเข้าเธค เธอมองหน้าผมนิดหนึ่ง..ก่อนจะเอ่ยออกมาเบา ๆ "ฉันอยากจะรู้ว่าข้างในมันเป็นอย่างไร..จะเหมือนกับที่เชียงใหม่ไหม..นายช่วยเข้าไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ.." ++ นอกจากควันบุหรี่และเสียงเพลงที่ดังลั่นไม่เว้นแม้แต่วินาทีแล้ว ภายในนั้นยังเต็มไปด้วยผู้คน น้ำดูตื่นตาตื่นใจกับมันมาก..ผมเองก็เพลิดเพลินกับสิ่งสวยงามที่ใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นในนั้น.. บ้างผมสั้น..บ้างผมยาว บ้างตาตี่ บ้างตาโต ที่ดูเหมือน ๆ กันก็คือความขาว วาว..ขาวอะไรขนาดนั้น.. ผมกลืนน้ำลายเอื้อก.. "ระวังตาจะหลุดออกมานอกเบ้า.." น้ำตะโกนแข่งกับเสียงเพลง..ผมเห็นเธอแอบสำรวจเสื้อผ้าของตัวเอง เสื้อหลวมโพรก..กางเกงยีนส์มิดชิด "ฉันไม่รู้ว่าเขาต้องใส่กันอย่างนั้น.." "ผมว่าสวยดีแล้ว.." "อะไรนะ?" ผมคงพูดเบาไป..แต่ก็ไม่กล้าพูดอีกครั้ง ยกนิ้วหัวแม่โป้งมือให้เธอแทน "เราไปหาที่นั่งกันดีกว่าครับ..สงสัยจะไม่มีซะล่ะมั้ง" +++ เราได้นั่งด้วยความบังเอิญ..บังเอิญผมกล้าพอที่จะไปขอเก้าอี้ที่ว่างจากโต๊ะหนึ่งมาได้..แล้วให้พนักงานช่วยหาโต๊ะมาให้ มันอยู่ลึกสุดกำแพงด้านหนึ่งพอดี..ตรงหน้าเป็นฟลอร์เต้นรำและเวทีที่นักดนตรีกำลังเต้นยึกยักไปกับเสียงเพลง เราสั่งเครื่องดื่ม..และขนมขบเคี้ยว..เธอมองไปทางแสงไฟบนเวที..แสงสีที่สาดมากระทบใบหน้าของเธอ..มันช่วยทำให้เธอเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น..หรือตัวการ์ตูนญี่ปุ่นมากยิ่งขึ้น ใจผมไพล่คิดไปถึงผู้ชายคนนั้น..คนที่เคยเป็นแฟนของเธอ เขาคงจะเสียดาย..และเสียใจมากที่ต้องเสียเธอไป คงเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าผม..เขาคงเศร้าโศกเสียใจเหมือนอย่างผม.. คิดแล้วแค้นลึก ๆ ..หรือเพราะความเจ็บปวดนั้นทำให้ผมแค้นผู้หญิงทุกคน? "มองอะไรคะ?" เธอถามขึ้นมาโดยไม่หันหน้ามาด้วย.. "นายคงสงสัยล่ะสิ..ว่าทำไมฉันถึงต้องชวนนายมา..และเมื่อคืนทำไมฉันถึงไปรอพบนายที่หอพัก" ผมยังพูดอะไรไม่ถูก..เธอค่อย ๆ หันมา "และที่นายมาเป็นเพื่อนฉันวันนี้..ก็เพื่ออยากจะรู้คำตอบนั่นใช่ไหม?" ++++ จากคุณ : รันนรา - [ 30 มี.ค. 49 21:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 67 แก้มป่อง ก็อยากรู้คำตอบเหมือนกัน คุณรัน แปะๆๆๆ ไวๆ เน้อ เฮาจะคอยอ่าน ปล แล้วเมื่อคืน ทามมายคุณรันต้องมาววว เหมือนคุณรันในตัวละคร ด้วยหล่ะคะ :) เรื่องนี้ทุกตอน พระเอก มาวววว ทุกทีสิหน่า อุอุ อิอิ โอะโอะ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 30 มี.ค. 49 23:09:25 A:203.209.121.229 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อิอิ ดู เป็นต่อ จบแล้วก้อเตรียมตัวนอน แต่แวะมาโหวตก่อนนอนเจ้า อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 30 มี.ค. 49 23:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 หวัดดีคับคุณแก้มป่อง ต้องขอโทษด้วยคับคืนนี้รันเขียนได้แค่นี้เอง พอดีต้องคุยธุระกับเพื่อนน่ะคับ..เลยไม่ได้เขียนต่อเลย ขออภัยนะคับ พรุ่งนี้รันจะมาแปะต่อคับผม หวัดดีคุณกวงด้วยนะคับ..หลับฝันดีคับ แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 49 00:02:43 จากคุณ : รันงับ (รันนรา) - [ 31 มี.ค. 49 00:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ม่ายเป็นไรหรอกค่ะ งานนักเขียน ต้องใช้ จิตวิญญาณ และความพร้อมด้วย รีบมาก เครียดป่าวๆๆ แก้มป่อง ก็ทำงานเหมือนกัน :) ฝันดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกคน จากคุณ : แก้มป่อง - [ 31 มี.ค. 49 00:06:27 A:203.209.121.229 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 71 แหะ.. วันนี้รันมาดึกจังคับ แหะ.. คิดถึงเพื่อน ๆ จังคับ แหะ.. จากคุณ : แหะงับงับ (รันนรา) - [ 1 เม.ย. 49 01:31:13 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ผมพูดอะไรไม่ออก.. เธอยิงคำถามตรงใจอีกแล้ว พอดีพนักงานมาเสริฟเครื่องดื่ม.. ผมคว้าแก้วของผมกระดกเข้าเต็มอึก..ส่วนเธอค่อย ๆ จิบ.. พริบตาเดียวหมดแก้ว มากาเร็ตสีฟ้าอ่อน..ล้อมด้วยเกล็ดเกลือ..ประดับด้วยชิ้นมะนาวฝานบาง มันหวานอมเปรี้ยว..หากแอลกอฮอล์ลมากเสียกว่าแม่โขงในปริมาณเท่ากัน เธอจิบประสาอะไรกัน?? +++ "เมื่อคืนที่ฉันไปหานาย..ก็เพราะรู้สึกว่ามีอะไรที่ไม่เคลียร์ระหว่างเราบางอย่าง?" ผมเงียบ "ฉันพบเขาในสถานที่อย่างนี้แหละ..หล่อ..แต่งตัวดี..ท่าทางสุภาพ.." ผมกระดกแก้วในมืออีกครั้ง "ฉันยอมรับที่เขาหน้าตาดี..แต่ฉันไม่ถึงกับปลื้มเขามากมาย..หากเขาเองต่างหากที่พยายามมาพบฉัน..จนในที่สุดเราก็คบกัน.." เพลงยังคงดังลั่นอยู่อย่างนั้น..ดีที่เรานั่งอยู่ในส่วนที่ไม่ดังเท่าไรนัก..ผมพยายามเงี่ยหูเต็มที่ "ฉันไม่เคยแคร์ว่าฐานะเขาจะเป็นอย่างไร..ขอให้เขารักฉันจริง ๆ และขอให้เขามีความพยายามที่จะทำให้ชีวิตของตนเองดีขึ้น.." เพลงดิ้นจบลงไป..พร้อมกับขึ้นอินโทรเพลง ๆ หนึ่งที่คุ้นหู "ฉันช่วยเหลือเขาตลอด..แต่เขาไม่เคยช่วยเหลือตัวเอง..ปล่อยทิ้งวันเวลาให้ผ่านไปกับการเที่ยวสนุก..ฝากอนาคตของตัวเองไว้กับเพื่อนที่ต้องออกเงินเลี้ยงเขาตลอด.." เธอกวาดสายตาหาพนักงานเสริฟ เมื่อเห็นก็กวักมือเรียก "ฉันกระตุ้นเขาทุกอย่าง..ว่าชีวิตของคนต้องมีมากกว่าเรื่องนั้น..เขาต้องเรียนให้จบ..เขาต้องทำงาน..เขาต้องสร้างรากฐานของชีวิต..แต่ก็สูญเปล่า.." พนักงานคนนั้นไม่เห็นว่าเธอเรียก..ก็คนเยอะออกขนาดนั้น.. เธอถามผมว่ามีไฟแช๊คหรือไม่..ผมบอกผมไม่สูบบุหรี่..เธอมองผมอย่างแปลกใจ "ขี้เหล้าแต่ไม่สูบบุหรี่..เพิ่งเคยเห็นก็วันนี้แหละ" แล้วเธอก็ลุกขึ้นไปโต๊ะข้าง ๆ เธอกล้าพอที่จะไปขอยืมไฟแช็คจากใครคนหนึ่งที่ไม่รู้จัก..จุดมันให้สว่างวูบ พนักงานคนหนึ่งเข้ามาถาม..เธอบอกอยากได้บรั่นดี "น้ำไม่ต้อง" เรานิ่งงันกันอยู่อีกครู่..กระทั่งเพลงช้าเพลงใหม่เริ่มอินโทรขึ้น เสียงกีตาร์บาดลึกหัวใจ..ทำนองของมันเนิบช้า..หากเนื้อหารวดร้าว "ฉันกลายเป็นคนอย่างนี้..ได้อย่างไง..ฉันเห็นแก่ตัวใช่ไหม..ที่ทำอย่างงั้น.." เพลง "คนไม่เจียม" ของพลพลนั่นเอง เธอนิ่งซึม..แววตาตกวูบ.. "เพลงนี้เขาเคยบอกว่า..มันตรงกับใจเขามากที่สุด.." เสียงทุ้มนุ่มของพลพลยังดังต่อไป "จะพูดคำว่ารัก..เพื่ออะไร..ทั้ง ๆ ที่คนอย่างฉัน..ไม่ควรคู่เธอ..." เธอมองแก้วเบียร์ในมือผม..ผมยื่นให้เธอ.. "แต๊งค์..วันนี้ฉันอยากเมา.." ++++ แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 49 02:28:36 จากคุณ : คืนนี้จะเขียนถึงเช้ามะนี่?? (รันนรา) - [ 1 เม.ย. 49 02:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 73 "ตลอดเวลาที่เราคบกัน..ฉันช่วยเหลือเขามาตลอด..คอยกระตุ้นให้เขาทำในสิ่งที่ควรทำ..แต่ก็ไร้ผล..เขายังคงสนุกอยู่กับเพื่อน ๆ ของเขา..วัน ๆ เอาแต่เที่ยว..เรียนก็ไม่สนใจ..อนาคตฝากไว้กับเพื่อนที่ต้องออกเงินเลี้ยงเหล้าพาเขาเที่ยวตลอดเวลา.." บรั่นดีมาเร็วกว่าที่คิด..เธอรับมาแล้วยกขึ้นจิบ..คราวนี้จิบจริง ๆ "กระทั่งวันหนึ่ง..ฉันต้องพูดกับเขา..ฉันต้องการความเชื่อมั่นในอนาคตของเรา..แต่สิ่งที่ฉันได้ยินกลับมา..มีเพียงแต่คำว่ารัก..เขาบอกว่าเขาให้ฉันได้เพียงหัวใจเท่านั้น..อย่างอื่นเขาให้ฉันไม่ได้.." ดนตรีรัวจังหวะเพื่อรับท่อนสร้อยของเพลง.. "คำว่ารัก..แม้มันจะยิ่งใหญ่..แต่มันไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง..." เธอสบตาผม..พูดด้วยเสียงที่ฟังแล้วหัวใจแหว่งวิ่น "สำหรับผู้หญิง..ความรักมันไม่พอ..และยิ่งสำหรับฉัน..ถ้าเป็นนายนายก็ต้องรู้ว่ามันไม่พอ.." "ความรักอย่างเดียวมันช่วยอะไรไม่ได้จริง ๆ!!" +++++ จากคุณ : หลับกันหมดแร้วเหรอคับ..Y_Y (รันนรา) - [ 1 เม.ย. 49 02:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ครอบครัวของเธอเป็นตระกูลเก่าแก่ของเมืองเชียงใหม่ ชาติตระกูลทำให้เธอเป็นที่คาดหวังของครอบครัว "ฉันต้องปกปิดทางบ้านว่าคบกับเขา..ต้องโกหกทุกอย่างแม้ว่าฉันจะเป็นคนที่เกลียดคนโกหกมากที่สุด..ฉันว่าฉันให้เขามามากพอแล้ว..ฉันเลยถามเขาว่าฉันขอเลิกกับเขาได้ไหม" "อย่าฉุดเธอไว้อีกเลย..ขอที..จับมือเธอไว้อย่างนี้..เพื่ออะไร..ปล่อยเธอให้หวนกลับฟ้า..ของเธอไป.." เสียงเพลงช่างเข้ากับเรื่องราวของเธอนัก เธอคงฟังเพลงไปด้วยและเล่าเรื่องราวของเธอไปด้วย เธอจึงบอกว่า "ฉันคงเป็นดาวที่ต้องลอยขึ้นฟ้า..ยอมถูกผู้คนก่นด่าว่าเห็นแก่เงินและศักดิ์ศรีมากกว่าความรัก.." บรั่นดีในมือถูกยกขึ้นอีกครั้ง..คราวนี้เธอดื่มไปอึกใหญ่.. "ฉันถามนายหน่อย..ผิดด้วยหรือที่ดาวจะต้องเห็นแก่ท้องฟ้า..ไม่ยอมลดตัวลงมาให้ฟ้าแปดเปื้อน..ผิดด้วยหรือที่ฉันต้องแบกหน้าตาของครอบครัวของฉันไว้เต็มทั้งสองบ่า..ฉันผิดด้วยหรือ??" บรั่นดีแก้วนั้นเกลี้ยงฉาดไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่ผมแอบกลืนน้ำลายด้วยความฝาดลิ้น.. ++++ จากคุณ : หยา..จาตีสามแร้ว.. (รันนรา) - [ 1 เม.ย. 49 02:46:53 ]

ความคิดเห็นที่ 75 อิอิ จาตี 3 แย้วว จามีใครอยู่เป็นเพื่อนคุณรันมะเนี่ย เห็นชื่อคุณแก้มป่องแล้วนึกถึง โบ สุนิตา ป่องขนาดนั้นป่ะคับ อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 1 เม.ย. 49 11:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 76 มารอลุ้นตอนต่อไปอยู่จ้า! จากคุณ : picmee22 - [ 1 เม.ย. 49 14:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 77 มาลุ้นตอนต่ออีกเช่นกันครับ แต่ว่อ่านแล้วโดนตัวเองแฮะ จากคุณ : et009 - [ 1 เม.ย. 49 16:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สนุกมากครับ มีรวมเล่มไหมเนี่ย อยากได้จัง จากคุณ : เจ้าของไร่แห้ว - [ 1 เม.ย. 49 16:14:51 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คนผ่านทางค่ะ แวะมาอ่านวรรณกรรมรายวันของคุณ รันนราค่ะ :) จากคุณ : Hana Yori - [ 1 เม.ย. 49 17:23:09 ]

ความคิดเห็นที่ 80 รออยู่นะคะ ลุ้นจัง - - +++ จากคุณ : disordered - [ 1 เม.ย. 49 21:51:54 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อิอิ เย้ ๆ ตอนนี้ได้ขึ้นเป็นอันดับ 3 แล้วนะคุณรัน ถ้าคุณหญิงได้รู้ คงดีใจด้วยแน่ ๆ ว่าละก้อกดโหวตอีกทีก่อนปายนอน คืนนี้นอนเร็วเป็นพิเศษ ง่วงจัด อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 1 เม.ย. 49 23:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 82 มาถ่างตา ร่วมกดโหวตด้วยคน จะได้ขึ้นและคงอันดับได้นานๆนะ จากคุณ : เทศระวี (เทศระวี) - [ 1 เม.ย. 49 23:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 83 แพรแวะมาอ่านค่ะ คุณรันนรารีบมาต่อเร็ว ๆ นะคะ กำลังสนุกเลย จากคุณ : ผ้าแพรอบดอกไม้ (pretty_prae) - [ 2 เม.ย. 49 01:44:55 ]

ความคิดเห็นที่ 84 มาตามอ่านเช่นกันค่ะ ปล....หนังสือของคุณรันนรา  มีวางขายที่สัปดาห์หนังสือด้วยหรือเปล่าคะเนี่ย??? แล้วจะอุดหนุนนะจ๊ะ... ไปนอนก่อนค่ะ บุญรักษาค่ะ ปล...ฝากหวัดดีคุณกวง อิอิ  ด้วยจ้า   อิอิ จากคุณ : ลาบไก่ใส่ตับหมู - [ 2 เม.ย. 49 03:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 85 good when i read it...first time coming here...good time when I have read it...will be continue.. จากคุณ : CC - [ 2 เม.ย. 49 20:48:52 A:218.212.125.29 X:202.156.6.53 ]

ความคิดเห็นที่ 86 อิอิ ฮิ๊วววว เจ้าแม่ลาบฯแวะมาซ้าด้วย ท่าทางกระทู้นี้จะเริ่มเฮง เฮง เฮง แว้วว อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 2 เม.ย. 49 20:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ไปอุดหนุนแน่จ้า ไม่พลาดๆ +1 จากคุณ : ชอบจังเลย (Toya^_^) - [ 2 เม.ย. 49 22:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ชอบจังเลย...ค่ะ จากคุณ : กระโปรงสีเบจ - [ 2 เม.ย. 49 22:41:08 ]

ความคิดเห็นที่ 89 กินใจๆๆ จากคุณ : ประจุบวก - [ 2 เม.ย. 49 23:28:13 ]

ความคิดเห็นที่ 90 คุณรันยังไม่ยอมมาต่ออีก จากคุณ : ป้อแป้เป็นเยลลี่ปีโป้ - [ 3 เม.ย. 49 01:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อิอิ ตั้งแต่ได้ที่ 3 เนี่ย ยังมะเห็นคุณรันเลย ไปแอบฉลองกะสาว ๆ ที่ไหนป่าวววว อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 3 เม.ย. 49 06:34:54 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เข้ามารอคุณรัน หลายวันแล้วน๊าค๊า... คุณรันหายไปไหนหง่ะ...คิดถึงนะ จากคุณ : NuBozo - [ 3 เม.ย. 49 12:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 93 สปอยล์ตอนจบก่อน แล้วค่อยเล่าต่อได้ไหม๊เนี่ย ... อยากรู้ตอนจบเร็วๆง่า -*- จากคุณ : TalkyWalky - [ 3 เม.ย. 49 14:28:24 ]

ความคิดเห็นที่ 94 หายไปเลยยยยย รีบๆมาต่อเร็วๆนะคะ +++ จากคุณ : disordered - [ 3 เม.ย. 49 20:23:25 ]

ความคิดเห็นที่ 95 พี่รันของนู๋กลับมาแล้วหรอ รู้มั้ยว่าห้องนี้มีความหมายควรค่าแก่การเข้ามามากขึ้นทันทีเลยค่ะ ^_^ ไม่ได้คุยกับพี่รันนาน พี่คงสบายดีตามสภาพของคนมีความคิดดีๆ ดีใจที่ได้อ่านผลงานพี่รันอีก จะรออ่านตลอดไปค่ะ จากคุณ : หนูโตแล้วแม่ - [ 3 เม.ย. 49 22:57:56 ]

ความคิดเห็นที่ 96 หวัดดีคับ วันนี้ไปเดินงานหนังสือมาเมื่อยจัง ยังเดินไม่ครบเลย คุณรันคะ มะเห็นหนังสือคุณรันเลย ทำไงดี อยากอุดหนุนอ่ะคะ ยังไม่ได้อ่านต่อเลย เด๋วอ่านก่อนนะคะ จะกลับมาคุยใหม่นะ นอนกันหรือยังคะ *^________^* จากคุณ : แก้มป่อง - [ 3 เม.ย. 49 23:19:41 A:203.209.117.36 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 97 แฮะๆ เพิ่งเคยเข้ามาอ่าน ปกติไม่เคยย่างกราย เข้าห้องสยามเลย - -" สนุกดีครับ รออ่านอยู่น้า จากคุณ : น้องอุ๋ยกั๊บ - [ 3 เม.ย. 49 23:27:38 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อ่านจบแย๊ว วันนี้จะมีต่อไม๊นะ อยากอ่านไวๆ จังเลยค่ะ คุณรัน เด๋วคืนนี้ แก้มป่อง อยู่เป็นเพื่อนแล้วกัน แต่สงสัยอ่ะคะ สมัครสมาชิกตั้งนานแล้ว ทำไมยังไม่ได้สักทีอ่ะ สงสัย กว่าจะรู้หลังไมค์ ก็คงอีกนาน แหะๆๆ รันนรา ... นามปากกา.. อวลด้วยรัก ไฉนนัก ... หนีหาย...อยู่หนไหน แฟนคลับ...รอเจ้าอยู่..อย่างห่วงใย รันรู้ไหม...ถ้ารู้นะ...รีบกลับมา... ( แต่งต่อ ) :P จากคุณ : แก้มป่อง - [ 3 เม.ย. 49 23:32:42 A:203.209.117.36 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ผมปล่อยให้เสียงเพลงกล่อมเราทั้งสองไปอย่างเงียบงัน สิ่งที่เธอบอกผมทำให้ผมต้องนิ่งคิด.. เหตุผลของเธอหากเป็นจริง..ก็เป็นเรื่องที่ใครก็โทษเธอไม่ได้ แต่ว่า..ใช่สิ..แต่ว่า.. "แล้วไงครับ..เมื่อดาวรู้ตัวว่าต้องกลับขึ้นฟ้า..ดาวก็ทิ้งดินไปเสียเฉย ๆ โดยไม่สนใจเลยหรือว่าดินจะเป็นอย่างไร..เจ็บปวดแค่ไหน..ทรมานแค่ไหน?" ผมถามเธอไปในสิ่งที่ข้องใจ..เป็นคำถามเดียวกับที่ผมอยากจะถาม "แนน" ผู้หญิงคนที่ทิ้งผมไปคนนั้น เธอไม่ตอบในทันที..ก้มมองแก้วบรั่นดีเปล่าตรงหน้า..แม้แสงจะมืดสลัว..มีเพียงแสงสีวับแวมสาดส่องมาตามจังหวะของสปอตไลท์ ผมก็ยังเห็นว่าสีหน้าของเธอเริ่มเปลี่ยนไปตามแอลกอฮอล์ลที่ดื่มเข้าไป แล้วเธอก็สบตาผมด้วยสายตาระยับแสง "มันก็คงเป็นความรู้สึกเดียวกับดาว..ที่ต้องเจ็บปวด..โหยหา..ทรมาน..ดีไม่ดีดาวจะเสียใจมากกว่าซะด้วยซ้ำ..เพราะดาวเป็นฝ่ายหักใจด้วยตนเอง.." "จริงหรือ?..คนทิ้งกับคนถูกทิ้ง..ค่าความรู้สึกมันต่างกันมากนัก..คนทิ้งก็คงเหมือนตัดสินใจทิ้งของที่เคยรักที่หาค่าไม่ได้สักชิ้นหนึ่งไป..อย่างดีก็เสียใจไม่นาน..แต่คนถูกทิ้ง..คงจะเจ็บปวดเพราะถูกมองว่าไร้ค่าเสียแล้ว..ผมว่าความรู้สึกเสียใจมันต่างกันมากนัก.." รอยยิ้มปรากฏตรงริมฝีปากของเธอ..เป็นรอยยิ้มที่ผมต้องรีบเบือนหน้าหนี..เธอน่ารักเกินไปซะแล้ว "นายพูดเหมือนนักประพันธ์..แต่ต่อให้นายเป็นนักประพันธ์ชื่อก้องโลก นายก็ไม่สามารถจะถ่ายทอดความรู้สึกของคนที่ต้องยอมทิ้งหัวใจตัวเองไปด้วยเพราะความจำเป็นได้ทั้งหมดหรอก.." "แต่ผมไม่เห็นคุณ..เอ้อ..น้ำจะเสียใจอะไรมากมายเลยนี่นะ.." "เหรอ..นายอยากเห็นฉันนั่งร้องไห้เหรอ? นายอยากเห็นฉันดื่มเบียร์เหมือนกับอาบมันทั้งถังอย่างนายล่ะเหรอ..นายถึงจะเห็นว่าฉันเสียใจ?" ผมอึ้ง..นั่นสิ..การเสียใจจำเป็นต้องแสดงออกเสมอไปหรอกหรือ? ผมเอนไหล่พิงกำแพง..มองเธออย่างพินิจอีกครั้งหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้..ใครจะเชื่อว่าสามารถใช้ความสวยหวานปกปิดความใจเด็ดได้อย่างมิดชิดขนาดนี้.. เมื่อทบทวนในสิ่งที่เธอเล่ามา..มันก็ทำให้ผมเข้าใจขึ้นมาได้แล้ว..ที่เธอไปหาผมเมื่อคืนรวมทั้งการที่ชวนผมออกมาในวันนี้..ก็เพราะเธออยากจะเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังนั่นเอง เธอต้องการจะบอกผมเพียงว่า..เธอก็มีหัวใจ..ความจำเป็นต่างหากที่ทำให้เธอต้องทิ้งคนที่เธอรัก..ไม่ใช่เรื่องของเงินหรือฐานะเพียงอย่างเดียวอย่างที่ผมเข้าใจ ดูเหมือนเธอจะอ่านใจผมออก..รอยยิ้มอ่อนโยนประดับที่ใบหน้าของเธอ "ฉันแค่อยากจะบอกนายว่า..นายไม่ใช่คนเดียวหรอกที่อกหัก..นายไม่ใช่คนเดียวหรอกที่ถูกทิ้ง..ยังมีคนอีกมากมายนักที่ต้องเจ็บปวดเพราะความรัก..และที่สำคัญ.." เธอมองตาผม.. "ความรักเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ.." ++++ จากคุณ : รันนรา - [ 4 เม.ย. 49 00:32:10 ]

ความคิดเห็นที่ 100 โอ๊ย...อยากอ่านต่อค่ะ จากคุณ : กระโปรงสีเบจ - [ 4 เม.ย. 49 00:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ขอทักทายเพื่อน ๆ ทุกคนนะคับ และต้องขอโทษด้วยที่รันหายไปนาน..ตอนนี้รันว่างจะเขียนต่อแล้วคับ ขอบคุณนะคับที่ทำให้เรื่องของรันหาง่ายขึ้น..ด้วยการช่วยกันโหวตให้ไปอยู่หน้าหนึ่ง(บรรทัดที่ 3) จนได้ เพื่อน ๆ น่ารักจังเล้ย.. ปล. แก้มป่องคับ..มาพนันกันดีกว่าว่าใครจะนอนได้ดึกกว่ากัน..ดีมะคับ ผมต่อให้สามหนึ่งลูกควบครึ่งเลยเอ้า.. อิอิ..(เลียนแบบคุณกวง) จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 4 เม.ย. 49 00:38:35 ]

ความคิดเห็นที่ 102 วันนี้จะเขียนยาวไหมครับ จากคุณ : ex - [ 4 เม.ย. 49 00:41:49 A:221.128.106.197 X: TicketID:002225 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ดึกพอสมควร..ที่เราสองคนพากันกลับบ้าน น้ำดื่มไปอีกนิดหน่อย..กระนั้นเธอก็มีอาการเมาออกมาให้เห็น ผมเองนั้นดื่มจนชิน..ต่อให้ดื่มมากกว่านี้ก็เชื่อว่าจะดูแลตัวเองและเธอได้..ผมบังคับตัวเองได้ดีแม้ในรถแท๊กซี่ที่เรานั่งหัวไหล่ห่างกันเพียงคืบ.. "รัน..นายไม่มีอะไรจะถามฉันมากกว่านี้หรือ?" เธอถามเบา ๆ ลมจากแอร์รถพัดไรผมที่ปิดแก้มขาวของเธอ ผมเงียบ..กลิ่นหอมบางอย่างโชยเข้าจมูกของผม..มันเป็นกลิ่นที่ทำให้หัวใจผมสดชื่นกว่าที่เคย "นายไม่สงสัยหรือว่าเมื่อคืนนี้ฉันไปหานายที่หอพักทำไม?" ผมยังเงียบ..บอกตรง ๆ ว่าพูดอะไรไม่ค่อยออกในเวลานั้น.. เธอหันมา..พอรู้ว่าผมมองเธออยู่แล้วเธอก็หลบตาโดยเร็ว "ฉันรู้ว่านายไม่ชอบหน้าฉันในทันทีที่ฉันบอกว่าฉันเลิกกับแฟนเพราะเขาจน..ฉันจึงไปหานายเพื่ออยากจะให้นายเข้าใจว่าคนแต่ละคนต่างก็มีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น.." "ผมเข้าใจดี.." จำได้ว่าผมพูดไปอย่างนั้น.. "ฉันยังมีเรื่องที่จะให้นายช่วยอีกด้วย.." "เรื่อง?" "ช่วยบอกกับต่อเพื่อนของนายด้วยว่า..ตอนนี้ฉันไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่กับใคร..และอีกเรื่องที่สำคัญกว่านั้น.." เธอหันมาด้วยสีหน้าจริงจัง.. "นีเป็นเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุด..ฉันเพิ่งเห็นเขามีความสุขเมื่อได้รู้จักกับนาย..ช่วยดูแลหัวใจเพื่อนของฉันด้วยนะ.." ++++ น้ำลงจากแท๊กซี่ตรงหน้าบ้านของต่อ..ผมไม่สามารถจะลงไปส่งเธอได้เนื่องจากเธอขอไว้ "ฉันว่าอย่าให้ใครรู้เลยว่าเราไปเที่ยวด้วยกัน..ขอบคุณสำหรับการเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับคืนนี้นะคะ.." เธอเปิดประตูรถ..ก้าวลงไป.. ก่อนปิดประตูเธอก้มลงมองเข้ามา.. "ฉันอยากจะมีโอกาสพานายเที่ยวที่เชียงใหม่บ้าง..จะได้ไหม?" ผมยังไม่ทันตอบ..แต่เธอก็ปิดประตูเสียก่อน คำตอบจึงถูกกลืนลงคอที่ตีบตัน.. พร้อมกับหัวใจที่กระตุกวูบวาบด้วยลีลาการเต้นที่แปลกพิกล ผมจึงรู้ตัวในเวลานั้นนั่นเองว่า..คนอย่างผม..ก็มีหัวใจอยู่เหมือนกันนี่นา.. ++++ จากคุณ : รันนรา - [ 4 เม.ย. 49 01:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ตื่นเต้นๆ >.< +++ จากคุณ : disordered - [ 4 เม.ย. 49 01:11:38 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ผมคงจะเขียนได้ถึงตีสองคับ.. พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า...และที่สำคัญกว่านั้น.. ตอนนี้ผมมาวววววววคับ *_*' เอิ๊กซ์ จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 4 เม.ย. 49 01:12:01 ]

ความคิดเห็นที่ 106 เขียนต่อตามสบายและครับ เจ้าของกระทู้อยู่ถึงเท่าไรผมก็อยู่ถึงเท่านั้น ปล. ผมไม่เกี่ยวข้องแต่อย่างใด แต่ตอนนี้ อยากจะบอกว่า ผมนั่งเมาไปอ่านไปครับ... จากคุณ : ประจุบวก - [ 4 เม.ย. 49 01:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ผมกลับถึงหอพักด้วยหัวใจที่เต้นจังหวะแร๊พไม่หยุด ผมหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้..ว่าผมเป็นอะไรไป ทุกคราวเมื่อถึงห้อง..ความคุ้นเคยเก่า ๆ จะต้องวูบเข้าเกาะกุมหัวใจจนปริแตกรวดร้าวจากการสูญเสีย "แนน" ไปในครั้งนั้น แต่วันนี้ไม่เป็นอย่างนั้น..ห้องที่เคยทึมทึบซึมเซากลับโปร่งโล่งแจ่มใสกว่าที่เคย..อารมณ์อยากฟังเพลงกระชากใจกลับเปลี่ยนเป็นอยากจะนั่งจมอยู่กับสิ่งอื่นมากกว่า สิ่งนั้นคืออะไร?..ไม่นะ..ไม่ใช่.. ผมไม่ได้คิดถึงน้ำ..ผมไม่ได้ชอบเธอ ดวงตาของเธอคงจะหวานไปหน่อย..รอยยิ้มของเธอออกจะน่ารักไปนิด..และตัวของเธอก็มีกลิ่นหอมดีด้วยล่ะ เปล่านะ..ผมไม่ได้ชอบเธอ.. ผมทิ้งตัวลงนอนแผ่หราลงบนเตียง..เสียงของน้ำยังดังก้องหู "ฉันอยากจะพานายเที่ยวที่เชียงใหม่บ้าง..จะได้ไหม??" คำตอบเพิ่งจะหลุดรอดออกมาจากลำคอที่ตีบตันได้ก็วินาทีนี้เอง "ได้สิครับ.." +++++ ผมคงจะนอนอมยิ้มอยู่อีกนาน..ถ้าโทรศัพท์ไม่ดังขึ้น ผมรับอย่างรวดเร็ว..น่าอายที่จะบอกว่าผมคิดว่าเป็นน้ำ ไม่ใช่..เป็นนี.. ยัยเต้าหู้ยี้คนนั้น "รันเหรอคะ..ไปไหนมาคะ?" ผมอึกอัก.. "นีโทรฯ มาตั้งหลายรอบ..คงแอบไปเมาที่ไหนมาล่ะสิเนี่ย.." ผมกลบเกลื่อนด้วยการหัวเราะ "ยัยน้ำกลับมาแล้วนะคะ..เมามาเชียว..ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้.." ผมหูผึ่ง.. "เปลี่ยนยังไงครับ?" "น้ำไม่เคยเมา..แม้ตอนเลิกกับแฟนน้ำก็ไม่เคย..น่าแปลกที่วันนี้กลับเมา..แถมยังไปเมาคนเดียวซะด้วย..น่าเป็นห่วงจริง ๆ" คำพูดของน้ำประโยคนั้นดังขึ้นในความรู้สึกอีกครั้ง "นีเป็นเพื่อนสนิทของฉัน..ขอให้นายดูแลหัวใจของเธอให้ดีด้วยนะ.." เสียงฮัลโหลดังมาเมื่อนีเห็นผมเงียบไป "นีสนิทกับน้ำมากหรือครับ?" "ครอบครัวเรามีบ้านติดกันค่ะ..เราคบกันมาตั้งแต่เด็ก..เรารักกันมาก.." สิ่งที่น้ำบอกกับผมเป็นเรื่องจริง..ฉะนั้นสิ่งที่เธออยากให้ผมช่วยก็คงจะเป็นเรื่องที่เธอต้องการอย่างนั้นจริง ๆ ผมเริ่มพูดไม่ออก.. "วันเสาร์หน้าเป็นวันเกิดของน้ำ..ต่อบอกว่าจะขึ้นไปเชียงใหม่ร่วมฉลองด้วยกัน..รันล่ะคะ..ไปได้ไหม?" ผมตอบนียังไม่ได้..เสียงของน้ำที่พูดถึงต่อกำลังดังอยู่ในหัว "ช่วยบอกเพื่อนของนายด้วยว่า..ฉันยังไม่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่กับใครในตอนนี้.." นั่นแสดงว่าน้ำไม่ได้ชอบต่อเลย.. "ว่าไงคะ..รันไม่ว่างเหรอคะ..นีก็อยากให้รันไปด้วยนะคะ..นีจะพาเที่ยวให้สนุกเชียว.." "ผมยังรับปากไม่ได้ครับ..เอาไว้ให้ผมคุยกับต่ออีกครั้งดีกว่า.." "ต้องไปให้ได้นะคะ..นะ..นะ.." "ครับ..ผมจะพยายาม" "แล้วพรุ่งนี้รันจะมาส่งพวกเราที่สถานีรถไฟหรือเปล่าคะ?" "ไปสิครับ.." "ดีจัง.." ผมวางหูจากนีไปด้วยหัวใจที่เต้นไปอีกจังหวะหนึ่ง..มันคล้ายจังหวะรุมบ้า.. ผมกำลังจะบ้าแล้วรึนี่??? +++++ จากคุณ : รันนรา - [ 4 เม.ย. 49 01:34:51 ]

ความคิดเห็นที่ 108 5555 มีเพื่อนร่วมมาวววววววแร้วววว อ๋อย..ตาลายแหะ.. เอิ๊กซ์... จากคุณ : รันงับ (รันนรา) - [ 4 เม.ย. 49 01:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 109 มาวเป็นชีวิต ดื่มเปงนิจจาสิน จากคุณ : ประจุบวก - [ 4 เม.ย. 49 01:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เรื่องราวที่ทำให้หัวใจของผมเต้นสาระพัดจังหวะ..ดำเนินของมันต่อไป.. ผมกำลังพยายามเรียงร้อยอยู่..น่าแปลกที่มาถึงตอนนี้กลับไม่รู้ว่าจะเล่าต่อที่ตรงไหนก่อนดี หรือจะเป็นเพราะเบียร์แก้วนี้..แก้วเดียวแท้ ๆ ทำให้ผมถึงกับคิดไม่ออกเลยหรือนี่..?? งั้นขอเวลาผมไปเปลี่ยนแก้วก่อนนะคับ..แล้วผมจะมาเขียนต่อวันพรุ่งนี้คับ.. (ไม่มาวคับ..พรุ่งนี้จะไม่มาว..เอิ๊กซ์) ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ให้กำลังใจนะคับ.. ผมรักที่นี่ที่สุดเล้ย.. จากคุณ : รันงับเอิ๊กซ์ (รันนรา) - [ 4 เม.ย. 49 01:46:22 ]

ความคิดเห็นที่ 111 เอ้า..คุณประจุบวก..โชนแก้วววววว ป๊งเป๊งๆๆๆ 55555 เอิ๊กซ์ แหะ..เขียนชื่อคุณประจุบวกผิดอะคับ..เลยต้องแก้ไข แหะแหะ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 49 01:54:10 จากคุณ : รันเอิ๊กซ์งับ (รันนรา) - [ 4 เม.ย. 49 01:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ถึงไหนถึงกันคร๊าบ แวะมาบอกว่าวันนี้ตั้งใจเข้าไปศูนย์หนังสือจุฬาเพื่อนซื้อหนังสือคุณ จขกท. เลยนะเนี่ย แอบอยากได้ลายเซ็นต์ ฮ่าๆ สมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนจ้า แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 49 01:52:54 จากคุณ : Toya^_^ - [ 4 เม.ย. 49 01:51:06 ]

ความคิดเห็นที่ 113 มันจะจบทันวันอาทิดนี้มั๊ยครับ ต้องไปอังกิดแล้ว เดี๋ยวมันคาจัย นอนไม่หลับไปอีกหลายเดือน ปล. กะจะเก็บหนังสือแว้อ่านที่อังกิด แต่จากการพลิกสารบาญดู ไม่พบเรื่องนี้ในหนังสือแต่อย่างใด แสดงว่ามันอาจจะมีเล่มสองใช่มะครับ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 49 01:53:54 จากคุณ : Toya^_^ - [ 4 เม.ย. 49 01:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 114 อ้าว... หลับไปแล้วหรือคะ จากคุณ : กระโปรงสีเบจ - [ 4 เม.ย. 49 01:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ...ผมม่ายมีแก้วน้า.... มีแต่ขวด งั้นคุณรันชนแก้ว ผมเอาขวดเกทับเลย.... หมดๆ จากคุณ : ประจุบวก - [ 4 เม.ย. 49 01:53:28 ]

ความคิดเห็นที่ 116 หนุกดีจัง..คุยกับเพื่อน ๆ ตอนดึก ๆ ที่งานสัปดาห์หนังสือ รันไม่แน่ใจนะคับว่าสำนักพิมพ์ของรันเขาจะไปเปิดบูทหรือเปล่า ถ้าให้แน่..เข้าร้านหนังสือนะคับ.. ร้านไหนก็ได้..ถามว่ามีรันนราไหม?..ไม่มีเหรอ..ขอบคุณค้าบบบบบ แล้วก็หาร้านอื่นต่อปาย..เอิ๊กซ์ แหะ..มาวแฮะ.. เรื่องนี้รันเพิ่งเขียนคับ..ยังมะจบเรย.. เล่มสองมีแน่คับ..เป็นการรวมเรื่องยาวมั่งล่ะทีเนี้ย..แต่จะเป็นเรื่องไหนม่ายรู้คับ..สนพ.เขาเอาทุกเรื่องของรันไปหมดแร้ว ก็แล้วแต่เขาว่าจะพิมพ์เรื่องไหนก่อนหรือหลัง (ค่าเรื่องผมเอามาเอิ๊กซ์หมดแล้วคับ..แหะแหะ) ขอทักทายเพื่อน ๆ ทุกคนอีกครั้งนะครับ ทั้งเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ และทั้งที่ไม่ได้เอ่ยชื่อและเอ่ยชื่อ ไมตรีจิตนี้รันจะเก็บไว้ในหัวใจของรันคับ ขอบคุณอีกครั้ง จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 4 เม.ย. 49 02:01:20 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ตีสองเป๊ะ คุณรันหายไปแล้ว ไปนอนดีกว่า +_+ มาเข้าคิวรออ่านต่อ EDIT : อ่ะ มาพอดีกัน ก๊าก งั้นคงคาใจไปอังกิดแน่ๆเลย พอดีไม่ค่อยสะดวกเล่นเน็ต ถ้าไงจะแวะเข้ามาอ่านเท่าที่ทำได้ สู้ต่อไปนะคับพ้ม ^o^ !! แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 49 02:02:49 จากคุณ : Toya^_^ - [ 4 เม.ย. 49 02:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 118 พรุ่งนี้มาจะมาอ่านต่อนะคะ ... แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 49 12:06:58 จากคุณ : กระโปรงสีเบจ - [ 4 เม.ย. 49 02:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 119 โอ้ววว......หายไปนานเลยนะคะ สบายดีไหม คิดตึ๋งๆ สนุกเหหมือนเดิม ตามอ่านนนะคะ จากคุณ : Net (NETMAGNET) - [ 4 เม.ย. 49 04:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ไม่ได้มาติดตามงานคุณรันซะนาน เพราะงานเยอะ ช่วงนี้กลับมาแล้ว ลงชื่อก่อน ค่อยอ่านครับ จากคุณ : Patto_kung - [ 4 เม.ย. 49 12:09:24 ]

ความคิดเห็นที่ 121 เง้อ... อยากได้หนังสือของรันจังเลยนะเจ้าคะ จะมีโอกาสได้ครอบครองกับเค้าไหมน๊า... รออ่านอยู่นะคะ อย่าเมาให้มากหล่ะ คนอ่านกำลังจะเมาตามไปด้วยอ่ะ อิอิ จากคุณ : กวนจัง - [ 4 เม.ย. 49 12:23:50 ]

ความคิดเห็นที่ 122 เง้อ...... กลายเป็นล๊อคอินของพี่ชายไปซะงั้น แอบเซรงเลยหง่ะ เง้อ...... จากคุณ : NuBoZo (กวนจัง) - [ 4 เม.ย. 49 12:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 123 กลับมาเชียงใหม่อีกแระนะคุณรัน...... คงหลงเสน่ห์สาวเชียงใหม่เข้าจริงๆแล้วสิท่า.... อิ..อิ..อิ..... จากคุณ : แสงยืน - [ 4 เม.ย. 49 14:04:48 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เอ ถ้าจะรักซ้อนซ่อนเงื่อน เพื่อนทรยศแฮะ เรื่องนี้ ตามลุ้นกันต่อ ว่าจะลงเอยอย่างไร สุดท้ายนางเอก กับพระเอกจะได้ครองรักหรือไม่ จะต้องทำเช่นไรจึงจะเปิดใจของทั้งคู่ให้มาเจอกันได้ ลุ้นกันซะ..................สมาชิกทั้งหลาย จาก นายก........ . . . . . . ...................(สมาคมนักอ่านผลงานคุณรันนรา) . . . ยังไงเราก้ไม่ยอมลาออก................... . . . . . จากคุณ : เทศระวี (เทศระวี) - [ 4 เม.ย. 49 14:22:19 ]

ความคิดเห็นที่ 125 อิ อิ มายกมือสนับสนุนคุณเทศระวีเป็น นาย ก ต่ออีกสมัยครับ แต่ถึงไล่ก็ไม่ยอมออกอยู่แล้วนี่นา จากคุณ : Patto_kung - [ 4 เม.ย. 49 14:44:46 ]

ความคิดเห็นที่ 126 i miss you so much !! กิ๊ดดดดดดดดดด จากคุณ : ` FLuFFybY~ KeLLy ^ - [ 4 เม.ย. 49 16:26:41 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ตื่นค่ะตื่น คุณรันเลิกเมาได้แล้วคืนนี้ สัญญาว่าคืนนี้จะมาปั่นแปะต่อ เลิก มาววววว ก่อนน๊า จากคุณ : เชรี - [ 4 เม.ย. 49 19:17:51 ]

ความคิดเห็นที่ 128 อืมมม... จากคุณ : sawatcafe - [ 4 เม.ย. 49 19:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 129 สุดยอด โหวตจ้า จากคุณ : kimjung2000 - [ 4 เม.ย. 49 20:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ช้าได้ แต่อย่าช้ามาก จากคุณ : khunink - [ 4 เม.ย. 49 23:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 131 แก้มป่องขอโทษคุณรันนะคะ เมื่อคืนสู้คุณรันไม่ไหวน่ะคะ แอบเอาหนังสือไปอ่านบนเตียง แล้วกลายเป็นหนังสืออ่านแก้มป่องได้ไงก็ไม่รู้ แย่จัง เปิด notebook จนแบตหมดเยย :( แต่คืนนี้ก็รออ่านผลงานคุณรันอยู่เนอะ คุณรันแปะเร็วๆ นะคะ ถ้าคุณรันแปะภายในเที่ยงคืนนี้ เฮาอยู่เป็นเพื่อนถึงตีสองอีกเลยน๊า (คุณรันจะเชื่อเฮาอีกไม๊เนี่ย) คุณน้องกวง อิอิ แก้มป่องเนี่ย อาจป่องไม่เท่าแก้มน้องโบ แต่ก็น่ารัก พอๆกันนะคะ คิดถึงน้องอีกคนที่ชอบแซวเล่นกะน้องกวงจัง อ่านแล้วเพลินดี รอคุณรันนะคะ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 4 เม.ย. 49 23:26:06 A:203.209.117.162 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 132 มากางโต๊ะรอนั่งอานด้วยคนครับ มาไวๆเน้อ จากคุณ : น้องอุ๋ยกั๊บ - [ 4 เม.ย. 49 23:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ยังมีอีกเรื่อง ช่วยมาเขียนต่อให้จบด้วย มันค้างคาhttp://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4225438/W4225438.html จากคุณ : khunink - [ 4 เม.ย. 49 23:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 134 มาชะเง้อหน้ารอ..รันนานแล้วนะ ไหงยังไม่ปรากฏร่างออกมาหล่ะ หรือว่าแอบไปยกแก้วเบียร์อยู่หล่ะคะ จากคุณ : NuBozo - [ 4 เม.ย. 49 23:48:10 ]

ความคิดเห็นที่ 135 555 เกรงใจคุณรันเหมือนกัน ว่าจะข้ามไปไซโค กระทู้นู้นอีก ให้คุณรันแต่งต่อแหละ เรื่องไหนก่อนก็ได้ อิอิ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 4 เม.ย. 49 23:56:16 A:203.209.117.162 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ไม่รอแย๊ว ไปดีก่า จากคุณ : แก้มป่อง - [ 5 เม.ย. 49 00:41:31 A:203.209.117.162 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 137 สงสัยยังดื่มอยู่.... มาต่อเถอะคุณรัน ถ้าขาดคนดื่ม ผมแจมด้วยได้... ยังไงๆ ก็ต้องต่องานจนรุ่งสางอยู่แล้ว... จากคุณ : ประจุบวก - [ 5 เม.ย. 49 00:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 138 คุณร้าาาาาาาาาาาาาน เดี๋ยวมาอ่านเน้อ ขอทำงานก่อน :) จากคุณ : dadaplane - [ 5 เม.ย. 49 03:35:12 ]

ความคิดเห็นที่ 139 คุณรันนราคะ   อย่า  อย่าเพิ่งเมาค่ะ รีบ ๆ มาเขียนให้จบก่อน ไม่งั้นเราจะเมาด้วย แต่ไม่ได้เมาเหล้า หรือเบียร์นะ   กินไม่เป็น แต่ตอนนี้ เริ่มจะเมาตัวหนังสือแล้วล่ะสิ เยอะมากจริง ๆ ค่ะ บุญรักษานะคะ ปล....ถ้าจะไปอุดหนุนจ้า จากคุณ : ลาบไก่ใส่ตับหมู - [ 5 เม.ย. 49 04:00:27 ]

ความคิดเห็นที่ 140 รอแล้วรอเล่า พี่เจ้าก้อไม่มา - -" แอบไปเมาที่ไหนก้อบอกกันมั่งครับ เด๋วตามไปเป็นเพื่อน จากคุณ : น้องอุ๋ยกั๊บ - [ 5 เม.ย. 49 04:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 141 รอเก้อแล้วเก้ออีกยังไม่มาเลย ผิดสัญญาแล้วนะคะ หวังว่าวันนี้จะไม่ผิดสัญญาอีกนะคะ แล้วห้ามเมาด้วยนะคะ อยากรู้ตอนจบของเรื่องอ่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ จากคุณ : ยองฮีซัง - [ 5 เม.ย. 49 13:54:11 A:202.142.195.66 X: ]

ความคิดเห็นที่ 142 หง่ะ ไม่น่าเข้ามาอ่านเลย แงๆๆๆๆๆๆ มาเขียนตอนจบให้เร็วๆเลยนะ จากคุณ : nokki - [ 5 เม.ย. 49 14:00:26 ]

ความคิดเห็นที่ 143 อิอิ ตอนนี้เพื่อน ๆ ที่เคยหาย ๆ ไป กลับมาตรึม แถมด้วยเพื่อนใหม่อีกเพียบ ชนแก้วกันหน่อยคุณรัน ตอนนี้ได้ขึ้นเป็น ที่ 2 ละ คงไปไม่ถึงที่ 1 แหง ๆ ต้องยอมให้คุณลาบฯเค้า ของเค้าขลังจริง ขลังจัด คุณแก้มป่อง ป่องมะเท่าน้องโบ แต่น่ารักกว่าเลยเหรอฮับ เชื่อดีมั้ยน้าาาาา อ๊ะ อะ เชื่อก้อด๊ายยย ทั่นประธาน ต้องเว้นวรรค เพราะตอนนี้มีคนเว้นวรรคไปละ ย้อเย่นจ้า เด๋วมะมีนายก...................(สมาคมนักอ่านผลงานคุณรันนรา) ละแย่เลย สงสัยต้องเริ่มอ่านซะละมั้งเนี่ย มันเริ่มยาวจัด อีกอย่าง มะงั้นเด๋วตกเทรนละแย่เลย ปล. อีกซักแก้ว ดื่มพอประมาณเป็นผลดีต่อสุขรูป เอ๊ย สุขภาพนะคับคุณรัน อิอิ จากคุณ : กวง อิอิ - [ 5 เม.ย. 49 14:16:47 ]

ความคิดเห็นที่ 144 .. มาแอบอ่าน .. เอ.. ทำไมเรื่องของคุณรันมักจะเริ่มตอนอกหักนะ?? อิอิ ลุ้น ๆๆๆๆๆ ต่อดีก่าค่ะ .. จากคุณ : hanashobu - [ 5 เม.ย. 49 15:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 145 กึ๋ย หลวมตัวมาอ่านเจ้าค่ะ ติดหนึบแกะไม่ออกเลยเนี่ย จากคุณ : ชาช่า - [ 5 เม.ย. 49 15:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 146 มารอติดตามครับ จากคุณ : Bear man - [ 5 เม.ย. 49 15:54:52 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ตามมาชนแก้วกับคุณกวงไปพลางๆ จากคุณ : Patto_kung - [ 5 เม.ย. 49 18:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 148 รันมาแว้ววววววคับ.. เมื่อคืนต้องขอโทษด้วย..โทรศัพท์ของรันเสียคับ.. โทรเข้าก็ไม่ได้ โทรออกก็ไม่ได้ ยกหูก็ไม่ได้ วางหูก็ไม่ได้ คือมันไม่มีสัญญานเรย.. รันก็เลยต่อเน็ตไม่ได้.. ถึงกระนั้น..รันก็ยังเขียนได้... ตั้งนิดดดดดดดนึง เด๋วรันแปะให้อ่านต่อนะคับ.. แล้วคืนนี้รันจะเขียนให้ยาว ๆ เลย..และจะไม่เมาด้วยล่ะ เอิ๊กซ์..อุ๊บส์.. ป่าวนะ..รันป่าวมาววววว ขอทักทายเพื่อน ๆ เก่า ๆ คับ..รันดีใจที่สุดเลยรู้ไหม ที่ได้เห็นเพื่อน ๆ พากันกลับมา ดีใจที่ยังไม่ลืมรัน..ดีใจที่รันยังมีเพื่อนดี ๆ อย่างนี้อยู่เสมอ และเพื่อนใหม่ ๆ รันก็ขอต้อนรับนะคับ.. ดีใจอย่างที่สุด..ที่เพื่อน ๆมีน้ำใจกับรันอย่างนี้ รันขอตอบแทนด้วยเบียร์หนึ่งแก้ว..เอ้ย.. ด้วยการปั่น ๆ ๆ ๆ ต่อไปนะคับ เอาล่ะ ปั่นล่ะ.. ปรื่นนนนนนนนนน จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 5 เม.ย. 49 19:57:27 ]

ความคิดเห็นที่ 149 เข้ามาแอบแจมอ่าน อยากอ่านตอนต่อคับ หนุกดี จากคุณ : รบพิเศษ - [ 5 เม.ย. 49 20:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 150 เย็นวันรุ่งขึ้น พวกเราทั้งหกคนไปรวมตัวกันอยู่ที่สถานีรถไฟหัวลำโพง ผู้คนบางตา..สถานีกว้างใหญ่..พวกเราขนสัมภาระขึ้นไปบนรถไฟก่อน..เหลือเวลาอีกนานกว่ารถไฟจะได้เวลาเคลื่อนขบวน พวกเราเลือกที่นั่งแถวยาว..นั่งเรียงกันเป็นหน้ากระดาน จะตั้งใจหรือเปล่าไม่รู้..ต่อนั่งติดกับน้ำ น้ำนั่งติดกับคุณหญิง(ไม่มีบทบาทอะไรเลยแฮะยัยคนนี้)คุณหญิงนั่งติดกับเพื่อนชาย(คงจะเป็นแฟนกันอยู่แล้วล่ะมั๊ง??)เพื่อนชายนั่งติดกับผม..และก็ผมนั่งติดกับยัยเต้าหูยี้.. มันเป็นปริยายอย่างไรก็ไม่รู้..ผมเองก็อยากรู้ว่าทำไมยายถึงต้องมาเกี่ยวด้วย..จะปริตามั่งไม่ได้หรือไง? หรือว่า..บทที่ผมต้องเล่นอยู่นี้..ถูกกำหนดไว้แล้วโดยใครคนหนึ่ง.. ใครกัน?? ++++ ตั้งแต่มาถึง..ต่อหอบดอกไม้มา 3 ช่อใหญ่ เขามักจะทำอะไรอย่างนี้เสมอ เขายื่นช่อหนึ่งให้ผม.. "เอ้า..ช่อนี้ของเอ็ง..ข้าซื้อมาให้ตามที่เอ็งฝากแล้ว..เอ็งให้กันเองก็แล้วกัน.." ผมงง..เบิกตามองเพื่อน..ผมไปฝากเขาซื้อตั้งแต่เมื่อไร? ต่อขยิบตา.. ผมรับมาโดยยังงงไม่หาย..หางตาเหลือบไปเห็นนียืนยิ้มแก้มแทบปริ..ถึงได้เข้าใจว่าต่อทำอย่างนี้ทำไม ช่อหนึ่งเขายื่นให้คุณหญิง.. "ที่ระลึกวันร่ำลาครับ..จะได้คิดถึงกันไง" ส่วนอีกช่อหนึ่ง..จะด้วยอุปทานหรือเปล่าก็ไม่รู้..ผมว่าช่อนั้นมันสวยกว่า ใหญ่กว่า.. หญิงเรียบรับมาด้วยรอยยิ้มนิด ๆ ที่ริมฝีปาก เธอไม่สนใจว่าต่อจะพูดอะไร กล่าวขอบคุณเบา ๆ ต่อหันไปทางเพื่อนชายคนเดียวที่มาจากเชียงใหม่คนนั้น.. "เรามันผู้ชาย..ดอกไม้มีไว้เด็ดอยู่แล้ว  ฉะนั้นก็จงหาเอาเอง.." พูดจบเขาก็พากันหัวเราะ ดอกไม้ช่อนั้นยังอยู่ในมือผม.. นียังยิ้มแก้มปริตาหยีมองหาลูกตาไม่เจออยู่อย่างนั้น.. ผมเห็นน้ำเมินไปทางหนึ่ง.. สีหน้าปรากฏบางสิ่งบางอย่างอันทำให้ผมต้องนิ่งขึงจังงังอยู่อย่างนั้น.. +++++ แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 20:44:35 จากคุณ : รันนรา - [ 5 เม.ย. 49 20:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 151 น้ำบอกกับผมเอง..เธอขอให้ผมช่วยดูแลหัวใจของนีให้ดีที่สุด.. ผมเองซึ่งยังไม่ได้รับปากเธอว่าจะทำอย่างนั้น..กลับรู้สึกสับสนขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นสีหน้าของเธอในตอนนี้.. มันเป็นสีหน้าที่อธิบายได้ว่าอะไรทำให้เธอต้องไปดักรอที่หอพักของผมในคืนนั้น อะไรที่ทำให้เธอชวนผมเที่ยวในคืนถัดมา..อะไรที่ทำให้เธอแคร์ความรู้สึกของผมที่อาจจะเข้าใจว่าเธอเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงิน!! และอะไร..ที่ทำให้เธอถามกับผมในคืนวานนั้นเป็นประโยคสุดท้ายว่า..ฉันอยากจะพาเธอเที่ยวที่เชียงใหม่บ้างจะได้ไหม?" หรือน้ำมีใจให้ผมจริง ๆ ?? ++++ แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 20:46:50 จากคุณ : ขอทักทายคุณรบพิเศษคับ.. (รันนรา) - [ 5 เม.ย. 49 20:38:51 ]

ความคิดเห็นที่ 152 รีบมาต่อเร็ว ๆ นะค่ะ สนุกอ่ะ จากคุณ : lovely_jimlim - [ 5 เม.ย. 49 20:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 153 ความรู้สึกบางอย่างจู่โจมเข้าจับหัวใจ.. มันดื่มด่ำ..ปิติ..เป็นสุข.. ในเวลาเดียวกันนั้นความรู้สึกอีกอย่างหนึ่งก็กระชากหัวใจของผมให้ตกวูบอย่างรวดเร็ว.. ผมเคยมีความรู้สึกอย่างนี้..เมื่อวันหนึ่งผมรู้ว่า "แนน" ก็ชอบผม.. ผมซึ่งไม่มีค่าอะไรเลย..ผมซึ่งไม่อาจจะเปรียบกับเธอได้เลยในทุก ๆ ด้าน....ผมกลับได้รับรอยยิ้มแล้วถ้อยคำที่หวานลึกกินใจจากแนน.. ผมยังจำได้..ยังจำเศษกระดาษใบยับย่นเล็ก ๆ นั้นได้ดี.. แนนแอบใส่มือของผม..ขณะที่ผมขอตัวไม่ยอมไปร่วมงานสังสรรค์กับเพื่อน ๆ ในวันหนึ่ง.. มันเป็นเบอร์โทรศัพท์มือถือของเธอ.. เธอยิ้มให้ผม..เธอพูดเบาแสนเบา.. "โทรหาแนนนะ.." ++++ ในวินาทีนั้นทำให้ผมตัดสินใจได้..เมื่อผมรู้ใจตนเองว่าผมยังลืมความเจ็บปวดที่แนนทำกับผมไว้ไม่ได้ ความรู้สึกนี้แหละ..ที่เธอทำให้ผมทุ่มเทความรักให้กับแนนอย่างสุดชีวิต แต่แล้วผลตอบแทนที่ผมได้รับ..กลับกลายเป็นความเจ็บปวด..ความทรมานอย่างแสนสาหัสที่ผมเผชิญมานับตั้งแต่เธอเดินจากไป พอแล้ว..ผมเข็ดแล้ว..ผู้หญิงที่มีรักแท้..อาจจะมีอยู่บ้างแต่เธอยังไม่เกิดขึ้นมาในโลกนี้จริง ๆ ดังนั้น..จากการที่ลังเลว่าจะยื่นช่อดอกไม้นั้นคืนให้เจ้าต่อเพื่อนของผมไป..หรือจะยื่นให้กับนีรนุชดี..ผมก็เลยตัดสินใจได้ในทันที นียิ้มเห็นฟันขาว..รับช่อดอกไม้นั้นไปพร้อมกับพร่ำขอบคุณไม่ขาดปาก "นึกว่ารันจะเก็บเอาไว้เองซะแล้ว..ขอบคุณนะคะ..มันมีความหมายกับนีมาก ๆ เลย." เธอชื่นชมดอมดมดอกไม้ช่อนั้นอย่างเป็นสุข ทิ้งให้ผมยืนเปรี้ยวปาก..กวาดสายตาหาร้านขายเบียร์อยู่อย่างนั้น.. +++++ แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 21:10:52 แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 21:01:56 จากคุณ : รันแปะแปะ (รันนรา) - [ 5 เม.ย. 49 21:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 154 ขอทักทายคุณจิ้มลิ้มคับ.. เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะคับ จากคุณ : เย้... (รันนรา) - [ 5 เม.ย. 49 21:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 155 เย้ๆ มานั่นรออ่านอยู่เหมือนกันคะ ลุ้นๆๆๆ จะเป็นไงต่อ วันนี้คุณรันจะอยู่ถึงกี่โมงค่ะ ：） จากคุณ : trouble maker - [ 5 เม.ย. 49 21:19:43 ]

ความคิดเห็นที่ 156 ปฎิบัติการ F5 เริ่มอีกแล้วน้า........... ป.ล. ติดตามผลงานคุณรันมาตลอด แต่ไม่เคยลงชื่อเลย แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 21:31:25 จากคุณ : ขอเป็นสมาชิกใหม่ด้วยคนนะคะ (Midori Lemonade) - [ 5 เม.ย. 49 21:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 157 ผมกลับมานั่งข้างนีรนุชพร้อมกับเบียร์กระป๋องหนึ่ง.. ใครพูดคุยอะไรกันบ้างผมไม่รู้..ลิ้นกำลังริ้มรสความขมปร่าของเบียร์เข้มข้นกระป๋องนั้น รู้แต่ว่านีคุยจ้อไม่หยุด..และคู่ที่นั่งอยู่ห่าง ๆ นั่นเจ้าต่อก็คุยเป็นต่อยหอยต่อยปู อดแอบแปลกใจเล็ก ๆ อีกครั้งไม่ได้ว่า..เจ้าต่อผู้ทรนงและมีผู้หญิงมากมายอยู่ในกำมือให้บีบให้คลายอย่างเขาจะทุ่มเทความพยายามเพื่อจีบหญิงเรียบคนนั้นให้ได้ถึงขนาดนี้.. น้ำมีดีอะไรนักหรือ? เบียร์ในมือสาดเข้าปากอีกครั้ง หูแว่ว ๆ ว่านีกำลังพูดถึงดอกไม้ของเมืองเชียงใหม่ว่ามันสวยอย่างไร ผมพยักหน้าไปตามเรื่อง..แต่สมองขบคิดไปอีกเรื่อง อย่างดีก็ตาหวาน..ผิวขาว..หุ่นดี....พูดตรงกับใจ.. อย่างดีก็ยิ้มสวย..อย่างดีก็มีอะไรที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่มีเท่านั้น.. ไม่เห็นจะมีอะไรดีเลย!! แรกเจอชายก็ทำดีด้วย..ทำเป็นชอบเป็นรักบูชาความรักว่ายิ่งใหญ่..แต่เมื่อรู้ตัวว่าผู้ชายคนนั้นไม่คู่ควรก็พร้อมจะสลัดทิ้งได้โดยง่ายราวกับสลัดรองเท้าให้ออกจากเท้าเมื่อก้าวเข้าบ้าน เหมือนดอกไม้..เบ่งบานชูช่ออวดสวยอวดหอมหวานเพื่อล่อให้แมลงมาติดกับ..ได้จังหวะก็หุบงับกินเป็นเหยื่อสบายอารมณ์ ยิ่งคิดยิ่งยั๊วะ..ยิ่งคิดยิ่งแค้น ผมควบคุมตัวเองไม่ได้..อยู่ ๆ ก็พูดขึ้นเสียงค่อนข้างดังโดยไร้เหตุผล "ถ้าอย่างนั้นเมื่อถึงเชียงใหม่แล้วนีก็ทิ้งดอกไม้ช่อนี้ไปเสียก็ได้นะ..มันไม่มีค่าอะไรหรอกแค่ดอกไม้พื้น ๆ ที่นับวันจะรอวันเหี่ยวเฉา.." ขยับจะพูดอะไรอีกหลายคำแต่เมื่อเห็นสีหน้าของนีแล้วก็รู้สึกตัว.. เธอหน้าเสีย.. "เปล่านะคะ..นีแค่อยากให้รันได้ไปเห็นดอกไม้เมืองหนาวว่ามันสวยอย่างไรเท่านั้น..รันอย่าเข้าใจผิดสิคะว่านีกำลังดูถูกดอกไม้ช่อนี้..ถ้ารันเข้าใจอย่างนั้นนีต้องขอโทษด้วยนะคะ..นีไม่ได้ตั้งใจ.." "ปะ..ปล่าวครับ..ผมแค่.." ผมรีบแก้ตัวเป็นพัลวัน "นีจะเก็บดอกไม้ช่อนี้เอาไว้ให้นานเท่านาน..นีบอกแล้วไงคะว่ามันมีความหมายกับนีมาก.." +++++++ จากคุณ : รันนรา - [ 5 เม.ย. 49 21:43:50 ]

ความคิดเห็นที่ 158 ขอต้อนรับคุณtrouble maker และคุณMidori Lemonade คับ และต้อนรับเพื่อน ๆ ที่จะมาร่วมลงชื่อด้วยนะคับ รันปลื้มใจจัง จากคุณ : รันปลื้ม ๆ ๆ (รันนรา) - [ 5 เม.ย. 49 21:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ปอหลอ..ขอบอกกล่าวเรื่องนินรินท์คับ ขอบคุณคุณkhunink ที่ช่วยมาเปิดประเด็น ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่าควรต้องบอกไว้ตรงนี้ บอกว่าเรื่องนั้น..รันกำลังเขียนอยู่ในเวิร์ดคับ มันเป็นเรื่องที่ยาก..มันเป็นเรื่องที่รันชอบ..ฉะนั้นรันจะต้องคิดให้รอบคอบก่อนจะแปะลงไปคับ.. ขอเวลารันหน่อยนะคับ..รับรองว่าต้องจบแน่ ๆ รันสัญญาคับ จากคุณ : รันงับงับ (รันนรา) - [ 5 เม.ย. 49 21:52:19 ]

ความคิดเห็นที่ 160 ว้า อยากอ่านต่อเร็ว ๆ จัง เพิ่งเคยอ่านผลงานคุณรันครั้งแรก สนุกจัง ปกติเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก ๆ อิอิอิ เห็นแล้วล่ะ ว่ามีที่ศูนย์หนังสือจุฬา ว่าง ๆ จะหาเวลาไปช่วยอุดหนุนนะ..........รีบ รีบ มาแปะต่อ นะ สู้ สู้ จากคุณ : wai wai (wai wai cup) - [ 5 เม.ย. 49 22:33:21 ]

ความคิดเห็นที่ 161  อิอิอิ  ตัวละคร ชื่อเหมือนเราเลย  จะมีเราเป็นหนึ่งในนั้นบ้างไม๊นะ  อยากอ่านต่อจังเลย  ง่วงนอนแย้ว  แต่อยากอ่านอีกอ่า.......... จากคุณ : wai wai cup - [ 5 เม.ย. 49 22:46:13 ]

ความคิดเห็นที่ 162 มายัง มายัง ค่ะ  รอแบบใจจดใจจ่อเลยนะเนี่ย จากคุณ : wai wai cup - [ 5 เม.ย. 49 23:05:24 ]

ความคิดเห็นที่ 163 มีความสุขจังได้อ่านผลงานคุณรัน คืนนี้คุณรันจะมีแปะอีกไม๊นะ แก้มป่องอยากได้หนังสือคุณรันจังเลย :) คืนนี้อยู่เป็นเพื่อนนะคะ รอคุณรันแปะต่อ อิอิ จากคุณ : แก้มป่อง - [ 5 เม.ย. 49 23:10:06 A:203.209.121.198 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 164 คุณรันกลับมาแล้ว T-T *รีบๆต่อ นินรินท์ ด้วยนะคะ รออยู่ แหะๆ* +++ จากคุณ : disordered - [ 5 เม.ย. 49 23:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 165 ประโยคนั้นของผมสร้างปฏิกริยาบางอย่างให้เกิดขึ้นแก่ใครบางคน.. ใครคนนั้นลุกขึ้น..เอ่ยขอตัวกับพวกเราเบา ๆ ว่าจะขึ้นไปเอาของบนรถ ผมมองร่างของเธอเดินหายขึ้นโบกี้ไป..กระดกเบียร์ในมืออีกครั้ง อะไรบางอย่างกระตุ้นให้ผมลุกขึ้นบ้าง..แต่แล้วผมก็นั่งลงตามเดิม.. ความสับสนของหัวใจทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก ไมตรีของน้ำที่มีให้..ทำไมผมถึงปฏิเสธไปได้อย่างเลือดเย็นเช่นนี้? ความรู้สึกของเมื่อคืน..-ขณะที่ผมนอนอมยิ้มให้กับตัวเองเมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่เราสองสนุกด้วยกันในเธคแห่งนั้น..วนเวียนกลับมาอีกครั้ง.. เหงื่อของเธอโทรมหน้า..กลิ่นหอมจากเรือนผมของเธอยังติดอยู่ที่จมูก เราสนุกสนานด้วยกันเต็มที่ กับบทเพลงที่เร่งเร้า..กับเสียงกรี๊ดร้องของคนรอบข้าง ยามเมื่อเพลงช้าสลับรอบมาอีกครั้ง..เราสองต่างฮัมเพลงตามไปด้วย.. เมื่อเพลงถูกใจถูกเปิด..น้ำตะโกนร้องออกมา.. "...เสียแรงที่รัก  เสียแรงที่ไว้ใจ ไม่นึกว่าจะทำได้ลงคอ ช่วยตอบสักคำ ทำไมไม่รู้จักพอ ทำไม ใจเธอถมไม่เคยเต็ม     เสียแรงที่หวง เสียแรงที่ทุ่มเท     ไม่เห็นใจกันบ้างเลยหรืออย่างไร     เธอทำอย่างนี้ ฉันจะมองหน้าใครได้     ทำไมใจเธอร้ายเหลือเกิน ไม่เห็นกับตา ก็คงไม่เชื่อ ไม่เจอกับตัว คงโง่ไปอีกนาน      คนรักกันไม่น่าจะทำได้ลง      ความซื่อตรงไม่มีบ้างเลยหรือไร      ถึงแม้วันนี้ เราต้องตายจากกันไป      ยังไม่เสียใจ....เท่านี้เลย ท่อนสุดท้ายของบทเพลง..ให้ตาย..ผมเห็นน้ำตาของเธอซึมออกมา..พร้อมกับเสียงร้องที่แหบหายลงคอ     "..ที่เสียน้ำตาวันนี้  ไม่ใช่เพราะเธอทิ้งฉันไป แต่เสียใจที่ลืมเธอไม่ลง.." เธอกระดกแก้วบรั่นดีรวดเดียวหมดแก้ว.. ++++ "เขามีคนอื่นรึ?" ผมยิงคำถาม..ดีเหมือนกันที่เราสองต่างเปิดใจให้กันและกันที่จะคุยถึงเรื่องนี้..ผมจึงถามในสิ่งที่อยากรู้โดยไม่ต้องมัวมาเกรงใจ น้ำพยักหน้า.. "น่าอายไหมล่ะ..คน ๆ นั้นเป็นเพื่อนของฉันเองเสียด้วยซ้ำ.." คำตอบนี้ทำให้ผมต้องนิ่งอึ้ง.. เรื่องราวความรักของน้ำ..ซับซ้อนลึกล้ำเกินกว่าที่ผมคาดไว้มากมาย "คราวนี้นายว่า..คนทิ้งกับคนถูกทิ้ง..ใครจะเสียใจมากกว่ากัน?" เธอถามมา..ผมกลับตอบเธอไม่ได้ บางที..คนที่ถูกตราหน้าว่าทิ้งคนรัก..เขาหรือเธอคนนั้นอาจจะมีเหตุผลที่ใครคนอื่นยากจะเข้าใจก็เป็นได้ ผมเรียกพนักงานมาสั่งบรั่นดีให้เธออีกแก้วหนึ่ง..เป็นอย่างเดียวที่ผมพอจะทำได้ในเวลานั้น.. "คืนนี้เรามาดื่มกันดีกว่า..ให้กับความรัก..ที่เราทั้งสองเสียแรงทุ่มเทให้กับมันไป..และดื่มให้กับเขาคนนั้น..ที่เรายังลืมเขาไม่ลง.." เธอยิ้ม.. "นี่เป็นคำพูดเดียวของนายที่ฉันฟังเข้าหูมากที่สุด.." +++++ แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 23:40:55 จากคุณ : รันนรา - [ 5 เม.ย. 49 23:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 166 หวัดดีคับคุณ wai wai cup คุณแก้มป่อง และคุณdisordered นอนดึกกันเก่งจังเลยคับ จากคุณ : ^_^ (รันนรา) - [ 5 เม.ย. 49 23:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 167 แก้มป่อง จ๋า  อิจฉาจังเลยอยู่เป็นเพื่อนคุณรันได้ ก็ได้อ่านก่อนใครเลยอ่ะจิ  อยากอ่านบ้างจังเลย แต่ตอนนี้ตาจะปิดอยู่แล้ว  คุณรันขา  ไว้พรุ่งนี้จะมาติดตามผลงานต่อนะค่ะ จากคุณ : wai wai cup - [ 5 เม.ย. 49 23:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 168 เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มาต่อด่วนเลยคร้าบ จากคุณ : ใส่พริกเม็ดเดียว - [ 5 เม.ย. 49 23:55:38 ]

ความคิดเห็นที่ 169 *กระดิกหางรอ* +++ จากคุณ : disordered - [ 5 เม.ย. 49 23:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 170 นั่นไม่ใช่เป็นสิ่งที่ทำให้ผมลุกขึ้น..ตั้งใจจะตามเธอขึ้นไปเพื่อคุยอะไรบางอย่าง.. ขณะเราตัดสินใจกลับบ้าน..เธอเดินด้วยอาการเซเล็กน้อย.. "ไหวไหม?" "ไหว..เมาแค่นี้เรื่องเล็ก" เธอตอบ.. แต่พื้นต่างระดับนั้นแม้จะเล็กกว่าเรื่องของเธอ..แต่เธอก็ถลาล้ม..ผมเข้าประคอง.. หลังของเธอแนบหน้าอกของผม..ผมดำขลับหอมกรุ่นซบอยู่ตรงหัวไหล่..ดวงตาหวานซึ้งมองผมด้วยความหมายที่ซ่อนเร้น.. นานเท่าใดไม่รู้ได้..ที่เราจ้องมองกันอย่างนั้น.. แล้วในที่สุดเธอก็พูดขึ้น.. "พาฉันกลับบ้านที..มีนายคนเดียวเท่านั้นในตอนนี้..ที่ฉันไว้ใจ.." +++++ แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 49 00:16:49 จากคุณ : แหะ..รันง่วงซะแล้วสิคับ*-* (รันนรา) - [ วันจักรี 00:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 171 ว๊าวๆๆ คุณรันแปะ แล้ว และแก้มป่องก็อ่านจบแล้วด้วย เป็นของขวัญนะ คืนนี้ ... อาจไม่เห็น.. แสงจันทร์หรือแสงดาว ที่ทอดยาว ... ให้ไออุ่น ... ละมุนหวาน แต่รันมี ... เพื่อนน้องพ้องพี่ ...ยิ้มเบิกบาน ตาแววหวาน ... เวลาอ่าน .. เรื่องของรัน ตั้งใจเขียนต่อไปนะ สู้ๆ คับ ปล. พรุ่งนี้หยุดตื่นสายได้ สบายใจจัง จากคุณ : แก้มป่อง - [ วันจักรี 00:14:53 A:203.209.121.198 X: TicketID:118148 ]

ความคิดเห็นที่ 172 หง่ะ.. พรุ่งนี้รันไม่หยุดคับ..คุณแก้มป่อง.. ต้องตื่นเช้าอีกแล้ว..-*- ขอบคุณสำหรับของขวัญนะคับ คืนนี้แม้ไร้แสงดาว ที่ทอดยาวให้ไออุ่น แต่น้ำใจอันหวานละมุน กลับอบอุ่นกว่าแสงดาว ขอบคุณเพื่อน ๆ อีกครั้งคับ พรุ่งนี้รันจะมาเขียนต่อ วันนี้แม้ไม่เมา แต่ไม่ไหวแล้วคับ เอิ๊กซ์... จากคุณ : ราตรีสวัสดิ์คร้าบบบบบบบ (รันนรา) - [ วันจักรี 00:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 173 ได้มาอ่านแล้ว ชื่นใจจริงๆ อ่านไปจิบเบียร์ไป สุขสันต์วันหยุดครับ จากคุณ : น้องอุ๋ยกั๊บ - [ วันจักรี 00:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 174 นู๊โบแวะมาอ่านก่อนนอนเจ้าคะ... มาชะเง้อหน้ารอรันทั้งวันเลยวันนี้ ..... ถ้าไง พุ่งนี้โบก้อจะมาชะเง้อหน้ารออีกนะ ฝันดีเจ้าคะ ดีดีนะ จากคุณ : NuBozo - [ วันจักรี 01:44:04 ]