.
.
.
กลับบ้านมาได้ 3 วันแล้ว วันกลับมาอยู่บนรถทัวร์หลาน
สาวโทรมาบอกว่า
"น้าเขาปฏิวัติกันด้วยแหละมีรถถังด้วย"
"สงสัยรู้ว่าน้าจะกลับเขาเลยส่งรถถังมารับมั๊ง"
(ยังมีรมขำขำ)
2 ทุ่มครึ่งจนถึงกรุงเทพฯ 6 โมงเช้า ไม่ได้หลับเลย คิด
อะไรไปเรื่อยเปื่อย ถึงร้านก็ไขกุญแจเข้ามานั่งหายใจ
ถอนใจ ดูความเรียบร้อย นึกในใจกรูไม่อยู่พวกมันก็อยู่
กันได้ ห่วงโน่นห่วงนี้ไปเอง ขึ้นไปยังไม่มีใครตื่น วาง
กระเป๋า เข้าไปอาบน้ำกะว่าจะหลับซัก(หลาย)งีบ รู้สึก
เหนื่อยไม่มีแรง ไข้จะกิน เลยกินพาราฯ สองเม็ดก็เลย
ได้หลับ(ยาว) ตื่นลงมาอีกทีบ่ายโมง พลอยลงมาเปิดร้าน
ตอนไหนก็ไม่รู้ (รู้หน้าที่เริ่มมีความรับผิดชอบมากขึ้น)
ลงมาเจอหลานยังไม่มีอารมณ์รักหลาน ออกไปยืนมอง
หน้าร้านไม่นึกอยากทำกับข้าวหรือกินอะไรพลอยเลยต้ม
ข้าวต้มทอดไข่เจียวกินกันสองคนน้าหลาน ไม่มีใครถาม
อะไร เพราะไม่มีแก่ใจจะเล่าอะไรให้ใครฟัง เรื่องบาง
เรื่องเก็บไว้ตัดสินใจเอง ไม่รู้จะปรึกษาใคร รู้แต่ว่า
"หยอดน้ำข้าวต้มไปเรื่อยๆ มีแรงแล้วค่อยคิดทำอะไรต่อไป"
จนถึงวันนี้ไข้หาย เริ่มมีแรง กินข้าวต้มทุกมื้อ ผักกาด
ดองบ้าง ไข่เจียวบ้าง พลอยทำให้ทั้งนั้น (ปิดเทอมแล้ว)
หลานถามว่า "แล้วจะกลับไปเมื่อไหร่" "ไล่?" "เปล่าใครจะ
กล้าไล่" เด็กก็แบบนี้แหละคุยกะจุ๋งกะจิ๋งไปเรื่อยเปื่อยแต่
มันก็คงรู้แหละว่าน้ามันไม่ค่อยอยากคุย แต่มันก็อยู่เป็น
เพื่อนทุกวัน คอยถามไถ่ว่าน้ากินอะไร เด๋วหนูไปซื้อให้
หลานๆ กับพี่ๆ รู้ว่ากลับมาแล้วเลยแวะมาหา แล้วทุกคนก็
ทวงของฝาก ให้ได้อย่างนี้ซิน่า
รู้สึก "ใจว่างเปล่า" แต่ "กายไม่..."
กลับมาเริ่มต้นนับหนึ่งอีกครั้ง (อีกแล้ว) !!!
.
แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 49 23:55:41
- กลับบ้านเรารักรออยู่ ! -
