หลายเดือนที่ผ่านมา ใช้ชีวิตอย่างกระท่อนกระแท่น
ในความเงียบเหงา และเจ็บปวด นึกเสียดายโอกาสที่เรา
เองเตะมันลงข้างทางไป หากเพียงวันนั้เราเงียบเฉยเสีย
และนั่งฟัง เรื่องทั้งหลายก็คงไม่เป็นอย่างนี้ แต่ก็นั่นแหละ
เราก็ไม่อาจจะรู้ได้หรอกว่าถ้าวันนั้นเราทำอย่างนั้นแล้ว มัน
จะเป็นผลดี
นับจากวันที่มีปัญหาจนวันนี้ ก็ยังเฝ้าติดตามถามไถ่ความ
เป็นไปเป็นมาของคุณผู้หญิงเสมอ หากแต่ความก้าวร้าว
และคำพูดที่รุนแรงที่ได้พูดไปในวันนั้น มันได้พาพัด
ชีวิตของ"เรา" หายไปด้วย มันถูกความชิงชัง กลืนกินไป
ความเป็น"เรา" สูญสิ้น เหลือไว้เพียงร่องรอยและกลิ่นหอม
จางๆของความรัก ความผูกพันที่"เรา"มีต่อกันเสมอมา
ขอบคุณที่คุณยอมมาบอกลา ขอบคุณที่ไม่ปล่อยให้ผม
ต้องทุรนกับการรอคอยที่ไม่สิ้นสุด ขอบคุณน้ำเสียงที่ยัง
แสดงถึงความห่วงใย ขอบคุณกับความเป็นเพื่อนที่ยังมีให้
เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มันยังคง
มีค่าทุกวัน แม้ว่า...วันนี้ไม่มี"เรา"ก็ตาม
จะยังเป็นห่วงและเฝ้าดูคุณผู้หญิงของผมต่อไป จะยังคิดถึง
และรักคุณผู้หญิงอยู่นะครับ
นายแช่มคนนั้นของคุณผู้หญิง
หากกระทู้นี้ทำให้ผู้ใดรู้สึกรำคาญก็ขอโทษมา ณ ที่นี้
แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 49 18:04:33