PANTIP.COM : F5017126 ในห้องนั้น....หนูเห็นใครกันเหรอลูก? [หลังห้องสยาม]

ในห้องนั้น....หนูเห็นใครกันเหรอลูก?

เมื่อเช้า เอ้ะ หรือเมื่อวานวะ (พักนี้ความจำเสื่อม) น่าจะเป็นเมื่อเช้าอะคะ (เช้าของวันที่3 มค)
เป็นวันพระเมื่อเช้าจะกลับกท ที่บ้านเราแม่จะไหว้เจ้าที่ ศาลพระภูมิ และที่บูชาพ่อทุกวันพระ โดยมี น้ำ ขนม ผลไม้ ดอกไม้ ทำมาหลายปีแล้วรู้สึกจะตั้งแต่มีซินแสมาดูในบ้านแล้วบอกว่าในบ้านนี้มีเจ้าที่ และดวงวิญญาณหลายดวงรักษาอยู่
โดยเฉพาะในห้องประชุม ที่เป็นที่วางโต๊ะบูชาพ่อ
มีรูปทวด มีรูปของเจ้าแม่กวนอิม เทพ และอื่นๆอีกเพียบ
จำพวกของโบราณเช่นตะเกียง แจกัน บลาบลาบลา
ที่เป็นของทวด และพวกกำไรสัมฤทธิ์ ดาบที่ขุดเจอตามที่ของพ่อ

ห้องนี้จะอยู่กลางบ้าน มีพื้นหินอ่อน และกระจกล้อมรอบ
กลางห้องมีโต๊ะประชุมใหญ่วางอยู่พร้อมเก้าอี้ ..ที่ไม่ค่อยจะมีใครมานั่ง
บรรยากาศห้องนั้นจะเงียบๆ คนอื่นเช่น แม่ น้องๆจะไม่กลัวกัน แต่เรากลัวเพราะเราขี้ปอดแหก(ตั้งแต่เจอเรื่องแปลกๆอยู่พักนึงบ่อยเข้าๆ)

เรื่องของเรื่องก็คือ เช้าก่อนไปทำงานแม่ก็เอาของมาไหว้ตามปกติเหมือนวันพระทั่วไป แล้วทีนี้เมื่อเช้า ฟลัวร์ตื่นมากวนมากร้องงอแง
เราตื่นมาให้นมกะน้ำก็ไม่หยุด ป๊ามันแบกไปเที่ยวก็ไม่หาย
เราก็เลยส่งต่อให้น้องชายเราแล้ว เข้ามาหลับกันต่อ
น้องเราก็เอาฟลัวร์ไปเล่นในห้องนั้น(เพราะกว้างดีโล่งๆ)
นั่งเล่นแล้วก็หัดเดินไปเรื่อย

ในบ้านมีคนห้าคน ฟลัวร์กะน้องชายคนโตอยู่ที่ห้องนั้น
เรากะป๊าฟลัวร์นอนในห้องอีกโซนของบ้าน น้องชายอีกคนนอนหลับอยู่ห้องนอนอีกห้องด้านบนของบ้าน

แป้บนึงน้องก็อุ้มลูกวิ่งตาตื่นพรวดมาในห้องเรา
แล้วก็บอกว่า เมื่อกี้อุ้มหลานเล่นอยู่ กี๋(หมาน้อย ลูกสาวเรา) ก็หยุดกึ๊ก แล้วนั่งจ้องไปที่ด้านบนของโต๊ะกลางที่วางของไหว้ไว้ มองไรไม่รู้ มองเหมือนตอนเห็นคน(แต่คงคนรู้จักอะเพราะว่าไม่เห่า)
แล้วฟลัวร์ก็หันไปทางที่กี๋มอง แล้วจ้องเขม็งแล้วชี้ ทำเสียง อึ๊ อึ๊ เหมือนเห็นอะไร น้องเลยวิ่งมาบอก -*-

น้องไม่ได้กลัว แต่เราหลอนเล็กน้อย (ฮะฮะฮะ)
คาดว่าคงเห็นพ่อเราอะละ ไม่ก็ท่านๆที่อยู่ที่บ้านที่คอยคุ้มครองมาตลอดนั่นแหละ

เวลาอยู่บ้านฟลัวร์ชอบชี้ไปที่ว่างๆแล้วร้อง ต๊า ต๊า เหมือนจะเรียกตา
บางทีแม่เราถามว่าตาอยู่ไหน ก็จะชี้ไปที่ว่างๆแถวๆนั้น
ตอนพาไปไหว้ที่ฮวงซุ้ยตอนวันปีใหม่ก็ถามว่าตาอยู่ไหนครับ เขาก็ชี้ไปที่ฮวงซุ้ย แล้วบอก อึ๊ อึ๊
ก็คงเห็นอะล่ะ

อีกอย่างคืนวันที่24 วันเกิดฟลัวร์ไปทานข้าวกัน คืนนั้นลูกมันมีความสุขมากอารมณ์ดี ยิ้ม หัวเราะเอิ้กอ้ากเหมือนรู้ว่าเป็นวันเกิดเค้า
พอตกดึก พ่อแม่จะนอนแล้วลูกก็ยังลืมตามองเพดาน แล้วส่งเสียง อือ อ๊าๆ หัวเราะเอิ๊กๆ ตลอดเหมือนคุยกับใคร..ที่เห็นเขา แต่เรามองไม่เห็น
อยู่อย่างนั้นนานเป็น ชั่วโมง จะอุ้มไปไหนก็ร้องจะนอนคุยกับใครสักคนบนนั้นอยู่นั่นแหละ จนเลยเที่ยงคืนก็ผลอยหลับไป

........ เลยเอามาเล่าให้ฟัง ให้หลอนกันเล่นๆอิอิ
แต่เราไม่กลัวนะ ดีใจเสียอีกที่รู้ว่าเขาคนนั้นยังอยู่ใกล้ๆเสมอ

คิดถึงพ่อจังเลย...

[คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง]

จากคุณ : นรกขุมสุดท้ายของชายเจ้าชู้ - [ 4 ม.ค. 50 01:03:14 ]