 |
เมื่อความรักของเรา...หมดอายุ
คบกันมาเกือบ4ปี สุข สวีท สนิทกันทุกเรื่อง ไม่ต้องพูดแค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายคิดอะไร รักกันมาก มีทะเลาะบ้าง เคยเลิกกันบ้าง เขาไปฝึกเรือ14เดือนเราก็ยังรอ ก็ประคับประคองกันเรื่อยมา คงเป็นเพราะด้วยความที่เรารักกันมากซึ่งมันคงมากจนอิ่มตัวแล้วมั๊งคะ คงจะไม่มีความตื่นเต้นที่ทำให้เราต้องค้นหากันและกันอีกต่อไป
3วันที่แล้ว อยู่ๆมี"กิ๊ก"เข้ามา แล้วคนของเราก็มีใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ไม่แปลกเลยที่เขาจะเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ...ร้องไห้จนแทบจะอยู่ไม่ไหวแล้ว
เมื่อวานเราอยู่กับเพื่อนทั้งวัน น้ำตาไม่มีสักหยดเดียว ต้องพยายามรีบทำตัวเองให้เข้มแข็งที่สุด
แต่วันนี้...เพิ่งวางโทรศัพท์กันเมื่อกี้...เราคุยกันดี ตกลงกันว่าเราจะถอยออกมาคนละก้าว เราพูดดีนะ ระดับเสียงปกติ พูดอย่างคนที่ใจเข้มแข็งมาก บอกเขาว่า "เราจะรออยู่ตรงนี้ อยู่ตรงที่เค้ามาได้เสมอ เมื่อไหร่ที่ไม่อยากค้นหาใคร เมื่อไรที่ไม่มีใคร เราอยู่ตรงนี้เสมอ" เค้าร้องไห้เค้าพูดว่าเค้าเสียใจที่ต้องเสียคนที่เค้ารักและรักเค้ามากที่สุด ....พอวางโทรศัพท์ไป...10นาทีแรกเดินพล่านเลย ทำไรไม่ถูก งง งงมาก จากตั้งแต่เมื่อวานซึ่งไม่มีน้ำตาสักหยด แต่ตอนนี้ไม่รู้มันมาจากไหนตั้งมากมาย ตอนพิมพ์นี่ก็ไหลพรากเลย โทรหาคุณแม่ ก็ร้องตลอดเลย อ่านแล้วอาจจะงงกับคำพูดเพราะสมองมันตื้อไปหมดเลย.....(ตอนพิมพ์อยู่เค้าก็โทรมาอีก ต้องพยายามดัดเสียงให้ปกติที่สุด...ไม่อยากให้รู้เลยว่าร้องไห้...)
อยากได้กำลังใจจังค่ะ...มันอ่อนแอเกินไปจนแย่ไปหมดแล้ว....ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ..แต่อย่าซ้ำเติมกันเลยนะ...กลัวจะรับไม่ไหว
จากคุณ :
paeshimomo
- [
15 มิ.ย. 50 09:00:35
]
|
|
|
|
|
|