ความคิดเห็นที่ 1 ....    o o ! จากคุณ : Mr.Swat_D - [ 23 ส.ค. 50 21:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อไหร่จะโพสต์ต่ออ่ะ จากคุณ : บานาน่า - [ 23 ส.ค. 50 21:57:00 A:202.12.74.6 X: TicketID:152868 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รออ่านต่ออ่ะ จากคุณ : unruly - [ 23 ส.ค. 50 22:12:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กริ๊งงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงง เสียงนาฬิกาที่ตั้งไว้ดังขึ้น ตึ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เสียงวิ่งลงจากบรรไดไม้ ดังอึกกะทึกครึกโครม) จนผมสามารถรับรู้ถึงแรงกระแทกของมัน ไปทั้งเตียงของผมเลยทีเดียว แล้วซักพัก ผมก็ได้ยินเสียงนั้น...เสียงร้องโวยวายลั่นบ้าน รู้สึกได้ว่ามันไปถึงห้องครัวแล้ว *แม่ครับบบบบบบบบบบบบบบ.....พี่ฝันยังไม่ยอมตื่นเลยอะครับบบบบ *  น้องชายตัวแสบที่ชอบขี้ฟ้องอยู่เป็นประจำ ได้ออกมาทำหน้าที่ฟ้องแม่อีกแล้วครับพ่อแม่พี่น้อง ผมคิด พลางเอามือไปเอื้อมปิดเสียงนาฬิกาที่ปล่อยให้มันดังอยู่นานด้วยความขี้เกียจ แต่ก็รู้ดีว่า เช้านี้..มันเป็นวันพิเศษของบ้านเรา น้องชายผมชื่อ ไอ้ฝี เปล่าหรอกครับ ผมล้อเล่น จริงๆแล้วไอ้ตัวแสบเนียะชื่อ วิน ห่างจากผมประมาณ 10ปีได้ ชื่อน้องผมย่อมาจาก วินเนอร์ ที่แปลว่าผู้ชนะ ก็คงใช่อย่างนั้นแหละครับ เพราะรู้สึกว่าอะไรๆ ไอ้วินน้องผมก็ได้ไปแทบจะหมดซะทุกอย่าง แต่ที่ผมเรียกว่าไอ้ฝีเพราะใครๆก็มักจะบอกแม่ผมว่า *น่าจะตั้งชื่อลูกให้เป็นอักษรนำหน้าคล้ายๆกัน* ผมเคยเสนอชื่อนี้ ผมจำได้แม่เคยเขกหัวผมหนึ่งทีแล้วก็พลางหัวเราะไป ใครจะว่าอย่างไงไม่รู้ครับ เวลาผมหมั่นไส้มันมากๆ ผมก็เรียกมันว่า *ไอ้น้องฝี* อย่าเข้าใจผิดนะครับ ที่ผมหนะเรียกน้องไม่เพราะ บ้านผมก็เป็นงี้แหละครับ ขำๆ ดูสนิทกันดี แต่แม่ก็ค้อนใส่ผมประจำที่เรียกน้องว่า ไอ้ฝี.. ฮ่าๆ อ่อ..ส่วนแม่ผมเหรอครับ..ตัวเล็กกว่าผมมากๆ เธอสูงได้แค่ไหล่ผมเองแหละมั้ง เธอผิวขาวเหมือนลูกผู้ดีเลย ทั้งๆที่เธอก็ทำงานหนักมาโดยตลอด แม่ผมชื่อ วรรณ ครับ เธอเป็นผู้หญิงที่ทำกับข้าวอร่อยที่สุดในโลกเลย.. คิดมาตลอดว่างั้น..ก็เลยเชื่อแบบนั้น แม่ผมตอนเป็นสาว..เธอสวยนะครับแล้วเธอก็เป็นที่เรียบร้อยมากเสียด้วย ใครๆก็เล่าให้ผมฟังมาว่างั้น ประมาณว่าแม่พลอยเลย ผมไม่ได้โม้นะครับ.. เธอไม่ชอบความฟู่ฟ่า เธอไม่ชอบอะไรที่มันแหวกแนวเกินขอบเขต ผมโตมากับแม่และยายครับ คุณยายเสียไปได้นานพอควร เห็นจะ 4-5ปีได้แล้วหละ ผมจำได้สมัยที่แม่ต้องลำบากเวลาที่เธอไม่มีใคร แล้วผมก็เด็กเกินไปกว่าที่เธอจะระบายความในใจของเธอออกมา แต่แค่รอยยิ้มของเธอกับคราบน้ำตา ผมก็รู้แล้วว่า หน้าชื่นอกตรม วันที่แม่ถูกพ่อผมซ้อม (จริงๆแล้ว มันก็หลายที่อยู่เหมือนกัน) ผมเดินไปร้องไห้ไป แล้วคลานตัวลงไปกราบเท้าพ่อแล้วบอกพ่อว่า จากคุณ : WinterLove - [ 23 ส.ค. 50 22:12:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 *อย่าทำแม่เลย ถ้าอยากจะระบาย เตะผมก็ได้ สงสารแม่เถอะ สงสารแม่ผม* ผมกอดขาพ่อแน่น น้ำตาไหลอาบเต็มสองแก้ม ตอนนั้นผมอายุได้แค่ 12ขวบมั้งนะ ถ้าจำไม่ผิด แม่วรรณของผมก็เอื้อมมือจนสุดแขนคว้าตัวผมออกมาจากมือที่ผมรัดแน่นกับขาพอ่ไว้เพราะกลัวมันจะพาลไปเตะแม่วรรณของผมอีก แล้วร้องตะโกนสุดเสียงบอกว่า *คุณไปเถอะ...ถ้าคุณไม่รักพวกเราแล้ว..คุณไปเถอะ* *ฉั้นจะอยู่เลี้ยงลูกเอง แล้วฉั้นจะไปหย่าให้คุณเดี๋ยวนี้ ขอร้อง อย่าทำร้ายเรา* ผมจำได้ว่า บ่ายวันนั้นแม่หายไปกับพ่อทั้งวัน และนั่นก็เป็นวันสุดท้ายที่ผมได้เจอพ่อ ผมไม่เข้าใจหัวใจของพ่อผมจริงๆ ผมเคยเกลียดพ่อตัวเอง แต่ก็ช่างมันเถอะ ตอนนี้ผมไม่ได้คิดอะไรแล้ว วันนั้นทั้งวันผมอยู่กับยายแล้วก็ไอ้วินน้องผม ตอนนั้นยังเด็กมากครับ ผมยังต้องอุ้มวินช่วยยายเลย เพราะยายตอนนั้นก็แก่พอควร ยายผมเกลียดพ่อผมมาก แต่ทั้งแม่และยาย...ไม่เคยมีใครสอนหรือบอกให้ผม เกลียดพ่อของตัวเอง ผมจึงถูกปลูกฝังมาโดยตลอดว่า *ยังไงพ่อก็คือพ่อ...คือผู้มีพระคุณ* แต่นั่นมันก็นานมาแล้วครับ สิบกว่าปีแล้ว... แต่ตอนนี้ ..คุณยายเสียไปแล้ว วินอายุ12 ส่วนตอนนั้นผมก็ประมาณ 22เห็นจะได้  แม่ผมไม่ได้แต่งงานใหม่ เธออยู่กับผมและน้อง ไม่เคยบ่นเลยว่า เลี้ยงลูกโดยไม่มีพ่อ..มันลำบาก..เธอไม่เคยบ่น....เลยซักครั้งเดียว วันนี้..ที่บ้านผมก็พอจะมีฐานะอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ร่ำรวย แม่ผมมีธุรกิจเล็กๆ ก็พอถูไถไปได้บ้างในสภาพเศรษฐกิจอันย่ำแย่ แต่เธอก็ยืนหยัดมาด้วยตัวเธอเองด้วยการศึกษาที่จบมาแค่ป.2 เธอเคยอ่านไม่ออกและเขียนไม่ได้ แต่ผมจำความได้ว่า ผมเคยเอาหนังสือ มานี มานะ มาสอนแม่ผมหลังจากกลับมาจากโรงเรียน ใช่ครับ แม่เรียนภาษาไทยได้ก็มาจากผมนี่แหละ ผมนับถือแม่มาโดยตลอด แล้วผมก็คิดอยู่เสมอว่า ถ้าผมจะเลือกแต่งงานกับใครซักคน...ผมอยากให้เค้ามีลักษณะนิสัยประมาณแม่ผม ..ผมนับถือในจิตใจของแม่ผมจริงๆ แต่ที่เล่ามาทั้งหมดนั้น...มันก็เป็นเรื่องในอดีตที่ผมก็อยากจะเล่าให้ผู้อ่านได้รู้ประวัตินิดๆหน่อยๆ แน่นอนครับ แม่คือ *ดาวในใจ* ของผม แต่อย่างที่ผมบอก พอคนเราเข้าสู้วัยนะ..ชายชาติทหารก็ต้องอยากจะมี *ดาวในใจ* อีกดวง ดวงนั้นที่ผม หวังว่าจะคล้ายคลึงกับดาวที่ผมมีอยู่...ไม่มากก็น้อยแหละน่า.. จากคุณ : WinterLove - [ 23 ส.ค. 50 22:35:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ....    o o ! จากคุณ : Mr.Swat_D - [ 23 ส.ค. 50 22:48:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาปูเสื่อรอค่ะ จากคุณ : อ้อมกอดของความเหงา - [ 23 ส.ค. 50 23:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ป.ล. ชื่อของผมจริงๆก็ชื่อเหมือนฝันนี่แหละ...แต่..ชื่อน้องชายผมมีความหมายประมาณว่า ผู้ชนะ แต่ไม่ใช่ วินนะครับ *-* ----------------------------------------------------------- อย่างที่ผมได้บอกไปข้างต้น วันนี้เป็นวันสำคัญของบ้านผม เพราะมันเป็นวันที่ผมจะได้ไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา มันเป็นอะไรที่เหมือนฝันจริงๆที่คนอย่างผมจะได้ไปเรียนถึงเมืองนอกเมืองนาเหมือนคนอื่นเค้า ถ้าเป็นเมื่อก่อน...ผมคงไม่มีโอกาส แต่ตอนนี้ที่บ้านผมมีฐานะดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน...การไปเรียนเมืองนอก..ก็เลยกลายเป็นเหมือน -ฝันที่เป็นจริง-   ชื่อ*เหมือนฝัน*ของผมที่แม่ตั้งให้เพราะ เธอบอกว่าฟังดูเป็นเด็กผู้ชายที่ใจดีและดูมีความฝันดี   แต่วันนี้ ฝันของผมและแม่ก็เป็นจริง เพราะเธออยากจะให้ผมได้เรียนเมืองนอก ได้รู้ภาษา แล้วก็เปิดหูเปิดตาตัวเอง ผมจำไม่ได้ว่า...เช้าวันนั้นหลังจากผมตื่นขึ้นมาแล้ว...ผมทำกิจกรรมอะไรกับครอบครัวผมบ้าง ผมจำได้แต่ว่า ผมเขียนจดหมายทิ้งไว้บนหัวเตียงให้แม่ผมฉบับนึง ....ความหมายก็ประมาณว่า *เดี๋ยวจะเอาแหม่มมาฝากเป็นลูกสะใภ้* ฮ่าๆๆ พูดเล่นครับ...จริงๆก็เป็นแค่จดหมายบอกว่า ผมจะทำตัวดีๆ ไม่ทำให้ปวดหัว อะไรประมาณนั้น   วันที่แม่ไปส่งผมที่สนามบิน เธอก็ตาแดงก่ำ บอกผมแต่ว่า *ดูแลตัวเองดีๆ* ย้ำแล้ว ย้ำอีก... ผมก็ได้แต่ ผงกหัว.. ตอนนั้น ก็ขนลุกไปทั้งตัว เพราะนี่จะเป็นครั้งแรกในชีวิตของผู้ชายอกสามศอก รูปร่างสูงใหญ่อย่างผมที่จะได้ ไปไกลจากบ้าน แล้วก็จะไม่ได้กวนใจ ไปแหย่แม่ผมเล่นอยู่บ่อยๆ...อีกแล้ว ผมบอกวินให้ดูแลแม่ดีๆ แล้วแม่ผมก็พลางลูบหัวผมไปเหมือนผมเป็นเด็กๆอยู่เลย ที่ผมไม่เคยคบกับใครจริงๆจังๆถึงขนาดพามาให้แม่ดูก็เพราะตลอดเวลาที่ผ่านว่า ผมก็คุยไปเรื่อย และก็ยังไม่มีใครที่โดนใจผมจังๆซักที  ผมไม่ใช่คนหน้าม่อหรืออะไรทำนองนั้น  ผมแค่มีสาวเยอะ ฮะๆๆๆ -.- แต่ทีละคนนะครับ แล้วผมก็ไม่ใช่พวก..หลอกหญิง  เพราะ ผู้หญิงในความคิดของผม *น่าทะนุถนอม* เหมือน โบราณวัตถุ 55 อันหลังเนียะ พูดเล่น...แต่คิดจริง เอาเป็นว่า ก่อนไปเรียนต่อ...ผมก็ตัดสิ้นหมดแล้วอะครับ ใครที่ผมคุยอยู่ ผมก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะยังคุยต่อ....ก็เป็น เพื่อนกัน..เก็บไว้ในความทรงจำครับ และแล้ว....ชีวิตอีกด้านของผมก็กำลังจะเริ่มขึ้น กับสถานที่ๆผมไม่คุ้นเคย ผู้คนที่ผมไม่รู้จัก ภาษาที่ผมก็ไม่ค่อยจะถนัด กับอะไรๆที่ไม่เหมือนเดิม ....ดาวในใจ.....กับ......รักแท้......ของผมจะรอคอยผมอยู่ที่อเมริการึเปล่า? ผมจะเจอกับอะไรบ้าง.... ลูกผู้ชายอก3ศอกครึ่ง(เพิ่มให้ดูใหญ่ขึ้น)จะมาเล่าให้คุณได้ติดตาม โปรดติดตามอ่าน และช่วยโหวตให้ผมได้มีโอกาสได้เล่าจนจบ... ไม่แน่... คุณอาจจะต้องได้ร้องไห้ หัวเราะ และมีความสุขกับสิ่งที่ผมจะเล่า หรือนึกถึงตัวคุณเองในอดีต...ก็เป็นได้ ? -------------------------------------------------------------------- ป.ล. กระทู้แรกในพันธุ์ทิพของผมเลยนะเนียะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนคร๊าบบ จากคุณ : WinterLove - [ 23 ส.ค. 50 23:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยินดีเช่นกันคับ จากคุณ : baaball11 - [ 23 ส.ค. 50 23:25:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ ปล  ทำให้อิช้านคิดถึงแม่มากขึ้นกว่าเดิมอีก คิดถึง คิดถึง แม่ อ่ะเฮ้ออออออออ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 23:50:23 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 50 23:49:32 จากคุณ : อ้อมกอดของความเหงา - [ 23 ส.ค. 50 23:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แล้ว จขกท หายไปไหนอ่ะค่ะ ยังอยู่เป่าอ่ะค้าบบบบบบ จากคุณ : อ้อมกอดของความเหงา - [ 24 ส.ค. 50 00:00:00 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณที่ติดตามครับ ตอนแรกนึกว่าหลับกันไปหมดแล้ว กะว่าจะมาต่ออีกพรุ่งนี้ ให้อ่านกันให้ครบทุกอันก่อน  แต่ไม่เป็นไร  ไหนๆผมก็ยังมีผู้ติดตามอ่าน ผมจะต่ออีกนิด ให้ได้อ่าน ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตาม มีความหมายมากครับสำหรับคนอย่างผมที่เขียนเรื่องให้คนอ่านเป็นครั้งแรกและเป็นกระทู้แรก.. หวังว่าเรื่องของผมจะทำให้หลายๆคนมีความสุขกับการอ่านนะครับ ::Love Remains in Silence:: จากคุณ : WinterLove - [ 24 ส.ค. 50 00:11:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ก่อนผมและแม่จะเดินแยกจากกันเป็นครั้งแรกในชีวิต ผมรู้ได้เลยว่า ผู้หญิงคนนี้..เธอมีความหมายกับผมมากจริงๆถ้าคุณได้ย้อนกลับไปอ่าน ในบางส่วนที่ผมได้เล่าเกี่ยวกับแม่ของผม เธอคือผู้หญิงที่รักและสอนผมมาโดยตลอดว่า *อย่ารังแกผู้หญิง* เสียงของเธอก็ยังคงก้องในหัวผมเสมอ *ให้เกียรติผู้หญิงนะลูก* *อย่าทำร้ายเค้า* ผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนแอและมีไว้ให้ผู้ชายอย่างคุณๆและผมทั้งหลายไว้คอยปกป้องดูแล และที่สำคัญไม่ทำร้ายพวกเธอ.. เรามีร่างกายที่ใหญ่และแข็งแรงกว่า ไม่ใช่มีไว้ทำร้ายแต่ปกป้องผู้หญิงที่เรารัก....และผู้หญิงโดยทั่วไป (อย่าเข้าใจผิด...คือผมหมายถึงให้เกียรตินะครับ) ผมคิดแบบนั้นอยู่เสมอ ..แต่เพื่อนๆผมมันก็ชอบบอก *ไอ้ฝัน มรึงอย่าทำแมน* *อย่าเก๊กทำเป็นสุภาพบุรุษ* แต่ผมก็ไม่สนใจนะ เพราะผมรู้ตัวว่า ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ เพราะผมไม่อยากเป็นเหมือนพ่อของผม..ก็แค่นั้นเอง เพื่อนๆผมพวกมันก็พูดไปงั้น...แต่จริงๆแล้ว ผู้ชายโดยทั่วไปนะครับ..ในความคิดผมนะ...ไปต้องเอาถึงเป็นพ่อพระหรอก.. ถ้าคนที่มีจิตใจที่โอเคหน่อย...ไม่มีผู้ชายคนไหนอยากจะทำร้ายผู้หญิง .....โดยเฉพาะอย่างยิ่ง....ดาวในใจของเค้า.... แต่อย่างว่า....ดาวในใจวันนั้น...ผมมีแค่แม่ผมคนเดียว แล้ววันนี้ผมก็ต้องจากเธอไปถึงค่อนโลก...ดาวของผม...-อย่าร้องไห้- แล้วผมจะรับกลับ... *เอาหละวะ...กูต้องทำเพื่อแม่ เพื่อน้อง..ทำให้ได้*...ผมคิดพร้อมๆกับลากกระเป๋าเดินทาง(ติดล้อด้วยนะ ขอบอก) ใบใหญ่ใหม่เอี่ยม2ใบที่แม่วรรณของผมซื้อให้  ลากไปคิดไป กังวลไป ผมหันมาบอกลาแม่กับน้อง  โบกมือแล้วก็ *ฝันไปละแม่..ดูแลตัวเอง..ถึงแล้ว..จะโทรมานะ* แม่ยิ้มให้ผม....ส่วนไอ้ฝี...วันนี้เป็นวันแรกที่เห็นมันซึมเลย... ผมก็หันหลังให้พวกเค้า...แล้วก็เดินหน้าครับ อารมณ์ตอนนั้น บอกได้คำเดียว *มั่วมาก* ทั้งเศร้า ทั้งดีใจ ทั้งตื่นเต้น ทั้งกังวล เยอะแยะ สารพัด จะร้องไห้เหมือนผู้หญิงไม่ได้หรอกครับ เพราะผมเป็นผู้ชาย แล้วที่สำคัญน้ำตาผู้ชายไม่ไหลง่ายๆ  เกิดมาเป็นชาย ต้องใจเข้มแข็ง ผมเป็นคนที่ร้องไห้ยากกกมากครับ ถ้าไม่นับตอนเด็กนะ แต่ก็เอาเถอะ ผมก็เดิน...แล้วก็เดิน..ไป check in คิดอยู่อย่างเดียว....ยังไม่ทันไร...ผมก็คิดถึงแม่วรรณซะแล้ว แต่ใครจะไปรู้หละครับว่า การเดินทางครั้งนี้ของผม มันเป็นการเดินทางครั้งสำคัญ มันเป็นจุดพลิกเปลี่ยน นาย*เหมือนฝัน*ไปในหลายๆทาง แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 50 00:44:17 แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 50 00:38:45 จากคุณ : WinterLove - [ 24 ส.ค. 50 00:34:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนนี้แค่นี้ก่อนละกัน..ไว้ผมจะมาโพสใหม่ ถ้ายังมีคนอยากอ่านเรื่องของผมต่อ :) เปิดรับฟังทุกความคิดเห็นครับ จากคุณ : WinterLove - [ 24 ส.ค. 50 01:44:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มารอติดตาม ตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : Hula Girl (Hula Girl) - [ 24 ส.ค. 50 05:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตามอ่านครับ จากคุณ : R.H. - [ 24 ส.ค. 50 08:50:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รอลุ้นอยู่ค่ะ พรุ่งนี้จะมาอ่านใหม่นะคะ ^_^ จากคุณ : Get Lost_Rabbit (tar_eaknut) - [ 24 ส.ค. 50 11:58:27 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตามมาจากห้องไกลบ้านค่ะ   มาอัพเรื่องเร็วๆ นะคะ ^^ จากคุณ : Gigolina - [ 24 ส.ค. 50 14:04:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 *อะไรๆก็ไม่เป็นอย่างที่คนเราคิดเสมอไป* ผมชอบคิดแบบนั้น เพราะผมไม่ชอบความผิดหวังสักเท่าไหร่.. ก็เช่นกันกับการเดินก้าวใหญ่ๆของผมครั้งนี้..ผมไม่คิดคาดหวังอยากให้การไปอเมริกาของผมครั้งนี้เป็นอะไรที่เลิศหรู แต่สิ่งที่ผมคิดอยู่ตลอดคือ.. ผมมาเรียนต่อแล้วก็จะรีบกลับไปหาและอยู่ดูแลแม่ผม หาแฟนที่เมืองไทยแล้วก็แต่งงาน แต่นั่นมันก็เกินตัวผมไปอีกตั้งไกล บอกตรงๆ ผมแค่คิดแต่ว่า ผมยังไม่อยากจริงใจกับใคร และผมก็ไม่เคยคิดอยากจะอยู่ต่างแดน แต่ทุกสิ่งอย่างมันทำให้ผมมาที่นี่ ที่ๆใครๆก็อยากจะลองมาซักครั้งนึงในชีวิต...ประเทศสหรัฐอเมริกา ผมได้อยู่กับ hostfamily ชาวAmerican ครอบครัวเค้าก็ดูน่ารักอบอุ่นดี  แปลกจากที่ผมคิด..เพราะผมชอบคิดว่าฝรั่งส่วนใหญ่อยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ๆน่าจะหายาก..และพวกเค้าดีกับผมมากๆ..ก็ประทับใจครับกับ FARANG SMILE.. :) แต่ผมก็เจอกับปัญหาซะแล้วตั้งแต่วันแรกที่ได้เหยียบประเทศนี้.. ตอนแรกๆ คุณยายก็พาผมไปดูห้องของผมเอง *โอ้ โห* สวยครับ หน้าต่างบานใหญ่มากๆ เฟอร์นิเจอร์จัดเรียงเป็นสีโทนออกผู้ชายๆหน่อย ค่อยยังชั่วครับที่มันไม่ใช่ *สีชมพู* จุดเด่นของห้องนี้คือมองเห็นภูเขาใหญ่โตที่อยู่ตรงหน้าๆต่างได้อย่างชัดเจน แล้วที่สำคัญ ผมได้เห็นหิมะเป็นครั้งแรกในชีวิตของผม...สวยมากเลยครับ ดอกไม้ร่วงโรยปกคลุมไปด้วยสีขาวๆ บนยอดภูเขาผมไม่เห็นสีเขียวเลยครับ เห็นแต่สีขาวโพลนปกคลุมไปทั้งยอด...ผมจำวันนั้นได้ชัดเจน..จากนั้น..ผมก็มองไปรอบๆห้อง..แล้วก็ยืนงงซักพัก Grandma: "Why? You don't like this room?" MERN FUN: "เอ่อ...อื่อออ...เยส" Grandma: "That's good, hun" "I hope you like it here in the states" อะไรประมาณนั้น แล้วคุณยายก็เดินออกไปแล้วบอกว่าถ้ามีอะไรต้องการเพิ่มให้เรียกเธอได้ ที่ผมยืนงงเมื่อตะกี้แล้วก็กะจะถามคุณยายแต่ไม่ได้ทำ ไม่ใช่เพราะกลัว แต่ผมพูดอังกฤษไม่เก่ง ผมตื่นเต้นจนลืมไปหมดว่าต้องเริ่มประโยคยังไง -.- ผมอยากถาม....ผม..งง.... ผมงงก็ตรงที่ว่า ทำไมห้องนี้มันมี สองเตียง? ผมนึกว่า ผมมีห้องส่วนตัวซะอีก? หรือผมจะต้องมีเพื่อนร่วมห้อง? แล้วจะเป็นเพื่อนหญิงหรือชาย? ในใจก็รู้ว่า คงจะต้องเป็นผู้ชายแน่นอน แต่ที่กังวลคือ...ผมก็ชอบนอนคนเดียวสบายๆ ถ้ามีเพื่อนร่วมห้อง..ผมก็อาจจะไม่สะดวกอะไรทำนองนั้น แล้วผมก็เดินสำรวจรอบๆห้อง...อย่างกะว่าห้องนี้มันเป็นของผมคนเดียว... เดินซะเพลิน หยิบโน่น ดูนี่ ชักจะตื่นเต้นกับชีวิตใหม่ในอเมริกาขึ้นมาแล้ว หละสิ ว่าแล้วก็ขอเปิดหน้าต่างบานกว้างบานนี้ออกรับอากาศยามหนาวกันหน่อย.... ฮึบบบบบบ.....ผมดัน หน้าต่างบานใหญ่และก็หนักพอควร ฮึบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ...........ผมออกแรงอีกที ก๊อกๆๆ...เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผมสะดุ้งแล้วก็หันขวับไปที่ประตู...แล้วผมก็ได้พบกับ หญิงสาวแก้มแดงตากลมผมดำซอยสั้นชาวเอเชี่ยนค่อยๆแง้มประตู โผล่ศีรษะเข้ามา ส่วนผมหนะหรอครับ  อึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!! ในบ้านฝรั่งมีหญิงสาวชาวเอเชี่ยนได้อย่างไร แล้วเธอเข้ามาหาผม ในห้อง??? มีธุระกับผม??? เธอเป็นใครกัน??? หรือเธอจะเป็น เพื่อนร่วมห้องของผม? มันชักจะไปกันใหญ่แล้ว...ความคิดของผม *ไอ้ฝัน...กลับมา...ตื่นๆๆๆๆ* ผมบอกตัวเองในใจว่างั้น เพราะผมนึกว่า..ฝันไป จากคุณ : WinterLove - [ 24 ส.ค. 50 16:56:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาต่อเร็วๆน้า แล้วอยู่รัฐไหนคะ น่าจะโพสต์ที่ห้องไกลบ้านนะ น่าจะมีคนอ่านเยอะ จากคุณ : ChelSeaGarden - [ 24 ส.ค. 50 19:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีครับทุกๆคน ChelSeaGarden ครับ ผมอยู่รัฐเคลิฟอร์เนียครับ.. ส่วนท่านอื่นๆ ขอบคุณที่ติดตามมากๆครับ.. พิมพ์อะไรตอบผมกลับบ้างหรือคำถามก็ได้ กระทู้จะได้ไม่เงียบ แล้วผมก็จะได้มีกำลังใจเล่าต่อ *-* ถ้ายังมีเกิน10คนตามอ่าน...ผมก็จะฮึดเล่าให้จนจบ สัญญาแน่นอนว่า...เรื่องนี้จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง ผมไม่อยากเป็นผีสิงห์สถิตคนเดียวในนี้..มันเหงาครับ -.- เอ้า...มาต่อกันเลย จากคุณ : WinterLove - [ 24 ส.ค. 50 23:49:07 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ------------------------------------------------------------------------- ตั้งแต่นี้ต่อไป...ขอเปลี่ยนบทสนทนาทุกบทที่เป็นภาษาอังกฤษให้เป็นภาษาไทย เพราะจะได้ง่ายต่อผู้อ่านแล้วก็เข้าใจกันไปในทางเดียวกันนะครับ..ผมขออนุญาตินะคร๊าบบ..หรือถ้าชอบให้เป็นอังกฤษก็บอกได้ครับ เปิดรับความคิดเห็นเสมอ :) -------------------------------------------------------------------------- ต่อเลยนะครับ เพราะผมไม่ชอบฝรั่ง ผมชอบสาวเอเชี่ยนนนนนน ผมไม่ค่อยมีสเปคอะไรมากมาย เพราะผมก็ไม่ได้คบกับใครจริงจัง ที่ผ่านๆมา..หลายคนที่ผมคุยด้วยก็ไม่ได้มีอะไรที่คล้ายกันไปซะทุกอย่าง...ผมดูโดยรวมมากกว่า แต่แน่นอน ผมชอบสาวเอเชี่ยน........ ขณะที่ผมก็ยืนอึ้งแต่สมองก็ไม่ลืมที่จะสั่งงานให้ผมยิ้มให้เธอ..แล้วพูดทักทาย แล้วเธอสาวสวยน่ารักคนนี้ ...ก็เป็นสาวน่ารักคนแรกที่ผมเห็นในประเทศนี้ซะด้วย เธอเดินเข้าใกล้ผมเรื่อยๆ..เรื่อยๆ..พร้อมกับตาโตๆ หน้างงๆ แล้วก็ยิ้ม... ในใจผม...*โอ้ พระเจ้า....ไม่...ไม่...ไม่......เธอมีลักยิ้มทั้งสองข้างแก้ม..น่ารัก น่ารัดดดด* ผมคิดแล้วก็พยายามหยุดความคิดของตัวเอง แล้วเธอก็พูดเป็นภาษาอังกฤษกับผมว่า *ฉันชื่อ มิกะ เป็นคนญี่ปุ่น เป็นแฟนของเซ็นคนที่จะมาอยู่ร่วมห้องกับคุณ* *คุณคงเป็นคนไทยซินะ? เพราะยายบอกมาว่างั้น* เธอถาม ผมหงกหัว แต่จิตใจผมมันล่องลอย คิดไปไกล... ในใจผมมัวแต่คิด... *ปัดโถ่....นางฟ้ามีแฟนแล้วววววววว* *ปัดโถ่....เพื่อนร่วมห้องผมเป็นปู๋จายยยยยยยย* *หนอย.....ไอ้เซ็น...มันหล่อขนาดนั้นเชียว..มีแฟนอย่างกะนางฟ้า*(คิดไปโน่น) ผมคิดพลางเอื้อมมือไปจับมือทักทายกับเธอ ไม่ได้ทะลึ่งครับแต่มันเป็นวัฒนธรรม....วัฒนธรรม.. ฮะๆ แล้วก็พูดว่า *ผมชื่อ ฝัน ยินดีที่ได้รู้จัก* เธอทำหน้า งงๆ แล้วพยายามออกเสียงชื่อผม *ฝานนนนนนน? ฝั๋น? ฟั๋น? *อยู่อย่างนั้น...เธอพยายามมาก..โน่นเลยครับ ชื่อผม...เธอไล่ไปโน่นเลย ตั้งแต่ เอก โท จนถึง จัตวา... ผมก็บอกว่า *ฝัน...มันออกเสียงว่า ฝัน ไม่ใช่ฝานนนนนนน? หรือ ฝั๋น หรือ ฟั่น* เธอกับผมก็พยายามมากกับการ ออกเสียง จนจะทำเป็นเพลงได้เลยทีเดียว แล้วเธอก็หยุด...ทรุดตัวลงไปกองอยู่กับพื้น หัวเราะ ขำที่ตัวเธอเองออกเสียงไม่ได้ซักที.. ผมก้มหน้าลงมองเธอ...ผู้หญิงอะไรหัวเราะ เสียงยังน่ารักเลย... เธอเอาสองมือทุบพื้น...ขำไม่หยุดเลย อยากจะตบหน้าตัวเองแรงๆ *ไอ้ฝัน.....เมิงนี่ ใจง่ายจริงๆ....เห็นน่ารักๆหน่อย...ทำละลายยย* แต่เธอน่ารักจริงๆครับ หุ่นดีอีกต่างหาก...ผมคิดไปโน่น...นิสัยผู้ชายหน่ะครับ...แต่ผมก็พยายามคิดว่า เธอมีแฟนแล้วววว จิตดีของผมเอาชนะจิตชั่วไปได้... เธอลุกขึ้นมา...แต่ก็ยังขำอยู่นิดๆ...บอกผมว่า *เธอไม่มีชื่อภาษาอังกฤษเหรอ?* พลางขำนิดๆไม่ยอมหยุด ผมก็บอกกลับไปอย่างรวดเร็ว (ประมาณว่า ตื่นเต้น สาวสวยคุยด้วย) ว่า.. *ไม่มีหรอก..มีแต่ชื่อไทย* เธอเลยบอกผมว่า *นักเรียนต่างชาติที่นี่...ใครๆก็มีชื่ออังกฤษทั้งนั้น..เธอน่าจะมีนะ* แล้วเธอก็เดินหันหลังให้ผม....ตอนแรกนึกว่าเธอจะออกไปจากห้องซะอีก..แต่ที่แท้เธอก็หันหลังกลับมา...นิ้วชี้วางแนบปากเธอ ทำตาโต หันมาแล้วพูดว่า *เธอชื่อ MATTHEW ดีไหม?* พร้อมกับทำหน้าว่าชื่อนี้จะออกเพราะ ผมไม่รู้จะบอกเธอว่ายังไง เพราะผมก็ไม่อยากทำร้ายน้ำใจเธอ ที่อุตส่าห์นึกชื่อให้ผม เธอเสริม *ชื่อนี้เรียกสั้นๆว่า แมท ได้ แล้วก็จะได้เรียกง่ายๆด้วย* ตอนนั้นใจมันก็คิดเข้าข้างเธอ *เออ...แมท มันก็ มี ม.ม้า คล้าย คำว่าเหมือนฝัน (มันคล้ายตรงไหนฟะ?)* ผมพยักหน้าแต่โดยดี...เพราะผู้ชายอย่างผมอะไรก็ได้ อะไรประมาณนั้น จริงๆแล้วผมรักษาน้ำใจเธอที่ช่วยนึกชื่อให้ผมต่างหาก มิกะตะโกนอย่างดีใจ *ดีเลย..งั้นเธอชื่อ แมท* (และแล้ว....ผมก็มีชื่อเป็นภาษาอังกฤษว่า แมท หรือ แมทธิว) *ก็โอเคแฮะ* ผมคิดแบบนั้น.. แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 50 00:48:20 จากคุณ : WinterLove - [ 25 ส.ค. 50 00:43:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เง้ออออออออออออออออ โหวตให้ฮับ รีบต่อให้จบนะแล้วจะกลับมาอ่าน คืนนี้ฝันดีฮับทุกคน จากคุณ : shah_yen - [ 25 ส.ค. 50 00:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อยากอ่านต่อเร็วๆนะ โหวตคะ จากคุณ : jingle_n_ - [ 25 ส.ค. 50 01:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รอ รอ รอ รออ่านต่อเน้อ จากคุณ : พยัคฆ์มรกต - [ 25 ส.ค. 50 01:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สนุกและก็น่าติดตามมากเลยครับ ผมโหวตให้แล้นน้า....รีบมาต่อเร็วๆนะ รอยู่น้าค้าบ... จากคุณ : J-Jay (JaySoul) - [ 25 ส.ค. 50 04:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ที่แคลิฟอร์เนียมีหิมะด้วยเหรอคะ ดีจังๆ ทำไมโพสต์ทีละน้อยๆล่ะคะ โพสต์เป็นภาษาอังกฤษก็ดีนะคะ หมายถึงตอนเป็นบทสนทนาน่ะค่ะ มีแปลด้วยก็ดีนะ สำหรับคนที่ไม่ชอบอ่านแบบอังกฤษ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 50 15:39:14 จากคุณ : ChelSeaGarden - [ 25 ส.ค. 50 09:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาต่อเร็ว ๆ นะคะ, เริ่มเรื่องน่าติดตามแบบนี้ เดี๋ยวต้องมีคนมาอ่านเยอะแน่ๆ เลย มาต่อให้เร็ว ๆ นะ แล้วตอนนี้คุณฝันอยู่เมืองไทย หรือ อเมริกาคะ เป้นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : binnie fan - [ 25 ส.ค. 50 10:09:10 A:58.64.8.11 X: TicketID:131022 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มีคนตามอ่านแบบนี้ มีกำลังใจฮึดอยากจะเล่าขึ้นมาทันทีเลย ขอบคุณที่รอและตามอ่าน ทุกคอมเม้นมีความหมายกับคนเล่าเรื่องอย่างผมมากๆจริงๆครับ และก็ทุกโหวตด้วย..ขอบคุณ ตอบคุณ ChelSeaGarden ...ที่รัฐนี้หิมะไม่ตก เพราะอากาศจะไม่หนาวเหมือนรัฐอื่นๆในประเทศนี้ แต่แน่นอนว่าผมโชคดีที่บ้านของโฮสแฟมมิลี่ผมอยู่ติดภูเขา มันหนาวมาก จนมีหิมะให้ได้เห็นทุกๆปีครับ ตอบคุณ binnie fan... ตอนนี้ยังอยู่ที่ไหน..ขออุบไว้ก่อนนะครับ เพราะผมจะเล่าตอนจบเรื่องพอดี คอยติดตามตอนต่อไปนะครับ เดี๋ยวจะกลับมาเล่าต่อนะครับ...พอดีมีโปรแกรมทีวีที่อยากดูมาฉายแล้ว... เดี๋ยวมาครับ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 50 11:12:47 จากคุณ : WinterLove - [ 25 ส.ค. 50 10:40:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ ^ อย่างนี้...นี่เอง เดี๋ยวบ่าย ๆ จะเข้ามาอ่านใหม่ นะคะ จากคุณ : binnie fan - [ 25 ส.ค. 50 12:10:24 A:58.64.8.12 X: TicketID:131022 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แล้วเย็นวันนั้นผมก็ได้พบกันเซ็น ไอ้หนุ่มแฟนของสาวมิกะ... เตี้ยกว่าผม10เซ็นเห็นจะได้ ผมย้อมสีทองๆ แต่งตัวแนวๆหน่อย แล้วก็ได้รู้จักเพื่อนเกาหลีผู้ชายคือ คิมบิน เพื่อนที่เพิ่งมาใหม่เหมือนกัน คิมบินกับผมสูงพอๆกัน เราได้มีโอกาสคุยกันบ้าง แล้วก็รู้ว่า มันชอบเล่นกีฬาหลายๆอย่าง นิสัยคล้ายๆผม แต่คิมบินมีห้องเป็นส่วนตัวเพราะเค้าจ่ายแพงกว่าพวกผมอีกตั้งเท่าตัว เหมือนกันกับมิกะ..เห็นเค้าบอกมาว่างั้น แต่เอาหน่ะ ผมว่าผมก็ยังโชคดีอยู่บ้างที่ยังมี ไอ้บิน กับ น้องมิกะ  อยู่ร่วมบ้านเดียวกัน ส่วนไอ้เซ็น ผมว่ามันขี้เก๊ก เลยไม่ค่อยอยากจะคุยด้วย แล้วที่สำคัญ มันชอบสูบบุหรี่แล้วไม่ยอมเปิดหน้าต่าง ผมไม่ได้รังเกียจอะไรมากมาย แต่ผมไม่ชอบตรงที่มันคิดว่า มันเก๋า *หมั่นไส้ตั้งแต่แรกเจอ...จะอยู่ร่วมกันรอดไหม๊เนียะ*....ผมคิด     คืนแรกที่ผมใช้ชีวิตที่บ้านหลังนี้ กับบ้านที่ไม่คุ้นเคย กับคนที่ไม่รู้จัก...แต่ผมก็ไม่เหงาอะไร เพราะผมเหนื่อยจนเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้... *MERNNNNN FUNNNNNNNNNNNN * เสียงผู้หญิงสูงอายุพยายามออกชื่อเรียกผม เหมือนผมจะได้ยินมัน แต่ผมนึกว่าผมกำลังฝัน แล้วก็ยังไม่อยากจะตื่น... ซักพัก...ก็เหมือนจะมีใครสักคนพยายามดันผม...ให้ออกจากผ้าห่มที่ห่อตัวเองไว้ซะหนาด้วยอากาศที่หนาวเหน็บนอกหน้าต่าง.... *I think this is your phone call* *you should be up to answer the call* เสียงนั้นก้องในหัว ขณะที่ผมกำลัง สลึมสลือ.. พลางเปิดตาไปเห็นคุณยายเจ้าของบ้านยื่นโทรศัพท์มาใกล้ๆผม *my phone?* ผมถามเธอ หลังจากได้สติจากการหลับที่รู้สึกเหมือนจะยาวนาน ผมรับเอาโทรศัพท์ งงๆอยู่ว่า ใครจะโทรมาหาผมกัน? ดึกแล้วนะเนียะ... ขณะที่ผมกำลังคิด...ผมก็ยังไม่ได้พูดตอบเสียงในสาย ผมอึ้ง ผมนิ่งไปซักเกือบครึ่งนาทีได้... .. ผมพยายามไม่ทำเสียงดังเพราะไอ้เซ็นมันอยู่เตียงอีกฟาก หลับไปแล้ว... ผมเดินออกมานอกห้อง พอผมเอาโทรศัพท์แนบหูแค่นั้นแหละ...เพราะสิ่งที่ผมได้ยินข้างหู...แทบจะทำน้ำตาผมไหล (เสียงในสาย...) *halooo haloooooo* เสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมคุ้นเคย แน่นอน ผมจำเสียงนี้ได้ดี * ไอ ว้อน ทู สปี๊ค วิท เหมือนฝัน * เธอพูดด้วยสำเนียงแบบไม่มั่นใจ เธอย้ำ..... *halooo haloooooo* *เหมือนฝัน...* ผมน้ำตาซึม...รีบตอบกลับไปว่า *แม่....ฝันขอโทษ...ฝันหลับ...ลืมโทรบอกแม่ว่าฝันถึงแล้ว...ปลอดภัยดี...ฝันสบายดี* ผมทำเสียงเข้มแข็ง ทั้งที่ในใจผมรู้ว่า แม่ผมคงเป็นห่วงผมมาก...ผมก็คิดถึงเธอที่สุดเหมือนกัน ยิ่งบรรยากาศอากาศตอนกลางคืนในที่ๆไม่ใช่บ้านเรา ไม่มีแม่...ผมเหงา..แล้วก็คิดถึงบ้านยิ่งกว่าอะไร ผมคิดถึงฝีมือทำกับข้าวของเธอ..ผมคิดถึง.... ในสมองผมคิดถึงแต่เรื่องนั้น *ฝัน..ถึงนานยังลูก?* น้ำเสียงเป็นห่วงที่ผมสามารถรับรู้ถึงมันได้ข้ามประเทศโดยไม่ต้องเห็นหน้าตาของเธอ *ก็เมื่อกลางวันนี้เอง...แม่* ผมรีบตอบ *แม่...กลัวลูกยังไม่ถึง..กินข้าวยังลูก? อากาศหนาวไหม? ถ้าหนาว ใส้เสื้อหนาๆที่แม่ซื้อให้นะลูก อยู่ในกระเป๋านั่นแหละ* *วันนี้นะ...แม่ทำกับข้าวเกิน แม่ยังนึกว่าฝันยังอยู่ที่บ้านเราอยู่เลย* แม่เล่า *ครับแม่..* ผมไม่รู้จะพูดอะไร...ผมรู้แต่ ชีวิตนี้ยังไม่เคยคิดถึงอะไรหรือใครได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ปกติผมไม่ใช่คนอ่อนแอหรืออะไรประมาณนั้นเลย *เออ แม่ๆ...ไปเรียนพูดภาษาอังกฤษมาจากไหน* ผมเปลี่ยนบรรยากาศบทสนทนาทันที เพราะผมรู้ว่าอีกนิดเดียวแม่ผมจะร้องไห้แน่ๆ *อ๋ออออ.....วินบอกแม่มา..แม่แอบถามเล่นๆ ลองภูมิภาษาน้องไปงั้นแหละ* เธอตอบ แล้วผมก็รู้ว่าเธอกำลังยิ้มอยู่ที่สายปลายทาง *โด่..แม่...บอกมาเหอะว่าจะถามไว้โทรมาลูกชาย* สองแม่ลูกก็หัวเราะกันข้ามประเทศ.... เราคุยกันไปเรื่อย ไม่นานมาก...แต่ก็นานพอที่จะทำให้ผมรู้ว่า .....ผู้หญิงคนนี้ คิดถึงผมเสมอ....ไม่ว่าจะเวลาไหน... แต่ผมหนะซิ...ที่หลายๆทีลืมนึกถึงเธอ *ผมขอโทษครับแม่..* เป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมคิดคืนนั้น ก่อนผมจะหลับไป .ในห้องนอนใหม่เอี่ยมที่ข้างนอกประตูมีแต่คนที่ผมไม่คุ้นเคย ...อีก 5วันซินะ...ที่จะเป็นวันแรกของชีวิตนักศึกษาในรั้วมหาลัยของประเทศนี้... ....แล้ว4วันก็ผ่านไปไวเหมือนโกหก เพราะผมจำได้ว่า ไม่ได้ทำอะไร นอกจากินแล้วก็นอนรอวันเปิดเรียน.... คืนก่อนเปิดเรียนผมก็ได้มีโอกาสคุยกับดาวในใจของผมอีกครั้ง..แม่วรรณก็อวยพรบอกขอให้ลูกของแม่โชคดี.. หลับ..ครับ หลับแต่หัวค่ำเลยคืนนั้น...เก็บแรงฮึดสู้สำหรับฟ้าวันใหม่ของชีวิตในรั้วมหาลัยสหรัฐอเมริกา แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 50 14:21:53 จากคุณ : WinterLove - [ 25 ส.ค. 50 14:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตอนนี้..พอก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวจะมาเล่าใหม่ แน่นอน...ว่าสนุกกว่าที่ผ่านๆมาเป็นแน่แท้.. ประสบการณ์ชีวิตหนุ่มวัยรุ่นอย่างผมก็เริ่มขึ้นจริงๆจัง เปิดเทอมผมเจอใครบ้าง? มีสาวๆน่ารักๆมากมายแค่ไหน? ฮะๆๆ มันจะเป็นยังไงถ้าผมทำอะไรเปิ่นๆ จนได้มีโอกาสได้พบกับใครบางคน? ติดตามตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : WinterLove - [ 25 ส.ค. 50 14:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านตอนแม่โทรมาหา แล้วน้ำตาจะไหลเลยค่ะ คิดถึงแม่อยู่ด้วย อยู่ประเทศเดียวกับแม่นี่ล่ะค่ะ แต่ไม่ค่อยมีเวลาได้ไปเท่าไหร่ งานเอาเวลาที่มีทั้งหมดในชีวิตของหนูไปค่ะ เศร้า จะรออ่านนะคะ รู้สึกชื่นชมคุณมาก ที่รักแม่ขนาดนี้ ประทับใจ น้องชายอิฉัน มันไม่ค่อยจะรักแม่ รักเพื่อนซะมาก จากคุณ : นางฟ้าหน้าโหด (นางมารหน้าใส) - [ 25 ส.ค. 50 15:12:25 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตามมาอ่านแล้วนะคะ โพสต์เร็วๆนะ อยากอ่านค่ะ พี่เหมือนฝัน555++ จากคุณ : ChelSeaGarden - [ 25 ส.ค. 50 15:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีจัง จากคุณ : นู๋ปราง - [ 25 ส.ค. 50 21:00:19 ]

ความคิดเห็นที่ 36 นางฟ้าหน้าโหด (นางมารหน้าใส) ครับ...ชื่นชมคุณเช่นกันที่รักและคิดถึงแม่ของคุณ..ผมว่า...คนส่วนใหญ่เวลาโตขึ้น ก็มีอะไรให้ทำมากขึ้น..ตราบใดที่เรายังนึกถึงท่านอยู่..ผมว่าถ้าแม่รู้...ท่านก็ดีใจแล้วหละครับ.. ChelSeaGarden...ตามติดจอครับสำหรับคนนี้..ขอบคุณที่ติดตาม ประทับใจสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นของบอร์ดนี้ครับ นู๋ปราง...ติดตามอ่านให้จบนะครับ แล้วก็คอมเม้นมาทักทายผมได้..แล้วผมสัญญา..เรื่องที่ผมกำลังจะเล่า..จะทำให้คุณประทับใจแน่นอน ขอบคุณทุกคนครับ ทั้งที่เขียนมาทักทายกันแล้วก็ไม่ได้เขียน ทั้งคนที่โหวตหรือไม่โหวต.. แค่เข้ามาอ่าน ผมก็ดีใจแล้วครับ จากคุณ : WinterLove - [ 25 ส.ค. 50 21:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แวะมาลงชื่อคะ เรื่องราวน่ารักดีนะคะ อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยละ   คิดถึงแม่..... จากคุณ : Gamhom - [ 25 ส.ค. 50 22:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ฟู่วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว เสียงไดร์เป่าผมดังขึ้น ผมรู้ได้เลยว่ายังเช้ามืดอยู่เลย *ใครฟะมันมาไดร์ผมแต่เช้า?* ผมคิดในหัวขณะค่อยเปิดตามาทีละนิดๆรับแสงไฟที่เปิดเอาไว้กลางห้อง *แสบตาโว้ยยย* ผมพลางคิดต่อ ปนรู้สึกรำคาญกับแสงไฟที่มันแหย่ตาของผม แล้วผมก็เห็นไอ้(เวน)เซ็น มันไดร์ผมมัน เซ็ทๆผมอยู่หน้ากระจกเหมือนนกแก้วหลงระเริงในความ(งาม/หล่อ)ของตัวเอง เฮ่ออออออออออ....ผมค่อยๆพยุงตัวผมเองให้ลุกขึ้นมาจากเตียงอันแสนนุ่ม *ไม่อยากตื่นเลยนะเนียะ* ผมคิดในใจไป...แต่ไม่ได้...ผมรู้ว่าต้องตื่น เซ็นหันมามองผม แล้วพูดเป็นอังกฤษประมาณว่า *ตื่นๆๆๆๆๆๆๆ...แมท...มางัวเงียอะไร(ฟะ)..เดี๋ยวสาย* มันบอกผมพลางทำหน้าตาให้รู้ว่า เดี๋ยวเมิงก็สายหรอก แค่นั้นแหละ....ผมรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ...อาบน้ำอย่างรวดเร็ว...วันแรกของมหาลัย...ผมกลัวสาย...แล้วที่สำคัญ ผมก็ตื่นเต้นนะครับ..รู้สึกได้ถึงหัวใจของผมมันกำลังเต้น ตุบๆ ตุบๆ เป็นจังหวะ พอผมแต่งตัวเสร็จ(แอบแต่งตัวให้ดูดี กูหล่อๆ คิดว่าวันนี้แหละ...สาวกรี๊ดดดตรึมมมมมม ฮะๆๆ) ผมก็เดินกลับมาที่ห้อง *อ่าววว....ไอ้เซ็น..ไปไหนแล้วฟะ..ไม่รอตูเลย* พลางรีบวิ่งไปคว้ากระเป๋าที่เตรียมไว้เมื่อคืนสำหรับการไปโรงเรียนครั้งแรกของผม.... ตุบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......เสียงผมวิ่งลงบรรไดพรม.... และแล้วผมก็เห็นเธอ...แทบอยากจะกระโดดลงไปเร็วๆ *แมท.....เร็วๆ เพื่อนๆรอที่หน้าบ้าน* มิกะใจดี ยืนรอผม เพื่อจะไปโรงเรียนด้วยกันในวันแรก ภาพแรกที่เปิดประตูออกไปหน้าบ้าน คุณรู้ไหม...ผมเห็นอะไร? แน่นอน..ไอ้เซ็นยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างๆ แต่ผมไม่สนใจ แน่นอน..คิมบินยืนเตะฝุ่นยืนข้างๆพลางเอามือพาดไว้บนจักรยาน แน่นอน..มิกะกำลังเดินไปเอาจักรยานเธอ ที่อยู่ใกล้ๆ แต่........... ภาพที่ผมเห็นนอกบ้าน เป็นภาพนักเรียนกำลังปั่นจักรยานไปโรงเรียน (เยอะพอสมควร) นั่นแหละที่ทำให้ผมอึ้ง *ว้าววว....มีสาวๆตรงนั้น ตรงนี้..โอยยย...เสื้อชมพูนั่นน่ารัก เสื้อแดงก็สวย* ผมคิดพลางไปเดินเอาจักรยานตัวเอง ---------------------------------------------------- คือ...พวกผมเพิ่งไปซื้อจักรยานใหม่กันเมื่อวาน เพราะว่า คุณยายบอกว่า ปั่นจักรยานไปเรียนก็ได้ เพราะยังไม่มีรถ...อีกอย่าง ระยะทางมันก็ไม่ไกลมาก... สี่หน่อ..ผม มิกะ คิมบิน ไอ้เซ็น ก็เลยไปซื้อ..แต่ฮาตรงที่จักรยานสี่คน สี่สี อย่างกะจะไปเล่นงิ้ว ฮะๆๆ ---------------------------------------------------- เอาละ สู้ๆ วันแรก...*ขอให้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ* ผมคิด..พลางเริ่มปั่นจักรยานออกนอกบ้านไปพร้อมกับพวกมิกะ ไปสมทบทุนกับพวกที่ปั่นๆกันอยู่ข้างนอก สดใจเจงงงเจงงง...*อากาศหนาว...แต่สวยแล้วก็สดชื่นดีจัง* ผมปั่นจักรยานรับลมหนาวเต็มๆกับเสื้อตัวหนาที่แม่ผมซื้อให้... *ถึงอากาศจะหนาว...แต่สาวเยอะงี้......ผมย๊อมมมมมมมม* ไอ้เด็กหนุ่มละอ่อน(คิดเอง ฮะๆๆ)อย่างผมคิดพลางตื่นเต้นกับประสบการณ์วันใหม่ซะแล้วละสิ จากคุณ : WinterLove - [ 25 ส.ค. 50 22:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 39 *Aiko Yoshinita* . . . *Soo Kim Min* . . *Lin Woo* . *Jasmine Screduoke* ...เสียงครูห้องนักเรียนต่างชาติขานชื่อนักเรียนตามหมายเลขของแต่ละคนทีละชื่อ..ทีละชื่อ... แล้วแต่ละคนก็จะตอบเป็นภาษาอังกฤษประมาณว่า *here* ซึ่งแปลว่า *อยู่นี่ / มาแล้ว* อะไรประมาณนั้น *ตื่นเต้ยโว้ยยยย....เมื่อไหร่ชื่อตู* ผมคิดพลางสั่นขาไป มีแอบคิดในใจตัวเองว่าสำเนียงคำว่า *here* คำแรกที่จะพูดออกไป จะเด๋อไหม๊...มีแอบซ้อมสำเนียงในใจ...ผมก็ขำตัวเองอยู่เหมือนกันแหละครับ มองไปมองมารอบๆหาสาว........ แหม...แต่บังเอิญไปสายนิดๆเพราะหลงห้องกับสามหน่อ...พวกผมเลยได้นั่งหน้าสุด มองสาวข้างหลังๆไม่ถนัด...มองได้แต่ข้างๆ...วัยรุ่น เซร็งงงงง...*-* . . *Sun Wook J.* . . *David Karbach* . *Merr mer aurn .. ตอนแรกขำครับใครวะชื่อว่า เมิร์นนนนนนนน........หรือ เมอร์.....เอิร์นนนนน.....อะไรนี่แหละ  ชื่อ:-)แปลก...ผมคิด มีหันไปกระซิบกระซาบกับพวกมิกะ...ใครว่ะ...แล้วก็หันๆไปรอบๆห้อง คนอื่นๆก็หันมองกันไปกันมาหาคนชื่อ...เมอร์ นนนนนนนนนนนนนน.............ที่ไม่ยอมขาลรับ *สังสัยคงอาย* *หรือมันขี้เหล่? เลยไม่อยากโชว์ตัวในสถานการณ์ที่ใครๆก็มองหามันอยู่?* ผมคิดไปทั่วว่างั้น *โอเค ใครมีหมายเลขนักเรียน 9876* ครูถาม ผมลอยหน้าลอยตา....ไอ้เซ็นตะโกน *อ้าว แมท...นี่ไงหมายเลข 9876* มันตะโกนตอนเหลือบมาเห็นกระดาษรายงานตัวของผม....*ฮะ....แต่ ตูไม่ได้ชื่อ เมอร์ เอิร์นนนนนน นี่หว่า..* ใจผมไม่ยอมรับว่าเป็นตัวเอง..ไม่ใช่แน่ๆ ครูเดินตรงมาที่ผม *อืม เธอหมายเลข9876 ..* แล้วเธอก็เงียบไปซักพัก *แต่ ผมไม่ได้ชื่อ เมอร์นนน......* ผมชี้แจงกับครูทันทีราวกับว่า ผมไม่ใช่คนชื่อเมิร์นนนนน....ที่เพื่อนๆทั้งห้องรอก๊ากอยู่  *สงสัยระบบคอมพ์ผิดพลาดแหงๆ* ผมคิด *เธอถามผมว่า ชื่อเธอ....อ่านว่ายังไง..ชื่ออ่านไม่ได้...มันยาวเหลือเกิน* เธอชี้แจง *เรียกเค้าว่า แมท ได้ค่ะ เพื่อนๆเรียกเค้าแบบนั้น..ง่ายกว่า* มิกะช่วยผมพูด ผมพอดีตอนนั้นตื่นเต้นมั้ง....เด้งตัวขึ้นจากเก้าอี้ อย่างกะนายพันทหารเหมือนฝันรายงานตัวคร๊าบบบโผ๋มมม... *เหมือนฝัน พันธรักษ์มีชัยกุล* ผมพูดตอบเธอด้วยสำเนียงไทยๆ  ไม่มีลูกกระแดะอะไรทั้งนั้น ดีนะไม่เสล่อทำมือ...ลูกเสือพาดไว้ข้างหางคิ้ว....เสล่อมากครับ...*หมดเลยตู...หมดเท่ห์...อายชิหาย* ผมคิด คิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ.... เสียงหัวเราะจากหลังห้อง.. ผมเห็นสองสาวนั่งขำเบาๆ ประมาณว่ากลัวผมได้ยิน...  ผมไม่ค่อยจะได้ยินเล๊ยยยครับบ...ก็เพราะ2คนนั้นแหละ...เพื่อนผมก็ ฮากันทั้งห้องเลย...อายสุดๆ ถึงผมจะเป็นผู้ชายอกสามศอก...เจอแบบนั้น...ผมก็อายเป็นนะครับ พ่อแม่พี่น้อง คำถาม ........... สองคนนั้นคือใคร?  พวกเธอจะมีบทบาทอะไรในชีวิตผมรึเปล่า? เรื่องราวต่อไปหลังจากนี้จะเป็นไง? แล้วอะไรจะเกิดขึ้นถ้า.....? ติดตามตอนต่อไปครับ...ขอบคุณที่ตามอ่านเสมอ..ทุกๆคนเลย จากคุณ : WinterLove - [ 25 ส.ค. 50 23:22:53 ]

ความคิดเห็นที่ 40 รออ่านอยู่นะคะ :) จากคุณ : ` FLuFFybY~ KeLLy ^ - [ 25 ส.ค. 50 23:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เรื่องน่าติดตามมากเลยค่ะ รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : notejung (notejung) - [ 26 ส.ค. 50 09:33:40 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตามไปอ่านต่อที่ห้องไกลบ้านนะครับทุกๆคน ผมเห็นว่าหัวข้อมันเกี่ยวกับชีวิตต่างแดน.. เลยไปโพสต์ที่นั่น ตามไปที่นี่กันนะครับ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H5749935/H5749935.html#31 จากคุณ : WinterLove - [ 26 ส.ค. 50 11:59:33 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตามไปค่า \(^0^)/ จากคุณ : pataramin - [ 28 ส.ค. 50 10:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เด๋วมาอ่าน จากคุณ : ratmo_11 - [ 28 ส.ค. 50 15:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านมัน มัน ข้ามไปห้องอื่นซะแล้ว ต้องติดตาม จากคุณ : tangs - [ 28 ส.ค. 50 21:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ตามมาอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ ถึงจะย้ายห้องแต่ก็จะตามไปอ่านอยู่ดีค่ะ ^ ^ จากคุณ : babycinny - [ 29 ส.ค. 50 13:27:30 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ตามมาอ่านค่ะ จากคุณ : เทจุน - [ 29 ส.ค. 50 15:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ตามมาดูอิอิ จากคุณ : PPalone - [ 1 ก.ย. 50 00:11:25 ]