+ + + โถ พ่อยาว + + +

.

ทู้สั้น ทู้หด ทู้หาย เอาฟะ เพิ่มยอดกระทู้สักหน่อยดีกว่า
เรื่องก็ไม่มีอะไร แค่อยากจะนินทาลูกค้า
แต่เปล่านา คราวนี้ไม่ได้นินทาลูกค้าร้านเนต
เพราะเจ็งลี่จะนินทาแขกที่อพาร์ทเมนต์
หลายคนก็พอจะรู้แล้วว่า นังนี่จับปลาสองมือ เหยียบเรือสองแคม
ทำงานสองที่ รับเงินสองทาง แต่ไม่มีผู้ชายให้จับถึงสองคนสักที - -" (นอกเรื่องอีกล่ะตรู)


อพาร์ทเมนต์ที่ทำก็รับแต่แขกรายเดือนเสียเป็นส่วนใหญ่
แรกๆ ก็เปิดตัวมาเป็น hi-end apartment ว่างั้นแหละ เลือกมาก
เลือกแขกนะ ไม่ใช่ให้แขกเลือกเรา แขกเรื่องมาก แขกขี้เมา ไล่ออก
เป็นประเภทรักษาแขกที่เหลือไว้ ดีกว่าอดทนเก็บพวกแย่ๆ ไว้แล้วทำเสียคนอื่น
หลังๆ ก็ลดๆ ลงมาหน่อยตามสภาวะเศรษฐกิจสมัยนี้ ฮ่า


แล้วสัปดาห์ก่อน ก็เจอเรื่องชวนขำ แต่ไม่รู้เพื่อนเราจะขำกันไหมนะ
แต่เจ็งลี่กับเจ้านายละขำกันกลิ้ง นึกขึ้นมาทีไรก็ฮากันทุกที


เรื่องมันมีอยู่ว่า บ่ายแก่ๆ ชวนง่วงวันหนึ่ง มีพ่อหนุ่มร่างโย่ง เดินเข้ามาในออฟฟิศ
เห็นหน้าก็รู้ทันทีว่า อินี่ต้องเป็นชาติแถวๆ รัสเซีย แน่นอน อย่าถามเน้อว่ารู้ได้ไง บอกไม่ถูก
รู้แต่ว่าอยู่มานาน จนพอจะแยกแยะออกว่า คนชาติไหนจะหน้าตาท่าทางเป็นอย่างไร
และพวกรัสเซียเนี่ยน้อยนักจะพูดภาษาอังกฤษได้ ถึงพูดได้ก็สำเนียงแปลกๆ ฟังให้ตายยังไงก็รัสเซี๊ย รัสเซีย
อิตาเนี่ย ขอสารภาพว่า นังเจ็งฯ ไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็น (นิสัยไม่ดี - -") ด้วยความที่มันโคตะระจุกจิก
เคยเห็นใครดูห้องแล้วเช็คกระเบื้องทุกแผ่นไหม ถ้าไม่ใช่ซื้อบ้านแล้วตรวจรับงาน
ขอโทษ อินี่มันทำ มันเช็คทุกกระเบียดนิ้ว แล้วระหว่างที่ดูห้องจะชอบหันมาถาม
ยูเข้าใจไหม คำนี้ ยูเข้าใจที่พูดไหม (ใจอยากจะบอกว่า ภาษาอังกฤษตรูดีกว่าเอ็งเยอะ ไอ้โย่ง)

แต่ยังมีมารยาทอยู่ คือ จะว่าไงอะ ภาษาอังกฤษไม่ได้ดูหมิ่นดูแคลนอะไรเขานักหนาหรอกนะ
แต่ภาษาอังกฤษที่ตานี่ใช้ คนปกติธรรมดาเขาไม่ใช้ในชีวิตประจำวันกัน มันเหมือนเปิดพจนานุกรมพูดยังไงพิลึก
ประดิดประดอยคำเสียจนฟังแหม่งๆ แถมสำเนียงรัสเซีย นั่นอีก ไม่พอยังมาทำท่าดูถูกว่าเราไม่เข้าใจภาษาอังกฤษอีก
คะแนนมันเลยยิ่งติดลบ  ตาโย่งมันเทียวไปมาดูห้องอยู่ 3-4 รอบ ล่าสุดหนักสุด พกลิสต์ให้คะแนนมาเลยทีเดียว
แม่เจ้า เพิ่งจะเคยเจอคนแบบนี้ กางกระดาษออกมา เป็นตารางมาเลยคับท่าน  (นึกในใจ มันคงเดินหาเสียหลายที่เลยสิแบบนี้)
ยังคุยกับนายว่า ไม่อยากให้ตาเนี่ยมาอยู่เล้ยยย แล้วคำอธิษฐานก็เป็นจริง มันเลือกมาอยู่กับเรา - -" (มาทำไมฟะ)


วันที่มาเซ็นสัญญาเช่าห้อง มันมา แล้วบ่น ว่าเนี่ยเมื่อคืนมา เจอผู้หญิงอีกคน (นายกรู) นังเจ็งก็มองหน้า ทำไมเหรอ
ก็คุยกับเขาก็ได้นี่  ตาโย่งนี่ก็บอกว่าไม่อะ เขาพูดภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง ...... นังเจ็งเริ่มจี๊ดขึ้น อ๊ะไอ้นี่
เลยบอกไปว่า ยู นั่นน่ะ บอสฉัน นักเรียนนอก จบมาสเตอร์มา พูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่ายูอีกนะ
"No, it's not true. I was studying in America"  (((ไม่จริ๊งงงงงง ไม่ดีกว่าฉันแน่ๆ ฉันน่ะเรียนที่เมกามานะ)))
ขณะที่นังเจ็งนึกในใจ  (((นี่แกไปเรียนเมกามา แล้วได้แค่นี้เหรอ?????)))
แต่ก่อนจะเซ็นสัญญาเช่าห้อง มันบอกมันต้องได้ดูห้องอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้แหละ พ่อคุณตรวจดูตู้เย็นทุกกระเบียดนิ้ว
กระเบื้องทุกแผ่น เครื่องทำน้ำอุ่น ทีวี ตู้เสื้อผ้า ทุกอย่าง และเตียงนอน
เตียงที่นี่เป็นเตียง 6 ฟุต ก็คิงไซส์นั่นแหละ มันก็เริ่มแพล่มอีก เตียงเนี่ยคิงไซส์แน่เหรอ ฉันเคยอยู่อเมริกา
มันไม่ใช่แบบนี้ มาตรฐานของไทยนะสิ (ที่นอนตรูหลังละเกือบหมื่น -"-) บลาๆๆๆ สารพัด ไม่ดี ทั้งน้าน
แล้วมันก็ถามนี่ยาวเท่าไหร่ 6 ฟุตไง คิงไซส์น่ะ  แน่เหรอ ที่นอนก็ดีนะ แต่ฉันกลัวอย่างเดียว มันจะยาวไม่พอ
"The only thing I worried is the mattress, I afraid that it is not long enough" นังเจ็งมองหน้ามัน ประมาณว่า แล้วไงเหรอ
มันก็ตอบกลับมาว่า แบบ ฉันตัวสูงน่ะ "I am long" เหอๆ
ได้ยินคำนั้น อยากจะหัวเราะก๊ากออกมาตรงนั้น ถ้าไม่ติดว่ารักษามารยาทจะถือโอกาสสอนภาษาอังกฤษนักเรียนนอกเสียหน่อย
โอ้ย พ่อนักเรียนเมกา พ่อนักเรียนนอก พ่อยาว

มาเล่าให้นายฟัง แรกๆ นายฉิว หลังๆ ขำ เลยกลายเป็นนิคเนมตาเปรตนั่น "พ่อลอง" เอิ๊กกก






ปล.อธิบายไว้สำหรับเจ๊ (เดี๋ยวจะมีร้องขอให้แปล งิงิ) ถ้าจะบอกว่าสูง ภาษาอังกฤษไม่ใช้ว่า long นะจ๊ะ แต่ใช้คำว่า tall แอบคิดในใจว่า long enough for your coffin หรือเปล่าน๊า  (ตีมือตัวเอง นิสัยไม่ดี แช่งชาวบ้าน >____<)




จบจ๊ะ

มาเล่าพอขำๆ บ้างไม่ขำบ้างเน้อ อิอิ


.

จากคุณ : jengly - [ 5 พ.ย. 50 19:24:02 ]