ความคิดเห็นที่ 1 ... เรื่องราวของหญิงมีอยู่ว่า เริ่มต้นเมื่อประมาณ 3 ปีก่อน หญิงได้เข้ามาทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง หญิงได้ทำงานอยู่แผนกเดียวกับพี่คนหนึ่ง พี่เค้าชื่อ ป้อง ค่ะ พี่ป้องอายุมากกว่าหญิงประมาณ 5 ปี ... ตอนนั้นหญิงยังอายุไม่มาก เพิ่งเรียนจบได้ 2 ปีกว่าเท่านั้น ประสบการณ์ชีวิตก็ไม่มาก โลกทุกอย่างยังสดใส มองเห็นความรักยังไกลตัวเหลือเกินค่ะ ... แต่หญิงกลับแอบชอบพี่ป้องเข้าจนได้ พี่ป้องไม่ได้มีอะไรมากมาย ไม่ได้หล่อ ไม่ได้สูงปรี๊ด ไม่ได้เป็นนักกีฬา แค่พี่เค้าเป็นคน nice และสุภาพในสายตาเรา ... ตอนนั้นจำได้เลยว่า ความรู้สึกก็เหมือนหญิงแอบกรี๊ดดารา เห็นพี่เค้ามาก็อยากจะคุยด้วยด้วย คะๆขาๆตลอด แต่โดยปกตินิสัยของหญิงก็จะเป็นคนพูดคะขากับคนที่อายุมากกว่าอยู่แล้ว บ่อยครั้งเวลาหญิงไปไหน หญิงก็จะนึกถึงพี่เค้า เวลาไปซื้อของ หญิงก็จะนึกถึงพี่เค้า และก็จะซื้อขนม ซื้อของมาฝากพี่เค้าเป็นประจำ ... ที่จำได้เลยก็คือ ซื้อแก้วมัคสีดำมาให้พี่เค้าใช้ในออฟฟิศ พี่เค้าใช้แก้วนี้เป็นประจำเลยค่ะตั้งแต่วันที่ซื้อไปให้ ก็ไม่รู้ว่า ชอบสไตล์ ชอบสี หรือว่าอะไร แต่ก็อดดีใจไม่ได้อยู่ดี จากนั้นก็ซื้อเทียนให้ (ที่ซื้อเทียนให้ เพราะมุมที่โต๊ะทำงานของพี่เค้า ชนกับสันของเสาตึกค่ะ หญิงเลยหาทางแก้ให้ด้วยการซื้อเทียนที่ทำจากวุ้นใสๆ ให้วางที่โต๊ะทำงานค่ะ – เป็นความเชื่อเรื่องฮวงจุ้ยนะคะ) ... แล้วหญิงก็จะคอยจดจำว่า พี่เค้าชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร อย่างเช่น พี่เค้าไม่ชอบดื่มกาแฟ แต่ชอบดื่มโอวัลติน เวลาเราว่างจากงาน เราก็เข้าครัวไปชงโอวัลตินให้พี่เค้าเสมอ เราก็กรี๊ดเค้ามาเรื่อย เป็นอย่างนี้อยู่หลายเดือน แต่ว่า พวกพี่ๆที่ทำงานเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ ออกจะเอ็นดูเสียด้วย ประมาณว่า โอ้ยย ยัยหญิงเนี่ย ที่ทำๆอยู่เนี่ย เด็กๆน่ะ ไม่มีอะไรหรอก หญิงเองก็ไม่มีอะไรมากจริงๆ แค่คิดว่า ทำแล้วมีความสุขดีก็ทำไป พี่ป้องก็แสนดี๊ดีนะคะ คือ เค้าไม่เคยทำพฤติกรรมว่า รังเกียจ อะไรเลย ก็ยังคงวางตัวเป็นพี่เป็นน้องกันได้อย่างน่ารักและสม่ำเสมอตลอดมา ... แต่ติดอยู่เรื่องหนึ่ง พี่ป้องตอนนั้นมีแฟนอยู่แล้วนะคะ แต่แฟนพี่ป้องกำลังศึกษาต่ออยู่ที่อเมริกา (ชื่อ ส้ม ค่ะ) แล้วก่อนหน้าหญิงจะเข้าทำงานที่นี่ พี่ป้องเคยไป train งานที่ต่างประเทศกับเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง ชื่อ พี่เป้ค่ะ แล้วก็เลยมีข่าวซุบซิบว่า พี่ป้องกับพี่เป้เป็นแฟนกันอยู่พักหนึ่ง แต่ว่าสุดท้าย ก็เลิกลากับพี่เป้กันไป เรื่องราวพวกนี้มีมาตั้งแต่ก่อนที่หญิงจะเข้ามาทำงานที่นี่เสียอีก (ตอนที่หญิงเข้ามาทำงานที่นี่ พี่เป้ก็มีแฟนใหม่ไปแล้วด้วยค่ะ) พี่ป้องก็ยังคงเป็นแฟนกับส้มต่อไป (อย่างเงียบๆด้วย เหมือนแทบจะไม่มีใครรู้เลย เพราะส้มอยู่อเมริกาค่ะ) ... หญิงยังคงปฏิบัติตัวกับพี่ป้องอย่างนั้นไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไปเกือบปี หญิงบอกตรงๆค่ะ หญิงเริ่มท้อแล้ว เพราะเหมือนหญิงสาดน้ำหรือโยนลูกบอลใส่กำแพง แล้วกำแพงไม่เคยเป็นอะไรเลย ยังคงนิ่งสม่ำเสมออยู่อย่างนั้น แล้วมีอยู่วันหนึ่ง หญิงมีเรื่องสะเทือนใจอย่างแรงเรื่องของพี่ป้อง หญิงร้องไห้กับเพื่อนสนิทที่ทำงาน แล้วหญิงก็บอกเพื่อนว่า “ฉันทำตัวฉันเอง ฉันชอบพี่เค้าเอง พี่ป้องไม่ได้ชอบฉันกลับสักนิด ฉันจะหยุดเรื่องของพี่ป้องสักที จะคงแค่ชอบพี่เค้าแค่นี้ แต่คงไม่ทำอะไรอีกแล้ว” ... จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 11:01:54 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รอเค้าโสด ๆแล้วลองสารภาพ สิครับ จากคุณ : เพชรฆาตหน้าเป็ด - [ 16 พ.ย. 50 11:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พยายามเปลี่ยนความรักของคุณที่มีแต่แรก มาเป็น ความรักแบบไม่มีเงื่อนไข ดูสิคะ เราก้อเคยเป็นค่ะ แต่เรารู้ว่าไม่มีหวัง เราก้อเปลี่ยนมาเป็ฯแบบที่เราพูดถึง พี่คนนั้นก้อกลายมาเป็นพี่ที่สนิทกัน คบนานและไม่มีวันเลิกกันด้วยค่ะ ลองดูนะคะ จะเป็นกำลังใจให้นะ อย่าไปยุ่งกับคนมีเจ้าของเลยค่ะ เจ็บกันทุกคน จากคุณ : เห็ดน้อย (mushroom kid) - [ 16 พ.ย. 50 11:10:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านเสร็จแระ มีแต่คุณหญิงเป็นฝ่ายให้ตลอดเลยค่ะแล้วฝ่าย ช ก้อรับอย่างเดียว ถ้าเป็นเรานะคงทำแบบนั้นได้ไม่ถึงปีแน่ๆเลยอ่ะ แค่ 3 เดือนก้อท้อแล้วล่ะ ก่อนอื่นต้องขอชมก่อนอะคะ มีความอดทนมากเลยคะ แล้วอดทนไปเพื่ออะไรในเมื่อเราไม่ได้อยู่ในสายตาเค้าเลย ปล.ลองเปิดใจรับคนใหม่เข้ามาดีกว่าค่ะ จากคุณ : Red butterfly - [ 16 พ.ย. 50 11:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จริงๆตอนที่พี่ป้องเค้ามีแฟนแล้ว หญิงก็ไม่เคยคิดจะแย่งหรืออะไรเลยนะคะ อย่างที่บอกไป เหมือนกรี๊ดดาราจริงๆ แต่นั่นมันเรื่อง 2-3 ปีที่แล้วแล้วล่ะคะ ตอนนี้ เรื่องมันเปลี่ยนไปเยอะ เดี๋ยวจะค่อยๆเขียนเล่าให้อ่านกันนะคะ อยาก share มากๆเลย จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 11:13:56 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่ะ........เศร้า จากคุณ : แม่กระต่ายน้อยเริงร่า (popcorn_p) - [ 16 พ.ย. 50 11:15:17 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เวลาผ่านไปเรื่อยๆ จากวันเป็นปี จากปีเป็นสองปี ในช่วงนั้น หญิงยังคงแอบชอบพี่ป้องต่อไป ไม่ได้มีอะไรลดลง เพียงแต่ว่า หญิงไม่ได้ให้ความรู้สึกเค้ามากเหมือนตอนแรกๆ ตลอดที่ผ่านมา ก็มีเรื่องราวต่างๆเข้ามาในชีวิตมากมายค่ะ ช่วงนั้น หญิงก็มีคนมาคุยด้วย 2-3 คนนะคะ หนึ่งในนั้นได้ทำร้ายจิตใจหญิงสุดๆ ส่วนอีกคน หญิงได้ลองคบกัน แต่ก็เป็นช่วงสั้นๆเท่านั้น ... จนทุกวันนี้ หญิงยังนึกขอบคุณสองคนนี้เลยค่ะ เพราะสองคนนี้ ทำให้หญิงได้บทเรียนชีวิตที่ดี ทำให้หญิงโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก และทำให้หญิงมีความอดทนสูงขึ้นเช่นกัน ... หลังจากทำงานไปได้แล้ว ประมาณปีเศษ หญิงก็ยังคงได้คุยกับพี่ป้องอยู่ตลอดเวลา คือ โต๊ะที่นั่งก็นั่งหันหลังชนกัน มีอะไรก็คุยกันอยู่เสมอ เวลาตอนเย็นไปกินข้าวกันทั้งกลุ่มก็ได้ไปด้วยกันเสมอ ถ้ามีไปกินกันแถวบ้านหญิง แล้วถ้าหญิงได้นั่งรถพี่ป้องไป พี่ป้องก็จะไปส่งที่บ้านบ้างเป็นบางครั้ง ... แต่หญิงรู้ตัวอยู่เสมอ ว่า พี่ป้องเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับหญิงมากไปกว่า น้องที่ทำงาน หญิงเลยพยายามเก็บความรู้สึกเอาไว้ แต่เนื่องจาก หญิงเป็นคนพูดเก่ง เวลามีใครมาแซว หญิงก็จะทำเป็นสมอ้างไป แล้วก็ทำเป็นพูดขำๆไป บางครั้งหญิงก็จะพูดขำๆไปว่า “เนี่ย หยุดยาวช่วงนี้ หยุดหลายวัน หญิงคงคิดถึงพี่ป้องน่าดูเลยเนอะ” พี่ป้องเค้าก็ขำๆ ไม่ใช่แค่พี่ป้องนะคะ เพื่อนร่วมงานทุกคน ต่างก็ขำกันหมด เพราะหญิงเป็นคนพูดทีเล่นทีจริงอย่างนี้กับพี่ป้องอยู่บ่อยๆอยู่แล้ว จนไม่มีใครคิดว่า หญิงพูดจริงจังสักคน ... สาเหตุที่หญิงทำอย่างนี้ ก็เพราะว่า บางทีหญิงก็อยากบอกความรู้สึกนะคะ แต่หญิงไม่รู้จะทำยังไง ถ้าพูดแบบซีเรียส ก็จะทำให้เข้าหน้ากันลำบากเหลือเกิน หญิงไม่รู้จะทำยังไง เลยอาศัยที่ว่า พวกเราเพื่อนที่ทำงานกัน สนิทกันทุกคน ถ้าหญิงพูดทีเล่นทีจริง ก็จะไม่มีใครสงสัยอะไร แล้วก็ยังมีเรื่องสนุกๆให้พี่ๆได้หัวเราะ ยิ้มแย้มกันในที่ทำงานได้อีกค่ะ ... หญิงไม่รู้ว่า จนถึงวันนี้ หญิงคิดผิดรึป่าวที่ทำแบบนี้ เพราะทุกคน คิดว่า หญิงพูดเล่น ไม่ได้เป็นเรื่องจริง จริงๆสักคน ... มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นยังเป็นช่วงที่พี่ป้องเรียนต่อปริญญาโทไปด้วย ทำงานไปด้วย วันนั้น หญิงต้องไปงานเลี้ยงส่งคนในบริษัทคนหนึ่ง พี่ป้องได้รับเชิญด้วยค่ะ แต่พี่ป้องขอตัวไม่ไป สาเหตุเพราะพี่ป้องไม่ค่อยสบาย แล้วอีกไม่กี่วัน ก็จะมีสอบด้วย หนังสือก็ยังอ่านไม่จบ ไม่สบายอีกต่างหาก หญิงอยู่ที่งาน หญิงเดินเป็นหนูติดจั่นเลยค่ะ นั่งก็คิดถึง เพราะว่า เป็นห่วงพี่ป้องก็เป็นห่วง อยากโทรไปหา ก็ไม่กล้า กลัวจะกวน เพราะพี่ป้องก็ต้องอ่านหนังสือ หรือไม่ก็ อาจจะกินยา แล้วหลับไปแล้วก็ได้ ใครจะรู้ล่ะ (ตอนนั้นเพิ่งจะ 2 ทุ่มเองนะ) เป็นอยู่อย่างนี้ตั้งนาน พี่ที่สนิทกันคนหนึ่ง มองเห็นหญิงเพี้ยนมาระยะหนึ่งแล้ว ก็แทบจะโยนโทรศัพท์ให้เลยค่ะ แล้วบอกว่า ไปโทรหาป้องปะ ถ้าไม่โทร ก็เป็นอาการอย่างนี้ไม่เลิกล่ะ โทรๆไปเหอะ หญิงก็บอกว่า หญิงไม่กล้าค่ะ กลัวกวน พี่เค้าก็ไล่ให้ไปโทร คือ พี่เค้าคงเห็นหญิงเหมือนเด็กๆ ทำอะไรปัญญาอ่อนจริงๆเล๊ยยย อะไรทำนองนี้อ่ะคะ สุดท้ายหญิงก็ทนไม่ไหว ตัดสินใจโทรไปได้สักที แต่กว่าจะได้โทร 3 ทุ่มกว่าแล้ว (นั่งเป็นเด็กบ้าเสียสติอยู่ตั้งนาน) โทรไป พี่ป้องก็รับตามปกติ แล้วหญิงก็ถามว่า พี่กินยารึยังคะ ทำอะไรอยู่ (คำถาม ปกติ๊ ปกติ) พี่ป้องก็บอกว่า กินยาแล้ว อ่านหนังสืออยู่ เริ่มง่วงแล้วเพราะฤทธิ์ยา เดี๋ยวอีกสักพักก็นอนแล้วครับ ... เฮ้ออออ แค่นี้ล่ะคะ ที่อยากได้ยิน คุยกันแค่เนี้ย 2 นาทีมั้งคะ ก็วางหู จากนั้น หญิงก็สบายใจแล้ว ... จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 11:18:00 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หญิงเป็นคนชอบแต่งตัว ช่วงหนึ่ง หญิงชอบต่อเล็บค่ะ ไปทำเล็บต่อเล็บที่ร้าน เนื่องจากตัวหญิงเองเป็นคนนิ้วไม่สวย คิดว่า การต่อเล็บจะทำให้นิ้วมือเราสวยขึ้น เลยไปทำ การต่อเล็บแต่ละที ใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 2 ชั่วโมงค่ะ พอพี่ป้องเห็นบ่อยๆเข้า ก็เลยถามว่า เสียเวลามากมั้ย ทำเล็บแต่ละครั้งเนี่ย หญิงก็บอกว่า 2-3 ชั่วโมงเลยค่ะ แต่หญิงไม่รำคาญหรอกนะคะ เพราะว่า เวลาไป ก็หาอะไรไปทำ ไปนั่งคุยกับคนทำเล็บ อ่านหนังสือ ฟังเพลงบ้าง ไม่เบื่อหรอกค่ะ แต่พี่ป้องกลับพูดว่า อืมมม พี่ก็เคยไปคอยแฟนพี่ทำเล็บเหมือนกัน นานชะมัดเลย พี่เดินเล่นแถวๆนั้นหลายรอบก็แล้ว กลับมาดูว่าเสร็จรึยังก็แล้ว สุดท้ายก็ยังไม่เสร็จอยู่ดี รอตั้งนานแหน่ะ ... เชื่อมั้ยคะ วินาทีนั้น หญิงแทบอยากจะไปถอดเล็บออกเลย คือ พี่ป้องเป็นคนไม่ค่อยบ่น ไม่ค่อยว่าอะไร ถ้าพี่ป้องพูดบ่นแบบนี้ขึ้นมา แสดงว่า พี่ป้องคงไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ หญิงแทบไม่อยากทำเล็บอีกเลยค่ะ เพราะคิดว่า พี่ป้องไม่ชอบ (ทั้งๆที่เคยคิดว่า ถ้าเวลาหญิงไปทำเล็บ หญิงจะไม่ให้ใครไปคอยหญิงทั้งนั้น เพราะหญิงรู้ว่า มันเสียเวลามากจริงๆ คนคอยหญิงก็จะเบื่อซะเปล่าๆ) ... ตลอดมา หญิงจะแอบอิจฉาพี่ป้องเล็กๆค่ะ พี่ป้องเป็นผู้ชายมือสวยมาก นิ้วยาวเรียว หญิงเห็นทีไร อายตัวเองทุกที เป็นผู้หญิงซะเปล่า มือไม่สวยเลย สู้ผู้ชายก็ไม่ได้ ... หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีงานเลี้ยงส่งที่บ้านของเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง วันนั้นพี่ป้องพาส้มมาด้วย (แฟนที่เรียนที่อเมริกา) วันนั้น หญิงยังขอพี่เค้าถ่ายรูปคู่กันเลยค่ะ หญิงยังคิดเลยนะคะ อืมมม แฟนพี่ป้องน่ารักดี น่ารักสมกันดีจังเลยค่ะ แต่ไม่รู้อีท่าไหน หลังจากนั้นประมาณ ไม่เกิน 3 เดือน หญิงก็ไปถามพี่ป้องเล่นๆเรื่องแฟนพี่เค้า ว่าเป็นยังไงบ้าง กลับไปอเมริกาเรียนต่อให้จบแล้วใช่มั้ย พี่เค้าก็พูดว่า เลิกกันแล้วล่ะ (แล้วทำหน้าตานิ่งมากเลย) หญิงสิ กลับเป็นคนอึ้งแทน ... อึ้ง ... ทำไมเลิกกันแล้วล่ะคะ ... วันนั้นยังเห็นดีๆกันอยู่เลย ... ทำไมล่ะคะ ... แล้วพี่ป้องเป็นอะไรมั้ยคะ ... พี่เสียใจมั้ยคะ ... คำถามพรั่งพรูในสมอง แต่ไม่ได้ถามออกมา เพราะมันอี้งจริงๆค่ะ ... สุดท้าย ก็เค้นคำถามออกมาถามพี่เค้าได้คำถามหนึ่ง “พี่ป้องเป็นอะไรรึป่าวคะ” ... พี่ป้องบอกว่า “พี่ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะจริงๆ เราก็ห่างกันมานานแล้ว คือ เค้าเรียนอยู่เมืองนอกนานซะจนชินแล้ว” ... แล้วพี่ป้องก็ไม่ได้พูดอะไรอีก หญิงก็ไม่กล้าถามอะไรพี่เค้าอีก ... หลังจากนั้น หญิงก็ไม่ได้ไปต่อเล็บอีกเลยค่ะ (เกี่ยวกันมั้ยคะเนี่ย) :) จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 11:24:47 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หญิงทำงานร่วมกับพี่เค้าไปเรื่อยๆตามปกติ เวลามีงานบริษัท หรือว่า กินเลี้ยงแผนกกันตอนเย็น ก็จะไปเสมอ มีทั้งนั่งรถคันเดียวกันบ้าง หรือ พี่ป้องไปส่งที่บ้านบ้าง หรือบางที ก็นัดกันกลุ่มเล็กๆ ไปดูหนัง กินข้าวกัน ก็จะชวนพี่ป้องไปเสมอ โดยมาก ก็จะไปกันเป็นกลุ่มๆ ไม่เคยได้ไปกันสองต่อสองสักครั้งเลยค่ะ ... พี่ป้องก็ไม่ยอมมีแฟนใหม่สักที ไม่เคยมีแม้แต่เรื่องผู้หญิงที่พี่ป้องไปชอบ หรือ จะไปจีบ ไม่เคยได้ยินเลยค่ะ ถามไม่ว่าจะเพื่อนทางไหน ก็ไม่เคยได้ยิน ไม่เคยได้เห็นทั้งนั้น แต่พี่ป้องจะมีกลุ่มเพื่อนสนิท ที่จะไปเที่ยวทั้งในและนอกประเทศด้วยกันอยู่ (มีทั้งในบริษัทเดียวกัน และเพื่อนเก่า) ถ้าในกลุ่มนั้นมีผู้หญิง พวกเราก็จะถามๆกันว่า เอ๊ะ เนี่ย เป็นแฟนพี่ป้องรึป่าว สงสัยกันไปสงสัยกันมา ก็มาถามหญิง หญิงก็ไม่รู้ค่ะ แล้วหญิงเป็นคนตรงไปตรงมา ก็เดินไปถามพี่ป้องเลยค่ะ พี่ป้องก็จะบอกว่า อ้อออ น้องที่มหาลัยบ้าง ญาติบ้าง แล้วแต่ค่ะ แต่ก็ไม่เคยได้ยินข่าวระแคะระคายว่า พี่ป้องไปจีบหรืออะไรเลย แล้วทุกอย่างก็เงียบไปเอง มีหลายครั้ง พี่ป้องไปร่วมงานแต่งงานของญาติลูกพี่ลูกน้อง หรือ เพื่อน พี่ป้องก็เอารูปมาให้หญิงดูเองเลยค่ะ คงประมาณว่า เอามาให้ดูเองเลยนะ เพราะฉะนั้น ถ้าถ่ายรูปคู่หรือถ่ายรูปหมู่มีผู้หญิงถ่ายด้วย ก็ไม่ต้องสงสัยแล้วล่ะ (อาจจะรำคาญ ขี้เกียจตอบคำถาม เลยบอกซะเลยว่า ป่าวนะ ไม่มีอะไร อิอิ) ... จริงๆ การที่หญิงสงสัยก็เดินไปถามตรงๆ หรือ ไม่ก็พยายามหาคำตอบว่า พี่เค้ามี “ใคร” รึยัง ก็เพราะตัวหญิงเองนั้นล่ะคะ ที่อยากรู้ เพียงแต่ว่า ต้องทำตัวเนียนๆ ให้คนอื่นมาถามหญิงก่อน หญิงเลยทำเนียนๆ ไปถามพี่ป้องต่อ แล้วก็โบ้ยไปว่า คนนั้นคนนี้เค้าถามหญิงมาค่ะ หญิงเลยมาถามพี่ป้องไงคะ เอาคำตอบไปให้ไง ... พอไม่มีเรื่องผู้หญิงเข้ามาสักที หลังๆก็เห็นพี่ป้องไปเที่ยวกับเพื่อนฝูงอีก แล้วก็เอารูปมาให้ดูบ้าง หรือไม่ก็ พี่ป้องกับเพื่อนพี่ป้องเอารูปที่ไปเที่ยวกัน ไปโพสในเน็ตบ้าง ทำให้พวกเราเปลี่ยนความสงสัยจากผู้หญิง กลายเป็นสงสัยผู้ชายแทนค่ะ (555) คือ พี่ป้องเค้ามีเพื่อนสนิทที่ไปเที่ยวด้วยกันหลายทริปเหลือเกินอยู่คนหนึ่ง จนพวกเราบางคนสงสัยว่า พี่ป้องกับคนนั้นเป็นอะไรกันรึป่าวเนี่ย (แนวเกย์มาอีกแล้วค่ะ) ... หญิงปวดกระหม่อมเลยค่ะ เพราะนอกจาก ไม่รู้จะหาหนทางยังไง พิชิตใจพี่ป้องแล้ว ยังต้องทำตัวเป็นน้องที่น่ารักของพี่ป้องอยู่เสมอยังไม่พอ ยังต้องมาคอยสงสัยปัญหาว่า พี่ป้องเค้าเป็นเกย์รึป่าวอีกเนี่ย ... เหมือนโดนสงครามหลายทางเลยค่ะ แต่จนแล้วจนรอด ก็มีเพื่อนร่วมงานหลายคน มายืนยัน นั่งยัน นอนยัน บอกว่า ยังไงซะ พี่ป้องเป็นผู้ชายแท้ๆแน่นอน 100% หญิงก็ถามว่า ทำไมมั่นใจอย่างนั้น เคยลองกันแล้วรึไงอ่ะ 555 พวกพี่ๆก็บอกว่า เอาเถอะ ดูยังไง ไอ้ป้องมันก็เป็นผู้ชายแน่ๆละวะ ... เฮ้อออ หญิงก็ใจมาอีกกองหนึ่ง ... แต่บอกตรงๆนะคะ หญิงไม่เคยคิดว่า พี่ป้องจะเป็นเกย์เลยนะคะ เพียงแต่ว่า ... พี่ป้องเค้าไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย หลังๆมาเนี่ย ... มันก็อดจะสงสัยกันเล็กน้อยบ้างก็ได้ ... ใช่มั้ยละคะ :) จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 11:36:23 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ... อ่านยังไม่จบ ตาลาย ก่อนครับ .... จากคุณ : นายสมถุย - [ 16 พ.ย. 50 11:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ต่อๆ รออ่านค่ะสู้ๆ จากคุณ : eoung - [ 16 พ.ย. 50 12:37:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตกลง ว่าไงคะ มาโพสต์อีกนะ อยากรู้ค่ะ เพราะเราแนวเดียวกันค่ะ จากคุณ : พี่หญิง (พี่หญิง) - [ 16 พ.ย. 50 12:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องมันยาวเน้อ... จากคุณ : Red butterfly - [ 16 พ.ย. 50 12:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามารอฟังต่อครับ จากคุณ : คนชอบฟัง - [ 16 พ.ย. 50 12:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยาวจริงๆ ก็เล่าต่อละกันครับ เดี๋ยวเดือนหน้าเข้ามาอ่านต่อ......เอ๊กกกกก ปล.ดูละครมากไปเปล่าเนี่ย_______________รักใครชอบใครก็แสดงออกเลยครับ จากคุณ : เงาดาว - [ 16 พ.ย. 50 13:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ช่วง 3 ปีที่ทำงานที่นี่ มีการย้ายออฟฟิศ 1 ครั้งคะ ออฟฟิศแรกของหญิงก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนะคะ แต่ไม่รู้เป็นโชคหรือยังไง หญิงได้นั่งที่หันหลังให้พี่ป้องเสมอ คือ เราจะนั่งหันหลังชนกันตลอด ... ในออฟฟิศแรกนี้ หญิงมีย้ายที่นั่ง 2 ครั้งค่ะ ทั้ง 2 ครั้งก็จะได้นั่งหันหลังชนกับพี่ป้อง ออฟฟิศที่นี่ ก็เป็นแบบไม่มี partition กั้นเลยค่ะ เวลาคนเดินผ่านไปผ่านมาจะรู้หมดเลย หญิงเป็นคนระแวงหลังค่ะ เลยไปหาซื้อกระจกตั้งโต๊ะมา 1 บาน แล้ววางเอาไว้มองคนที่เดินผ่านไปผ่านมาข้างหลัง แต่มีพี่ๆแซวเล่นว่า เอาไว้มองผู้ชายเหรอจ๊ะ (ที่พี่เค้าแซวไม่ได้แซวว่าเอาไว้มองพี่ป้องหรอกนะคะ เค้าพูดเล่นเฉยๆ ก็หญิงยังไม่มีแฟน พี่บางคนเค้าก็อยากเชียร์ให้หญิงมีแฟน แต่บังเอิญที่พี่เค้าพูดอย่างนี้ หญิงดันคิดไปซะอย่างนั้นเลย เอาล่ะสิ) หญิงเลยบอกทุกคนไปว่า เอาไว้มองหลังเหมือนมีกระจกมองหลังในรถ สมญานามช่วงนั้นคือ ยัยหมาระแวงค่ะ 555 จะคอยระแวงหลังอยู่เสมอ ไม่ว่าจะมีใครเดินผ่านไปมา ... หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา หญิงเลยเอากระจกบานนี้ไว้มองหลังจริงๆ เอาไว้มองพี่ป้องค่ะ จนพี่ป้องย้ายที่นั่งครั้งแรก มุมที่พี่เค้านั่ง ก็ยังคงอยู่ในมุมของกระจกอยู่ดี หลังจากนั้นไม่นาน หญิงก็ย้ายที่นั่ง ก็ย้ายไปนั่งหันหลังให้พี่ป้องพอดี (อีกแล้ว) กระจกที่ซื้อมา ได้ใช้เป็นประโยชน์เสมอ ... ตอนนั้น เพลง องศาเดียว ของ cream กำลังดังเลยค่ะ เนื้อหาเพลงนี้ โดนใจหญิงเหลือเกิน "ทำอะไรใจยังอึดอัด มองที่เธอเธอมองที่อื่นอย่างนั้น เป็นคนหนึ่งที่ยังแอบๆ มองดูเธอและคอยแต่เก็บรอยยิ้ม ห่างจากเธอแค่นี้ องศาเดียวจริงๆ ห่างแค่นี้ แค่เอี่ยวตามอง แต่ฉันเองก็หมดทาง ที่จะทำให้เธอรับรู้ เพียงเศษตาของเธอ อยากให้เธอหันมอง ส่งใจเรียกร้องให้ฟ้องถึงความในใจ แค่เศษตาก็พอ แค่ให้เธอสนใจ ให้รู้ไว้ว่าฉันไม่เคย อยู่ไกลจากสายตา เพียงแค่เธอยอมมองผ่านๆ เธอก็คงจะพอได้อ่านตาฉัน เราคนเดียวที่ยังหวั่นๆ เธอไม่เคยจะยอมมองกันสักครั้ง ..." อะไรมันจะขนาดน้านนนนน หญิงหมายถึงคนแต่งเพลงอ่ะนะคะ ทำไมถึงได้เอาชีวิตจริงของหญิงมาแต่งเพลงอย่างนี้นนนน ฟังทีไร แทบละลายไปกับเพลง ... เคยสังเกตกันมั้ยคะ ถ้าช่วงไหนเพลงไหนดัง มักจะมีสักเพลง ที่โดนใจเรามากๆ แบบว่า เหมือนเอาชีวิตของเราไปเขียนเพลงเลย หญิงเจอมาไม่รู้กี่สิบเพลงแล้วล่ะคะ ... เฮ้อออ แค่องศาเดียวจริงๆ ถ้าพี่เค้าหันมามองหญิงบ้าง ก็คงจะดีเนอะ ... จนถึงวันที่ทั้งแผนกต้องย้ายออฟฟิศ คราวนี้ออฟฟิศกว้างขวางใหญ่โต มี partition กั้นทุกที่นั่ง หญิงก็คิดแล้วล่ะว่า เฮ้อออ คงไม่ได้นั่งใกล้พี่ป้องแล้วแน่นอน พอจัดที่กันเรียบร้อย โชคเข้าข้างหญิงอีกครั้ง ที่นั่งของหญิงกับพี่ป้องไม่ห่างกันมาก พี่ป้องนั่งฝั่งซ้ายของหญิงพอดีเป๊ะเลย (โต๊ะพี่ป้องนั่งหันมาทางหญิง ส่วนหญิงนั่งหันข้างให้พี่ป้อง) ไม่มีโต๊ะและใครบังเลยด้วย แค่หางตาซ้ายก็มองเห็นพี่ป้องแล้วค่ะ อะไรจะโชคดีขนาดนี้ก็ไม่รู้ ... จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 13:20:03 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ก่อนจะเล่าต่อ พอดีว่า กลับไปอ่านเมลที่คุยกับพี่ที่สนิทกันมากที่ทำงาน (ชื่อ พี่อู๋) เรื่องของพี่ป้องเนี่ยล่ะคะ มีอะไรก็จะเมลไปหาพี่อู๋ เรียกว่า รายวันเลยล่ะ พี่อู๋ก็แสนดี บางวันก็แนะนำอย่างดี บางวันก็กัดซะ ... อยากเอาเมลบางเมลมาแนบไว้ตรงนี้ จะได้เข้าใจความรู้สึกของหญิงในช่วงนั้นๆค่ะ อ่านเองยังขำเองเลย -------------------------------------------------------------------------------------------------------- Subject : เรื่องเล่าเช้านี้ (ประสบการณ์ตรงของหญิงค่ะ โปรดอ่าน) Sent : 11 February 2005, 9.08 AM มีเรื่องโรแมนติก มาเล่าสู่กันฟัง เมื่อวานนี้ หลังเลิกงาน ออกจากออฟฟิศนะ ไปกินเลี้ยงที่ร้านอาหารหน้าบริษัทเนี่ยล่ะ (ไกลสุดๆ ไกลมากๆ ไกลสุดโลก ไกล๊ ไกล จากบริษัท ไปตรงตรงข้าม 7-11 เนี่ยล่ะ เพราะร้านมันอยู่เยื้องๆ - รู้จักใช่มะ) นั่งรถไปนะ เพราะคงไม่เดินไปหรอก จริงๆ ปกติ เราคงนั่งรถพี่ manager ที่นั่งรถด้วยประจำไป แต่ว่า เมื่อวานหลังเลิกงาน อยู่ดีๆ ก็มีคุณแขก มานั่งคุยกะพี่เค้า เรื่องงาน ก็เลยไม่ได้ออกสักที สุดท้าย หญิงเลยต้องนั่งรถไปกะคนอื่น ใครรู้มะ หญิงว่า ไม่ต้องบอก พี่อู๋ก็คงทราบ ดิฉันนั่งรถไปกะพี่ป้อง ยะ (ยิ้วๆๆๆๆๆ) ขอโทษ สองต่อสอง หญิงรู้ว่า พี่คงไม่อิจฉาหรอก แต่อยากเล่าน่ะ 555+ คืองี้ นั่งรถไปสองต่อสองเนี่ย ฟังแล้วดูดีเนอะ เริ่มจากพี่ manager บอกว่า ไปก่อนก็ได้ แล้วก็มองหน้าพี่ป้อง หญิงเลยบอกว่า พี่ป้องไม่ชวน พี่เค้าก็เลยต้องพูด (อย่างเสียไม่ได้ว่า) ไปด้วยกันมั้ยล่ะ หญิงก็ไม่ใคร่เต็มใจ เพราะเกรงใจ แต่ก็ปิดคอมทันที ไม่มีให้ต้องคอย (เหอๆๆๆๆ) ไปถึงลานจอด ดันหารถไม่เจอ เพราะจอดไว้นาน ช่วยไม่ได้ รถเป็นรถของแผนก กว่าจะเจอ โน้นนนน จอดไกลมากค่ะ ปลายนา เป็นรถกะบะ สีแดง พอเปิดรถ โอ้ววว no ไม่ใช่ central lock นะ เปิดข้างคนขับแล้ว พี่ป้อง ต้องเอื้อมมาเปิด lock ให้อีก เบาะที่นั่งของฉันก็ยังไม่ได้ปรับ ต้องมาปู้ยี้ ปู้ยำ เบาะรถอีก ปรับก็ไม่เป็น มั่วไปหมด กว่าจะนั่งได้ แล้วพอได้นั่งนะ ไอ้ลิ้นชักด้านหน้า ข้างคนขับก็ไม่มี (รถ test ๆๆๆ ต้องเข้าใจ) นั่งแล้วจะเห็นเครื่องที่อยู่กระโปรงหน้า (เหอๆๆๆ) พอนั่งได้ที่ กะจะมองออกไปด้านนอก เพื่อชมทัศนียภาพ (เพื่อแสดงความโรแมนติก) ขี้นกติดเต็มกระจกหน้ารถเลย ( -*-a ) ต้องพ่นน้ำล้างกระจกอีก มองไปเบาะหลัง ขอโทษ กระบะ นั่ง 4 คน แต่เบาะหลังก็ยังไม่ได้ใส่ อนาถแท้ นั่งไปไม่ทันไร เพื่อนรักของหญิง ก็โทรมาหา บอกว่า คิดถึง (ดันโทรมาตอนนี้พอดีเร้ยยยยย) พอวางหู รถก็ถึงร้านพอดี (ก็ร้านมันโคตรไกลอย่างนั้นน่ะ ไม่ให้ถึงเร็วได้ไง) จบเรื่อง แหม โคตรโรแม้นนนน ติก เลยเนี่ย เฮ้อออ ประสบการณ์ นั่งรถ สองต่อสอง ของฉานนนนน ป่นปี้หมด -------------------------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 14:22:06 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 18 -------------------------------------------------------------------------------------------------------- Subject : Ovaltin Romantic Sent : 28 February 2005, 2.49 PM พี่อู๋ วันนี้ มีเรื่องโรแมนติก เกี่ยวกับ โอวัลติน ให้อ่านอีกแล้ว เมื่อเที่ยง หญิงก็กินข้าวในออฟฟิศ วันนี้ไม่ออกไปไหน กำลังกินอยู่ นึกขึ้นได้ ว่าบ่ายวันนี้ จะชงโอวัลตินเย็นๆ ให้พี่ป้อง คิดแล้วทำเลย ไม่พูดมากค่ะ ไปหยิบมาชงทันที ทั้งๆที่ยังกินข้าวไม่เสร็จด้วยซ้ำ ที่นี้ อยากให้พี่ป้องกินเย็นๆ อร่อยๆ ก็ต้องแช่เย็น แช่ฟรีสนะ แต่การจะให้เย็นๆ อร่อยๆ ต้องไม่แข็งจนเป็นน้ำแข็ง แต่เป็นเกล็ดน้ำแข็ง ทีนี้ ถ้าจะให้เป็นเกล็ดน้ำแข็ง ก็ต้องแช่ช่องฟรีส ใช่มะพี่ ถ้าทิ้งไว้นานไป ก็แข็งเลย ถ้าไม่แช่ ก็ไม่เป็นเกล็ดน้ำแข็ง หญิงทำไงรู้มั้ยพี่ ทุกครึ่งชั่วโมง ไปคนโอวัลตินแก้วนี้ค่ะ ตั้งแต่ยังไม่เย็น จนเย็น จนเย็นเริ่มเกาะตัว จนเริ่มแข็ง และสุดท้าย จนมันเป็นเกล็ดน้ำแข็งน่ากินมากๆ ขอบอกว่า ทุกครึ่งชั่วโมงนะคะ ที่ไปคนมันน่ะ (พี่อู๋บอกให้ใส่ความรัก ความใส่ใจลงไป นี่ไง ใส่เต็มๆเลย) บ่ายสองครึ่ง ได้เวลายกไปให้ เพราะเป็นเกล็ดน้ำแข็งน่ากิน น่าอร่อยมากๆแล้ว เห็นพี่เค้านั่งคุยงานอยู่ที่โต๊ะ เลยได้โอกาส ยกแก้วนี้ไปให้ค่ะ น้องหญิงของพี่อู๋บอกพี่ป้องว่า "โอวัลตินเย็นค่ะ ที่เห็นเนี่ย เป็นเกล็ดน้ำแข็งนะคะ อร่อยน้าาา" พอพี่ป้องเค้ารับไปเท่านั้น เค้าก็บอกว่า "โห น้อง .... .... กินไม่ได้อะ เจ็บคอ" ... ... ... พี่อู๋ ลองนึกภาพ น้องหญิงตกตึกค่ะ เคยอ่านการ์ตูนมั้ยคะ ที่ภาพในหน้านั้นมันไม่มีคำพูดอะไรเลย มีแต่ ... น่ะ น้องหญิงเงียบ ทำไงดีว่ะ แป่วววววว คนที่นั่งอยู่แถวนั้น ขำอยู่ข้างหลัง ไอ้เราขำก็ขำนะ ขำปนเสร้าจาย อะไรฟะ ทำไรไม่ถูกเลย ตรูละมรึน เลยเอาโอวัลตินเย็นเจี๊ยบสุดอร่อย ให้คนอื่นกินไป (เจ็บใจ ไม่อยากกินเอง เหอๆๆๆๆๆ) แล้วเราไปชงให้พี่ป้องใหม่ คราวนี้ ร้อนจี๋เลย เพื่อนตัวดีบอกว่า "พี่ป้องเค้าบอกว่า เค้าเจ็บคอ เค้าอาจจะบอกเป็นนัยๆก็ได้นะว่า ไม่ต้องชงมาให้แล้ว ร้อนก็ไม่ต้อง เพราะเค้าเจ็บคอ" ดู๊ ดู ดู ดู ดู ดูเพื่อนตัวดีของหญิงสิ พี่ที่ออฟฟิศบอกว่า "โปรดเข้าใจด้วยว่า โลกนี้ ก็ต้องมีความผิดหวังกันบ้าง" พูดเสร็จขำอีก กร๊ากกกกก ตูจะบ้า พี่อู๋ ดูดิ ดู๊ ดู ดู ดู ดู ดู ดู ดู ช่วยด้วยยยยยยยยยย เป็นไงล่ะ โอวัลตินแก้วนี้ แสนโรแมนติกมั้ยคะ -------------------------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 14:33:55 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 19 น่ารักจัง คุณหญิง อ่านเรื่องของคุณแล้วนึกถึงตัวเองสมัยสาว ๆ ..... จากคุณ : ป้าจี่ - [ 16 พ.ย. 50 15:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความรักมันเป็นแบบนี้ หนี้เอง จากคุณ : ตีป๊อกแป๊ก - [ 16 พ.ย. 50 15:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 รวบรวมเขียนเป็น pocket book เลยค่ะน้องหญิง พี่รออ่านต่ะนะคะ เอาใจช่วยสุดๆ จากคุณ : eoung - [ 16 พ.ย. 50 15:55:05 ]

ความคิดเห็นที่ 22 -------------------------------------------------------------------------------------------------------- Subject : นิทานวันนี้ (เรื่องสั้นๆ) Sent : 7 March 2005, 8.08 AM ดีค่ะ พี่อู๋ เล่านิทานดีกว่า เมื่อวันเสาร์ ไปซื้อส้มมา (ไปซะไกลเชียวนะ กลัวแถวบ้านไม่มีส้มขาย) กะว่าวันนี้จะเอามาให้พี่ป้อง (พี่ป้องชอบกินส้มสุดๆ มั้ง เพราะเห็นกินบ่อยมากๆ) ส้มหวานอร่อย (ลองกินลูกอื่นแล้ว) ใส่ใจเลือก และเอามาอย่างดี วันนี้ เช้ามา เห็นพี่ป้อง เราก็ อะ เด๋วเอาส้มไปให้ กำลังยืนคุยๆกันอยู่ พี่เค้าก็หยิบถุงขึ้นมา เอาขนมปังโฮววีทใส่แฮมที่กินประจำขึ้นมา (แม่พี่ป้องทำให้ มีกินทุกเช้า) จากนั้น ก็ควักส้มออกมาจากถุงของเค้าเอง 2 ลูก ... ... อารายฟะ ตรูอุตส่าห์ตั้งใจเลือก และเอามาให้ ทำไมเค้าเอามาเองด้วยล่ะ เลยไม่รู้จะให้ยังไงเรย เซ็ง again เลยเข้าไปครัว อุ่นไวตามิล ให้ดื่มดีกว่า พี่ป้องยังไม่หายป่วยเลย เสียงยังแหบๆอยู่ ดีนะ ที่ไม่เอาไวตามิล มาเป็นของตัวเองอีก ไม่งั้น เสร้าจายก่านี้อีกอะ โอ้ยยย ส้มน้อยของฉานนนนนนน -------------------------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 16:34:42 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หญิงไปนั่งอ่านเมลเก่าๆที่หญิงยังไม่ได้ลบทิ้ง นั่งอ่านไปขำไป เอ่อ หญิงก็จำเรื่องราวของพี่ป้องได้เยอะแยะ เรียงได้เป็นฉากๆเลยเนอะ หญิงเลยเลือกมา 3 เมล ที่หญิงส่งให้พี่อู๋ แล้วหญิงอ่านแล้ว ตัวหญิงเองขำที่สุดเลยค่ะ จริงๆมีเยอะกว่านี้ แต่ว่า ไม่สามารถเอามาได้หมด ฝากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆอ่าน 3 เมลนี้เอาขำๆไปก่อนนะคะ โพสต่อไป หญิงจะเล่าต่อแล้วค่ะ จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 16:38:25 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรื่องราวดำเนินนิ่งๆแบบขำๆอย่างนั้นไปเรื่อยๆ ตั้งแต่ต้นจนผ่านไป 2 ปีครึ่ง ... และแล้ว ... ทุกอย่าง ก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ... เหมือนสายฟ้าฟาดใส่หญิง ... พี่ป้องได้รับ assignment ให้ไปประจำงานที่ต่างประเทศเป็นเวลา 3 ปี ... วันแรกที่หญิงรู้ หญิงตกใจเหมือนกันค่ะ ... อึ้ง ... อีกแล้ว ... ทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่า ถ้าไม่มีพี่ป้องอยู่ใกล้ๆในออฟฟิศ จะเป็นยังไงนะ แต่ก็คิดว่า อืมมม เรื่องนี้ก็เป็นอนาคตที่ดีของพี่ป้องเค้านะคะ ได้ทั้งประสบการณ์ โอกาสที่ดี เงินเดือน เงินชดเชยก็จะมากกว่าปกติ ก็ดีสำหรับพี่ป้องน่ะสิคะ ... มีเรื่องขำอีกเรื่องในช่วงนั้น เนื่องจากมีหลายคนที่ต้องไปประจำต่างประเทศ ทางบริษัทจะจัด package ให้เหมาะสมสำหรับพนักงานแต่ละคน ถ้าเป็นพนักงานที่แต่งงานแล้ว เงินค่าดูแลเมื่อไปพักที่ต่างประเทศจะเป็นแบบครอบครัว แต่ถ้าเป็นคนโสด ก็จะได้ package แบบคนโสด จำนวนเงิน ค่าที่พักก็จะลดหลั่นไปตามส่วน ... หญิงแทบอยากจะเสนอตัวเป็นคู่ให้พี่ป้องเลยค่ะ จะได้ได้ package เงินเยอะแบบคนแต่งงานแล้วไงคะ ... ใครๆก็พูดเล่นกับหญิงกันว่า พี่ป้องน่าจะได้ package แบบคนมีครอบครัวนะ น้องหญิงเค้าคอยอยู่น่ะป้อง อะไรทำนองนี้ แล้วก็ขำ ฮากันไปทั้งออฟฟิศ พี่ป้องก็สไตล์พี่เค้าคะ “เอางั้นเลยเหรอ จะดีเหรอ จริงๆอ่ะปะ” อะไรทำนองนี้ ... ช่วงหลังๆ พี่เค้าเตรียมตัวไปทำวีซ่าบ้าง ติดต่อเรื่องเดินทางไปอาศัยต่างประเทศบ้าง แล้วก็มีต้องบินไปหาที่อยู่ด้วย หญิงก็จะคอยถามไถ่พี่ป้องอยู่เสมอว่า ทำอะไรไปถึงไหนแล้วคะ มีเรื่องอะไรติดขัดมั้ย ... หญิงรู้ว่า ถึงแม้ว่ามีเรื่องติดขัด หญิงอาจจะช่วยอะไรไม่ได้ แต่อย่างน้อย ก็ให้พี่ป้องได้พูดระบายอะไรออกมาบ้างก็ยังดี เพราะหญิงดูพี่เค้าออก บางครั้งบางวัน พี่เค้าก็เครียด และ เหนื่อยพอสมควรกับการเตรียมตัวไปอยู่ต่างประเทศ ... จากคุณ : หญิง - [ 16 พ.ย. 50 16:43:21 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 25 .. จากคุณ : รออ่านต่ออยู่ครับ.. (DarkEnemy) - [ 16 พ.ย. 50 21:49:07 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ...waiting waiting... จากคุณ : freshygirl - [ 17 พ.ย. 50 07:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขออภัยสำหรับท่านที่รออ่านเรื่องของหญิง พอดี หญิง ติดภารกิจ เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เลยไม่ได้มาโพสไว้ วันนี้จะมาต่อแล้วค่ะ จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 07:42:31 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ในช่วงนับถอยหลังถึงวันที่พี่ป้องต้องไปต่างประเทศ ... พี่ป้องต้องบินไปเพื่อหาที่อยู่ก่อนเดินทางจริง -- พี่ป้องไปดูสถานที่และหาที่พักระยะยาว ไปประมาณ 1 สัปดาห์ค่ะ พอกลับมา พี่ป้องซื้อลิปกรอสมาให้ 1 หลอด ดีใจชะมัดเลย จนป่านนี้ ลิปหลอดนั้น หญิงยังใช้อยู่เลยค่ะ เก็บอยู่ในกระเป๋าถือทุกวัน ... ถามพี่ป้องว่า ที่พักที่จะไปอยู่เป็นยังไงคะ พี่ป้องบอกว่า ก็เป็นเหมือนคอนโด 1 ห้อง มี 2 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ มีมุมนั่งเล่น มีครัว ... พวกเราเด็กๆทั้งหลาย เลยพูดเล่นกันว่า ไว้เดี๋ยวพวกเราจะซื้อตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวนะคะ จะขอพักกับพี่ป้อง (อีก 1 ห้องนอนที่ว่างอยู่) พวกเราไม่ต้องเสียค่าที่พัก ก็จะได้มีเงินซื้อตั๋วเครื่องบิน กินและเที่ยวได้เพิ่มขึ้น หาอะไรสักอย่างให้พี่ป้อง ก่อนพี่ป้องจะไป -- หญิงไปเดินหาของที่ระลึกให้พี่ป้อง กะว่า ถ้าพี่ป้องสามารถหยิบติดไปด้วยได้ อย่างน้อย ก็ต้องเป็นของที่น่าจะเป็นประโยชน์ได้บ้าง ตอนนั้น เป็นช่วงปลายเดือนมีนา ต้นเดือนเมษา ปีนี้พอดี (2550) มีงานสัปดาห์หนังสือที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ หญิงเลยไปเดินงาน เดินอยู่ครึ่งค่อนวัน พยายามหาหนังสือที่คิดว่า น่าจะเหมาะกับความหมายช่วงนี้ที่สุด แล้วในที่สุด ก็เจอ ซื้อหนังสือให้พี่เค้า 1 เล่ม เป็นเรื่องเกี่ยวกับการให้กำลังใจ เพราะคิดว่า ถ้าพี่ป้องไปอยู่ที่โน่นคนเดียว ไม่รู้จะเหงามากน้อยแค่ไหน ถ้าพี่ป้องเอาหนังสือไปด้วย อาจจะเอาไปอ่านคลายเหงา และสร้างกำลังใจให้พี่ป้องได้ด้วย ... จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 07:46:23 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 29 งานเลี้ยงส่ง -- จัดก่อนวันสุดท้ายของการทำงานที่เมืองไทยของพี่ป้อง 2 วัน จำได้ว่า พี่ป้องไม่ได้เข้าออฟฟิศวันนั้น เพราะต้องไปติดต่อเรื่องเดินทาง ตอนเลิกงาน หญิงยังโทรถามพี่ป้องอยู่เลยว่า จะมาทันกินเลี้ยงกันมั้ยคะ พี่ป้องก็บอกว่า ทันครับ กำลังขับรถอยู่ หญิงเลยใจชื้นขึ้นมาเลย กลัวว่า เจ้าภาพจะมาไม่ได้เพราะติดธุระซะอีก ... ไปกินเลี้ยงกันร้านค่อนข้างไกล แต่ใกล้บ้านของหญิงมากกว่า หญิงเลยอาศัยรถพี่ป้องกลับบ้าน (อีกครั้ง) ช่วงที่นั่งอยู่ในรถ หญิงก็พูดคุยกับพี่ป้องปกติ แต่มีคำพูดอะไรมากมายอยู่ในหัว แต่หญิงไม่กล้าพูดออกมาสักอย่าง เลยได้แต่คุยกันไปตามเรื่องตามราว ตามประสาคนนั่งรถด้วยกันคุยกัน สุดท้าย พี่ป้องก็ส่งที่บ้าน แล้วพี่ป้องก็ขับรถกลับบ้านไป ... เสียดายอีกแล้ว ทำไม เราถึงไม่กล้าพูดอะไรสักอย่างเลยนะ เก็บเอาไว้คนเดียว จะระเบิดอยู่แล้ว ... วันสุดท้ายที่พี่ป้องเข้าออฟฟิศ -- วันนั้น หวั่นใจที่สุด กลัวตัวเองร้องไห้ กลัวตัวเองทำใจไม่ได้เลย นั่งทำงานไป นั่งมองพี่ป้องไป (ไม่ได้มองตรงๆนะคะ หางตากับมุมโต๊ะที่สามารถมองเห็นพี่เค้านั่นล่ะคะ) ... บ่ายกว่าแล้ว ... ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว ... โอ้ยยย ทำไมมันทรมานอย่างนี้อ่ะ ... และแล้ว เวลาเลิกงานก็มาถึง หญิงเดินไปหาพี่เค้าที่โต๊ะ แล้วก็คุยกับพี่เค้า “เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ” ... ต่อไปหญิงจะไม่ค่อยได้เจอพี่แล้ว เพราะกว่าพี่จะกลับมาเมืองไทยอีกที คงหลายเดือน โต๊ะของพี่คงว่างเปล่า อาจจะเก็บไว้ให้พี่กลับมานั่งอีกครั้ง ... บอกตรงๆ ตอนเข้าไปลา อยากกอดพี่เค้าสักครั้ง พี่ที่ออฟฟิศคนหนึ่ง เค้าก็กอดลาพี่ป้อง แต่หญิง ... ไม่กล้าหรอกค่ะ จะไปกอดพี่เค้าได้ไงอ่ะ ใครจะไปกล้าล่ะคะ ... สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรอีกแล้ว ได้แต่พูดลา แค่นั้น ไอ้ที่เก็บไว้ในใจ มันก็ดิ้นคลุ่กคลั่กอยู่ในใจอย่างนั้นต่อไป ไม่มีโอกาสได้ออกมาเจอแดดฝนเลยค่ะ ... เฮ้ออออ อึดอัดจัง ... จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 07:55:19 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 30 บอกตอนนี้ก็ไม่สายค่ะน้องหญิง พี่ว่าส่งกระทู้นี้ไปให้พี่ป้องของน้องหญิงอ่านก็น่ารักดี อย่างน้อยเขาก็น่าจะได้รู้ว่าน้องหญิงมีความรู้สึกดีๆมอบให้เขา เอาใจช่วยค่ะ และรออ่านต่อนะคะ จากคุณ : eoung - [ 19 พ.ย. 50 08:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 31 พี่ป้องไปต่างประเทศเดือนเมษา ช่วง 3 เดือนแรก แทบไม่ได้ติดต่อกันเลย มีแต่คุย msn ซึ่งไม่บ่อยเลยค่ะ แล้วก็เมลงานบ้าง หญิงไม่เคยโทรไป เพราะหญิงไม่กล้า แล้วก็ ... บอกตามตรง หญิงไม่รู้จะคุยอะไรกับพี่ป้อง ... 2 เดือนกว่าผ่านไป มีข่าวมาจากพี่ป้องค่ะ (พี่ป้องแอบมาบอกก่อน) พี่ป้องบอกว่า ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เจ้านายของหญิง จะส่งหญิงไป train งานที่ต่างประเทศ เป็นเวลาประมาณ 1 สัปดาห์ (เป็นครั้งแรกของหญิงที่จะได้ไป train งานต่างประเทศ) ตอนนั้น เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ส่วนที่เชื่อ เพราะพี่ป้องไม่เคยหลอกหญิง และสาเหตุที่ไม่เชื่อ เพราะยังไม่มีอะไรแน่นอน เจ้านายไม่ได้เป็นคนบอกเอง ตั๋วยังไม่ได้จอง อะไรก็เปลี่ยนแปลงได้ทั้งนั้น ที่สำคัญคือ อะไรจะโชคดีปานนั้น !!!! ได้ไป train งานประเทศเดียวกับที่พี่ป้องอยู่เนี่ยนะ ที่เดียวกันด้วย (ก็บริษัทเดียวกันนินา) ถ้าไปจริงๆ ก็คงไปพักที่เดียวกับพี่ป้องนั่นล่ะ เพราะที่ที่พี่ป้องพัก เป็น service resident คือ ให้เช่าเป็นทั้งแบบรายเดือนและรายวัน (โรงแรม) ... ไม่กล้าคาดหวังค่ะ กลัวผิดหวังอย่างรุนแรง ... จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 08:54:00 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พอครบ 3 เดือนที่พี่ป้องไป พี่ป้องกลับมาเมืองไทย 2 สัปดาห์ พี่ป้องก็ยังมายืนยันว่า ทางโน้นเค้าเตรียมแผน train ให้หญิงแล้ว หญิงก็สงสัย เอ๊ะ ให้หญิงไปคนเดียวเหรอคะเนี่ย จะเก่งเกินไปแล้ว จากนั้น เจ้านายก็เรียกไปคุย ก็บอกเรื่องแผนการ train นี้ แล้วก็บอกว่า เดี๋ยวผมจะ confirm วันที่ให้อีกทีแล้วกัน จะได้จองที่พัก และจะมีคนไปด้วยอีก 1 คน ... ตอนนั้น ไม่สนใจแล้วล่ะ แบบว่า โอ้ยยยย ดีใจมากกกก (แต่ไม่แสดงออก ... ทำนิ่ง ทำเนียน) แต่ถึงจะดีใจแค่ไหน ก็ยังไม่รู้ว่า จะได้ไปเมื่อไหร่อยู่ดี แล้วก็ไม่รู้ว่า จะล้มเลิกรึป่าว ... อย่างที่บอกค่ะ ไม่มีอะไรแน่นอนเลย ... เชื่อมั้ยคะ คุยไว้ตั้งแต่เดือนกรกฏา บอกว่า สิงหาน่าจะได้ไป ... ก็เลื่อน ... กันยา ... พอคุยอีกที ... เลื่อน ... แทบหมดแรงเลยค่ะ ... เลื่อนไปอีก ... คราวนี้เป็นเดือนตุลา ... คราวนี้ไม่เลื่อนแล้วแฮะ ไปช่วงเกือบๆปลายเดือนตุลาค่ะ ตอนที่รู้วันเดินทางที่แน่นอนแล้ว คือ ตอนกลางเดือนกันยา ช่วงนั้น พี่ป้องก็เมลถามว่า ตกลงมาวันไหนกันแน่ พอบอกวันที่แน่นอนไปแล้ว พี่ป้องก็ไปจองที่พักให้เลยค่ะ อีกแป๊บเดียวเอง ใบจองที่พักลอยมาตามเมลเลยค่ะ ... พี่ป้องบอกว่า ต้องรีบจอง ไม่งั้นมันจะเต็มเร็วมาก ... ตอนแรกคิดไว้ ไปถึงวันอาทิตย์เช้า กลับคืนวันเสาร์ 1 สัปดาห์เต็มๆ ก็โอเคแล้ว มีเวลานอกจากวันทำงาน 2 วัน แต่พอได้คุยกับเพื่อนๆ เพื่อนบอกว่า ทำไมไม่อยู่ต่อ พักร้อนต่อไปเลยสิ ไหนๆก็มีโอกาสได้ไปแล้วทั้งที อยู่เที่ยวต่อเลย แหมม หญิงไม่ได้คิดอย่างนั้นหรอกค่ะ เพราะไม่อยากพักร้อน แต่เรื่องว่า อืมมม อยู่ต่ออีกสักวัน ก็ไม่น่ามีอะไร เลยตัดสินใจ เลื่อน flight กลับ จากคืนวันเสาร์ เป็นคืนวันอาทิตย์แทน ทำให้มีเวลาอยู่เพิ่มอีก 1 วัน รวมเป็น 8 วัน ... จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 10:54:43 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 33 วันเดินทางมาถึง -- มีเพื่อนร่วมทาง 1 คนค่ะ ชื่อ ริด แต่ริดเค้าไปงานอื่น แต่บิน flight เดียวกัน ส่วนคนที่ไป train งานเดียวกัน บินตามไปทีหลัง แต่ทุกคน พักที่เดียวกันหมดเลยค่ะ พอไปถึง ก็นั่งรถบัสลีมูซีนไปลงใกล้ๆที่พักพี่ป้อง แล้วพี่ป้องก็ขับรถมารับ บอกตรงๆ 7 วันแรก ไม่มีอะไรเลยค่ะ ไป train งานอย่างเดียวจริงๆ ไม่ได้สนใจอะไรพี่ป้องมากด้วย เพราะอยู่กัน 4 คน มีพี่ป้อง หญิง ริด แล้วก็พี่ที่ไป train งานด้วยกันอีกคน พี่ป้องก็เป็นเจ้าบ้านที่ดี พาไปกินโน้นกินนี่ แนะนำหลายๆที่ ตลอดทุกวัน พวกเราก็จะมีคุย แซวๆกันทุกวัน เป็นที่ขำๆ โดยเฉพาะริด จะยุหญิงกับพี่ป้องมากๆ ... จนหมดสัปดาห์ train งาน ... เรื่องก็มีตั้งแต่คืนวันเสาร์ จนถึงวันอาทิตย์ ... ก่อนกลับเมืองไทย จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 11:16:23 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ้าว หยุดซะงั้นนนน ต่อเลยหนูพี่รอลุ้น 5555 จากคุณ : eoung - [ 19 พ.ย. 50 12:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เนื่องจากอยู่ต่ออีก 1 วัน 1 คืน แต่ไม่เกี่ยวกับ trip งาน เลยต้องหาที่อยู่เอง (จ่ายเอง) เลยขออาศัยห้องพี่ป้อง ที่เหลืออีกห้อง 1 คืนค่ะ แต่เนื่องจากว่า แม่และเพื่อนฝากซื้อของมากมาย หญิงจำเป็นต้องไปซื้อของคนเดียวตั้งแต่ช่วงเย็นวันเสาร์ แล้วปล่อยพี่ป้องกับริดอยู่ด้วยกันไป หญิงเดินซื้อของจนเกือบเที่ยงคืน พี่ป้องก็ sms มาบอกว่า เค้าสองคนกำลังกลับที่พักแล้วนะ หญิงเลยโทรหาพี่ป้อง บอกว่า อีกสักครู่จะกลับ เดินเล่นอีกพักก็กลับ แต่กว่าจะถึงที่พัก เกือบตี 2 ไปถึงก็กดกริ่ง พี่ป้องหลับไปแล้วล่ะคะ พอพี่เค้ามาเปิดประตูปุ๊บ หญิงก็หิ้วถุงของวางในห้องที่หญิงขออาศัย แล้วกะว่า จะออกมาคุยกะพี่ป้องสักครู่ แต่ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันเลย หญิงก็เห็นพี่ป้องหลับต่อไปแล้ว !!! ทำไมหญิงรู้ ... คือ พี่ป้องเค้าหลับที่ห้องของพี่เค้าล่ะคะ แต่ว่า พี่ป้องไม่ปิดประตู !!! หญิงยืนงงอยู่สักครู่ อะไรเนี่ยยย ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันเลยอ่ะ แล้วทำไมพี่ป้องไม่ปิดประตู พี่ป้องนอนเรียบร้อยมากค่ะ คือ เตียงคิงไซส์ แต่พี่แก นอนแค่ครึ่งเตียง (จะเหลืออีกครึ่งเตียงไว้ให้ใครนอนเหรอคะ แป่วววววววววว) จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 13:39:22 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตอนนั้น หญิงคิดอะไรไม่รู้ ยืดยาวอยู่คนเดียว หน้าห้องนอนพี่ป้อง จนสุดท้าย หญิงก็เลยเดินกลับห้องตัวเองค่ะ แล้วก็พูดกับตัวเองว่า ในเมื่อพี่ป้องไม่ปิดประตูนอน เราก็จะไม่ปิดประตูนอนบ้างล่ะ เอาสิ!!! 555 คิดอะไรขำๆอยู่คนเดียว จนเดินเข้าห้องตัวเอง แล้วก็พยายามหาแอร์ค่ะ เอ๊ะ ไม่เห็นมีแอร์เลย ลืมไปว่า เมืองนี้เมืองหนาว แล้วจะมีแอร์ได้ไง แต่คงมีฮีตเตอร์ แล้วที่เปิดอยู่ไหน อะไรเนี่ย งงค่ะ เลยเดินไปดูที่ห้องพี่ป้อง (ไม่ได้เดินเข้าไปนะคะ แต่ยืนที่ประตูแล้วมอง) ก็ไม่เห็นแอร์เลย ตอนนั้นเลยคิด(แบบน่ารักชะมัดเลย)ว่า อ้ออ ที่พี่ป้องนอนเปิดประตู เพราะต้องรับอากาศหรือแอร์จากตรงโถงแหงเลย (โหหห ตอนนี้มานึกถึงความคิดตอนนั้นแล้ว ปัญญาอ่อนจริงๆเลยอ่ะ) หญิงอาบน้ำเสร็จเตรียมจะนอน แต่ยังไม่ง่วง ก็เลยเก็บของใส่กระเป๋า ไอ้เราก็เกรงใจพี่ป้องมาก เพราะมันจะเสียงดังกุกกักๆ เลยปิดประตูค่ะ แต่ไม่ได้ล๊อคนะคะ กะว่าจะแต่จัดของ แล้วเด๋วจะเปิด แต่จัดไปจัดมา ดันหลับไปค่ะ!!! ตื่นมาอีกที พี่ป้องมาเคาะประตูปลุกแล้วตอนเช้าเพื่อเตรียมลงไปกินอาหารเช้าที่ cafeteria ข้างล่าง (เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนยังบอกว่า แกต้องนอนไม่ล๊อคประตู หญิงก็บอกว่า หญิงก็ไม่ได้ล๊อคนะ คือ ชีวิตนี้ เตรียมพร้อมเพื่อพี่ป้องเต็มที่ 555) จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 13:46:39 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แฟนพันธุ์แท้ มารอจ้า จากคุณ : eoung - [ 19 พ.ย. 50 16:03:46 ]

ความคิดเห็นที่ 38 นั่งกินข้าวเช้าด้วยกัน 3 คน หญิงยังนั่งคิดงงๆอยู่เลย ว่า เมื่อคืนนี้ เราเป็นอะไรเนี่ย คิดอะไรสะระตะ แล้วก็คิด(เข้าข้างตัวเอง)ว่า พี่ป้องเค้าคิดอะไรรึป่าวเนี่ย ... คือ หญิงบอกตรงๆ ไม่รู้ว่า พี่ป้องเค้ารู้รึป่าว ว่า หญิงชอบพี่เค้า เพราะตลอดมา พวกเราพูดเล่นกันตลอด พี่ป้องเค้าคิดว่า คงแซวกันขำๆ เลยไม่ได้คิดว่าหญิงชอบพี่จริงๆนะคะ อะไรทำนองนี้ล่ะ (มั้ง) เรา 3 คน คุยกันตอนกินอาหารเช้า ... ริดยังแซวเลย ว่า อุตส่าห์ทิ้งให้หญิงอยู่กับพี่ป้องแล้วทั้งคืน ทำไมหญิงปล่อยให้พี่ป้องรอดไปอย่างนี้ 555 ขำกันไป หญิงก็ถามพี่ป้องว่า ทำไมไม่นอนปิดประตูคะ ... เชื่อมั้ยคะ จนป่านนี้ หญิงยังไม่รู้เลย ว่าทำไม พี่ป้องถึงนอนไม่ปิดประตู ... อยากคิดเข้าข้างตัวเองจังเลย ... จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 16:44:18 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ช่วงเช้าวันนั้น ก็ไปซื้อของที่ห้างเพื่อเอากลับเมืองไทย พอตอนบ่าย ริดเค้าไปเดินชมสถานที่ท่องเที่ยวคนเดียว (ว่าจะไปด้วย แต่ริดบอกว่า กลัวหญิงจะแพ๊คของไม่ทัน เลยไม่เสี่ยงค่ะ กลับไปแพ๊คของดีกว่า) หญิงกับพี่ป้องเลยกลับที่พัก พี่ป้องก็นั่งเล่นคอมอยู่ในห้องพี่ป้องเอง (ไม่ปิดประตูเช่นเดิม) ส่วนหญิงก็จัดกระเป๋าจนเสร็จ ก็ไม่มีอะไรจะทำแล้ว หญิงเจอนิตยสารไทย เลยหยิบมาอ่านที่หน้าทีวี (เป็นโซฟายาว 1 ตัว แล้วก็ตัวเล็กแบบนั่งคนเดียวอีก 2 ตัว) หญิงนั่งที่โซฟายาว ตรงกลางค่ะ นั่งอ่านหนังสืออยู่สักครู่ พี่ป้องก็ไม่เล่นคอมแล้ว ก็มานั่งอยู่ด้วย แต่ว่า ... เออ ... คือ มานั่งติดกับหญิงเลยค่ะ ห่างแค่ ... อย่างมาก ก็ฝ่ามือเดียว ......... อึ้งสิคะ เอาล่ะสิ หญิงจะทำไงดี อ่านหนังสือก็ไม่รู้เรื่องแล้วอ่ะ วินาทีนั้น หญิงเข้าใจความรู้สึกของหลายๆคนที่บอกว่า ทำตัวไม่ถูกเวลาคนที่เราชอบอยู่ใกล้ๆ นี่ อยู่ใกล้จริงๆ สองต่อสอง สถานที่ ก็ไม่ใช่เมืองไทยด้วยอ่ะ พอดีเปิดหนังสืออยู่ หน้านั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชาย ที่เป็นเกย์แต่ยอมรับกับสังคมว่าเค้าเป็นค่ะ เลยแก้เขินด้วยการ ยื่นหนังสือหน้านั้นให้พี่ป้องแล้วถามพี่ป้องว่า “พี่ป้องจะเป็นอย่างคนนี้มั้ยคะ หรือว่า พี่ยังแอบอยู่” พี่ป้องก็หัวเราะ แล้วบอกว่า “เออ พี่ยังแอบอยู่จริงๆด้วย” แต่พี่ป้องไม่ได้อ่านนะคะ แค่มองๆ หญิงเลยเอาหนังสือคืนมาวางบนตักตัวเอง แล้วก็ ... คุณผู้ชมขา ... อ่านไม่รู้เรื่องจริงๆ คือ ได้แต่เปิดพลิกไปพลิกมา ... เรื่องในหนังสือหน้านั้นจริงๆอยากอ่านมากนะคะ แต่อ่านไม่ได้จริงๆค่ะ รวมคำยังไม่ถูกเลย ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ จากคุณ : หญิง - [ 19 พ.ย. 50 16:52:35 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แฟนพันธ์แท้ด้วยคนค่ะ จินตนาการซะ เลยเถิดแล้วค่ะ ฮืฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : รสุสา - [ 19 พ.ย. 50 17:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ว้าอย่างนี้น้องหญิงเราจะได้เป็นแฟนกับพี่ป้องหรือเปล่าเนี่ยะ รออ่านต่อพรุ่งนี้นะคะ จากคุณ : eoung - [ 19 พ.ย. 50 17:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มาแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามจริงๆค่ะ พอรู้ว่ามีคนอ่าน มีกำลังใจมาเขียนเล่ามากๆเลย เดี๋ยวจะเขียนต่อให้อ่านกันนะคะ อีกไม่มากแล้วล่ะคะ :) จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 07:38:17 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอคั่นด้วยเรื่องที่แอบปลื้มก่อนเล่าต่อนะคะ ... ตอนที่หญิงอยู่ที่ห้องพี่ป้อง หญิงเดินสำรวจดูที่พัก แล้วก็มองไปที่ครัว หญิงเจอแก้วกระเบื้องอยู่ 3 ใบ 2 ใบเป็นสีขาว ซึ่งเป็นของทาง service resident ทางที่พักเค้ามีวางไว้ให้อยู่แล้ว ส่วนอีกใบ ... เป็นแก้วมัคสีดำ ... แก้วใบที่หญิงให้ที่เมืองไทย แล้วพี่ป้องใช้อยู่ทุกวันที่ทำงานไงคะ ... หญิงดีใจและประหลาดใจมากนะคะ เอ๊ะ ทำไม ถึงเอาแก้วใบนี้มาจากเมืองไทยด้วยล่ะ วันที่พี่ป้องเข้าออฟฟิศวันสุดท้าย พี่ป้องยังหยิบแก้วใบนี้ขึ้นมา แล้วก็เก็บเข้ากระเป๋าไป หญิงก็เห็น หญิงยังบอกพี่ป้องเลยว่า "ต้องเก็บกลับบ้านแล้ว เพราะไม่ได้อยู่ออฟฟิศอีกนาน" พี่ป้องก็บอกว่า "อืมมม ใช่ ไว้ที่นี่ แล้วใครจะใช้ล่ะ" ... ใครจะรู้ ใครจะคิด ... ว่า พี่ป้อง จะหิ้วแก้วใบนี้ มาจากเมืองไทย เอามาใช้ที่นี่ด้วย หญิงก็ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง(อีกแล้ว) แต่ก็คิดแค่ว่า จริงๆแล้ว พี่ป้องอาจจะติดแก้วใบนี้ หญิงหมายความว่า ใช้แก้วใบนี้จนชิน แต่ไม่ได้คิดว่าใครเป็นคนให้หรอกนะคะ ... แต่ ... ก็อดดีใจมากๆไม่ได้ ... จริงมั้ยล่ะคะ :) จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 07:47:29 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มาเอาใจช่วย แล้วก็อย่าลืมมาเล่าต่อไวไวนะคะ รออ่านๆ จากคุณ : tonbo2k - [ 20 พ.ย. 50 08:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 45 กลับไปที่โซฟาตัวนั้น หนังสือเล่มนั้น และ คนคนนั้น ... ที่อยู่ข้างๆ ... สุดท้าย หญิงก็รวบรวมความกล้า อย่างที่อยากทำแต่ไม่เคยได้ทำเลย บอกกับพี่ป้องว่า “ขอพิงหน่อยนะคะ” กรี๊ดดดด พูดไปแล้ว ไม่รอให้บอกว่า ทำได้ทำไม่ได้ คือ พี่ป้องนั่งพิงโซฟาอยู่ หญิงก็เลยนั่งอิงๆ พิงไหล่พี่ป้องเลยค่ะ รวบรวมความกล้าที่สุดเท่าที่ทำได้แล้ว พี่ป้องก็พูดว่า “นี่ ถ้าพี่สป๊ากขึ้นมา จะทำยังไง” 555 น้องหญิงต้องขำไว้ก่อนค่ะ ตอบไปว่า “ถ้าพี่ป้องสป๊าก ก็ดีน่ะสิคะ แสดงว่าหญิงก็เป็นผู้หญิง เพราะตั้งแต่เกิดมา ยังไม่มีผู้ชายที่ไหนมาสป๊ากกับหญิงสักที” อ้าววว ฮากันไป ... คือ พยายามทำให้เป็นเรื่องขำๆค่ะ ทำตัวไม่ถูกจริงๆ วินาทีนั้น ... เราก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย เรื่องทั่วไปมากๆค่ะ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราสองคนเลย ไม่รู้ว่าเขินหรือว่า เป็นอะไร แต่เราไม่พูดเรื่องของเราเลยค่ะ พอนั่งได้สักครู่ หญิงก็ลุกขึ้น ไม่นั่งพิงแล้วค่ะ จริงๆไม่อยากลุกเลย แต่ว่า กลัวพี่ป้องจะเมื่อย แต่พี่ป้องอ่ะ นั่งท่าแบบผู้ชายนั่งโซฟาค่ะ คือ มือพี่เค้า จะวางพาดอยู่บนโซฟา หญิงนั่งอยู่ตรงนั้น ถ้ามอง ก็เหมือนพี่ป้องกำลังโอบหญิงอยู่ หญิงก็ ... ไม่ให้เสียโอกาสสักนิด ก็นั่งอยู่อย่างนั้นล่ะ สักพัก พี่ป้องก็ยกมือขึ้นตั้งฉากกับข้อศอก แล้วคือ แบบว่า มันจะพอดีกับหัวของหญิงเลยค่ะ แล้วพี่เค้าก็ลูบหัวหญิงเบาๆอ่ะ โอ้ยยย จะเป็นลม ไม่อยากไปไหนแล้วเลยค่ะ ไม่อยากกลับเมืองไทยแล้วจริงๆ พี่ป้องขา หญิงขออยู่ที่นี่ หญิงจะรีดผ้า หญิงจะทำอาหาร หญิงอยากจะดูแลพี่ป้อง อยากอยู่ด้วย ไม่อยากให้เหงาอีกต่อไป ... โอ้ยยย หญิงจะบร้าาาาาาา จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 09:04:38 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เฮ้อ ในที่สุด พี่ป้องก็รู้สึกตัวสักทีว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆเขา เล่าต่อเถอะค่ะ พี่จะหัวใจวายตายอยู่แล้ว จากคุณ : eoung - [ 20 พ.ย. 50 09:22:51 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่มีอะไรค่ะ เวลาผ่านไป ... นั่งอยู่อย่างนั้นไม่นาน คุยกันไปเรื่อยๆ จนริดโทรมาค่ะ บอกว่า เดินเที่ยวเสร็จแล้ว เลยนัดกับริด ว่าจะไปหาอะไรกินกันก่อนหญิงจะไปสนามบิน หญิงไม่รู้ พูดอะไรไม่ถูก รู้แต่ว่า อืมมม ดีใจจังเลยอ่ะคะ มีความสุข แม้สักแป๊บเดียว ก็โอเคแล้ว ตอนเดินไปด้วยกัน พอดีว่า ฝนตก เลยต้องเอาร่มไปด้วย พี่ป้องก็กางให้ หญิงก็ขออนุญาตพี่เค้า เดินควงพี่เค้าไปจนเดินไปเจอริดเลยค่ะ ... กลับจากกินข้าว ก็นั่งคอยเวลาไปสนามบิน ก็คุยจิ๊จ๊ะกับไปเรื่อย ริดก็แซวเย้วๆอยู่เรื่อยๆ ริดบอกว่า ทำไมผมอุตส่าห์ไปเดินเล่นคนเดียว ทิ้งให้อยู่กับสองคนอีก ทำไมไม่มีอะไรเลยเหรอ (อ้าววว ฮาอีกแล้วค่ะ) บอกว่า ใช้เวลาแค่แป๊บเดียวก็เรียบร้อยแล้วนะ (ติดเรทแล้วค่ะทั่น) จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 09:24:40 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ... ฝนตกไม่หยุดเลย จริงๆพี่ป้องจะไปส่งหญิงแค่ที่ขึ้นรถบัสลิมูซีน แต่ว่า ฝนตกหนักมากๆเลย พี่ป้องเลยบอกว่า จะไปส่งที่สนามบินเลย หญิงเกรงใจพี่ป้องมากนะคะ เพราะว่า ขับรถไปสนามบิน ใช้เวลาประมาณชั่วโมงเศษ เหนื่อย ฝนก็ตก แล้วก็ เกรงใจจริงๆค่ะ แต่สุดท้าย พี่ป้องก็ขับไปส่งจริงๆ (ริดนั่งไปด้วย) พอถึงสนามบิน เป็นครั้งแรก ที่หญิงไปเมืองนอก แล้วไม่อยากกลับเมืองไทยเลย พี่ป้องกับริดไม่ได้เข้าไปส่งด้านในหรอกนะคะ แค่ด้านหน้าจอดรถ แต่แค่นี้ ก็ดีใจมากๆแล้ว หญิงลาริด โบกมือ แล้วบอกว่า เออ เด๋วอีก 2 อาทิตย์เจอกันนะ ส่วนพี่ป้อง ... หญิงยกมือไหว้พี่ป้องเลยค่ะ ขอบคุณมากๆ ไม่รู้จะบอกยังไงแล้ว “ไปแล้วนะคะ...” เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่คอเลย ... จากนั้น เสียงริดลอยมา “อย่างนี้ต้องมี goodbye kiss” ... หญิงคิดในใจ อีก 2 อาทิตย์เถอะแก เจอกันที่เมืองไทย ฉันอยากเตะแกจริงๆเลย ... แต่ตอนนั้น พูดอะไรไม่ออก ไม่ร้องไห้นะคะ แต่ ... จุกจริงๆ พอสิ้นเสี้ยงริดได้แป๊บเดียว หญิงก็ ... กอดพี่ป้องเลยค่ะ พี่ป้องก็กอดกลับนะคะ พี่ป้องคงรู้สึกเหมือนพี่กอดน้อง ยังงั้นมั้งคะ ... แต่หญิง ... เฮ้ออออออ ... ก่อนแยกออกจากพี่ป้อง ... หญิงก็เขย่งเท้า ... หอมแก้มพี่ป้องทีนึง จากนั้น หญิงก็เข็นรถกระเป๋า เดินออกมาทันที ... ตอนนั้น หัวสมองมัน ... ตื้อไปหมด หันมาโบกมือสักที แล้วหญิงก็เดินเข้าสนามบินไป ... จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 09:26:41 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 49 กลับถึงเมืองไทย หญิงก็ดูนาฬิกา เห็นว่า เวลาประมาณเกือบ 7 โมงเช้าที่โน้น พี่ป้องคงกำลังจะขับรถไปทำงาน หญิงเลยโทรไปบอกว่า หญิงถึงเมืองไทยปลอดภัยดีแล้วค่ะ คุยกันแป๊บเดียว ก็วาง เพราะพี่ป้องกำลังขับรถอยู่ แต่ที่คุยกันเนี่ย ริดอยู่ในเหตุการณ์และฟังตลอดนะคะ อีกวัน หญิงก็เลยเมลหาริด (แต่ cc ถึงพี่ป้องด้วย) เมลเรื่องทั่วๆไป แล้วก็บอกริดไปด้วยว่า “เรากลับมาแต่ตัว หัวใจทิ้งไว้แถวๆนั้น ถ้าริดเห็นก็ช่วยปัดฝุ่นให้เราหน่อยนะ เผื่อมันอาจจะอยู่อีกนาน” ริดตอบกลับมาว่า “ถ้าพี่ป้องยอมจะช่วยปรนนิบัติให้ครับ!” พี่ป้องถึงกับเมลกลับมาเลยว่า “เอาอย่างนั้นเลยนะ” จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 09:30:34 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 50 อีกวัน หญิงก็ส่งเพลงไปให้ 2 เพลง ... ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว ... และ ... ห้ามใจไม่ไหว ... ความจริงตั้งใจให้เพลงแรก แต่เพลงที่สอง ตอง ภัครมัย ร้องได้เพลงกินใจเหลือเกิน เลยส่งไปให้ฟังด้วย พี่ป้องก็เมลกลับมาว่า เอ๊ะ ส่งเพลงนี้มาให้ มีความหมายอะไรรึป่าวนี่ หญิงก็ตอบกลับไปว่า มีความหมายตามเนื้อเพลงเลยค่ะ ========================================= “ไม่อยากเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว ที่ไปรักใครง่ายดายเหลือเกิน ที่ไปรักเธอไม่ทันจะรู้ตัว ส่วนหนึ่งในใจของฉันก็กลัว บอกกับหัวใจตัวเองทุกที บอกมันทุกวันให้มันหยุดรักเธอ รักแล้วก็ช้ำเปล่าๆ ฉันรู้และพอเข้าใจ เตือนตัวเองเอาไว้ ห้ามตัวเองเอาไว้ ไม่ให้แสดงออกมา อยู่ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย สั่งหัวใจให้เมินเฉย ไม่รู้ต้องทำยังไง ใกล้เธอทำไมทุกครั้งใจมันสั่นๆ จิตใจของฉันนั้นวุ่นวาย ตัวของฉันควบคุมไม่ได้ เมื่อสุดท้าย หัวใจมันรักเธอ ไม่ว่าจะพยายามแต่ไหน แต่ก็ไม่ลืมเธอไปสักที ตราบใดที่ฉันยังคงต้องหายใจ จะหลอกตัวเองได้นานแค่ไหน ว่าตัวฉันไม่มีใจให้เธอ ว่าตัวฉันไม่เป็นไรไม่เสียใจ ...” ========================================= จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 09:49:13 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ที่ทำงาน จะมี system ไว้สำหรับ chat ในเวลางาน ลักษณะเหมือน msn เนี่ยล่ะคะ หญิงไม่ค่อยกล้าเรียกพี่เค้าคุยหรอกค่ะ เพราะว่าเกรงใจ กลัวจะรบกวนเวลางาน แค่เห็นเค้า online เห็นแค่ชื่อ ก็ดีใจแล้ว ... มีอยู่วัน หญิงไม่ได้ทักเค้าเลย แล้วเค้าก็เลิกงานไปแล้ว หญิงอยากทักเค้าไม่รู้จะทำยังไง หญิงเลยส่ง sms ไปที่มือถือของเค้าที่โน้น ไม่คิดหรอก ว่าจะได้รับหรือไม่ได้ (เพราะไม่เคยส่งเลย ส่งเป็นครั้งแรก) อีกพักใหญ่ๆ ก็มีสายเข้า หญิงก็นึกว่า เป็นพวกธนาคารมาเสนอประกัน เกือบไม่รับแล้วล่ะ แต่สุดท้ายก็รับ แล้วก็ถามอย่างเสียไม่ได้ว่า นั่นใครคะ ปลายสายตอบว่า “ผมป้องครับ แล้วก็มีริดด้วย” หญิงแทบล้มทั้งยืน มือถือเกือบตกพื้น ... นี่ถ้าฉันไม่รับสายเนี่ย จะเป็นยังไงกันเนี่ย พี่ป้องบอกว่า หญิงส่ง sms มาใช่มั้ย อ่านไม่รู้เรื่องเลย หญิงก็ เอ๊ะ หญิงส่งเป็นภาษาอังกฤษนะคะ ไม่ได้ส่งเป็นภาษาไทย เพราะรู้ว่า เครื่องของที่โน้น ต้องอ่านไทยไม่ได้แน่นอน แต่พี่ป้องก็บอกว่า อ่านไม่รู้เรื่องล่ะ เลยโทรกลับมา ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าเป็นใครหรอกนะ แต่ว่า คุยกับริด ริดบอกว่า ต้องเป็นหญิงแน่ๆเลย (ริดอยู่ในเหตุการณ์เสมอค่ะ) พี่ป้องชอบพูดเล่นเสมอเลย พี่ป้องก็พูดต่ออีกว่า มิน่าล่ะ เบอร์มือถืออะไรเนี่ย คุ้นๆ ไม่ต้องคุ้นก็ได้ พูดอย่างนี้ น้องหญิงคิดมากนะคะ น้องหญิงสำคัญอะไรกับพี่เหรอคะ พี่ป้องถึงได้มาคุ้นๆเบอร์น้องหญิง ... คุยได้สักครู่ใหญ่ๆก็วาง แต่ว่า ทำให้หญิงอารมณ์ดีไปอีกนานเลย จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 10:15:00 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 52 โลกสดใสด้วยความรักครับ :) จากคุณ : นะนะ - [ 20 พ.ย. 50 11:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เล่าต่อซิค่ะ กำลังเคล้มเลย จากคุณ : รสุสา - [ 20 พ.ย. 50 11:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 54 กลับเมืองไทยได้สักสัปดาห์เศษ จะมีคนที่แผนกบินไปดูงานอีกแล้ว ที่เดียวกับพี่ป้องเหมือนเดิม และพักที่เดียวกันเช่นเดิม หญิงเลยฝากของไปให้พี่ป้อง 2 อย่างค่ะ อย่างแรก คือ CD MP3 หญิง burn ให้ 1 แผ่น แบบเต็ม 700 MB เลย เพราะว่า มีเพื่อนที่แผนกเคยให้เค้า แต่มันไม่เต็มแผ่น คราวนี้หญิงก็เลย burn ให้ซะเต็มแผ่นเลยค่ะ กะว่าให้ฟังจนมรึนกันไปข้างนึง ส่วนชิ้นที่สองเนี่ย ตั้งใจสุดๆ เดินเลือกอยู่ตั้งนาน หญิงซื้อพวงกุญแจให้ค่ะ เป็นแบบพวงกุญแจผู้ชายนะคะ ไปเลือกที่บริเวณเครื่องหนังในห้าง สาเหตุที่ให้พวงกุญแจ เพราะว่า วันที่พี่ป้องขับรถไปส่งที่สนามบิน หญิงมองเห็นกุญแจรถของพี่ป้อง พี่เค้าใส่พวงไว้อันหนึ่ง เป็นสัญลักษณ์ประเทศแคนาดา หญิงก็ถามพี่ป้องว่า มีความหมายอะไรมั้ยเนี่ย (เราไม่ได้อยู่แคนาดากันนะ ทำไมถึงใช้อันนี้) พี่ป้องบอกว่า ไม่มีความหมายอะไรเลย เพียงแค่ตอนได้กุญแจรถมา ไม่มีพวงจะใส่ เหลืออันนี้อยู่ เลยใช้อันนี้ แค่นั้นเองค่ะ หญิงเลยคิดว่า ซื้อพวงกุญแจให้พี่ป้องใส่กุญแจรถ อย่างน้อย มันก็จะติดกระเป๋าพี่ป้องทุกวัน เวลาไปไหน เห็นพวงกุญแจอันนี้ก็อาจจะมีนึกถึงน้องหญิงบ้าง (เหมือนใช้แก้วมัคสีดำดื่มน้ำไง) พี่ป้องน่ารักเสมอ น่ารักจนหญิงคิดมาก พอพี่ป้องได้รับของแล้ว พี่ป้องเมลมาขอบคุณ เมลมาอย่างเดียวไม่พอ ถ่ายรูปพวงกุญแจที่ใส่กับกุญแจรถแล้วเรียบร้อยแล้วส่งมาด้วยอ่ะคะ !!! พี่ป้องบอกว่า ยืนยันค่ะ ว่าใช้แล้วจริงๆ คิดดูสิ อย่างนี้ จะไม่ได้หญิงดีใจได้ยังไง หญิงนั่งมองรูปกุญแจรถอันนั้นอยู่นาน เอามาโหลดใส่มือถือไว้เลย หญิงออกจะเพี้ยนมาก ... ใช่มั้ยล่ะคะ ... จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 11:09:52 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตั้งแต่หญิงกลับมา หญิงก็พูดถึงพี่ป้องทุกวัน เพื่อนสนิทที่ทำงาน ก็นึกว่า คงเพี้ยนๆพี่ป้องสัก 48 ชั่วโมงเด๋วก็หาย นี่ปาเข้าไป 3 อาทิตย์แล้ว ยังเพี้ยนไม่เลิกเลย หญิงก็ว่างๆก็โทรหาพี่ป้องนะคะ คือ ประมาณ5-6 วันจะโทรไปหาพี่ป้องสักครั้ง เมื่อสัปดาห์ก่อน หญิงโทรไป ... คราวนี้ หญิงบอกพี่ป้องว่า ... พวกเราก็อายุไม่ได้น้อยๆกันแล้ว หญิงก็เห็นว่า พี่ป้องก็ดีไงคะ ... แล้วตลอดมา พี่ป้องคิดว่า หญิงพูดเล่นรึป่าวล่ะคะ พี่ป้องก็บอกว่า ใครๆก็คิดทั้งนั้นว่าหญิงพูดเล่น ... หญิงไม่น้อยใจหรอกนะคะ ที่พี่ป้องพูดอย่างนั้น เพราะเมื่อก่อนก็พยายามแสดงว่า พูดเล่นจริงๆ แต่หญิงก็พยายามบอกพี่ป้องไปเหมือนกันว่า หญิงไม่ได้พูดเล่นนะคะ หญิงพูดจริงๆ แต่หญิงคิดว่า พี่ป้องคงไม่เล่นด้วย หญิงเลยพยายามทำให้เป็นเรื่องขำๆไปน่ะคะ แล้วพี่ป้องก็พูดว่า แหม พี่ก็รออยู่นะเนี่ย (เสียงแบบทีเล่นทีจริงอ่ะคะ) หญิงเลยบอกพี่ป้องว่า “พี่พูดอย่างนี้ หญิงคิดมากนะคะ แล้วพี่ป้องพูดจริงหรือพูดเล่นล่ะคะ” เอาล่ะสิ ... พี่ป้องก็ตอบว่า “เหอๆๆๆ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า พูดจริงหรือพูดเล่น” .... หญิงคิดว่า พี่ป้องเป็นคนช่างสรรหาคำพูด ที่จะไม่กระเทือนความรู้สึกคนอื่นมากเกินไป ถ้าพี่ป้องบอกว่า พี่ป้องพูดเล่น หญิงก็คงจ๋อยๆไปมาก แต่ถ้าพี่ป้องพูดว่า พูดจริง ... ก็คงพูดไม่ได้ค่ะ ... ก็ ... พี่ป้องก็ไม่ได้ติดอะไรกับหญิงนิคะ น้อยเนื้อต่ำใจ ... จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 11:13:13 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 56 วันนี้ ... ริดกลับมาเมืองไทยแล้ว คำถามแรกที่หญิงถามริด คือ “พี่ป้องเป็นไงบ้าง” ริดก็เงียบๆ ยิ้มๆ แล้วก็บอกว่า คงติดสาวอยู่ที่โน้นแล้วล่ะ โอ้ยยย หัวใจจะวาย หญิงบอกริดว่า ถ้าพี่ป้องจะติดริด (เนื่องจากอาจค้นพบตัวเองแล้วทั้งคู่ ^^) หรือ จะติดผู้ชายที่โน้น หญิงจะไม่ว่าเลย แต่ถ้าติดผู้หญิงเนี่ย หญิงหัวใจวายแหงๆ หญิงได้ยินปุ๊บ หญิงเครียดไปนิดนึงเลยค่ะ ริดบอกว่า “อย่างนี้หญิงต้องรวบหัวรวบหาง” หญิงถามริดว่า “แล้วจะให้หญิงทำยังไง” อยากรู้ความเห็นเพื่อนที่อยู่ในเหตุการณ์ตลอดของเราจริงๆ “ก็ก่อนอื่น ก็ซื้อตั๋ว บินไปเลยนะ แล้วก็รวบรัดตัดความ” เฮ้อออ เพื่อนของหญิง พูดอย่างนี้ ทำให้หญิงคิดอะไรไม่ออกได้เสมอ จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 11:21:24 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 57 แล้วจะให้หญิงทำยังไงล่ะคะ หญิงอยากบินไปใจจะขาด แต่ถ้าหญิงไม่รู้ความรู้สึกของพี่ป้องจริงๆ ว่าเค้าจะเปิดใจรับหญิงมั้ย ถ้าคำตอบคือ ไม่ ... แล้วหญิงบินไป ก็เท่ากับเสียทุกอย่างเลย หญิงคิดไว้ว่า ถ้าพี่ป้องกลับมาเยี่ยมบ้านที่เมืองไทยช่วงสิ้นปี แล้วหญิงยังรู้สึกแบบนี้อยู่ ... หญิงอยากจะขอโอกาสกับพี่ป้อง ... ขอแค่โอกาสที่จะได้ คุยกันสักนิด หญิงรู้ว่า พี่เค้าต้องประจำงานที่โน้นอีกนาน แต่หญิงคิดว่า หญิงน่าจะรอได้ ถ้าพี่ป้องยอมเปิดใจให้โอกาสหญิงสักนิด ... หญิงพูดกับเพื่อนเสมอว่า เมื่อก่อนอยากทำอะไร ก็ไม่กล้าทำ สุดท้าย ก็มาเสียใจที่ไม่ได้ทำ มาวันนี้ ความคิดเปลี่ยนไป “เสียใจที่ทำลงไป ดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ” เพื่อนหญิงก็ต่อประโยคให้ว่า “แต่ก็ต้องดูด้วยว่า คนที่เราจะทำให้น่ะ เหมาะสมและคุ้มค่ากับที่เราจะทำรึป่าว” จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 11:25:31 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แต่หญิงกลัวเหลือเกินค่ะ กลัวว่า ถ้าไม่พูด ก็ไม่ได้รู้สักที แต่ถ้าพูดไปแล้ว เกิดพี่ป้องเปลี่ยนไป คือจริงๆ ถ้าพี่ป้องไม่รับไมตรี หญิงก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่อยากให้พี่ป้อง เป็นพี่ป้องคนเดิม แต่ถ้าพี่ป้องเปลี่ยนไป ... หญิงไม่รู้จะทำใจได้ยังไง เพื่อนที่แผนกเยอะแยะเลย ... หญิงจะอายเค้ามั้ยคะเนี่ย ... เฮ้ออออ ลำบากใจจัง ... นี่ล่ะค่ะ เรื่องของหญิง จนถึงวันนี้ จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 11:30:29 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 59 .. จากคุณ : DarkEnemy - [ 20 พ.ย. 50 11:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 60 โธ่น้องหญิงพี่ว่าหนูลุยเลย บอกเขาให้รู้ไปเลยดีกว่า อย่างน้อยพี่ว่าส่ง กระทู้นี้ไปให้เขาอ่านก่อนก็ได้ อย่างน้อยการที่เรารักใครสักคนและให้ความจริงใจกับเขาตลอดมา มันก็เป็นบทพิสูจน์แล้วว่าเรามั่นคง กระทู้นี้อาจเป็นตัวเชื่อมถึงใครคนหนึ่งก็ได้ ไม่ลองไม่รู้หรอก ไม่ว่าผลมันจะเป็นอย่างไร ดีกว่ามานั่งเสียใจที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : eoung - [ 20 พ.ย. 50 12:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ลุ้นกะ จขกท จริงๆเลย พี่ป้องนะพี่ป้อง คริ คริ จากคุณ : อ้อมกอดของความเหงา - [ 20 พ.ย. 50 12:33:18 ]

ความคิดเห็นที่ 62 รออยู่อ่ะ เมื่อไหร่จะเข้ามา Up date เคยมีประสบการณ์เหมือนกันน่ะ (คล้าย ๆ จะเป็นรักแรก ) เหมือน จกท. แต่นานมากแล้ว ตอนนี้ก้ ยังฝันถึงอยู่เรื่อย ๆ ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่มันก็ผ่านมาหลายปี ยังคงคิดถึง อยากเจอ อยากรู้ว่าเขาเป็นยังงัย ไม่ได้เจอกัน 10 ปีแล้วหล่ะ เหมือนเป็นความรู้สึก ในความฝัน..........ที่คอยติดตาม อยากจะฝันเหมือน ๆ กันทุกครั้งที่มีเขา ในความเป็นจริง........เรา .......กลายเป็นคน "แค่คนเคยรู้จักกัน" จากคุณ : E_เวิ้ง - [ 20 พ.ย. 50 13:05:23 A:58.10.204.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 63 กลับมาอ่านอีกครั้ง ขอบคุณสำหรับทุกๆ comment ชอบจังค่ะ เวลามีใครอ่านเรื่องของเรา แล้วรับรู้ตามความรู้สึกเราไปด้วย หญิงก็อยากจะบอกค่ะ อยากจะโทรไปบอกซะวันนี้พรุ่งนี้เลย แต่ยังไม่กล้าเลยค่ะ แต่กำลังใจจากทุกคนใน pantip คงทำให้หญิงมีความกล้าสักเวลาหนึ่งแน่นอน ไม่นานเกินรอ เชียร์หญิงด้วยนะคะ แล้วจะ update เรื่องเรื่อยๆค่ะ จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 13:08:14 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 64 สาคิดว่า ลุยเลยค่ะน้อง บอกความในใจของเราซะ ดีกว่าเก็บไว้ในใจคนเดียว บอกไปเลยค่ะ บอกเพื่อความสบายใจ บอกเพื่อที่จะได้ตัดใจ ในสถานะการณ์ ที่พี่ป้องปฏิเสธ บอกไปซะ เพื่อน้องจะได้ทำตัวถูก ว่าสมควรอยู่ในสถานะอะไร เพื่อนร่วมงาน น้องสาว หรือคนรัก ถ้าใจตรงกันทั้งคู่ ก็จะได้สานสัมพันธ์ เพื่อคบหาดูใจกันต่อไป ว่าใช่คู่แท้ของเราหรือเปล่า แต่ถ้าพี่ป้องปฏิเสธ น้องจะได้ทำตัวถูกว่าเป็นได้ที่ลิมิตไหน ไม่อย่างนั้น น้องเสียใจน่ะ ถ้าเหตุการณ์มันช้าเกินไป น้องจะเสียใจที่ไม่ได้พูดความในใจน่ะ พี่คิดว่าน้องควรสารภาพความในใจ ผ่านอีเมล์ ก็ได้น่ะ เพราะสถานะการณ์ แบบนี่พี่คิดว่า อย่าเจอตัวดีกว่า ไม่อย่างนั้น จะพูดไม่ออก และอย่าเดินทางไปต่างประเทศคนเดียว เผื่อใจไว้ผิดหวังด้วยน่ะ อย่าตั้งความหวังไว้สูง พี่คิดว่า สไตท์การใช้ชีวิตหรือการใช้คำพูด ของเรามีเสน่ห์น่ะ ลองเขียนอีเมล์สักฉบับหนึ่งซิ สารภาพไปเลย สารภาพแล้วก็จะได้สบายใจ สารภาพโดยไม่ต้องรอคำตอบน่ะ ไม่ต้องถามว่าพี่ป้องชอบเราหรือเปล่า ลองดูซิ อกหักดีกว่ารักไม่เป็นน่ะ พี่สาจะเอาใจช่วยน่ะค่ะ จากคุณ : รสุสา - [ 20 พ.ย. 50 13:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 65 TO BE CONTINUE... จากคุณ : MOON (monthly) - [ 20 พ.ย. 50 13:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ผมว่าพี่ป้องเค้าอาจจะรักคุณแบบน้องสาวก็ได้ครับ อิอิ   จากคุณ : อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง) - [ 20 พ.ย. 50 15:12:20 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ผมว่า คุณหญิง รีบ ๆมา ไขความกระจ่างดีกว่าครับ จากคุณ : เพชรฆาตหน้าเป็ด - [ 20 พ.ย. 50 15:27:48 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เท่าที่สังเกตุการณ์นะคะ คิดว่าคุณป้อง เหมือนกำลังลองใจคุณอยู่เหมือนกัน อ่ะป่าวหว่า... จากคุณ : moon (monthly) - [ 20 พ.ย. 50 15:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 69 55++ ไม่น่าตามมาอ่านเลยอ่ะทู้เนี้ยะ ดูดิ๊ติดเลย น้องหญิงมาต่อเร็วๆ น้า จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 20 พ.ย. 50 16:23:08 ]

ความคิดเห็นที่ 70 น้อง หญิง ไปไหนแล้ว มาไวๆ เลย จากคุณ : เพชรฆาตหน้าเป็ด - [ 20 พ.ย. 50 16:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เมื่อกลางวัน หญิงไปกินข้าวกับน้องคนหนึ่งที่สนิทกับพี่ป้องมาก หญิงบอกน้องเค้าไปว่า หญิงไม่ค่อยสบายใจ เรื่องที่ริดพูดว่า ... พี่ป้องคงไปติดสาวอยู่ที่โน้น ... กับเพื่อนอีกคนที่แผนกบอกว่า พี่ป้องคงไม่ได้ติดสาวที่โน้นหรอก คงติดสาวที่เมืองไทยมากกว่า ... (มีแต่คนให้กำลังใจหญิง เนอะ ... เหอๆๆๆๆๆ ... ประชดค่ะ ประชด) หญิงก็บอกน้องเค้าไป น้องเค้าก็ขอยืนยัน นั่งยัน นอนยันตรงนี้เลยว่า พี่ป้องไม่ได้ติดสาวที่โน้น ... มีถามกลับมาอีก ... เชื่อปะ หญิงก็ อืมมม คงเชื่อนะ เพราะไม่มีทางเลือกนิ ไม่เชื่อแล้วไงล่ะคะ น้องเค้าบอกว่า พี่ป้องชอบผู้หญิงฉลาด สามารถดูแลตัวเองได้ เพราะพี่ป้องไม่ใช่คนที่จะคอยมาตามเอาใจ และดูแลใครมากนัก (นิสัยก็เหมือนผู้ชายทั่วๆไปนิคะ ไม่เห็นแปลกเลย) หญิงบอกน้องเค้าไปว่า "พี่เป็นคนชอบดูแลคนอื่นซะด้วยสิ ... แต่พี่โชคร้ายจัง ตั้งแต่เจอใครต่อใครมา ไม่ค่อยมีใครเห็นค่าของหญิงเลย บางที ... อาจจะเป็นคน"ให้"มากเกินไป ทำให้ไม่ค่อยมีใครเห็นค่าของเราก็เป็นได้" สงสารตัวเองจัง จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 16:48:27 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อ้อออ วันนี้ หญิงได้รับเมลจากเพื่อนที่ทำงานคนหนึ่ง(เค้าเป็นผู้ชายนะคะ) เอามาโพสให้เพื่อนๆที่นี่อ่านด้วย คือ หญิงไม่แน่ใจ ว่าเพื่อนหญิงต้องการสื่อบอกหญิงรึป่าว หญิงอ่านแล้ว ก็หวั่นใจเหมือนกันค่ะ กลัวหญิงจะกลายเป็นคนอย่างนี้ ช่วยหญิงด้วยค่ะ ถ้าหญิงกลายเป็นคนช่างตื้อ น่าเบื่อ น่ารำคาญ หญิงจะหมดความหมายทันที จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 17:00:11 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 73 -------------------------------------------------------------------------------------------------------- Subject : ผู้หญิงขี้ตื้อ.. น่าเบื่อมาก รู้มั้ย Sent : 20 November 2007, 8.24 AM ถ้าคุณกำลังเป็นผู้หญิงคนนั้นก็หยุดซะเถอะ... แต่ถ้าคุณยังไม่แน่ใจว่าใช่ฉันหรือเปล่า ข้อมูลจากพวกผู้ชายคนนี้คงจะพอบอกคุณได้ว่า.. เข้าข่ายหรือเปล่า "ผู้ชายจอมตื้อคือผู้ชายที่น่ารำคาญ แล้วคุณคิดว่าผู้หญิงตื้อไม่เป็นหรือครับ?" แบบไหนที่เรียกว่าตื้อ? เหตุผลหนึ่งที่ผู้ชายเราตั้งหน้าตาตื้อนอกจากจะรักจริง (ซึ่งน้อยมาก) แล้ว อีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะว่ามันท้าทาย น่าเอาชนะเป็นที่สุด แต่เหตุผลของผู้หญิงช่างตื้ออาจจะบริสุทธิ์และจริงใจกว่าเยอะ เพราะเหตุผลที่เธอทุ่มเทแบบหมดเนื้อหมดตัว ตามติดทุกฝีก้าวนั้น ส่วนมากจะเป็นไปด้วยความรัก รักมากจนอยากครอบครอง ซึ่งนั้นล่ะคือสิ่งที่ผู้ชายเรากลัวเป็นที่สุด แอน เป็นคนหนึ่งของผู้หญิงอีกหลายคนที่คิดว่า ถ้าผู้ชายเป้าหมายของเธอได้มีโอกาสได้รู้จักและใกล้ชิดเธอแล้ว เขาจะรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก และจะหยุดทุกอย่างไว้ที่เธอ ขอแค่สักครั้งที่ให้ได้อยู่กับเขาเถอะ เพราะฉะนั้นสิ่งที่แอนทำคือเธอไปในทุกที่ที่มีบอย หรือเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับบอยไป เธอสุ่มไปผับที่เคยเจอเขา แต่เขาไม่สนใจเธอเลย เขาไม่เคยโทร.หา เขาไม่เคยรับโทรศัพท์ และสิ่งที่ได้กลับมาคือคำถามที่เขาถามว่า "เมื่อไหร่คุณจะเลิกตื้อซะที" ลักษณะสำคัญของผู้หญิงช่างตื้อคือเธอจะเกาะติดไปทุกที่ เธอจะพยายามแม้จะไร้ผลตราบใดที่ยังได้ทำ และหลอกตัวเองไปเรื่อยๆ ว่าบางทีเขาจะจริงจังกับเธอ เธอจะทุ่มเททุกอย่างให้เขา และเธอจะไม่ยอมรับว่า ... ไม่คือไม่ สิ่งที่ทำให้พวกเธอแตกต่างกัน คือระดับของการเกาะติดรวดเร็วที่สุดและผิดปกติมากที่สุดคือ เกาะติดกันตั้งแต่ยังไม่มีโอกาสได้คบกันเลย ลองนึกตามว่า คุณเข้าบาร์แห่งหนึ่ง ได้เจอหนุ่มสุดฮอต และอยากจ้องหน้าเขาสักหน่อยก่อนกลับบ้าน คุณหาโอกาสเหมาะๆ เดินยั่วเฉียดใกล้เขา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาไม่สนใจคุณ คุณก็จิตตกแล้วบ่นว่าเขาช่างไม่ฉลาดเอาซะเลย แต่ไม่ช้าคุณก็จะลืมและมองหาหนุ่มคนใหม่ แต่สำหรับผู้หญิงนักตื้อ จะไม่ยอมรับแบบคุณ เธอไม่สามารถเข้าใจได้ที่เขาไม่สนใจ และคอยย้อนกลับไปตื้อเขาจนเขาทนไม่ไหวนั่นละ คุณเป็นแบบนี้หรือเปล่า ในมุมของคนที่รัก การกระทำแบบเดียวกันเรียกว่าความเอาใจใส่ แต่ถ้าคนไม่ชอบ นั้นคือสิ่งที่ทำให้รำคาญใจ ผู้หญิงบางคนไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เธอทำนั้นคือการตื้อ เช่นว่า โทร.หาบ่อยๆ แต่เขาไม่รับ ชวนไปกินข้าว เขาติดงานตลอด เขาบอกว่า "เดี๋ยว..โทร.กลับ" แล้วเขาก็ไม่โทร. แล้วคุณก็บอกตัวเองว่า ไม่เป็นไรจ๊ะ เขายุ่งน่ะ เดี๋ยวโทร.หาใหม่ก็ได้ เขาไม่เคยชวนคุณไปไหนด้วย ไม่ว่าจะไปเป็นกลุ่มหรือเดี่ยว คุณเสนอตัวไปไหนก่อนที่เขาจะชวน เพราะคุณแปลว่าที่เขาไม่ชวนเพราะเขาไม่กล้า แวะไปหา ซื้อของไปฝากบ่อยๆ หาเรื่องไปแถวที่ทำงานเขาอยู่เรื่อยๆ ตามไปทุกที่ที่มีเธอ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน หรือมุมไหน พอหันมาก็จะเห็นมีฉันอยู่ในสายตาเธอเสมอ คิดแผนชวนไปเที่ยว เขาไม่ว่าง เลื่อนวันแล้ว เขาก็บอกว่าไม่สะดวก เปลี่ยนสถานที่ใหม่ เขาก็ยังไปไม่ได้แบบไม่มีกำหนด คำตอบคือ "ดูก่อนนะ" สัญญาณบอกเหตุ : ถ้าเขารู้สึกว่าเริ่มรำคาญ เขาจะ... ครั้งแรก:เขาขอบคุณในสิ่งที่คุณทำให้ และยังคุยเรื่องอื่นๆ ได้ ครั้งที่2-3:เขาเริ่มเงียบขึ้น ครั้งล่าสุด : เขาหนีคุณ -------------------------------------------------------------------------------------------------------- ที่มา : forward mail สงสารตัวเองจัง (เอาอีกแล้ว) ไม่รู้พี่ป้องอยู่ในสัญญาณบอกเหตุรึยังค่ะ ... จากคุณ : หญิง - [ 20 พ.ย. 50 17:04:57 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 74 สู้ สู้ นะครับ... ยังไงจะเป็นกำลังใจให้.... อย่าไปแคร์คนอื่นครับ....แคร์หัวใจเรา คนที่เรารักก็พอ... เท่าที่ฟัง(อ่าน) ที่คุณหญิงเล่ามา .. ผมในฐานะผู้ชายคนนึง ไม่รู้สึกเลย ว่าการกระทำของคุณหญิง คือการตื้อ ผู้ชายคนนึง... ผมอิดฉ๋า ผู้ชายอย่างพี่ป้องด้วยซ้ำไป....ที่มีคนคนนึง ห่วงใย และ ดูแล และ น่าจะเข้าใจตัวเค้า และ เคียงข้างเค้ามานานขนาดนี้ และ มั่นคงในความรัก ที่มี ขนาดนี้.. อยากบอกว่าที่คุณหญิงบอกเองน่ะ ผมว่าคุณหญิงคิดถูก และ น่าจะทำนะครับ   { หญิงพูดกับเพื่อนเสมอว่า เมื่อก่อนอยากทำอะไร ก็ไม่กล้าทำ สุดท้าย ก็มาเสียใจที่ไม่ได้ทำ มาวันนี้ ความคิดเปลี่ยนไป “เสียใจที่ทำลงไป ดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ” } ทำตามหัวใจเรียกร้องเถอะครับ... เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : เมสตาย่า & เวเซอร์ - [ 20 พ.ย. 50 17:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 75 จากที่อ่านเมล์จากเพื่อนน้องหญิง มันไม่เห็นจะเข้าข่ายของน้องหญิงเลย อย่าไปสนใจค่ะ ชอบที่คุณข้างบนบอก คคห74 น้องหญิงตั้งเชื่อมั่นในตัวเองค่ะ ทุกคนเป็นกำลังใจให้หนูนะคะ จากคุณ : eoung - [ 20 พ.ย. 50 18:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณหญิง สู้ๆๆ จากคุณ : freshygirl - [ 21 พ.ย. 50 07:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เขียนเรื่องได้น่ารัก น่าอ่านดีจัง.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ เพราะดูๆ แล้วพี่ป้องก็น่าจะมีใจอยู่ไม่น้อยเลย จากคุณ : Anece' - [ 21 พ.ย. 50 08:13:54 ]

ความคิดเห็นที่ 78 รออ่านต่ออยู่นะจ๊ะ คั่นหน้าต่อไป จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 21 พ.ย. 50 09:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เราลองคิดดูแล้ว  ถาคุณสื่อให้รู้ขนาดนี้แล้วว่ามีใจกับเค้า แล้วเค้ายังไม่ตอบสนองอะไรทั้งนั้น ให้แค่ความเป็นพี่น้อง เป็นไปได้ที่คุณยังไม่ใช่ "คนที่ใช่" สำหรับเค้า ไม่อย่างนั้น เค้าน่าจะทำอะไรบ้าง ไม่ใช่บอกแค่ว่า "เอาอย่างนั้นเลยเหรอ" ตอนเพื่อนยุให้คุณ 2 คนชอบกัน เราว่ามันขัด ๆ ถ้าเค้ามีใจ มันน่าจะแสดงออกอะไรมากกว่านี้น่ะ จากคุณ : allseason - [ 21 พ.ย. 50 16:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 80 หญิงคิดว่า ... พี่ป้องคงไม่มีใจให้หญิง คงคิดกับหญิงแค่น้อง แต่หญิงก็ยังคิดอยากจะบอกพี่ป้องอยู่ดี ถึงแม้รู้ว่า จะผิดหวัง ก็ตามค่ะ แต่ตอนนี้ ยังไม่ถึงโอกาสนั้น ... หรือไม่กล้าก็ไม่รู้ค่ะ ถ้าจะบอก อย่างมาก ก็โทรศัพท์ไปบอก เพราะยังไม่มีโอกาสได้เจอกันเลยค่ะ ... พี่เค้าอยู่ไกล ... จากคุณ : หญิง - [ 21 พ.ย. 50 18:33:13 A:124.157.139.140 X: TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อันที่จริง เราก็เห็นด้วยกับคุณนะ ว่าน่าจะบอกพี่ป้องให้เค้ารู้ เพื่อที่คุณจะได้ไม่อึดอัดใจ ทนเก็บไว้ไปเรื่อย ๆ แต่หลังจากที่บอกแล้ว  ต้องรับให้ได้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นยังไง คิดไว้คร่าว ๆ บ้างไหม ว่าหลังจากที่บอกไปแล้ว ระหว่างคุณ 2 คน จะเป็นยังไงบ้าง ... (นึกถึงเพลง ดาว ของคริสติน เลยอ่ะค่ะ) เป็นกำลังใจให้ความรักของคุณนะคะ จากคุณ : allseason - [ 21 พ.ย. 50 22:40:02 ]

ความคิดเห็นที่ 82 http://www.ijigg.com/songs/V2BD0DPAD เอาเพลงมาฝาก เห็นด้วยกับ คห. ข้างบน เป็นกำลังใจให้นะครับ.... ว่าแต่ไม่เขียนเเล้วเหรอครับ กำลังติดเลย  อิอิ จากคุณ : เมสตาย่า & เวเซอร์ - [ 22 พ.ย. 50 08:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 83 หญิงก็อยากเขียนต่อ แต่เรื่องของหญิงยังไม่มี update เลยค่ะ นั่งนึกเรื่องเก่าๆ อยากเอามาเขียนให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆได้ยิ้มๆกันบ้าง ก็ยังนึกไม่ออก อ้อออ ... มี update นิดหน่อยค่ะ คือเมื่อคืน หญิงได้นั่งคุย msn กับพี่ป้องสักพัก คุยกันเรื่องทั่วๆไป พี่ป้องบอกว่า plan กลับเมืองไทยคงประมาณเมษาปีหน้า ตอนแรกหญิงคิดว่า จะรอพี่ป้องกลับมาตอนสิ้นปี แล้วก็จะบอกความรู้สึกค่ะ แต่พี่ป้องไม่ได้กลับช่วงสิ้นปีนี้ พอหญิงรู้แค่นี้ ... หญิงแทบอยากจะโทรไปหา ... แล้วบอกพี่ป้องเลย แต่หญิง ... ไม่มีพลังเลยค่ะ ... ไม่กล้าจริงๆ ทั้งๆที่เตรียมใจมาแล้วตั้งหลายวัน แต่จนแล้วจนรอด หญิงก็ยังไม่กล้าอยู่ดี หญิงตั้งใจไว้แล้วว่า ในเมื่อพี่ป้องไม่ได้กลับมาช่วงใกล้ๆนี้ หญิงคงต้องใช้โทรศัพท์ ... ไม่อยากเมล ... ไม่อยากใช้ msn หญิงต้องรวบรวมความกล้าและหาโอกาสที่พี่เค้าสะดวกพอสมควรค่ะ สาเหตุที่ต้องรวบรวมพลังมากขนาดนี้ (เหมือนปล่อยพลังคลื่นเต่าเลยค่ะ) เพราะหญิงเหมือนจะต้องการพลังในการยอมรับความจริง ... หญิงดีใจจังค่ะ ที่ได้กำลังจากทุกคนจริงๆ ทำให้หญิงรู้สึก "กล้า" ที่จะพูดกับพี่ป้อง ... เร็วขึ้น จากคุณ : หญิง - [ 22 พ.ย. 50 09:05:19 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 84 สู้ๆๆค่ะน้อง พี่สาเอาใจช่วย แต่เตรียมใจยอมรับความจริงด้วยน่ะ ไม่อยากให้เสียใจมาก บอกไปซะ ถ้าไม่ชอบเรา เราจะได้ไปชอบคนอื่น ไม่ว่าผลสรุปจะเป็นอย่างไร เมื่อเสียใจหรือดีใจกับผลตอบรับ จำไว้ว่า ผู้หญิงเราต้องสวย เด้ง ตลอดเวลา มั่นใจค่ะน้อง สง่า ไว้ก่อน เศร้าได้ แต่อย่านาน สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : รสุสา - [ 22 พ.ย. 50 10:05:48 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เข้ามาให้กำลังใจเพิ่มเติมค่ะน้องหญิง จากคุณ : eoung - [ 22 พ.ย. 50 11:23:12 ]

ความคิดเห็นที่ 86 สู้ สู้ ครับ.... จากคุณ : เมสตาย่า & เวเซอร์ - [ 22 พ.ย. 50 12:47:26 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ยังอ่านอยู่นะจ๊ะ ไม่มีอะไร update ก็เล่าเรื่องไรก็ได้ หญิงเขียนสนุกดี ชอบอ่าน จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 23 พ.ย. 50 09:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 88 จริงๆแล้ว ก็ยังไม่มีเรื่อง update ค่ะ เพราะว่า ยังไม่ได้คุยอะไรกับพี่ป้องมากมายเลย แต่เห็นมีพี่ๆขอให้เล่าเรื่องทั่วๆไปก็ได้ หญิงเลยนึกสนุกขึ้นมา เอาเรื่องพี่ป้องบางเรื่องที่ไม่ได้แทรกไว้มาให้อ่านค่ะ จริงๆก็อยากเขียนเรื่องเก่าๆประสบการณ์ต่างๆที่เคยไปเจอมาให้อ่านกันเหมือนกันนะคะ เพราะทุกๆเรื่องที่เกิดขึ้น ทำให้หญิงมีความอดทน และโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากเลยค่ะ ชักอยากเขียนหนังสือจริงๆแล้วสิ ... จากคุณ : หญิง - [ 23 พ.ย. 50 13:44:54 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เอาเรื่องเล็กๆน้อยๆของพี่ป้องก่อนแล้วกันค่ะ ... ตอนนี้ ที่นั่งของพี่ป้องที่ออฟฟิศนี้ เปลี่ยนไปแล้วค่ะ เนื่องจากมีคนได้เลื่อนตำแหน่ง ... หญิงยังนั่งที่เดิม (เพราะยังไม่ได้เลื่อนตำแหน่ง 555) ... แต่ที่นั่งพี่ป้อง ... พี่ปูไปนั่งแทนค่ะ ก่อนที่จะพี่ปูจะไปนั่งแทน เบอร์โทรศัพท์สายในโต๊ะนั้น ก็ยังไม่ได้เปลี่ยน คือ ยังเป็นเบอร์พี่ป้องอยู่ ... เบอร์นี้ หญิงไม่เคยลืมเลยค่ะ ... 3 ปีกว่าแล้ว พี่ปูไปนั่งที่พี่ป้องได้ 2 วัน ก็ต้องมีการโยกเบอร์ของพี่ปู มาแทนเบอร์พี่ป้อง หญิงก็เห็น (ด้วยปลายตาข้างซ้าย ... เหมือนเดิม) พี่ปูกับใครอีกคน กำลังคุยๆกันเรื่องเบอร์โทรศัพท์โต๊ะนี้เบอร์อะไรนะ หญิงได้ยินแว่วๆ หญิงเลยหันไปตอบทันทีเลยว่า “เบอร์ xxxx ค่ะ” ตอนนั้น พี่ปูได้โทรไปถามเบอร์โต๊ะนั้นกับแผนก IT แล้วเรียบร้อย พี่ปูเลยบอกว่า “อืมมม ใช่แล้วอ่ะ” แล้วก็ยิ้มงงๆ เพื่อนร่วมงานแถวๆนั้น ก็หันมามองหญิง ประมาณว่า เอ๊ะ รู้ได้ยังไงอ่ะ หญิงก็ยิ้ม ... แล้วก็บอกออกไปว่า “... ก็ ... เบอร์พี่ป้องนิ” ยิ้วๆๆๆ กันใหญ่เลยค่ะ พอหญิงไป train งานต่างประเทศ หญิงยังเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พี่ป้องฟังเลยค่ะ แต่ก็ไม่คิดว่า ... ต่อมาจะมีเรื่องเกี่ยวเนี่องกับเรื่องนี้อีกด้วย พอหญิงกลับมาได้ไม่ถึงสัปดาห์ พี่ป้องก็อยากให้ช่วยงานอะไรบางอย่าง โดยให้ใช้ system ที่ไป train มาค่ะ หญิงก็ ... เต็มที่เลย งานพี่ป้องเป็นงานด่วนทันทีค่ะ งานอื่นหลบไป งานพี่ป้องคือ priority พอหญิงทำเสร็จ หญิงก็ส่งไปให้พี่ป้องแล้วก็ chat msn ของบริษัทกันเรื่องงาน พี่ป้องคงแบบว่า ไม่รู้เรื่องแระ คุยกันดีกว่า เลย chat ถามเบอร์ต่อโต๊ะของหญิง หญิงก็พิมพ์บอกไป พี่ป้องก็พิมพ์กลับมาบอกว่า “จริงๆแล้ว พี่ก็จำเบอร์โต๊ะน้องหญิงได้นิ” แล้วพี่ป้องก็โทรเข้ามา แล้วก็คุยงานกันสักครู่ แล้วก็วางไป ... หญิงถอนหายใจเลย เฮ้ออออ พี่ป้องไม่ต้องพูดอย่างนี้ก็ได้นะคะ พี่ป้องยิ่งพูดอย่างนี้ น้องหญิงยิ่งคิดมาก เหมือนเดิมเลย หญิงอาการเดิม ... น้องหญิงเป็นอะไร สำคัญกะพี่ป้องมากเหรอคะ พี่ป้องถึงจะจำเบอร์น้องหญิงได้อ่ะค่ะ ดีใจมันก๊อ ดีใจหรอกนะคะ ... แต่ไม่รู้ว่า ... พี่ป้องคิดอะไรอยู่รึป่าว จริงๆ... จากคุณ : หญิง - [ 23 พ.ย. 50 13:50:12 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เราว่าคุณป้องเค้าอาจจะคิดอะไรกะคุณหญิงก้อได้น่ะค่ะ (อันนี้รุสึกเอาเองจากที่คุณหญิงเล่าอ่ะค่ะ) ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ สู้ๆๆๆค่ะ จากคุณ : freshygirl - [ วันลอยกระทง 08:54:33 ]

ความคิดเห็นที่ 91 บางสิ่งบางอย่างถ้าเราได้ตัดสินใจทำลงไปแล้ว มันอาจจะทำให้เราได้รู้ทิศทางของตัวเราเอง อย่ามัวแต่สร้างเหตุผลมากมายจนไม่อาจตัดสินใจทำอะไรสักอย่างได้ สร้างกำลังใจให้ตัวเองมาก มาก .... ถึงมากที่สุด ( คิดดูสิว่าคุณได้ทิ้งให้เวลามันผ่านไปเนิ่นนานเพียงใด ) จากคุณ : kuk - [ วันลอยกระทง 20:33:36 A:125.24.52.57 X: ]

ความคิดเห็นที่ 92 เข้ามาอ่านน้องหญิงอีกแล้ว หายไปหลายวัน แต่แฟนพันธุ์แท้แบบพี่เชียร์ขาดใจค่ะ จากคุณ : eoung - [ 26 พ.ย. 50 08:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 93 เข้ามาอ่านหลายทีแล้วครับ ขอเป็นอีกกำลังใจให้นะครับ สร้างกำลังใจให้มั่น ๆ แล้วบอกไปเลยครับ อ้ำอึ้งนานไป ผลดีอาจจะไม่ได้มีมากขึ้นไปกว่าเดิมนะครับ สู้ ๆ  ครับ :D จากคุณ : ASPeXP - [ 27 พ.ย. 50 00:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ยัง up อยู่ป่าวเนี้ยะ ถ้า up แล้วลบกวนกดอมยิ้มหลังมือไปให้เฒ่าฯ บ้างนะจ๊ะ จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 27 พ.ย. 50 12:35:01 ]

ความคิดเห็นที่ 95 รออ่านความคืบหน้าอยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้คุณหญิง ให้สมหวังในเร็ววันนี้นะคะ จากคุณ : Shiaki - [ 27 พ.ย. 50 13:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 96 คุณ หญิง สู้ ๆ ๆ จากคุณ : noname - [ 27 พ.ย. 50 13:57:21 A:10.49.124.28 X:58.137.10.34 ]

ความคิดเห็นที่ 97 สวัสดีทุกคนค่ะ หญิงก็อยาก update เรื่องของพี่ป้องนะคะ แต่ว่า เรื่องมันสุดที่ปัจจุบันนี้แล้วอ่ะคะ หญิงยังไม่มีเรื่อง update เลย เพราะหญิง ก็ยังไม่กล้า หรือ ยังไม่มีโอกาส ที่จะบอกความในใจของหญิง กับพี่ป้องสักที สัปดาห์หน้า วันเกิดพี่ป้องแล้ว เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา หญิงได้ไปซื้อของขวัญวันเกิด ชิ้นไม่ใหญ่ไม่โตมาก จะมอบให้พี่ป้องค่ะ แล้วก็สัปดาห์หน้าเช่นกัน จะมีพี่ที่แผนก เดินทางไปดูงานที่ต่างประเทศ และต้องได้เจอพี่ป้อง หญิงเลยจะฝากพี่เค้าไปให้พี่ป้องน่ะคะ ตอนแรก หญิงคิดกับเพื่อนเล่นๆว่า เออ เด๋วเราให้ของขวัญพร้อมการ์ดวันเกิดนะ ในการ์ดไม่เขียนอะไรเลย นอกจากคำว่า Happy Birthday แล้วก็ web กระทู้นี้ ... แค่นั้นเอง ... ถ้าทำอย่างนี้ ก็เท่ากับว่า เป็นการบอกความรู้สึกของหญิงให้พี่ป้อง โดยไม่ต้องพูดเอง ... ใช้ตัวอักษรที่หญิงเขียนเองกับมือเนี่ยล่ะ แต่หญิงก็กลั๊ว กลัวค่ะ ... กลัวว่า ถ้าพี่ป้องอ่านแล้ว พี่ป้องอาจจะบอกว่า ... แล้วเอาเรื่องของฉันมาเขียนทำไมเนี่ย ทำไมไม่ขออนุญาตก่อน หรือไม่ก็ ทำไมเอาเรื่องพี่มาโพสในเน็ตเนี่ย มัน public มากนะ หญิงก็เซ็งแน่เลยค่ะ ... หญิงขี้กลัวไปรึป่าวคะ ... หญิงยังมีเวลาคิดอีกหลายวัน ว่าหญิงจะทำอย่างนี้ดีมั้ย หรือหญิงจะโทรไป หรือ หญิงจะรอเวลาไปก่อนดี ... จากคุณ : หญิง - [ 27 พ.ย. 50 16:35:41 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ทำเลยครับ....ทำอย่างที่คุณหญิงตั้งใจ.... เป็นกำลังใจให้ครับ.... เมื่อ 14 ตุลา ที่ผ่านมา ผมก็รวบรวมความกล้า.. เอาของขวัญวันเกิด ไป Happy Birthday คุณ...ของผม จากที่กล้าๆกลัวๆมานานเหมือนกัน.. ไม่ต้องกลัวถึงผล รึ สิ่งที่จะตามมาครับ... ทำตามความรู้สึกที่เรามี... จะได้ๆไม่รู้สึกเสียใจภายหลัง ว่าทำไมเราถึงไม่ทำ ... รึ ทำไมเราไม่ทำมันให้เร็วกว่านี้... ไม่แน่ว่าถ้า คุณหญิง ทำตามความเห็นข้างบน...ของคุณหญิงเอง คือฝากของขวัญ และ ส่งกระทู้นี้ไปให้คุณป้องอ่าน... คุณหญิงอาจจะเสียดายเวลาก่อนหน้านี้ที่ผ่านมาทั้งหมด... ว่าทำไม หญิง ไม่บอกพี่ป้อง เสียเเต่เเรก... เป็นกำลังใจให้นะครับ... ขอให้คุณหญิง สมหวังครับ.. จากคุณ : เมสตาย่า & เวเซอร์ - [ 28 พ.ย. 50 08:04:40 ]

ความคิดเห็นที่ 99 สวัสดีวันพุธค่ะ หญิงยังไม่มีเรื่องอะไร update นะคะ แต่หญิงมีเรื่องของหญิงเองในอดีต มาเล่าสู่กันฟัง หญิงไปเปิดกระทู้ใหม่ไว้ค่ะ ที่ http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F6071401/F6071401.html ลองไปอ่านเรื่องอดีต (ที่อาจไม่ค่อยสวยงาม แต่ก็ดีที่เกิดขึ้น) ของหญิงกันบ้างนะคะ อย่างน้อย ก็อาจไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับเพื่อนๆนะคะ ส่วนกระทู้นี้ ... หญิงอยากเก็บไว้ update เฉพาะเรื่องของพี่ป้องค่ะ จากคุณ : หญิง - [ 28 พ.ย. 50 09:52:24 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 100 หญิงทำ link ไม่เป็นค่ะ (ทำยังไงอ่ะ) :P ฝากใครใจดีทำให้ด้วย ได้มั้ยคะ อ้ออ เมลของหญิง p.ying2550@gmail.com เข้ามาคุยส่วนตัวกันได้นะคะ มาสอนหญิงทำ link ใน pantip ก็ดีนะคะ คริคริ จากคุณ : หญิง - [ 28 พ.ย. 50 09:54:40 A:122.71.155.176 X:198.208.171.124 TicketID:160713 ]

ความคิดเห็นที่ 101 http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F6071401/F6071401.html จากคุณ : eoung - [ 28 พ.ย. 50 10:10:03 ]

ความคิดเห็นที่ 102 พี่หญิงคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ หนูเคยมีความรู้สึกแบบนี้อ่ะค่ะ แล้วคนคนนั้น เค้าก็ คล้าย ๆ พี่ป้องด้วย*-* ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตาม keep on going ค่า จากคุณ : KindNess_KiLLer - [ 1 ธ.ค. 50 01:27:15 ]