Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    จม...จากใครบางคน ทำเอาผมน้ำตาไหล ผมควรจะดีใจหรือ นิ่งเฉยไปดี

    ผมควรจะเชื่อเรื่องพรหมลิขิตดีไหมเรนี่ย เมลที่ผมไม่เคยสนใจจะเปิดอ่านเลยเพราะไม่คุ้นกับชื่อ เจ้าของเมลและเมลฉบับบนี้อยู่ในที่ ๆ ผมไม่เคยเข้าไปเหลียวแลเลย


    ....................................................


    เพื่อนเก่าของคุณ ถ้าจำได้นะSunday, June 22, 2008 2:30 PM
    From: "nalinee" <xxx@bkk.iie.org>Add sender to Contacts To: xxxx@YAHOO.COMCc: xxxx@yahoo.co.thถึงคุณ แจ๊ส.....

    ผมเอง ไมโล (ถ้าคุณจำได้)



    ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ติดต่อเลย

    เพราะผมไม่มีสิ่งที่ติดต่อคุณได้ สิ่งเดียวคือ โทรศัพท์มือถือ ซึ่งมันหายไป

    ผมไม่รู้จะติดต่อคุณอย่างไร ระยะหลัง ผมไม่ได้ออนเอ็มเอสเอ็มเป็นปี ๆ เลยก็ว่าได้

    (ผมเบื่อกับคนในเอ็มฯ คงคล้าย ๆ คุณ)



    หรือถ้าผมออน ก็ไม่เจอคุณเลย



    ครั้งนี้ ผมรู้สึกดีใจมาก ที่ได้ติดต่อคุณ ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าคุณจะได้รับข้อความผมที่อีเมลนี้หรือไม่

    แต่ก็จะพยายาม  หากคุณได้รับ ช่วยตอบผมด้วยนะครับ

    (ผมเพิ่งเริ่มงานที่ออฟฟิศเก่า ได้ไม่ถึงเจ็ดวัน จึงใช้อีเมล ของคุณ นลินี ไปก่อน อย่างไรถ้าตอบผม

    ช่วยรีพลายกลับมาที่เมลนี้ และ เมล xxxx@yahoo.co.th ของผมด้วยนะครับ



    เล่ามาตั้งนาน หวังว่าคุณคงสบายดี  ผมไม่รู้ว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนของโลก



    อังกฤษ หรือ กรุงเทพ หรือเชียงใหม่ หรือ ฯลฯ



    ผมคิดว่า และอวยพรให้คุณจัดการเรื่องทรัพย์สมบัติที่ทำให้คุณมีปัญหากับญาติพี่น้องได้อย่างไร้ซึ่งอุปสรรค



    ผมคิดถึงคุณสม่ำเสมอ แต่ไม่รู้จะทำยังไง

    วันหนึ่ง ผมได้เจอสิ่งที่คุณได้ให้ผมมา ผมเก็บมันไว้ และยังเก็บไว้อย่างดี อ่านไม่ถึงตอนจบซะที เพราะยาวมาก

    จนสุดท้ายผมจึงได้เห็นตอนจบว่า มีอีเมลคุณด้วย

    แต่เบอร์มือถือทั้งสองเบอร์ที่ให้ไว้ มันไม่ได้ใช้แล้ว



    ผมอยากติดต่อ และอยากคุยกับคุณจริง ๆ

    ผมอยากชดเชยในสิ่งที่ผมขาดตกบกพร่องและต้องการขอโทษคุณในเหตุการณ์เก่า ๆ ที่ดูเหมือนจะเย็นชาไปสำหรับคุณ



    ตอนนี้ผมเพิ่งเรียนจบแล้ว (ถ้าไม่เชื่อจะสแกน Transcript ให้ดูก็ได้ เพิ่งจะจบเดือนที่แล้วจริง ๆ)

    กว่าจะเสร็จธุระเรื่องตัวเล่มวิทยานิพนธ์ และเอกสารเรื่องจบ ก็เกือบเดือนหลังจากวันยื่น



    ตอนนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาหางานทำเสียที หลังจากที่ ลำบากเหลือเกินเรื่องเงินทอง เพราะว่า แม่ไม่ได้ส่งแล้ว

    ก็พยายามหมุน ๆ มันไปก่อน เพราะว่ายังโชคดีที่สามารถสร้างหนี้ได้จากบัตรเครดิต

    ตอนนี้ผมเริ่มงานกับที่ทำงานเก่า แม้เงินเดือนจะน้อย แต่งานไม่หนักเหมือนสมัยก่อนที่เคยทำ

    (จึงสามารถเขียนเมล ในเวลางานในขณะนี้ได้ไง :P)

    ที่สำคัญดีกว่าไม่ได้ทำงาน และไม่มีเงินเลย



    ผมหวังว่า หากเรายังมี “วาสนา” ได้เจอ หรือพบปะพูดคุยกัน ผมขอให้คุณได้รับอีเมลฉบับนี้

    และที่สำคัญ ขอให้คุณตอบเมลผม....



    คิดถึงสม่ำเสมอ



    ไมโล (เอก) สุขุมวิท 22 จำได้เป่า???



    xxxxx เบอร์ผม โทรมาได้นะครับ


    .........................................................



    ดีใจนะ แต่คิดแล้วมันปวดหัวจี๊ด ๆ ผมคงไม่ตอบกลับและโทรไปจะดีกว่าใช่ไหม  ในเมื่อตอนเราเทใจให้ไป เขาแค่เล่น ๆ แต่พอเราลืมไป (หลายปีแล้ว) เขากลับเพิ่งจะมาเห็นค่าของเรา

    ทำไม น้ำตามันไหลก็ไม่รู้ ทั้งที่ใจมันยังเต้นปกติ ส่วนสมองน้อย ๆ มันก็สับสน


    * แค่อยากระบายน่ะ เพิ่งเปิดเมลเมื่อ 5 นาทีนี้เอง

    จากคุณ : - Jazz TaeJuie - - [ 24 มิ.ย. 51 22:58:17 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom