 |
***...ยิ้ม ทั้ง น้ำ ตา..***
...อยากให้เข้าใจว่าสบายดี
เหมือนกับวันที่ยังมีเธอใกล้ ๆ
ไม่อยากให้รู้..ว่ายังอ่อนแอทั้งใจ
ความรู้สึกข้างใน...ยังไม่เคยเปลี่ยนไปสักวัน
ต้องฝืนยิ้มเวลาที่เจอเธอ
บอกตัวเองเสมอ...ให้เลิกพร่ำเพ้อละเมอฝัน
สำหรับเราวันนี้...คงเป็นได้แค่เพื่อนที่ดีต่อกัน
แค่ความทรงจำที่ผูกพัน...ไม่เหลืออะไรทั้งนั้นต่อไป
รับรู้ว่าเธอห่วงใยเหมือนเคย
แต่อยากให้ทำเป็นเฉย..มองผ่านเลยไปจะได้ไหม
ไม่อยากให้เข้ามา...ทำหัวใจที่เริ่มชาเจ็บขึ้นใหม่...
ไม่อยากฝืนอีกต่อไป...ยิ้มให้ไม่ไหวเพราะหัวใจมันอ่อนแรง...
********************
เวลาที่ต้องฝืนใจนี่มันเจ็บเหมือนกันเนอะ
ต้องทำเป็นร่าเริงเวลาอยู่ต่อหน้าใคร ๆ
ต้องยิ้มให้ทั้ง ๆ ที่อยากจะเดินไปร้องไห้
ต้องทำเป็นสนุกสนาน...แต่ไม่ได้รับรู้ถึงความสนุกนั้นจริงๆ
การปล่อยให้ตัวเองไหลไปตามความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงโดยที่ไม่ได้เตรียมใจไว้
มันเป็นความประมาทโดยแท้...
ปล. เศร้าวันเดียวพอ พรุ่งนี้ก็หาย
จากคุณ :
ตามตะวัน <Follow the sun only>   
- [
10 ต.ค. 51 15:49:07
]
|
|
|
|
|
|
เกิดอะไรขึ้นหรือคุณอร ไม่ได้ทักทายกันเพียงไม่กี่วัน ออมสินขอโทษด้วยที่ได้ได้รับความรู้สึกนั้นจากอร เอาเป็นว่าส่งกำลังใจให้นะครับ เข้มแข็งไว้...เข้มแข็งไว้นะครับ ช่วงนี้ออมสินงานหนักแต่โปรแกรมค่อนข้างแน่นด้วยภารกิจหลายๆอย่าง อาจจะไม่ได้คุยกับเพื่อนๆนัก แต่วางใจเถอะว่าออมสินยังเข้ามาห้องสยามแห่งนี้ทุกๆวัน ออมสินรับฟังได้ไหม? หลังไมค์ก็ได้นะ...เป็นห่วงนะ
