ความคิดเห็นที่ 1 ใช่ มันเป็นความรู้สึกที่เราเพิ่งจะเคยสัมผัสกับมันเป็นครั้งแรก หลังจากที่.... เราได้รู้สึกว่ามีความสุขกับการที่เรารู้สึกดีดีกับใครสักคนหนึ่ง นี่คือผลตอบแทนอย่างนั้นหรือ.... สิ่งที่เรียกว่าความรักมันคืออะไรกันแน่ ตอนนี้ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่ผมจะพยายามค้นหาความหมายของมันต่อไป ไม่ว่าจุดหมายปลายทางของความรักนั้น มันคือความสุข หรือมันจะนำพาซึ่งความทุกข์มาให้ ? /////////////////////////////// มองในมุมกลับกัน มองย้อนดูตัวเราเอง จริง ๆ แล้วเราก็ไม่ได้เป็นคนที่มีดีอะไรนี่นา ก็แค่เด็กผู้ชายตัวอ้วน ๆ มอมแมมสกปรกคนหนึ่ง มันไม่คู่ควรกับคนที่แสนดี สวย และน่ารักอย่างเค้าคนนั้นหรอก เราต่างกันเกินไป ต้นทุนของผมมันคงน้อยเกินไป ไม่รู้จะเอาอะไรไปสู้กับเขา แค่ได้เป็นเพื่อนร่วมห้องแค่นี้ก็ถมเถแล้วไม่ใช่หรือ เราควรจะยินดีกับเขาไม่ใช่หรือที่ได้คบกับคนที่คู่ควร ใช่ ก็เพราะเราไม่ได้คิดอะไรกับเค้า ใช่ เราไม่ได้คิดอะไร เราไม่ได้ชอบเค้า เค้ากับเราเป็นเพื่อนกัน ฉะนั้น เราไม่เห็นต้อง ไปยินดียินร้ายอะไรกับเขาสักหน่อย เพื่อนของเราจะมีแฟนก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเราเลยนี่ เราไม่ได้ชอบเค้า มั้ง..... [เทอม2] เบื่อจังเลย ต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว ปิดเทอมนี้ผมได้เพื่อนคนใหม่.... คือ Play Station ที่คุณพ่อซื้อให้ ผมเล่นกับเพื่อนคนนี้ทุกวันเลย ซื้อมา 7,900 บาทเอง แผ่นเกมก็ถูกแสนถูก (ก๊อปฯ) แผ่นละ 100 เดียวเอง แถมเป็นจอยรุ่นสั่นได้ด้วยนะ เล่นแล้วสนุกมาก ๆ .. จนลืมเรื่องบางเรื่องไปได้ชั่วคราว /////////////////////////// วันนี้ผมก็มาเรียนหนังสือหนังหาตามปกติ ....แต่ทำตัวไม่เป็นปกติ ผมไม่ได้เดินตามเธอห่าง ๆ ไม่ได้แอบมองเธอไกล ๆ (แบบจงใจ) ผมปฏิบัติตัวแบบที่คนอื่น ๆ เขาทำกัน เรียนก็เรียน กินก็กิน ไม่ยุ่งกับใคร หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ ผมมักจะมาขลุกตัวอยู่ห้องคอมฯของอาจารย์ภุชงค์ เพราะแอร์เย็น และมีอะไรแปลก ๆ ให้ดูเสมอในห้องคอมฯ บางครั้งก็ได้ช่วยงานอาจารย์ ตอนนี้เหลือเวลาอีกประมาณ 15 นาที ผมเดินลงจากห้องคอมฯ มาหาขนมกินก่อนขึ้นเรียนคาบบ่าย ระหว่างลงบันไดผมเห็นรุ่นพี่ม.2แก๊งหนึ่ง ซึ่งชอบมาสุมหัวสูบบุหรี่กันที่ห้องน้ำชายหน้าบันไดชั้น 3 กำลังแซวแหย่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินผ่านบันไดไป “ไปใหนมาจ๊ะน้องเอ๋อ ....” “......” เธอคนนั้นเดินก้มหน้าก้มตาผ่านพวกรุ่นพี่นั้นไปโดยไม่ได้ตอบโต้อะไร จริง ๆ ผมก็พอจะเคยเห็นเธอคนนี้นะ แต่ยังไม่เคยคุยกัน เธอเรียนอยู่ห้อง 1/5 น่าสงสารเธอนะ เธอมักจะโดนรุ่นพี่แหย่อยู่เสมอ..... เธอเป็นผู้หญิงแปลก ๆ เงียบ ๆ ไม่ค่อยคุยกับใคร ถ้าไม่ไปกับกลุ่มเพื่อนของเธอ เธอก็มักไปใหนมาใหนคนเดียวตลอด เป็นคนที่ทำตัวดูลึกลับอย่างไรชอบกล แถมยังมีเอกลักษณ์อย่างหนึ่งซึ่งแสดงถึงความไม่สนโลกของเธอก็คือ เธอชอบประแป้งจนเต็มหน้าไปหมด เหมือนเด็กอนุบาล เต็มไปด้วยแป้งตลอดเวลา ขาวเต็มหน้าของเธอ ซึ่งเธอก็ขาวอยู่แล้ว แล้วยังชอบทำผมยุ่ง ๆ มาปิดหน้า ด้วยเหมือนจะปกปิดอะไรบางอย่าง ทำให้เธอมีฉายาที่เขาเรียกกันลับหลังว่า “ยายเอ๋อ” ลองคิดไปคิดมา การที่เป็นคนแปลก ๆ เหมือนกัน บางที....ก็อาจจะทำให้เราเป็นเพื่อนกันได้นะ..... //////////////////////////// แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:03:17 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 //////////////////////////// พูดถึงเรื่องของเค้าคนนั้น ตอนนี้ก็ทำใจได้แล้วล่ะ มองในแง่ดี ก็เห็นว่าไม่มีอะไรเสียหายนี่นา รุ่นพี่รูปหล่อคนนั้น ท่าทางก็น่าจะนิสัยดี และดูแลเค้าคนนั้นอย่างดีนี่นา ไปซุ่มแอบดู (หมายถึงแอบดูว่าอยู่โรงเรียนเขาไปใหนมาใหนกันมั่งนะ) อยู่บางครั้ง ก็ไม่เห็นมีอะไรก็กุ๊กกิ๊ก ๆ ตามประสาคนเป็นแฟนกัน แบบนี้ผมก็ไม่ว่าอะไร ถ้าทำให้เค้าคนนั้นมีความสุขผมก็อยากยินดีไปกับ รุ่นพี่คนนั้น รุ่นพี่ช่างเป็นคนที่โชคดีอะไรเช่นนี้ ฝากดูแลเพื่อนผมด้วยนะครับรุ่นพี่ (โห่ไอ้แสร่ดจะหลอกฟันเพื่อนกุเหรอไอ้เร็ว ไอ้ชัวร์ ไอ้ระกำ ไอ้ตี๋...ไอ้แห้ง ไอ้ผอม ไอ้หน้าแมว ไอ้บ้า ว้าก ๆๆๆๆๆ) (ใหนว่าทำใจได้แล้วไง) /////////////3 วันต่อมา////////////// ยัยสาวน้อยประแป้งนี่มันเป็นคนลึกลับจริง ๆ ตอนพักเที่ยงเดินหามาสามวันแล้วยังไม่รู้ ว่าสิงสถิตย์อยู่ที่ใหนของโรงเรียน หรือว่าจะหายตัวได้กันนะ.... อยากเป็นเพื่อน อยากรู้จักด้วย ผมยิ่งชอบคบหาสมาคมกับคนประหลาด ๆ อยู่ด้วย อิอิ แต่จริง ๆ แล้วผมไม่คิดว่าเป็นคนประหลาดหรอก มันเป็นบุคลิกส่วนตัวของ แต่ละคน เพียงแต่บางอย่างอาจจะไม่เหมือนกับทั่ว ๆ ไป อ๊ะ ๆ ใช่รึป่าวนั่น.... ผมว่าผมเจอแล้วล่ะ มานั่งหลบอยู่หลังหอประชุมนี่เอง เธอกำลังอ่านหนังสืออะไรบางอย่าง “เธอทำอะไรอยู่คนเดียวเหรอ” เธอวางหนังสือลงบนตักแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยความฉงน “อ่านหนังสือดิไม่เห็นรึไง” “นี่เธอคือไอ้หมูที่อยู่ห้อง 6 นี่..ใช่มะ” “เราชื่อก๊อบ แล้วเธอล่ะ” “ไม่บอกดีกว่า... จะรู้ไปทำใม” “เอ๋า ...งั้นเราขอเรียกเธอว่าอายานามิล่ะกัน” “ ... อายานามิ ใคร ?” ผมตั้งชื่อให้เธอเป็นชื่อตัวละครหญิงในการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่มีบุคลิกลึกลับ “ตัวการ์ตูนน่ะ อายานามิชอบดูการ์ตูนมั้ย” “ไม่ชอบ” ผมว่าการยืนพูดกับคนที่นั่งอยู่แบบนี้อาจจะเสียมารยาท จึงหย่อนตัวนั่งแบบเว้นระยะห่างกับเธอ “...แล้วอายานามิมานั่งอะไรเงียบ ๆ คนเดียวล่ะ ไม่ชอบอยู่กับเพื่อนเหรอ ?” “อืม ไม่ชอบ คนเยอะ ๆ แล้วเรื่องมาก” “....เหรอ.... แล้ว....กำลังอ่านหนังสืออะไรน่ะ” “..!..” เธอทำท่าป้องหนังสือเล่มนั้นไว้ ราวกับไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งยากกับโลกของเธอ “..?..” “อย่ารู้เลย...” เธอเก็บหนังสือเล่มนั้นลงไปในย่ามสีกรมท่าของเธอ และหยิบแป้งเย็น กระป๋องเล็กออกมาจากย่าม เทลงใส่มือแล้วประใส่หน้า... “....ถามอะไรหน่อยได้ป่าว?” “อะไร” เธอกล่าวพลางประแป้งของเธอต่อไป “ทำใมอายานามิชอบประแป้งอ่ะ” “จะรู้ไปทำใม..?” “ก็อยากรู้เห็นประหน้าขาวทั้งวันเลย” “มันเย็นดี...” “เหรอ...” “ใกล้ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว เราไปก่อนนะ” “เอ้อ...” “ทีหลังไม่ต้องเรียกอายานามินะ เราชื่อจริยา” “ร..เหรอ” ว่าจบเธอก็ก้มหน้าก้มเดินจ้ำ ๆ ไปอย่างรีบเร่ง ท่าทางเธอจะเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงนะ.... ผมก็เป็นแบบนั้นแหละเพียงแต่การแสดงออกต่างกันไป แต่โลกส่วนตัวของผมพร้อมที่จะให้ใครก็ได้มาเที่ยวชมทำความรู้จัก ต่างกับเธอตรงที่คงไม่อยากจะให้ใครก้าวล้ำไปใหนโลกของเธอนัก แต่ว่ามองไปมองมาเธอก็น่ารักดีนะ........ ///////////////////////////////////////////////// แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:05:07 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตั้งแต่เค้าคนนั้นไปมีแฟน ผมก็พยายามอยู่ทำตัวให้อยู่ห่าง ๆ กับเค้า ทำให้ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เจอกันคุยกัน จริง ๆ แล้วไม่ใช่อะไรหรอก ไม่อยากเห็นภาพบาดตาบาดใจน่ะ อยู่ห่าง ๆ ดีแล้วล่ะ ลองไปรู้จักกับเพื่อนใหม่ ๆ ดูบ้างเผื่ออะไร ๆ มันจะดีขึ้น ... [บ่าย3หลังจากเรียนคาบสุดท้าย] “ทำอะไรอยู่เหรอ จริยา..” ผมส่งเสียงเรียกสาวน้อยประแป้ง เธอกำลังนั่งทำงานอะไรบางอย่างเงียบ ๆ อยู่ที่หลังตึกเรียน 1 ซึ่งเป็นมุมอับไม่ค่อยมีใครมาแถวนี้หรอก มีแต่แปลงผักกับห้องเก็บวัสดุ “เขียนรายงานส่งอาจารย์” “ขยันจังเลยนะ” “ก็ธรรมดา ว่างก็ทำ” “นั่นสมุดพกนี่ ขอดูได้ป่าว” “จะดูไปทำใม” เธอส่งสมุดพกมาให้ผม “หู....... ” โห....เกรดสุดยอดเลย วิชาที่เธอสอบได้มีแต่ 3 ทั้งนั้นเลย บางวิชาก็ 4 ผิดกับผมเลยแฮะ มีแต่ 0,1 อย่างเก่งก็ 2 อย่างนี้คบไว้สอนการบ้านไม่เสียหายอ่ะ อิอิ (หวังประโยชน์จากเขาอีก) “ดูเสร็จยัง” “เสร็จแล้ว ๆ เรียนเก่งจังอายานามิ เอ๊ย จริยา” “ทำใมชอบเรียกว่าอายานามิ ๆ อยากเรียกอะไรก็เรียกแล้วกัน” ผมพยายามที่จะทำความรู้จักกับเธอเอาไว้ พยายามชวนเธอพูดคุย พยายามพบกับเธอบ่อย ๆ แต่ว่า เรื่องนั้นก็จบลงอย่างรวดเร็ว [หลายๆวันต่อมา] คาบสุดท้ายเรียนเสร็จแล้วล่ะ ผมกำลังทำเวร ฝุ่นเยอะมากจึงออกมายืนรับลมหน้าห้อง เจอะอายานามิเดินผ่านหน้าห้องผมจึงพูดคุยทักทายตามประสาคนรู้จักกัน ก็คุยกันธรรมดา ๆ สักพักเจ้าแว่นเดินซึ่งทำเวรอยู่กับผมก็เดินออกมา นึกสนุกอะไรไม่ทราบ มันกล่าวออกมาว่า “เฮ้ยยายเอ๋อ สงสัยไอ้หมูมันจะชอบเธอว่ะ สังเกตมาหลายวันแระ” “เฮ้ย มรึงพูดอะไรของมรึงวะ ไอ้บ้า...” ผมสวนกลับทันที มันจะมาเหงือกอะไรกับชีวิตผมเนี่ย อายานามิมองผมตาเขียวปั๊ด แล้วเดินหนีไปทันที.... ซวยแล้วมั้ยเล่า ไอ้แว่นเอ๊ย ไอ้เพื่อนเวร..... “ว้ากกกกกกกกกกกก ป... ปล่อยกู๊” ผมกำลังเล่นงานเจ้าแว่นด้วยการรัดคอมัน ไอ้ตัวซวยเอ๊ย...! “กู๊หายจายมะอ๊อกกกกกก อ็อก ๆๆ....” “มรึงพูดอย่างนั้นได้ไงฟระ เสียเรื่องหมดเลย โธ่ ๆๆๆ........ย้ากกกกกกๆๆๆๆๆๆ” ต้องเอาให้เข็ดไอ้บ้าปากแมวนี่ ///////////////////// วันต่อมา ////////////////////// หลังจากเรียนคาบสุดท้าย ผมมานั่งเหม่อลอยอะไรบางอย่างริมสระน้ำ...... “หมู” มีเสียงผู้หญิงเรียกผมข้างหลัง ใครน่ะ ออ... เพื่อนห้อง 1/5 นี่เอง “อีฟขอคุยด้วยหน่อย” “เหรอ ที่ใหนอ่ะ?” “หลังตึก...” / / / / “มีอะไรเหรออายานามิ” ผมถามเธอหลังจากที่เดินมาเจอเธอกำลังยืนรอผมที่หลังตึก “เราขอถามตรง ๆ นะ” “ได้” “เธอชอบเราเรอะ” “......” “จะตอบยังไงดีล่ะ..” จริง ๆ คือผมชอบเธอและอยากเป็นเพื่อนกับเธอ แต่คงไม่ได้ชอบแบบอยากเป็นแฟน (ก็ผมมีคนที่ชอบแล้ว) แล้วผมต้องตอบยังไงดีล่ะ...? “เธอชอบเราหรือไม่ ตอบมาตรง ๆ” เธอกล่าวต่อ ทั้งยังทำหน้าจริงจังเหมือนคนกำลังหาเรื่อง “เปล่าซะหน่อย เราไม่ได้ชอบเธอแบบนั้น” “ไม่ตอบตรง ๆ ใช่มั้ย” “....” ผมเงียบเพราะกำลังคิดหาคำตอบที่ลงตัว ๆ สักหน่อย ให้ตอบตรง ๆ ใช่มั้ย “เออชอบ เราอยากเป็นเพื่อนกับเธอ” “......” เธอนิ่งเงียบ ใบหน้าของเธอช่างเย็นชาเสียยิ่งกว่าอะไร... “.......?.......” “เราจะบอกอะไรให้นะ” “เราไม่ได้ชอบเธอ” “ไม่เคยคิดอะไรกับเธอ” “และไม่มีวันด้วย” “(อะไรของมันฟระ..)” “ห้ามมาชอบเรา” “เฮ้ย...(อะไรเนี่ย)” “ต่อไปนี้อย่ามายุ่งกะเราอีกนะ” “แค่นี้แหละ” ว่าเสร็จเธอก็เดินจากผมไป ทิ้งให้ผมยืนงงอยู่อย่างนั้น... “(อะไรของแม่ฟระ....)” นี่เป็นครั้งแรกที่มีเพศตรงข้ามแสดงเจตนารังเกียจผมแบบตรง ๆ ทั้งที่ผมก็ไม่ได้คิดร้ายอะไรกับเธอ ผมนี่มันเป็นตัวอะไรกันแน่ ผมทำอะไรผิดผมก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเหมือนกัน / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:09:35 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 [หลายวันต่อมา] วันนี้ผมยังไม่ได้คุยอะไรกับเค้าเลยสักคำตั้งแต่เช้า ตอนนี้ก็เรียนคาบสุดท้ายเสร็จแล้ว เค้าเดินขึ้นชั้นบนเอาการบ้านไปส่งอาจารย์ ผมนั่งรอเค้าอยู่หน้าห้อง..... สักพักเค้าก็เดินลงมาและเดินผ่านผมเข้าไปเก็บกระเป๋าในห้องโดยไม่ได้พูดอะไร ? แป๊บนึงเค้าก็เดินออกมาจากห้องและกำลังจะเดินลงไปข้างล่าง ผมจึงทักเค้า “ไปใหนมาเหรอ” “....” เค้าเดินทำหน้าบุ้ยผ่านไปโดยไม่ตอบ ? แปลกจัง “ส้ม.....” วันนี้แปลก ๆ แฮะ แถมยังไปใหนมาใหนคนเดียว ไม่ยิ้มแย้มเหมือนปกติเลย ? ผมนั่งงงอยู่สักครู่........ “(ไปหาอะไรกินที่โรงอาหารดีกว่า)” หลังจากถึงโรงอาหารผมซื้อขนมปังกับนมสตรอเบอร์รี่ มานั่งกินข้าง ๆ โต๊ะที่เค้านั่งบ่อย ๆ สักพักเค้าจึงเดินออกมาจากห้องน้ำหน้าลิฟท์โดยที่ผมไม่ได้คาดไว้ “(อ้าว เจอกันอีกแล้ว)” “กินขนมมั้ย” “ส้ม...” “ไม่เอา!” “(เหวอ....เป็นอะไรของเขากันนะ..)” “...ส้ม เป็นอะไรเหรอ?” “เฮ้ยอย่ามายุ่งกะเราได้ป่ะ! รำคาญว่ะ! จะไปใหนก็ไป.....” “!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” /////////////////////////////////// โรงเรียนเลิกตั้งนานแล้ว ผมยังไม่กลับ ยังไม่อยากกลับ กำลังสับสน ผมเป็นนักเรียนคนเดียวที่ยังหลงเหลืออยู่ที่โรงเรียน เดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อย ๆ (ไม่ต้องห่วงว่าผมจะไม่มีรถกลับ ผมติดต่อพี่ชัยเจ้าของร้านขายน้ำไว้แล้ว แกกลับเย็น ผมจะขออาศัยรถแกกลับ) ผมนี่มันเป็นตัวอะไรกันนะ ทำใมใคร ๆ ก็เกลียดผม ผมไม่ได้คิดร้าย กับใครสักหน่อย ผมแค่อยากมีเพื่อน อยากมีใครสักคนที่เข้าใจ ตอนนี้กำลังสับสน คิดอะไรไม่ออกทั้งนั้น ผมถูกเกลียด คนคนนั้นเกลียดผมผมไม่แคร์เท่าไหร่ แต่คนอีกคนที่เกลียดผมกลับ เป็นคนที่ผมแคร์ คนที่ผมรู้สึกดีด้วย คนที่ผมชอบ ผมรู้สึกเจ็บที่หน้าอก แปลบ ๆ เวลานึกถึงคำพูดคำนั้น มันทำให้ผมแทบบ้าเวลาคำคำนั้นดังก้อง อยู่ในโสตประสาทของผม ผมแน่ใจว่าผมไม่ได้เคยทำอะไรไม่ดีกับเธอเลย แต่ทำใม ทำใม...เค้าถึงขับใสไล่ส่งผมแบบนั้น ผมรู้สึกอยากจะขับอะไรสักอย่าง ออกมาจากภายใน ผมเริ่มวิ่ง วิ่ง และวิ่ง.. ผมวิ่งจนถึงตึก 1 และเริ่มวิ่งขึ้นบันได ผมวิ่งแบบลืมความเหนื่อย ไม่สนใจว่าหัวใจกำลังเต้นอย่างแรง ผมวิ่งไม่หยุด วิ่งผ่านชั้นแล้วชั้นเล่า จนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องน้ำชั้น 7 ซึ่งเป็นชั้นสูงสุด ผมไม่เคยทำแบบนี้ได้มาก่อนเลย ? ลำพังวิ่งขึ้น 3 – 4 ชั้นก็แทบตายแล้ว ผมเหนื่อย หัวใจกำลังเต้นรัว จริง ๆ แล้วเมื่อสักครู่ผมกำลังจะร้องไห้ ผมจึงวิ่งเพื่อให้ลืมความรู้สึกนั้นไป ตอนนี้ผมไม่อยากร้องไห้ ผมต้องการอ๊อกซิเจนมากกว่า ผมเหนื่อยมาก เหนื่อยแทบขาดใจ.... ///// ผมนั่งหอบอยู่กับพื้นสักพัก จึงลุกขึ้นยืนและเดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้า ..น้ำเย็น ๆ ไหลซู่จากก๊อกที่อ่างล้างหน้า ผมก้มหัวลงให้น้ำไหลผ่านหัว เพื่อช่วยลดอุณหภูมิของร่างกาย รู้สึกสดชื่นขึ้นมาระดับหนึ่ง ผมล้างหน้าล้างตาให้พอสดชื่น และกำลังมองคนคนหนึ่งซึ่งอยู่ในกระจก ผมรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าไอ้หมอนี่จริง ๆ แก...แกมันเป็นคนที่ไม่ได้เรื่อง อ้วนก็อ้วน เรียนก็แย่ หน้าตาก็ขี้เหร่ มีแต่คนเขาเกลียดแก เข้าใจมั้ย แม้แต่คนที่แกชอบเขาก็เกลียดแก................. ผมรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าตัวเองอย่างแรง แก!! แก!!! อย่าอยู่เลย!!!!!!!!!!! เพล้ง!!!!!!!!!!!!!!!!............. แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:53:01 แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:14:44 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ////////////////////// หลังจากล้างมือล้างเศษแก้วกระจกและเลือดที่ติดเปื้อนอยู่กับมือของผมเสร็จ เรียบร้อยแล้ว ผมจึงเดินออกมาจากห้องน้ำ ปล่อยกระจกที่แตกกองไว้อยู่อย่างนั้น รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ผมทิ้งความรู้สึกนั้นไว้ในห้องน้ำ ต่อไปนี้เราจะต้องเข้มแข็ง... และเราจะต้องเป็นคนใหม่. ... ///////////////// วันนี้ผมก็มาเรียนตามปกติ แต่วันนี้ผมค่อนข้างเป็นจุดเด่นพอสมควร ผมไม่ได้ตัดผมทรงนักเรียน แต่ตัดทรงอเมริกัน-ลานบิน ซึ่งไม่ผิดระเบียบด้วย แถมยังนุ่งกางเกงสั่งตัดขาสั้นกุด โชว์ถุงเท้าคู่ใหม่ที่ยาวเกือบถึงหัวเข่าและร้องเท้า เบรกเกอร์โฟร์วีล รองเท้ารุ่นใหม่สุดเท่ที่เพิ่งจะออกใหม่ ๆ ผมอยากลองเปลี่ยนลุคตัวเองใหม่ ๆ ดู เพื่อเป็นกำลังใจให้กับตัวเอง (เพื่อน ๆ ชมว่าเท่กันหลายคนเลย...) ต่อไปนี้เราจะเป็นคนใหม่ให้ได้.......เราจะต้องเป็นคนใหม่ไม่มีเค้าคนนั้นอยู่ในหัวใจ... //////////////////// พักเที่ยงหลังจากกินข้าวเสร็จผมก็ขึ้นไปอยู่ห้องคอมฯตามปกติ แต่ระหว่างที่เดินขึ้นบันไดอยู่นั้น ผมพบว่าเค้าคนนั้นกำลังเดินลงบันไดมา ผมเดินผ่านไปเหมือนกับไม่มีอะเกิดขึ้น ไม่ได้พูดคุย อะไรเดินผ่านไปเฉย ๆ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..... ///////////ชั้น6//////////////////////// ห้องคอมปิดหรือนี่ ? อาจารย์ไม่อยู่ ? ลงสิครับ... ไปใหนดีกว่า ผมเดินลงมาเรื่อย ๆ ถึงชั้นล่าง เมื่อลงบันไดมาก็พบกับ เค้าคนนั้น กำลังนั่งกินข้าวอยู่กับแฟนที่โต๊ะหน้าลิฟท์ เค้าคนนั้นมองมาทางผม ? “(เจออีกแระอะไรฟ่ะ...)” ผมเลี้ยวซ้ายเดินออกไปจากโรงอาหารโดยที่ไม่ได้สนใจอะไร หาที่นั่งเล่นดีกว่า.. ระหว่างทางก็เจอยายอายานามิเดินสวนกันมากอีก เมื่อเธอเห็นผม เธอก็เดินก้มหน้าก้มตาสวนผ่านผมไป.. ?? “(นี่เรามันเป็นตัวอะไรไปฟะทำใมมีแต่คนเกลียด ไม่เข้าใจจริง ๆ ช่างแม้วเหอะ)” /////////////////////////////// กริ่งเลิกคาบสุดท้ายดังขึ้นแล้ว...... ////////////////////////////// หลังจากทำเวรเสร็จแล้วผมว่าจะไปนั่งเล่นห้องคอมฯ ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งจะไปตึก 2 เพื่อไปห้องคอมฯ...... ระหว่างที่กำลังจะถึงบันได ผมก็เจอเค้าคนนั้นกำลังเดินลงบันไดมา(อีกแระ....) “ก๊อบ...” ผมทำเป็นไม่ได้ยินเสียงที่เรียกผมจากทางด้านหลังและวิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว \\\\\\\\\\\\\\ \\\\\\\\\\\\\\\\\\ “หัวหน้า ๆ เธอเรียกไอ้ก๊อบมันทำใมเหรอ?” ยายเตยเดินผ่านมาเห็นส้มเรียกเจ้าบ๊องนั่นพอดีจึงถาม “....ก๊อบมันไม่ได้รูดซิปน่ะ..........” \\\\\\\\\\\\\\\\\\\ ////////////////////// กอล์ฟแนวใหม่ผ่านพ้นไปได้ 1 วัน ///////////////////// แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:16:48 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันต่อมา....... แดดในตอนเช้าวันนี้ร้อนแรงสะใจจริง ๆ ผมมายืนเคารพธงชาติที่ลานอเนกประสงค์(สนามบาส) หน้าเสาธง พลางคิดในใจว่าเมื่อไหร่โรงเรียนเราจะมีโดมมาสร้างคลุมไอ้ลานบ้านี่ซะที ร้อนชิบ...... ระหว่างที่ยืนร้อนอยู่อย่างนั้น เค้าคนนั้นก็เดินผ่านมาเพื่อเช็คชื่อเพื่อนนักเรียน เค้าเดินผ่านและมองมาทางผม ผมจึงหลบสายตามองไปทางอื่น สักพักเค้าก็เดินเช็คชื่อคนอื่นต่อไป ////พักเที่ยงอีกแระ//// (ในโรงอาหาร) โอย.... หิวจังเลย วันนี้กินอะไรดีหว่า...?? ผมเดินไปครุ่นคิดไปพลาง เอาข้าวราดแกงละกัน “ก๊อบ.. ”  ผมรู้ว่าใครเรียกผมจากข้างหลัง แต่ผมทำเป็นไม่ได้ยิน....ต่อแถวซื้อข้าวต่อไป... “...งอนเหรอ” ผมนิ่งเงียบไม่สนใจกับเสียงที่มาจากด้านหลัง ผมจ่ายเงินค่าข้าว และเดินออกจากที่ตรงนั้น ..... “ก๊อบ....” /////////////////////// หลังจากพักเที่ยง วิชาต่อไปเป็นวิชาสังคม วิชานี้ว่างครับอาจารย์ไม่อยู่ ผมจึงอยู่ห้องคอมฯ อาจารย์ภุชงค์สงสัยจึงถามผมว่า “อ้าว ก๊อบ พักเที่ยงเสร็จแล้วไม่ไปเรียนต่อเหรอ” “อ๋อ คาบต่อไปว่างครับอาจารย์ไม่อยู่” “โอเค งั้นเดี๋ยวสักพักอาจารย์จะวานให้ช่วยงานหน่อยนะ” “ยินดีครับจารย์” ว่าแล้วอาจารย์ก็ทำงานคอมฯของท่านต่อไป ไม่ทราบว่าพิมพ์อะไรอยู่ ? ผมจึงเดินไปเดินมาตากแอร์อยู่ในห้องคอมฯ .... ///////////// “ก๊อบ ๆ” อาจารย์ส่งเสียงเรียกผมจากในห้องพัก “ครับ” “เอาล่ะเสร็จแล้ว ช่วยเอาเอกสารรายชื่อนักเรียนนี้ไปให้หัวหน้าห้องเธอหน่อย นะ...” “หัวหน้าห้องเหรอครับ?” “ใช่ วรรณวิสานั่นแหละ ช่วยหน่อยนะ อาจารย์ขอทำงานก่อน” ”(ง่ะ....)” ///////////////// ผมเดินลงบันไดมาเรื่อย ๆ และทำใจมาเรื่อย ๆ “(เราจะต้องไปพบกับเค้าอีกครั้งหรือนี่?)” “(เราจะต้องพูดยังไงดี?)” “(เราจะทำยังไงดี?)” ลงบันไดมาก็พบกับโต๊ะหน้าลิฟท์ที่เค้าชอบนั่งตรงนั้นเป็นประจำ แล้วก็เจอจริง ๆ !!!!! แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:18:23 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 “เอื๊อก...” ผมกลืนน้ำลายนิดหนึ่งและเดินตรงเข้าไปที่ที่เค้านั่งอยู่ “....” “..!..” เค้าหันมามองผมด้วยทีท่าประหลาดใจ... “คุณวรรณวิสา อาจารย์ภุชงค์ฝากเอกสารนี้มาให้คุณ” ผมกล่าวกับเค้าด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ผมวางเอกสารลงที่โต๊ะและเดินออกมาทันที.. “ก๊อบ..!” ผมเดินออกมาโดยที่(พยายาม)ไม่สนใจกับเสียงที่เรียกผมจากด้านหลัง.... ////////////////// [หลังจากเรียนคาบสุดท้าย] หิวอีกแล้ว ไม่พ้นโรงอาหารเสียทีนะผม..... วันนี้จะกินอะไรดี ชา ดีมั้ย ชาเย็น เย็นชา ... ช่วงนี้ คงต้องซื้อชาเย็นมากินเพื่อเพิ่มพลังแห่งความเย็นชา .... “จ๊วบ...” อืมไอ้ชาเย็นนี้มันก็อร่อยดีนะ หวาน ๆ มัน ๆ ผมนั่งดื่มชาเย็นชมวิวไปข้างโรงอาหารไปเรื่อย ๆ “ก๊อบ ๆ” มีเสียงเรียกผมจากด้านหลัง ไม่ใช่เค้าคนนั้นหรอก น่าจะเป็นเสียงเพื่อนผู้หญิงในห้องผม “มีอะไรเหรอ” “หัวหน้าห้องเค้าขอคุยอะไรด้วยน่ะ...” “เหรอ...” งานเข้าแล้วมั้ยละ.... จำเอายังไงดีนะ.... “จะไปมั้ย” “แป๊บนึงนะ” ผมครุ่นคิดสักครู่ เอายังไงดีน้า....... “....” “ที่ใหน....?” ///////////////////////////////////////////////////////////////// ผมเดินมาที่จุดนัดพบ ไม่ใช่ที่ใหนหรอกก็โต๊ะหน้าลิฟท์นั่นแหละ ที่ประจำของเค้า เค้ากำลังยืนรออยู่พอดี “ก๊อบ” “...” “ก๊อบ...” “มีธุระอะไรคุณวรรณวิสา...” ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แท้ที่จริงแล้วผมกำลังฝืนความรู้สึกของตัวเองอยู่..... “...งอนเหรอ?...” “....” ผมเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วตอบคำถามไปว่า “...เปล่า...” “.....” “......” “เอ่อ... พอดีวันนั้นส้มอารมณ์ไม่ดีอยู่และก็....หงุดหงิดด้วย” “...” “ก็เลยพลั้งปากพูดอย่างนั้นไป.....” เค้าก้มหน้าก้มตาพลางพูดไปพลาง “---------” ผมพยายามเก็บอาการ รู้สึกจะควบคุมตัวเองไม่ได้ หัวใจผมกำลังเต้น เค้าไม่ได้รังเกียจเราจริง ๆ หรอกเหรอ ? “ก๊อบ....” “หืม...?” “ส้ม ... ส้มขอโทษน้ะ......” “อะ.....เอ่อ.....” “ให้อภัยส้มด้วยนะ ขอโทษ ผิดไปแล้ว.....” “-.-.-.-.-.-.-.-.-.-” ผมรู้สึกว่าของเหลวที่อยู่ในลูกตากำลังจะเอ่อออกมาด้วยความปิติ ผมพยายามควบคุมตัวเองอีกครั้ง “^_^” เค้ายกนิ้วก้อยข้างขวาขึ้นมาและยิ้มให้กับผม... “..ดีกันน้า...” “.............” “...อื้ม....” นิ้วก้อยของเด็กผู้ชายคนหนึ่งเกี่ยวเข้ากับนิ้วก้อยของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ...เด็กผู้ชายคนนั้น เค้า...ตกหลุมรักเด็กผู้หญิงคนนั้นเสียแล้วล่ะ.......... ความรักมันเป็นอย่างนี้เองหรือ ? นี่ใช่มั้ย.... “รัก” .... ผมหลงรักเธอตั้งแต่บัดนั้น........ “ก๊อบ..” เค้ากำลังมองหน้าผมและส่งยิ้มพิมพ์ใจให้กับผม รอยยิ้มนั้นสวยมาก นอกจากรอยยิ้มของแม่ เกิดมาผมไม่เคยเจอยิ้มของใครสวยเท่ารอยยิ้มของเค้ามาก่อนเลย นิ้วก้อยยังคงเกี่ยวกันไว้เบา ๆ “หายงอนรึยาง...” “อื้ม....หายแล้วล่ะ ....เราก็ขอโทษเช่นกันนะ” “ส้มตังหากที่ต้องขอโทษ ต่อไปนี้เรียกเราว่าส้มนะ ไม่ต้องเรียกเราว่าหัวหน้าหรือวรรณวิสาก็ได้” “ส้ม” “ก๊อบ....” “หืม..? อะไรเหรอ ส้ม” “ทำใมตาแดง ๆ อ่ะ” “ป..เปล่า” ผมขยี้ตาเล็กน้อย รู้สึกว่ากำลังจะมีของเหลวออกมาจากตา... “ไปกินขนมกัน เดี๋ยวส้มเป็นเจ้ามือเลี้ยงก๊อบเอง....” ผมแน่ใจแล้วล่ะว่า ผมกำลังมีความรัก.... ผมพอจะรู้แล้วล่ะว่าคำว่าชอบ และคำว่ารักต่างกันตรงใหน สิ่งที่ทำให้ผมชอบเธอ ใช่ ความสวย  ความน่ารัก แต่สิ่งที่ทำให้ผมรักเธอ ไม่ใช่ความสวยความน่ารักของเธอเลย หากแต่เป็น อุปนิสัย ความจริงใจ แคร์ความรู้สึกคนอื่น ความโอบอ้อมอารีของเธอ และรอยยิ้มพิมพ์ใจของเธอ ผมเชื่อว่าผมจะไม่มีวันลืมรอยยิ้มของเธอ....ไปจนชั่วชีวิต To be continued แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:24:42 แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 22:24:40 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านแล้วถ้าชอบไม่ชอบตรงใหนก็ช่วยคอมเมนต์กันเยอะ ๆ เพื่อเป็นกำลังใจกับผู้เขียนนะคร้าบบบบบบบบบบบบ (มีกิฟอยู่เพี่ยบใครเมนท์แจกกระจายครับ) อ้อ ถ้าคุณชอบอย่าลืมโหวตให้ผมนะคับ ขอบคุณมาก ๆ ครับ ที่ทนอ่านจนจบและกดโหวต อิอิ ---------------------------------------------------------------------------- ท่านสามารถอ่านตอนเก่า ๆ ย้อนหลังได้ที่นี่ ตอนที่1 http://topicstock.pantip.com/siam/topicstock/2008/04/F6546595/F6546595.html ตอนที่ 2 http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2008/05/V6610645/V6610645.html ตอนที่ 3 http://topicstock.pantip.com/siam/topicstock/2008/06/F6678004/F6678004.html ตอนที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F6987447/F6987447.html ตอนที่ 5 http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F6987429/F6987429.html ตอนที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X6987357/X6987357.html ตอนที่ 7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6909147/W6909147.html ตอนที่ 8 http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F6986062/F6986062.html ตอนที่ 9 http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F7061145/F7061145.html จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 2 พ.ย. 51 21:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โหวตให้แล้วนะครับ  :) จากคุณ : the'60s - [ 2 พ.ย. 51 22:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาลงชื่อ เดี๋ยวกลับมาอ่านครับ จากคุณ : บ้านน้อยซอย65 - [ 2 พ.ย. 51 22:31:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตามมาอ่านแล้วนะครับ ยาวได้ใจจริง ๆ จากคุณ : iamfluke - [ 2 พ.ย. 51 22:33:12 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จุดเริ่มต้นของความรัก จากคุณ : rfu - [ 2 พ.ย. 51 22:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาติดตามอย่างใกล้ชิด ภาคนี้สนุกดีนะ นึกถึงตอนสมัยเรียน ขอบคุณมากครับ ลป. โหวตให้แล้วนะครับ จากคุณ : ป่ะป๊าสุดหล่อ - [ 2 พ.ย. 51 22:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยาวทั้งเนื้อหา ยาวทั้งช่องว่าง (ฮา) สรุปว่าตอนนี้หนุ่มพิซซ่าของเรากำลังระลึกชาตินั่นเอง :P จะว่าไป ช่วงแรกๆ ที่เริ่มมองสาวก็ประมาณ ม.ต้น นั่นแหละครับ ฮ่าๆ อารมณ์เหมือนกำลังระลึกชาติตัวเองยังไงพิกล โดยเฉพาะเรื่องยัยเอ๋อนี่ เอ้อ.... จากคุณ : กลิ้งได้ไม่หวั่น - [ 2 พ.ย. 51 22:39:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ปูเสื่อๆ อ่านได้ครึ่งละ นอนก่อน จากคุณ : ผืนแผ่นดิน - [ 2 พ.ย. 51 22:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โหวตให้ครับ    และตอนนี้ชั่งตรงใจเราเหลือเกิน เรียกว่า  ป๊อปปี๊เลิฟ      คนเราเมื่อความล้มเหลวในความรักคร้งเเรก แล้วละก้อ  คราวต่อไปจะรู้ว่ารักษามันอย่างไรให้คงทน       แล้วผมก้อจะรออ่าน    แอบรักตอนต่อไปครับ จากคุณ : jo-1 - [ 2 พ.ย. 51 22:58:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ให้ไปเลย 2 กระโหลก ..เอ้ย 2 กิฟ เรื่องมันโดนน่ะ...คล้ายเรื่องสมัยเด็กๆเลยอ่ะ... จากคุณ : sivpeer - [ 3 พ.ย. 51 00:55:22 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาลงชื่อคับ จากคุณ : ice_wind - [ 3 พ.ย. 51 01:35:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ลงชื่อคับ ;p จากคุณ : ช่ง - [ 3 พ.ย. 51 01:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาลงชื่อไว้ก่อนครับ ขอบคุณครับ.. จากคุณ : edza - [ 3 พ.ย. 51 07:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โหวดครับ อ่่านแล้วประทับใจ จากคุณ : ViNCeNt_MaFia - [ 3 พ.ย. 51 07:47:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ลงชื่อก่อนเดี๋ยวจะอู้งานมาอ่าน จากคุณ : ณปัณณ์ - [ 3 พ.ย. 51 07:52:48 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อาการอกหัก...กะ..คนกำลังมีความรัก....นี่มันต่างกันเลยเนอะ... มาลงชื่อรอตอนต่อไปจ้ะ จากคุณ : +DidYouKnowMe+ - [ 3 พ.ย. 51 08:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านจบแล้วครับ เรื่องของคุณ ทำให้ผมนึกถึงชีวิตช่วยเรียนของตัวเองเลย ขอบคุณ คุณจอมยุทธตะเกียบคู่ ที่ทำให้ผมได้รำลึกชีวิตในวัยเรียนของตัวเองอีกครั้ง แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 51 08:40:51 จากคุณ : ขนมปังหน้ามะลิ - [ 3 พ.ย. 51 08:39:48 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รออ่านนานเลย แต่ไม่เป็นไรรอได้ จากคุณ : บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน - [ 3 พ.ย. 51 08:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ยัยเอ๋อคนนั้นนีแบบว่า... แต่ก๊อบนี่จิตใจอ่อนไหวน่าดูเลยน้า ถ้าส้มไม่ง้อจะเป็นไงเนี่ย555 จากคุณ : มือปราบหน้าใส - [ 3 พ.ย. 51 08:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวบ่ายๆแวะมาอ่านครับ จากคุณ : maxibon - [ 3 พ.ย. 51 09:18:56 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาลงชื่อคับ อิอิ จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 3 พ.ย. 51 09:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านไำปอ่านมาแล้ว เอ้  ... ตอนมัธยมก็เป็นแบบนี้เหมือนกันนี่หน่า 55+ .... ช่วงนี้ ก๊อบเริ่มหล่อเลือกได้แล้วนะนั้น สงสัย น้องเอ๋อ เราต้องเป็นนางเอกแน่เลย จากคุณ : ก้านกล้วย (we_zeal) - [ 3 พ.ย. 51 09:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตอนใหม่มาเร็วๆนะครับรออยู่ จากคุณ : เธอใช้ความสวยมาหลอก - [ 3 พ.ย. 51 10:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ติดตามตอนต่อไป .. ลุ้นระทึก .. จากคุณ : Archimandrite - [ 3 พ.ย. 51 10:34:28 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วครับผม..ทำให้ย้อนกลับไปนึกถึงตอนสมัยเรียนม.ต้นเลยอ่า..คิดถึงบรรยากาศแบบนั้นจริงๆแต่ตอนนี้แก่ล่ะ..อิอิ..ติดตามตอนต่อไปครับ ^_^ จากคุณ : tus_sks - [ 3 พ.ย. 51 11:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รักกันรักกัน จากคุณ : *mEgaLomAniAc* - [ 3 พ.ย. 51 11:27:01 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาอ่านแล้ว อืม... เฮ้อ... อ  า า  า  า  า  า....... มันเป็นอย่างงี้เองเหรอ ฮา..... จากคุณ : chem chem - [ 3 พ.ย. 51 11:36:02 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ยาวมากๆเลย กว่าจะอ่านจบ ^^" อ่านแล้วก็คิดถึงโรงเรียนเก่าจัง... จากคุณ : sLiimFit - [ 3 พ.ย. 51 11:44:13 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ยาวดีค้าบ ตอนนี้ จากคุณ : soilily - [ 3 พ.ย. 51 12:19:30 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตามมาอ่านแล้วค่ะ  ยาวมากกกกกกกกก จากคุณ : ^^Bearing Capacity ^^ - [ 3 พ.ย. 51 12:28:26 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โอ้ววววว  ยาวได้จายยยยยยยยย ... ลงชื่อแล้วนะคับ ;)) จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 3 พ.ย. 51 12:29:52 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เยี่ยมเลยครับ สมกับที่รอมานาน จากคุณ : สอระ - [ 3 พ.ย. 51 13:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านจบแล้วจ้า สงสัยนายหมูจะต้องลดความอ้วน แล้วก็คบกะเพื่อนผู้ชายบ้างละ คิดแต่เรื่องหญิงเยอะเกิ๊นนน จากคุณ : Gravy - [ 3 พ.ย. 51 13:57:26 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านสนุกเหมือนเดิม...แต่เมื่อยนิ้วชี้....ขึ้นเยอะเลย......... จากคุณ : virote - [ 3 พ.ย. 51 14:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณครับ จากคุณ : ndjroom - [ 3 พ.ย. 51 14:45:37 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตามมาอ่านจนจบแล้วครับ สนุกดีอ่า จะรอตอนหน้าอีกนะครับ จากคุณ : maxibon - [ 3 พ.ย. 51 14:48:22 ]

ความคิดเห็นที่ 44 Puppy love ของพิซซ่าเรนเจอร์ อิอิอิ รอติดตามตอนต่อปาย เร็วๆน๊าค๊า จากคุณ : Chere - [ 3 พ.ย. 51 14:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 45 รอตอนต่อไป คิดถึงสมัยเรียนอยู่มัธยม เหอๆ จากคุณ : story..of..one..man - [ 3 พ.ย. 51 17:33:37 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ทำไมไม่มีพิซซ่า แมน แล้วล่ะ หายไปไหนแล้ว จากคุณ : เอก (aek_black) - [ 3 พ.ย. 51 17:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คิดถึงสมัยคบกับเค้าคนนั้นตอนแรกๆ มันช่างเป็นอะไรที่มีความสุข........ บัดนี้เวลาผ่านไป1ปีกว่าๆ อีกไม่นานก็ครบ2ปีแล้ว อีกประมาณ2เดือนได้ แต่เราเพิ่งเลิกกันเมื่อวาน เพราะเค้าไปมีคนใหม่ และโกหกผมต่างๆนา ผมก็จับได้ทุกครั้ง ก็เค้าหลุดพูดออกมาเองนี่ และผมก็ขอเป็นคนเดินออกมาเอง.... ผมรักเค้ามากนะ แต่ก็คงจบลงแค่นี้ครับ อ่านเรื่องของคุณผมก็นึกถึงเรื่องผมขึ้นทันที ผลตอบแทนมันเป็นเยี่ยงนี้รึ ข้าอยากจะรู้ ชีวิตมันก็เศร้าเนอะ จากคุณ : JLK (Preceda2) - [ 3 พ.ย. 51 18:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ยาววววว มากกก รออ่านตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : neilarm - [ 3 พ.ย. 51 18:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เห็นท่านจอมยุทธแต่งนิยายแล้ว นั่งนึกย้อนกลับไปตอนยังเด็กๆ ได้ใจจริงๆครับ ปรบมือดังๆให้ 1 ยกครับผม จากคุณ : sappaloz - [ 3 พ.ย. 51 18:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ติดตามมาตลอดครับ สู้ต่อไป จากคุณ : ร้อยรัก - [ 3 พ.ย. 51 20:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สนุกจัง ตังค์อยู่ครบ โหวต่ค่ะ จากคุณ : น้ำผึ้งเดือนห้า - [ 3 พ.ย. 51 21:24:04 ]

ความคิดเห็นที่ 53 รีบมารับคะแนนจากท่านจอมยุทธ์ เจ้ย!!.....มาอ่านเรื่องเศร้าๆของท่านต่างหาก... แนะนำว่าไปลงที่ถนนนักเขียนจะแหร่มมั๊กมากครับท่าน!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 4 พ.ย. 51 08:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านจบแล้วอ้ะ... ตอนหน้าเอายาวๆกว่านี้เยอะๆเรยน๊า..... หุหุ จากคุณ : KaNaR_ThE_CaT - [ 4 พ.ย. 51 09:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านจบแระ ขอบคุณนะ จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 4 พ.ย. 51 09:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 56 Vote ให้แล้วนะครับ. ตอนนี้มาช้าจัง -*- จากคุณ : Kolff_Zilla - [ 4 พ.ย. 51 11:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านแล้วนึกถึงสมัยเรียนเลย  ขอบคุณครับ.... จากคุณ : naytee - [ 4 พ.ย. 51 12:17:33 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ขยันเขียนจริงๆๆ   โหวตให้กั๊บบบบบบบบบบบบบบบ จากคุณ : มาเฟียหัวใจง้องแง้ง - [ 4 พ.ย. 51 12:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ^_^ จากคุณ : โอ-ต่อ - [ 4 พ.ย. 51 12:25:48 ]

ความคิดเห็นที่ 60 โหวตแล้วจ้า ยังน่าติดตามเหมือนเคย คราวหน้าขอยาวๆ แบบนี้อีกนะ ชอบๆ อิอิ จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) - [ 4 พ.ย. 51 14:01:00 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านกว่าจะจบเฮ้อ ลุ้นตั้งนานเเน่ะ.....เเต่ก็ยังคงความสนุกเหมียนเดิมนะครับ สุโค่ยยยยย ไปเลย อิอิ จากคุณ : เจ้าชายแห่ง_โคโลญจ์ - [ 4 พ.ย. 51 18:21:49 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ตามมาอ่าน จากคุณ : จ่าปืดสุ1000 - [ 4 พ.ย. 51 18:54:52 ]

ความคิดเห็นที่ 63 มาลงชื่อครับผ๊ม   ติดตามอ่านต่อไปครับ จากคุณ : zuka1 - [ 4 พ.ย. 51 19:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อ่านแล้วอมยิ้ม ^ ^ จากคุณ : ยามศึกข้ารบ จบศึกข้ารัก - [ 4 พ.ย. 51 21:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ผมอ่าน ทุกอัน  รออยุ่นะ อิอิ จากคุณ : Holy_Hands - [ 4 พ.ย. 51 23:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เอ่อ กระชับหน่อยก็ได้มั้งคับเพ่ แหะๆๆ รออ่านอยู่เหมือนทุกครา จากคุณ : JIMMY - [ 5 พ.ย. 51 05:24:27 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ตามมาอ่านเหมือนเคย... สนุกดีครับ... มาอีกเรื่อยๆนะ... ติดตามอยู่... จากคุณ : อิสสระ - [ 5 พ.ย. 51 10:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ผม(DARK) ; ตามมาอ่านต่อนะพี่ ผมชอบเรื่องของพี่ว่ะ ป.ล. ถ้าเกิดสงสัยว่า LIGHT หายไปไหนถามหลังไมค์มาแล้วกันนะครับ จากคุณ : ซาตานสุดเซอร์ (parmar) - [ 5 พ.ย. 51 11:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 69 อูวส์....ยาวได้ใจมั่กๆครับ อ่านแล้วนึกถึงความหลัง ซีดดดดดด จากคุณ : iZARD - [ 5 พ.ย. 51 14:24:01 ]

ความคิดเห็นที่ 70 มาตามหลังไมล์ครับพี่ก๊อบ จากคุณ : O a T (oatsutee) - [ 5 พ.ย. 51 22:01:25 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ขอบคุณครับ...ยาวได้ใจ   . . . . . .. . แต่ก็ยังไม่พออ่าน   ^^ ทำให้นึกถึงสมัยนั่นมั้ง     ไมเราไม่มีไรให้จดจำแบบนั่นมั้งฟ่ะ วันเวลาช่างผ่านไปไวดังความฝัน สมัย ม.ต้น ยังไม่มีเพจเลยง่ะ    อะงิ   เพลอแป็ปเดียว   จอสี ถ่ายรูป ฟังเพลง   โอ้จอร์ด    เราเริ่มแก่แล้วหรือนี้ -*- จากคุณ : นายไข่นุ้ย - [ 5 พ.ย. 51 22:20:10 ]

ความคิดเห็นที่ 72 55555555555 55555555555 สมาชิกห้องสยามเริ่มซึบซับแล้ว.... สังเกตมานานเมื่อก่อนตอนโพสท์ยาว ๆ มีแต่คนบ่นว่ายาวเกินไปขอสั้น ๆ มาวันนี้โพสท์ยาว ๆ ไม่พออ่านซะแระ สงสัยต่อไปนี้เราต้องเผางาน เขียนยาวแบบฮาร์ดคอร์ซะหน่อยแล้วล่ะ... จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 5 พ.ย. 51 23:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 73 อ่านยังไม่จบ เดี๋ยวว่างๆ ค่อยมาอ่านหละกัน ขอบคุณนะที่เอามาไห้อ่าน จากคุณ : goldfish970 - [ 6 พ.ย. 51 13:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 74 จะยาวแบบลูกปลาน้อย เซียวฮื้อยี้ ป่าวครับ ร้อยเล่มยังไม่จบ -____-" จากคุณ : DarkEnemy - [ 6 พ.ย. 51 14:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 75 10 ภาคก็ยังอ่านครับ จากคุณ : ไม่ได้เป็นสมาชิก - [ 6 พ.ย. 51 14:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ติดตามอ่านอยู่นะคะ ^^ จากคุณ : ยังยิ้มได้จ้า - [ 6 พ.ย. 51 21:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อืมไม่ต้องส่งหลังไมค์  อีกแล้วนะครับ   ขอโทษที่ไม่รับข้อความของคุณ เพราะว่าผมเป็นสีแดงพวกราก หญ้า   ไม่สมาคมกับพวกพันธมิตรสิ้นชาติ    ////เบื่อพันธมิตร/// จากคุณ : jo-1 - [ 7 พ.ย. 51 23:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 79 กลายเป็นกระทู้การเมืองไปซะงั้น.... **** ก็เอาเป็นว่า ยังไงก็ขอขอบคุณที่สนับสนุนผลงานผมตลอดมา ผมเองถ้าไม่ได้ชอบพรรคเดียวกับที่คุณชอบ ก็ไม่ได้หมายความ ว่าผมจะต้องเป็นกลุ่มนั้นกลุ่มนี้ ผู้อ่านเรื่องของผมจะเป็นคนกลุ่มใหน ก็ได้ผมไม่ได้ก้าวก่ายหรือห้ามอ่าน แค่ทุก ๆ คนเป็นคนที่รักการอ่าน อ่านแล้วมีความสุข แค่นี้ผมก็ดีใจและบรรลุวัตถุประสงค์ของผมแล้วครับ คราวหน้าคราวหลังถ้าเจอกระทู้ผม ก็เข้ามาอ่านได้ ผมไม่ได้ห้ามอะไรครับ ก็ยังอยากให้ผู้อ่านมีความสุขจากการอ่านเรื่องของผม แค่นี้ก็พอใจแล้วครับ แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 51 14:06:26 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 8 พ.ย. 51 00:03:51 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ตามมาอ่านครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : LovelyPanda - [ 8 พ.ย. 51 12:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 81 แวะมาอ่าน พร้อมทั้งไม่ลืมที่จะแจกกิ๊ฟครับ ขอบคุณมาก จากคุณ : gopop06 - [ 8 พ.ย. 51 12:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ง่ะ ทำไมผมไม่ได้หลังไมค์หว่า ?? -- เคยส่งไปพร้อมก่ะ ... อ่านะ ยังจำได้มั้ย?? แอดไว้ด้วยคับ จากคุณ : Kunzite - [ 8 พ.ย. 51 17:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ^ ^ ^ ขอโทษครับ แอดให้แล้วนะคับ คุณคือสมาชิกคนที่ 303 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 51 18:14:17 จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ 8 พ.ย. 51 18:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 84 โห...ตอนที่ 10 นี่ยาวได้ใจจริงๆ ชอบๆ อยากอ่านย้อนหลัง  แต่อ่านไม่ได้เลยค่าพี่ก๊อปสุดหล่ออ แล้วมาต่อตอนที่ 11 เร็วๆนะค้า ^_^ จากคุณ : แพรไชน่าทาวน์ - [ 10 พ.ย. 51 15:30:45 ]

ความคิดเห็นที่ 85 อย่าลืมหลังมือมาด้วยเน้อ ;)) จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 10 พ.ย. 51 16:09:40 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ตามมาจากหลังไมค์ครับ สำนวนเยี่ยมตามเคยอ่านสนุก คิดถึงตอน ม.ต้นเลย ตินิดนึงครับ บางทีเว้นยาวมากกว่าจะ Scroll ลงมาถึงอ่ะครับ จากคุณ : smashing_punch - [ 11 พ.ย. 51 10:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ตามมาอ่านครับ อิอิ จากคุณ : moc - [ วันลอยกระทง 15:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ตอนที่ 6 8 และ 9 เข้าไม่ได้แล้ว อ่ะครับ ถ้ายังเก็บไว้ส่งหลังไมค์ให้ด้วยนะครับ จะได้อ่านทีเดียวรวดเลย จากคุณ : แจ๋วจริง ลองเด่ะ (Pog Pok) - [ 13 พ.ย. 51 15:58:37 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ตามอ่านตั้งแต่ตอน ๑ แล้ว ชอบครับ สำนวนน่ารักดี พยามต่อไปครับ จากคุณ : เอ๋ (semplice) - [ 19 พ.ย. 51 03:48:45 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ติดตามมาทุกตอนเลยครับ ชอบครับ จากคุณ : GiVeR (giver) - [ 19 พ.ย. 51 08:20:06 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เอ๊ จะเป็นไงต่อน้า จากคุณ : NooJJ (NooJJ) - [ 19 พ.ย. 51 20:30:32 ]

ความคิดเห็นที่ 92 แหมๆๆ อ่านแล้วคิดถึงโรงเรียนจัง พอดีเป็นรุ่น 1 ของโรงเรียนที่เจ้าของกระทู้เรียนอยู่นะเนี่ยยย ^ ^ อ่านแล้วนึกภาพตามได้เลยนะเนี่ยย โรงเรียนเราไม่เคยเปลี่ยนเลยนะเนี่ยย จากคุณ : คิดถึงโรงเรียนจัง ^ ^ - [ 26 พ.ย. 51 18:58:04 A:58.136.52.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 93 คนเขียนอารมณ์จัง จินตนาการเลิศ ^u^ จากคุณ : น้ำแข็งก้อนอร่อยเหาะ (มมญ.) - [ 29 พ.ย. 51 15:47:15 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ลืมคำว่า "ดี" จากคุณ : น้ำแข็งก้อนอร่อยเหาะ (มมญ.) - [ 29 พ.ย. 51 15:49:05 ]

ความคิดเห็นที่ 95 200 เครือข่ายชวนเดินรณรงค์ต้านสงครามกลางเมือง เครือข่ายประชาชนต้านสงครามกลางเมืองไม่น้อยกว่า 200 องค์กร ขอเชิญชวนประชาชนร่วมเดินรณรงค์ "หยุดสงครามกลางเมือง และความรุนแรงที่กำลังเกิดขึ้นในประเทศไทย" เพื่อแสดงความปราถนาที่จะหยุดสงครามกลางเมืองและความรุนแรง โดยขอให้มารวมตัวกันบริเวณ ถนนหน้าอาคารศศนิเวศน์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย วันที่ 30 พ.ย. 2551 เวลา 10.30 น. จากคุณ : รักไทยเชื่อไทย - [ 29 พ.ย. 51 21:40:52 ]