ความคิดเห็นที่ 1 แวะมาเดินเล่น จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย - [ 18 พ.ย. 51 10:35:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อู้งาน  รอ  คริๆ จากคุณ : หัวหอม++ตัวหอม - [ 18 พ.ย. 51 10:38:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รอด้วยยยยยย จากคุณ : zephiroth - [ 18 พ.ย. 51 10:44:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เราก้อนึกว่ามุร้ายๆ ของผู้ ชาย  เววๆ  น่าเข้ากันดีก่านะ ออมสิน จากคุณ : เด็กใหม่อ่อนฝึก (under_class) - [ 18 พ.ย. 51 10:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ค่ำคืนวันลอยกระทง ผมผ่านข้ามคืนนั้นมาด้วยความรู้สึกที่สุดแสนจะบรรยาย.. สายตาที่เห็นหนุ่มๆสาวๆ ต่างซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ ควงคู่กันไปลอยกระทงมีให้เห็นทุกระยะเวลา บ้างก็นั่งทำกระทงกันจู๋จี๋ หวานแหว๋ว เป็นสวรรค์ของใครหลายๆคนหลังจากไปร่วมลอยกระทงด้วยกันแล้ว แต่มันคงเป็นค่ำคืนที่เหมือนตกนรกทั้งเป็น สำหรับคนที่ไร้คู่อย่างผม “ อยากให้รู้ ว่าอยู่ก็เพื่อรอ รอเพียงวันเวลาที่จะได้เจอกัน เธอเท่านั้น เธอเท่านั้น หนึ่งคนที่ต้องการ ใจมันทรมาน คิดถึงจนเกินบรรยาย ไม่มีเธอแล้ว ฉันไปต่อไปไม่ได้ จะเสียอะไรก็ได้ สุดท้ายแค่เพียงมีเธอ ” เจ็บจี๊ด สุดๆเมื่อเปิดละครดูเพื่อขับไล่ความรู้สึกเหงานั้นให้หลุดพ้นไป แต่ดูเหมือนยิ่งคลอบงำให้เซาะแน่นกัดกินหัวใจตลอดเวลา ภาพความทรงจำเก่าๆผุดขึ้นมาในห้วงความคิด...แล้วอยากขีดเขียนเรื่องราวบางอย่างระบายออกมา ตั้งใจถอด "ล็อคอิน" ขีดเขียนเรื่องราวลงในโลกไซเบอร์... เพียงแค่ระบายมันออกมา... เพียงแค่ความทรงจำเก่าๆที่ไม่มีวันลบลืมไป... แต่ก็ตัดสินใจไม่ถอด...อย่างน้อยๆก็จะได้ให้คนอื่นๆได้รับรู้ว่า... ผู้ชายอย่างนายคนนี้...ก็มีอีกด้านที่เลวเหมือนกัน!! ด้านเลว ใครบ้าง อยากจดจำ อยากอ่าน หรืออยากเข้าใกล้ แต่ ผมเชื่อว่า ในด้านเลวๆ ก็มีมุมดีๆให้ได้คิด ได้เตือนใจกันบ้าง แต่จะเป็นแง่มุมใดนั้นก็อยู่ที่ประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคนที่ผ่านพบมา  หรือก่อนที่จะผ่านพบประสบด้วยตัวเอง จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 10:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คิคิ จากคุณ : น้องสาวหรรษา - [ 18 พ.ย. 51 10:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขณะที่ผมขีดๆเขียนๆลงไปนี้ ก็สะดุดกับเรื่องราวของตัวเองไม่ได้ว่า นี่ชีวิตของตรู หรือว่าซีรี่ย์ละครกันแน่...มันช่างน้ำเน่า ยิ่งกว่าสวรรค์เบี่ยง และ จำเลยรัก จริงๆ ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ เกี่ยวกับ ครอบครัวของผม มุมมองชายรักหญิง – ชายรักชาย- และชายใจหญิงที่รักหญิงเช่นกัน (สงสัยกันเหลือเกิน นายออมสินเป็นเพศไหน?...คงได้ทราบกันจากกระทู้นี่ครับถ้าไม่โดนลบไปซะก่อน) ดังนั้น โปรดได้ใช้วิจารณญาณในการอ่านทุกบันทัด ทุกตัวอักษรด้วยครับ ผมจะพยายามไม่เน้นความสำคัญกับเรื่องเรทนัก แม้มันจะเป็นจุดไคลแมกซ์ก็ตาม หวังเหลือเกินว่าเรื่องของผมนี้ ได้สะท้อนปัญหาชีวิต ความรัก และแนวทางตัดสินใจบางอย่างให้กับผู้อ่านที่ประสบปัญหาอยู่ หรือเคยผ่านพ้นปัญหานี้มาแล้ว ได้แลกเปลี่ยนทัศนคติแก่กัน ขอเริ่มเปิดตัวละครกันก่อนดีกว่าที่.... ตอนที่ 1. (รักครั้งแรกของเขา) ช่วงบ่าย ที่มหาวิทยาลัยย่านฝั่งธนบุรี ผมถูกบังคับให้นั่งรถไปเป็นเพื่อนกับ ไอ้วิทย์ เพื่อนสนิท ที่มีฐานะพอกิน-พอใช้ และพอที่จะมีเงินเติมน้ำมันใส่รถเบนซ์ของมันวิ่งวนไปรับ-ส่งสาวๆได้ เหมือนอย่างเช่นวันนี้ "นายให้เรามาด้วยทำไมว่ะ!!" ผมถามอย่างสงสัย เพราะไม่อยากจะนั่งรถราคาเป็นล้านๆกินลมชมสาวให้เสียเวลากับมันแบบนี้หรอก อีกไม่กี่เดือนก็จะสอบอยู่แล้ว ตั้งใจจะเอาเกียรตินิยมอันดับ 2 (อันดับหนึ่งมีตัวเก็งไว้แล้ว) จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 11:01:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 "เราอยากให้นายเห็นเด็กใหม่ของเราว่ะ!!" ไอ้วิทย์ตอบอย่างภาคภูมิใจ "เด็กใหม่? อ้าว...แล้วยัยนกที่นายเพิ่งถอยมือถือรุ่นใหม่ให้เมื่อวันก่อนล่ะ?" "ใครว่าเราถอยให้ฟรีๆ...นายเห็นเพื่อนโง่ทำอย่างนั้นเหรอ? มันต้องมีของแลกเปลี่ยนกันหน่อย" ผมคงไม่ต้องขยายความกันมากว่า ของแลกเปลี่ยนที่ไอ้วิทย์พูดถึงกับยัยนกนั้น..คืออะไร "เอาเถอะเพื่อน...นายมันรูปหล่อ พ่อรวยจะทำอะไรก็เชิญ...แต่ระวังจะเจอของจริงขึ้นมา จะรู้สึก" "นี่ไงของจริง!! น้องส้มคนนี้ของจริงโว้ย...ไม่งั้นไม่ชวนนายมาดูให้เห็นกับตาหรอก" และรถหรูคันนั้นก็เลี้ยวเข้ามาในซอย 3 ของถนนจรัญสนิทวงศ์ ทันทีที่รถหรูไปจอดเทียบหน้าบริษัทแห่งหนึ่ง ผมก็ได้เห็นผู้หญิงสองคนเดินปรี่เข้ามาที่รถคันที่ผมกับไอ้วิทย์นั่งอยู่ สายตาผมสะดุดที่เรียวขอของผู้หญิงหนึ่งในสองคนที่กำลังเดินเข้ามาเปิดประตูรถ กระโปรงสั้นทรงเอ สูงเหนือเข่า เผยให้เห้นเรียวขาขาวของเธอผู้นั้น ผมยอมรับว่าสนใจเจ้าของเรียวขาคู่นี้ทันที จนลืมคิดไปว่า หนึ่งในสองสาวที่นั่งอยู่ในรถขณะนี้ใครคือ “ของจริง”ของไอ้วิทย์มัน  เพราะถ้า .เป็นเธอคนที่ผมเล็งไว้ ก็คงอกหักก่อนที่จะรู้ว่า รักเธอแน่ๆ ส้ม คือชื่อผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูสนิทสนมและคุยกับวิทย์มากกว่าผู้หญิงที่นั่งเบาะหลังข้างๆ ผมนั่งอมยิ้มไปตลอดทาง จนไอ้วิทย์อดแซวไม่ได้ ของแบบนี้ผู้ชายด้วยกัน ก็พอจะรู้ว่าผมกำลัง “ตกหลุม” รักผู้หญิงที่นั่งมาในรถเข้าแล้ว “เดี๋ยวเราจัดการให้” ไอ้วิทย์บอกกับผมทันที ที่ไปส่งสองสาวขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน ย่านพระรามสอง ส้มยังไม่ยอมให้วิทย์ไปส่งที่บ้าน เพราะเพิ่งคบหากันไม่นาน  ผมแปลกใจว่าเพื่อนสนิทคนนี้จะช่วยได้อย่างไร? ไม่นาน ผมก็ได้เบอร์ของเธอ วิทย์โทรไปหาส้ม บอกว่าผมชอบเพื่อนของเธอ และอยากได้เบอร์ ส้มจึงให้มา โดยวิทย์การันตีนิสัยผมอย่างดิบดี .ตัวผมเองยังไม่เข้าใจตัวเองเลย ทำไมไอ้วิทย์ถึงเข้าใจผมได้ดีแบบนี้ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 51 14:08:41 จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 11:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ที่หอพักย่านเพชรเกษม ผมออกมาหยอดเหรียญโทรศัพท์คุยกับหญิงสาวที่ “รักแรกพบ” ในทันที เธอชื่อ “ฟ้า”ครับ “นางฟ้า”ของผม ฟ้าเพิ่งอกหักมาสดๆร้อนๆ ผมจึงถือโอกาสนี้ปลอบใจเธออยู่นาน ชวนเธอคุยเรื่อยเปื่อยจากสองทุ่ม เข้าสู่ตีสามของเช้าวันต่อมา ใช่ว่าผมง่วงนอน หรือเมื่อยขา แต่เพราะเหรียญของผมหมดแล้วต่างหาก ก่อนว่างสายไปในครั้งแรกที่คุยกันนั้น ผมจำได้ดีว่าจะไปรับฟ้าที่ทำงาน..ฟ้ากับส้มเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียน ปวส. และก็ทำงานที่เดียวกัน หลังเลิกเรียน ผมแยกจากกลุ่มเพื่อนๆเพื่อกลับไปหอพักอาบน้ำเตรียมตัวไปรับฟ้าที่ทำงาน ซึ่งจากต้นเพชรเกษม กับ ต้นทางจรัญสนิทวงศ์นั้นอยู่ไม่ไกลกัน แต่ผมก็ไม่สามารถแยกเธอมาจากส้มได้ เพราะส้มต้องรอไอ้เจ้าวิทย์มารับ ดังนั้นถ้าไอ้วิทย์มารับส้ม มันก็ต้องเห็นผม และก็คงเอาไปล้อในกลุ่มเพื่อนแน่ๆ ทุกคนในกลุ่มต่างก็รู้ว่าผมนิสัยหงิ๋มๆ ติ๋มๆไม่เคยป้อใครมาเป็นของตัวเอง นอกจากจะจัดการให้กับเพื่อนๆมากกว่า เช่น เวลาเดินห้างถ้าเพื่อนถูกใจหญิงคนไหน ผมจะเป็นคนปรี่ไปขอเบอร์ให้ตลอด และใครจะไปเชื่อว่าเด็กเรียนอย่างผมจะมีความรักเข้าแล้ว ความรัก!! พูดกันยาก สำหรับผมไม่เคยตั้งสเปคไว้ แต่ก้มีคิดๆในจินตนาการบ้าง คงเหมือนๆกับผู้ชายทั่วๆไปว่า “ขาว –สวย-หมวย-อึ๋ม!!” ฟ้า เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมใช้คำว่าหลงรัก ผมเห็นเรียวขาที่ขาว สวย ได้รูปของเธอทำให้ผมรู้สึกอยากทำความรู้จัก เธอหน้าตาเหมือน “นิโคล เทริโอ” มากๆ โดยเฉพาะฟันกระต่ายคู่หน้านั้น เวลายิ้มก็มีรอยบุ๋มที่แก้ม ดวงตาโต๋แบ๊วตลอดเวลา พร้อมกับทรงผมหน้าม้าของเธอทำให้ดูเด็กกว่าวัย แล้วผู้ชายอย่างผมล่ะ!! จะเป็นสเปคของสาวคนไหนได้ ในเมื่อรั้งตำแหน่ง “อ.บ.ต” แบบนี้ นั่นคือ อ้วน-บึ๊ก-เตี้ย อยากจะแถมให้อีก 3 ถ. ถึก-ถ่อย-เถื่อน โดยเฉพาะความเถื่อน ผมเพิ่งรู้ตัวก็ต่อเมื่อมันแสดงออกมาแล้ว และนั่นคือที่มาของความเลวในตัวผมนั่นเอง จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 11:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 “นาย ทำคะแนนตามเราให้ทันละกันนะเพื่อน!!” วิทย์เพื่อนรัก พูดอย่างเป็นต่อเพราะตอนนี้ดูเหมือนส้มจะไว้วางใจในตัวมันพอสมควร อีกอย่าง บ้านของส้มก็อยู่ใกล้ๆกับวิทย์ด้วย (แถวๆตลาดบางแค) “ก็คอยดูล่ะกันเพื่อน!!” ผมก็พูดไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้คิดอะไรพิเศษ เพราะผมกับฟ้า ไม่เคยไปไหน สองต่อสองด้วยกันสักที และคิดว่า คู่ของไอ้วิทยืก็เหมือนกัน เพราะเราจะไปกันแบบ “สองคู่ชู้ชื่น” ตลอด เป็นปาท่องโก๋สองตัว ที่ไปไหนไปด้วยกัน ทำให้ผมสนิทกับไอ้วิทย์มากขึ้น คุยกันมากขึ้น และได้รู้จักกับส้มเพื่อนของ “แฟนผม” มากขึ้นด้วย .ที่สำคัญคู่ผม และไอ้วิทย์ต่างอยู่ในสายตาของกันและกัน จึงทำให้ผมเข้าใจเองว่า ไอ้วิทย์กับส้ม “ยังไปไม่ถึงไหน” จริงสิ!! ผมขอฟ้าเป็นแฟน ตั้งแต่คุยโทรศัพท์กันครั้งแรกคืนนั้น “ไม่เร็วไปหน่อยเหรอ?” “ระยะเวลาของความรัก ไม่มีมาตรฐานตายตัวหรอก ว่าเร็วหรือช้า ถ้าเราจะรักกัน ขอโทษนะฟ้า ฟ้าพูดเองไม่ใช่เหรอ?ว่าแฟนที่เลิกไปนั้นคบกันมาตั้งแต่เรียนปี 1 สุดท้ายก็ต้องเลิกราต่อกัน อะไรที่ใช่...มันก็คือใช่ ถ้ามันไม่ใช่ คบกันไปก็ฝืนความรู้สึกกันเปล่าๆ?” ผมจำได้ว่าให้เหตุผลกับเธอไปแบบนั้น และวันต่อมา หน้าที่ของ “แฟน” ก็คือไปรับ-ส่งฟ้าทุกๆวัน แต่ส่วนมากผมจะอาศัยไปส่งมากกว่าที่จะไปรับ เพราะช่วงเย็นๆเราจะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ส่วนมากก็จะไปเดินห้างที่เดอะมอลล์ท่าพระ ผมกับฟ้าเดินกันไปชั้นหนึ่ง ส่วนคู่ของไอ้วิทย์กับส้มก็แยกเดินกันไปอีกชั้น บ้างก็ดูหนังด้วยกัน บ้างก็กินข้าวด้วยกัน ช่วงเวลานั้นผมไม่รู้หรอกว่า “แฟนกัน” ต้องทำอย่างไรบ้าง? แต่การได้อยู่ด้วยกันทุกเย็นนั้น รู้เพียงว่าผมมีความสุข  การสัมผัสเนื้อตัวกัน ดูจะทำได้เพียงถือกระเป๋าให้ จับแขนเดินข้ามถนน (สุดยอดภาพคลาสสิคมั๊กมาก...ลองได้เห็นภาพนี้ตามท้องถนน...มันคือช่วง "โปร"ครับ )และดูเหมือนฟ้าเองก็มีความสุขเช่นกัน ยิ่งวันไหนที่เราสองคนไม่ได้เจอกัน ดูเหมือนคนที่จะทุรนทุรายที่สุดคงเป็นผมมากกว่า โดยเฉพาะวันที่เธอหยุดงาน ผมต้องตื้ออยากไปพบเจอเธอเสียให้ได้ วันเดียวผมก็รอไม่ได้ ผมไม่แน่ใจนักว่านี่คืออนุภาพของความรัก หรือ “นิสัยดิบ” ที่ซ่อนอยู่ภายในตัวกันแน่ และมันจะแสดงออกมาด้วยอารมณ์แง่งอน หากฝ่ายหญิงขัดใจ อยากครอบครองตัวเธอทุกวัน ทุกเวลา... ผู้ชาย ก็มีมุมร้ายๆแบบนี้ทุกคนนั่นแหล่ะ!! ผมเชื่อแบบนั้น ลองแลกเปลี่ยนทัศนคติกันดีสักครั้งไหม? ว่าเวลาที่ผู้ชายมีความรักสักครั้ง มักมีอารมณ์แบบนี้เกิดขึ้นไม่มากก็น้อย!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 11:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 “นายกับฟ้าไปถึงไหนกันแล้วว่ะ!!” ไอ้วิทย์ถามผมในวันหนึ่ง หลังจากหมดคาบเรียน เราเดินไปที่รถของไอ้วิทย์ที่จอดใกล้ๆกับโรงอาหาร ผมคิดในใจ รู้จักกันไม่ถึงสัปดาห์จะให้ไปถึงไหน!! “วันนี้เรานัดส้มไปดูหนังที่ฟิวเจอร์ บางแค ไปด้วยกันหรือเปล่า?” ไอ้วิทย์ชวน ผมแอบซ่อนความรู้สึกดีใจเล็กน้อย ที่เป็นช่วงเวลาที่ดี เพราะจะได้มีเวลาอยู่กับฟ้าตามลำพังกันสองคน “ไม่ดีกว่า? คงไปหาอะไรกินกันแถวๆหอพักนั่นแหละ?” “เฮ้ย!!...เมื่อไหร่จะพาฟ้าไปกิน- ข้าวต้ม -ว่ะ!!”   คำว่า “ข้าวต้ม” ทำให้ผมได้คิดอะไรบางอย่าง นั่นคือการทำหน้าที่ที่“ไม่ใช่แฟน ทำแทนกันไม่ได้” นั่นเอง ผมยิ้มอย่างมีเลศนัย และก็เดินตามแผนที่วางไว้อย่างดีในใจ หลังจากไปรับสองสาวที่ท่าพระแล้ว ผมขออาศัยรถของไอ้วิทย์ไปลงที่หน้าโรงพยาบาลพญาไท 3 ไม่ไกลจากหอพักของผมนัก แถวนั้นมีร้านราดหน้าอร่อยๆอยู่หนึ่งร้าน ผมแนะนำให้ฟ้าได้ลองเมนูมื้อเย็นนี้ “หอพักออมอยู่แถวนี้ ฟ้าจะแวะไปนั่งเล่นก่อนมั้ย? เดี๋ยวค่ำๆออมจะไปส่งที่บ้าน” ผมลุ้นคำตอบนั้นของฟ้าไม่ใช่น้อย ลุ้น...และลุ้นว่าผลจะออกมาอย่างไร? จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 11:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ภาพประกอบ ขณะที่กำลังอยู่ใน"ช่วงหวาน" ขอขอบคุณ คุณเคน และคุณแอน จากละคร "สวรรค์เบี่ยง" จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 11:54:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เที่ยงแล้ว... เบรคเรื่องเน่าๆ พักทานข้าวก่อนน๊า.... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 12:05:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แง๊  เข้ามาแร้วหลงทางออกมะด๊ายยยเลย ได้แต่กด F5 อยู่นั่นแล อิอิ รออยู่นะค๊ะ จากคุณ : เต้าหู้จัง - [ 18 พ.ย. 51 12:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เผลอกด Ctrl+F4 แหะๆ -_-' จากคุณ : โอ-ต่อ - [ 18 พ.ย. 51 12:40:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โห.. พักเที่ยงซะงั้น.. จากคุณ : somebodyINpast - [ 18 พ.ย. 51 12:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อะ เล่าจบๆ นะ อย่าค้างคานะ รอฟังๆๆ จากคุณ : ฮักอ้ายเตอะ - [ 18 พ.ย. 51 13:00:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รออยู่น้า คุงออมสิน จากคุณ : techtonic - [ 18 พ.ย. 51 13:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 กล้ามากเพื่อน!! แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 51 13:54:32 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 51 13:53:06 จากคุณ : ฉลามขาว - [ 18 พ.ย. 51 13:51:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กลับเข้ามาระบาย...ฉายมุมร้ายๆของตัวเองอีกครั้ง!! ในช่วงบ่าย... เนื้อหาในช่วงบ่าย มีข้อความที่ค่อนข้าง "แรง"ไปบ้าง ดังนั้น...ผู้อ่านที่อายุเกิน 18 แล้วควรพิจารณานะครับ... ส่วนที่ต่ำกว่า 18 กรุณาอ่านเน้นๆ เพราะจะเป็นวิทยาทานได้เป็นอย่างดี (อิอิ) เอาล่ะ!!....เนื้อหาต่อจากนี้ เริ่มเรท เอ้ย...เริ่มเลว แล้ว.... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 13:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 21 “หอพักออมอยู่แถวนี้ ฟ้าจะแวะไปนั่งเล่นก่อนมั้ย? เดี๋ยวค่ำๆออมจะไปส่งที่บ้าน” ผมลุ้นคำตอบนั้นของฟ้าไม่ใช่น้อย และคำตอบของเธอก็ทำให้ผมยิ้มออกมาอย่างพอใจ สายตาที่มองเธอเหมือนมีนัยบางอย่างซ่อนอยู่ภายใต้รอยยิ้มนั้น “ห้องออมรกจะตาย อยู่ได้ไงเนี่ย?” ทันทีที่ไขประตูเปิดเข้าไปที่ห้อง ฟ้าก็แซวยิ้มๆ มันก็คงจริงของเธอ เพราะผมไม่ได้เตรียม “จัดฉาก” ไว้ต้อนรับเธอแบบที่ควรจะเป็นนี่ครับ “ยี้!! ทิชชู่อะไรน่ะ ใช้แล้วก็ไม่ทิ้งลงถัง สกปรกจริงๆ” จากแซวขำๆ ฟ้าเปลี่ยนเป็นเริ่มบ่นจริงจัง จนผมขำไม่ออก โดยเฉพาะคำถามเรื่อง “ทิชชู่”นั้น ก็จะให้ตอบว่าอย่างไรครับ ในเมื่อมันคือผลงาน “แฮนด์เมค” ของผู้ชายโสดที่ไหนๆก็ทำกัน ()  “ฟ้า รักออมมั้ย?!!”  ผมไม่รู้ว่าถามคำถามนี้ออกไปเพื่ออะไร? หรือต้องการคำตอบแบบไหน? รู้เพียงว่า สองแขนของผมโอบกอดเธอจากด้านหลังรัดร่างของเธอเข้าหาตัวผมอย่างแนบแน่น เส้นผมที่ปล่อยยาวสยายนั้นมีกลิ่นหอมรัญจวนใจผมอย่างยิ่งในเวลานี้ ผมเผลอสูดดมเข้าปอดอย่างเสน่หา นี่คงเป็นการกอดสัมผัสแรกของผม และการได้อยู่อย่างใกล้ชิดที่สุดกับผู้หญิงที่รักอย่างฟ้า และไม่ได้ต้องการคำตอบใดๆจากปากของเธอ... ผมดึงฟ้าเดินถอยหลังมานั่งลงที่เตียงตระหง่า จนเกือบล้มกลิ้งด้วยกันทั้งคู่ แต่สองแขนก็ยังคงไม่ปล่อยให้ฟ้าได้หลุดเป็นอิสระ สำหรับผู้อ่านที่เคยมีประสบการณ์อยู่หอพักนั้นคงจินตนาการออกว่า ในห้องนั้นคงไม่มีเฟอร์นิเจอร์มากมาย อย่างมากก็แค่เตียง ตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเก้าอี้สำหรับวางเครื่องสำอางเท่านั้น อย่างอื่นขึ้นอยู่กับผู้เช่าจะขนย้ายเข้ามาเอง “รักออมบ้างหรือเปล่า?” ผมถามอีกครั้งพลางก้มลงไปหอมที่ติ่งหูด้านข้างของเธอใบหน้าที่ขาวนั้นกลับแดงระเรื่อเป็นสีชมพูขึ้นมาทันที ผมขยับตัวชิดกับหัวเตียงเพื่อพิงหลังได้เต็มที่ พร้อมรองรับน้ำหนักของฟ้าที่ผิงแผงอกของผมเต็มๆ (โห!!....อกสั่นขวัญแขวน...ถ้าเนื้อหาแรงไป...ติดไฟแดงด้วยนะครับ...ด้วยความยินดี) จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 14:05:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 รับทราบ โหวตเรียบร้อย แล้วครับพี่ออม จากคุณ : zephiroth - [ 18 พ.ย. 51 14:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จ๊าก!! คห.22 ครับ อย่าโหวตนะครับ คืออ่านเล่นๆ พอเพลินๆดีกว่าครับ... เอ่อ...กระทู้นี้มันไม่ใช่กระทู้ฮา หรือหน้าแตกนะครับ นี่มันกระทู้ ประจานตัวเองว่าเลวนะครับ....Oh...No!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 14:16:02 ]

ความคิดเห็นที่ 24 รออ่านต่อจ้า ปล.โหวตด้วยๆ จากคุณ : . (lucktalay) - [ 18 พ.ย. 51 14:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ฮืมมมมมม รออ่านต่อ,, ทิ้งท้ายแบบเปิดประเด็นให้คิดเองเลยนะเนี้ยย 555 จากคุณ : เป็ดน้อยลอยชาย - [ 18 พ.ย. 51 14:30:45 ]

ความคิดเห็นที่ 26 กอดกันแย้ว >_< จากคุณ : DarkEnemy - [ 18 พ.ย. 51 14:36:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 “ที่ชวนมาห้อง เพราะเรื่องนี้เหรอ?” ฟ้าหันหน้ามาถาม แต่ได้รับรสหวานจากลิ้นของผมแทนคำตอบ () เราจุมพิตกันดูดดื่มและยาวนาน ผมไม่รู้ว่านี่คือ “แผนการในใจ” ที่วางไว้ก่อนหน้านี้หรือเปล่า? รู้เพียงว่าทุกท่วงท่าและลีลาต่อจากนี้มันเกิดขึ้นและเป็นไปโดยอัตโนมัติ ก่อนที่ทุกอย่างจะเกินเลยไปกว่านี้ ผมผละเธอออก พร้อมกับคำขอโทษ และคำขอโทษสำหรับผม ไม่แน่ใจว่าขอโทษเรื่องอะไร สมองตื้อไปหมด...สับสน ตื่นเต้น...และมีความสุข ...และความรู้สึกสุดท้ายคือ...ผมละอายตัวเองที่ปล่อยให้ “อารมณ์” อยู่เหนือ “สติ” ฟ้าก้มหน้ายิ้มๆ รวบปลายเส้นผมให้เข้าที่ ดูเธอเขินอายไม่น้อย...พลางขยับเสื้อผ้าให้เข้าที่...ผมลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เช่นกัน โดยเฉพาะ “น้องชาย” ที่ดูจะไม่ค่อยเชื่อฟังผมนัก และดูจะขัดใจไม่น้อยที่ผมหยุดกิจกรรมกลางคัน ฟ้าลุกขึ้นมาช่วยผมแต่งตัว วินาทีนี้ ผมหลงรักเธอมากเหลือเกิน ภาพชีวิตครอบครัวของผมในอนาคตเจิดแจ่มขึ้นมา ทุกๆเช้าฟ้าคงช่วยผมแต่งตัว ทำอาหารเช้าให้ผมทาน เป็นแม่บ้าน แม่ศรีเรือน ผมจับมือของเธอกุมไว้ที่หัวใจขณะที่เธอกำลังกลัดกระดุมเสื้อให้ จนผมอดใจไม่ไหวจนต้อง “”เธออีกครั้ง เราหัวเราะต่อกระซิบกันอย่างมีความสุข ก่อนที่จะออกจากห้องพักเพื่อไปส่งเธอที่พระรามสอง .เป็นเวลาประจำที่เราจะออกจากหอพักผมช่วงสองทุ่ม.. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นค่ำคืนนั้น แม้ผมจะไม่ได้ล่วงเกินเธอ ถึงขั้น “ได้-เสีย” แต่ก็ยอมรับว่าหลังจากวันนั้นผมและฟ้าก็ "เล่น"กันแบบนี้ตลอด... ผมทั้งรักและทั้งหวงเธอมากยิ่งขึ้น ทุกเย็นผมจะไปรับฟ้า แต่คู่ของผมกับฟ้าไม่ค่อยได้ไปเดินห้างเหมือนคู่ของไอ้วิทย์กับส้มนัก เพราะเราทั้งสองใช้เวลาอยู่ด้วยกันที่ห้องพักของผมมากกว่า....ยอมรับว่า ผมไม่กล้าล่วงเกินเธอมากกว่านี้...แม้สถานที่จะพร้อม...เธอจะยอม...หรือมีอารมณ์ปานใดก็ตาม...ผมไม่กล้า...ผมไม่กล้า...ผมกลัวทำเธอท้อง...ผมรู้ว่าตัวเองใจไม่เข้มแข็งพอที่จะให้เธอเอาเด็กออก...และ...ผมรักเธอมาก... คือคำตอบสุดท้าย!! ที่ห้องพัก ก็ใช่ว่าจะไปเพื่อ “เรื่องนั้น” เพียงอย่างเดียว แต่เราเช่าหนังไปดูด้วยกัน..ทำอาหารเย็นทานกัน หรือไม่ก็นอนกอดก่ายกันเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ....จนวันเวลาผ่านไปกว่า สี่เดือน.... แต่แล้ว ผมก็มีเหตุให้ย้ายหอพักใหม่ เนื่องจากที่เดิมขอเพิ่มราคาจาก 3,000 บาท เป็น 3,500 บาท ซึ่งแพงเกินไปนิดสำหรับนักศึกษาอย่างผมในตอนนั้น โชคดีที่ได้ไอ้วิทย์ช่วยหาหอพักให้ใหม่และช่วยขนของ ห้องพักใหม่ของผมอยู่ในซอยเดียวกับบ้านไอ้วิทย์ และส้ม คราวนี้ ฟ้าและส้ม รวมทั้งผมและไอ้วิทย์ดูจะแยกกันไม่ออก ต้องกลับมาร่วมทางเดินกันอีกครั้ง...โชคดีที่ห้องพักผมอยู่สุดซอย ไอ้วิทย์จึงไม่ค่อยได้ตามมาวุ่นวายนัก เพราะต้องผ่านบ้านมันก่อน...มันคงไม่อยากรีบกลับบ้านพร้อมกับผมนัก เพราะถ้ากลับมาบ้านมันก็จะไม่มีโอกาสออกจากบ้านอีก เพราะบ้านไอ้วิทย์ขายของ ต้องอยู่ช่วยเตี่ยขายของ ...ถือว่ายังโชคดีสำหรับผมมากนัก...อย่างน้อยๆ ผมก็ยังแคร์ฟ้า หวงฟ้าอยู่...เพราะสายตาที่ไอ้วิทย์มองฟ้านั้น...เหมือนมันคิดอะไรในใจอยู่!! ผมก็ไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่!!....คงต้องดูกันต่อไป แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 51 14:43:33 จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 14:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อะจึ๋ย!! คห. 26  เป็นห่วงเยาวชนจังเลย...?...โห!!...พระเอกเราสู้กล้องด้วย!!555 เอ่อ!!....สาวๆหายไปหมดเลยวุ้ย!! สงสัยซุ่ม!! คริๆ จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 14:40:35 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตามมาอ่านจ๊ะ จากคุณ : ตามตะวัน <Follow the sun only> - [ 18 พ.ย. 51 14:48:31 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ที่หอพักใหม่นี่เอง ทำให้ผมได้เห็นความน่ารักของฟ้ามากขึ้น ฟ้าดูน่ารักมากๆ ช่วยขนย้ายของ และจัดห้องใหม่อย่างสวยงามเป็นระเบียบ จนผมปลื้มใจและคิดว่า เธอคือคู่ชีวิตของผมในชาตินี้แน่ๆ ทุกเย็น ผมและฟ้าจะแวะซื้ออาหารจากตลาดบางแค ถือติดมือเข้ามาที่ห้องด้วย ขณะที่รอข้าวสุกนั้น ผมและฟ้าก็จะขลุกกันอยู่บนที่นอน เรามีความสุขกันมาก   และที่นี่นั่นเอง ที่ทำให้ผมได้เรียนรู้จักคำว่า “เซ็กส์ขั้นสุดยอด” ใช่ ,มันเป็นเซ็กส์ในวัยเรียน เชื่อหรือไม่ว่า แม้ผมจะอายุขึ้นเลขสองแล้ว แต่ “เซ็กส์ครั้งนี้” ผมเพิ่งสัมผัสกับมันเป็นครั้งแรก และ เซ็กส์ก็สอนให้ผมได้ รู้จักการ “ป้องกัน” อย่างดี ชีวิตของผมช่วงนี้ดูมีความสุขดี  มีความสุขที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งได้เรียนรู้เรื่องรักจากผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ไม่ว่าจะเรื่องใดๆก็ตาม ผมไม่สนใจว่าผมจะเป็นผู้ชายคนที่เท่าไหร่ของเธอ แต่ยืนยันว่าเธอ คือผู้หญิงคนแรกของผม จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 15:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 31 “ตอนนี้นายกับฟ้าคบกันถึงขั้นไหนแล้วว่ะ!!” ผมเริ่มไม่พอใจกับคำถามนี้ของ ไอ้วิทย์สักเท่าไหร่ เพราะดูจะสนใจและติดตามพฤติกรรมของผมกับฟ้าตลอดเวลา “ทำไมเราต้องตอบคำถามนายด้วยว่ะ มันก็คบกันปกติดีนี่หว่า?” “ถึงนายจะไม่บอก แต่เราก็พอจะรู้หรอกน่า ” ไอ้วิทย์พูดยิ้มๆ “รู้อะไร?” ผมถามเพราะไม่รู้เหมือนกันว่าที่ไอ้วิทย์ว่ารู้นั้น มันรู้อะไร? เพราะตลอดเวลาเราก็คบกันอย่างเปิดเผยนี่นา “เวลาที่นาย X กันก็ปิดผ้าม่านหน่อยสิว่ะ!! อีกอย่างเสียงร้องก็ให้เบาๆหน่อย!!ใครผ่านไป-ผ่านมาเขาจะได้ไม่ต้องแอบดู” ผมตกใจกับคำพูดของไอ้วิทย์ แทบจะปรับสีหน้าไม่ถูก เพราะมันคือเรื่องจริง!! . "เห้ย...ถามอะไรแบบนี้ว่ะ!! เอาเป็นว่าเราไม่บอกดีกว่า?" ผมเฉไฉ "ไอ้ออม...เราก็อยากรู้บ้างไม่ได้เหรอ? นายลืมไปแล้วใช่มั้ยว่า..เพราะเราไม่ใช่เหรอ?ที่ทำให้นายได้ฟ้ามาเป็นแฟน" ไอ้วิทย์พูดเหมือนผมเป็นหนี้บุญคุณของมันอยู่... ผมเริ่มไม่พอใจกับน้ำเสียงและท่าทางของเพื่อนนัก... "เรื่องนี้มันส่วนตัวนะเว้ย...เราขอตัวก่อนนะ" "เดี๋ยวก่อน!! ...ถามแค่นี้บอกไม่ได้...คอยดูนะเว้ย..เราทำให้นายรักกันได้...เราก็ทำให้เลิกกันได้" ผมไม่รู้ว่าเพื่อนรักจะพูดอะไรต่อไปอีก...รู้เพียงตอนนั้นผมซัดปากมันไปด้วยกำปั้นแข็งๆของผม...เราแลกหมัดกันเล็กน้อยที่หน้าห้องพักผมนั่นเอง...จนคนแถวนั้นเข้ามาแยกออกจากกัน... หลังจากนั้น!!....ผมเองที่เป็นคนตัดสัมพันธ์ความเป็นเพื่อนจากไอ้วิทย์...ม่รู้ว่าทำเกินกว่าเหตุหรือเปล่า? แต่หลังจากนั้นผมไม่คุย ไม่พูด ไม่มองหน้าไอ้วิทย์อีกเลยทั้งที่เจอกันที่ซอยในบ้านและที่มหาวิทยาลัย... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 15:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ปาดดดดด อีกรอบ จากคุณ : techtonic - [ 18 พ.ย. 51 15:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เซ็งจิต!! ประกาศจากบริษัทลดอัตราเงินเดือนพนักงานทุกระดับ 10 % เซ็งครับเซ็ง ไม่มีอารมณ์เขียนแล้วครับพี่น้อง!! เงินหายไปเป็นพันๆแบบนี้....ฮือๆๆๆๆ จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 18 พ.ย. 51 16:27:32 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จบแล้วเหรอ จากคุณ : ใบม่อนขาว - [ 18 พ.ย. 51 16:55:26 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ออม มาต่อเร็ววววว โหวตให้แล้ว 555 จากคุณ : ผืนแผ่นดิน - [ 18 พ.ย. 51 19:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผ่านมาอ่านครับ...หนุกดี ตอนต่อไปเป็นไงอ่ะครับ ว่าแต่..โดนพิษเศรษฐกิจแล้วเหรอครับ?? เซ็งเป็นเพื่อนด้วยละกัน จากคุณ : Mabizus - [ 18 พ.ย. 51 19:56:08 ]

ความคิดเห็นที่ 37 รักกล้นใจ" และ ผู้หญิงที่ "รักเผื่อใจ .......อืม T____T รออ่านจ้าๆ พี่ก็เคยทำกระทู้แบบนี้ลง ห้องๆ นึง จากคุณ : มิ๊วๆ แมวพันปี - [ 18 พ.ย. 51 21:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มาเข้าคิวรออ่านต่อ ^^ จากคุณ : ดอกฟ้ากับนายกระจอก - [ 18 พ.ย. 51 22:48:51 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ้าว จะมาต่อไหมอะ หลอกให้อ่าน แล้วจากไปเหรอ จากคุณ : Bibi - [ 18 พ.ย. 51 23:39:04 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่า มารอๆ จากคุณ : วันนี้วันอะไร - [ 18 พ.ย. 51 23:59:50 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ้าว มาต่อเร็ว ๆ นะพี่ออม รออ่านอยู่เลย จากคุณ : The End Of The DaY - [ 19 พ.ย. 51 08:09:02 ]

ความคิดเห็นที่ 42 งานเข้าแต่เช้าเลยครับพี่น้อง!! เหมือนโดน"บังคับ" (จากเพื่อนๆชาวสยาม) ด้วย"ความรับผิดชอบ"(ต่องานเขียนตัวเอง) อยากจะบอกว่า ที่เขียนจบไป 1 วันนั้น...ยังไม่ได้เข้าสู่ภาวะความเลวของออมเลย...!! นึกขำตัวเอง....มันบ้าเขียนไปได้ยาวเป็นหน้าๆขนาดนี้เชียวเหรอ?..... แต่แล้วก็ตะลึง!! อะจ๊าก!! กะว่าจะไม่เขียนต่อล่ะ!! (แบบว่าเนียนปกปิดความเลวของตัวเองต่อไป) แต่กระทู้ดันกระโดดไปอยู่ในหัวข้อแนะนำแล้ว...โอ้แม่เจ้า....งานเข้าแล้วตรู.... จึงต้องกลับมานั่งก้มหน้าก้มตา ตีหน้าเศร้า-เล่าความเลวกันต่อ.... สำหรับเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านอีกครั้ง...อยากบอกว่า เป็นเค้าโครงเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นกับนายออมสินเอง...และ"ไคลแมกซ์"ของเรื่องนั้น...เกิดจากอารมณ์ชั่ววูบจริงๆ ไม่ใช่เกิดจาก "นิสัยลึกๆ" ของตัวเองแต่อย่างใด...ต้องขอโทษต่อบุคลในเรื่อง และ ผู้ที่อ่านเรื่องนี้(ด้วยความหดหู่) มา ณ โอกาสนี้ด้วยจ้า..... ขอเวลานั่งเทียนเขียนก่อนนะครับ..... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 08:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ๊ากส์ !!! F5 F5 F5 F5 F5 F5 F5 จากคุณ : agios - [ 19 พ.ย. 51 10:25:12 ]

ความคิดเห็นที่ 44 แฟนคลับเค้าเคืองกันแล้ว เร็วๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : โอ-ต่อ - [ 19 พ.ย. 51 11:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ้าว จขกท หาย ทำไมทำกันแบบนี้ล่ะ กลับมาเขียนต่อเลยนะ (แอบสั่ง) ปูเสื่อหลับรอ คุณออมสิน จากคุณ : ฟ้าใสสีคราม - [ 19 พ.ย. 51 11:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ตอนที่ 2 ( ชีวิตที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ) ผมไม่อยากเชื่อว่า เพื่อนรัก จะทำร้ายและ “หักเหลี่ยมโหด” กันได้เพียงนี้ จริงสินะ เขาว่ากันว่า..คนที่อันตรายที่สุดคือคนที่ใกล้ตัวเราที่สุดนั้นเอง ทฤษฎีนี้เริ่มเกิดขึ้นกับผม เมื่อไอ้วิทย์ปล่อยข่าวเสียๆหายๆให้กับฟ้า จนเพื่อนๆที่ทำงานของฟ้าเริ่มซุบซิบนินทากันเสียๆหายๆ เรื่องระหว่างผมกับฟ้า “ออม ออมไม่ต้องมารับฟ้าที่ทำงานก็ได้ เดี๋ยวฟ้าไปหาออมที่ห้องเอง” ฟ้าบอกกับผมในเย็นวันหนึ่ง ขณะที่นั่งรถเมล์ไปส่งเธอที่พระรามสอง “ทำไมล่ะฟ้า!!” “ที่ทำงานเขาซุบซิบนินทากัน ฟ้าไม่อยากได้ยิน” “ฟ้าแคร์คนอื่นมากกว่าออมเหรอ?” “เปล่า? แต่ฟ้ายังต้องทำงานอยู่ที่นั่นนะ ออมฟังฟ้าก่อนนะ” ฟ้าพยายามหว่านเหตุผลต่างๆไม่ให้ผมไปส่ง และหนึ่งในเหตุผลนั้นคือ ส้มกับฟ้าเริ่มมีปัญหากัน ผมไม่รู้ปัยหาเกิดจากฟ้า หรือว่าเกิดจากที่ไอ้วิทย์เป่าหู แต่เหตุการณืครั้งนั้นทำให้ผมเห็นใจฟ้ามากขึ้น และยอมทำทุกอย่างที่เธอต้องการ ทุกๆเย็นพอรู้ว่าฟ้าจะมาถึงที่ห้อง ผมจะเก็บกวาดเช็ดถูห้องอย่างสะอาดหมดจด บางวันก็ทำอาหารไว้รอ หรือเช่าหนังที่เธออยากดูมาไว้เพื่อรอดูด้วยกัน “ฟ้า ให้ออมย้ายไปพักแถวๆบ้านฟ้าดีกว่ามั้ย!! ทุกเย็นออมจะได้ไปรับ –ไปส่งฟ้าได้” “ลำบากออมเปล่าๆ” ฟ้าปฎิเสธ “ไม่ลำบากเลยฟ้า อีกอย่างเราจะได้ออกไปห่างๆจากสายตาของไอ้วิทย์กับส้มที่คอยจับตาดูพวกเราด้วยไง?” เหตุผลของผมคงฟังขึ้น เป็นอันว่าผมได้ย้ายห้องพักอีกครั้งเป็นครั้งที่สอง หอพักใหม่ของผมเป็นการเคหะ มีหลายชั้น แต่ผมเลือกที่จะอยู่ชั้นล่างเพราะไม่อยากเดินขึ้นลงบันได การเคหะแถวๆพระรามสองอยู่ใกล้กับบ้านฟ้ามากๆ ห่างกันไม่กี่ป้ายรถเมล์ ทุกเย็นผมจะให้ฟ้ารีบออกจากที่ทำงานเพื่อกลับไปที่ห้องพักผม และประมาณสาม-สี่ทุ่มจึงไปส่งฟ้าที่บ้าน ซึ่งการได้อยู่ใกล้ๆกันทำให้ผมได้มีเวลาอยู่ใกล้ชิดกันนานขึ้น จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 11:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 47 “ไอ้ออม เราขอโทษเรื่องทุกๆอย่างที่ทำกับนายและฟ้าด้วยว่ะ!!” ผมได้ยินคำขอโทษจากไอ้วิทย์ หลังจากที่ใกล้สอบเพียงไม่กี่เดือนข้างหน้า ยอมรับว่าไม่คิดจะให้อภัยไอ้วิทย์เลย แต่เพราะต้องเรียนคณะเดียวกัน เอกเดียวกัน และบางครั้ง ก็มีมันอยู่ในกลุ่มเวลาทำรายงานด้วย ที่สำคัญ เพื่อนๆต่างก็เชียร์ให้ดีกัน ผมก็เลยจำต้องยอมยกโทษให้ “ฟ้า วันนี้ออมขออนุญาตไปเที่ยวกับเพื่อนๆหน่อยนะ” เชื่อหรือเปล่า?...ไปเที่ยวกลางคืนยังไม่เคยโทรไปขออนุญาตแม่เลย แต่นี่ผมต้องโทรไปขออนุญาตกับแฟน ก็ชีวิตของผมตอนนี้หายใจเข้า-ออกก็มีแต่เธอคนเดียวจริงๆ ฟ้าอนุญาตผมอย่างง่ายดาย อาจเป็นเพราะตลอดเวลาผมไม่เคยออกไปเที่ยวกลางคืน เด็กเรียนอย่างผมไม่เคยเที่ยวกลางคืนจริงๆครับ จำได้ว่าที่ห้างเซ็นทรัลปิ่นเกล้า (เมื่อก่อน) มีร้านเครื่องดื่มกึ่งผับอยู่ที่ชั้นบนสุด ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว เลิกเรียนคาบเช้า ก็มารวมตัวกันที่นี่ จะพูดได้ว่าผมโตและเรียนจบที่มหาวิทยาลัยเซ็นทรัลปิ่นเกล้าก็ว่าได้ เพราะมาที่นี่ทุกวัน และคลุกอยู่แต่ร้านนี้ จนบางทีมีค้างค่าเครื่องดื่มกันด้วย ขอพูดถึงช่วงชีวิตในวันเรียนเล็กน้อย ไหนๆก็รื้อลิ้นชักความทรงจำมาแล้ว จำได้ว่าตรงกันข้ามจะมีร้าน “ไดโดม่อน” ซึ่งเป็นร้านที่ผมโปรดมากๆ โดยเฉพาะการกินบุฟเฟ่ห์ จะสั่งไม่อั้นเลย เพื่อนอีกกลุ่มอยู่ร้านผับ เพื่อนอีกกลุ่มอยู่ร้านไดโดม่อน แล้วสลับหมุนกันเข้าไปกิน ทำเนียนมาก .กินอาหารร้านนี้ วิ่งไปกินเครื่องดื่มร้านนู้น อิ่มกันทุกคน 555 (นี่ยังไม่เรียกว่า เลว อีกเหรอ? อิอิ) ..พอสี่ –ห้าโมงเย็นได้เวลาเลิกงานของฟ้า ผมก็รีบวิ่งไปรับฟ้าเลย ทำเนียนอีกเหมือนกันว่ามารับ ก็จริงนี่ครับ ทางผ่านอยู่แล้วนี่นา จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 12:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เขียนให้จบไม่พอ นายต้องลงให้จบและลงให้ดีด้วยนะ T___T ระวังเหมือนผม คือมีคนสืบสาวราวเรื่องจากตัวตน และสถานที่ พี่โดนแล้ว ขอบอก สาวคนนั้นโชคดีที่ไม่รู้ แต่เพื่อนเค้ารู้ และเสียฟามรู้สึกมาก มาว่าเราด้วย จากคุณ : มิ๊วๆ แมวพันปี - [ 19 พ.ย. 51 12:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 49 F5ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ผืนแผ่นดิน - [ 19 พ.ย. 51 12:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 50 //แงๆ พี่มิ้วๆขู่ เอ้ย...เตือนด้วยความหวังดี นี่ยังไม่ถึงความเลวของออมเลย...เริ่มกลัวแล้ว... คุณแดง สั่งตัดจบทันทีครับ... หรือไม่งั้น คุณบอย สั่งรื้อเขียนบทใหม่ในตอนจบเลยครับ เอาไงดีหว่า? จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 12:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 51 กำลังติดเลยค่ะ คุณออมสิน อยากให้เขียนต่อนะคะ แต่ก็แล้วแต่คุณจะตัดสินใจค่ะ จากคุณ : แฟนอองรี - [ 19 พ.ย. 51 12:19:59 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คืนนั้น....... ผมและเพื่อนๆรวมตัวกันไป RCA.   ร้านรูทครับ รูท 66 จำได้เลย ไอ้ออมเมาปริ้น เพื่อนลากไปอ้วกที่ห้องน้ำ ทิ้งไว้ในนั้น พอผับปิดถึงลากกลับ ตอนหัวค่ำก็ดีหรอก โทรรายงานฟ้าตลอด แต่พอหมดไปขวดแรก ก็ไม่อยากโทรไปรบกวนฟ้าแล้ว เห็นว่าดึก ที่ไหนได้มันพูดไม่เป็นภาษาแล้วต่างหาก “ไอ้วิทย์ นายไปส่งไอ้ออมด้วย ให้มันไปค้างบ้านนายด้วย..” เพื่อนอีกคนเริ่มผลักไสไล่ส่ง เอ้ย เริ่มเป็นนักจัดการที่ดีกลัวเพื่อนจะนอนป้ายรถเมล์ “เห้ย ไม่ได้ เตี่ยเราเอาตายเลย ” ไอ้วิทย์ส่ายหน้ายิกๆ ผมเกือบสร่างเมา โห!! น้ำใจ จะเลือกคบจริงๆก็เรื่องนี้ล่ะ!! “เอาน่า ไอ้ออมมันจะได้ซึ้งในน้ำใจนายไง แสดงความจริงใจหน่อยเพื่อน” และแล้ว ผมก็ได้กลับมากับไอ้วิทย์ แต่ .แต่ไอ้วิทย์ไม่ได้พาผมกลับมาค้างที่บ้านมันนะสิครับ มันพาผมเข้าโรงแรมม่านรูด .พระเจ้า!!ผมเข้าโรงแรมม่านรูด นี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตที่ได้เข้าโรงแรมม่านรูด ... และในชีวิตของผมดันมาเข้ากับผู้ชายครับ .สร่างๆ ไอ้ออมสร่างเมาเดี๋ยวนี้เลย จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 12:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ตื่นเต้นๆ จริงๆก็อยากอ่านต่ออ่ะค่ะ แต่ว่าแล้วแต่คุณออมนะคะ ขอรูปคุณออมประกอบกระทู้ด้วยสิ ^_^ จากคุณ : ติดซะแล้ว (~ว่าไงคะ~) - [ 19 พ.ย. 51 12:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 54 สนุกดีคะ มาเล่าต่อไวๆนะคะ จากคุณ : sai (ck2sugar) - [ 19 พ.ย. 51 12:52:22 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ทุกอย่างอยู่ในความมืด มันมืดสนิท หรือว่าไอ้วิทย์ปิดไฟ คงไม่ใช่หรอก ผมรู้เพียงว่า ตอนนั้นมัน มันลางเลือนจริงๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นและกำลังจะเขียนต่อขณะนี้ ผมพยายามลำดับเหตุการณ์จากการสัมผัมถูกเนื้อต้องตัวของอีกฝ่ายล้วนๆ ซึ่งไม่อาจลืมตาขึ้นมาดูได้ด้วยความเมา หรือเพราะด้วยความอุบาทว์ตัวเองกันแน่ ฝ่ามือที่หยาบกร้านของมันค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผมออกทีละเม็ดๆ อย่างช้าๆ และ และมันก็ไปต่อที่เข็มขัดเส้นนั้นของผมออก หรือว่าผมคิดเว่อร์ไปเอง !! อิอิ นี่เขียนซะบริ้วอารมณ์กันสุดฤทธิ์ ผมก็อยากคิดแบบนั้นเหมือนกันนะครับ ถ้ามันจะเปลื้องเสื้อผ้าของผมเพื่อเช็ดเนื้อ เช็ดตัวให้ แต่นี่มันไม่ได้ใช้ผ้าเช็ดให้ผมนี่ครับ .มันใช้ ..ใช้ เอ่อ . ลิ้นครับ .สยิวกิ้วมั้ยครับ!! ไอ้วิทย์มันใช้ลิ้นเช็ดตัวให้ผม ไอ้สาด!!! ไอ้วิทย์!! นี่นายเป็นประเทือง เป็นเกย์ เป็นตุ๊ด เป็นเสือไบ เป็นผู้ชาย หรือนายเป็นอะไรกันแน่ว่ะ!! ปล่อยตรูเดี๋ยวนี้!! ผมพยายามขัดขืนเต็มที่ แต่ร่างกายก็ยังนอนแน่นิ่ง มือ-แขน-ขาที่พยายามปกป้องตัวเอง ทั้งดิ้น เตะ ดีด บิดตัว กลายเป็นเกร็งด้วยความสะท้าน!! และแล้ว .และแล้ว . จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 13:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มาต่อด่วนเลยค่ะ ก่อนที่จะแจ้งความโทษฐานทำร้ายจิตใจ คนอ่าน จากคุณ : Pntmob - [ 19 พ.ย. 51 13:59:44 ]

ความคิดเห็นที่ 57 และแล้ว อะไรครับ .. จากคุณ : ต้วนยี่ - [ 19 พ.ย. 51 14:00:23 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ประกาศ นายออมสินมีข้อสงสัยครับ!! ทำไมล็อคอินแต่ละชื่อ ไม่คุ้นเลย... เพื่อนๆชาวสยามหายไปไหนกันหมด.. มันแปลกๆอยู่นา.... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 14:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 59 กำ  กลับมาเขียนต่อเดี่ยวนี้ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ozbygirl - [ 19 พ.ย. 51 14:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ก็มันลามไปห้องอื่นแล้วหนะสิ ออมสิ้นไตตั้น อะไรที่ประจานตัวเองเนี่ย ข่าวมันไว ดังไกลไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ฮิ ฮิ จากคุณ : นกไร้ขน - [ 19 พ.ย. 51 14:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 61 กำลังอ่านเพลินๆๆ ว่าแต่ว่า คุ้นชื่อ ผม อะปล่าว แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 51 15:03:57 จากคุณ : ฮักอ้ายเตอะ - [ 19 พ.ย. 51 15:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 62 มาขำคุณออมสินคะ คนดังแห่งพันทิป เราทั้งโหวต ทั้งกิ๊ฟเลย แต่ต้องมาอัพเร็วๆนะ รออ่านอยู่ จากคุณ : thermkam - [ 19 พ.ย. 51 15:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 63 หายไปไหนคะ กำลังซุ่มอ่านอยู่ มาเขียนต่อเร็ว หนีลูกกับสามีมาจากชานเรือนเลยนะเนี่ย 555+ จากคุณ : แม่น้องนาย (poomni) - [ 19 พ.ย. 51 15:32:19 ]

ความคิดเห็นที่ 64 โหๆๆๆ ขาดตอนๆๆ ตามมาอ่านจากห้องรัชดา และ บอลไทย ครับ อิอิ จากคุณ : ท้องฟ้าสีเพลิง - [ 19 พ.ย. 51 16:01:28 ]

ความคิดเห็นที่ 65 พี่ออมกลับมาเขียนต่อเลยนะ !!!! หลอกให้อยากแล้วจากไป 555+ ตอนนี้ดังใหญ่และนะ อิอิ จากคุณ : น้องเนย์ - [ 19 พ.ย. 51 16:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 66 แอบซุ่มดูอยู่ด้านหลัง!! บอกมาซะดีๆนะครับสาวๆ-หนุ่มๆชาวสยาม ว่าเป็นฝีมือใคร? โห!! ...หมดกัน ทั้งชานเรือนก็มา...ศุภฯ ก็มี...นั่นก็มาจากรัชดา...ไหน!! ใครมาจากเฉลิมไทย ยกมือขึ้น!! (เงียบ) นั่น...ล็อคอินนี้มาจากสวนลุมป่าวเนี้ย!! เฮ่อ!! ฝีมือใครน้อ...ทำกับออมสินตัวน้อยๆได้ คราวก่อนก็ฮาทั้งพันทิปแล้ว....คราวนี้ขืนเขียนต่อไป...ได้ฉายา "ออมสินจอมเลว"แน่ๆ.... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 19 พ.ย. 51 16:17:00 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ตามมาจากรัชดาครับ กำลังสนุกเลย....มาต่อไวไวนะครับ จากคุณ : Tri-sara - [ 19 พ.ย. 51 16:21:35 ]

ความคิดเห็นที่ 68 โอ้วววววว......................F5 F5 F5 T^T จากคุณ : ozbygirl - [ 19 พ.ย. 51 17:54:52 ]

ความคิดเห็นที่ 69 โหวตซ้ำ... จากคุณ : ผืนแผ่นดิน - [ 19 พ.ย. 51 17:56:11 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เข้ามารออ่านรอบ 2 ละคับ รออยู่ เมื่อไหร่จะออกเป็นพอกเก็ตบุ๊คครับ จะได้สะสม อิอิ จากคุณ : ท้องฟ้าสีเพลิง - [ 19 พ.ย. 51 18:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 19 พ.ย. 51 18:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 72 . . . จะจบไม๊คับเนี่ย ลีลาเป็นกระเบื้องไปได้ วัยรุ่นใจร้อนนะเนี่ย . . . จากคุณ : ความฝันในกำมือ - [ 19 พ.ย. 51 18:56:26 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ทำไมเล่าน้อยจัง จากคุณ : Bibi - [ 19 พ.ย. 51 18:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 74 กำ เอาสรุปๆ ก็ได้ ค้างคาอะ วันที่สองละนะ รอ ตอนจบอะ จากคุณ : ฮักอ้ายเตอะ - [ 19 พ.ย. 51 19:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 75 คุณออมสิน เรารออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : Anna_Molly - [ 19 พ.ย. 51 19:12:01 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เอ้อ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม.... จากคุณ : loveua - [ 19 พ.ย. 51 20:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 77 55+ ค้างคาอ่ะ เร็วๆหน่อยจิ จากคุณ : วันนี้วันอะไร - [ 19 พ.ย. 51 21:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 78 แวะมาช่วยลุ้น :P จากคุณ : คลื่นหลุด - [ 19 พ.ย. 51 21:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คุณออมสิน ป้าหายมาจาก ก้นครัว มานั่งคอยอ่านอยู่ กลับมาเขียนต่อนะยะ จากคุณ : แม่ลูกสอง (oktko) - [ 19 พ.ย. 51 21:48:00 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ตามอ่านตั้งแต่เช้าแล้วนะคะเนี่ย แต่จะตามอ่านจนจบนะคะ จากคุณ : iewin (iewin) - [ 19 พ.ย. 51 22:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 81 จขกท นี่ใช่คนที่ทานส้มตำแล้วแสบจูมู๊ ใช่มั้ยฮะ?? จากคุณ : supernuk - [ 19 พ.ย. 51 22:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 82 จขกท. หายไปโดนตุ๋ยในม่านรูด น๊านนน...นานโน๊ะ จากคุณ : Gravy - [ 19 พ.ย. 51 23:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เข้ามาลุ้นด้วยคนค่ะ จากคุณ : kiku_mochi - [ 20 พ.ย. 51 05:16:23 ]

ความคิดเห็นที่ 84 มารออีกวันแล้วนะคะเนี่ย พี่ออมมาเขียนให้เสร็จ ๆ เลย 55+ ท่าจะดังกว่าตอนกินส้มตำอีกนะคะเนี่ย :)) จากคุณ : The End Of The DaY - [ 20 พ.ย. 51 08:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 85 สวัสดีครับ.... ผู้อ่านทุกๆคน... โห!!....ไอ้เราก็นึกว่าห้องสยามมีงานอะไรกัน ผู้คนวิ่งเข้า-วิ่งออกกันวุ่นวายไปหมด พุทโธ ธรรมโม สังโฆ....ที่แท้ก็เข้ามาอ่านกระทู้นี้นี่เอง... นี่เราสร้างชื่อเสีย...เอ้ย...ชื่อเสียงให้กับห้องสยามอีกแล้วเหรอ?...นี่ถ้าไม่ใช่ #คห.ที่ 71 จะไม่เล่าต่อจริงๆน๊ะ...ฮิฮิ (เป็นคนระยองก็ต้องขำออกเสียงแบบนี้แหล่ะ!!) ปล. ป้าๆ(แม่ลูกสอง) กลับไปก้นครัวเลย...ทิ้งมานานเดี๋ยวหม้อไหม้นะจ๊ะ... คุณGravy #82 แหม!! ช่างสังเกตจริงจริ๊ง!!...ฮิฮิ คุณsupernuk #81 กำลังจะบอกว่า...คราวแรกคิดว่าไม่ดีแน่ๆถ้ากระทู้นี้ขึ้นแนะนำ เพราะมันเป็นเรื่องไม่ดีนัก...แต่ถ้าขึ้นแล้วมันเบียดไอ้กระทู้ส้มตำล่วงไปได้..ข้าน้อยก็(แอบ)ดีใจเล็กน้อย ฮิฮิ...แต่โอว..แม่เจ้า...มันขึ้นไปตีคู่กันเฉยเลย...กรรม!! คุณท้องฟ้าสีเพลิง #64 ครับ...อืมส์...ถ้าออกเป็นพ็อกเกตบุ๊คได้...หน้าปกจะออกมารูปแบบไหนหว่า? ฮิฮิ สงสัยหาซื้อได้ตามแผงร้านส้มตำทั่วไป แน่ๆ 555 คุณติดซะแล้ว #53 รู้น๊า...จะเอารูปออมสินไปทำอะไร? กลัวจะเอาไปติดตามตู้โทรศัพท์ง่ะ!! แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 08:53:56 จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 08:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 86 มาจากเฉลิมไทย แล้วเจอดีเลย มารอตั้งแต่เช้าแล้วนะเนี่ย จากคุณ : Pntmob - [ 20 พ.ย. 51 09:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 87 มาเล่าต่อได้แล้วครับ ตื่นเต้นๆ อยากรู้ว่าสุดท้ายออมสินเป็นอะไรกันแน่ หุหุ ไม่สงสัยหรอกว่าวิทย์จะเป็นอะไร ตอนนี้สงสัยว่าหลังจากเหตุการณ์คราวนี้ "ออมสิน" จะเป็นอะไร ผมว่าติดใจวิทย์จนลืมฟ้าแน่ๆ 5555555+ "รักแห่งออมสินไตตั้น" "เพื่อน(วิทย์)กรูรัก:-)วะ(ออมสินไตตั้น)" แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 10:08:07 จากคุณ : St_Sc_Su - [ 20 พ.ย. 51 09:56:55 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ไม่มาก็ไม่ต้องมา วัดเรตติ้งอยู่ได้ จากคุณ : น้อยใจกับคนที่ไม่แคร์ (Pntmob) - [ 20 พ.ย. 51 09:59:33 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ตอนที่ 3 (รักแท้...ในคืนหลอกลวง) และแล้ว... และแล้วผมก็รวบรวมสมาธิและเรี่ยวแรง ผลักไอ้วิทย์ล้มลงไป ผมโวยวายเสียงดัง ตอนนั้นเสียงดังมาก เพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่ผมทำได้คะตะโกนโวยวายเสียงดัง เพื่อใช้เป็นเกาะป้องกันตัวเอง ตอนนั้นไม่สนใจว่าไอ้วิทย์จะเป็นอะไร? แต่สนใจตัวเองว่าถ้าคืนนี้หลุดจากโรงแรมนี้ไปไม่ได้ ผมได้ตกเป็นเมียนอกกฎหมายของไอ้วิทย์แน่ๆ (ก็กฎหมายไทยยังไม่รับรองให้ชายกับชายจดทะเบียนกันได้นี่ครับ) . และก็ได้ผล ผมนั่งลงที่เก้าอี้ในห้องนั้น มองดูไอ้วิทย์ที่ก้มหน้าก้มตา ไม่ยอมสบตากับผม “ไอ้ออม เราขอโทษ เราไม่คิดว่าจะทำแบบนี้กับนาย” “นายเป็นตุ๊ดเหรอ?” ผมถามมันตรงๆ แต่สรรพานามเรียกไอ้วิทย์และแทนตัวเองไม่ได้ไพเราะแบบนี้ มันร้องไห้ ทรุดตัวกับที่นอนนั้น แต่ก็ไม่ได้หันมาคุยกับผมดีๆ แม้สมองของผมจะวิงเวียน และปวดหัวตึบไปหมด ปวดหัวจริงๆตอนนั้นไม่ได้ปวดหัวเรื่องไอ้วิทย์ด้วย แต่ปวดหัวเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ “เราไหว้นะ เราขอโทษ นายอย่าบอกเรื่องนี้กับใครเลย” ไอ้วิทย์กระโดดจากเตียงมากองอยู่ที่ปลายเท้าผม พร้อมกับยกมือขึ้นไหว้ ผมยกเท้าขึ้นแทบไม่ทัน “ไม่ต้องขนาดนั้นเว้ย!!...แต่นายบอกความจริงเรามาก่อน นายเป็นตุ๊ดเหรอ?” “ ..” เงียบ ไม่มีเสียงตอบจากไอ้วิทย์ นอกจากมันจะร้องไห้หนักขึ้นกว่าเดิม ผมอึดอัดมาก ตรูอยากนอน นอนในสถานที่ๆปลอดภัยด้วย ขืนนอนกับมันตอนนี้ แม้มันจะรับปากเป็นมั่นเหมาะว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์บ้าๆนั้นอีก ผมก็ไม่อาจข่มตาหลับได้ แต่ผมต้องมาพูดคุยเรื่องอะไรบ้าๆแบบนี้ ที่นี่ เวลานี้ ด้วยว่ะ!! “เราไม่ได้เป็นตุ๊ด แต่เราเป็นเกย์” มันสารภาพออกมา ผมตะลึง!! หายเมาแน่ๆ หายเมาจริงๆ ไอ้วิทย์เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา จีบหญิงเป็นว่าเล่น ชาติตระกูลดี เล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ (มันรับแทงบอลด้วย) ตั้งแต่รู้จักกันมา เกือบสองปี เพิ่งจะรู้ว่ามันเป็นพวกวิปริตผิดเพศก็จากปากของมันนี่เอง “เราเป็นเกย์” “เออ เป็นอะไรมันก็เหมือนๆกันนั่นแหล่ะ นายเป็นทำไมว่ะ!! เลิกไปเลยดีกว่า ขอร้องเลย ถ้านายยังอยากเป็นเพื่อนกันอยู่” “ไอ้ออม เรารักนายนะเฟ้ย!!” “ไอ้วิทย์ มรึงหุบปาก!!” “ฟังเราก่อน” “กรูไม่ฟัง กรูจะกลับบ้าน” จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 10:02:19 ]

ความคิดเห็นที่ 90 v_v สงสารวิทย์ จากคุณ : tottong - [ 20 พ.ย. 51 10:21:05 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อุตส่าห์แวะไปดูพรรณไม้งามที่ห้องจตุจักรมาพักนึงแล้ว  เรื่องราวยังไปไม่ถึงไหนเลยอ่ะคุณออม ใจร้อนนะเนี่ย  เดี๋ยวไปเมาท์กับคุณแม่ๆ ที่ชานเรือนต่อ แล้วจะกลับมาดูใหม่ ความรักของวิทย์จะเป็นอย่างไร โอ้ย! อยากรู้จะตายอยู่แล้ว จากคุณ : แม่น้องนาย (poomni) - [ 20 พ.ย. 51 10:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 92 อ้าว...ซะงั้น แมนมาก ออมสิน แมนมากๆๆๆๆๆๆๆๆ สงสารวิทย์เนอะ... ติดตามๆ จากคุณ : St_Sc_Su - [ 20 พ.ย. 51 10:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ว้า คุณออมสิน รอดซะงั้น จึ๋ยยย แล้วตอนต่อไปล่ะค๊า  F5 รออยู่น๊า จากคุณ : ฟ้าใสสีคราม - [ 20 พ.ย. 51 10:42:32 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ผมเดินโซเซลุกไปที่ประตู เปิดลูกบิดไม่ออก จะออกได้อย่างไร มันมีกลอนใส่อีกอันอยู่ที่ด้านบน (โรงแรมนี้มันช่างรอบคอบจริงๆ จะทำไปเพื่ออะไรหว่า? ใครชอบเข้าโรงแรมบ่อยๆบอกหน่อยดิ) “ถ้านายไป ฝากลาเตี่ยกับม่าเราด้วย” โห!! มันจะบีบคั้นจิตใจชายขี้เมาอย่างตรูอะไรนักหนาตอนนี้ .แต่ก็เล่นเอาผมชะงักไปเหมือนกัน มันจะมาตายอะไรตอนนี้ว้า . “กรูรักฟ้า และก็รักผู้หญิง กรูไม่ได้รักมรึง” ผมหันไปบอกมันด้วยน้ำเสียงเหมือนคนเริ่มสร่างเมาแล้ว “เราขอโทษ แต่นายอย่าบอกเรื่องนี้กับใครนะออม ไม่งั้นเราคงไม่อยู่ดูหน้าใครๆได้หรอก” “เออๆ เรื่องของมรึง!! กรูไม่บอกใครหรอก” ผมรับปากมันไปส่งเดช เพื่อตัดปัญหา สมองตอนนั้นคงไม่สามารถวางแผนการณ์ใดๆได้ดีไปกว่าการเออออห่อหมกไปงั้นๆเอง คิดดูแล้ว จะมีผู้ชายคนไหนออกมาป่าวประกาศว่าไปนอนกับผู้ชายอีกคนที่โรงแรม อุ๊บ!! แล้วนี่ตรูกำลังทำอะไรเนี๊ย!!(อิอิ) “แล้วชีวิตนายจะเอาอย่างไรต่อไปนี้ แล้วส้มมันรู้เรื่องนี้หรือยัง?” ผมถามมันดีๆ หลังจากเดินออกจากห้องน้ำ ไปล้างหน้า และคงล้างตัวด้วยหล่ะ!! อี๋ น้ำลายเต็มท้องตรูเลย “ส้มไม่รู้ว่าเราเป็น แต่เราก็เลิกกันแล้ว ส้มเขาบอกว่าเราเป็นลูกแหง่ ติดพ่อติดแม่ ไม่ยอมโต” อืม ก็คงจะจริงของส้ม เพราะไอ้วิทย์มันเป็นแบบนั้นจริงๆ คิดดูล่ะกัน ไม่ได้ดั่งใจก็ไปฟ้องคนนั้นคนนี้ ทำลายได้แม้กระทั่งความรักของเพื่อนกันแท้ๆ ........................ ใช่ นี่มันคือเรื่องเล่าที่ผ่านเข้ามาเป็นประสบการณ์ชีวิตของผม แต่เชื่อหรือไม่ว่า ยังมีผู้หญิงที่เป็นเสมือนตัวแทนของ “ส้ม” ที่ต้องใช้ชีวิตคู่เป็นสามี –ภรรยา กัน โดยไม่รู้ว่าสามีตัวเองเป็นเกย์ หรือ ถ้ารู้!! แต่ก็เลิกกันไม่ได้ เพราะหน้าตาทางสังคม หรือ!! ไม่มีวันรู้ได้เลย ถ้าไม่มีผู้ชาย(คนนั้น)ออกมาโวยวายใส่ ว่าไปแย่งสามีของเขามา มันคงตลกไม่ออกหรอก หากผู้หญิงสักคน ตกอยู่ในสภาพแบบนี้...และโลกนี้ มันยังมีสิ่ง “ลี้ลับ”ซ่อนอยู่อีกมากมาย จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 10:48:06 ]

ความคิดเห็นที่ 95 น้ำลายเต็มท้อง ว๊ากๆๆๆๆๆ ท้องส่วนล่างหรือส่วนบนคะ จากคุณ : ติดซะแล้ว (~ว่าไงคะ~) - [ 20 พ.ย. 51 10:53:33 ]

ความคิดเห็นที่ 96 หมายเหตุ!! ตอนที่สามนี้ จะสั้นหน่อยนะครับ เพราะว่าต้องไปประชุมครับ...แบบว่าทำงานไปด้วย แอบเขียนไปด้วยครับ...ขออภัยในความล่าช้าและขาดตอน ปล. รู้สึกว่าจะเชียร์ไอ้วิทย์กันเหลือเกินน๊า...ฮิฮิ หุหุ...เพราะรอดจากไอ้วิทย์คราวนั้น..ออมสินเลยไม่รู้ว่า "ยอดชาย" มันเป็นกันอย่างไร? ฮิฮิ-----------------> ไปอ่านกันต่อดีกว่าครับ จำได้ว่าเช้าวันนั้น ผมโดดเรียนคาบบ่าย (ตอนเช้าไม่มีเรียน) เพราะหลับสนิทอยู่ที่ห้อง หลังวันนั้นมา .ไอ้วิทย์ดูจะสนิทกับผมมากกว่าเดิม สร้างความดีใจให้กับเพื่อนๆที่เห็นเรากลับมาคบกันเหมือนเดิม แต่สร้างความหนักใจให้กับผมตลอด มันคงไม่รู้ตัว ไอ้วิทย์ .เข้าใจผมกับฟ้ามากขึ้น และมันก็เคยทำเซอร์ไพร์สให้กับผมด้วยการไปขอโทษฟ้าด้วยตัวมันเอง ยังนัดกันไปทานอาหารกันที่เดอะมอลล์บางแค (แหร่มจริงๆ ยิ่งกว่าสามคนปั๋ว-เมียซะอีกตรู) ใช่ วิทย์เข้าใจผมมากขึ้น และเข้าใจความรักของผมกับฟ้ามากขึ้น แต่ขณะเดียวกัน ผมก็เริ่มเข้าใจความเป็น “เพศที่สาม”ของไอ้วิทย์มากขึ้นด้วย บางครั้งก็อดสงสารมันไม่ได้ที่ต้องปกปิด ซ่อนเงาตัวเองในสังคมที่มากมายด้วยผู้คน แต่เหมือนเดินลำพังคนเดียว มันน่าสงสารจริงๆ!! “ออม นายไปเที่ยวเป็นเพื่อนเราหน่อยสิ” มันชวนผมเป็นครั้งแรก หลังจากเหตุการณ์คราวนั้นผ่านมานานพอสมควร  ผมจ้องหน้ามันเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ “เอาน่า เราไม่ทำอะไรนายหรอก สาบานได้” ไอ้วิทย์ชูนิ้วขึ้น เหมือนลูกเสือสำรอง เอ่อ เราเข้าใจนายว่ะเพื่อน ไปก็ไป ความเป็นเพื่อนบางที่มันก็พูดอะไรไม่ออกจริงๆ คราวนี้ ไอ้วิทย์ไม่ได้พาผมไปเที่ยว RCA. เหมือนคืนนั้น แต่พาไปที่ถนนรามคำแหง ที่นี่มีผับเล็กๆอยู่หนึ่งแห่ง เข้าไปในซอยเล็กน้อย ผมตามเข้าไป ต้องบอกว่าตามเข้าไปติดๆด้วย เพราะไม่ชินกับสถานที่นัก โดยเฉพาะสายตาของนักท่องเที่ยวแห่งนี้ “ที่นี่ ที่ไหนวิทย์” “ผับเกย์” “ผับเกย์” (เออดิ!! ผมฟังไม่ผิดหรอก และไม่ได้แกล้งตกใจด้วย ถึงว่า..มีแต่ผู้ชายตรึมเลย) “แป๊บเดียวนะ เที่ยงคืนกลับ”  ไอ้วิทย์รีบออกปากทันที กลัวผมเปลี่ยนใจ ผมมองดูเวลาที่ข้อมือ ตอนนี้ก็สี่ทุ่มครึ่งแล้ว อืม ทนๆเอาแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง ผมขอบุหรี่จากมันมาหนึ่งมวน (เห็นป่าว!! มันเป็นเกย์มันสูบบุหรี่ แต่ผมไม่ได้เป็นกลับไม่สูบบุหรี่) แต่ถ้ามาเที่ยวแบบนี้ การสูบบุหรี่มันก็ดีกว่านั่งอยู่เฉยๆ และมันก็ทำตามคำพูด พอเที่ยงคืนไอ้วิทย์ก็ชวนผมกลับ และพาไปส่งที่หอพัก “ก็เข้าใจว่านายไม่ชอบ ขอบใจนะออม” “เมื่อไหร่นายจะเลิกเป็นตุ๊ดว่ะ” ผมถามมันตรงๆ “ออม เราไม่ได้เป็นตุ๊ด เราเป็นเกย์” “มันก็เหมือนๆกัน” “ไม่เหมือน ตุ๊ดมันพวก .เกย์มันพวก ” ไอ้วิทย์สารยายยาวเหยียด มันจำได้ไม่หวาดไม่ไหว สรุปง่ายๆคือตุ๊ดคือลักษณะคล้ายๆสาวประเภทสองที่ตุ้งติ้ง แต่เกย์คือลักษณะคล้ายๆผู้ชาย แบ่งออกเป็นเกย์รุก และเกย์รับ  แต่ถ้าถนัดทั้งสองอย่างเรียกเกย์โบท โอว แม่เจ้า . “เมื่อไหร่นายจะเลิก!!” ผมชิงตัดบท “มันไม่ได้เลิกกันง่ายๆนะออม ของแบบนี้มันบอร์น ทูบี”   “นายพยายามสิ!!” ผมมองหน้ามันจริงจัง โห!! ฉากนี้ยิ่งกว่าหนัง “รักแห่งสยาม” “ออม เราทำแล้ว เรารักส้ม เราอยากมีแฟนเป็นผู้หญิง แต่ความรักที่เรามี เราไม่ได้มีความสุขเลย แล้วถ้าเรามีความรักแบบนี้ตลอดไป ชีวิตของเราก็คงไม่มีความสุข สักวันถ้าส้มรู้ว่าเราเป้นเกย์ เขาก้คงไม่มีความสุขเช่นกัน” อืม เหตุผลของไอ้วิทย์ก็พูดถูก ความสุขอยู่ที่ไหน ก็อยู่ที่ใจของเราเอง หากจะเป็น หรือจะทำอะไรที่ตัวเองมีความสุข ก็จงเป็นและทำไปเถิด จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 10:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 97 “ช่วงนี้ฟ้าไม่ค่อยโทรหาออมเลย!!” ผมถามฟ้า ขณะนั่งอยู่ระหว่างกลางขาที่ผมอ้าออก หันหลังให้ผมท่าทางมีความสุข ผมกำลังถักเปียให้กับฟ้าอยู่ แม้จะไม่สวยหรือดูไม่เป็นเปียนักก็ตาม “ออมนั่นแหละ ไม่มีเวลาให้ออม เดี๋ยวนี้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนมากกว่าฟ้าอีก” เธอคงหมายถึงผมกับไอ้วิทย์ “วิทย์มันอกหักจากส้ม ฟ้าก็รู้ แล้วส้มเป็นอย่างไรบ้าง” “ก็มีความสุขดี” “ฟ้ากับส้ม หายโกรธกันแล้วเหรอ?” “ก็คบกันมาตั้งนานแล้ว จะเลิกคบกันง่ายๆได้ไง” “ออม วันศุกร์นี้ฟ้าจะไปเกาะเสม็ดกับพวกเพื่อนๆนะ ส้มก็ไป” ฟ้าหันหน้ามา พร้อมกับรอยยิ้ม “จ๊ะ..แต่ออมไปด้วยนะ” ผมจุ๊บที่ริมฝีปากบางๆนั้นอย่างเสน่หา “ไม่ได้ ออมจะไปได้อย่างไร เพื่อนของฟ้า มีแต่ผู้หญิง” “ก็เพราะมีแต่ผู้หญิงนะสิ ออมเป็นห่วง” “ไม่ได้จริงๆออม อย่าดื้อสิ นะ นะ .” ฟ้าทำน้ำเสียงอ้อน มีหรือที่ใครจะกล้าขัดใจในเวลานี้ ผมจึงจำยอมให้ฟ้าไปเที่ยวระยองกับเพื่อนๆ วันอาทิตย์ ผมไปรอรับฟ้าที่สะพานลอยหน้าโรงพยาบาลบางมด เพราะบ้านฟ้าอยู่ตรงข้ามกัน ฟ้าเอาโมบายหอยมาให้เป็นของฝากจากกะเสม็ด  ผมรู้ว่าฟ้ากลับมาถึงบ้านช่วงบ่ายโมง แต่ฟ้านัดให้เจอผมช่วงเย็น ฟ้าคงพักผ่อนเพราะกลับมาเหนื่อยๆ ผมไปส่งฟ้าที่บ้าน เพราะฟ้าขอไม่ไปที่ห้องผม คงเหนื่อยจริงๆ และเป็นครั้งแรกที่ผมได้ไปบ้านฟ้า บ้านฟ้าเป็นบ้านทาวเฮ้าส์สองชั้น ผมนั่งเล่นที่บ้านของฟ้าสักพักฟ้าก็บอกให้กลับ เพราะอีกไม่นาน แม่ของฟ้าก็จะกลับถึงบ้าน บ้านหลังนี้ฟ้าอยู่กับแม่สองคน ส่วนพี่ชายของฟ้าอยู่บ้านอีกหลังที่สำเพ็ง ครอบครัวของฟ้าเป็นคนจีน ฟ้าเรียกแม่ว่า “ม่า” “ออมอยากเจอม่าจัง” ผมกุมมือของฟ้าไว้ ตัวก็โน้มไปหอมแก้มเบาๆ “ไม่ได้หรอกออม ฟ้ายังไม่อยากให้ม่ารู้ว่าเราคบกัน อีกอย่างม่าเป็นโรคหัวใจด้วย ฟ้าไม่อยากให้ม่าคิดมากเรื่องนี้”   ฟ้ายิ้มให้ ผมพยักหน้ารับ รอวันที่จะพิสูจน์ตัวเองให้ฟ้ามั่นใจ และยอมรับผมมากขึ้น เพื่อความสบายใจของฟ้า ผมจึงไม่ได้คาดคั้นอะไรกับฟ้า กลับมาห้องผมก็จัดแจงเอาโมบายมาตกแต่งที่ห้องอย่างมีความสุข เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ผมมองออกไปจากตาแมว เห็นไอ้วิทย์ยืนอยู่ข้างนอกจึงเปิดประตูให้ พอประตูเปิดไอ้วิทย์ก็โผเข้ามากอดผมแน่น “เป็นอะไรว่ะ” “ออม เราอกหัก เราอกหักว่ะ!!” ไอ้วิทย์ร้องไห้โห อะไรว่ะ!! แล้วจะให้ตรูทำอย่างไร? ก็ได้แต่ปลอบมันไปสารพัด เกย์หล่อๆ หน้าตาดีๆ จริงใจ รักจริงมีมากมาย (โห!! เอาคนหล่อๆมาล่อมันเลย) ในที่สุดคืนนั้นมันก็ต้องนอนค้างกับผม มันบอกเตี่ยว่ามาติวหนังสือกับผม อืมส์ แม้ที่นอนจะไม่กว้างมากนัก แต่เพราะความไว้ใจมัน คิดว่ามันคงไม่กล้าทำลายความเป็นเพื่อนกับผมแน่ๆ  จึงทำให้ต่างคนต่างนอน ชีวิตของไอ้วิทย์ ทำไมมันไม่มีดวงเรื่องความรักเลยนะ...ไม้ว่าจะรักกับผู้หญิง หรือกับผู้ชาย ด้วยกัน... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 11:10:16 ]

ความคิดเห็นที่ 98 “เฮ้ย ไอ้วิทย์ อย่าบอกนะว่านายไม่ได้นอนเลย” ผมตื่นมาเกือบๆสว่างเพราะปวดฉี่ มันพยักหน้า พร้อมๆกับร้องไห้ออกมาอีก ท่าทางจะเป็นเอามาก ปากก้พร่ำเพ้อ “มันหลอกเรา มันหลอกเรา” อืมส์ ผมได้แต่ถอนหายใจ เช้าวันนั้น ผมต้องลากไอ้วิทย์ไปเรียนเหมือนคนไร้วิญญาณ ในคาบเรียนวิชาการโฆษณานั้น อาจารย์ให้เลือกระหว่างการทำวิจัยแลกเกรด หรือจะสอบแลกเกรด ให้ทุกคนไปคิดเป็นการบ้านกันเอง ถ้าจะทำวิจัยก็ให้เตรียมหัวข้อเรื่องมาด้วย ช่วงนี้ผมมาที่บ้านฟ้าบ่อยขึ้น และค่ำๆผมเป็นฝ่ายที่ต้องกลับที่พักเองมันเป็นศรย้อนแบบนี้ โดยที่ผมเองก็ยินดีที่จะทำ “ ฟ้ากินยาคุมบ้างหรือเปล่า?” ผมก้มหน้าพูดกับฟ้า ที่นอนซบอยู่ที่แผงอก พลางลูบเส้นผมของเธอเล่นเพลินๆ “ก็ออมใส่ถุงยางแล้วนี่” “แต่ออมอยากให้ฟ้าป้องกันด้วยเหมือนกัน เกิดถุงยางมันแตกจะแย่” “แล้วออมเคยทำมันแตกหรือเปล่า? ตอนมันแตกออมจะไม่รู้สึกเลยเหรอ?” “คงรู้สึกมั๊ง ไม่รู้สิ!! ที่ผ่านมาก็ไม่เคยแตกนี่ งั้น ลองดูอีกสักครั้งแล้วกัน” “ไอ้ออมบ้า!!” ผมดึงร่างของฟ้าขยับขึ้นมาทับบนตัวผม พร้อมกับบรรเลงเพลงรักกันอีกครั้ง บนชั้นสองห้องของเธอ (หมายเหตุ จำเป็นต้องกล่าวถึงบทสนทนานี้เพื่อปูทางในตอนต่อไป) . ขอตัวทานข้าวและเตรียมเข้าประชุมในตอนบ่ายก่อนนะครับ... และเอารูป "ไอ้วิทย์" มาฝากให้หายคิดถึงครับ....อิอิ (ขอขอบคุณเวปช่อง 7 มา ณ โอกาสนี้จ้า) จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 11:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 99 อยากให้ตอนเรทๆ มันยาวๆจังอ่ะเหอๆๆๆ ป.ล.ว่างๆลองถุงปุ๋ยแทนถุงยางบ้างก็ได้พี่ เปลี่ยนรสชาติ จากคุณ : มาชิ~ผีป่วนกระทู้ - [ 20 พ.ย. 51 11:49:41 ]

ความคิดเห็นที่ 100 นางเอกชื่อ ฟ้า ซะด้วย 55+ จากคุณ : ratmo_11 - [ 20 พ.ย. 51 12:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 101 มาบอกว่าติดตามอย่างกระชั้นชิดค่ะ จากคุณ : Pntmob - [ 20 พ.ย. 51 12:32:58 ]

ความคิดเห็นที่ 102 เอาใจช่วย อย่าเอาเด็กออกนะ มันบาป จากคุณ : ขาจร (nicky_ls) - [ 20 พ.ย. 51 12:59:52 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ตอนแรกไอ้เราก็นึกว่าจะมาแฉ mr.fusion มาสี่รอบแล้ว ของเค้าดีจริง ๆ จากคุณ : Pntmob - [ 20 พ.ย. 51 13:12:42 ]

ความคิดเห็นที่ 104 โอ้ย...เดาไม่ถูกเลยว่า สุดท้ายจะจบอย่างไร ตอนนี้ติดงอมแงมยิงกว่าติด ยา.........คูล  ซะอีก เรทติ้งดีอย่านี้  ค่าโฆษณาคงได้หลายตังค์เลยนะออมสิน โดยเฉพาะ โฆษณาถุงยางอนามัย เข้ามาซื้อพื้นที่หรือยังอะ นอกจากจะดัง ยังจะรวยใหญ่แว้วววว จากคุณ : นกไร้ขน - [ 20 พ.ย. 51 13:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 105 อ่านไป  ยิ้มไป ขำไป มาเล่าต่อเร็วๆนะ  คุณออม จากคุณ : cheerful_love - [ 20 พ.ย. 51 14:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 106 โอย ขาดตอนๆๆๆ ลงแดงๆๆๆๆ เหอๆ รออ่านอยู่นะครับ แหม ทำเป็นละครช่อง 7 ไปได้ เล่น 3 ตอน พักโฆษณา จากคุณ : ท้องฟ้าสีเพลิง - [ 20 พ.ย. 51 14:09:55 ]

ความคิดเห็นที่ 107 มาลงชื่อรออ่านจ้าาาาาาา~~~~ จากคุณ : ที่บ้านมีแมวตั้ง 7 ตัว - [ 20 พ.ย. 51 14:38:55 ]

ความคิดเห็นที่ 108 แหงะ ประชุมนานจัง จากคุณ : ladystrawberry - [ 20 พ.ย. 51 15:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ตอนบ่ายพี่ออมมีประชุมอีกรอบค่ะ คริ ๆ เดี๋ยวคงมา เพื่อนๆ รอกันอย่างใจจดใจจ่อมากมาย.... จากคุณ : heartmiddle - [ 20 พ.ย. 51 15:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 110 มีคนไปตามมาอ่าน เฮ้อ ไม่น่าพลาดเลยเรา (-_-)!! กด F5 มือจะหงิกแล้ว มาเร็วๆนะคะ รออยู่ จากคุณ : tong_tara - [ 20 พ.ย. 51 16:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 111 มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้ จากคุณ : มุมร้าย-ร้าย ของผู้ชายคนนี้ - [ 20 พ.ย. 51 16:31:01 A:116.25.198.147 X: TicketID:194698 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ฟ้าว.......ว.......ว..........ว มาด้วยความเร็ว....แม้จะเสียอารมณ์จากการประชุม ที่บริษัทกำลังประสบปัญหา "พิษเศรษฐกิจ" มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ไม่ไม่ใช่เรืองขำๆ แต่คำพูดหนึ่งของผู้บริหาร พูดได้เรื่อยเปื่อย เพื่อกล่อมให้พนักงานมีขวัญและกำลังใจ แต่ผมได้สะดุดคำๆหนึ่งจากผู้บริหารแล้วรู้สึกดีจัง!! "ขอให้พนักงานทุกคนยอมสละเงินเดือนของตัวเองเพียงเล็กน้อย...เพื่อรักษาเพื่อนร่วมงานของเราให้อยู่กันพร้อมหน้า" โห!!....มันได้ใจพนักงานจริงๆ...และแล้วก็โดนหักไป 10% ทันทีทุกเดือนต่อจากนี้....โอ้...แม่เจ้า จะเศร้าหรือจะสุขดีหว่าตรู!! ..................... ออกจากห้องประชุมก็ปรี่เข้ามาที่หน้าคอมพ์ด้วยมือที่สั่นยิกๆ...แต่ก็ต้องยิ้มออกมาได้เมื่อเห็นกระทุ้นี้ http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F7226262/F7226262.html โห!!....ถึงขนาดมีคนตั้งกระทู้ถามหากันเชียว...มันสุดยอดมากๆ...ฮือๆๆ(น้ำตาริน!!ด้วยความปลื้มใจ ลดเงินเดือนตรู ตรูยังไม่ร้องไห้เลย...อะไรมันจะรู้สึกดีเมื่อเห็นการตอบรับแบบนี้!! ) กลับมาที่เรื่องเลวๆ ของออมสินกันต่อครับ อยากจะบอกว่า....เนื้อหาต่อจากนี้ เริ่มเข้าสู่ความร้ายแล้วนะ...ยินดีมากๆ หากข้อความที่เขียนไป ไม่เหมาะสม ก็ลบ หรือท้วงติงได้ ไม่ว่ากันด้วยไมตรีจิต...ก็บอกแล้วนี่นาว่า....ออมสินก็มีมุมเลวกับเขาเหมือนกัน ฮิฮิ จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 16:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ตอนที่ 4 (คนเลวที่รักเธอ) เวลา 16.30 น. ณ มหาวิทยาลัย “ขอสาย ฟ้าครับ” ผมโทรศัพท์ไปที่ทำงานขอฟ้า หลังจากที่เลิกเรียนในคาบบ่าย ตั้งใจจะชวนไปดูหนังด้วยกัน เพราะเป็นวันศุกร์ แต่คำตอบที่ได้รับทำให้ผมถึงกับตกใจ “ฟ้าลางานคะ” “ฟ้าเป็นอะไรครับ ถึงลางาน” ผมถามกับผู้รับสายนั้น “ไม่สบายคะ โทรมาลางานตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว” ผมวางสายไปด้วยความเป็นห่วง ผมโทรศัพท์เข้าเบอร์บ้านของฟ้า เนื่องจากเบอร์ส่วนตัวฟ้าไม่ให้ผมโทรเข้า ผมไม่รู้สาเหตุ รู้เพียงว่าเจ้าหน้าจะดุเธอถ้าคุยโทรศัพท์ในเวลางาน และเธอจะหงุดหงิดถ้าผมโทรไปเวลาที่เธอยุ่งๆ ผมยืนรอสายอยู่นานเห็นไม่มีคนรับ จึงเรียกรถแท็กซี่ให้ไปส่งที่บ้านเธอด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ไม่ลืมที่จะซื้อลูกชิ้นทอดกรอบที่เธอชอบไปฝากพร้อมกับส้มเขียวหวานด้วย ทันทีที่ลงจากรถ ผมเห็นประตูหน้าบ้านเปิดอยู่ รวมถึงประตูรั้วด้วย จึงถือวิสาสะเดินเข้าไป ภายในบ้านดูเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่ ผมตะโกนเรียกหาฟ้า สงสัยจะอยู่ด้านบน ขณะที่กำลังจะเดินขึ้นชั้นบนนั้น ฟ้าก้เดินลงมาจากด้านบนพอดี “มาทำไม!!” คำๆนี้ .ผมได้ยินชัดเจน และจดจำได้ดี เธอพูดประโยคนี้จริงๆ เห้ย!!ถามได้อย่างไรว่ามาทำไม!! มันดูเหมือนห่างเหิน และไม่ใช่คนรักกันเลย “ฟ้าไม่สบายเหรอ? เป็นอะไร ไปหาหมอหรือยัง” ผมเดินขึ้นไปหา พร้อมกับยื่นมือไปสัมผัสที่หน้าผากของเธอ แต่ฟ้าสะบัดมือผมออก พร้อมกับเดินสวนลงมาด้านล่าง ผมเดินตาม ฟ้าเดินมานั่งลงที่โซฟารับแขก หน้าหงิกเชียว “กินยาหรือยัง? นี่!! ออมซื้อลูกชิ้นกรอบมาฝากนะ..เดี๋ยวจัดใส่จานให้” ผมถือถุงลูกชิ้นเดินเข้าไปในครัว เสียงฟ้าบอกว่าไม่ต้องดังตามมา สงสัยจะงอนที่ผมเพิ่งมาดูอาการ ก็เพิ่งรู้นี่ครับ...ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ!! อิอิ ถึงจะร้ายแต่ออมก็รักนะ ความรัก : ถ้าเราได้รักใครสักคนหมดใจ แต่ให้ใครว่าร้ายแค่ไหน เราก็รัก...ความรักอยู่ที่หัวใจของคนสองดวง จะจูนเข้าหาล็อคที่ลงตัว...ทุกอย่างก็จะมีแต่ความสุข จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 16:50:31 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ชักจะได้กลิ่นไม่ดีแล้วสิ เหอๆเหมือนเคยประสบพบพาน มายังไงก็ไม่รู้ เห้อ ...... จากคุณ : zephiroth - [ 20 พ.ย. 51 16:53:04 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ผมเดินออกจากในครัวพร้อมกับจานลูกชิ้น มองหาฟ้าอีกครั้ง ที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่โซฟาแล้ว เธอหายไปไหน?   งอนจัง!! สำหรับผมอยากบอกว่า ฟ้ายิ่งงอน ผมก็จะง้อ เพราะฟ้างอนแล้วน่ารักครับ ผมวางจานลูกชิ้นไว้ที่โต๊ะกลางเล็กๆนั้น เงยหน้ามองไปที่ชั้นบน สงสัยว่าจะงอนหนีเข้าห้องไปแล้ว อิอิ สงสัยจะต้อง “ง้อหนัก”หน่อยซะแล้วนายออมสินเอ๋ย ก่อนที่ผมจะเดินตามขึ้นไปที่ชั้นบน สายตาของผมก็เห็นกระเป๋าถือของฟ้าวางไว้   และไม่ทราบอะไรดลใจให้ผมหยิบกระเป๋านั้นขึ้นมาดู เริ่มจากโทรศัพท์มือถือของฟ้า ตลอดเวลาผมไม่เคยก้าวก่ายโทรศัพท์มือถือส่วนตัวของฟ้าเลย แต่ทำไมคราวนี้ผมถึงหยิบมันขึ้นมาและไล่ดูเบอร์ที่โทรเข้า –ออก “ก้อง-ก้อง-ม่า-ออม-ส้ม-ก้อง-ก้อง” “ก้อง?” ผมสงสัยชื่อคนนี้ และเบอร์นี้เหลือเกิน เพราะโชว์เบอร์เข้า-ออกบ่อยและมากที่สุด เขาคือใคร? ผมวางโทรศัพท์ไว้ข้างตัว และก้มรื้อของในกระเป๋าอีก .สมองของผมตอนนั้นเริ่มสั่งการบางอย่าง และชิ้นที่สองที่ผมหยิบขึ้นมาคือสมุดโน๊ตหรือไดอะรี่ของฟ้า ผมผลิกดูทีละหน้าไปมาอย่างช้าๆและอ่านทุกข้อความอย่างสนใจ โดยเฉพาะ .โดยเฉพาะหน้านี้ที่มีใจความว่า “ ..ถึงก้องคนที่ฟ้ารัก จะทำอย่างไรดี ในเมื่อตอนนี้ฟ้าไม่สามารถกลับไปหาก้องได้เหมือนเดิม ทั้งๆที่อยากไปคบ ไปเที่ยวกับก้องเหมือนเดิม อยากอยู่ใกล้ๆ ตอนนี้ฟ้ามีผู้ชายคนหนึ่งเฝ้าติดตามฟ้าตลอดเวลา เขาเข้ามาตอนที่ก้องหายไป ทั้งๆที่เขาก็ดีทุกอย่าง แต่ทำไมฟ้าถึงรักเขาไม่ได้ ฟ้ารู้เพียงว่าฟ้ารักก้องทุกลมหายใจ และจะรักตลอดไป ฟ้าคิดถึงก้องนะ อยากให้ก้องรอฟ้าหน่อย อีกไม่นานฟ้าจะกลับไปอยู่กับก้อง ตอนนี้ขอให้ก้องดูแลหัวใจฟ้าไปก่อนนะ รักก้องเสมอ love love ฟ้า ..” จี๊ด......ด......ด.......!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 16:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 116 /\ /\ /\ Death Note...... จากคุณ : Mine_Knight - [ 20 พ.ย. 51 17:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 117 แย่แล้ว!! จากคุณ : หมูหวานหมด - [ 20 พ.ย. 51 17:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 118 กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ        มาต่อด่วนค่ะ T^T จากคุณ : ozbygirl - [ 20 พ.ย. 51 17:14:53 ]

ความคิดเห็นที่ 119 แล้วออมสินก้อต้องกลับไปซบอก "วิทย์" นางเอกของเรา เยส!!! จากคุณ : Gravy - [ 20 พ.ย. 51 17:14:56 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ง่ะ เลวเร็วๆ สิๆๆๆๆ รออ่าน 555+ จากคุณ : pinkywinky8878 - [ 20 พ.ย. 51 17:19:15 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ผมเปิดอ่านแต่ละข้อความที่เขียนเหมือนระบายความในใจออกมา ฟ้าคงรักมันมากสินะ ไอ้ผู้ชายคนนี้ ถึงเก็บความรู้สึกไม่ได้ต้องเขียนมาออกมา ที่สำคัญ ฟ้าไม่ได้เอ่ยชื่อผมสักคำ นอกจาก “ผู้ชายคนนั้น” นี่ผมไม่มีความสำคัญกับฟ้าขนาดนี้เชียวเหรอ? “ อยากบอกให้ก้องรู้ว่า ที่เกาะเสม็ดฟ้ามีความสุขมาก ปีใหม่นี้ก้องต้องทำตามสัญญานะว่าจะพาฟ้าไปเที่ยวภูกระดึง เขาว่ากันว่า..หนุ่ม-สาวคู่ไหนได้ขึ้นไปภูกระดึงด้วยกัน จะรักกันหรือจะเลิกกันจะรู้ทันที ฟ้าอยากไปกับก้องอีกจัง !! เพราะทุกวันนี้ฟ้าก็รักก้องจะแย่อยู่แล้ว คงไม่มีทางไหนที่ทำให้ฟ้าหมดรักก้องหรอก มีแต่ก้องนั่นแหละ จะทิ้งฟ้าไปอีก ถ้าทิ้งกันอีกคราวนี้ ฟ้าคงอยู่ไม่ได้ ฟ้ารักก้องนะ รัก รัก รัก รัก อยากเขียนคำๆนี้ให้เต็มหน้ากระดาษเลย แต่ก็คงไม่พอที่จะทำให้ก้องรู้ว่าฟ้ารักก้องมากแค่ไหน? ...” .. จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 17:23:23 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ขอออมสินนั่งทำ “มิวสิค” สักครู่นะครับ “ หรือเพียงเสียดายวันคืนที่สร้างมา หรือคำสัญญา ที่เคยให้กันไว้ ขังตัวของเธอ เธอจึงไม่ยอมไป อย่างต้องการ ฉันก็รู้ดี ทุกครั้งที่ได้เจอ แค่ตัวของเธอ หัวใจอยู่กับเขา สายตาของเธอ มันดูช่างว่างเปล่า ไม่มีเงาฉันอีกแล้ว ฉันขอเป็นคนที่ยอมแพ้ ให้เธอไปจะไม่ทวงคำสัญญา.. ไม่อยากเป็นคนชนะ ที่ไม่มีค่า ในสายตา ในหัวใจ อยู่ต่อไปยิ่งปวดร้าว อยู่กับฝันที่มัน เลือนลาง อย่ามาจมอยู่กับฉัน จากนี้เราจบกันและฉันก็เข้าใจ ฉันขอเป็นคนที่ยอมแพ้ ให้เธอไป จะไม่ทวงคำสัญญา.. ไม่อยากเป็นคนชนะ ที่ไม่มีค่า ในสายตาของเธออยู่อย่างนี้ อย่าเสียดายจะเจ็บยิ่งกว่านี้ อย่าเสียดาย จะเจ็บยิ่งกว่านี้ ขอขอบคุณเพลง “หรือเธอเสียดาย” ของ นาวิน ต้าร์ ที่มีเนื้อหาโดนใจ และเหมาะกับความรู้สึกในตอนนั้นมากๆ .มากจนไม่สามารถฟังหรือได้ยินมันได้เลย . แต่ชีวิตของคนหนึ่งคนที่ “สูญเสีย” คงไม่เหมือน “พระเอกมิวสิค” ที่เสียสละทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักได้ ผมทำไม่ได้จริงๆ สายตาที่คนรักมองเราเหมือน “ของไร้ค่า” มันเป็นเช่นไร? คำพูดที่ว่า “มาทำไม!!” ของฟ้า ผมเพิ่งกระจ่างและอ่านเกมออกก็ตอนนี้ รวมถึงสายตาที่เธอเห็นผมมาเยี่ยม!! ใช่!!...ผมมาทำอะไรที่นี่ ผมมาทำอะไร? เข้าใจแล้วว่าความรู้สึกของคนที่ “อกหัก” มันเป็นอย่างไร!! เข้าใจแล้ว อย่าเล่นกับความรู้สึกคน .อย่าเล่นกับ “ความรัก” หากเรายังไม่รู้จักความรักดีพอ ผมไม่รู้เหมือนกันว่า ผมอ่านข้อความนั้นจบลงได้อย่างไร ในเมื่อสายตาทั้งสองข้างของผมเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา ผมร้องไห้!! เห้ย บ้าหรือเปล่า? เมื่อกี้ยังมีความสุขดีๆนี่เอง แต่ผ่านเวลาเพียงไม่มีนาทีนี่เอง ผมร้องไห้!! อยากจะหัวเราะเหลือเกิน!! แต่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้ชายที่รักผู้หญิงหมดหัวใจ มาเจอเหตุการณ์แบบนี้ เขาจะทำเหมือนอย่างที่ผมกำลังจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้หรือเปล่า? .ฟ้า!!...หัวใจของคุณทำด้วยอะไร!!....ผมถือไดอะรี่เล่มนั้นเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนด้วยความรู้สึกเจ็บปวด ในสมองตอนนั้นมันเบลอ มันร้าว...มันไร้เรี่ยวแรง แต่สิ่งเดียวที่รู้สึกได้คืออยากเจอหน้าฟ้าให้เร็วที่สุดในตอนนี้...ผมเดินขึ้นบันไดชั้นบน ก้าวขาขึ้นไปทีละขั้น...ทุกๆครั้งที่ก้าวเท้าขึ้นไป ผมพยายามสงบจิตใจตัวเอง ให้นิ่งที่สุด...ให้นิ่งที่สุด!! คงไม่มีใครทำได้หรอก!! แม้แต่ตัวของผมเอง!! และผมก็มายืนนิ่งออกครั้งที่หน้าประตูห้องนอนของเธอ.. ฟ้า...คนที่ผมรัก มือของผมจับแน่นที่ลูกบิดนั้น...ก่อนที่จะค่อยๆหมุนมันช้าๆแล้วก็ผลักมันออกไปข้างหน้า!!.... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 17:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ออม : พูดมาสิ!! พูดออกมา ไอ้ผู้ชายคนนี้มันสำคัญกับเธอบ้างหรือเปล่า? ฟ้า: รู้ไว้ซะด้วย!! ตลอดเวลา ฉันไม่เคยรักคุณเลย ไม่เคยแม้แต่จะคิด ออม: โกหก!! ผมรู้ว่าคุณโกหก คุณรักผม ...คุณโกหกผม ฟ้า : ไม่จริง!! ฉันไม่เคยบอกรักคุณแม้แต่คำเดียว...แล้วคุณจะเอาอะไรมาพูดว่าฉันรักคุณ!! ออม : คุณมันคนไม่มีหัวใจ จิตใจของคุณทำด้วยอะไร!! ฟ้า : ฉันมีหัวใจ และหัวใจของฉันอยู่กับคนที่ฉันรักเท่านั้น ........... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 17:43:29 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ^ ^ ^ ^ ^ คห.123 ที่บรรยายไม่เกี่ยวกับเรื่องของออมสินหรอกนะ!! แค่มัน "อิน" ไปหน่อยน่ะครับ อิอิ (โปรดอ่านต่อในตอนที่ 5 ครับ) ขอขอบคุณรูปประกอบจากละคร สวรรค์เบี่ยงด้วยนะ... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 20 พ.ย. 51 17:51:41 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ค้ล้ายกับ ผมเลย แต่ของผม เป้นสมัย ปวช.น่ะ มีอยู่แล้ วแต่ก็ปล่อยให้ผมดีใจไปซะงั้น พอวันรู้ความจริง แทบจะเอาปืนยิงทิ้งเลย เหอๆ รออ่านต่อไปครับ จากคุณ : ท้องฟ้าสีเพลิง - [ 20 พ.ย. 51 17:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 126 มาลงชื่อรออ่านต่อค้า จากคุณ : รักเราเท่าฟ้า - [ 20 พ.ย. 51 20:08:31 ]

ความคิดเห็นที่ 127 รอ.........รอ...................รอ จากคุณ : ozbygirl - [ 20 พ.ย. 51 20:31:02 ]

ความคิดเห็นที่ 128 มาตามรอคอย ลอยคอ จากคุณ : อาจจะแก่ - [ 20 พ.ย. 51 21:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 129 เมื่อไหร่จะมาน้าา..... จากคุณ : eminemkiller - [ 20 พ.ย. 51 21:30:50 ]

ความคิดเห็นที่ 130 เอ้อเป็นโรค ออมสินAcdict เสียแล้ว คืนนี้จะนอนหลับหรือเปล่าว่ะเนี่ย หรือถ้าเรทติ้งดี อาจจะยึดเหมือนละคร ธิดาวานร ที่เพิ่งอวสาน ไป จากคุณ : loveua - [ 20 พ.ย. 51 21:44:53 ]

ความคิดเห็นที่ 131 อ่า อินอ่ะ เจ็บปวดอ่ะ รุ้ว่าคนที่ตัวเองรัก รักคนอื่น รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : วันนี้วันอะไร - [ 20 พ.ย. 51 22:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 132 อยากจะ ฆ่าคุณออมสินจริงๆ  มาทำให้เราอยาก  แล้วจากไปหลายรอบแล้วนะ  จะลงแดงตายอยู่แล้ว   กลับมาเล่าให้จบก่อน จากคุณ : cheerful_love - [ 20 พ.ย. 51 22:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 133 คุณออม อย่าเพิ่งไป กลับมาก่อนนนนนนนน จากคุณ : ~ว่าไงคะ~ - [ 20 พ.ย. 51 22:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 134 กำลังมันเลย แม่เสียดายยย พุ่งนี้มาตามต่อครับ จากคุณ : Striker no.9 - [ 20 พ.ย. 51 23:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 135 "วิทย์" ออกมาซับน้ำตาให้ออมสินไวๆนะ ลุ้นๆ^^ จากคุณ : Gravy - [ 20 พ.ย. 51 23:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ....ตอนจบนี่...สงสัยวิทย์กับออมจะได้กันเอง....หักมุมเป็นเรื่องของ"ชายฉะกัน" จากคุณ : VeryBadman...Begins - [ 21 พ.ย. 51 05:36:02 A:128.242.106.124 X: TicketID:185387 ]

ความคิดเห็นที่ 137 สวัสดียามเช้าๆของอีกหนึ่งวัน!! ที่ออมสินเอง มานั่งเช็คกระทู้ของตัวเองด้วยความงุนงง กระทู้ของตรู...ติดอันดับได้อย่างไร? กระทู้ของตรู...ทำไมชาวสยามไม่มีใครแวะมา(ลงชื่อ)อ่านหว่า? กระทู้ของตรู...ป่านนี้ทำไมไม่จบซะทีหว่า? (เป็นการเขียนกระทู้ที่ยาวนานและต่อเนื่องมั๊กมาก) กระทู้ของตรู...เป็นกระทู้แรกที่มีคนตั้งกระทู้ถามให้เร่งเขียนต่อเร็วๆ กระทู้ของตรู...มีคนเข้ามาหลังไมค์มากที่สุด กระทู้ของตรู...ฯลฯ ขอขอบคุณมากๆครับ ที่สาวๆ-หนุ่มๆ(โดยเฉพาะแม่บ้าน) ติดเรื่องนี้จัง!! แปลกใจนะ!! ติดกันได้อย่างไรหว่า? ก็เล่าสู่กันฟังธรรมดาๆนะครับ อย่าจริงจังมาก (ขอร้องล่ะ!!-อิอิ ออกตัวไว้ก่อน กลัวโดนด่าในตอนท้ายๆ) วันนี้ก็เลยรีบเอามาเล่าต่อให้กันฟัง...เพราะใกล้ถึงจุดไคลแมกซ์เต็มที่แล้ว มีความสุขกับการติดตามอ่านทุกๆคนนะครับ จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 07:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ตอนที่ 5 (จุดอ่อนของฉัน อยู่ตรงที่หัวใจ) ทันทีที่เปิดประตูห้องออกไป ผมเห็นฟ้านั่งนิ่งอยู่ที่เตียงมองหน้าผมเหมือนไม่พอใจ!! หากผมไม่ได้อ่านไดอะรี่มาก่อน หากผมไม่เจอชื่อ “ก้อง” ผู้ชายคนนั้น ผมคงมองเธอน่ารัก ยิ่งงอนหน้าหงิกเท่าไหร่ ผมก็มองว่าเธองดงามยิ่งนัก “คนมันรัก” ต่อให้อะไรที่ดูตรงกันข้ามก็ย่อมมองว่าดี แต่ทำไมตอนนี้ผมกลับมองใบหน้าที่หงิกงอนนั้น ช่างน่าหมั่นไส้ไปได้ หรือว่า .หรือว่าเป็นที่ผมต่างหากที่หมดรักในตัวเธอแล้ว ไดอะรี่ที่อยู่ในมือนั้น ปลิวออกไปตามแรงพลุกพล่านที่สุมอยู่ในทรวงของผม โดนเข้าที่ใบหน้าของฟ้าเต็มแรง เจ็บเหรอ? แค่นี้ยังน้อยไป!! มันไม่สาสมกับที่หลอกผมได้อย่างสนิทใจ เธอเจ็บเพียงแค่ใบหน้า แต่ผมซิ!! ปวดร้าวไปถึงหัวใจ ฟ้าคงตกใจเอามือปิดใบหน้าและมองผมอย่างงุนงง “ไอ้ก้องเป็นใคร!!” ผมก้าวกระโดดขึ้นไปที่เตียง กดร่างของเธอให้นอนลงกับที่นอน “ออม ปล่อยฟ้า ฟ้าเจ็บ!!” ฟ้าพยายามดึงแขนทั้งสองข้างของผมออกจากการกดทับหัวไหล่ของเธอ “บอกมา มันเป็นใคร? รักมันมากใช่มั้ย!! ไปเกาะเสม็ดกับมันมาใช่มั้ย!! คงเสร็จกับมันไปถึงไหนๆแล้วสินะ!! ทำไม!! ทำไม!!” ผมกระแทกหัวไหล่เธอกับที่นอนนั้น!! บ้าเอ้ย!!....อารมณ์ตอนนั้น หากเป็นผู้ชายผมคงต่อยคว่ำ ต่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ....แต่เพราะคนที่อยู่ในอุ้งมือผมเป็นผู้หญิง เป็นผู้หญิงที่ผมรักมากเสียด้วย!! รักมาก มากเหลือเกิน...เธอจะรู้มั้ย!! แค้นมาก แค้นมากเหลือเกิน!!...เธอเห็นใจผมบ้างมั้ย!!...ทำไม ทำไมผมต้องมีความโกรธแค้นกับคนที่ผมรักด้วย ทำไม!! ทำไมเราไม่รักกันดีๆ ทำไมเราไม่จบลงที่การแต่งงาน มีอนาคตที่ดี ทำไมฟ้าต้องหลอกลวงผมด้วย จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 07:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ภาพคู่ถ่ายยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างก้องกับฟ้า!! (ขอขอบคุณ...คุณหลุยส์ และคุณแอน จากละครสวรรค์เบี่ยง!!) จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 08:05:20 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ในสมองของผมตอนนั้นมีแต่คำถาม ทำไม ทำไม และทำไม!! ฟ้าร้องไห้ออกมา ยิ่งผมเห็นน้ำตาของเธอ หัวใจของผมดูเหมือนจะไร้เรี่ยวแรง เชื่อผมเถอะครับว่า ผู้ชายร้อยทั้งร้อย แพ้ใจตัวเองก็เพราะน้ำตาของผู้หญิง หลายต่อหลายคนที่ต้องเป็น “ควาย” ก็เพราะน้ำตาของผู้หญิง น้ำตาของผู้หญิงก็คงใช้ได้เพียงครั้งแรกเท่านั้น หากมีครั้งต่อไป ผู้ชายก็คงมีภูมิคุ้มกันที่แข็งแกร่ง ต่อให้ผู้หญิงนั่งร้องไห้เป็นสายเลือดก็คงไม่มีทางใจอ่อนลง แต่สำหรับผม ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรก แม้อารมณ์จะโกรธพุ่งถึงขีดสุด ก็อ่อนยวบลงมาถึงต่ำสุดเช่นกัน ผมคลายมือออก นั่งห้อยขาลงที่เตียงนั้น ปล่อยให้ฟ้าก้มหน้าร้องไห้ต่อไป “ฟ้า บอกออมได้มั้ย!!ไอ้ก้องเป็นใคร” ผมถามย้ำอีกครั้ง สายตามองเธอผ่านกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง “แฟนเก่า เลิกกันไปแล้ว” กล้าพูดมากฟ้า....ฟ้าพูดออกมาแบบนี้ไม่ได้แคร์ความรู้สึกของผมกันบ้างเลย...ฟ้าพูดเหมือนจะตอกย้ำ จะทิ่มแทงให้ผมตายดับดิ้นลงไปกองตรงหน้าเลยใช่มั้ย!!....ฟ้าคนที่ผมรัก...ผมมองคุณผิดไปได้อย่างไร?... “คนนี้ใช่มั้ยที่ฟ้าบอกว่าเพิ่งอกหักมา” ผมกลืนก้อนแข็งๆลงคออย่างรู้สึกยากลำบาก เรี่ยวแรงมันคงไม่มีจริงๆแม้แต่การกลืนของเหลวลงคอ... “ใช่!!” “แล้วไงฟ้า แล้วทำไมยังติดต่อกันอีก ทำไมไปเที่ยวด้วยกันอีก...พูดมาสิ!! พูดออกมา ฟ้าเคยเห็นใจไอ้ผู้ชายคนนี้บ้างมั้ย!!คนที่มันรักฟ้าสุดหัวใจ ฟ้าเคยมองเห็นมันสำคัญกับฟ้าบ้างหรือเปล่า?...” ดูเหมือนน้ำเสียงของผมจะเริ่มเดือดขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อนึกถึงทั้งสองคนไปเที่ยวเกาะเสม็ดกันสองคน บ้าชิบ!! หลอกกันได้...ว่าไปกับเพื่อนผู้หญิงทั้งนั้น!! ทำเป็นห่วงเราว่าจะอึดอัดใจที่ต้องอยู่กับเพื่อนผู้หญิงของเธอ!! ที่แท้ก็อยากจะไปกับไอ้คนรักเก่านั่นเอง!! “ติดต่อกับมันนานหรือยัง?” “สองเดือนแล้ว” สองเดือนเหรอ!! ผมคบกับฟ้ามาแปดเดือน ทุกวันมีแต่ความสุข อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา แล้วอีกสองเดือนที่ผ่านมาฟ้าบอกติดต่อกับคนชื่อก้อง ฟ้าเอาเวลาไหนไปรักมัน ฟ้าเอาเวลาไหนติดต่อกับมัน!! ทำไมฟ้าทำกับออมแบบนี้!!...ทำไม!! นี่ผมโง่มากใช่มั้ย!! ควายมากใช่มั้ย...ยังหลงเหลือความเป็นคนในสายตาของเธอบ้างหรือเปล่า?.... น้ำตาของเธอ...ความเจ็บปวดของเธอ!! มันยังไม่ถึงเสี้ยงใจของผมที่เจ็บปวด... ปวดใจด้วยน้ำมือของคนที่รัก...รักและไว้ใจมาโดยตลอด ยิ่งเธอร้องไห้....เธอนึกเหรอ?ว่าผมจะไม่เจ็บปวด!! เธอนึกเหรอ?...ว่าผมจะไม่ร้องไห้ไปกับเธอ!! สุดที่รัก...ของผม... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 08:21:36 ]

ความคิดเห็นที่ 141 .........เฮ้อ........... กด F5 ไป ถอนหายใจไปพลาง 4 วันล่วงมาแล้วสินะ ที่จ้องแต่กะทู้นี้  *-* อิอิ จากคุณ : เต้าหู้จัง - [ 21 พ.ย. 51 08:54:00 ]

ความคิดเห็นที่ 142 เข้ามาอ่านจ้า จากคุณ : ple-plek - [ 21 พ.ย. 51 08:58:32 ]

ความคิดเห็นที่ 143 อินอะครับ สงสัยจะเจอประสบการณ์คล้ายๆกัน ตอนนั้นมันมีคำถามมากมายที่อยากจะถาม แต่ตอนนี้ไม่อยากถามแระ จากคุณ : ขาจร (nicky_ls) - [ 21 พ.ย. 51 09:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 144 คห.143 เหมือนกะผมเลย ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไมทำไม ทำไม ทำไม....... จากคุณ : ทำไม (St_Sc_Su) - [ 21 พ.ย. 51 09:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 145 “ก้อง เค้ากลับมาขอคืนดี .” “ก็เลยกลับไปหามันอีกครั้งล่ะสิ!! แล้วไอ้หน้าโง่คนนี้ล่ะ!!ฟ้าเอาไปไว้ไหน!! ผมระเบิดอารมณ์ใส่หน้าฟ้า เราสองคนหันมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง ดูเหมือนอารมณ์ผมจะเดือดขึ้นมาอีกครั้ง และรุนแรงมากกว่าเดิม!! ความรู้สึกเหมือนกำลังจะสูญเสีย “ของรัก”ไปนั้น ไม่ต่างอะไรกับ “สุนัขหวงก้าง”  เธอเป็นของผมนะ ผมรักของผม ทำไมผมจะปล่อยให้เธอหลุดมือไป!! “ออม เราเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ปล่อยฟ้าไปเถอะนะออม ฟ้าขอร้อง” สุดยอดมาก ฟ้า!! เธอพูดออกมาได้อย่างไรว่าให้เราเป็นเพื่อนกัน!! แล้วที่ผ่านมาล่ะฟ้า!! ที่ผ่านมาจะเรียกมันว่าอะไร?...ผมแทบไม่เชื่อว่าจะได้ยินคำๆนี้จากเธอ จากผู้หญิงที่ผมรัก ตลอดแปดเดือนที่ผ่านมา ผมสาบานได้ว่าไม่เคยมีวันไหนเลยที่ผมจะคิดว่าหากเลิกกัน ผมจะทำใจได้หรือเปล่า? ผมไม่เคยคิด มีแต่จะคิดวางแผนอนาคตตัวเอง คิดป้องกันกลัวเด็กจะเกิดออกมาโดยที่เราทั้งสองคนยังไม่พร้อม กลัวสารพัดจะกลัวเรื่องในอนาคต แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่กลัวเลยคือ เราสองคนเลิกกัน!! เพราะในสมองไม่เคยคิด!! แต่วินาทีนี้!! จะให้มาคิดคงยอมรับสภาพผู้แพ้ไม่ได้!! ยอมรับสภาพตัวเอง “อกหัก” ไม่ได้!! ผมคิดถึงไอ้วิทย์ขึ้นมา มันอกหักถึงสองครั้ง-สองครา มันมีผมคอยปลอบใจตลอด!!...แต่ภาพที่ผมโผซบร้องไห้กับไอ้วิทย์นั้น!!ผมเองก็ไม่เคยคิดอยู่ในสมองเช่นกัน!! แต่ตอนนี้อยากจะตะโกนร้องเรียกให้ไอ้วิทย์มารับเพื่อนคนนี้ให้ออกไปจากที่นี่ ไปที่ไหนก็ได้ให้มันไกลๆ ให้มันไม่ต้องมาเห็นหน้าผู้หญิงสองใจคนนี้!! “ฟ้าขอนะ เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะออม” เสียงของฟ้าพยายามออดอ้อนให้ผมคล้อยตามเธอ!!...เพื่อนเหรอ? ผมมีเพื่อนมากพอแล้วฟ้า!! แต่ผมอยากมีคนรักมากกว่า โดนเฉพาะกับเธอ!! ผมคงเปลี่ยนสถานะแฟนมาเป็นเพื่อนไม่ได้!! และยิ่งเห็นแฟนของตัวเองไปเริงร่ากับผู้ชายอื่นคงรับไม่ได้!! ผมไม่ตอบคำถามนั้นของฟ้า แต่กลับดึงร่างของฟ้ากดลงกับที่นอน แล้วซุกใบหน้าไปทั่วเรือนร่างของเธอ ราวกับคนบ้าคลั่งเสียสติ!! เสียงฟ้าร้องไห้ออกมา ยิ่งทำให้ความรู้สึกของผมเตลิดไปไกล สะใจ!! สาสม!! และผมก็พร้อมจะ “รับผิดชอบ”ในสิ่งที่ได้กระทำลงไป!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 09:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 146 จริงสิ!! ผมเพิ่งเข้ากันเดี๋ยวนี้เองว่า... "ความรักกับเซ็กส์" มันไม่ใช่เรื่องเดียวกัน!! และมันคนละประเด็นกัน!! แต่ผมก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่า...เซ็กส์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้... มันเกิดขึ้นเพราะความรัก ความหึงหวง หรือความแค้น...ความเกลียดชัง... หรือต้องการเพียงความสะใจ  การเอาคืนให้สาสมกับความเจ็บปวดเท่านั้น... ผมไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร? มันยิ่งกว่าละคร!! และละครเรื่องหนึ่งที่สะกดผมให้นั่งติดหน้าจอคือ "สวรรค์เบี่ยง" โดยเฉพาะฉาก... "คาวี" ข่มขืน "นาริน" มันจี๊ดโดนใจผมเต็มๆ....ใครจะเข้าใจนายคาวีคนนี้บ้างว่ะ!! มันรักนะเฟ้ย!!....มันรัก....มันทำลงไปเพราะความรัก!! ยิ่งนายคาวีร้องไห้....บ้าชิบ!!....ไอ้ออมร้องไห้คร่ำครวญ...คิดถึงใครบางคน ผม.....เธอ....และเขาคนนั้น!! มันไม่ควรเป็นรักสามเศร้า.... มันไม่ควรเป็นนางวันทอง-สองใจ มันไม่ควรเป็น "หนึ่งหญิง-สองชาย" มันไม่ควรจบลงที่ "เราสามคน" ผมเสียใจมาก!! เพราะเธอคือรักแรกของผม เธอคือผู้หญิงคนแรกของผม!! หากมองย้อนดู....ผู้ชายที่รักใครสักคน และเป็นรักแรกพบจริงๆ มันรู้สึกเสียใจเพียงไหน? รักเพราะต้องการรัก ไม่ใช่รักเพราะ อยากจะรัก เมื่อรัก...ไม่ได้เป็นอย่างที่ "ต้องการ" ย่อมใจสลายเป็นธรรมดา มันอาจจะเป็นภาพที่ไม่คุ้นเคยนัก ที่ผู้ชายคนหนึ่ง...จะรักผู้หญิงได้มากขนาดนี้...ผู้ชายคนหนึ่งจะคร่ำครวญพรรณาถึงผู้หญิงได้มากมายขนาดนี้!! และมันก็เหมือนละครจริงๆ!! หลังจาก..."ระบายความแค้น" เสร็จเรียบร้อย... ฟ้าหันหลังให้ผม...คงร้องไห้ โดยมีผมสวมกอดจากด้านหลัง...กอดรัดแน่น...ไม่อยากให้จากไปไหน? "กลับมารักกันเหมือนเดิมนะฟ้า..." ผมถามเบาๆที่ข้างหู เหมือนความโกรธเคืองหล่นหายไปหมดแล้ว!! และยังมีความหวังอยู่มากมายที่แฝงอยู่ในคำถามนั้น!! "รักเหรอ?....รู้ไว้ซะด้วย!! ตลอดเวลา ฉันไม่เคยรักแกเลย ไม่เคยแม้แต่จะคิด" น้ำเสียงของฟ้าแข็งขึ้นมา...ผมหน้าเสียเล็กน้อย...และรู้สึกขัดหูอีกครั้ง...ลุกขึ้นนั่งตวัดผ้านวมผืนใหญ่ออกจากตัว...เตรียมจะใส่เสื้อผ้า "โกหก!!ออมรู้ว่าฟ้ารักออมเหมือนกัน ฟ้าโกรธออมอยู่ใช่มั้ย!! " ผมหันไปถาม พยายามจะพูดกันดีๆอีกครั้ง...และดูเหมือนผมจะใช้คำว่า "พยายาม"จริงๆ "เหรอ? งั้นแกฟังดีๆนะ!! ฉันไม่เคยบอกรักแกแม้แต่คำเดียว...แล้วแกจะเอาอะไรมาพูดว่าฉันรัก!!" "พูดกันดีๆสิฟ้า!!" ผมเริ่มไม่พอใจกับสรรพนามที่ฟ้าเรียกผมแบบนั้น... มันเจ็บ...มันดูห่างเหิน...มันดูเย็นชา.... "ฟ้าใจเย็นๆสิ...คิดถึงวันเก่าๆที่เรารักกันบ้างสิ อย่าบอกนะว่าตลอดเวลาคุณไม่ได้คิดเป็นแฟนผมสักนิด... จิตใจของฟ้าทำด้วยอะไร!!" ฟ้าขยับตัวนั่ง มองหาเสื้อผ้ามาสวมใส่ " ฉันมีหัวใจ และหัวใจของฉันอยู่กับคนที่ฉันรักเท่านั้น....ก้องคือคนเดียวที่ฉันรัก รู้ไว้ซะด้วย" .......... จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 09:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ตื่นเช้ามาก้อมารออ่านเรยยยย จากคุณ : รักเราเท่าฟ้า - [ 21 พ.ย. 51 09:58:29 ]

ความคิดเห็นที่ 148 เจ็บปวดมั้ย!! ที่เห็นแฟนของเราโทรคุยกับคนรักเก่า...ด้วยสีหน้ามีความสุข...สุขยิ่งกว่าคุยกับเราที่เป็นคนปัจจุบันเสียอีก!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 09:58:33 ]

ความคิดเห็นที่ 149 เจ็บปวดมั้ย!! ที่มีคนรักเก่าของแฟนเรา...โทรมาคุยด้วยทุกเช้า-เย็น!! โดยที่เราไม่เคยรู้มาก่อน!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 10:00:19 ]

ความคิดเห็นที่ 150 จาก คห. 137 กระทู้ของตรู...ทำไมชาวสยามไม่มีใครแวะมา(ลงชื่อ)อ่านหว่า? เข้ามาลงชื่อคะว่า รออ่านเรื่องของคุณอยู่ จากคุณ : รากฐานที่ไม่มีเสา - [ 21 พ.ย. 51 10:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 151 เจ็บปวดมั้ย!! ที่เรา....ในฐานะเป็นแฟนของเธอ...จะกลายเป็น "คนรักเก่า" และคนรักเก่าของเธอ เลื่อนมาเป็น "คนปัจจุบัน".... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 10:06:42 จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 10:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 152 ขอบคุณคุณรากฐานที่ไม่มีเสาครับ... (ชอบชื่อล็อคอินของคุณเป็นการส่วนตัวครับ) ขอมิวสิค ให้ออมได้นั่งเศร้าสักเพลงได้ไหมครับ? “ .รู้ตัวดีว่าทำตัวไม่เหมือนใคร คิดอะไรก็พูดกันไปไม่แคร์ใครซะอย่าง ทำตามที่สมองสั่ง ทั้ง ๆที่ตรงข้ามกับหัวใจ ถามตัวเองว่าที่ทำไปเพื่อใคร ประชดตัวเองทำร้ายตัวเองอะไรที่ได้มา มีแต่เสียน้ำตาสับสนและต้องหวั่นไหว ต้องทรมานปวดร้าวไปทั้งตัวและหัวใจ จุดอ่อนของฉันอยู่ตรงที่หัวใจ ที่ทำเป็นแข็งแรง ที่ฉันแสดงที่แท้แทบขาดใจ อยากได้ทั้งความรัก อยากได้คนเข้าใจ ต้องซ่อนมันไว้ภายใน ไม่ใช่อะไร ที่แท้นั้นหัวใจ มันอ่อนแอ รู้ว่าเธอไม่ได้รักไม่สนใจ ลึกลงไป ก็แทบละลายทำใจไม่ได้ ทำเป็นเหมือนไม่แคร ที่แท้นั้นน้ำตาไหล เจ็บไปทั้งใจ และหาคนเข้าใจไม่ได้เลย จุดอ่อนของฉันอยู่ตรงที่หัวใจ ที่ทำเป็นแข็งแรง ที่ฉันแสดงที่แท้แทบขาดใจ อยากได้ทั้งความรัก อยากได้คนเข้าใจ ต้องซ่อนมันไว้ภายใน ไม่ใช่อะไร ไม่ต้องการให้ใครรู้ ว่าภายในใจ รักเธอเพียงใด และรัก...ทั้งหัวใจ...." จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 10:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 153 ติดยิ่งกว่าละครซะอีกนะเนี่ย  อ่านแล้วมันเศร้าอ่ะ คิดถึงตัวเองตอนที่ไม่อยากเสียคนรักไป  ใครๆ ก็อยากให้มันเป็นแค่ฝันร้าย....ที่ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเองจริงๆ    ฮือๆๆๆๆ โฮๆๆๆ จากคุณ : poomni - [ 21 พ.ย. 51 10:10:15 ]

ความคิดเห็นที่ 154 http://www.imeem.com/musiccente/music/MuAxrlPG// ใจร้าว!! สนับเพลงโดยคุณรากฐานที่ไม่มีเสาครับ จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 10:11:22 ]

ความคิดเห็นที่ 155 http://www.tlcthai.com/webboard/view_topic.php?table_id=1&cate_id=37&post_id=23646 ภาพประกอบเพื่อตอกย้ำความเจ็บปวด... บางครั้ง...ผลที่เกิดขึ้น...ก็ไม่ได้บ่งชี้ว่าผู้ชายคนนี้...เลวไปทุกอย่าง!! จากคุณ : ออมสินไตตั้น - [ 21 พ.ย. 51 10:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 156 มาจาก ห้องแป้ง  ลงชื่ออ่านค่ะ ^^ จากคุณ : Riona_Jang - [ 21 พ.ย. 51 10:17:14 ]