 |
********* 17 พฤษภาคม 2551 ถึง 17 พฤษภาคม 2552 การเดินทางของเวลา หัวใจ และความทรงจำ *********
อดีตเมื่อสามปีที่แล้ว
สองปีเต็มที่พูดคุยกันฉันท์เพื่อน
"เพื่อนกันน้อยกว่านี้ได้ไง"
นี่คือคำที่เราใช้ให้เสมอ
ย้อนไปเมื่อ วันที่ 17 พฤษภาคม 2551
วันนี้ของเมื่อปีที่แล้ว
ได้พบใครคนหนึ่ง คนนั้น ซึ่งเป็นเพื่อนกันผ่านหน้าจอมานานแสนนาน ได้เห็นหน้า พูดคุยตัวตนจริง ๆ
ความรู้สึกแรกที่เห็น " ตาบร้านี่แต่งตัวเหมือนจิ้งจก ข้างบนลายขวาง ข้างล่างลายพราง แถมยังทำผมหัวตั้ง ๆ อายุก็เท่ากันแต่งตัวพิลึก" (นึกวิจารณ์ในใจ)
ครั้งแรกที่ได้นั่งกินข้าวด้วยกัน (เดินดุ่ม ๆ เข้ามาทัก แล้วบอกว่าไปหาไรกินเลยนะ เพิ่งตื่นฉันหิว.... กำแท้ คนเพิ่งเจอกันครั้งแรก)
เข้าร้านอาหาร " ฉันสั่งเบียร์ได้ไหม " (เออ... ตามสบายเถอะแก เจอกันครั้งแรก ช่างมันก็เพื่อนกันนี่)
สั่งอาหารเสร็จ " เออ... เธอกินไปก่อนนะ อาหารมาก็ไม่ต้องรอฉันเดี๊ยวฉันไปหาเพื่อนก่อนเดี๊ยวมา" (พูดจบก็ลุกขึ้นไปเลย ในใจคิด อะไรของมันวะ แต่ไม่สนใจ อาหารมาเราก็กิน)
ระหว่างมื้อแรกที่รู้จัก กินไป คุยไป ปรึกษาหารือ หน้าที่การงานกันไป และแล้วมื้อนั้น พ่อจิ้งจกหัวตั้ง ก็เลี้ยงข้าวมื้อนั้น (มีน้ำใจมากมาก)
เสร็จธุระ ต่างคนต่างจะแยกย้าย (เออ... บ้านใครบ้านมัน)
"เธอจะไปไหน"
"ไม่รู้ดิ ดูหนังมั๊ง ไม่มีไรทำ ลองดู การดูหนังคนเดียวครั้งแรกในชีวิตของฉันนะ"
"ไปดิเดี๊ยวฉันไปดูเป็นเพื่อนก็ได้" (เออ.... ดีใจมีเพื่อนดูด้วย กลัว ๆ เหมือนกันไม่เคยเข้าโรงหนังคนเดียว แต่ในใจคิด ครั้งแรกของการดูหนังคนเดียวไม่ได้ทำอีกละ แต่เออ ช่างมันเหอะ ไว้คราวหน้าก็ได้ ไปกับเพื่อนก็ได้ เพื่อนอุตส่าห์มีน้ำใจ........ แต่หลังจากนั้นจนวันนี้ก็ยังไม่มีโอกาสได้ดูหนังคนเดียว 555)
ระหว่างดูหนัง (มีคนคอยอธิบายให้ฟังเบา ๆ ประมาณว่าดูหนังตามเนื้อหาไม่ทัน เออ ก็ดีเหมือนกัน)
ดูหนังจบ "เธอจะไปไหน"
"จะกลับบ้านฝนมันตก ไม่เป็นไรนายกลับไปก่อนก็ได้ เดี๊ยวฝนซาแล้วฉันขึ้นแทกซี่กลับ"
"ไม่เป็นไรเดี๊ยวฉันรอเป็นเพื่อน" (โอ้เพื่อนฉันใจดี แต่เกรงใจ ฝนเจ้ากรรมก็ไม่หยุดสักที)
ในที่สุดรอหยุดตกไม่ไหว จะฝ่าฝนกลับไป เพื่อนก็แสนจะใจดีมีน้ำใจ (ประทับใจมากมาก) ฝ่าฝนออกไปเรียกรถให้ แถมยังเอากระเป๋าเป้ บังฝนส่งจนขึ้นรถ
"ขอบใจนะ นายไปไหนต่อ"
"ไปเที่ยวต่อ"
"อืม... โชคดี"
จากนั้นก็แยกย้าย คืนนั้นมี sms มา จำได้ว่า บ่นว่าเที่ยวไม่สนุก ก็เลยได้แต่นึกขำในใจ ว่าแล้วจะไปทำไม
พ้นคืนนั้น....
เราก็โทรคุยกันตลอด ทุกคืน และทุก ๆ คืน
ณ วันนี้ 17 พฤษภาคม 2552
365 วันผ่านไป ไม่มีวันไหนที่จะไม่มีเรื่องของผู้ชายในความรู้สึก
มหัศจรรย์นัก การเดินทางของเวลา หัวใจ และความทรงจำ
................
ที่รักค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง กับหนึ่งปีที่ผ่านมา
ความรู้สึกรัก ห่วงใย ผูกพัน มีค่ามากเสียเหลือเกิน
ลูกอืดรักนี่นี๊มากมายนะคะ
รักเสมอมา และรักเสมอไปค่ะ
จากคุณ :
intimacy   
- [
17 พ.ค. 52 01:18:59
]
|
|
|
|
|
|
