วันนี้ไม่มีไรทำ ว่างๆ ก็นั่งคิดอะไรไปเพลินๆ
ก็นึกถึงอดีตที่เคยทำไม่ดี ก็เลยจะมาบ่นให้ฟังเล่นๆ
คือ จะว่าไปแล้ว... เรียกแฟนก็ไม่เชิงหรอกนะ ประมาณว่า
ผมคบในฐานะที่มากกว่าเพื่อน ผมใช้คำว่ากิ๊กแทนหล่ะกัน
ซึ่งเทอเป็นฝ่ายจีบผม แต่ผมยังไม่ยอมเป็นแฟน
เธอก็มีน้อยใจบ้าง แต่ก็นะ
เข้าเรื่องเลยหล่ะกัน....
--------------------------------------------------------
คนเนี่ยไม่รู้มายังไง ฟ้าเห็นเราโสดก็เลยส่งมามั้ง คนนี้เข้ามาในชีวิตตอน ม.4
ผมก็ไม่รู้ว่าเอาเมล์ไปโพสในเว็ปไหน ตอนไหน
เธอแอดเมล์ผมมาก่อน เธออายุน้อยกว่าผม
เธอเทคแคร์ผมดีทุกอย่าง จนผมใจอ่อน
ให้เบอร์เทอไป และก็คุยกัน
แต่คงเป็นเพราะตรงนี้นี่แหละ ที่ทำให้ผมไม่เห็นคุณค่าของความรัก....
ผมในตอนนั้นก็ออกจะงี่เง่า ทำอะไรไม่ค่อยคิด
ทำร้ายจิตใจเธออยู่บ่อยครั้ง (ก็คนมันไม่เคยรักใครนิ)
สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายเลิกติดต่อ และหายไปจากชีวิตเธอ
เพราะความที่ผมรักใครไม่เป็นนี่แหละ
ทุกวันนี้ก็ยังงงเลย ทำไมผมต้องทำแบบนั้น
คงเพราะอ่อนต่อความรักละมั้ง...
และตอนนั้นมีถือผมก็หายพอดีด้วย ซิมก็หาย
เลยสิ้นวาสนากันแค่นั้น
--------------------------------------------------------
ที่ผมอยากจะบอกทุกคนคือ
เวลาไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้
ถ้าคุณยังมีคนที่รักคุณ
อย่าทำให้เค้าเสียใจ รักเค้าให้มากๆ
อย่าเหมือนผมตอนนี้ที่เสียคนดีๆ คนนึงไป
จะขอโทษตอนนี้ก็คงสายไปแล้ว....
ถ้าทำอะไรผิดไป อภัยได้ก็อภัยกันเถอะนะ
เดี๋ยวจะเหมือนผม ที่ต้องโดดเดี่ยวกับความเหงา
ไม่มีใครมารัก
แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 52 02:52:54