Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  
 


- - รักแรกของผม - - ขอระบายและช่วยเข้ามาตอบกันหน่อยคับ vote  

    --- รักแรกของผม ---
    เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนคนนี้มา 6 ปี แล้วครับ ซึ่งเป็นแฟนคนแรก แล้วเธอก็บอกว่าผมเป็นแฟนคนแรกของเธอเช่นกัน

    ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบง่าย ผมเป็นคนไม่โรแมนติก มีพาไปเที่ยวห้าง กินข้าวดูหนังบ้าง
    อยากจะพาไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือเที่ยวอย่างอื่นบ้างผมก็ไม่มีเงิน ไม่มีรถที่จะพาเธอไปได้ พาไปเที่ยวได้ดีที่สุดก็แค่นี้

    ในวันเกิดของเธอบางปีผมก็ลืม ปีไหนที่ไม่ลืมผมก็จะซื้อของขวัญให้กับเธอ มีอยู่ปีหนึ่งผมได้เตรียมของขวัญและเค้กวันเกิดจะไปทำเซอร์ไพรส์ที่บ้านของเธอ
    แต่แล้วกับไม่ได้ทำเพราะเธอได้ออกไปกับญาติของเธอที่บ้าน ผมก็ไม่ได้ผิดหวังอะไร เก็บของขวัญไว้ให้เธอในวันอื่น แล้วผมก็คิดว่าต่อไปทำอะไรผมคงต้องบอกเธอก่อน
    เพราะทำเซอร์ไพรส์ที่ไรไม่เคยได้ซะที

    ผมคิดมาตลอดว่าเธอเป็นคนดี เรียบร้อยมาก นิสัยดี ใสซื่อ
    ผมก็ปฎิบัติตัวกับเธอดีทุกอย่าง ไม่เคยคิดจะไปมีใครคนอื่น วาดฝันอนาคตไว้สวยหรู คิดว่าต้องแต่งกับคนนี้แน่นอน
    และผมก็คิดว่าเธอก็ดีกับผมมาก คิดว่าเธอคงคิดเหมือนกับผม ที่จะมีชีวิตคู่ด้วยกันตลอดไป

    ตอนคบกันอยู่ เธอก็จะเล่าเรื่องทุกอย่างให้ผมฟังหมด เรียนมาด้วยกับแล้วก็แย่งกันไปทำงานคนละที่ เธอไปมีคุยอะไรกับใคร หรือไปไหน ไปทำอะไรกับใคร
    ก็จะเล่าให้ผมฟัง มีบางครั้งที่ผมต้องถามว่าวันนี้ทำอะไรมาบ้าง เพราะผมเป็นห่วงเธอ เธอถึงจะเล่าให้ฟัง
    ทุกเรื่องหรือเปล่าผมไม่รู้ แต่ผมคิดไปเองว่าคงเล่าหมดทุกเรื่อง เพราะผมมีอะไรก็บอกเธอหมดทุกเรื่อง ผมไว้ใจเธอมาก เวลาของการเป็นแฟนก็ผ่านไปเรื่อยๆทุกปี

    จนเข้าสูปีที่ 4 ของการเป็นแฟนกัน
    ผมก็ได้ถามเธอตามปกติ เธอก็เล่าว่า มีคนที่ทำงานมาคุยกับเธอ โทรมาคุยกับเธอตอนเช้าๆ ก่อนไปทำงาน และตอนเย็นก็โทรมาคุย ผมก็ได้เตือนเธอไปว่าอยากไปยุ่งกับเค้ามากนัก
    เค้าจะเข้ามาจีบเธอ เธอก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอก เป็นเพื่อนที่ทำงานก็ต้องมีคุยบ้าง ผมเคยทะเลาะกับเธอเรื่องของคนๆนั้น หลังจากที่ทะเลาะกัน
    ผมก็ปรับความคิดผมใหม่ ผมก็ปล่อยไปไม่ค่อยจะยุ่งกับเรื่องของคนๆนั้นเพราะผมไว้ใจเธอ บางครั้งที่ไปเที่ยวกันอยู่ เค้าคนนั้นก็จะมีโทรมา แต่เธอก็ไม่ได้รับ คงกลัวผมจะโกรธ
    ผมก็ถามเธอว่าเค้าโทรมาบ่อยเหรอ เธอก็ตอบว่ามีบ้าง เพราะช่วงหลังนี้ เธอไม่ค่อยจะเล่าอะไรให้ผมฟังแล้ว ยิ่งเรื่องของคนๆนั้นเธอไม่ได้เล่าเลย
    ผมก็มีถามไปว่าทำไมไม่บอก เธอบอกว่าเธอกลัวบอกไปแล้วผมจะโกรธ เพราะผมไม่ชอบเค้าคนนั้น เธอก็ยืนยันว่าไม่มีอะไรหรอก

    พอมาถึงปีที่ 5 ของการเป็นแฟนกัน(เมื่อปีที่แล้ว 51)
    เธอก็ไปเรียนต่อโท เวลาเจอกันก็น้อยลง โทรไปบ้างทีก็คุยได้แปบเดียว เพราะเธอต้องการอ่านหนังสือ ผมก็เข้าใจเธอ ก็ไม่ได้กวนเธอ
    ตอนเธอเรียนอยู่ผมก็ไม่เคยไปรับเธอหลังจากเรียนเสร็จเลย และตรงนี้เองที่เป็นความผิดพลาดของผมที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นมา ผมขาดความดูแลเอาใจใส่เธอ ผมไม่เสมอต้นเสมอปลาย

    ต่อมาปีที่ 6 ของการเป็นแฟนกันและสิ้นสุดความสัมพันธ์(ปีนี้เอง 52)
    ในปีนี้ก็มีทะเลาะกันเรื่องเงินทอง มาถึงวันเกิดเธอในปีนี้ ที่คิดไว้เมื่อครั้งที่แล้วว่าอยากให้เธอได้เป่าเค้กวันเกิด และเป็นการขอโทษถีงเรื่องที่ทะเลาะกัน ผมก็นัดเธอก่อน(กันพลาด)
    แต่เธอบอกว่าวันเกิดเธอปีนี้จะไปทำบุญกับญาติที่บ้าน ผมก็เลยนัดเธอก่อนวันเกิด 1 อาทิตย์ ผมได้สัญญากับเธอว่าจะซื้อของบางอย่างให้เธอ
    และผมก็ได้เตรียมเค้กวันเกิดไว้ให้เธอแต่ผมไม่กล้าจะให้ต่อหน้าคนทั่วไป(ผมเป็นคนขี้อาย) ผมก็เลยนัดเธอไปสถานที่หนึ่ง แต่เธอไม่อยากไป ผมก็เข้าใจไม่เป็นไร ก็เลยไปซื้อแค่ของขวัญที่สัญญาไว้
    จากนั้นก็เลยวันเกิดเธอมา ผมก็อยากจะให้เธอได้เป่าเค้กวันเกิดอีก ก็เลยนัดเธอไปที่ๆนั้น และเธอก็ได้เป่าเค้กวันเกิด แต่ผมสังเกตุว่าเธอไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรแล้ว

    และแล้วสิ่งที่ผมไม่อยากให้เกิดเมื่อ 2ปีก่อนมันก็เกิดขึ้นจนได้ เมื่อต้นเดือนนี้(ก.ค. 52) เธอเปรยๆว่า เธอคิดว่าบางที่เราสองคนอาจจะเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ ผมก็งงและคิดว่าเธอคงล้อเล่น

    วันที่1 ของการสิ้นสุดความสัมพันธ์
    และคำบอกนั้นก็มาเฉลยเมื่อ 3-4 วันที่แล้ว(ณ ที่ผมเขียนอยู่ตอนนี้) เธอมาบอกอีกว่าเราเป็นเพื่อนกันน่าจะดีกว่านะ ผมก็เริ่มไม่แน่ใจก็เลยถามไปตรงๆว่า จะเลิกกันใช่หรือเปล่า
    เธอก็ได้แต่บอกว่าตอนนี้เธอสับสน แล้วเธอก็ร้องไห้

    วันที่2 ของการสิ้นสุดความสัมพันธ์
    วันต่อมาผมก็ยังไม่แน่ใจว่าเธอจะเอายังไงกันแน่ เธอก็ได้แต่บอกว่าเราเป็นเพื่อนเถอะนะ ผมก็ถามเธอว่าเพราะอะไร เธอบอกว่าไม่รู้เธอสับสนอยู่แล้วมาบอกกับผมว่าเราเป็นเพื่อนกันเถอะนะ
    ผมก็คิดว่าผมทำอะไรผิด ตอนนั้นพยายามคิดจะเปลี่ยนตัวเอง

    วันที่3 ของการสิ้นสุดความสัมพันธ์
    วันรุ่งขึ้นผมคิดอยากให้เธอกลับมา เลยส่งเพลง กลับมา ของ 2 day ago kids แล้วให้เธอตอบคำถามจากเพลงนั้น และแล้วเธอก็บอกว่า เธอไม่รู้ว่าเธอปันใจให้ใครอื่นหรือเปล่า
    ผมก็ถามไปว่าเค้าเป็นใคร เธอบอกว่าผมจะน่ารู้ว่าใคร ผมก็บอกว่าใช่คนที่มาจีบแล้วคนที่ผมห้ามไม่ให้ยุ่งนั้นหรือเปล่า เธอก็ตอบว่าใช่(ตอนนั้นผมปวดใจมาก) และเธอก็บอกว่าเธอสับสน
    แต่ผมก็ได้ถามคนอื่นๆและก็รู้เรื่องของเธอมาพอสมควร ผมคิดว่าคงต้องเลิกกันแน่ๆ
    และวันนี้เองเป็นวันที่ผมต้องเอาของไปคืนกับเธอด้วย ตอนเจอกันผมทำอะไรไม่ถูก ได้แต่หลบหน้าไม่กล้าสบตา ผมก็ถามเธอว่าเพราะอะไรผมอยากได้ยินจากปากของเธอไม่ใช่คนอื่น
    เธอก็บอกว่าช่วงหลังๆเราสองคนห่างกัน และคนๆนั้นก็มาจีบพอดี มาคอยเทคแคร์เธอ เธอจึงคิดว่าเธออาจจะปันใจให้เค้าคนนั้น แล้วเธอก็บอกว่า เธอบอกเลิกผม แต่เธอร้องไห้นะ
    ผมก็ถามไปว่าคบกันนานเท่าไรแล้ว เธอบอกแต่ว่าได้สักพัก ผมก็ถามไปว่า 1เดือนได้หรือเปล่า เธอก็บอกว่าน่าจะมากกว่านั้น สักพักใหญ่ๆ
    ผมจึงคิดได้ว่าทำไมวันเกิดของเธอนั้นถึงไม่มีความสุขเหมือนปีที่ผ่านๆมา เธอมีคนอื่นแล้วนี่เอง
    หลังจากนั้นผมก็ส่งเธอกลับบ้าน แล้วบอกเธอว่าดูแลตัวเองดีๆนะ ขอให้เธอได้เจอคนที่ใช่จริงๆนะ เธอก็บอกขอโทษผม(ขอโทษมาหลายครั้งแล้ว)
    ระหว่างทางที่ผมกลับบ้าน ผมก็คิดว่าเธอจะตัดใจจากผมจริงหรือเปล่า ทำไมไม่บอกให้เด็ดขาดไปเลย เพราะเธอบอกว่า เธอยังอยากให้ผมเป็นเพื่อนที่ดีแบบนี้ต่อไป
    ผมเลยโทรไปถามเธอว่า เราไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมแล้วใช่ไหม ถ้าใช่ผมอยากจะให้เธอบอกมาตรงๆเลย ไม่ใช่ยังให้ความหวังผมอยู่ และผมก็ไม่อยากได้ยินคำขอโทษอีก ครั้งเดียวผมก็รู้แล้ว
    ผมเลยบอกว่าถ้าไม่กล้าพูดขอเป็นการกระทำก็ได้ แบบว่าไม่ต้องโทรมาอีก(ปกติเธอเลิกงานกลับถึงบ้านเธอจะโทรยิงมาหาผม) เพราะ สองสามวันนี้เธอยังโทรมาอยู่ผมเลยไม่แน่ใจ
    หรือไม่ก็ขอคำตอบจากชื่อบนหัว msn ก็ได้ให้เธอเขียนไว้

    วันที่4 ของการสิ้นสุดความสัมพันธ์
    วันรุ่งขึ้น ชื่อบนหัว msn ของเธอขึ้นว่า ขอโทษสักร้อยครั้งก็ไม่พอ ผมเลยถามเธอไปว่านี้คือคำตอบเหรอ เธอบอกว่าเปล่าเธอขอเวลาหน่อย แต่ผมไม่อยากเห็นคำขอโทษอีกแล้ว ผมเจ็บปวดมาก
    ผมเลยบอกเธอไปว่า ผมจะ Block เธอนะ เพราะผมไม่อยากเห็นคำขอโทษอีก เธอบอกว่าไม่ให้ Block
    ก่อนจากผมก็บอกเธอไปว่า ผมขอเดินไปเส้นทางของผมต่อ เธอจะเลี้ยวไปทางที่ดีกว่าก็ตามใจเธอ แต่ถ้าเธอเจอทางตันเมื่อไร ให้เธอกลับมาทางเดิมและผมจะกลับไปรับเธอจากนั้นผมก็ Block เธอ
    มาถึงตอนดึก เสียงโทรศัพท์ก็ไม่ดังขึ้นตามปกติ นี่คงเป็นการตัดสินใจของเธอแล้วมั้ง แล้วทำไมตอนเช้าต้องมาขอเวลาผมด้วย

    ความสัมพันธ์ก็สิ้นสุดกันแค่นี้  ตลอด 6 ปีที่ผ่านมาผมมีความสุขมาก และจะเก็บเป็นความทรงจำตลอดไป
    ผมไม่โทษใครทั้งสิ้นได้แต่โทษตัวเองที่ไม่ดูแลความรักให้ดีๆ และผมคงไม่เข้าไปขัดขวางกลายเป็นมือที่สามสำหรับเค้าทั้งสองคน

    แต่ผมยังสงสัยอยู่ว่า
    - 6ปี ที่ผ่านมาเธอคิดกับผมแค่เพื่อนที่ดีคนหนึ่งเหรอ
    - ช่วงที่ห่างกัน สองสามเดือน ทำให้ใจเธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเธอเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แต่ผมไม่รู้ตัวตนเธอเอง
    - ผมยังดีไม่พอและไม่พร้อมที่จะมีแฟนใช่เปล่าครับ
    - ผมเป็นคนจริงจังกับความรักมากไปใช่เปล่าครับ
    - ทำไมเธอถึงเพิ่งมาบอกกับผมทั้งที่คบคนนั้นไปได้สักพักใหญ่ๆแล้ว
    - เธอยังจะกลับมาหาผมอีกหรือเปล่า หรือการไม่โทรครั้งล่าสุด เป็นคำตอบสุดท้ายไปแล้ว แต่ตอนเช้าก็ยังขอเวลาผมอยู่เลย
    - แล้วถ้าเธอกลับมา เธอจะเป็นแบบนี้อีกหรือเปล่า

    ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มั้งครับ บทสรุปมีอย่างเดียวคือแยกกันคนละทางเหรอครับ


    .....สุดท้ายนี้ผมก็ยังรักและเป็นห่วงเธออยู่เสมอ.....
    ขอบคุณทุกท่านที่ฟังผมระบายนะครับ
    ใครตอบข้อสงสัยผมได้ช่วยตอบหน่อยนะครับ


    ขอยืมคำจากกระทู้แถวๆนี้หน่อยครับ จำไม่ได้แล้วว่ากระทู้ไหน
    - - - ความรักไม่ได้ทำให้เราเจ็บ...แต่ความคาดหวังต่างหากที่ทำ - - -

จากคุณ : Gasza
เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 52 12:26:34

[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com