Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
สามปีกับความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถระบุได้  

เพือนคนนึงบอกผมไว้ว่า "คนเราล้มที่ไหน ก็ต้องลุกที่นั้น จะก้าวต่อไป ทั้งๆที่ล้ม คงเป็นไปไม่ได้" ในวันนี้ผมก็คงเป็นเหมือนคนที่หกล้ม และกำลังใ้ช้มือค้ำตัวเองขึ้นมา เพื่อจะให้ตัวเองลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง การหกล้มแท้จริงแล้วเป็นเรื่องปกติ แต่ผมหกล้มคราวนี้คงจะลงผิดท่า เผลอดันเอาหัวไปกระแทกพื้นซะงั้น เป็นเหตุให้ต้องนอนฝันอยู่ถึงสามปีกว่าจะตื่น จริงๆ แล้วจะว่าหลับยาวขนาดนั้นก็ไม่ใช่ แต่หลับๆ ตื่นๆ แต่ไม่ยอมลุกซะที่

วันนี้ที่ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้ง และพูดกับตัวเองว่า "ผมพอแล้ว" ถ้าเป็นฝรั่งก็บอกว่า "It's enough." ผมพอแล้วกับการหลอกตัวเอง พอแล้วกับการห่วงคนอื่น โดยลืมที่จะห่วงตัวเอง พอแล้วกับการต้องเสียโอกาสกับการรอค่อยลมๆ แล้งๆ

วันนี้ แม้ผมจะยังไม่แข็งแรงพอ ที่จะลุกขึ้นยืนได้ แต่แขนของผมจะช่วยค้ำ ลำตัวของตั้งตรง และขาของผมจะดันตัวเองขึ้นมาให้ได้ในที่สุด แม้จะไม่มีใครประกันได้ว่า ในชีวิตนี้ผมจะไม่หกล้มอีก แต่อย่างน้อยทุกครั้งที่ผมวิ่งผ่านมาบนทางเส้นนี้ ก็จะได้จำไว้ว่าจะไม่เผลอสะดุดหินก้อนโตก้อนนั้นอีก

แค่ผ่านมาบ่นๆ เฉยๆ ครับ

แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 52 16:42:56

จากคุณ : ไม่รวยแต่โง่
เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 52 15:58:01




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com