ความคิดเห็นที่ 1 ขออนุญาตปาดดค่ะ มารออ่าน ^_____^  yuri ก็ชอบ จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 11:51:31

ความคิดเห็นที่ 2 ปาดด้วยคนค้าบบ ~ คุณสาวแว่นเนี้ย เห็นอ่าน ทั้ง yaoi ทั้ง yuri เลยน้า อิอิ ^___^ จากคุณ : บ๊อกเซอร์บนราวตากผ้า เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 11:55:09

ความคิดเห็นที่ 3 ปี่พาทพร้อม ระนาทพร้อม ขาดคนตีฉิ่ง  มารอรับสมัคร จากคุณ : Gaea เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 11:55:53

ความคิดเห็นที่ 4 อยากรู้มั่งอ่า  อิอิ จากคุณ : ถุงกาแฟ เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 11:57:04

ความคิดเห็นที่ 5   ไคลแม๊กซ์มันก็ดำเนินมาต่อเนื่องจนกระทั่งนั่งรถกลับนี่แหละ ด้วยความที่คนมันเยอะแล้วรถมีแค่คันเดียวก็เลยต้องเบียดๆกัน เราก็ได้นั่งใกล้กะเค้าด้วยความที่รู้สึกอะไรก็ไม่รู้ เราเลยไปโอบเค้า มามะมาอยู่ในอ้อมแขนชั้นซะดีๆ เค้าก็ยอมให้เราโอบ ในใจตอนนั้นกำลังต่อสู้กันสุดฤทธิ์ เกือบจะไปหอมแก้มเค้าแล้วแหละ แต่มาคิดอีกทีเอออย่าดีกว่า เราต้องให้เกียรติเค้า อย่าไปฉวยโอกาส แต่หลังจากเรื่องคืนนั้น เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ กะความรู้สึกตัวเอง เหมือนมันอยากจะหนีเค้าไปไกลๆ เพราะอะไรก็ไม่รู้ เพราะกลัวจะเสียเค้าไปมั้ง เหมือนพยายามจะลบความรู้สึกตัวเอง ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม มันเปลี่ยนไป ถ้าใครเคยเป็นแบบนี้น่าจะเข้าใจเรานะ และเราเองก็รู้สึกเหมือนกันว่าตัวเค้าเองก็เปลี่ยนไป คือ เรากะเค้าหลังจากวันนั้นคุยกันน้อยลง เหมือนต่างคนต่างหลบๆอ่ะ ไม่เล่นกันมากเหมือนก่อน จนเพื่อนรอบข้างเริ่มสังเกตได้ แล้วเพื่อนที่ต้องไปเทคเค้าด้วยกันกันเรา ปล.มันก็คือเพื่อนสนิทกะเรานี่แหละ มันก็บอกว่า เออรู้นะว่าแกรู้สึกยังไงกะเค้า ก็ใจเย็นๆไว้ละกัน ค่อยๆคิด ให้มันค่อยๆเป็นค่อยๆไป ก็เชียร์นะเว้ย แต่อย่าพึ่งไปทำอะไรมาก พูดง่ายๆ คือ เอ็งอย่าเผลอไปแต๊ะอั๋งเค้าเข้าล่ะ เด๋วเค้ากลัวเอ็งซะเปล่าๆ เราก็อือๆ รับปากมันว่าพยายาม เพราะไม่อยากเสียเค้าไป... เหมือนเพื่อนจะพยายามดันนะ ให้เรากะเค้ากลับมาเหมือนเดิม มันก็ดีขึ้นช่วงนึง กลับมาเล่นกันและ"หยอด" กันเหมือนเดิม อันตัวข้าน้อยตอนนั้นนี้อกแทบระเบิดตาย เพราะอยากบอกรักใจจะขาด มันอยากจะรีบๆพูด อยากจะรีบๆบอกอ่ะ เพราะว่าเค้าเองก็ใกล้จะกลับแล้วไง มันตอนนั้นก็ไม่รุ้จะทำไง เคยทำทีเป็นปรึกษาบอกเค้าอ้อมๆว่าเราอ่ะ รักเพื่อนคนนึงมากๆ แต่อยากจะหลบเค้าไปไกลๆ เพราะทำไมไม่รู้ เค้าก็บอกว่าเพราะคุณรักเค้ามากไง(ก็รักแกนั่นแหล่ะ ยายรั่วเอ๊ย) เราก็บอกใช่ เรารักเค้ามาก และไม่อยากเสียเค้า ไม่อยากเสียเพื่อน เค้าก็อืมมม แกน่าสงสารว่ะ แต่คิดว่าเค้าคงเริ่มระแคะระคายบ้างแล้วล่ะ เราก็พยายามมากในการที่จะหาวิธีบอกรัก ถึงขนาดหัดร้องเพลงจีน เพื่อที่จะบอกรักเค้า พอร้องให้เค้าฟังถึงท่อน "หว่ออ้ายหนี่" เค้าก็บอก เออชั้นรู้แล้ว..ใครๆเค้าก็รักชั้นทั้งนั้นแหละ แล้วเค้าก็หัวเราะและรั่วของมันไปต่อ เราก็เลยแกล้งพูดว่า ....(ชื่อเค้า)ชอบ huyou เรา ：huyou มันเป็นภาษาจีนซึ่งมันแปลได้หลายความหมายอ่ะ จะแปลว่าแกล้งก็ได้ -อแหลก็ได้ หลอกลวงก็ได้ ซึ่งรอห้องจีนศึกษามาคอนเฟิร์มอีกทีละกัน แต่การที่เรากะเค้าชอบ huyou กันนี่แหละมันทำให้เป็นเรื่อง ที่เราคิดไปเองแค่ฝ่ายเดียว T_T จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 12:07:58 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 6   ใกล้จะจบแล้วจ้ะ หนูจะได้ไปเรียนตอนบ่ายแระ เรื่องราวก็ยังดำเนินมาไม่สุดซะที แต่ก็นะสรุปตอนนี้ก็คือ เดี๊ยนพลาดไปแล้วค่ะ แนะนำ ให้ไปหาเพลงพลาดของเอนโดรฟินมาฟังดูนะ โดนสุดๆ โอ๊ยๆ ได้ยินแล้วอยากจะร้องไห้ ก็มีคือนึงเราก็ไปนอนกะเค้า(แกคิดอะไรของอยู่แก ฮึ) เราก็คิดว่าอืมๆ บอกมันแ-ง ซะคืนนี้เลยไหนๆก็ไหนๆ แระ เผลอๆอาจจะได้มีคนนอนกอดซะที(ฮู้เร้) เราก็บอกกะเค้าว่า หว่อ: นี่ๆแก อยากรู้ป่ะว่าชั้นชอบใคร หนี่: ไม่อยากรู้ว่ะ (คิดว่าเจ้าตัวน่าจะรู้แล้วแหละว่าเป็นเค้า) แล้วเค้าก็ทายไปเรื่อย คนนั้นเหรอ คนนี้เหรอ หว่อ:ไม่ใช่สักคน มันเพื่อนสนิททั้งนั้นคิดอะไรสยิวกิ้วกะพวกมันไม่ลง ไม่อยากรู้จิงอ่ะว่าใคร ชั้นว่าเผลอๆ แกอาจจะรู้จักกะเค้าก็ได้นะเว้ย หนี่:ไม่อ่ะ ชั้นจะนอน แกก็นอนได้แล้ว พรุ่งนี้แกมีเรียนมะช่ายเหรอ หว่อ: แก ขอชั้นกอดแกหน่อยดิ่ (คิดบ้า พูดบ้า ทำบ้า ไรของ-งฟระ - -") หนี่: ไม่เว้ย!! หว่อ:...........(ฮือ พลาดแล้วช้านนน ) และแล้วค่ำคืนนั้นก็ผ่านไปแบบนอนเงียบๆ ทั้ง 2 ฝ่าย - -" ไว้เย็นๆค่อยมาต่อนะ อือๆ จะเล่าให้จบจนกว่าวันเค้าจะกลับเลย ว่ามันจะเป็นไง อยากให้เข้ามาแชร์ความเห็นกันเยอะๆอ่ะ แบบว่าช่วงนี้เราบัั่นทอนตัวเองมากมาย กินไม่ได้ นอนไม่หลับ เพราะช้ำรักจากอาหมวยแผ่นดินใหญ่...เฮ้ออ เสียเหงื่อให้กีฬา ดีกว่าเสียน้ำตาให้สาวหมวย รู้ซึ้งประโยคนี้ก็วันนี้เองล่ะก๊า T_T จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 12:27:13 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 7 ทำใจค่ะ ... เกิดเป็นเลส สมัยนี้ แสนลำบาก อันว่าหา แฟนนั้นยาก เป็นไหนไหน ก็จริงอยู่ อันนารี มีมากมาย แต่ก็ใช่ เขาจะชอบ ญ เหมือนเรา           บางคนก็ ทำเป็นเท่ มาให้หลง           แต่ต้องปลง เพราะนั่นแค่ บุคลิกเขา           แค่สาวห้าว ที่ชอบชาย ไม่ชอบเรา           เราก็เศร้า กินแห้ว กันต่อไป บางคนก็ สวยหวาน ตรงสเปค ชอบมาอ้อน กุ๊กกิ๊กเล็กๆ ให้เราหวั่นไหว แต่ว่าเขา ก็ไม่ได้ คิดอะไร รู้บ้างมั้ย มีคนคิดไป ไกลแล้วเธอ ~           เห็นคนไหน น่ารัก ก็แค่นั้น ..           เค้าไม่ชอบ ญ ด้วยกัน ก็แห้วเสมอ           ลำบากนัก อยู่คนเดียว ก็ได้เออ           ซักวันเหอะ เราคง . . . . . . . ปลงไปเอง (- -") (อ่าว!?) แต่เราไม่เคยชอบเพื่อนเลยอ่ะ เพราะเป็นเพื่องมั้ง ยังไงเราก็คิดได้แค่เพื่อน ... เราชอบไปเล็งคนที่เราไม่รู้จักเลย ก็ได้แค่มองนั่นแหละ (^^") จขกท ก็หายเศร้าไวๆ นะคะ ^___^ จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 13:11:32

ความคิดเห็นที่ 8 อืม.. ค่ะ เคยหวั่นไหวเหมือนกัน แต่คิดอีกที ไปคิดกะมันได้ไงวะ --" รออ่าน ๆ จากคุณ : Aloof เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 16:40:46

ความคิดเห็นที่ 9   #7 http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F8181695/F8181695.html ลองไปแต่งกลอนวันแม่ส่งประกวดในนี้ดูนะครับ จากคุณ : พู่กันลายหมอก เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 17:17:23

ความคิดเห็นที่ 10   โหย ขอบคุณนะคะ สำหรับกลอนโดนๆ จาก คุณสาวแว่นเลี้ยวซ้าย มาต่อก็แล้วกันเนอะ พอหลังจากผ่านคืนนั้นไป เช้ามาเราก็ไปเรียนตามปกติ จริงๆมันก็ไม่ปกติหรอกเรียนวันอาทิตย์อ่ะนะ (เอาวันหยุดของตรูคืนมา T_T) ตอนเรียน เราก็แอบแว่บเอาขนมไปให้เค้า ไม่ได้ให้ตัวต่อตัวหรอก แบบว่าไปแขวนไว้กะลูกบิดประตูห้องเค้าอ่ะ... พอตกเย็น เหมือนจะมีเพื่อนอีกกลุ่มนึงพาเค้าไปกินข้าวมั้ง เราก็เออๆ ไปด้วย แต่ไปแล้วมันกร่อยมากๆเลยอ่า แบบเค้าเย็นชากะเรามาก(ก็สมควรอยู่หรอก)ถึงคุยพอเป็นมารยาท แล้วไอ้คุณเพื่อนทสนิทของเรามันก็แอบมากระชิบว่า เมื่อคืนแกไปก่อเรื่องอะไรไว้วะ เค้ามาเล่าให้ชั้นฟังหมดแล้ว เฮ้ย อย่าเฮิร์ทดิ่วะ เดี๋ยวเค้าก็รู้หรอก ตึ่งงงงง เพล้งงงง เสียงอะไรบางอย่างข้างในใจ มันแตกสลายไปแล้วววว อือ กรูจะกลับแล้ว คือ แบบอยู่แล้วมันอึดอัดอ่ะ ไม่อยากทำหน้าเหมือนศพให้เค้าเห็นว่ะ ตอนนั้นใครๆก็บอกว่าหน้าเราเหมือนคนใกล้ตายมาก เพื่อนก็พยายามดึงๆไว้ เออ ช่วยดูแลเค้าหน่อย เค้าจะกลับแล้ว แต่ถ้ามรึงไม่ไหวจึงๆ ก็แล้วแต่เว้ย และแล้วก็พยายามฝืนมันต่อไปและเราก้อนั่งพิมพ์เมสเสจใส่มือถือให้เค้าอ่าน I'm sorry forgive me,plz พอเค้าได้อ่านก็ทำหน้างงๆ นิดนึง เค้าก็บอกเออไม่เป็นไร ไม่ได้โกรธอะไร ยังไงก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนิ่ แต่มันไม่ใช่อ่ะ พยายามจะไม่เศร้าให้เค้าเห็นแต่มันก็ไม่เหมือนเดิม เหมือนยิ่งห่างๆ กันเข้าไปทุกทีๆ(พิมพ์ไปน้ำตามันจะไหล T_T)เอาเป็นว่า้ เรื่องตอนนี้มันจบตรงนี้ละกัน เหตุการณ์มันพึ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเองอ่ะ ยังเฮิร์ทอยู่เลย เอาเป็นว่าสิ่งสุดท้ายที่ทำให้เค้าวันนี้คือ เอาขนมที่เค้าชอบไปแขวนไว้ตรงลูกบิดประตูห้องเข้า และก็มีจดหมายน้อยบ้าบอ เขียนระบายความในใจอะไรก็ไม่รู้ มีทั้งคำขอบคุณ คำขอโทษ บ้าบอ สารพัดที่จะนึกออก พร้อมกับทิ้งท้ายบอกเค้าว่า อือ ไม่อยากเสียเพื่อน และไม่อยากเสียคุณไปนะ...ซึ่งไม่รู้ตอนนี้เค้าจะกลับห้องแล้วเปิดมันออกมาอ่านแล้วยัง และทุกเย็นเราต้องพาพวกเค้าไปกินข้าว ซึ่งตอนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้มันไม่ไหวจริงๆ อ่ะ ไม่พร้อมที่จะเจอ เพราะไม่อยากจะบั่นทอนเค้า ถ้าเราไปหน้าเศร้าๆมันก็พลอยทำให้คนอื่นไม่มีความสุขไปด้วยอ่ะ ตอนนี้เราไม่ไหวจริงๆ ใครมีคำแนะนำก็ช่วยแบ่งปันกันนิดนึงนะ เค้าจะกลับวันเสาร์นี้แล้ว... จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 52 17:47:04 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 11 ทำใจจริงๆ ค่ะ สถานเดียว ... ญช ปกติ ยังอกหักกันได้มากมาย yuri ยิ่งต้องทำใจเผื่อๆๆ ไว้หลายเท่าเลยล่ะค่ะ T_T ไม่พร้อมที่จะเจอ ก็ยังไม่ต้องเจอ .. พาไปกินข้าว คนอื่นพาไปบ้างก็ได้ ตอนนี้สภาพจิตใจคุณก็แย่ เค้าเองก็อาจจะเข้าหน้ากับคุณไม่ค่อยติด เพื่อนคนอื่นก็กร่อยๆ ไปด้วย สู้เอาเวลามาทำใจให้เต็มที่ จนกลับมาเป็นปกติ สามารถไปส่งเค้ากลับได้พร้อมรอยยิ้ม จะดีกว่านะคะ ^__^ จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 52 13:14:06

ความคิดเห็นที่ 12   เมื่อคืนวันจันทร์ เราก็ออนคิวคิว(คือคนจีนส่วนใหญ่จะเล่นคิวคิวอ่ะ น้อยคยที่จะเล่นเอ็ม) ก็รอเค้านั่นแหละ จู่ๆ เค้าก็ทักขึ้นมาว่า (แปลแล้วนะคะ) ฉันคิดว่าตอนนี้เรายังเป็นเพื่อนกันไม่ได้ ฉันต้องใช้เวลาอีกนาน เพื่อที่จะยอมรับว่าคุณคือเพื่อน ฉันรู้ว่ามันโหดร้าย แต่ชั้นก็คิดว่ามันเป็นวิธีที่ดี สำหรับคุณและฉัน เวลาเจอกันคุณก็คิดซะว่า ชั้นเป็นคนแปลกหน้า และก็ไม่ต้องส่งอะไรมาให้ฉันอีก ขอบคุณ เหอ เหอ น๊อคค่ะ น๊อค ตายไปตรงนั้นเลย ทำอะไรไม่ได้จริงๆ ยอมรับสภาพ ทุกอย่างขึ้นอยู่กะเค้าแล้วจริงๆ ต้องทำใจยอมรับสภาพ ตอนนี้แบบเราหนีเค้ามากเลยอ่ะ ประมาณว่าพักเที่ยงเราจะไม่ยอมกินข้าวในคณะ ต้องออกไปกินที่อื่น จนเพื่อนด่าว่าเว่อร์(มรึงไม่เข้าใจกรู๊....T_T ไม่เจอก็ตัวเองไม่มีทางรู้หรอกเว้ย ทำในต้องใช้เวลา)เลิกเรียนเร็วเมื่อไหร่เราก็จะรีบกลับเมื่อนั้น แต่ เรายิ่งหนีเค้ามากเท่าไหร่ จริงๆแล้วมันก็อยากจะเจอเค้ามากเท่านั้น... อย่างน้อยได้ส่งเค้าขึ้นรถไปสนามบินก็ยังดี T_T จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 52 19:59:06 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาช็อคด้วยคนค่ะ ... เราเข้าใจนะว่าเค้าเองก็คิดว่าทำแบบนี้คงจะดีต่อทุกฝ่าย แต่ก็ตรงมาก แบบฉึบเดียวจบเลย ดังนั้น .. เราก็เข้าใจความรู้สึกคุณเช่นกันค่ะ T__T จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 13:42:44

ความคิดเห็นที่ 14 ว้า..สงสารจขกท จัง เป็นเราคงเสียใจมากๆเลย ขอให้เหตุการณ์คลี่คลายโดยเร็วนะ จากคุณ : พีนัทบัตเตอร์ เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 19:38:26

ความคิดเห็นที่ 15   ใจเย็นๆนะคะ เราว่าคุณเก่งมากๆเลยแหละ อย่างน้อยคุณก็ได้บอกความในใจออกไป ลองคิดดีๆ ..ตอนนี้คุณสบายใจมากๆแล้วแหละ เพียงแต่ความเศร้ามันมาบดบังไปเท่านั้นเอง เพราะอันที่จริงแล้วสิ่งที่คุณไม่สบายใจอยู่ มีแค่เรื่องเดียวคือ เค้ามีท่าทีไม่เหมือนเดิมกับคุณ - -" รอไปก่อนค่ะ ยังไงเสีย ความรักก็เป็นสิ่งที่สวยงามนะคะ มีคนรักดีกว่ามีคนเกลียดค่ะ จากคุณ : เมี้ยวววววววว เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 52 00:00:57 A:125.24.132.119 X:

ความคิดเห็นที่ 16   เหมือนสถานการณ์จะดีขึ้นหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ วันก่อนเพื่อนเราเค้ามาบอกว่า อือ เค้ามาบอกกรูแล้วนะ ว่าเค้าพร้อมที่จะเป็นเพื่อนกะมรึงแล้ว เพราะเค้าเองไม่อยากทำให้มรึงเฮิร์ท แ้ล้วไงล่ะ...- -" เหมือนจะดีขึ้นนะแต่..............ถ้าเจอกันก็ยังทำตัวไม่ถูกอยู่ดี แต่ที่เศร้าสุดๆ ตอนนี้คือ กลัวจะไม่ได้เจอหน้ากันครั้งสุดท้ายแค่นี้แหละ อย่างน้อยได้ยิ้มให้เค้าเห็นสักครั้ง ถึงแม้จะเป็นครั้งสุดท้ายก็ยังดี แล้วในกลุ่มที่มามันจะจะมีเพื่อนผู้ชายคนนึง เราเรียกมันว่าต้น(ชื่อไทยที่เราตั้งให้เค้าน่ะค่ะ) ต้นจะเป็นประมาณว่าคอยให้คำปรึกษาเราเรื่องเธอคนนั้นตลอด ต้นเคยบอกว่าอือ เดี๋ยวจะไปช่วยเคลียร์ให้เอามั้ย เราบอกไม่ต้องหรอก อย่าเลย เราขอให้ต้นช่วยแค่อย่างเดียวแค่นั้นแหละ คือ เรามีของจะให้เค้าน่ะ แต่คิดว่าตอนนี้เราคงเอาให้เค้าด้วยตัวเองไม่ได้แล้ว ฝากต้นเอาไปให้เค้าได้มั้ย ต้นก็บอก อือได้ๆ ว่าแต่ของที่ว่ามันเป็นอะไรอ่ะ บอกได้มั้ย เราบอกไปว่าเป็นรูปอ่ะ รูปอะไรเหรอ...ก็เค้าเคยบอกเราว่าเค้าชอบท้องฟ้าที่เมืองไทยมาก มันเป็นสีฟ้าและก็มีเมฆสีขาวๆ อยู่ด้วย สวยดี ไม่เหมือนที่บ้านเค้าที่เสฉวน ท้องฟ้ามันจะมัวๆ แบบครึ้มๆเหมือนฝนจะตกบ้านเราอ่ะ ถ้าใครเคยไปจีนแถวๆ เสฉวนก็น่าจะนึกออกนะ เพราะอากาศแถวนั้นมันชื้นๆ แดดก็ไม่ค่อยจะส่อง ตอนเราไปก็รู้สึกดีนะที่ไม่ร้อน แดดไม่มี เหงื่อไม่ออก แต่มันก็ไม่ใช่อยู่ดี พูดถึงของที่จะให้ต่อไม่รู้จะทำให้เค้าทันมั้ย แบบว่าเราไปตระเวนถ่ายรูปเมฆและท้องฟ้าให้เค้ามาอ่ะ แล้วก็ว่าจะเอามาแต่งๆ ซึ่งเรามีฝีมือมากก -*- ตอนนี้ยังงมๆอยู่เลย หนูทำไม่เป็นอ่าา จะพยายามทำให้มันทันนะ ซึ่งเราเองก็ไม่รู้ชัวร์ด้วยอ่ะดิ่ว่าเค้าจะกลับวันไหน ศุกร์หรือเสาร์ แล้วช่วงนี้เราก็ดันสอบด้วย (รู้สึกว่าพอจะสอบทีไร มักจะชอบมีเรื่องทุ๊กที ชีวิต -*-) ... ตอนนี้ขอตัวไปมิกซ์รูปให้เค้าต่อนะคะ แล้วค่อยมาว่ากันต่อ เศร้าอ่ะ ตื่นขึ้นมาทีไรก็จี๊ดๆทุกที เราจะไม่ได้เจอกะเค้าอีกแล้ว T_T จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 52 08:40:11 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 17 เอ่อ อย่าคิดมากเลยนะค่ะ จขกท เราก็เคยเจอเหตุการณ์ แบบนี้เหมือนกันค่ะ อ่านที่คุณเขียนๆแล้วเหมือนภาพวันวานมันตีกลับมาเลย (เหตุเกิดที่ต่างประเทศกับสาวไทยหน้าตาดีนี่แหละ) แรกๆก็ดีแสนดี เป็นเพื่อน คุยเล่นหยอดไปหยอดมา หยอกล้อสนุกสนาน แล้วก็เอาหัวใจเราไป พอเราเริ่มจะรู้สึกชอบเค้าจริง ชีก็ชิ่งหนีซะก่อนเลย แล้วให้เหตุผลว่า อยากให้เวลาเราไปทำใจให้ได้แล้วจะกลับมาเป็นเพื่อนใหม่ (โหดมาก T^T) (สรุปเสียเพื่อนไปด้วย ร้องไห้ไปหลายเดือนเลย เหอๆ) ณ เวลานั้นเพื่อน ญ ให้ปรึกษาก็ไม่มี เพราะ ณ เวลาที่ชีจากไป เพื่อนสนิทอีกคนก็ดันมาโกรธเรา เลยเลิกคบกันไป พอดี (เรียกว่าซวยซ้ำซ้อนค่ะ) กว่าจะทำใจได้ก็เล่นเอานานโขเลยค่ะ จากคุณ : ReiKoN^o^!! เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 52 22:37:52

ความคิดเห็นที่ 18 แง้....เข้าใจความรู้สึกเลยอ่ะ T T จากคุณ : Minky Monkey เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 52 23:34:39

ความคิดเห็นที่ 19   อืมๆ มาต่อนะ วันนี้ตอน 8 โมงเช้าเค้าก็จะไปแระ รอส่งๆ ระหว่างนั้นก็เล่าเรื่องกันต่อแล้วกัน ก็ต่อจากที่ 13 ที่เราบอกว่านั่งมิกซ์รูปให้เค้าอ่ะ พอดีวันนั้นมีสอบอีก(จาสอบไรนักหนา ชีวิตชั้น) แถมตอนเช้าเราก็โดดเรียน มัวแต่มาทำของให้เค้า หนูๆมาอ่านก็อย่าเอาอย่างเด้อ ไม่ดีๆ พอทำไป ทำมาเวลาล่วงเลยมาใกล้เที่ยง ถึงไม่เสร็จเราก้ต้องหยุด เพราะตอนบ่ายต้องรีบไปสอบจ้า หนังสือก็ไม่ได้อ่านเพราะคิดว่าวิชานั้นมันใช้เซ้นเอาก็ได้ (เหอๆ) แต่ความจริงมันก็คือ ต้องอ่านไปน่านแหละค่า สรุปคือทำไม่ได้แถมลอกเพื่อนอีก คนคุมไม่อยู่เสร็จหนูๆ (ป.ล.เยาวชนอย่าเอาอย่างนะค๊า ต้องมีความรับผิดชอบต่อตัวเองนะ หุหุ) สอบเสร็จก็ใช้ว่าจะว่างซะทีเดียว เราต้องมาทำงานกะเพื่อนที่คณะต่อกว่าจะเสร็จก้อเกือบ 4 โมง จาทันม้ายย เห็นได้ข่าวเพื่อนบอกว่าเค้าจะกลับวันศุกร์ตอนบ่าย แล้วของที่จะทำให้อ่ะ ยังไม่เรียบร้อยซักอย่าง รูปก็ยังไม่เสร็จ พรินต์ก้อยังไม่พรินต์ให้ กรอบก็ยังไม่ได้ใส่ ตายๆๆ ช้าน T_T แต่พอมาคิดอีกที อืมม ค่อยส่งไปจีนทีหลังก็ได้นี่หว่า ค่าส่งอย่างต่ำก็ 500 อัพนานเป็นเดือนกว่าจะถึง เหอๆ แต่ใจจริงก็อยากให้มันเสร็จๆให้ทันให้เค้าเลย อย่างน้อยมันก็เป็นความทรงจำที่ดี เค้าจะชอบหรือไม่ชอบ ก็อีกเรื่องที่ทำให้เพราะตั้งใจ และอยากทำให้ 4 โมง นั่งแต่งรูป กว่าจะเสร็จก็เกือบ 5 โมง เมฆฝนเริ่มตั้งเค้าทะมึน แต่เราก้บ่ยั่น เออให้มันเสร็จๆไป ว่าแล้วก็ขับรถมอไซต์คู่ชีพเข้าเมือง(หนูอยู่ม.ตวจ.นะค่า) จุดมุ่งหมายที่แรกคือเอารูปไปปริ้นต์จ้า พอเข้าร้านปุ๊บ ฝนเทลงมาปั๊บ เฮ...T_T ไม่ต้องออกไปไหนกับแล้ว ได้รอแหง็กอยู่ที่ร้านเอารูปพอดี เสียเวลาไปเกือบชั่วโมง แบบตอนนั้นกดดันมากอ่ะ กลัวมันได้ไม่ทันวันศุกร์บ่ายเพราะเราได้ข่าวมาแว่วๆว่าเค้ากลับศุกร์บ่าย แล้ววันศุกร์เราดันสอบทั้งวันอีก จะโดดไปเอาของก็ไม่ได้ แถมไม่ได้ไปส่งอีก แบบเครียดสุดๆ แทบร้องไห้อ่ะ พอปริ้นต์รูปเสร็จแล้วช่ายป่ะ เราก็ตัดสินใจออกจากร้านทั้งๆที่ฝนยังไม่ซาดี ต้องแข่งกะเวลาเว้ย สรุปคือขับมอไซค์ฝ่าฝนไปด้วยความมุ่งมั่น(มากกก) เป้าหมายต่อไป คือร้านกรอบรูป ซึ่งเราก็ดันไม่รู้ชัวร์อีกว่า ร้านกรอบรูปที่เพื่อนแนะนำมามันอยู่ไหน สรุปคือ หลงไปถนนอีกเส้นนึง แล้วที่สำคัญคือ ติดฝนอีกแล้ว ติดฝนที่ไหนไม่ติด มาติดฝนอยู่ตรงที่ๆเราเคยมากะเค้า 2 คน อือ เศร้า sad in rainy จริงๆ ซึ่งสภาพของเราตอนนั้นเกินบรรยายจริงๆ แบบยิ่งกว่าหมาตกน้ำเลย เหอๆ พอฝนเริ่มซาลงนิดนึงก้เริ่มเดินทางต่อ ตามหาร้านกรอบรูปจ้า และด้วยความที่ไม่รู้ตำแหน่งของร้านชัวร์เลยต้องตัดสินใจจอดรถไว้แถวๆนั้น แล้วเดินเท้าหามันแ-งเลย ไหนๆก็ติดต่อเพื่อนคนที่แนะนำมาไม่ได้แระ ไงเราก็ลุยเองซะเลย เราก็เดินดุ่มๆ ตรงฟุตบาทเที่ยวถามคนแถวนั้นว่า มีร้านทำกรอบรูปชื่อ...แถวนี้มั้ยคะ พอได้ข้อมูลมาเราก็แทบชอกอีกว่า ร้านมันจะปิดแล้วนะน้อง อืมมม ปิดก็ช่างมันสิคะ เราจะไปอ่ะ ว่าแล้วก็เดินฝ่าสายฝนบนฟุตบาทตามหาต่อไป พร้อมกับรำพันในใจว่า พระเจ้าขาาา อย่าโหดร้ายกะหนูให้มันมากไปกว่านี้นักเลยนะคะ ขอหนูเฮงซักเรื่องบ้างเถอะค้าา อยากให้มันเสร็จวันนี้อ่าา อย่างน้อยถ้ามันทัน จะได้เอาไปให้ไอ้ต้นคืนนี้เลย งึมงัมๆ จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 03:57:56 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 20   และแล้วพระเจ้าก็รับฟังคำขอของเรา เย้ๆๆ เดินดุ่มๆไปเรื่อยๆก็เจอร้านกรอบรูปที่เราตามหา และที่สำคัญมันยังไม่ปิดจ้า...ก็แป๊บเดียวอ่ัะ ประมาณ 10 นาที รูปก็ได้ใส่กรอบอย่างสวยงาม ดีใจๆ เย้ๆ พอตอนที่ใส่กรอบรูปเสร็จแหละรู้สึกมันโล่งมากๆ ประมาณว่าสิ่งที่เราตั้งใจมันใกล้สัมฤทธิ์ผลแล้วจ้า เหลือแค่เอาให้เจ้าต้นแค่นั้นแหละ ว่าแล้วเราก็เดินกลับไปเอารถท่ามกลางสายฝนอย่างสุขใจแบบสุดๆๆ และกลับมหาลัยอย่างสุขใจสุดๆ...แม้ว่าฝนจะตกหนัก ^___^ เราก็นัดกะต้นว่าจะเอาของไปให้ตอน 3 ทุ่มครึ่ง ก่อนเราจะออกจากหอไปหาต้น ต้นก็บอกว่าระวังด้วยนะฝนมันตกหนักอยู่เลยอ่ะ งานนี้แบบอยากจะขอบคุณต้นมากๆ เพราะต้นนอกจากกจะคอยปลอบแล้ว ยังคอยเป็นป๋าดันอีก และที่เรารู้สึกได้คือ ต้นเป็นห่วงเรา ทำให้เรารู้สึกดีกะเพื่อนคนนี้มากๆ นานๆทีจะเจอผู้ชายที่เข้าใจผู้หญิง(อย่างเรา)ถึงแม้ว่าไอ้ต้นมันจะไม่เข้าใจเรื่องความรักระหว่างเพศเดียวกันก็เหอะ คิดว่าสังคมบ้านเค้ายังไม่เปิดกว้างเท่าบ้านเรามั้ง ยังรู้สึกว่าซีเรียสๆยังไงอยู่ก็ไม่รู้ สิ่งสำคัญที่เรารู้สึกว่าทำไมเราถึงรักหมวยรั่ว เพราะเรารู้สึกว่าอยู่กับเค้าแล้วเรามีความสุข มันเลยเกิดความรู้สึกดีๆขึ้น ถ้าถามว่าเรารักแบบไหน ก็จะบอกว่ารักแบบว่าอยากดูแล อยากทำให้เค้ามีความสุข แค่นี้ก็พอ เพราะการที่เราจะได้เป็นเจ้าของเค้ามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว มันยากมากกกกกกกกกกก แล้วการแสดงออกของเราในคืนนั้นมันก็ไม่ค่อยถูกอ่ะ เหมือนเราไป force เค้ามากไปยังไงก็ไม่รู้ มันเลยทำให้เค้าไม่เข้าใจเรา - -" เราน่าจะค่อยๆบอก ว่าอืมรู้สึกกับคุณแบบนี้นะ ว่าไปก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ T_T เล่าต่อๆนะ นอนกเรื่องไปนาน ตอน 3 ทุ่มครึ่ง เราก็ออกไปหาต้น ลืมบอกไปว่าเราเอาเพื่อนไปด้วยคนนึง แม้มันจะอยู่กันคนละคณะกะเราแต่ก็สนิทกันมากเพราะอยู่หอเดียวกัน ซึ่งมันเองก็เข้าใจในตัวเรามากกกเช่นกันอีกคนนนึง และมันก็เป็นห่วงเรา เลยไปเป็นเพื่อนด้วย พอไปถึงหอที่พวกเค้าพักกันอยู่ เราก็รอซักแป๊บนึง ต้นก็ลงมารับ เราก็ยื่นของให้ต้น แอบรู้สึกผิดนิดๆ ที่ไม่ได้มีอะไนมาให้ต้น แล้วเราก็ถามต้นว่า เรา : ต้น ตกลงพวกแกจะกลับกันวันไหนอ่ะ ต้น : วันเสาร์ตอนเช้าอ่ะ เรา : อ้าวจิง ชั้นอุตส่าห์รีบเกือบตาย แต่ก็ดีๆ ชั้นจะได้มีเวลาเตรียมอะไรให้แก รู็้้้้สึกผิดว่ะ ที่วันนี้ไม่มีของๆแก ทั้งๆที่แกก็ช่วยชั้นมาก ต้น : ไม่เป็นไร เออ ว่าแต่ของที่แกทำให้หมวยรั่วอ่ะ จะให้ชั้นให้มันตอนไหน เรา : แล้วแต่แกจะเห็นสมควรว่ะ ถ้าหมวยมันหายโกรธชั้นเมื่อไหร่ แกค่อยให้มันเมื่อนั้นละกัน ต้น : แกเข้าใจไรผิดป่าววะ หมวยไม่ได้โกรธแก มันพยายามช่วยแกด้วยซ้ำ มันจะช่วยหาแฟนผู้ชายให้แกอ่ะ 55+ เรา : บ้า ทั้งแกและมันไม่เข้าใจชั้นเล๊ยยย T_T เออแล้วหมวยมันรู้ป่ะ ว่าชั้นมีของจะให้มันอ่ะ เรื่องนี้ลับสุดยอดนะเว้ย ต้น : รู้ดิ่ เพราะเมื่อเที่ยงชั้นบอกมัน 55+ ไหนๆแกก็มาถึงที่แระ เอาของไปให้ด้วยตัวเองเลยดิ่วะ เรา : ได้เหรอ มันพร้อมจะเจอหน้าชั้นเหรอวะ ต้น : ได้สิ เข้ามาๆแก แล้วเรากะเพื่อน ก็ตามต้นไป ขึ้นไปเอาของให้เค้า ต้น : แกเข้าไปดิ่ หมวยมันอยู่ในห้องมันอ่ะ เรา เรา : ม่ายอ่ะ ชั้นไม่กล้า ว่าแล้วต้นมันก็เคาะประตูให้ แล้วก็เปิดเข้าไป เราก็กลัวๆนิดๆ -*- ตอนนั้นหมวยกำลังนั่งเล่นเนตอยู่ พอชีเห็นเราก็เหวอนิดๆแล้วก็พูดว่า จู แกมาได้ไง ตอนนนั้น ต้นกะเพื่อนเราอีกคนก็หลบฉากก่ะ ปล่อยให้เราอยู่ในห้องกะหมวยแค่ 2 คน (อืมๆดี) จู : เราเอาของมาให้แกอ่ะ ไม่รู้แกจะชอบป่าว อ่ะ พร้อมกะยื่นให้ หมวย : ไรอ่ะ ...เฮ้ยรูปท้องฟ้า สวยดีๆ ชั้นชอบ ขอบใจมากนะแก ชั้นคิดว่าแม่ชั้นน่าจะชอบด้วย(เกี่ยวไรกะแม่แกวะ ชั้นให้แกนะเว้ย เหอๆ) จู : ชั้นจำได้ว่าแกเคยบอกชั้นว่า แกชอบท้องฟ้าเมืองไทย ตอนหยุดวันแม่ชั้นก็ไปถ่ายรูปมา ดูดิ่ตัวชั้นดำหมดแล้ว หมวย : ขอบใจมากนะ แต่ชั้นกลัวมันแตกอ่ะเวลามันอยู่ในเครื่องบิน(มีแค่แผ่นแป๊บๆกันกระแทกมันจะอยู่มั้ยเนี่ย) แล้วทำไมตัวแกดูเปียกๆวะ กระเป๋าตังค์แกก็เปียก จู : ก็ชั้นเข้าเมืองไปทำให้แกมาอ่ะ ฝนมันก็ตก ชั้นก็เปียกดิ่วะ แล้วแกวันนี้ทำไรม่าง หมวย : ก็ตอนบ่ายชั้ยว่างก็เลยนอนๆ จนถึงทุ่มครึ่งแล้วค่อยไปหาไรกินอ่ะ จู : ไอ้ขี้เกียจเอ๊ย อิจฉาแกว่ะ พรุ่งนี้ชั้นมีสอบอีกแล้ว เศร้าๆ หมวย : แล้วแกอ่านหนังสือถึงไหนแล้วอ่ะ จู : เรื่อยๆว่ะ เด๋วก็จบ(จริงๆไม่เด๋วนะคะเพราะมันเยอะมาก แถมเรายังอ่านไม่ถึงไหน มัวเฮิร์ทสติแตกอ่านหนังสือไม่ได้ เพราะใครก็ไม่รู้ - -") อือคืนนี้ชั้นอาจโต้รุ่งว่ะ หมวย : นะ เด่วแกก็ไปหลับในห้องสอบหร๊อกกก จู : ก็หลับ แล้วไงอ่ะ เด๋วสุดท้ายชั้นก็รีบตื่นขึ้นมาทำอยู่ดี 55+ รู้สึกไดอะล๊อกจะเยอะไปนิดนะคะ ขอขึ้นความเห็นใหม่แล้วกัน ยาวเกินไปแล้ว อิอิ จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 12:40:34 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 21   ตอนที่อยู่กะเค้าตอนนั้น รู้สึกว่ามันจะเริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิม คุยกันแบบปกติ แบบไม่ค่อยตั้งกำแพงใส่กันเท่าไหร่ ซึ่งวันหมวยก่อกำแพงกั้นเราไว้สูงมากกกก จนเราปีนแล้วร่วงตกลงมาแล้วก็เจ็บ T_T แต่ที่ดีใจสุดๆ คือ หมวยแกะห่อรูปมาดูหลายครั้งมากๆ แค่รุ้ว่าเค้าชอบมันมากเราก็ดีใจแล้ว แล้วหลังจากนั้นเรากะเพื่อนก้ออยุ่ คุยเล่นกะพวกเค้าพักนึง ตอนนั้นรู้สึกมีความสุขมากๆ เฮฮากันสุดๆ เพราะเพื่อนเรามันเป็นคนโคตรฮา เลยทำให้บรรยากาศมันดีขึ้นมากๆ อะไรๆมันจะดีขึ้นหลังจากที่เรากะเค้าไม่ได้เจอกันประมาณ 3-4 วัน ซึ่งรู้สึกว่ามันนานมากกก เวลาคนเราทุกข์เนี่ย เวลามันผ่านไปช้าจริงๆ พอถึงเวลาเรากะเพื่อนก็ลากลับ อืม วันนี้มีความสุขจริงๆ โดยหารู้ไม่ว่าหนังสือกองมโหราฬกำลังรอท่านอยู่ T_T แล้วเค้าก็ว่ากันว่าความสุขมักจะอยู่กับเราไม่ได้นาน วันศุกร์พอเราสอบเสร็จ เราก็โทรหาต้น ต้นก็เออจะมาเล่นที่หอเค้ามั้ย เราก็บอกไม่อ่ะ รอเย็นๆ เรากะเพื่อนที่เคยไปจีนด้วยกันจะพาพวกเค้าไปเลี้ยงส่ง ประมาณ 6 โมงครึ่งนะ จากกนั้นเรากะเพื่อนอีกคนก็ไปจองโต๊ะ และก็สั่งอาหารที่ร้าน พอสั่งเสร็จ เออมันใกล้เวลานัดแล้วนี่หว่า ไปรับพวกเค้ามาเลยแล้วกันจะได้พาไปเล่นที่อื่นก่อน พอวันนี้ได้เจอเค้า แบบบ...ตั้งกำแพงใส่เราอีกแล้ว เป็นเพราะมีเพื่อนมากันเยอะด้วยมั่งเค้าเลยไม่ค่อยคุยกะเราเท่าไหร่ เพราะเค้าคงคิดว่าชั้นอยู่กะแกเยอแล้ว ชั้นเบื่อขี้หน้าแก แต่ก็รู้สึกนั่นแหละ ขนาดไปนั่งใกล้ๆ ยังเขยิบหนีเลย T_T เราพยายามจะทำให้มันดีขึ้น โดยการหยอกเค้า(หยอกนะคะ ไม่ใช่หยอด) แกล้งเค้าแบบขำๆที่เคยผ่านๆมาสมัยที่ยังดีๆกันอยู่ ซึ่งตอนนั้นเราก็จะหัวเราะด้วยกัน ช่วงนั้นมีความสุขจริงๆนะ แต่พอมาเป็นตอนนี้ดูเหมือนเค้าไม่สนุกด้วยอ่ะ ทำหน้าบูดๆใส่เรา แถมยังว่าเราอีก ว่าแกแกล้งชั้นอีกแล้วนะ ไหนบอกว่าแกจะไม่แกล้งชั้นอีกแล้วไง สัญญาของแกที่บอกว่าจะแกล้งชั้นเป้นครั้งสุดท้ายเนี่ยอ่ะ เชื่อไม่ได้เลยจริงๆ เพราะมันมีครั้งสุดท้ายหลายครั้งมากๆๆ เอ ตัวเราเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแกล้งเค้า แต่ก็ไม่ได้แกล้งอะไรแรกมากนะ แค่แซวๆล้อๆกัน ขำๆอ่ะ แถมเราดันเคยไปพูดว่า วันไหนชั้นไม่ได้แกล้งแก ชั้นจะไม่มีความสุข 55+ (โรคจิต) แล้วเวลาเราพูดอะไร เค้าก็ขัดตลอด ว่าเราตลอด(นี่แกเป็นอาร๊ายยยของแก๊ T_T เมื่อวานยังดีๆอยู่เลย) อือ เมื่อวานแบบเค้าน่ารักมาก น่ารักกว่าทุกวันที่ผ่านมา ถึงแม้หน้าจะเริ่มบานเพราะอาหารไทย 55+ เราเองก็แอบมองเค้าหลายครั้ง เหมือนจะพยายาม impress ความทรงจำทุกอย่างเอาไว้ เพราะเราใกล้จะจากกันแล้ว เราก็แอบสังเกตเค้า รู้สึกบางทีเค้าดูหงอยๆ ไม่ค่อยพูด แบบ look like unhappy อ่ะ ไม่รู้ที่เค้าเป็นแบบนี้เพราะมีเราอยู่ตรงนั้นหรือเปล่า คิดแล้วก็ไม่สบายใจ เฮ้อ เพื่อนเรามันบอกว่าที่เป็นแบบนี้เพราะต่างคน ต่างรู้สึกไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกมันเปลี่ยนอ่ะ มันเลยเป็นแบบนี้ ซึี่่งเราไม่สบายใจอ่ะ ที่เห็นเค้าเป็นแบบนี้ เพราะเรา T_T เอาเป็นว่า ช่วงเวลาที่มันอึดอัดก็ค่อยๆผ่านไป อย่างทรมาน และก็ขอบคุณต้นที่คอยอยู่ข้างๆเราตลอด จนเพื่อนๆเริ่มเข้าใจผิดว่าเรากิ๊กกะต้น ดีแล้วแหละที่เข้าใจอย่างนั้น ชั้นไม่อยากตกเป็นขี้ปากชาวบ้านในคณะเรื่องทอปปิคชั้นกะนังหมวยจอมรั่ว พอทุกอย่างเป็นอันเสร็จสิ้น เรากะเพื่อนก็ส่งเค้าขึ้นหอ แล้วเราก็กลับหอแบบช้ำๆ กลับมาถึงก็ไม่ได้ทำอะไร นั่งไรท์เพลงให้เค้ากะต้น ซึ่งก็เลือกๆไป ฟังไม่ออกก็ช่าง แต่เราอยากให้ท่าน 555+ แต่ดีวีดีที่ไรท์ให้เค้ามันมีพิเศษกว่าของต้นคือ มันมีรูปท้องฟ้าที่เราเคยถ่ายให้เค้า ก็ไฟล์วีดีโอ sorry sorry(Parody)ของ SJ ที่เราเคยแสดงแล้วเอามาเปิดในงานคณะ ซึ่งตอนนั้นเค้าก็อยู่ดูด้วย ซึ่งเค้าบอกว่าชอบมากกก ขอไฟล์ได้มั้ย เราก็งง มันจะเอาไปทำไรหว่า พอเราถามว่าเอาไปทำไมอ่ะ เค้าก็บอกว่า ก็เพราะมีจูอยู่ในนั้นไง จูน่ารักที่สุด ในบรรดาคนที่อยู่ในนั้น อืมมม ปากหวานนะหมวยนะ ปากหวานจนชั้นคิดเลย แกนะแก T_T ไม่รักก็อย่าทำให้คิดเซ่่... แล้วพอวันสุดท้ายก็ว่าเราเหียกซะงั้น อืมมมจ่ะ เหียกขึ้นจริงๆ เพราะว่าข้าวปลาไม่ค่อยจะกินเพราะตรอมใจ นอนก็ไม่ค่อยได้นอน หน้าไม่ได้มาร์ค ครีมไม่ได้ทา หน้าตาเลยยับเยินและทรุดโทรม เพราะใครก็ไม่รู้ จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 14:30:27 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 23 จขกท เศร้าอยู่แท้ๆ . . . รู้สึกผิดที่เราอ่านไปหัวเราะไปในบางจังหวะ ^^" (ก็เล่นหยอดมุกมาเป็นระยะๆ เลยอ่ะ!) คุณยังโชคดีนะคะ มีเพื่อนที่น่ารักๆ เต็มไปหมด เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็ยอมรับโดยดี แถมคอยช่วยเหลืออยู่ตลอด                            คุณได้ทำทุกอย่างที่ใจอยากทำแล้วล่ะค่ะ  จริงมั้ย?                            ได้บอกความรู้สึก ได้ให้ของที่ระลึก ได้ยิ้มให้กัน จากกันด้วยดี                            ถึงแม้มันอาจจะไม่ได้จบแบบ Happy Ending แต่ก็ถือว่าไม่ได้ sad ซะทีเดียว                            และมีความประทับใจในแบบของมันนะคะ ^^                            ที่สำคัญ .. คุณทำดีที่สุดแล้ว และทำในส่วนที่คุณสามารถทำได้ไปทั้งหมดแล้ว                            คุณไม่มีอะไรต้องค้างคาใจ ไม่มีอะไรต้องเสียใจหากซักวันย้อนกลับมามอง ฝนตกซะเยอะแยะเล่นเอาลำบากเลย จากนี้ไปก็เป็นฟ้าหลังฝนแล้วนะ ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ : ] จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 15:34:31

ความคิดเห็นที่ 24   ขอบคุณคุณสาวแว่นเลี้ยวซ้ายมากๆ ที่ติดตามกันมาตลอด ที่จะขำเพราะอ่านเรื่องของเราล่ะก้อ ไม่เป็นไรหรอกค่า เราก็ตั้งใจให้มันขำ จะไม่ได้เศร้าเกินไปเนอะๆ ^^ แต่ จขกท.งงมากกอ่ะ ความเห็นที่ 22 มันหายไปไหนอ่ะ มันตอนจบนะนั่น - -" หรือว่าเราเผลอพิมพ์คำที่ไม่เหามะสมลงไปแล้วโดนลบ เอาเป็นว่า...ตอนนี้เราก็เริ่มดีขึ้นนิดหน่อย ดีขึ้นกว่าวันที่ผ่านๆมา ตอนนี้ก็ส่งใจให้เค้าถึงบ้านอย่างปลอดภัย ป่านนี้คิดว่าคงถึงแล้วเพราะว่าจากกรุงเทพมันมีไฟล์ทตรงไปเฉิงตูเลย เหอๆๆ คิดว่าเราคงเก็บเค้าเอาไว้เป็นความทรงจำที่ดี และอยากกลับไปเป็นเพื่อนที่ดีของเค้าเหมือนเดิม ตอนนี้คงทำอะไรไม่ได้ ก็ได้แต่รอและหวังว่าซักวันเค้าจะเข้าใจเรา และได้กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ^____^ จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 18:09:15 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 25 อย่างน้อย จขกท ก็ได้บอก นับถือในความกล้า กับผู้ชายยังพอว่า แต่ผู้หญิงเราไม่กล้าหรอก จากคุณ : MoonyuE เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 19:33:55

ความคิดเห็นที่ 26   ขอบคุณคุณ MoonyuE ที่เข้ามาแชร์กันนะคะ มันไม่ใช่ความกล้าหรอกค่ะอันนั้น มันเป็นความบ้าของเรามากกว่า เหอๆๆ -*- ตอนนั้นก่อนที่จะบอกรักเค้าอ่ะ เราแบบเครียดมากกก แบบเหมือนมันต้องแข่งกะเวลาด้วยอ่ะเพราะเค้าใกล้จะกลับแล้ว เพื่อนก็ยุ ให้รีบๆบอก เพราะมันบอกว่า่ถ้าเค้ามีใจ อย่างน้อยก็ได้คบกันตั้งอาทิตย์นึง(นะ) เราพลาดตรงวิธีเข้าหาเค้าด้วยแหละ มันรุกมากไปจริงๆ ดันไปขอกอดเค้า -*- ซึ่งมันแล้วแต่คนอ่ะ บางคนอาจจะให้หรือไม่ให้ก็ได้ เราเองก็คาดการณ์อะไรผิดหลายอย่าง คิดว่าเค้าจะไม่อะไร เพราะเวลาที่เรากะเค้าเล่นกันเนี่ยแบบ...อ่ะ แม่คุณชอบเล่นเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ หน้าเรา ชอบมาซบมาอะไรเนี่ย มีครั้งนึงเค้าข่วนมือเราแบบไม่ได้ตั้งใจเพราะแย่งกันจ่ายเงินค่าข้าว พอเราบอกเจ็บ ชีก็จับเอามือเอามาเป่าๆเพี้ยงๆ แล้วก็เอามือเราไปแนบแก้มชี เอิ๊กกก เอื๊อกก โอ๊ย โค-ตะ-ระหวั่นไหวเลยอ่ะ แล้วเราดันยิ่งแพ้หมวยอีก มันกำลังสองเลยอ๊า ตอนนั้นแทบบ้า ฮือๆๆ แต่จริงๆที่เค้าทำอาจจะไม่ได้คิดอะไร แต่เราอ่ะคิดไปเอง เฮ้อๆๆ แต่เราก็ไม่ได้โกรธเค้าหรอกนะที่เค้าจะ defend ตัวเองด้วยการที่หนีเรา อืม เราพลาดจริงๆอ่ะ ต้องยอมรับผลของการกระทำของตัวเอง ใครมาอ่านก็เอามาเป็นกรณีศึกษาแล้วกันนะ ป.ล. ความเศร้ามันค่อยๆหายไปทุกๆวัน ก็ได้แต่รอ....รอเค้าในฐานะเพื่อน และเราก็ต้องเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อเค้าด้วย รักน่ะรักได้ แต่อย่ารักแบบนั้น -*- จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 22:41:11 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 27   เปนกำลังใจให้นะ สู้ๆ จากคุณ : ลาเต้จอมยุ่ง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 01:56:26

ความคิดเห็นที่ 28   มรึง กุเสิชกระทู้แอบรักเพื่อนไหง มาเจอกระทู้นี้ได้วะ เฮอะๆๆ ตอนนี้กรุโดนมรสุมหนักว่ะ เต็มเลย จากคุณ : [พุดดิ้งฟองดูว์]* เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 02:36:26

ความคิดเห็นที่ 29   จุ๊ๆ คุณพุดดิ้งฟองดูว์คะ อย่าเอ็ดไปนะคะ ไม่ได้คุยกันนานเลย ไม่ทราบว่าโดนมรสุมอะไรมาเหรอคะ จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 10:00:02 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 30 คูมาเด-้า ... จากคุณ : ~cenobite+ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 19:30:50

ความคิดเห็นที่ 31   จบแล้วเหรอคะ...ไปส่งเค้ากลับรึยังอ่า  ติดตามๆ จากคุณ : ลาเต้จอมยุ่ง เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 22:40:58

ความคิดเห็นที่ 32   เขียนจบแล้วค่ะ ตรงความเห็นที่ 22 ซึ่งมันหายไปไหนก็ไม่รู้ -*- งงแฮะ เขียนให้ใหม่ก็ได้ค่ะ ถ้าอยากอ่านเนอะๆ ก็หลังจากที่เรากะเพื่อนๆ ส่งเค้าขึ้นหอแล้วช่ายป่ะ เราก็มานั่งเลือกเพลงให้เค้ากะให้ต้นอ่ะ เลือกเสร็จก็ไม่ยอมนอน คืนตอนนั้นมันดึกมากๆแล้วไงกลัวตื่นไปส่งเค้าขึ้นรถไม่ทัน มันก็แอบนอนไม่หลับนิดนึงแหละ จนเพื่อนด่าว่าเว่อร์อิ๊บอ๊าย มรึงคิดว่าตัวเองเป็นนพพรหรือไง เค้าไม่ใช่คุณหญิงกีรติของมรึงหรอก -*- นิดนึงนะ ถ้าใครเคยดู เคยอ่านข้างหลังภาพเวอร์ชั่น เคนกะคาร่า คงพอนึกออกนะว่า พระเอกไม่หลับไม่นอน เพื่อรอส่งนางเอกกลับประเทศ เหอๆๆ -*- แต่สรุปคือ เราได้งีบนิดนึงเกือบตื่นไปส่งเค้าไม่ทัน แล้วเราก็ต้องไปรับเพื่อนอีกคนซึ่งอยู่ก๊วนเทคเด็กจีนด้วยกัน ซึ่งช่วงนี้มันหายหัวไปเพราะไปจัดการเรื่องหัวใจของมันอยู่ 55+ แล้วเพื่อนคนจีนก็บอกคิดถึงมันมากก เราก็เลยสัญญากะเค้าว่าอือพรุ่งนี้พวกแกได้เจอมันแน่ อือๆ เราก็เลยต้องไปปลุกมัน และพยายามนะๆ เอ็งมากะข้าเหอะ เค้าจะกลับกันแล้วนะๆ ไปส่งเค้าหน่อย นังเพื่อนเรามันก็งอแงอยู่พักนึง มันก็เลยอือๆ ไปก็ไป แต่กลัวร้องไห้ว่ะ -*- (เออ...ชั้นก็อยากจะร้องเหมือนกัน ไม่ใช่แค่แกคนเดียว แต่ไม่อยากร้องให้นังหมวยรั่วเห็นว่ะ ชิชิ) ขอจูนนิดนึงนะ.... แล้วเรากะเพื่อนพอไปถึงหอเค้าก็ไปนั่งเล่น นั่งรอนั่งคุยกะพวกเค้า นังเพื่อนเรามันก็ถามเราแกอยากกอดเค้ามะ ฮิฮิ โอกาสสุดท้ายแล้วนะ อยากกอดมะช่ายเหรอ เราก็บอกไม่ๆ เพราะมันทำหน้าเป็นม้าหมากรุกใส่ชั้นอีกแล้ววว กลัวโดนมันตบ เคยจับมือมันมาดู เออ มือแกเนื้อเยอะดีว่ะ ถ้าโดนแกตบคงเจ็บน่าดู มันก็เลย เออ แล้วอยากลองโดนซักทีมะ เห๊อๆๆ งงกะมันเหมือนกัน วันก่อนยังคุยกันดีๆ ทำไมเป็นงี้อีกแล้ว เออ...วันสุดท้ายแล้วที่จะได้เห็นหน้าคนที่ทำให้แกเซ็ง จำหน้าชั้นไว้ละกัน เอ้อ... และนังเพื่อนเราก็บอกเค้าว่า ไอ้จูมันจะร้องไห้น่ะ พอมันได้ยินก็ทำหน้า แหวะๆ เราก็เลยสวนกลับไปว่า ไม่มีทางที่ชั้นจะร้องไห้เพราะแกจะไปหรอกเฟ้ย(จริงๆพอส่งเค้าเสร็จ ร้องค่ะ) เวลาแห่งการพลัดพรากก็มาถึง ฟิ้วๆๆ ซิ่วๆกลับบ้านเอ็งไปเลยไป เดี๋ยวปีหน้าชั้นจะไปเอาหัวใจชั้นคืนมา 55+ ขึ้นรถไปเลยไป ก่อนที่จะขึ้นรถ ต้นก็ยื่นมือมาให้เราจับ ประมาณว่า ต้น : ขอบคุณแกมากก ที่คอยดูแลพวกเรามาตลอด หวังงว่าปีหน้าเราคงได้เจอกันที่จีนอีกนะ เรา : อืมเช่นกันนะต้น maybe mingnian jian ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเช่นกัน กรี๊ดดด ต้นเป็นคนดีจริงๆ ขอบอกๆ รู้สึกได้มากๆว่าเค้าเป็นเพื่อนที่คอยเป็นห่วงเราเสมอ แล้วเราก็ลาคนอื่นๆ พอมาถึงคนสุดท้ายก็คือนังหมวยรั่ว เราก็ยื่นมือออกไปก่อน มันก็ยื่นมือออกมาให้เราจับ แต่เราดันไปบีบมือมันซะงั้น เหอๆ ไปแกล้งมันทำม๊ายยเนี่ย เด๋วมันยิ่งโกรธหรอก กำๆๆ -*- มันก็เลยพูดขึ้นมาว่า แกเอาอีกแล้วนะ แกแกล้งชั้นอีกแล้ว เราก็ เออขอโทษ นี่มันครั้งสุดท้ายจริงๆ เดินทางปลอดภัยล่ะ อือ บ๊ายบายย ถ้าถามว่าได้ยิ้มให้เค้าเป็นครั้งสุดท้ายมั้ย ได้ยิ้มให้อยู่นะ แล้วเค้าก็ยิ้มตอบกลับมาด้วย สายตามเค้าก็มองมาที่เราด้วย อือๆขอบใจมากนะ แล้วชั้นจะไม่ลืมแก... แค่ให้ฉันเก็บเธอไว้...อบอุ่นข้างในอย่างนั้น เก็บรอยยิ้ม ความสดใส ตราบนานเท่านานนนน จบค่า... ป.ล. อ่านแล้วงงๆนิดนึงนะ มันเบลอๆอ่ะ พยายามย้อนอดีตซึ่งเริ่มเลือนราง เหอๆ และขอบคุณที่ตามติด ติดตามค่า จากคุณ : zhubaobei เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 01:30:17 A:202.12.97.118 X: TicketID:220413

ความคิดเห็นที่ 33   ขอบคุณนะค๊าที่มาเล่าให้อ่านต่อ.... เปนกำลังใจให้นะ.....^^ จากคุณ : ลาเต้จอมยุ่ง เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 22:06:28