ความคิดเห็นที่ 1 สิ่งสำคัญเรื่องแรกก่อนจะถึงขั้นตอนที่ 1 คือ ต้องทำความเข้าใจว่า การอกหักนั้น ถ้าอกหักให้มันรู้แล้วรู้รอดไป จะตัดสินใจทำอะไร อย่างไร วิธีไหน ก็ตัดสินใจได้ เพราะผลมันชัดเจนกระจ่างแจ้งแล้ว ยุ่งตอนที่มันยังไม่รู้นั่นแหละ คือ ตอนคาราคาซัง จะอยู่หรือจะไปก็ไม่แจ้งชัดนั่นแหละ ต้องเข้าใจว่า การยอมให้ตนเองอยู่ในภาวะคาราคาซังนั้นเป็นการสูญเสียอย่างหนึ่งเหมือนกัน ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไรก็ตาม ความสงสัยก็เป็นการสูญเสียชนิดหนึ่ง จะต้องหาวิธีการจัดการกับมันอย่างพิถีพิถันสักหน่อย เพราะอาการคาราคาซังนั้นเป็นภาวะการทรมานที่เจ็บปวดมากๆ และเมื่อคาราคาซัง สัญชาตญาณจะกระซิบตัวเราเองอยู่เรื่อยๆว่า เรายังมีความหวังอยู่ริบๆหรี่ๆนิดๆหน่อยๆ ให้มันจบไปเลยเสียดีกว่าที่จะปล่อยให้เจ้าความทรมานจากความคาราคาซังฉุดกระชากลากถูเรา พาให้หนังถลอกปอกเปิก เพราะฉะนั้น เขาว่ากันว่า บอกเลิกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยจะดีกว่า เราจะได้เริ่มขั้นตอนทั้ง 58 ประการเสียเลย... จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 19:58:13

ความคิดเห็นที่ 2 ทฤษฎีแห่งการดำรงชีวิตให้รอดหลังการสูญเสียของรัก 1. ยอมรับความสูญเสีย ข้อ แน่นอนว่าคุณจะต้องเง็งกับตัวเองอยู่พักหนึ่ง ใบ้รับประทานไปอีกพัก อาจจะมีอาการประสาทเสวยอยู่ด้วย แล้วก็อย่าได้แปลกใจไป ถ้าคุณจะเกิดอาการหวาดผวาและรู้สึกว่าเจ้าสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณนี้ช่างน่ากลัว คุณอาจจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง หรือเชื่อเสี้ยวหนึ่งไม่เชื่อสามเสี้ยวก็ได้ว่า "...โอ้เราอกหักอีกแล้วหรือนี่..." แล้วคุณก็ต้องยอมรับว่าเราอกหักแล้ว เราอกหักจริงๆ ไม่ได้ฝันไปเลย โธ่เอ๋ย เวรกรรมเวรเกย กระไรเลยคนที่แสนดีอย่างเรา ถึงตอนนี้ คุณต้องระลึกไว้เสมอทีเดียวว่า คุณเข้มแข็งพอ และคุณจะต้องไม่ตาย อย่าเพ่อตายตอนนี้ ยังมีอะไรดีๆอีกตั้งมากมาย ที่คุณยังจะได้เรียนรู้... จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 19:58:46

ความคิดเห็นที่ 3 2. อยู่กับความเจ็บปวด ยอมรับแต่โดยดีว่าคุณเจ็บ เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจ เจ็บยิ่งกว่าเป็นไข้ และเจ็บยิ่งกว่าปวดฟัน ความรู้สึกเจ็บปวดหลังจากการอกหักนี้เป็นเรื่องปกติ เป็นข้อพิสูจน์ได้ว่าคุณมีชีวิต (ไม่ใช่ก้อนหินก้อนอิฐ) และเป็นสัญญาณแสดงว่าคุณมีปฏิกิริยาตอบสนองประสบการณ์ของชีวิต... แน่ะ ขนาดนั้น ถึงแม้คุณจะรู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณนี้เป็นสิ่งที่คุณหวาดกลัวเหลือเกิน แต่ขอคุณอย่าพยายามปฏิเสธว่าคุณไม่เจ็บปวด จงอยู่กับความเจ็บปวด ความเจ็บปวดนี้เป็นของคุณ ดื่มมัน*มัน จ่อมอยู่กับมัน แช่มันให้โชก ซบหน้ากับหมอนร้องไห้เสียให้พอ หมอนเปียกแล้วตากให้แห้งได้ อย่ากลัว อย่าร้องไห้จนถึงน้ำตาเป็นสายเลือด ถ้าน้ำตาออกมาเป็นสายเลือด รีบไปหาหมอ เดี๋ยวตาจะบอด กระโจนลงไปแช่มันเลยไอ้ความเจ็บปวดนั่นน่ะ มันไม่ได้ลึกจนไม่มีที่สิ้นสุดหรอก เป็นขั้นตอนที่สำคัญมากของการรักษาเยียวยาที่คุณจะต้องแฉะและฉ่ำกับความเจ็บปว ด เรียนรู้ความอ้างว้างว้าเหว่ รู้สึกและรู้จักความเจ็บช้ำหม่นหมอง อย่าปกปิด อย่าปฏิเสธ อย่าพยายามหนีมัน อยู่กับมัน ยอมเจ็บสักแป๊บหนึ่ง ขอให้เชื่อป๋า...แป๊บเดียว จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 19:59:43

ความคิดเห็นที่ 4 3. คุณมิใช่ใครคนเดียวโดดเดี่ยว การสูญเสียคนรักหรือการอกหักเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต เป็นส่วนหนึ่งของการมีชีวิต เป็นส่วนหนึ่งของความเป็นมนุษย์ มีใครสักกี่คนที่ไม่เคยอกหัก งานของคุณตอนนี้คือ ทำให้ไอ้สิ่งที่เสียไปนี้ให้กลายเป็นสิ่งที่ได้มาให้เร็วที่สุด แล้วก็จำไว้ว่า คนที่เจ็บหนัก ช้ำหนัก รักนี้ชีวีแทบจะมอดม้วยปวดร้าว ถึงคราวจะซวยนั้นมีอยู่มากมาย คุณไม่ได้เป็นคนเพียงคนเดียวที่ไข้ขึ้นอย่างนี้ดอก คุณจะรักษาตัวเองได้ จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:00:13

ความคิดเห็นที่ 5 4. คุณเป็นคนที่ดีเลิศประเสริฐมนุษย์ คุณเป็นคนดี ดีทั้งดุ้น ดีทั้งแผ่น ดีทั้งผืน คุณมีคุณค่าควรแก่ความเป็นมนุษย์ ขอให้บอกตัวเองเช่นนี้ คุณจะเป็นปกติ คุณสู้ได้สบายมาก คุณเก่ง คุณสามารถ คุณอาจจะสูญเสียความเชื่อมั่นในตัวเองบ้าง อาจจะรู้สึกผิด กังวล ลงโทษตัวเอง ประณามตัวเอง แต่ความรู้สึกเหล่านี้ก็เป็นอาการไข้อกหักธรรมดา ซึ่งจะหายไป แล้วก็อย่าพยายามลงโทษตัวเองด้วยความคิดหรือคำพูดที่ขึ้นต้นว่า "ถ้า" หรือ "เพียงแต่" ถ้าคุณไม่ทำอย่างนั้น เพียงแต่คุณจะทำอย่างนี้ อะไรทำนองนั้น ถ้าเราเพียงแต่ยอมไปกับเขาเสียคืนนั้น เขาก็คงจะไม่เป็นอย่างนี้ เพียงแต่ยอมให้เขาจุ๊บแก้มเสียทีครึ่งที ป่านนี้คงจะแฮปปี้ ไม่ต้องมาพะอืดพะอมขมขื่นอย่างนี้ ลืมความคิดที่ขึ้นต้นด้วยคำว่าถ้าเสียให้หมด อย่าคิดถึงเลยได้จะดี เพราะเจ้าสองคำหรือคำเดียวนี้จะทำให้คุณคิดครุ่นแต่เสียดายโดยไม่ได้ประโยชน์ เข้าใจให้กระจ่างเสียทีเดียวว่าคุณไม่ได้บาดเจ็บเพียงแค่อารมณ์หรือความรู้สึก คุณกำลังรวดร้าวทรมาน เซ็ง เบื่อ ขมขื่น และเจ็บจี๊ด เจ็บหนึบ เจ็บจั๋งหนับอยู่ในหัวใจ แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงพื้นผิวภายนอก จำไว้ว่าในความสับสนอลเวงเฮงซวยนี้ คุณเป็นคนดี คุณไม่ได้มีอะไรเป็นอันตรายบุบสลาย คุณเป็นคนงาม ทั้งนี้เพราะคุณเป็นคุณ เข้าใจหรือเปล่านี่...เอาเป็นว่า หลังจากประเมิณคุณค่าของตัวเองแล้ว รู้สึกได้ว่าตัวเองมีค่าและมีคุณแก่โลกอยู่ไม่น้อยแล้ว ก็นอนพัก หลับสักตื่น...สัญญานะตัว ว่าจะต้องตื่น อย่าหลับไปเลย จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:00:39

ความคิดเห็นที่ 6 5. คุณจะรอดตายได้แน่ อาการของคุณจะดีขึ้น ขอให้เชื่อมั่นได้เลยว่าอาการของคุณจะดีขึ้น ธรรมชาติของการรักษาเยียวยามีขั้นตอน มีเริ่มต้น มีระยะกลาง และก็มีตอนจบ จำไว้ จำใส่ใจว่า ในเมื่อมีระยะเริ่มต้น ก็จะมีระยะสุดท้าย ไม่นานเกินไป คุณจะสร่าง คุณจะหาย คุณจะร้องเพลงได้ คุณจะร้องเพลงแสนสุขสมนั่งชมวิหคได้ นี่เป็นลักษณะของธรรมชาติ ธรรมชาติจะรักษาคุณให้หาย ธรรมชาติเป็นเพื่อนคุณ เป็นพันธมิตรที่มีอำนาจที่จะรักษาเยียวยาคุณ จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:01:01

ความคิดเห็นที่ 7 6. ขอเวลาพยาบาลตัวเอง จำเป็นอยู่หรอกที่จะต้องใช้เวลาบ้างในการพยาบาลหัวใจตัวเองอกหักปุ๊บ หลับตื่นเดียวแล้วหายปั๊บนั้นเป็นไปไม่ได้ ผิดธรรมชาติ จะใช้เวลานานแค่ไหนนั้นขึ้นอยู่กับว่า การหักของอกนั้นทำให้เกิดบาดแผลฉกรรจ์แค่ไหน แผลใหญ่เวลาก็ยาว อย่างว่าแหละสมัยนี้เป็นสมัยหวือหวา ที่จะยอมรับว่าเวลาเป็นเรื่องจำเป็นนั้นเห็นจะยาก ส่วนใหญ่เรามักจะไม่ค่อยให้โอกาสเวลา ขอโอกาสให้เวลาสักหน่อย ให้เวลารักษาหัวใจคุณ คุณก็เป็นคนหนึ่งที่มีเกียรติยศ สมควรที่จะได้รับเวลาไปรักษาตัวเองเหมือนกันนี่ คุณมีเวลาเป็นผู้รักษาพยาบาลคุณ และเวลากำลังรักษาโรคอกหักหัวใจแห้งของคุณ จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:01:22

ความคิดเห็นที่ 8 7. ขั้นตอนของการฟื้นไข้มีจังหวะ ต้องเข้าใจว่าระยะเวลาของการฟื้นจากโรคอกหักรักชำรุดนี้มีจังหวะและลีลาของมัน ต้องตระหนักสักหน่อยว่า อาการของโรคนี้ไม่ได้หายได้โดยดีวันดีคืนเสมอไป คือไม่ใช่เป็นเส้นกราฟจมอยู่ก้นมหาสมุทรแล้วก็ลากพุ่งปรี๊ดตรงไปถึงสวรรค์อย่างนั้น ลีลาของเส้นอาการนี้มักจะเป็นเส้นยึกยักขึ้นสูงแล้วหักลงต่ำ แต่ระดับของการหักลงต่ำนี้จะยกระดับสูงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงสวรรค์คือหายขาดได้ อาการของคุณในช่วงรักษานี้จึงเหมือนเส้นกราฟที่หักขึ้นหักลง อาการดีขึ้นอยู่สองวัน ดันไปค้นตู้เจอจดหมายเก่า อาการก็เลยวูบลงอีก ต้องเอาหัวซุกตู้ไข้ขึ้นไปอีกสามวัน แต่หลังจากพาหัวตัวเองออกมาจากตู้ได้อาการก็ค่อยดีขึ้น ส่วนจะวูบอีกหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับอาการไข้ของคุณเองว่า จะเจอของแสลงหรือติดเชื้ออะไรอีกแค่ไหน จำได้ว่าความรักนั้นมีพละกำลังแห่งการสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวาล แต่ความทรงจำอาลัยอาวรณ์ต่อความรักที่หายต๋อมไปแล้วนั้น มีอำนาจการทำลายได้สูงสุดเช่นกัน _____________________________________ จาก อกหักแต่ไม่ยักตาย โดย วานิช จรุงกิจอนันต์ อกหักแต่ไม่ยักตายมีทั้งหมด 10 ตอน อีก 9 ตอน จะมาต่อให้ในวันถัดไป ในเวลาว่างนะคะ ^__________^ จากคุณ : PPalone เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:03:08

ความคิดเห็นที่ 9 รออ่านอยู่นะค้า พีพี เตรียมตัวไว้เผื่อได้อกหักในวันสองวันนี้ :) จากคุณ : CINNAMONROLLOLIPOP เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:31:31

ความคิดเห็นที่ 10 อืมมมมมมมมมม จริง จากคุณ : White de devil เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:40:53

ความคิดเห็นที่ 11 ว้าววว อ่านแล้วให้กำลังใจดีชะมัดเลย ^^ จากคุณ : The Imaginary Girl* เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 20:41:50

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณค่า น้องพีพี.... เดี๋ยวมาตามอ่านต่อ จากคุณ : มารุจัง เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 21:35:30

ความคิดเห็นที่ 13 ...^^... จากคุณ : By_satan เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 23:30:37

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 14:17:03

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่ตายแน่นอนค่ะ.....เพราะรอดมาได้แล้ว 55555 ของเราไม่รู้จะเรียกอกหัก หรือหักอกตัวเองดี แต่ไง..ก็ผ่านมาได้ด้วยดี เอ้า...พร้อมสู้ใหม่ค่ะ อิอิ จากคุณ : sweet_medicine เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 19:16:50

ความคิดเห็นที่ 16   ขอบคุณมากค๊า ขั้นตอนของการฟื้นไข้มีจังหวะ เจ๋งมาก :) จากคุณ : เสือกับม้าลาย เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 12:07:22