จดหมาย

จดหมายที่ไม่ได้เปิดอ่าน
 ณ แดนนรกภูมิ ชายชราวัย 70กว่า คุกเข่าอยู่หน้ายมบาล เขากำลังฟังคำตัดสินอยู่ ยมบาลตัดสินให้เขาไปลงนรก ฐานที่ตอนมีชีวิตอยู่ไม่เคยทำความดี


ชายชราพูดว่า "ท่าน ช่างไม่ยุติธรรมเลย ท่านน่าจะได้บอกข้าพเจ้าก่อน ถ้าข้ารู้ ข้าก็จะได้ตั้งใจทำความดี "


ยมบาล " ใครบอกว่าข้าไม่ได้บอก ข้าได้ส่งจดหมายไปเตือนเจ้าอยู่เป็นระยะ หลายฉบับ"


ชายชรา "จดหมายอะไรกันท่าน ข้าไม่ได้เคยรับเลย จดหมายคงส่งไปผิดบ้านแน่นอน ข้าไม่ได้รับจริงๆ" ชายชราทำท่าครุ่นคิด เขาไม่ได้รับจดหมายใดๆเลยนี้นา


ยมบาล "ไม่ผิดบ้านหรอก เจ้านะได้รับจดหมายของข้าทุกฉบับ แต่เจ้าไม่เคยใส่ใจเปิดอ่านต่างหาก"


ชายชรายืนยันว่า ไม่มีแน่นอน เขาไม่เคยได้รับจดหมายใดๆ


ยมบาล " เจ้าจำได้ไม๊ เมื่อตอนเจ้าอายุ 45 ปี เจ้าต้องใส่แว่นสายตายาวเพราะเจ้ามองหนังสือไม่เห็น นั่นแหละคือ จม ฉบับแรกของข้า" "แล้วเมื่อตอนเจ้าเจอผมขาวเส้นแรก ตอนอายุ 50 ปี นั้นคือ จม ฉบับที่2 และตอนฟันแท้ซี่แรกของเจ้าหลุด เมือเจ้าอายุ 60 ปี
ทุกอย่าง ก็คือ จม ที่ข้าส่งให้กับเจ้า แต่เจ้าไม่ได้ใส่ใจกับมันเท่านั้นเอง"


ข้างชายชรา มีชายหนุ่ม อายุ 27 ปี กำลังนั่งรอฟังคำพิพากษาเช่นเดียวกัน


ชายหนุ่มพูดขึ้นว่าท่านยมบาล ท่านไม่ยุติธรรมเลย ชายชรายังมี จม เตือน แต่ข้าพเจ้าไม่มีการเตือนเลย"


ยมบาล " ใครบอกกันละ เจ้าจำไม่ได้เหรอ เมื่อ 2 ปีก่อน เด็กน้อยอายุ 5 ขวบ ที่อยู่ข้างบ้านของเจ้า ป่วยเป็นไข้เลือดออกตาย เจ้าก็ได้ไปงานศพของเด็กน้อย นั่นแหละ คือ จม ของข้าเตือนเจ้าว่า แม้แต่เด็กน้อยอายุเพียงแค่นี้ ก็ตายได้ แล้วเจ้าละอายุมากกว่าเด็กน้อยคนนั้นเสียอีกเวลาของเจ้าบนโลกใบนี้ก็ใช่ว่าจะอีกนาน เจ้าควรจะเร่งทำความดีเพราะความตายจะมาแน่นอนและมาได้ทุกเมื่อ"


***แล้วพวกเราละ ได้รับจดหมาย กันคนละกี่ฉบับแล้ว?? และเคยอ่านมันบ้างไม๊?? ***


อย่าลืมนะ ทุกครั้งได้รับจดหมาย อย่าลืมเปิดอ่าน และเราคงรู้แล้วนะว่าเราต้องทำยังไงกับชีวิตที่เรายังเหลืออยู่ในทุกๆวัน อย่าประมาทในชีวิต ขอให้ทุกคนโชคดี และ ได้สะสมเสบียงไว้ในการเดินทางครั้งใหญ่นะครับ


ปล.  ศีลเป็นสะพาน บุญ! และทานเป็นเสบียง นิพพาน คือ เป้าหมาย มา !!ไปด้วยกัน

จากคุณ	: พลกำลัง
เขียนเมื่อ	: 27 ธ.ค. 52 08:54:08