Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เรื่องเลวๆของผู้หญิงคนหนึ่ง  

ใกล้วาเลนไทน์แล้วนะคะ


ก็อยากจะเล่าเรื่องๆนึงให้เพื่อนฟังค่ะ
ปรกติเราจะเป็นคนชอบอ่านมากกว่า เลยไม่ได้ตอบกระทู้ใคร
แต่วันนี้อยากจะเล่าเรื่องของตัวเอง เตือนสติเพื่อนๆ อย่าเอาเราเป็นแบบอย่างเลย



เพราะเราได้ทำให้คนๆนึงเสียใจ แต่เราโชคดีมากๆ ที่เรายังได้เขาคืนมา.....
เรื่องมันเริ่มต้นจาก
เราคบกับแฟนตอนปี1ค่ะ เริ่มจากการเป็นเพื่อน เขาและเราเรียนโรงเรียนเอกชน เราทั้งคู่ หน้าตาดี และฐานะดี การเรียนก็ดี แต่ก็อ่อนต่อโลกมากทั้งคู่เพราะที่บ้านเลี้ยงมาอย่างไข่ในหิน ทั้งคู่ แต่แฟนโชคดีหน่อยเพราะเขาเป็นเด็กที่หัดทำงานมาตั้งแต่เล็กๆ





ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมคะ แต่ด้วยความที่ว่าตอนนั้นเราเป็นคนเงียบๆกันทั้งคู่ เราเป็นแฟนคนแรกของเขาค่ะ แต่เขาเป็นคนที่ห้าของเรา[คือเราเริ่มมีแฟนตั้งแต่ม.ต้น คบแล้วก็เลิก เพราะแฟนมีคนใหม่บ้าง โดนแย่งบ้าง เราทิ้งเองบ้าง ตามประสาเด็กๆที่ไม่ได้รู้จักความรักที่แท้จริง แต่ก็คบแบบเด็กๆ ไปกินขนม เล่นเกม ไรงี้] เราจึงถือว่าคนนี้เป็นคนแฟนแรกของเรา
เรายอมรับว่านิสัยเราคุณหนูมากค่ะ อะไรก็ไม่ได้ สมมุติถ้าแฟนกินข้าวอยู่แล้วเราโทรมา เขาต้องหยุดกินข้าวทันที ต้องคุยกับเราเท่านั้น อะไรแบบนั้น คือไม่มีเหตุผลเอามากๆ งี่เง่ามากๆ คนนอกบอกว่าใครได้เราไปนี่:-)โชคดี สวย รวย เก่ง แต่บอกตามตรงค่ะ มันเป็นนรกสำหรับแฟนเราดีๆนี่เอง เพราะเราใช้เขาอย่างทาส เห็นแก่ตัวมากๆ จนการเรียนเขาตก เพราะเราสั่งให้เขามาทำงานให้เราจนถึงเช้า เป็นงี้เกือบทั้งเดือน
จนกระทั่งเราเริ่มเบื่อเขา เพราะเขาเป็นคนหัวช้า ซื่อๆ จนเราเริ่มรำคาญ อะไรๆก็เออ ออ ตามไปหมด ขนาดกินข้าวยังให้เราเลือก เพราะอย่างงี้นี่เองถึงทำให้เราเอาแต่ใจมากขึ้นไปอีก สั่งได้อีก
จนเพื่อนเอาสติ้กเกอร์กลัวเมียไปแปะที่รถเขา




และแล้วใที่สุดจากการเบื่อ เราก็เริ่ม"นอกใจ"
เราไปชอบรุ่นพี่คนนึง และก็คบกัน คบกันทั้งคู่ เรียกว่ารักพี่เสียดายน้องก็ได้
สลับไปสลับมา ตอนนั้นแต่ช่วงนั้นร่างกายเราอ่อนแอมากเพราะว่ากินยาลดความอ้วน จนตัวผอมมากๆ ละนอนดึกด้วย จึงทำให้เราเป็นลมบ่อยๆ ละในที่สุดเขาก็ทิ้งเราไป เพราะเขาไม่อยากดูแลเรา เพื่อนที่คบเรามาก็ทิ้งเราเพราะปัญหาส่วนตัว และแฟนเราก็จับได้ว่าเรานอกใจ ตอนนั้นเราแทบบ้า หมดสิ้นแล้ว
แต่เชื่อไหมคะ วันที่เลิกนั้น เราร้องไห้จนเป็นลม แต่แฟนคนนี้เป็นคนที่อุ้มเราขึ้นรถกลับบ้าน เฝ้าจนเราตื่น และก็ให้อภัยเรา เป็นคนเดียว ที่ไม่ทอดทิ้งเราในตอนนั้น




จนกระทั่งเมื่อปีที่แล้ว
เราได้รู้จักกับคนๆนึง เขามาขอให้เราเป็นนางแบบวาดภาพนู้ดให้เขา
เราก็ชั่งใจหนักมาก แต่เราก็ปรึกษาแฟนเรา และคิดว่าอยากให้แฟนมาอยู่ด้วย
ตอนที่เป็นแบบ เพราะเรื่องศิลปะ เราก็เรียนศิลปะ เราเลยไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะว่าแบบนู้ดนั้นหายาก เราเคยไปหา และเราก็ยอมเป็นเพราะเห็นใจพี่เขาจริงๆ และคิดว่าอย่างน้อยแฟนก็อยู่ด้วยไม่น่ามีปัญหาอะไร

คือเราคิดว่า ร่างกายของเรา เป็นการศึกษาให้กับคนที่ได้เรียนศิลปะด้วยกันมันก็โอเค เหมือนที่เราเคยได้เรียนจากคนที่เสียสละความอายมานั่งเป็นแบบให้เรา

และทุกอย่างเป็นความลับ






เราเลยตกลง แต่พอถึงวันนัดที่บ้านพี่เขา กลับไม่มีใครว่างมา
เหลือเราสองคนกับพี่เขา
เราก็โอเค วันแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่วันที่สอง หลังจากที่เป็นแบบแล้ว เราก็นอนรอแดด เพื่อที่จะได้มีความสว่างพอในการวาด รอบต่อไป
แต่อยู่ดีๆ เขาก็เขามาสวมกอดเรา และในที่สุด ......เราก็มีอะไรกัน
นั่นเป็นครั้งแรกที่เรามีอะไรกับคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนเรา
หลังจากนั้น เขาก็ขอคบด้วย แต่ขอคบแบบลับๆ ไม่บอกใคร เดี๋ยวคนในคณะจะรู้
และตอนนั้นเราก็ไม่อยากให้เปิดเผยและตื่นเต้น สนุก เลยยอมคบด้วย
เขาเป็นศิลปินอิสระ อายุก็สามสิบกว่าแล้ว แต่เราเพิ่งยี่สิบต้นๆ
และเราก็โกหกว่าเราเลิกกับแฟนแล้ว แต่เป็นเพื่อนกัน พออยู่กับอีกคนเราก็บอกว่าเป็นรู่นพี่ที่สนิทกัน
ต่างฝ่ายต่างเชือในความเลวของเรา..........
ถึงขนาดเจอหน้ากันจะๆ ต่างคนต่างก็ไม่รู้ว่าถูกหลอก
ตอนนั้นเรารู้สึกสนุกมาก เพราะคิดว่าตัวเองสวยเลือกได้ เพราะตอนนั้นมีอีกสองคนเข้ามาจีบด้วย ร่าเริงมากๆ เนื่องจากเรารู้จักแต่งหน้า แต่งตัวดีๆ สวยกว่าเมื่อก่อนเยอะ เพราะเมื่อก่อนเราเป็นเด็กเรียนที่ไม่มีความมั่นใจ เลย อยากให้มีคนมาชอบ เลยกลายเป็นว่าพอสวยขึ้นกลายเป็นคนหลงตัวเองมากๆ พูดจาฉะฉาน มั่นใจ ไม่ใช่เด็กเรียนเอ๋อๆแล้วนะ อะไรแบบนั้น






แต่ก็เป็นได้ไม่นาน.........
เราเริ่มรู้สึกว่า พี่คนนี้ ไม่ใช่คนที่ดีอย่างที่เขาพรีเซ้นต์ตัวเองซะแล้ว
คือ ธานะแตกต่างกันมาก คือตัวเรา ไม่ได้รังเกียจอะไร เพียงแต่เขาชอบตอกย้ำความจนของเขาให้เราสงสารและให้เราออกเงินบ่อยๆ บางครั้งเรากำลังจะจ่ายเงินเขาก็หยิบของมาวาง โดยที่ไม่ขอเลยก็มี โดยให้เราจ่ายให้
และชอบอวดโอ้ว่าเมื่อก่อนเขารวยมาก เลี้ยงสาวๆเป็นว่าเล่น แต่ตอนนี้พี่ไม่ทำแล้วนะ อะไรแบบนั้น[เขาเล่าว่าเขาเจ้าชู้มากเมื่อก่อน]
และต่อมา เขาก็อยากมีอะไรกับเราตลอดเวลา เหมือนจะเอาให้คุ้มยังไงก็ไม่รู้
และชอบบอกคนอื่นว่าเราใช้ของยี่ห้อนั้นโน้นนี้ มีแฟนเด็ก กระชุ่มกระชวย
ซึ่งเราไม่ชอบมากๆ เพราะเราไม่ชอบอวดใคร เราชอบใช้ของแต่เราไม่ชอบประกาศให้ใครรู้ว่าเรามีไม่มี เราอึดอัดมาก
เวลาเราแสดงงาน เขามักจะพยายามอวดอาจารย์ในงาน ว่าเขาได้สาวสวยมาครอง และพยายามพูดกดๆ ว่าเราเป็นเด็กดื้อ เอาแต่ใจ เขาต้องคอยข่ม ซึ่งเราไม่เคยเอาแต่ใจกับเขาเลย ไม่เคยเอานิสัยที่ใช้กับแฟนคนแรก มาใช้ด้วยเลย เออ ออหมดทุกอย่าง เงินก็ให้ใช้ เวลาทะเลาะ เราต้องไปง้อที่บ้าน เขาก็ปิดบ้านใส่ โทรตามก็ไม่รับ และโทษว่าเป็นความผิดของเรา แม้เราไม่ได้ทำอะไรเลยก็ตาม






เขาก็ทำร้ายความรู้สึกเราตลอดเวลา
จนเพื่อนเราทนไม่ได้ ไปด่าเขา และเข้าถึงหูเขา เขาเลยเอาดาบไปขู่ที่มหาลัย
จนบ่อยเข้า เราเริ่มชินชา [เขาเป็นคนที่ชอบหนังบู้ และก็ชอบสะสมดาบ มีดเต็มบ้าน ] จนแบบ ถ้าจะไปหาเรื่องเพื่อนเรา ก็ไปเลยนะ เราขอดูตอนที่เพื่อนเป็นศพพอ สุดท้ายก็ไม่ทำ[และก็แอบโม้ว่าเห็นแก่เรานะ เลยไม่ทำ ไม่งั้นมันคอขาดไปแล้ว]
และอีกข้อคือเราเริ่มรู้สึกว่า เขาไม่ได้สนใจในงานศิลปะของเราจริงๆ เขาเพียงแต่แนะๆ นิดๆหน่อยๆ และอวดว่าตัวเองเก่งมาก "ถ้าน้องมาอยู่กับพี่ พี่จะทำให้น้องสบายในอีกสิบปีข้างหน้า แต่ต้องรอพี่ประสพความสพความสำเร็จก่อนนะ
น้องเองก็รวยอยู่แล้ว เป็นผู้หญิงมั่น ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องแคร์เงินพี่ พี่ก็พอใจ"
และวันๆ เขาก็ทำตัวเหมือนเราเป็นกระเป๋าใบเก๋ๆของเขาที่ใช้อวดชาวบ้านว่าได้แฟนสวย

ซึ่งตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกว่า เราเป็นแค่เงาตามตัวเขา และถ้าเราอยู่กับเขาต่อไป เราคงไม่ได้ทำงานศิลปะอีกต่อไป เพราะขนาดงานที่เราทำ เขายังด่าว่างานเรา และบอกว่างานตัวเองดีที่สุด ผู้หญิงเป็นใหญ่ในโลกศิลปะไม่ได้หรอก ต้องเป็นแค่ผู้ชายเท่านั้น "ถ้าพ่อแม่น้องตายแล้วมาแต่งกับพี่แล้วกัน"

ซึ่งเรารับไม่ได้มากๆ เพราะเราเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูงพอกัน และรับไม่ได้ที่จะให้ผู้ชายมากดขี่แบบนี้ หลังจากที่ยอมมานานแล้ว และเพื่อนที่ไม่ชอบเราคนนึงเอาเราไปนินทาทั่วคณะ












เราเลยเลิกกันไป โดยที่เราตัดขาดเอง ตัดสินใจเอง
ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา ถ้าพี่เขาทำไม่ดีกับเรา เราจะนึกถึงแฟนคนแรกของเราเสมอ
หลังจากเลิก เรามานั่งทบทวนตัวเองว่าตัวเองทำอะไรโง่ๆไปบ้าง

แฟนคนแรกของเรา ไม่เคยเอาเราไปอวดที่ไหน บอกคนอื่นแค่ว่าเราเป็นคนดีแม้ตอนนั้นเราจะนอกใจไปแล้ว
แฟนคนแรกของเรา ชื่นชมงานเราเสมอ ขนาดจะสอบแล้วยังมาตัดกระดาษให้เรา
แฟนคนแรกของเรา เวลาทะเลาะกันจะจบด้วยรอยยิ้มเสมอ
แฟนคนแรกของเรา ไม่เคยชมเราว่าสวย และรับได้กับตอนที่หน้าตาเราโทรมๆ และไม่อยากให้เราใช้ของแพงๆ ถ้าไม่รู้จักเก็บเงิน
แฟนคนแรกของเรา มาเฝ้าเราที่โรงพยาบาลเสมอ
แฟนคนแรกของเรา ไม่เคยบอกว่าตัวเองรวย แต่บอกว่า ที่เขามีได้เพราะพ่อแม่สอนให้เก็บเงิน ประหยัด และไม่เป็นหนี้
แฟนแรกของเรา มารับมาส่งเราแม้ว่าจะเป็นตีสาม ตีห้า กี่โมงก็ได้ ขอให้เราได้โทรไปหา มาช่วยงาน ไม่เคยบ่น
แฟนคนแรกของเรา รอเราเสมอไม่ว่าเราจะมาสายแค่ไหน
แฟนคนแรกของเรา ยอมให้เราตบตี ถ้าเราเอาแต่ใจ
แฟนคนแรกของเรา เป็นคนเดียวที่จำได้ว่าพ่อแม่เราชอบอะไร และอยากจะพบหน้าพ่อแม่เรา
แฟนคนแรกของเรา ไม่เคยทวงอะไรจากเรา มีแต่ให้ และให้เสมอ
แฟนคนแรกของเรา ให้อภัยเราเสมอ แม้เราจะทำอะไรมา
แฟนคนแรกของเรา คอยเตือนเราเสมอ ให้เราเป็นคนที่มีเหตุผล และใช้เหตุผลกับเราเสมอ
แฟนคนแรกของเรา........ไม่เคยทอดทิ้งเราเลยซักช่วงเวลาเดียว







เราจำได้ว่า เรากลับมาหาเขา และบอกเขาว่าเราเคยมีอะไรกับพี่เขา เราเล่าความจริงหมดทุกอย่าง
และเราก็ขอให้เขาตัดสินใจจะเลิกก็ได้ เรายอมรับ

แต่เขาไม่ได้ว่าเราเลยซักคำ เขากอดเราและร้องให้ แล้วบอกว่า

"เขาทำเธอเจ็บมากไหม? เราขอดูแลเธอต่อไป ทำไมเขาเอาหัวใจเธอไปแล้วไม่ดูแล ทนุถนอม ทำไม?ฉันเกลียดมัน ที่มันทำร้ายเธอ ฉันรักเธอ ฉันถนุถนอมเธอเหมือนเธอเป็นครอบครัว เป็นคนรักของฉัน แต่ทำไมเขาถึงทำร้ายเธอแบบนี้"

ทำไมล่ะ? ทำไมเขาไม่โกรธเรา? ทำไมไม่เลิกกับเรา?
ณ ตอนนั้นเอง เราถึงร้องไ้ห้ ร้องไห้จากใจจริงๆ
เรายอมแล้ว เรายอมให้กับความดีของคนๆนี้จริงๆ
คนที่เราคบมาหลายปี และไม่เคยทำให้เราเสียใจเลย
สำหรับบางคน มันอาจจะสายเกินไป เรารู้ว่า คนอย่างเรา ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกรับได้
แต่เขาก็ให้อภัยเราอีกแล้ว..........

จนบางครั้งมันเป็นแผลในใจ แต่เรารับได้ เพราะเราโง่เอง ที่หลงในความสวยของตัวเอง และคืดว่าตัวเองนั้น มีแต่คนเอาใจ สวยเลือกได้

แต่ที่ไหนได้

โดนผู้ชายหลอกใช้

ถึงจะสำนึก

จนทุกวันนี้ เราก็กลับตัวแล้ว เราขออุทิศชีวิต ให้กับคนนี้ๆคนเดียว ตลอดไป ถ้าเขามีคนใหม่เพราะกรรมที่เราได้ก่อไว้ เราก็ยอม แต่ตอนนี้เราก็คบกันดี และลดความเอาแต่ใจลง เราถึงได้เรียนรู้ว่า การเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีมีค่ามากมายขนาดไหน เป็นความสุขที่มันอาจไม่หวือหวา เรียบๆง่ายๆ อาจจะน่าเบื่อบางครั้ง แต่เราก็พอใจแล้วล่ะ เราขอแค่ รักคนๆนี้ และทำเพื่อคนนี้บ้าง ขอให้เขาอยุ่เคียงข้างเราตลอด
เราไม่ใช่คนแบบเดิมอีกต่อไปแล้ว เพราะรู้แล้วว่ารักแท้ที่ไม่ต้องการอะไรเลยนั้นมีอยู่จริง อย่าละเลยและทอดทิ้งเขาแบบเราเลยค่ะ
ที่เราทำเพราะเราไม่เคยรู้ และโง่ อยากลอง

และคงเป็นกรรมที่เราเคยทำไว้

หลังเรียนจบโทแล้ว เราจะแต่งงานกันค่ะ ตอนนี้ก็ทำงานกันแล้ว เลยคิดว่า เรื่องนี้ไม่อยากให้เกิดกับใครเลยจริงๆค่ะ คิดว่าถ้าเล่าแล้ว คงจะเตือนสติใครได้บ้าง อย่าเป็นคนที่ไร้สติแบบที่เราเคยเป็นเลยนะคะ




เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เราไม่โทษใคร เราโทษตัวเราเอง ที่เราเป็นคนไม่ดีในตอนนั้น
แต่เราขอปรับปรุงตัวและใชีชีวิตที่เหลือกับคนที่เราเคยละเลยทุกๆคน
ขอบคุณที่เธออยู่กับเราเสมอ
ขอบคุณพ่อแม่ที่เข้าใจ
ขอบคุณเพื่อนๆที่สละเวลามานั่งอ่านค่ะ

ขอสาบานว่าสิ่งที่พูดเป็นความจริงทุกประการ และไม่ได้ต่อว่า หรอพาดพิงใคร
เพียงแต่อยากให้ทุกคนได้ข้อคิดจากเรื่องนี้ไม่มากก็น้อยค่ะ

จากคุณ : ฉันเคยสิ้นคิด
เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 00:34:52 A:118.172.28.121 X:

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com