....เรื่องดีๆของชายคนหนึ่ง ที่ทำให้เด็กคนหนึ่งในวันวาเลนไทน์...
|
|
... เช้าวันนี้ เราก็มาทำงานเริ่มต้นวันใหม่ด้วยความเซงๆ...
เวลาชีวิตจะดำเนินไปทำกิจกรรมทุกอย่างตามปกติ
จัดของ นั่งที่โต๊ะทำงาน เปิดคอม และเปิดเฟสบุคดูข่าวสารอัพเดทเพื่อนๆตามปกติ
แล้วก็ได้เจอเรื่องราวของเพื่อนคนหนึ่ง เล่าถึงสิ่งที่เค้าได้กระทำในวันวาเลนไทน์
วันที่คงจะมีแต่หนุ่มๆสาวๆเดินจูงมาบอกรักกัน มอบของขวัญและรอยยิ้มให้แก่กัน(และคนโสดแบบเราก็เศร้าตามเคย)
แต่เพื่อนของเรา ได้มอบรอยยิ้มให้ใครอีกคน บนโลกใบนี้....
ราวสิบเอ็ดนาฬิกาของวันที่ 14 ก.พ. 2553
เด็กชายอายุราว 11 ขวบ เนื้อตัวมอมแมมและผิวหยาบกร้านเกินวัยเดินผ่านมาในระยะสายตา ในมือกำถุงสีดำใบใหญ่สองใบ ฝ่าไอแดดระอุใกล้เที่่ยงวัน
เมื่อไอ้หนูผ่านใกล้เข้ามา เขามองหน้าผมอย่างแปลกใจ อาจด้วยว่าผมนั่นเองที่เสียมารยาทไปจ้องหน้าเขาก่อน ไอ้หนูยิ้มให้ผม ผมมองเปลวแดดที่แผดฤิทธิ์ของมันด้านนอกนั่น "นั่งร่มๆ ก่อนสิไ้อ้ตัวเล็ก" ผมบอกเขา
เหมือนจะรอคำนั้นอยู่ เขาปลดถุงออกจากมือแล้วทรุดลงนั่งที่ริมฟุตบาทใต้ชายคา ไอ้หนูนั่นนั่งดูผู้คนที่ผ่านไปมา และอะไรทั้งหลายที่พวกผมกำลังง่วนกับมันอยู่อย่างสนใจ น้องที่ทำงานร่วมกับผมเข้าไปคุยกับเขาสักพัก ได้ความว่าบ้านของเด็กคนนี้อยุ่ห่างจากที่นี่ไปราวยี่สิบกิโล และทุกสุดสัปดาห์เขาต้องเข้ามาเดินเก็บขวดพลาสติกไปขาย แลกกับเงินคราวละไม่กี่สิบบาท
เขาจ้องกระดาษในมือผมอย่างสนใจ กระดาษสีแดงระบุว่าส่วนลด 10% ต่อเมื่อกล้าพอที่จะถาม เขาจึงเดินมาหาผมแล้วถามด้วยความอยากรู้ ผมอธิบายความหมายของมันอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงให้กระดาษนั้นกับเขาไป คิดว่าเขาคงเอามันไปซื้ออะไรเล็กๆน้อยๆ ในวันหลังได้
ผิดคาด ไอ้หนูดูลังเลที่จะเดินออกไปจากร้าน ผมเห็นเขากวาดตามองไปทั่ว ประกายตาดูจะหวังกับส่วนลด 10% ที่ผมให้เขาไปอยู่มาก เขาถามผมต่ออีกว่า จะรู้ได้อย่างไรว่าเขาจะมีเงินพอซื้อสิ่งที่เขาอยากได้ ผมยิ้มก่อนถามกลับไปว่าเขาอยากได้อะไร และตอนนี้เขามีเงินอยู่เท่าไร....ไอ้หนูปลิ้นกระเป๋ากางเกงแล้วชุเหรียญสิบบาทหนึ่งเหรียญให้ผมดู ก่อนจะตอบผมว่าเขาอยากได้สีไม้เอาไว้ระบายสีที่โรงเรียน
วูบนั้นผมสลด ปรายตามองเด็กน้อย ผมอธิบายความรู้สึกต่อจากนั้นไม่ได้ แต่ผมก็จูงมือเขาไปที่ชั้นดินสอสี บอกเขาให้เลือกได้ตามสบาย ผมเห็นความตื่นเต้นฉายชัดอยุ่ในสีหน้าของเขา และดูเขาจะตกใจกับป้ายราคาที่ติดอยุ่บนกล่องแต่ละกล่องไม่น้อยเลย ผมจึงตัดสินใจหยิบให้เขากล่องหนึ่ง จากนั้นจึงพาเขาไปจ่ายเงิน บอกเขาว่ากระดาษส่วนลดใบนั้นคือส่วนที่หนูจ่าย ส่วนที่เกินมานั้นเป็นส่วนที่ผมจ่ายให้เขาเพราะเห็นว่าเขาเป็นเด็กดี สีกล่องนี้เป็นรางวัลเล็กๆ สำหรับวันพิเศษวันนี้ และหากเขายังเป็นเด็กดี เป็นคนดีของสังคม รางวัลที่เขาได้มันจะมากขึ้นเรื่อยๆ...ไอ้หนูยิ้ม ยกมือไหว้ขอบคุณผมอย่างบรรจงตอนผมส่งถุงให้เขา แล้วเขาก็คว้าถุงของเขา เดินออกไปด้วยท่าทีผิดกับเมื่อตอนเข้ามา
เป็น 100 บาทที่คุ้มค่าที่สุดสำหรับวันนี้เลยทีเดียว
เรื่องของเพื่อนเราอาจเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมนี้ แต่อยากบอกว่า สิ่งที่เพื่อนเราทำ มันทำให้เรารู้สึกว่า วันแห่งความรักคืออะไร
วันแห่งความรักที่ไม่ให้จำกัดนิยามเพียงแค่คนๆเดียว
การให้.... จากใจโดยไม่ได้หวังสิ่งใดตอบแทน
การให้... เพียงเพื่อจะเห็นใครอีกสักคนมีความสุข
ขอนับถือความดีที่เพื่อนได้ทำจากใจจริง รู้สึกซึ้งใจและอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้รับฟังเรื่องดีๆในเช้าวันจันทร์ ที่เบื่อๆแบบนี้
ขอบคุณเพื่อน ที่ทำความดี และนำความดีเรื่องดีๆแบบนี้มาให้เราได้มีส่วนในการรับรู้
หลายครั้งเวลาเราเองเห็นเด็กข้างทางเดินมาใกล้ ใจนึงก็อยากช่วยแต่ใจนึงก็ไม่กล้าที่จะช่วยเพราะไม่รู้ควรทำยังไงดี
แต่หลังจากทีได้ฟังเรื่องของเพื่อนเราแล้วคิดว่าต่อไปเราคงมีโอกาสได้ทำแบบเพื่อนเราบ้าง
หวังว่าเรื่องเล็กๆของเพื่อนเราที่นำมาให้อ่าน คงทำให้ใครหลายๆคนยิ้มได้และรู้สึกดีแบบที่เรารู้สึกนะคะ
แล้วเช้าวันจันทร์วันนี้ก็สดใสไปเลย
ขอบคุณแกมากที่ทำเรื่องดีๆแบบนี้ ในสังคมบนโลกกลมๆใบนี้ ^-^
| จากคุณ |
:
>>สุดทางของความรัก<< 
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.พ. 53 12:46:17
|
|
|
| 
