ผมควรจะตัดใจจากเธอยังไงดี

คือว่า ก่อนอื่นคงต้องเล่าก่อนครับ  ว่าตอนผมเจอเธอครั้งแรกตอนนั้นผมมี

แฟนอยู่แล้ว  แต่เริ่มมีปัญหา และห่างๆกัน

และพอผมเจอเธอ  ผมรู้สึกว่าต้องจีบเธอให้ได้  แลผมก็ทำสำเร็จ

ตอนแรกๆนั้นเธอรักผมมาก ม๊ากมากเลยอะ  เป็นผู้หญิงที่ทำให้ผมกลายเป็น

ผู้ชายที่โชคดีที่สุดเลยก็ว่าได้

แต่ผมในตอนนั้นก็ยังคบกับแฟนคนเก่าอยู่โดยที่กับแฟนเก่าก็ห่างกันเรื่อยๆ

เพราะว่าแฟนผมคนเก่าอะไปคืนดีกะแฟนเก่าของเค้าอีกทีงะ (งง ป่าว)

และวันหนึ่งผมก็ตัดสินใจเลิกกะแฟนเก่าไป  แต่ยังมีโทรคุยบ้าง

โดยที่ตอนนั้นผมยังไม่ได้รู้สึกรักแฟนผมเท่าไหร่

และแล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องจนได้ แฟนเก่าผมได้ชวนไปเที่ยวโดยที่ไปเที่ยว

กันหลายคน ผมก็แอบไปจนตอนดึก แฟนเก่าได้ขับรถมาส่งผมที่บ้าน  และ

แฟนผมก็ได้โทรมาหาตอนรถจอดหน้าบ้านพอดี  ผมไม่รับสาย แต่แฟน

เก่าผมดั๊นแย่งมือถือผมไป และแอบกดโทรหาแฟนผมโดยที่ไม่ให้ผมรู้

และเค้าก็ถามผมว่าได้รู้จักแฟนผมได้ยังไง  และอีกมากมาย  และยังถามว่า

ผมรักแฟนผมมั๊ย  (เหอๆเพื่อนๆว่าผมจะตอบว่างัยในตอนนั้น)  ผมตอบ

ว่า"ผมไม่เคยรักแฟนผมเลย  และยังตัดใจจากเธอไม่ได้"  และพอผมพูด

แบบนั้นไป เค้าก็บอกว่า "เค้ากดโทรศัพท์หาแฟนผมอยู่"  อะจ๊ากกกกก

งานเข้าสิครับพี่น้องครับ  ผมอึ้งทำไรไม่ถูก  พูดออกมาคำเดียว ว่า เหรอ

ตอนนั้นคิดไรไม่ออกจริงๆ  และผมก็กลับเข้าบ้าน  โดยที่นอนคิด ว่าเราทำ

อย่างนั้นไปได้ยังไง ทั้งๆที่แฟนเราเค้าดีกับเราขนาดนั้นและคนเก่าก็ทำร้าย

ผมซะขนาดนั้น และผมก็ได้ตัดสินใจในตอนเช้าว่าจะเลือกแฟนไหม่ของผม

และก็ได้โทรไปง้อและสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก และรักเธอคนเดียว

ง้ออยู่นานและระหว่างง้อเค้าก็เอาโทรศัพท์ที่อัดเสียงเรื่องที่ผมพูดกะแฟน

เก่าให้ผมฟัง  เหอๆ รู้สึกผิดจัง  และแล้วก็ง้อสำเร็จ หลังจากนั้นผมก็เริ่ม

รักแฟนของผมมากขึ้นเรื่อยๆ โดยที่รักษาสัญญาที่ผมให้ไว้คือ

จะรักเธอคนเดียว  จนผมรักเธอหมดใจ  และผมก็รู้ว่าเธอรักผมมาก

แต่  พออยู่นานๆไป เธอก็เริ่มที่จะห่างผมออกไป  ห่างขึ้นเรื่อยๆ  โดยที่

ผมก็ไม่เข้าใจ  พอถามไปเธอก็บอกว่ารำคาญ  และยิ่งผมวิ่งเข้าหา

เธอก็ยิ่งห่างออกไป  โดยในใจผมคิดว่าเธอจะมีคนอื่นรึปล่าว  แต่ผมเชื่อใจ

เธอก็เลยไม่คิด แต่มันก็อยู่ในส่วนลึกของจิตใจ  และอยู่มาวันนึง ผมก็รู้ว่า

แฟนผมไปมีคนไหม่  และปิดบังผมมานาน  และผมก็ได้ไปเจอกับแฟนไหม่

ของเธอและคุยกัน  และได้รู้ความจริงหลายๆเรื่อง

ผมจะยกตัวอย่างละกัน

คือเธอคบผมและแฟนไหม่เธอพร้อมๆกัน โดยที่แฟนไหม่เธอก็รู้แต่เธอ

ไม่ได้บอกความจริงทั้งหมดในเรื่องระหว่างเธอกับผมให้แฟนไหม่เธอรู้

แต่ก็บอกไปเยอะแหละ  และเธอบอกกับแฟนไหม่เธอว่าเธอแค่ต้องการ

เอาชนะแฟนเก่าของผม  และเมื่อเธอทำสำเร็จ  เธอก็หมดรักผม

และแฟนไหม่เธอบอกว่ารู้ว่าแฟนผมเนี่ย  ได้คบกับคนอื่นอีก  แต่ไม่รู้ว่ากี่คน

และใครมั้ง  พอผมรู้ก็รู้สึกแย่มาก  นอนไม่หลับ  กินข้าวไม่ลง  และโทรไป

ต่อว่าเธอ  เพราะก่อนนี้ผมเคยบอกเธอแล้วว่า  "ที่ผมเคยทำผิดลงไป  ผม

ยอมรับผิด  และขอโทษ แต่ผมขออย่างนึง ถ้าไม่รักผมแล้ว  และไปมีคน

อื่นให้บอกมาตรงๆ ผมจะไปเอง  และผมไม่ชอบคนโกหก" แล้วผมก็ไม่ได้

ติดต่อเธอสักพักนึง  แต่ผมก็ยังตัดใจจากเธอไม่ได้อยู่ดี  แล้วอยู่มาวันนึง

เธอก็บอกว่าตอนนี้เธออยู่คนเดียว เลิกกับทุกๆคนแล้ว  เพื่อชดใช้กรรม

ที่ทำกับผมไว้  ผมก็เป็นห่วงเธอมาก  เพราะเธอร้องไห้เหมือนจะตาย

และผมก็บอกเธอไปว่า  "สำหรับเธอผมไม่สามารถที่จะโกรธหรือจะเกลียด

ได้เลย และผมก็อภัยให้ได้เสมอ" ผมพูดจากใจจริงเลย เพราะที่ผมเคยทำ

ผิดต่อเธอเป็นการทำผิดครั้งแรกในชีวิตผมเลย และผมก็ไปเที่ยวเฉยๆ

โดยไม่ได้กลับไปคบกัน  แต่ที่เธอทำกับผมนั้น มันยิ่งกว่าหลายร้อยเท่า

ผมไม่ขออธิบาย  ผมอภัยได้เพราะเหตุผลเดียว ผมรักเธอมาก  

และแล้วหลังจากเธอขอโทดและบอกผมว่าจะอยู่คนเดียว  ไม่กี่วัน

เธอก็ไปกับแฟนไหม่เธออีก และผมก็รู้ความจริงอีกครั้ง  มันผิดหวังมากอะ

คับผมเจ็บจนนอนไม่หลับ และบอกเธอไปว่า"ผมผิดหวัง  แต่ก็ไม่โกรธและ

เกลียดเธอหรอก เพราะผมทำไม่ได้จริงๆ" ผมพูดไปเพื่อให้เธอสบายใจ

แต่ผมก็ต้องนอนร้องไห้คนเดียวไปทั้งคืน  

และ ณ วันนี้เราเป็นเพื่อนกัน คุยกันทาง msn อย่างเดียว

ผมก็ยังไม่สามารถตัดใจจากเค้าได้ และตอนนี้เธอก็ไม่ได้คบกับใคร

แต่เธอเป็นคนหน้าตาดีมาก  มีคนเข้ามาจีบเธอเยอะมาก  ผมทำได้เพียง

อย่างเดียว  คือเป็นห่วงเธอ เพราะเธอสุขภาพไม่ค่อยดี  และผมก็คิดว่า

เธอก็รู้ว่าผมตัดใจจากเธอไม่ได้เพราะผมเคยบอกว่า  ให้เรามาเริ่มกันไหม่

มั๊ย  แต่เธอก็บอกว่าไม่ เธอบอกว่าอยากอยู่คนเดียว  แต่เธอยังรู้สึกดีต่อผม

(ก็แค่รู้สึกดี) ทุกวันนี้ผมไม่รู้ว่าเธอมีแฟนไหม่รึยัง แต่ผมเป็นห่วงเธอ

รักเธอ  ไม่รู้จะกี่วันกี่เดือนหรือกี่ปี ถึงจะลืมเธอได้  ทุกวันนี้ผมยังปิดตัวเอง

ไม่สามารถที่จะเริ่มต้นกับคนอื่นได้ ไม่ว่าจะฟังเพลง ดูหนัง ก็นึกถึงแต่

เธอ แต่เรื่องของผมกับเธอมันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว

แต่ไม่รู้ทำไมผมตัดใจไม่ได้สักที ทั้งที่เธอทำผมเจ็บปางตาย ครั้งแล้ว

ครั้งเล่า  ทุกวันนี้ผมยังคิดเลยว่าถ้าเธอจะกลับมาคืนดีกับผม

ผมคงปฏิเสด ไม่ได้ แต่ผมก็กลัวว่าเธอจะทำผมเจ็บอีก

เฮ้อ...ขอโทษนะครับที่มาระบาย  ผมแค่อยากพูดออกไป แต่ไม่อยากบอก

เพื่อนๆของผมเพราะกลัวว่าเด๋วเพื่อนผม จะมองเธอไม่ดี ผมไม่ต้องการให้

ใครก็ตามคิดกับเธอในแง่ที่ไม่ดี ขอเก็บความเจ็บปวดไว้คนเดียวดีกว่า

และวัน  วาเลนไทด์  ที่ผ่านมาผมก็เหงาจนร้องไห้ ทั้งๆที่มีเพื่อนมากมาย

ใครพอจะรู้วิธีทำให้ผมตัดใจสักทีได้มั๊ยครับ  เฮ้อ...

จากคุณ	: boatit
เขียนเมื่อ	: 21 ก.พ. 53 20:15:30