การเดินทางของชีวิตคนเรา มีหลายสิ่งเข้ามา..
ทั้ง.. เพื่อให้ผูกพัน
เพื่อเป็นบทพิสูจน์
เพื่อให้เป็นบทเรียน
เพื่อให้เรียนรู้
เพื่อพบ
เพื่อรัก
เพื่อให้
เพื่อรับ
เพื่อการทนุถนอม
เพื่อให้ได้คิดถึง ..และ ถวิลหา
เพื่อความห่วงใย ..ใส่ใจ
เพื่อให้เป็นความทรงจำ
เพื่อการค้นหา
ฯลฯ
และ.. เพื่อจากลา
โลกหมุนไปทุกวัน ให้ชีวิตดำเนินต่อไป จนกว่าจะหมดลมหายใจ
เมื่อมีสิ่งที่เข้ามาในชีวิต ก็ย่อมมีสิ่งที่รอให้เราเผชิญวันข้างหน้า และสิ่งที่ต้องจากเราไป
.. เคยคิดมั้ยว่าการพบ จนถึงการจากลา .. บางทีไม่ใช่เพราะพรหมลิขิตอย่างเดียว
แต่มันอยู่ที่การกระทำของคนเรานั่นเอง
หากเรายังอยากอยู่กับการค้นหา .. เพื่อให้พบใครต่อใครไปเรื่อยๆ
.. ถ้ายังไม่หยุดการค้นหา คุณจะยอมเสี่ยงไหม !??
หากวันนึง .. คนที่อยู่ในหัวใจคุณ และเขาก็มีคุณอยู่ในหัวใจมาตลอด
.. ใจที่มีกันและกัน ที่เคยแสนสุข ... กลายเป็นใจดวงร้าว เพราะไม่อาจทนต่อการเหมือนไม่มีตัวตนในหัวใจคุณได้อีกต่อไป และจะขอลบคุณออกจากหัวใจเสีย .. คุณอยากให้เป็นเช่นนั้นหรือ !?!
ฉะนั้น ถ้าการค้นหาของคุณ ตลอดเวลาที่ผ่านมาในชีวิต ..ได้บอกรักกับใครคนหนึ่งที่ได้พบไปแล้ว .. เมื่อคุณมองเขา และเขามองคุณ ..คุณได้เห็นกันและกัน ด้วยสายตาที่ต่างเปี่ยมด้วยความรัก .. คุณจะหยุดการค้นหาได้ไหม ?
ดูแลคนที่คุณค้นพบแล้ว ให้ต่างมีตัวตนในหัวใจกันและกัน ตราบนานเท่านาน ดีกว่าต้องสูญเสียคนที่คุณรัก และเขามีคุณในหัวใจ .. ไปตลอดกาล
.. เขียนๆ ไว้บอกตัวเองด้วยค่ะ และก็อยากบอกทุกๆ คน ที่ชอบการค้นหา คนที่ เหงาๆ ในหัวใจ สับสน ว้าเหว่.. ในห้วงเวลาและสถานการณ์หลายๆ อย่าง ทั้งมรสุมเรื่องงาน เรื่องคน
และเรื่องของคนที่ใช่ หรือคนข้างกาย เลอะๆ เลือนๆ เงอะๆ งะๆ ดูวุ่นวายๆ จะเพราะงานที่ยุ่งเหยิง หรือต้องทำโน่นทำนี่ .. ดูกระปรี่กระเปร่าที่ได้ไปให้ความสำคัญกับบางเรื่อง หรือสิ่งอื่นๆ ที่เป็นเรื่องของเขา ทางของเขา
.. จนบ่อยครั้งลืมเทคแคร์ .. ดูแลกัน .. ไม่มีเสียงทักทายแม้ทางโทรศัพท์ ไม่มีแม้ถ้อยความผ่านsms ไม่มีข้อความฝากถึงกันใน msn ไม่มีแม้จับมือแบบคนรัก ไม่มีการเดินทางเพื่อพบเจอ
แต่ถ้าหาก ต่างยังเป็นคนที่ใช่ หรือยังเป็นคนข้างกาย หรือแม้แต่เป็นคนในหัวใจที่รักแสนรักแต่ไม่อาจครองคู่กัน
แม้เมื่อเวลาผ่าน ความหวานจะลดลงบ้าง หรืออาจลดลงมากในบางคู่
ขอเพียงตอบคำถามในใจได้ว่า .. คนนี้ใช่ไหม ที่เราต่างใส่ใจกันและกัน ห่วงใยมากมาย หัวใจบอกว่าสนิทใจที่จะคุยด้วย ระบายได้
บอกเล่าซึ่งกันและกันได้ในเกือบจะทุกเรื่อง แค่คำถามสั้นๆว่า 'เหนื่อยมั้ย' ที่ได้ยินจากกันและกัน ก็ชื่นใจหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง ..อบอุ่นที่ได้คิดถึงกัน
มองพระจันทร์ดวงเดียวกัน ในคืนที่อยู่ไกลจากกัน ก็รู้สึกคิดถึง.. ถวิลหาเหลือเกิน
แค่เพียงเราต่างหยุดการค้นหา .. เราก็จะได้พบรักแท้
เราจะค้นหาไปเรื่อยๆ เสี่ยงที่จะเสียเขาไป ทำไม
เพียงเพราะยังอยากเจอคนที่หลากหลาย สนุกกับการค้นหาไม่รู้จบ
ยิ้มๆ กับการค้นพบคนใหม่ๆ .. ชอบๆ ไปเรื่อย
ไม่ได้บอกว่า ถ้าเราเป็นอย่างนี้ เราไม่ดีนะคะ
ใครๆ ก็อยากมีคนคุยด้วยได้ เยอะๆ
มีได้ค่ะ .. ถ้าไม่ใช่การปันหัวใจไปให้ แล้วทำร้ายให้คนอีกคนในหัวใจเราต้องปวดร้าว
อยากมีหัวใจชุ่มชื่นบ้าง กับการได้ทักทายกับคนใหม่ๆ คนที่เหมือนจะใช่ คนที่ดีแสนดีกับเรา .. มีได้ค่ะ .. มีเถอะ เพราะหัวใจของคนดีๆ น่ารักๆ อย่างเรา ควรได้รับความอ่อนโยนห่วงใย .. แต่อย่าถึงกับจัดการแบ่งหัวใจเป็นส่วนๆ
ดูแลใจดวงเดียวยังทำได้ไม่ดีพอ แล้วคิดจะดูแลหลายๆ ส่วนในหัวใจ จะไหวหรือคะ
แล้วคิดมั้ยว่า คนอื่นเขาก็มีหัวใจ ไม่มีใครอยากอยู่ในห้องเล็กๆ ที่คุณแบ่งไว้
แล้วคุณจะปิดล็อกกุญแจไว้ก่อน ให้ไร้ตัวตนไปก่อน ในวันที่คุณไปเยี่ยมห้องอื่นๆ แล้วคิดถึงเมื่อไหร่ ค่อยมาไขกุญแจห้องเล็กๆ ใหม่
.. อย่าทำอย่างนั้นเลย ..
เพราะหัวใจคน ไม่ได้มีไว้เพื่อแบ่ง
ความรักของคน ไม่ได้มีเพื่อปันให้ใครต่อใคร
ชีวิตของคนมีหนึ่งชีวิต ถ้า จะปัน จะแบ่ง ก็ให้อีกคน ลบคุณไปจากหัวใจเลยดีกว่า ..
ถ้าไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น .. ดูแลคนที่ค้นพบแล้ว ให้ต่างมีตัวตนในหัวใจกันและกัน ตราบนานเท่านาน .. ดีกว่าต้องสูญเสียคนที่คุณรัก และเขามีคุณในหัวใจ .. ไปตลอดกาล
แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 23:56:57
แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 22:00:11
แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 21:35:16
แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 15:44:42
ถ้าไม่หยุดการค้นหา..จะยอมเสี่ยงไหม หากวันนึงคนที่มีคุณในหัวใจมาตลอด จะลบคุณออกจากใจไปตลอดกาล
