------> อย่าขับรถขณะน้ำตาไหลนะครับ (ขอพื้นทีระบายเล็กๆ)
|
|
วันนี้ต้องขับรถกลับบ้าน พร้อมน้ำตาชุดใหญ่
6 เดือนแล้วครับที่ชีวิตตัวคนเดียว 3 เดือนแล้วที่เธอเงียบหายไป เกือบ 2 อาทิตย์ที่ผมเก็บอารมณ์
เศร้า เหงา และน้ำตาไว้ได้ เมื่อครู่ขณะผมกำลังกลับบ้านถนนดูเงียบเหงา หลายๆคนคงอยู่แต่ในบ้าน
เพื่อดูบอลอยู่แน่ๆ ด้วยความที่ถนนว่าง ผมก็เลยขับรถเล่นไปเรื่อย ฟังเพลงจากวิทยุไปเรื่อยๆ
จนไปถึงร้านแม่ศรีเรือนเลียบทางด่้วน ภาพเก่าๆก็กลับมา มาพร้อมเพลงในวิทยุที่เหมือนจะนัดกันไว้
น้ำตาครับ "ไม่ใช่" แห่งการเสียใจ แต่เป็นน้ำตาของ "ความคิดถึง" มันไหลออกมาโดยทันที
จากสมาธิที่อยู่บนถนนกลายเป็นสมาธิกลับไปจดจ่อกับคำถามมากมายในหัวว่า
"ทำไม" "เพราะอะไร" คำถามต่างๆพุดขึ้นมาจากในหัว ทุกคำถามไม่มีคำตอบใดๆ
ได้แต่ทบทวนตัวเอง
"ผิดหรอ ที่ไม่เจ้าชู้ ไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุรี่"
"ผิดหรอ ที่ชอบใช้ชีวิตง่ายๆ"
และอีกหลายคำถามมากมาย จนผมเกือบจะชนกับขอบทางข้างถนน และรถคันอื่นๆอีกหลายรอบ
จนไม่ไหวครับ ต้องจอดรถ เพื่อสงบอารมณ์ตัวเองก่อนที่จะทำให้ใครเดือดร้อน
ผมเคยร้องไห้ในรถเพราะเรื่องนี้ แต่มันไม่เคยทำให้สมาธิในการขับรถผมเสียไปเลย แต่วันนี้
ทุกอย่างที่มันอัดอั้นมา 2 อาทิตย์ มันไหลออกมาภายใน 2 ชั่วโมงโดยที่ไม่มีวี่แววว่าจะหยุด
มันน่าน้อยใจนะครับ กับการที่เราทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน
อากาศร้อนเพียงใด รถจะติดแค่ไหนก็ตาม ผมพร้อมที่จะทำให้เสมอ ยอมรับนะครับว่า
เคยคิดฆ่าตัวตาย แต่พ่อแม่ช่วยผมเอาไว้ทำให้ผมคิดได้ ผมไม่โกรธเธอคนนั้นหรอกครับ
ดีใจซะอีกถ้าเราได้กลับมารักกันอีก ถ้ามีวันนั้น วันที่ผมได้เจอเขา ผมคงเข่าอ่อน ร้องไห้ แน่นอน
แปลกนะครับชีวิตผมเนี้ย เกิดวันแห่งความรัก แต่ดันไม่มีความรัก
ทุกวันนี้ผมอดทน และยังรอเธอเสมอ 6 เดือนที่ผ่านมาผมไม่มีใคร ถึงแม้จะมีใครๆเข้ามาก็ตาม
ผมจะรอครับ จนกว่าผมจะไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป
"ที่รัก ต้นรักของเราต้นนี้ ปีที่แล้วมันเบ่งบานเต็มต้นเลยนะ ใครๆก็ว่าสวย ใครๆก็อิจฉา
มาปีนี้ต้นรักของเราต้นนี้ ไม่เบ่งบานเหมือนแต่ก่อน ดอกก็ร่วง ใบก็ร่วง
แต่ต้นรักต้นนี้ ก็ยังยืนอยู่ได้ ด้วยความหวังว่า วันหนึ่งจะกลับมาเบ่งบานอีกครั้ง..."
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายครับ
| จากคุณ |
:
Sotuska  
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 มิ.ย. 53 22:19:50
|
|
|
| 
