สวัสดีค่ะ : )
พอดีนิวได้เห็นกระทู้นี้ที่ห้องสีลมนะคะ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B9442015/B9442015.html
ซึ่งนิวได้โทรไปถามรายละเอียดเรียบร้อยแล้วค่ะ
จึงอยากขอประชาสัมพันธ์ เพื่อที่จะช่วยเหลือคุณลุงปราโมทย์นะคะ
เนื้อความที่คุณ laststation_manoi ได้โพสไว้นะคะ
(ขออนุญาต แก้ชื่อคุณลุง เป็นชื่อ ปราโมทย์ นะคะ )
----------------------------------------------------------------------------
ลุงปราโมทย์ ชายชรา อายุ 59 ปี ที่ชีวิตใกล้วัยเกษียณ
แต่ในความจริงแทนที่จะได้ใช้ ชีวิตพักผ่อนในปั้นปลาย
อยู่กับลูกหลานอย่างมีความสุข
ไม่อาจทำเช่นนั้นได้..ทุกวันที่เรามาทำงานที่อาปีโก้ ระยอง
ภาพที่เห็นจนชินตา คือลุงที่ดูแลสวน อยู่กลางแดดเปรี้ยง
ที่แม้แต่คนหนุ่มสาวอย่างเรายังทนแทบไม่ไหว
แต่ลุงยังคงทำงาน พร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
เหมือนว่างานที่แกทำสำคัญกว่า
ความลำบากของร่างกาย ทำให้น้องคนหนึ่ง ( น้องชิต )
อดที่จะเข้าไปพูดคุยกับแกไม่ได้
จากการถามเรื่องราว ทำให้เราได้รับรู้ว่า
ความลำบากที่เคยเห็นจาก Forward mail ที่ผ่านๆ มา
อยู่ใกล้เราแค่นี้เอง
เราได้รู้ว่าชิวิตของลุงนั้นต้องอยู่อย่างลำบาก
ในเพิงสังกะสีเก่าๆ ขนาด 3 X 3 เมตร ที่สร้างขึ้นชั่วคราวของแคมป์คนงาน
ม่ต่างจากกองขยะ ที่ทั้งอุดอู้ สกปรก
และหากวันไหนฝนตก จากสภาพที่เห็น บ้าน ที่แกอยู่
ไม่สามารถกั้นฝนอะไรได้เลย
แต่ลุงก็ต้องทนอยู่ต่อไป เพราะคำตอบจากปาก
ด้วยเสียงสั่นเครือ.. ลุงไม่รู้จะไปอยู่ที่หน
ลุงมี 3 ชีวิตที่ต้องหาเลี้ยงป้าที่ป่วยด้วยโรคเก๊าต์
ด้วยความที่ไม่มีเงิน เมื่อโรครุมเร้าไม่อาจพาไปรักษา
จนอาการ ป่วยเรื้อรังจนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
ต้องนอนป่วย จนหลานสาว อายุไม่ถึง 10 ขวบดี
ต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน เพื่อมาดูแลย่าของตน
ส่วนหลานคนเล็ก ก็ถึงวัยเข้าโรงเรียน
แต่ด้วยความขัดสนทำให้ไม่สามารถไปโรงเรียนได้
ด้วยการที่อาศัยอยู่ที่แคมป์คนงาน
ลุงทำงานเพียงคนเดียว แต่มี 3 คนที่ต้องดูแล
ทำให้มีคำเสียดสีจากคนงานแคมป์เดียวกันว่า
ทำงานคนเดียว กินใช้น้ำ ไฟ ตั้ง 3 คน แต่ลุงก็ต้องก้มหน้ารับ
และไม่อาจตอบโต้ คำนินทา เสียดสี จากเพื่อนร่วมแคมป์
ด้วยกลัวว่าหากต้องย้ายไป ป้าและหลานต้องลำบากยิ่งกว่านี้..
และที่สำคัญ จะไปอยู่ที่ไหน ?
สัปดาห์ก่อนนู้น เรากับน้องๆได้มีโอกาสไปดูสภาพที่อยู่ของลุง
ตอนนั่งรถไปก็คุยกับลุงไป
ลุงบอกว่าที่จริงมีลูกถึง 6 คน แต่เมื่อเติบโตมีครอบครัวก็ไม่มีใครกลับมาเหลียวแล
หลายปีก่อนลูกชายที่หายไปนานกลับมา
พร้อมเด็กน้อย 2 คนและบอกลุงว่าได้เลิกกับแฟน
จึงมาหาลุงเพื่อขออาศัยชั่วคราว พร้อมฝากลูกไว้..
จากนั้นก็ได้หายไป และไม่เคยกลับมาดูแล
หรือแม้แต่ส่งเงินมาให้ลูกอีกเลย
แต่ลุงรักหลาน 2 คนนี้มากถึงกับบอกว่าลุงตายไม่เป็นไร
แต่ขอให้หลานกินอิ่มท้องก็พอ..
วันนั้นพี่นิดซื้อขนมให้ลุงตอนเที่ยง พอตอนเย็นยังเห็นห่อขนมอยู่
พี่นิด : ลุง ไม่กินล่ะ..ไม่ชอบเหรอ
ลุง : ลุงเก็บไว้ให้หลาน..เค้าไม่ค่อยได้กิน..เก็บไว้ไห้เค้าคงดีใจ ทำเอาคนซื้อให้น้ำตาซึม
....... เห็นในรถเงียบ ชิต เลยทำลายความงียบ
ชิต : ลุง..เมื่อเช้านี้กินข้าวกะอะไร
ลุง : กินกับแกง
ชิต : แล้วตอนเที่ยงล่ะ
ลุง : .....( เงียบ ) ..ลุงกินมื้อเดียว..ลุงไม่มีตังค์ ตอนเช้ายืม รปภ. 10 บาท เลยซื้อแกงได้ถุงเดียวเลยกิน มื้อเดียว
.. คราวนี้ทั้งรถเงียบเลย....
ชิต...ทำลายความงียบ.. .อีกรอบ
ชิต : แล้วเย็นนี้จะกินกับอะไร
ลุง: ( ยิ้ม ...ยกถุงผักบุ้งที่เก็บหลังโรงงานให้ดู ) นี่ไง..ลุงเก็บมาเยอะ..กินกับน้ำพริก
นิดตาแดงๆ.. จะร้องไห้
ภาพแรกที่เราเห็นเมื่อลงรถ เห็นหลานสาวพยุงป้ากินข้าวอยู่ใน บ้าน
ป้ากินข้าวเปล่ากับน้ำ คือ น้ำจริงๆ ..น้ำเปล่าที่เราดื่มเนี่ยแหละ แต่ป้าเทใส่ถ้วย
เหมือนกับข้าว แล้วก็เอาข้าวเปล่าคลุกน้ำในถ้วยกิน
ชิตเอายามาให้ ลุงกับป้าอ่านหนังสือไม่ออก ต้องเรียกหลานที่จบป. 3 ครึ่งมาช่วยจำ
ป้าร้องไห้จนเราจะร้องตาม
หลานเอ้ย...ตั้งใจทำงานนะลูก..อย่าให้ต้องมีชีวิตเหมือนยาย ( แกแทนตัวเองว่ายาย..)
วันนั้นเรากลับมาพร้อมกับความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในใจ..และคิดว่า พอมีทางไหนที่จะช่วยลุงได้
แม้เพียงความช่วยเหลือเล็กๆ แต่มันคือ
คุณค่าที่ยิ่งใหญ่ ที่ได้ให้กับชายชราคนหนึ่ง พร้อมกับอีก 3 ชีวิตที่ต้องดูแล
เผื่อว่าคนที่อยู่แถวอมตะซิตี้ ระยอง
หรืออาจห่างไกลกว่านั้นแต่มีใจที่จะช่วยเหลือ 4 ชีวิตที่กำลังลำบาก
ถือว่าเป็นการทำบุญเท่าที่เราทำได้ เผื่อว่าวันหนึ่ง
จะมีใครสักคนที่จะเข้ามาช่วยเหลือ
ลุงปราโมชย์ ให้เป็นอยู่ในสภาพที่ดีกว่านี้....
-----------------------------------------------------------------------------
เผื่อท่านใดจะร่วมบริจาคสิ่งของให้กับคุณลุง
จะเป็นของแห้ง หรือ ของใช้ในชีวิตประจำวันก็ได้ค่ะ
สามารถส่งได้ถึงสิ้นเดือน ก.ค. นะคะ
เนื่องจากคุณลุงจะต้องย้ายไปที่จ.ชลบุรีค่ะ
ที่อยู่ที่จัดส่งนะคะ
บมจ.อาปิโก พลาสติก (จ่าหน้าว่า ส่งให้คุณลุงปราโมทย์ นะคะ)
7/288 ม.6 นิคมอุตสาหกรรม อมตะซีดี้
ต.มาบยางพร อ.ปลวกแดง จ.ระยอง 21140
ซึ่งนิวได้คุยกับคุณแอมค่ะ (ซึ่งทำงานอยู่ที่บมจ.อาปิโกฯ )
ว่าทางบริษัทฯ ได้จัดห้องไว้ให้คุณลุงเก็บของค่ะ
เนื่องจากแคมป์ที่คุณลุงอยู่ ไม่มีที่เก็บเลยค่ะ
นิวขอขอบคุณทุกคนด้วยนะคะ 
นิวขออนุญาต ลบเบอร์โทรของทางบมจ.อาปิโก นะคะ
ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เนื่องจากคุณ laststation_manoi ได้เขียนถึงสาเหตุไว้ค่ะ
ในกระทู้ที่ห้องสีลม คห.ที่ 28 ค่ะ
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B9442015/B9442015.html
เนื้อความนะคะ
ปล. ขออนุญาตลบรายละเอียดการติดต่อทางบริษัทครับ เนื่องจากจะรบกวนการทำงานของพี่ๆ เค้าครับ อย่างไรก็ตามใครอยากช่วย เดี๋ยวผมจะลงรายละเอียดช่องทางการให้ความช่วยเหลือ ในกระทู้นี้ให้ครับ
จากคุณ : laststation_manoi
-----------------------------------------------------------------------------------
ภาพคุณลุงนะคะ
ขอแจ้งความคืบหน้าเพิ่มเติมนะคะ
ผู้บริหารของบริษัท asiaprecision ซึ่งอยู่ที่ อมตะนคร จ.ชลบุรี
ได้จัดทำโครงการ ช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสทั่วประเทศ
ซึ่งทางเค้าได้ช่วยเหลือโดยการ รับคุณลุงเข้าทำงาน
และสร้างที่อยู่อาศัยให้เป็นหลักแหล่ง
พร้อมทั้งส่งเสียหลานสาวทั้ง 2 คน ได้เรียนหนังสือ
เป็นข่าวดีมาก ๆ เลยค่ะ : )
ดีใจจังเลยค่ะ
หากท่านใดจะส่งของให้กับคุณลุง
สามารถส่งได้ถึงสิ้นเดือน ก.ค. นะคะ (ที่บมจ.อาปิโก ค่ะ )
ขอขอบคุณน้ำใจที่มีให้กับคุณลุงด้วยนะคะ
ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ
แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 53 07:48:47
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 53 18:29:25
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 17:34:36
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 14:30:15
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 12:36:14
@@@@ ถ้าใครที่อยู่แถว อมตะซิตี้ จ.ระยอง หรือจังหวัดอื่นก็ได้ค่ะ ช่วยคุณลุงปราโมชย์ ด้วยนะคะ @@@@
