ความคิดเห็นที่ 1   นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันทำร้ายคนถึงเลือดตกยางออก ฉันแทงผู้ชายคนนั้นที่หลังตอนที่มันกำลังจะถอดกางเกงของฉันออก ฉันตกใจและกลัวมาก แต่มันก็คงตกใจไม่น้อยไปกว่าฉันเหมือนกัน แต่กระนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้มันหยุดที่จะทำอะไรๆ กับฉัน ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนั้น มันบอกกับแม่เรื่องแผลว่ายังไง ฉันไม่ได้สนใจ แต่มันก็เลิกมายุ่งกับฉันอีก แต่กลับไปก้อร้อก่อติดกับพวกผู้หญิงตามร้านอาหาร ร้านคาราโอเกะแทน ส่วนฉัน ฉันเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นด้วยสารพัดปมในใจ และที่สำคัญที่สุด ฉันเกลียดและขยะแขยงผู้ชายมาก เมื่อฉันเข้าม.1 ฉันก็เริ่มกลายเป็นกึ่งๆ ทอม และแยกตัวจากสังคม สุขภาพของฉันที่ไม่ค่อยดีอยู่แล้วก็แย่ลงเรื่อยๆ นอกจากศิลปะและดนตรีที่ดึงฉันไว้กับโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรเลย ฉันอยู่วงดนตรี มีความสุขกับเสียงเพลงและการวาดภาพ อ่านหนังสือเงียบๆ แต่ฉันไม่รู้สึกผูกพันกับใคร ฉันไม่ต้องการมีเพื่อนสนิท ฉันไม่ไว้ใจใครเลย การเรียนของฉันตกลงเมื่อถึง ม.2 พร้อมกับสุขภาพจิตของฉันที่ย่ำแย่มาก ฉันเกลียดสังคม เกลียดผู้ชาย เกลียดโลกใบนี้ เกลียดทุกสิ่งทุกอย่าง ในที่สุดแม่ก็พาฉันไปพบจิตแพทย์ ซึ่งก็ลงท้ายด้วยการทะเลาะกันของแม่กับฉันอีกครั้ง แต่ในที่สุด ปลายเทอมของ ม.2 แม่ก็ทนพฤติกรรมของผู้ชายคนนั้นไม่ไหว และเลิกรากันไปในที่สุด ฉันกับแม่เริ่มกลับมาคุยกันได้มากขึ้น สุขภาพจิตของฉันดีขึ้น ตลอดจนผลการเรียนใน ม.3 ก็เป็นไปได้ดีอย่างมากมาย ฉันกลับมาเป็นเด็กที่เรียนเก่งอีกครั้งหนึ่ง มีเพื่อนสนิทหลายคน และบางคนฉันก็ยังคงสนิทมาจนถึงทุกวันนี้ เมื่อขึ้นม.4 ฉันเลือกเรียนสายศิลป์-ฝรั่งเศส เพราะฉันชอบภาษา ทั้งภาษาไทยและภาษาอื่นด้วย การเรียนของฉันดีขึ้นมากๆ เป็นอันดับต้นๆ ของสายอีกครั้งหนึ่ง ระหว่างนั้น ก็มีผู้ชายอีกคนมาติดพันแม่ของฉันอีกครั้ง ต่อมา ฉันก็ได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศในช่วงสั้นๆ ราวปีหนึ่งซึ่งฉันดีใจมากและที่ที่ฉันไป ฉันได้ใจภาษาและมีอิสระในชีวิตเต็มที่ แต่เรื่องความรัก เรื่องของหัวใจ มันกลับเป็นสิ่งที่ฉัน ไม่เคยและไม่กล้าที่จะรู้สึกกับใครเลย เมื่อไปอยู่ต่างประเทศ ก็มีผู้ชายมีท่าทีสนใจฉันอยู่บ้างเหมือนกัน และลงท้ายด้วยการคบกันแบบเด็กๆ เล่นๆ ซึ่งความสัมพันธ์มากสุดที่ฉันให้ได้ก็หอมแก้ม จับมือ กับจูบแบบจุ๊ฟเร็วๆ ไม่ได้ดูดดื่มลึกซึ้งอะไร เมื่อฉันกลับมา ฉันก็ลืมผู้ชายพวกนั้นหมด หมดแบบไม่เหลืออะไรอยู่ในหัวใจเลย ไม่คิดถึง ไม่ห่วงหา ไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น ฉันไม่ตอบแม้แต่เมล์ที่เขาส่งมาหาฉันด้วยซ้ำ ลืมบอกไปเกี่ยวกับโรงเรียนของฉัน สมัยเรียนมัธยม ฉันเรียนแต่โรงเรียนหญิงล้วนมาโดยตลอด ตั้งแต่ชั้น ม. 1 ถึง ม.6 ขอให้นึกถึงโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดที่มีกฎระเบีย บเคร่งครัด กระโปรงยาวถึงครึ่งน่อง ผมยาวเลยติ่งหูมาเพียงเล็กน้อย นั่นแหละ คือฉันเอง จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:16:10 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 2 ลงชื่อก่อนตามลางสังหรณ์ จากคุณ : time3957 เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:28:21

ความคิดเห็นที่ 3 ต่อๆๆ จากคุณ : อยากเลี้ยงน้องไซแต่ไม่มีตัง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:31:46

ความคิดเห็นที่ 4 ติดตามอย่างไกล้ชิด น่าสนใจ... จากคุณ : ลืง บุง คุง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:34:38

ความคิดเห็นที่ 5 ด้วยๆๆๆ จากคุณ : เซียวลี้ปวยตอ มิเคยพลาดเป้า เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:39:11

ความคิดเห็นที่ 6   ระหว่างที่ฉันเรียน ม.5 และ ม.6 ฉันเริ่มกลับมามีเพื่อนมากอีกครั้ง และผู้ชายคนใหม่ก็ยังเกาะแกะอยู่กับแม่ฉันถึงขนาดเริ่มย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเป็นพักๆ ผู้ชายคนนี้ไม่เคยลวนลามอะไรฉันเลย แต่ฉันก็มีส่วนที่ทำให้ไม่ชอบผู้ชายคนนี้ก็คือ เขามีครอบครัวแล้ว เขามีเมียแล้วนั่นแหละ และเขาก็ห้าไม่ให้เมียเขามายุ่งเรื่องของเขาเด็ดขาด เขาดีกับแม่ แต่เขาเห็นแก่ตัวกับฉันมาก ความที่ฉันฝังใจอยู่กับความเจ้าชู้ โลเลของผู้ชายมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ฉันรู้สึกต่อเขารุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดฉันก็รู้ตัวว่า ฉันเกลียดเขา ช่วงหลังจากที่ฉันกลับมาแล้ว ฉันใช้ชีวิตส่วนมากอยู่กับเพื่อน ทำกิจกรรม ทำนั่นทำนี่ ทำชื่อเสียงหลายอย่างให้กับโรงเรียน ทั้งกิจกรรมต่างๆ และผลการเรียนของฉันอยู่อันดับต้นๆ มาตลอด ส่วนความรัก ฉันก็ยังคงไม่กล้ารักใคร ไม่กล้าแม้แต่จะชอบใครจริงจัง เมื่อมีใครสักคนมาชอบฉัน ฉันก็คุยด้วยแต่สักพักเดียวฉันก็ตีตัวออกห่าง ไม่เห็นใจไม่ใส่ใจไม่แม้แต่คุยด้วยซ้ำอีก ฉันเป็นคนที่มีลักษณะนิสัยสองด้านคือ เมื่อฉันอารมณ์ดี ฉันจะสนุกสนาน เฮฮา พูดเก่ง ยิ้มง่าย แต่เมื่อฉันโกรธ(ซึ่งไม่เกิดขึ้นบ่อย) ฉันจะเงียบ และเย็นชาจนหลายๆ คนกลัวกับความเย็นชาของฉัน เพื่อนบางคนบอกฉันว่า ตาฉันเวลาโกรธ เวลาไม่พอใจน่ากลัวมาก ทั้งๆ ที่ไม่พูดไม่แสดงอารมณ์ก็ตาม เมื่อผู้ชายที่มาชอบฉันตื้อหนักๆ หรือไม่ยอมเมื่อฉันตีตัวออกห่าง ฉันก็จะเย็นชาใส่ หรือหนักกว่านั้นก็คือ หาเรื่องให้เพื่อนของฉันที่เป็นนักเลงๆ หน่อยไปเคลียร์กันเอา จนมาถึงคนสุดท้าย พี่เขาแก่กว่าฉัน 1 ปี อยู่คนละโรงเรียน เขาชอบฉันมาก และฉันก็เปิดใจให้กับพี่คนนี้มากๆ เช่นกัน แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง ฉันก็ไม่กล้าคบกับเขาอีกนั่นแหละ ฉันบอกกับเขาว่าให้เราเลิกกันเถอะ ฉันไม่อยากเป็นแฟนกับเขา ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเลย ทั้งหมดที่ว่ามา ฉันพูดทางโทรศัพท์โดยไม่ยอมเจอตัวเขาด้วยซ้ำ ผลที่ตามมาที่เพื่อนฉันบอกคือ พี่เขาเฮิร์ตมาก ขนาดมาดักหน้าโรงเรียนในวันเสาร์ อาทิตย์ที่ฉันต้องมาเรียนพิเศษก่อนสอบเอ็นทรานส์ แต่ฉันไม่ยอมออกมาเจอ พี่เขาทั้งโกรธทั้งโมโหทั้งฉันและตัวเองที่เขารู้สึกว่าไม่ดีพอสำหรับฉันจนชกกำแพงมือแตก แล้วก็ร้องไห้อยู่ตรงนั้นจนเพื่อนๆ ของเขามาพากลับไป เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ฉันเริ่มทบทวนตัวเอง ว่านี่ฉันทำอะไรอยู่ ฉันรักตัวเองกลัวตัวเองจะเจ็บกับความรักจนทำร้ายคนอื่นขนาดนี้เลยเหรอ ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจหยุดที่ตัวฉันเอง ฉันจะไม่ให้ความหวังหรืออะไรกับใครอีกแล้ว จนกว่าฉันจะแน่ใจว่า ฉันรักและพร้อมจะคบกับเขาจริงๆ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:40:22 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 7   ไปหาอะไรทานก่อนนะคะ ^ ^" วันนี้เหนื่อยมากๆ นั่งปั่นงานตั้งแต่เช้าแล้ว เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อนะคะ บางตอนอาจจะติดเรทบ้างนิดหน่อย ขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ คงต้องค่อยๆ เรียบเรียงอ่ะ เพราะทุกอย่างที่เราเขียน ออกมาจากความทรงจำล้วนๆ เลย เพราะเราไม่ชอบจดบันทึกอะไร จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:42:12 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 8 อ่อ เด๋วทู้นี้จะไปอยู่ข้างบนชะมะเนี่ย งั้น กินข้าวโพดคั่วรอแถวนี้ละ จากคุณ : atid100 เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:44:35

ความคิดเห็นที่ 9 รอ ๆ จากคุณ : Romantic Princess เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:46:19

ความคิดเห็นที่ 10 ปูเสื่อรอจ้า.. จากคุณ : YloveH เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:47:48

ความคิดเห็นที่ 11 รออ่านต่อครับ จากคุณ : ผู้ชายแมวๆ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:49:13

ความคิดเห็นที่ 12   รอครับ.... จากคุณ : bank_aom เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:56:21

ความคิดเห็นที่ 13 เฮ้อ...ขออนุญาตลบ อ่านยัง่จบดันมาออกความคิดเห็น ติดตามต่อไป.... แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 22:20:42 จากคุณ : ลืง บุง คุง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 20:04:34

ความคิดเห็นที่ 14 ลงชื่อตามลุงเอส จากคุณ : oillyy27 เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 20:11:23

ความคิดเห็นที่ 15   เรื่องนี้ต้องติดตามครับ จากคุณ : Ode to Joy เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 20:30:26

ความคิดเห็นที่ 16 มาติดตามด้วยคนค่ะ จากคุณ : miscellaneous เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 20:39:38

ความคิดเห็นที่ 17   ฉันตั้งใจเรียน ตั้งใจทำกิจกรรม และเมื่อถึงเวลาเอ็นทรานส์ ฉันก็ติดโควตามหาวิทยาลัยในจังหวัดที่ฉันอยู่ ในคณะที่ฉันเลือกไว้อันดับ 1 ความสัมพันธ์ของฉันกับแม่และผู้ชายคนใหม่ของแม่ก็ยังระหองระแหง เขาก็ยังเข้านอกออกในบ้านของฉันเหมือนเดิม และแม่ก็เข้าข้างเขามากกว่าเดิมด้วยซ้ำ เมื่อฉันอยู่ปี 1 เป็นรุ่นน้องเพรชชี่ ฉันจึงไม่อยากอยู่บ้าน ฉันใช้ชีวิตวันต่อวันอยู่แต่ในมหาวิทยาลัย อยู่กับเพื่อนๆ ทั้งเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่เท่าที่ฉันจะทำได้ ในขณะเดียวกัน แม่กับผู้ชายคนนี้ก็เริ่มมีปัญหากัน เพราะความขี้หึงและความเจ้าชู้ของเขา ยิ่งแม่เสียใจจากเขามากเท่าไหร่ ก็เหมือนมาลงกับฉันที่ความห่วงใย ความรัก ความหวงมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งมันก็ทำให้ฉันค่อนข้างอึดอัด เพราะฉันรักอิสระและมีความคิดที่นอกกรอบเกินกว่าที่ใครจะรั้งเอาไว้ได้ ชีวิตปี 1 ของฉันผ่านไปแบบเรียบๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้น คณะเราค่อนข้างจะสามัคคีกันเราจึงอยู่แต่ในคณะ เจอกันแต่เพื่อนๆ หน้าเดิมๆ ฉันเป็นผู้หญิงที่มีเพื่อนผู้ชายเยอะ เพราะนิสัยคล้ายๆ ผู้ชายอยู่มาก แต่ทั้งนี้ มองกันไปมองกันมา เพื่อนกับเพื่อนก็ยังไม่ปลื้มกันอยู่ดี พอใกล้จะขึ้นปี 2 ฉันก็ทำค่ายรับน้อง เป็นสตาฟที่ค่อนข้างมีหน้าที่เยอะพอสมควร ค่ายรับน้องสี่วันสามคืนฉันก็ได้รู้จักกับน้องคณะอื่นๆ มากมาย ซึ่งในบรรดาน้องๆ เหล่านี้ ก็มีน้องคนนึงที่ดูจะเข้ามาคุยกับฉันมากเป็นพิเศษ สมมติว่าชื่อน้องเอแล้วกันนะคะ น้องเอเข้ามาคุยกับฉันบ่อย จะหาเรื่องมาที่ซุ้มที่ฉันอยู่ประจำ มานั่งครั้งละนานๆ มาขอน้ำบ้าง ขนมบ้าง กระทั่งยาพารา จนใกล้ๆ วันเลิกค่าย พี่กับน้องก็เอาสารพัดสีสารพัดแป้งที่เตรียมไว้มาแปะกัน น้องเอก็เดินมาหาฉัน ขอให้ฉันแปะที่หน้าให้ พอฉันเอาแป้งป้ายแก้มน้องเอก็จับมือฉันไว้แล้วมองสบตา หลังจากนั้นแทนที่ฉันจะไปส่งน้องกลับกลายเป็นน้องไปส่งฉันแทน หลังจากนั้นก็คุยกันทางโทรศัพท์มาเรื่อยๆ พอผ่านไปประมาณสองเดือน เราก็เป็นแฟนกัน ฉันไปไหนมาไหนกับน้องเอบ่อยมากขึ้น แต่ก็ยังไม่กล้าเปิดเผยอะไรมากมาย ฉันไม่เคยพูดคำว่า รัก ออกมาจากปากด้วยซ้ำ แต่การกระทำและความรู้สึกก็มากกว่าที่ฉันเคยเป็นสมัยมัธยม ฉันติวหนังสือให้น้องเอบ่อยครั้ง และในช่วงนั้น เป็นหน้าฝนทำให้ฉันต้องพึ่งพาน้องเอในการไปส่งหรือบางครั้งก็ขึ้นไปที่หอของเอเวลาที่ฝนตกหนักๆ แต่ทุกครั้งเอก็ไม่เคยล่วงเกินฉันเลย ไม่เคยแม้แต่พยายามจะจูบหรือสัมผัสตัวฉันมากไปกว่าจับมือกันไว้ ฉันจึงไว้ในเอค่อนข้างมาก จนมาวันนึง เป็นช่วงใกล้สอบ ฉันไปอ่านหนังสือที่ห้องของเอ ก็ใส่ชุดนักศึกษาธรรมดาไปนี่แหละ ไม่ได้รัดหรือสั้นอะไร แต่วันนั้นไม่เหมือนวันอื่นๆ เอเริ่มเข้ามาคลอเคลียฉัน มากอด มาหอม ฉันก็ผลักไสออกไป บอกกับเอว่าฉันไม่ชอบ แต่เอไม่ยอมหยุด พยายามจะแกะกระดุมเสื้อของฉันออก แต่ฉันก็ปัดป้อง ในที่สุดเอทำไม่ได้ก็หยุด ฉันก็ร้องไห้แล้วลงมาจากหอเอ ฉันไม่คุยกับเอเกือบอาทิตย์ เอก็โทรมาตลอด ส่งsms ขอโทษมาทุกวันๆ แต่ตอนนั้นฉันกลัวอย่างบอกไม่ถูก ฉันไม่พร้อมเลย ฉันกลัว ฉันบอกตัวเองอยู่แค่นี้เอง ในที่สุดหลังจากเอตื้ออยู่พักหนึ่ง ฉันก็ยอมออกมาเจอ และคุยกันเรื่องนี้ เอขอมีอะไรกับฉันตรงๆ ฉันปฏิเสธ เอเงียบไป หลังจากนั้นเอก็หายไปจากชีวิตของฉันพักหนึ่ง ซึ่งฉันมารู้ทีหลังว่า วันนั้นเอต้องการมีอะไรกับฉันเพราะว่าต้องการลืมแฟนเก่า เมื่อฉันไม่มีอะไรด้วยและห่างเหินกันไป เอก็กลับไปตามตื้อแฟนเก่าของเอ จนได้กลับมาคบกันอยู่พักหนึ่ง เรื่องเอฉันเสียใจอยู่ไม่นานเพราะยังไม่ได้รู้สึกอะไรลึกซึ้งมากเท่าไรนัก แต่ไม่กี่เดือนต่อมา ฉันก็ได้เจอกับพี่คนนึง สมมติว่าชื่อพี่บีแล้วกันนะคะ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 20:43:46 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 18 นั่งรอเหมือนเคย จากคุณ : แฟนหุ่นยนต์ > 3< (Honey_lovely) เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 20:48:39

ความคิดเห็นที่ 19 โคตรมันส์อะ จากคุณ : เซียวลี้ปวยตอ มิเคยพลาดเป้า เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 20:59:15

ความคิดเห็นที่ 20 โอ้ว กางเต้นท์ กลิ้งรอ จขกท จากคุณ : คนหนี่งบนโลกกลมๆ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:02:14

ความคิดเห็นที่ 21 กำลังอินครับผม ี จากคุณ : เหนือมนุษย์ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:07:30

ความคิดเห็นที่ 22   พี่บีคนนี้ เป็นผู้ชายที่ฉันเคยรักมาก และผูกพันมากจนเกือบตัดไม่ขาด พี่บีเป็นรุ่นพี่ของเพื่อนฉัน จบคนละคณะกับฉันและทำงานแล้ว แก่กว่าฉันเกือบ 6 ปี ซึ่งฉันรู้สึกว่า ฉันชอบแบบนี้ อายุแก่กว่ามากๆ อบอุ่น เป็นผู้ใหญ่ มาเริ่มรู้ตัวทีหลังว่า ฉันแค่ต้องการคนที่คล้ายๆ พ่อฉันนั่นเอง พี่บีเจอฉันครั้งแรกในห้องของเพื่อนฉัน พี่บีสนใจฉันมาก และฉันก็สนใจพี่บีมากเหมือนกัน ในที่สุดโดยผ่านการแนะนำของเพื่อนฉัน ฉันกับพี่บีก็ได้คุยกันและเริ่มคบหากันในที่สุด พี่บีชวนฉันไปหาเขาที่ห้องบ่อยครั้ง (พี่บีเป็นคนอีกจังหวัดนึง มาเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกับฉันพอจบแล้วก็อยู่ที่นี่เลย) พี่บีเช่าห้องกึ่งบ้านอยู่ห่างจากหาวิทยาลัยไม่มากนัก ฉันยอมรับว่า กับพี่บีมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกไว้วางใจมาก มากจนลืมป้องกันตัวหรือความรู้สึกต่อต้านใดๆ ที่ฉันเคยมีกับคนอื่น ฉันเล่าอะไรๆ ให้พี่บีฟังเยอะมาก เล่าความกังวลของฉัน ชีวิตของฉัน ความเครียดของฉัน เล่าทุกอย่างให้พี่บีฟัง ซึ่งฉันจะขอบอกไว้เลยว่า “น้องๆ คะ อย่าไว้ใจใครง่ายๆ และอย่าให้ใครเห็นจุดอ่อนของเราง่ายขนาดนี้” พี่บีเห็นความอ่อนแอของฉัน เห็นจุดอ่อนที่ฉันซ่อนไว้ภายใต้กิริยาที่มั่นใจในตัวเองสูง ในท่าทางลุยๆ ห้าวๆ พี่บีเอง เพิ่งเลิกกับแฟนเก่าที่คบหากันมานานถึงสี่ปีครึ่ง ฉันตกใจพอสมควรเมื่อรู้ว่า ผู้หญิงที่พี่บีคบหาด้วยก่อนหน้าฉันเป็นรุ่นน้องของฉันเอง และรุ่นน้องคนนี้อยู่กินกับพี่บีมาตั้งแต่อายุ 15! และเลิกราไปเพราะว่ารุ่นน้องเข้ามหาวิทยาลัยและมีอะไรกับผู้ชายคนอื่น หลงไปกับสังคมของมหาวิทยาลัย พี่บีจึงบอกเลิกและสักพักจึงมาเจอฉันและคบกับฉัน พี่บีบอกกับฉันว่า ตลอดเวลาพี่บีไม่เคยนอกใจน้องคนนี้เลย พี่บีทำแต่งาน เรียนจบก็ทำงาน อยู่กินด้วยกันง่ายๆ เรียบๆ พี่บีพูดกับฉันจนฉันเริ่มเชื่อใจว่า พี่บีเป็นคนรักเดียวใจเดียวและน่าจะทำให้ฉันมีความสุขได้ พี่บีรู้ความกังวลในการแสดงออกทางเพศที่แฝงอยู่ของฉันและค่อยๆ หยิบเรื่องนี้มาพูด พี่บีเห็นอาการเกร็งของฉันเมื่อจับมือหรือโอบเอวแล้วค่อยๆ นำมาคุยกับฉัน เมื่อตอนที่อยู่ด้วยกันในบ้าน พี่บีบอกกับฉันว่า พี่ไม่สบายใจที่เห็นฉันเกร็งขนาดนี้ ฉันไม่ต้องกังวลไม่ต้องกลัว พี่แค่ต้องการกอดเรา จูบเราธรรมดาเท่านั้น มันเป็นธรรมดาของคนที่รักกันและคบกัน บลาๆๆๆ ฉันจำไม่ได้แล้วล่ะว่าพี่บีพูดหว่านล้อมยังไงฉันถึงได้ยอม แต่ในอารมณ์นั้น ฉันยอมรับว่า ฉันหลงใหลและรักพี่บีมาก คนๆ นี้คือผู้ชายที่จะมาดูแลฉันได้ คนที่จะปกป้องฉัน คนที่จะดูแลฉันคือคนๆ นี้ ฉันรักเขา ฉันยอมให้เขานอนกอด สัมผัสตัวของฉันนิดๆ หน่อยๆ และวันต่อๆ มาก็มากขึ้นเรื่อยๆ อย่างที่ฉันแทบไม่รู้ตัว ในที่สุด พี่บีก็จูบฉัน ซึ่งจะนับว่าเป็นจูบจริงๆ ครั้งแรกของฉันก็ได้ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:22:05 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 23 รอ.. จากคุณ : ตัวกลม-หลงทาง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:28:55

ความคิดเห็นที่ 24   พอพี่บีเริ่มจะเลยเถิด ฉันก็เริ่มทนไม่ได้ ฉันขอให้เขาหยุด ซึ่งแรกๆ เขาก็ยอมหยุดให้ฉัน แต่พอหลายครั้งเข้า จนมาถึงวันหนึ่ง วันนั้นฉันเลิกเรียนเร็ว ยังไม่อยากกลับบ้าน พี่บีซื้อเสื้อผ้าแล้วเอาไปแก้เสร็จแล้วก็มารับฉันไปที่ห้องของเขาเหมือนเดิม พี่บีลองกางเกงที่แก้มาให้ฉันดู เสร็จแล้วก็เปลี่ยนไปใส่แค่กางเกงบอล คงไม่ต้องบรรยายนะคะว่าตอนนั้นพี่บีอยู่ในอารมณ์ไหน ฉันตกใจกับสิ่งที่เห็นพอสมควรแต่ก็พยายามทำใจว่า พี่บีไม่ทำอะไรฉันหรอก ฉันต้องเชื่อเขา ก็เขารักฉันนี่นะ เขานอนกอดฉันเหมือนเดิม แต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิมตรงที่ว่าเขาไม่ยอมหยุด ไม่ว่าฉันจะร้องไห้หรือว่าทำยังไงก็ตาม เขาบอกกับฉันว่า เขารักฉันมาก จะดูแลฉันไปชั่วชีวิต แต่ฉันกลัว ฉันกลัวทุกอย่าง กลัวท้อง กลัวว่าเขาจะทิ้งฉันไป กลัวครอบครัวของฉันรู้ กลัวทุกอย่างเลย แต่เขาก็ไม่หยุด เขาสัญญากับฉันว่าจะดูแลฉันให้ดีที่สุด แต่ทั้งๆ ที่พูดแบบนั้น ในที่สุดเขาก็ใช้กำลังกับฉันเพื่อให้ได้ตัวของฉันไป เขามีความสุข แต่ฉันล่ะ ฉันเจ็บปวดมาก กลัวมาก เสียใจมาก ฉันไม่มีความสุขเลยแม้แต่นิดเดียว ที่สำคัญที่สุดคือ ฉันกลัวท้อง ฉันเข้าห้องน้ำเกือบชั่วโมง พยายามล้างตัวเองให้สะอาดอย่างที่ฉันรู้ดีว่ามันไม่มีทางสะอาดเหมือนเดิมได้อีกแล้ว เขาเอายาคุมฉุกเฉินให้ฉันกิน และพาฉันไปส่ง ตลอดเวลาเขาพูดปลอบใจฉันตลอดว่าไม่ต้องกลัว ปลอบใจฉัน ขอโทษฉัน คืนนั้นหลังจากฉันกินยาและกลับแล้วเขาก็โทรมาคุยกับฉันนานมาก บอกรักฉันสารพัด เขาบอกกับฉันว่า ถ้าฉันไม่ชอบก็ไม่ต้องทำแบบนี้กันบ่อยก็ได้ แต่เขาชอบการแสดงความรักแบบนี้ เพราะมันสร้างความผูกพันขึ้นมาด้วย ฉันกลัวจนทำอะไรไม่ถูก แต่ความรู้สึกในใจของฉันคือ ก็เราเป็นของเขาแล้วนี่นา จะยังไงเราก็ต้องอยู่กับเขา จะต้องรักเราไปตลอดชีวิต ตอนนั้นฉันคิดแบบนั้นจริงๆ ค่ะ หลังจากกินยาคุมฉุกเฉินได้ไม่กี่วัน ฉันก็มีเลือดไหลออกมาจากช่องคลอด ฉันตกใจมาก ตกใจทำอะไรไม่ถูกได้แต่โทรไปหาพี่บีแล้วร้องไห้บอกเขา พี่บีบอกว่าเป็นเรื่องปกติ เดี๋ยวมันก็หายไปเอง ฉันก็เชื่อ และไม่กี่วันเลือดก็หยุด หลังจากนั้นความสัมพันธ์ของฉันกับพี่บีก็ลึกซึ้งกันแบบนั้นมาตลอด ฉันเหมือนกับ คนที่ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว ก็เลยยอมพี่บีเกือบทุกครั้งที่เขาต้องการ ถามว่าตอนนั้นฉันไม่รักศักดิ์ศรีเหรอ ไม่รักตัวเองเหรอ ฉันตอบไม่ได้ค่ะ แต่ถ้าถามว่าฉันรักเขามั้ย ฉันรักเขาเหลือเกิน เขาเป็นทุกอย่างในชีวิตของฉัน ซึ่งสุดท้าย เมื่อฉันบอกเขาแบบนี้ เขากลับตอบฉันมาว่า “ก็เพราะแบบนี้ไง พี่ถึงได้อึดอัด” จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:40:13 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 25 ปูเสื่อรอค่ะ ^^ จากคุณ : ไซโคอำมหิต เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:43:03

ความคิดเห็นที่ 26 โอ๊ะ... ข้างหลังยังว่าง ทันดูทีเซอร์พอดี (กรุณาปิดมือถือก่อนเข้าโรงหนังด้วยนาคับ) จากคุณ : Godzila เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:50:13

ความคิดเห็นที่ 27   แวะเข้ามานั่งข้างบันได - -*   ที่นั่งเต็ม จากคุณ : gunsoza เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:03:46

ความคิดเห็นที่ 28 ไปนอนละ พรุ่งนี้มาอ่านต่อนะ อิอิ จากคุณ : เมจิโกะ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:16:17

ความคิดเห็นที่ 29 ลากเสื่อมาปู ใครมีขนมมาแบ่งบ้าง จากคุณ : SIrBez เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:17:22

ความคิดเห็นที่ 30   ฉันไม่รู้เหมือนกันว่า ฉันผ่านช่วงเวลาหลังจากนี้มาได้ยังไง แต่ที่แน่ๆ ก็คือ คำว่ารักของพี่บี เขาอาจจะรักฉันจริง แต่เขาก็รักตัวเองมากกว่า มีความเห็นแก่ตัวมากเกินกว่าจะเผื่อแผ่มาถึงฉันได้ ความรักของเขาที่ดูแลฉัน มีค่าอยู่ได้แค่ไม่นาน ไม่กี่เดือนด้วยซ้ำ หลังจากนั้น ตัวตนของเขาก็ค่อยๆ เผยออกมาให้ฉันได้เห็น เขาเปรียบเทียบฉันกับผู้หญิงอื่นๆ ที่เขาเคยคบมา คนนั้นดีที่สุด คนนี้สวยที่สุด ฉันเคยทะเลาะกับเขาตอนที่เขา อยู่ต่างจังหวัด ทางโทรศัพท์ เรื่องที่เขาไม่สนใจจะโทรหาฉันเลยหลายๆ วัน ฉันโทรไปไม่รับก็ไม่โทรกลับ ฉันโทรไปร้องไห้ไป แล้วเขาก็วางสายใส่ฉัน ฉันกดโทรไปกี่ครั้งๆ เขาก็ไม่รับ และก็ปิดโทรศัพท์ไป วันต่อมาฉันก็เพียรพยายามโทรไปหาอีก เขาก็ไม่รับ ฉันทั้งโทรทั้งส่ง sms ไปเป็นสิบๆ ขอโทษเขาในหลายๆ เรื่องที่ฉันไม่ได้ผิดด้วยซ้ำ บางครั้งเขาก็รับโทรศัพท์ แต่ไม่พูดอะไรเลย ฉันเอาแต่ร้องไห้ สองสามวันนั้นฉันร้องไห้ไม่เป็นอันหลับอันนอน ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้แคร์เขามากขนาดนี้ ฉันขอให้เพื่อนของฉันโทรไปหาเขา กี่ครั้งๆ เขาก็ไม่รับสาย คืนที่ห้า ฉันโทรหาเขา ร้องไห้จนหลับไปเอง แล้วก็ตื่นขึ้นมาตอนตีสี่ กดโทรหาเขาอีก เผื่อว่า เขาอาจจะหลับอยู่ ไม่ทันสังเกตว่าเป็นฉัน เขาอาจจะรับสายก็ได้ ก็ปรากฏว่าเขาไม่รับอีกนั่นแหละ ฉันก็เผลอหลับไป จนประมาณหกโมงเช้า มีสายเรียกเข้ามา ปรากฏว่าเป็นพี่บี ฉันลนลานรับโทรศัพท์ แค่ได้ยินเสียงเขา น้ำตามันก็ไหลออกมาอีก แต่เชื่อมั้ยว่าคำแรกที่ฉันพูดกับเขาคือ “ขอโทษ” ฉันพูดกับเขาไปร้องไห้ไป ถามเหตุผลเขาว่าทำไมทำแบบนี้ เขาบอกว่าเขาไม่อยากคุยทางโทรศัพท์ จะรอกลับมาก่อน sms อะไรที่ฉันส่งไป เขาลบทิ้ง ไม่ได้เปิดอ่านเพราะกลัวอ่านแล้วจะใจอ่อนยอมรับโทรศัพท์ฉัน เวลาเขากดรับ ก็เอาไว้ในกระเป๋า ไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลย ฉันร้องไห้ เขาฟังฉันร้องไห้ก็คงรู้สึกแย่ตาม ก็เลยร้องไห้ไปกับฉันด้วย แต่ก็นะ ตอนนั้นฉันให้อภัยเขาได้ ทุกอย่างจริงๆ ฉันหายโกรธเขาแค่เพราะเขาทำดีกับฉันเล็กๆ น้อยๆ แค่เอาใจฉัน ปลอบใจฉัน กอดฉัน หวีผมให้ ฉันก็เหมือนกับลืมเรื่องราวต่างๆ ไปหมดแล้ว หลังจากนั้นเขาก็ปล่อยปละละเลยฉันอย่างมาก เหมือนกับว่า ไม่สนใจใยดีเลย เหมือนคบกับฉันไปวันๆ ว่ามีแฟนแล้ว ยังไงๆ ก็ของตาย ฉันไม่ไปไหนอยู่แล้ว ซึ่งฉันก็บ้าบอไม่ไปจริงๆ นะ ใครจะมาชอบ มาจีบ ฉันก็ไม่สน รักของฉันคนเดียวนี่แหละ ในจำนวนนี้ มีผู้ชายคนหนึ่งเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับฉันแต่คนละคณะ สมมติว่าชื่อโอ มาชอบฉัน และเมื่อรู้ว่าฉันมีใครอยู่แล้ว โอก้ไม่ได้ก้าวล่วงความสัมพันธ์ ยังคงวางตัวเป็นเพื่อนที่ดีเสมอมา เวลาฉันร้องไห้ เสียใจเรื่องของพี่บี ฉันก็มักจะปรึกษาโอ โอก็ไม่ได้ยุให้ฉันเลิกเลยนะ ได้แต่ปลอบฉัน ให้กำลังใจฉันให้อดทนและสู้ต่อไป ระหว่างที่ฉันคบกับพี่บี ก็เรียนไปด้วย แต่การเรียนฉันตกต่ำลง ไม่ได้มากมายนัก แต่ก็ตกลงพอสมควร ฉันเริ่มห่างกับเพื่อนทั้งเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ไปเรื่อยๆ เพราะเอาเวลาไปอยู่กับพี่บีเกือบตลอดเวลา ถ้าเขามีอะไรให้ช่วย มีอะไรให้ทำ ขนาดโดดเรียนไปช่วยงานเขาฉันยังเคยทำมาแล้ว ฉันไม่ได้สนใจสังคมรอบข้างเลย ไม่มีเพื่อนก็ไม่เป็นไร มีพี่บีคนเดียวก็พอ เรื่องของฉันกับพี่บี มาถึงจุดพีค ที่ฉันแทบจะสติแตกไปเลย เมื่อฉันแอบเล่นคอมของพี่บี แล้วเจอรูปพี่บีกับมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ตอนนี้อาจจะเหมือนฉันเล่าได้อย่างสบายๆ แต่ในตอนนั้น ฉันช๊อกมาก ขาอ่อนเข่าอ่อน ไม่คิดไม่รู้สึกอะไรเลย รู้ตัวอีกทีก็ได้แต่ร้องไห้ ร้องไห้อย่างเดียว เมื่อฉันถามพี่บี พี่บีบอกว่าผู้หญิงคนนี้มีก่อนรู้จักกับฉัน ฉันก็ถามว่าแล้วเก็บไว้ทำไม พี่บีก้ไม่มีคำตอบให้กับฉันเลย จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:22:46 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 31 มาปูเสื่อด้วยคนค่ะ จากคุณ : BuZy_Zz เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:29:51

ความคิดเห็นที่ 32 ตามมาติดๆ จากคุณ : หมาน้อยกะหมาใหญ่ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:36:14

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านถึงตรงนี้ ______________________________________ จากคุณ : คุริคุริ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:37:35

ความคิดเห็นที่ 34 รอ ร๊อ รอ จากคุณ : อมตะ กึ๊กกึ๊ย เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:39:02

ความคิดเห็นที่ 35 อีตาพี่บีนี่มันชักยังไงอยู่นา รอ จขกท มาเล่าต่อ จากคุณ : Big Belly Mama เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:09:15

ความคิดเห็นที่ 36 เกาะขอบกระทู้รอค่ะ จากคุณ : THe Capital Monkey เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:11:11

ความคิดเห็นที่ 37 เฮ้ย ใครลืมปิดมือถือวะ จากคุณ : ผืนแผ่นดิน เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:13:50

ความคิดเห็นที่ 38 จะรอไม่ไหวแล้วน้า.... จากคุณ : ฤาความรักจะไม่หวนคืน เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:16:23

ความคิดเห็นที่ 39   คืนนี้หมดแค่นี้หรอครับ...... จากคุณ : bank_aom เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:19:17

ความคิดเห็นที่ 40 อุ้ย ลืมปิดมือถือ จากคุณ : *~..เหม่งอี้..~* เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:20:35

ความคิดเห็นที่ 41 รออ่านต่อคร่า จขกท.ไปนอนยังหว่า จากคุณ : ~น่ารักเมื่อเธออยู่ใกล้~ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:20:38

ความคิดเห็นที่ 42   ขอโทษนะคะ แป้บนึง เราไปอาบน้ำมาค่ะ กำลังเรียบเรียงเรื่องด้วย ไม่อยากเล่าละเอียดเกินไป เพราะมันคงจะยาวมากๆ เลยคิดว่าจะตัดน้ำๆ ออกไปน่ะค่ะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:21:00 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 43 รอ อย่างจดจ่อ จากคุณ : chengeog เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:22:14

ความคิดเห็นที่ 44 เฮ้อ จากคุณ : Green~World เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:22:38

ความคิดเห็นที่ 45 รอด้วยคนค่ะ จากคุณ : un_potter เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:31:43

ความคิดเห็นที่ 46 ละเอียดก็ได้นะ 0.0 จากคุณ : อยากเลี้ยงน้องไซแต่ไม่มีตัง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:40:48

ความคิดเห็นที่ 47 เรื่องของ จขกท ชวนติดตามมากครับ จากคุณ : ทำไมจัง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:42:07

ความคิดเห็นที่ 48 รอด้วยคน จากคุณ : ช๊อคโกแลตเย็น เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:49:00

ความคิดเห็นที่ 49 จขกท มาไวๆนะ เค้าง่วงนอนแล้วอ่า จากคุณ : คุณหนูขี้แย เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:50:29

ความคิดเห็นที่ 50 ง่วงแล้วอ่ะ ไปนอนก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้จะมาติดตามใหม่ ฝันดีนะค่ะทู้กกกกคน ^ ^ จากคุณ : คุณหนูขี้แย เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:56:25

ความคิดเห็นที่ 51 รอเหมือนกัน จากคุณ : แว่นเท็ดดี้ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:58:00

ความคิดเห็นที่ 52 ง่วงแล้วเหมือนกันค่ะ ไว้จะมาใหม่วันพรุ่งนี้นะคะ จากคุณ : ฤาความรักจะไม่หวนคืน เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:04:49

ความคิดเห็นที่ 53 มาลงชื่อ ก่อนไปนอน พรุ่งนี้มาอ่านต่อ.... จากคุณ : อากีวานา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:06:10

ความคิดเห็นที่ 54 มีน้ำๆ ก็ยอมค่ะ ชอบซดน้ำพอดี  จะได้ครบเครื่อง รอติดตามอย่างตั้งใจเลยค่ะ จากคุณ : gunapide เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:19:01

ความคิดเห็นที่ 55   แต่ทั้งๆ ที่ความไว้วางใจหมดไปแล้ว ฉันก็ยังอุตส่าห์อภัยให้เขาได้นะ พยายามลืม พยายามไม่สนใจ แต่ทุกครั้งที่เขากอด เขาสัมผัส มันก็มีภาพๆ นั้นที่ฉันเห็นซ้อนเข้ามา มันเจ็บแปลบๆ อย่าบอกไม่ถูก ฉันเคยบอกเขา เคยคุยกันว่าฉํนต้องการอะไรบ้าง อะไรที่เขาจะปรับให้ฉันได้บ้าง แต่สิ่งที่เขาทำให้ฉันได้ ก็ได้แค่ช่วงเวลาสั้นๆ สั้นมาก แล้วมันก็ค่อยๆ เลือนหายไป ตลอดเวลาฉันคิดว่าฉันได้ใช้ความอดทนอย่างมากๆ มากอย่างที่ในชีวิตนี้ไม่เคยใช้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ ฉันยอมรับอย่างนึงว่า นอกเหนือจากความรักที่ฉันมีให้กับพี่บีแล้ว ฉันติดเซ็กส์ที่มีกับเขาด้วย อาจจะเพราะเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันมีความสัมพันธ์ด้วย หรือเพราะลึกๆ ฉันยังคงย้ำกับตัวเองว่า ฉันเป็นของเขาแล้ว ต้องมีเขาไปตลอดชีวิตก็ไม่รู้เหมือนกัน ต่อมา โอก็เริ่มเข้ามาในชีวิตของฉันเรื่อยๆ ฉันก็หมกมุ่นอยู่แต่กับเรื่องของพี่บี จนแทบไม่สนใจเรื่องการเรียน จากเกรดที่ใครๆ ก็คิดว่า ฉันได้เกียรตินิยมแน่ๆ ก็ค่อยๆ ตกลงมา เกรด C C+ D D+ เริ่มเข้าในรายวิชาเอกของฉัน เครียดมั้ย เริ่มเครียดค่ะ จากที่เคยเป็นคนที่เรียกได้ว่า น่ารักมากๆ ในคณะคนนึง ฉันปล่อยตัวโทรม เพราะว่าพี่บีไม่ชอบให้ฉันแต่งตัวสวยๆ ไม่ชอบให้ใครมามอง ฉันก็บ้าพอจะตามใจทุกอย่าง ลืมบอกว่า พี่บีไม่เคยให้เงินฉันใช้เลยนะ เผื่ออาจจะมีใครคิดว่า เพราะพี่บีรวยด้วยหรือเปล่า ฉันถึงยึดติดกับเขานัก การจ่ายเงินขงพี่บีกับฉัน ค่อยข้างอเมริกันแชร์จนถึงขั้นน่าเกลียดเลยในบางครั้ง พี่บีแทบไม่เคยเลี้ยงข้าวหรือดูแลเทคแคร์ฉันเลยด้วยซ้ำ มีแต่ฉันเองที่ไปไหนก็คอยซื้อของมาฝาก ขนมนมเนย ของกินซื้อติดห้องไว้ให้พี่บีตลอด เพราะกลัวเขลับมาหรือทำงานดึกๆ จะหิว ซักรีดเสื้อผ้าให้ แม้แต่ถุงเท้าหรือกางเกงใน ฉันยังนั่งซักให้เขาเลยเหมือนกัน ฉันทะเลาะกับพี่บีแรงๆ หลายครั้ง และทุกครั้งฉันเป็นฝ่ายง้อ ฉันสุขภาพไม่แข็งแรง ตอนปี3 ฉันไม่สบายมากวันสอบ วันนั้นพี่บีไม่ไปทำงาน ฉันก็โทรหาพี่บี ว่าให้มารับฉันหน่อยนะ ฉันไม่ไหวจริงๆ ฉันนั่งเขียนข้อสอบแบบเบลอๆ และทำเสร็จภายในเวลาอันรวดเร็ว ฉันโทรหาพี่บีว่าให้มารับฉันหน่อย พี่บีบอกว่ากำลังนอนอยู่ อีกครึ่งชั่วโมง ฉันก็รอ เพื่อนฉันเป็นห่วงว่าทำไมแฟนไม่มาสักที ฉันก็บอกเพือนว่า ไม่เป็นไร ฉันรอได้ เดี๋ยวพี่เขาก็มา เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง พี่บีก็ยังไม่มา ฉันโทรไปหา เขาก็ยังไม่ตื่น ฉันโทรไปทุกครึ่งชั่วโมง คราวนี้เขาไม่รับโทรศัพท์ของฉันเลย ฉันนั่งฟุบหลับอยู่ใต้ตึกที่ฉันสอบนั่นแหละ พอรู้สึกตัวอีกที ผ่านไปสี่ชั่วโมงแล้วนับแต่ที่ฉันบอกให้เขามารับฉัน ฉันโทรไปหาเขา เขารับโทรศัพท์ แบบโมโหๆ แล้วสิบนาทีต่อมาก็มารับฉัน แต่บอกกับฉันว่า ให้ฉันไปนอนที่ห้องเขาอย่างเดียวนะ เขาจะไปซื้อของ ฉันสะอึก ไม่คิดจะดูแลฉันหน่อยเลยเหรอ สักนิดนึง พี่บีบอกว่าเขาเพิ่งออกมา ไม่อยากกลับไปอีก ให้ฉันไปอยู่คนเดียวก็แล้วกัน มีอะไรก็โทรหา ฉันร้องไห้เลย บอกว่างั้นไปส่งฉันที่หอเพื่อนก็พอ พี่บีก็ทำตามนะ ไปส่งฉันที่หอเพื่อน แล้วพอพี่บีกลับไป พี่บีก็โทรเข้ามาหาฉัน มาต่อว่าฉันที่ฉันพูดไม่รู้เรื่อง! จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:19:02 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านแล้วเจ็บหัวใจ หวังว่าตอนนี้จขกท.จะมีความสุขดีนะคะ อยากกอด จขกท. แล้วบอกว่า ไม่เป้นไรนะ โอ๋ๆๆๆ เราเข้าใจนะ ปูเสื่อรออ่านตอนต่อไป หวังว่าจะ happy ending .. จากคุณ : Epzelon เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:29:21

ความคิดเห็นที่ 57 ^ ^ ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น ว่าแล้วก็หยิบเลย์รสสไปซี่ฟู้ดดับเบิ้ลช็อคมากินรอ จากคุณ : เชอร์รี่ฤดูร้อน เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:40:45

ความคิดเห็นที่ 58 รอไปด้วยใจจดจ่อ สายตาแอบมองหนังเรื่องสี่แพร่ง ด้วยความสยอง รอดูบอลด้วย จขกท จะมีอารมณ์ดูบอลไหมเนี่ย จากคุณ : บ่ายสามสี่สิบห้า เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:46:35

ความคิดเห็นที่ 59 รันทดจังค่ะ อ่านแล้วเศร้าสุด ๆ --" จากคุณ : Cologne เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:46:59

ความคิดเห็นที่ 60   ขอบคุณค่ะที่แบ่งปัน.. เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ขอให้จำแต่สิ่งที่ดีๆ นะ เรื่องร้ายๆถ้าหากได้ระบายออกมาแล้ว ก็ขอให้ลืมมันไป แล้วก็อโหสิกรรมให้กับคนที่ทำไม่ดีไว้กับเรา จะได้หมดเวรหมดกรรมกันไปเนอะ เราก็เป็นคนหนึ่งที่เคยเจอแฟนที่ไม่ดีกับเรามากๆ สารพัด โดนทำร้าย เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจ เสียทั้งเงิน .. ถึงแม้ว่าเค้าจะดีกับทุกคนก็ตาม แต่กับเรา เป็นอะไรที่ต้องเรียกว่า คงเป็นกรรมเก่า พอมันผ่านช่วงนั้นไปแล้ว ตอนนี้เราอโหสิกรรมให้เค้า แล้วก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ ยังไงก็ขอให้กำลังใจคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ จากคุณ : ^ ^ สู้ ๆ นะ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:56:54 A:75.57.176.94 X: TicketID:220787

ความคิดเห็นที่ 61 .. จากคุณ : DarkEnemy เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:58:12

ความคิดเห็นที่ 62 เหมือนเห็นชีวิตตัวเอง....ที่ผู้ชายที่เรารักที่สุด(เคยรักน่ะ)ทำกับเราแบบนี้ แรกๆรักเราแทบตาย อยากแต่งงานด้วยอย่างงั้นอย่างงี้ ตอนนี้สิ แค่จะถามว่าสบายดีมั้ย กินข้าวรึยังยังไม่เคยหลุดจากปาก... + ไม่อยากหายใจอยู่บนโลกใบเดียวกันแล้วจริงๆ + ........................................................................ มาส่งกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 01:14:37 จากคุณ : Milo_B เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:59:29

ความคิดเห็นที่ 63   เรื่องของพี่บีอันนี้เป็นส่วนหนึ่งของวีรกรรมที่เขาทำกับฉันไว้ เรื่องจริงๆ มันมาก มากจนตอนที่ฉันเขียนถึงเขาว่าเขาทำอะไรกับฉันบ้าง ฉันใช้เวลาเขียนเกือบทั้งคืน อีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้ฉันไม่สบายใจมากก็คือ ตลอดเวลานับเดือนนับปีที่ฉันคบกับพี่บี ฉันไม่เคยรู้จักสังคมของพี่บีเลย ฉันไม่เคยรู้ว่า พี่บีมีเพื่อนคนไหน ชื่ออะไรบ้าง พี่บีไม่เคยแนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จัก ไม่เคยให้ฉันได้รู้จักครอบครัวของเขาเลย ด้วยเหตุผลที่ว่า แฟนเก่าพี่บีคบมาสี่ปีครึ่งยังเลิกกัน ต้องคบกับฉันนานกว่านั้นถึงจะยอมเปิดเผย ฉันอดทนนะ อดทนมากในการคบกับพี่บี จนถึงวันนึง โอก็ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน เป็นเพื่อนที่ฉํนรักมากคนนึง เป็นคนที่ฉันคิดว่า เข้าใจฉันมากที่สุดแล้ว ในตอนที่ฉันอยู่ปี 4 ความที่ฉันหมกมุ่นอยู่แต่กับเรื่องของพี่บีจนไม่สนใจเรียน ฉันก็ติดเอฟวิชาสำคัญวิชานึง จนฉันไม่สามารถเรียนจบพร้อมกับเพื่อนได้ ฉันจำได้เลยว่า อารมณ์ตอนนั้น ฉันเข้าใจแล้วว่าความรู้สึกของคนที่เรียนไม่จบแล้วฆ่าตัวตายเป็นยังไง มันเป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นชั่ววูบเดียว แต่ฉันก็เข้าใจมันแล้วจริงๆ ณ ตอนนั้นฉันก็ยังคิดนะว่า เขาอาจจะดีกับฉันก็ได้ในวันนึง คิดว่า อะไรดีๆ ที่ฉันทำให้ เขาจะคิดได้และตอบแทนด้วยความรักความดีกับฉันบ้าง แต่กับคนบางคน ทำดีแทบตายก็ซื้อใจเขาไม่ได้ เขารักฉัน แต่เขารักตัวเองมากกว่าฉันเยอะ ฉันยังคงคิดว่า ฉันอยากแต่งงานกับเขา จนกระทั่งโอเข้ามาสนิทกับฉัน และฉันก็ไปไหนมาไหนกับโอ คิดว่าโอจะเข้ามาแทนที่พี่บีได้ใช่ไหมคะ? ไม่ใช่หรอก สิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันก็คือ เมื่อฉันไว้ใจโอ ฉันก็ไปไหนมาไหนกับโอ ในฐานะเพื่อน ฉันบอกกับโอว่า ฉันให้โอได้แค่เพื่อนเท่านั้น แต่ฉันก็ไม่เข็ดนะ ฉันยังขึ้นไปห้องของโอ เวลาที่ร้องไห้จากพี่บี เวลาที่ฉันไม่อยากให้ใครเห็นสภาพของฉันที่เจ็บปวดทุกข์ทรมาน โอวางตัวเป็นสุภาพบุรุษได้ไม่นาน โอก็เริ่มสารภาพรักกับฉัน ฉันสับสน ไม่รู้จะตัดสินใจยังไง แต่ฉันก็ปฏิเสธโอไป โอก็ยอมรับ แต่เรื่องมันไม่จบ เมื่อวันหนึ่งที่ฉันเสียใจเรื่องพี่บีมากๆ ฉันไปร้องไห้กับโอ และโอใช้กำลังข่มขืนฉัน เรื่องที่จะเล่าต่อไป มันเจ็บปวดนะคะ แล้วก็ติดเรทนิดหน่อยด้วย โอข่มขืนฉันค่ะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็กๆ หรอกนะ สูงเกินมาตรฐานผู้หญิงทั่วไป แต่โอก็ตัวใหญ่กว่าฉัน แรงหญิงสู้แรงชายไม่ได้ ฉันยอมรับ โอไม่ได้ถอดเสื้อผ้าของฉันออกหมดด้วยซ้ำ ฉันนอนหงายมองเพดานในขณะที่เขาทำ ร่างกายฉันเจ็บปวดมาก อาจจะมากกว่าครั้งแรกที่ฉันมีเซ็กส์เสียอีก เมื่อโอทำเสร็จ ฉันนอนนิ่งๆ ไม่อยากขยับตัว ไม่อยากทำอะไร ชีวิตฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:10:59 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 64   เข้าใจสุดครับๆ ทำไมผู้ ญ ดีๆ ชอบผู้ ช เลวๆ ก็ตรงนี้แหละครับ จากคุณ : cm1988 (cm1988) เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:14:25

ความคิดเห็นที่ 65 แม่เจ้า.... โอแรงกว่าพี่บีแล้ว สงสารจังค่ะ T_T จากคุณ : เชอร์รี่ฤดูร้อน เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:19:15

ความคิดเห็นที่ 66 คนที่ไว้ใจร้ายที่สุด จขกท. สู้ๆ จากคุณ : Blue Sky in My Heart เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:20:21

ความคิดเห็นที่ 67 จขกท อ่อนแอ่จัง ครับ จะไปเครียดอะไรกับชีวิตมากมาย ช่างMang ท่องคำนี้ไว้นะครับ เวลาที่ไม่กล้าตัดสินใจจะทำอะไร แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 01:27:47 จากคุณ : Peace brother เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:27:26

ความคิดเห็นที่ 68   โอเอาผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ฉัน เพราะฉันเลือดออก ฉันมองเขาเงียบๆ ไม่ได้ร้องไห้ ไม่ได้คร่ำครวญ ฉันเจ็บเกินกว่าที่จะร้องออกมา ฉันถามเขาแค่ว่า “ทำแบบนี้ทำไม ไหนว่ารักกันไม่ใช่เหรอ” โอกอดฉัน ถามฉันว่าลุกไหวไหม และพาฉันไปอาบน้ำ ฉันไม่ให้โอเข้าไปในห้องน้ำด้วย ฉันปล่อยให้น้ำฝักบัวไหลรดตัวเองนานมาก นานจนฉันจำไม่ได้ว่านานแค่ไหน รู้แต่โอตะโกนถามฉันว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันบอกว่าไม่เป็นไร แต่เลือดฉันไม่หยุด โอมองหน้าฉันเหมือนจะร้องไห้ฉันบอกว่า ฉันบอกว่า ไปซื้อผ้าอนามัยให้ฉันก่อน ฉันไปทั้งแบบนี้ไม่ได้ โอจะพาฉันไปโรงพยาบาล แต่ฉันไม่ไป ฉันไม่รู้ว่า จะบอกหมอว่ายังไง ฉันกลัว และฉันอาย กับสิ่งที่เกิดขึ้น มันเป็นช่วงไม่กี่วันก่อนฉันมีประจำเดือน ฉันจึงไม่ได้กินยาคุมฉุกเฉินอีก และตอนนั้นก็เหมือนกับว่าฉันไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรแล้วทั้งนั้นด้วย เลือดฉันหยุดเมื่อมาถึงบ้าน ฉันไม่ได้สำรวจตัวเอง ว่าร่างกายของฉันเป็นยังไงบ้าง นอกจากรอยช้ำที่ข้อมือ ที่แขน และที่อกที่โอใช้กำลังเพื่อไม่ให้ฉันขัดขืน ฉันใช้ชีวิตซังกะตาย พี่บีโทรมาก็ไม่อยากรับโทรศัพท์ ฉันร้องไห้บ่อยกว่าเดิม โอโทรมาหาฉันฉันก็ร้องไห้ โอบอกว่าจะให้เขาทำยังไงก็ได้ เขาไม่อยากให้ฉันเจ็บปวดไปมากกว่านี้อีกแล้ว ให้ฉันเลิกกับพี่บีแล้วมาคบกับเขาเถอะ เขาจะดูแลฉันเอง แต่ฉันปฏิเสธ ฉันรักพี่บี ถึงมันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา ฉันก็รักเขา ฉันคิดว่า เขาน่าจะเข้าใจฉัน อภัยให้ฉัน และทำอะไรเพื่อเยียวยาความเจ็บปวดของฉันบ้าง ไม่กี่วันหลังจากนั้นประจำเดือนฉันก็มา ทำให้ฉันโล่งใจไปได้บ้างว่า คงไม่เกิดอะไรขึ้น ฉันไม่ยอมมีอะไรกับพี่บีนานเกือบสองอาทิตย์ จนในที่สุดฉันก็ยอม แต่สัญชาตญาณผู้ชาย ก็น่าจะจับอะไรที่ผิดสังเกตได้ พี่บีบอกกับฉันว่า ของฉันไม่เหมือนเดิม ฉันปฏิเสธทุกอย่าง แต่พี่บีก็ไม่เชื่อฉัน พี่บีบังคับให้ฉันสาบาน ความที่ฉํนเครียดมากอยู่แล้ว ก็ร้องไห้ และเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พี่บีฟัง จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:28:48 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 69 เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : เค็มอย่างเกลือ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:30:36

ความคิดเห็นที่ 70   ใกล้จะจบแล้วล่ะค่ะ เราเก็บเรื่องราวเหล่านี้ไว้ นานแล้ว เราไม่เคยทดบันทึก แต่ความจำเรายิ่งกว้ากล้องถ่ายรูป เราอยากเขียน อยากเล่า อยากบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นกับเรา เอามันออกมาจากสมอง จากหัวใจของเราสักที บางที คนที่อาจจะกำลังอยู่ในภาวะเดียวกับที่เราเคยอยู่ได้ผ่านมาอ่าน อาจจะรู้สึกและคิดอะไร หาทางออกได้ดีกว่าที่เราเคยเป็นมา จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:35:08 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 72 หากิจกรรมอะไรทำบ้างเถอะคุณ ปลูกต้นไม้ เล่นกีฬา ออกไปจากสังคมบ้าๆนี่ซักที มัวแต่มาหมกมุ่นความรักน้ำเน่าอะไรบ้าบอ ไม่มีใครมันจะมาเลี้ยงตัวเราได้หรอกน่า เข็มแข็งหนักแน่นหน่อย ชีวิตเราอยู่ในกำมือเรานะครับ อย่าปล่อยให้มันไปอยู่กับ พวกซังกะตายไปวันๆเลย จากคุณ : Peace brother เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:41:04

ความคิดเห็นที่ 73 มาลงชื่อ ว่าอ่านถึงตรงนี้ค่ะ จากคุณ : สบายดีไหม เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:43:59

ความคิดเห็นที่ 74   คห 71 ไปไหนคะ?? ตอนที่นั่งพิมพ์นี่ เราไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วค่ะ ตอนนี้เราเรียนจบแล้ว เรียนต่อและทำงานแล้ว แต่ตอนนั้นยอมรับเลยว่า มันเหมือนหาทางออกไม่ได้ เพราะเพื่อนที่มีเราก็ไม่สนิทเหมือนเดิม เรามีเพื่อนน้อยลงมากๆ เพราะว่ามัวแต่อยู่กับแฟน ไม่ได้สนใจเพื่อนเลย มีปัญหา ก้ไม่รู้จะปรึกษาใคร ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครได้ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:46:17 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 75 O_O ความเห็นเราโดนลบ ครั้งแรกในชีวิต!! (คห.71นั่นแหละ) ม่ายนะ นี่เราทำอะไรผิด O_________O แค่บอกว่า ความรักเรามันมีค่า ถ้าผู้ชายมันไม่เห็นค่าก็เอาไปให้หมาดีกว่ามั้ย "เพราะอย่างน้อยเราก็ไม่เคยเห็นหมามันทิ้งเจ้าของไปหาคนใหม่" เอาเหอะ ช่างมัน ชั้นไม่แคร์ อิอิ ตามมาให้กำลังใจจขกท.ต่อดีกว่า สู้ๆนะคะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 01:49:41 จากคุณ : Epzelon เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:47:52

ความคิดเห็นที่ 76 ดีใจกับ จขกท ด้วยที่ผ่านช่วงนั้นมาได้ รออ่านต่อพร้อมกับดูบอลด้วย จากคุณ : บ่ายสามสี่สิบห้า เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:48:58

ความคิดเห็นที่ 77   #75 อาจจะมีคำต้องห้ามเป็นออโต้ดีลีทมั้งคะ เลยหายไปอัตโนมัติ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:51:55 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 78 มาลงชื่อค่ืา ^^ สู้ๆนะคะ จากคุณ : OsakiBz เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 01:55:33

ความคิดเห็นที่ 79 ฮิๆ คงงั้นละ ไม่เป็นไร งั้นเราจะพิมพ์ใหม่เอาคำงามๆมาใช้แทน สาวๆคะ จากเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า วันหลังเวลาจะคบกับใครจริงจัง เวลาที่รู้สึกว่ากำลังจะรักใครจนหมดหัวใจ ให้ตั้งกำแพง ถามฝ่ายชายก่อนเลยว่า "คุณคะ .. คุณปรารถนาจะแต่งงานกับดิชั้นรึเปล่าคะ" "แล้ว ... คุณมีแผนการในอนาคตว่าอย่างไรดีคะ จะเก็บเงินให้ได้ซักเท่าไหร่จึงแต่ง จะพาไปพบแม่เมือ่ไหร่ จะมีลูกกันกี่คน จะซื้อบ้านที่ไหน ทำงานอะไรกันดี บลาๆๆๆๆ" (ถ้าเฮียแกเริ่มหาว่าเราคิดมากไป โอ๊ะๆๆ ไม่ได้นะคะ) "อนาคตเป็นเรื่องที่จะต้องมาถึงซักวันหนึ่งนะคะที่รัก ถ้าเราหวังจะใช้อนาคตร่วมกันแล้ว อนาคตของดิชั้นก็คือคุณ อนาคตของคุณก็ควรจะเป็นดิชั้น เราควรจะช่วยกันคิดและวางแผนดีๆนะคะ  ถ้าคิดจะมาคบกันเล่นๆ รักๆเลิกๆร้างๆราๆ ละก็อย่าเลยค่ะ" เพราะดิชั้นคิดว่ามันเป็นการเปลืองตัว เปลืองใจ เปลืองเวลา โดยใช่เหตุ ความรักของดิชั้นมีค่านะคะ สำหรับคนที่คู่ควรเท่านั้นค่ะ ปิดประเด็น ..................... นี่คือเหตุผลที่ดิชั้นยังขึ้นคานอยู่ยันทุกวันนี้ 5555 ยืนยันคำเดิม เห็นใจ จขกทในฐานะผู้หญิงเหมือนกันค่ะ มีอะไรอยากปรึกษายินดีมอบเวทีหลังไมค์ให้เลยค่ะ จุ๊บๆ จากคุณ : Epzelon เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:05:53

ความคิดเห็นที่ 80 โอ้ยย จบเเล้วหรอ    - -?? ติมตามๆๆๆๆ จากคุณ : ragazzo เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:09:18

ความคิดเห็นที่ 81   พี่บีนิ่ง มองหน้าฉัน แล้วพลิกตัวหันหลังให้ฉัน ไม่แตะต้องตัวหรือพูดกับฉันอีก ฉันพยายามอธิบายทุกอย่างให้เขาฟัง นานนับชั่วโมง พี่บีถึงยอมคุยกับฉัน บอกกับฉันว่า แล้วกลับมาหาพี่ทำไม (ชื่อฉัน) มีอะไรกับคนอื่นไปแล้ว ฉันบอกว่าฉันไม่ได้เต็มใจนะ พี่บีบอกว่า ก็ไปเสนอตัวให้เขาถึงห้อง ก็ถือว่าเต็มใจแล้ว ฉันสะอึก ทำไมคิดกับฉันแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันบ้าง พี่บีบอกให้เราเลิกกันและให้ฉันไปคบกับโอเถอะ ฉันร้องไห้ กอดเท้าพี่บี ขอให้ยกโทษให้ฉันด้วย จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉันไม่ต้องการใครอีกแล้ว ต้องการพี่บีแค่คนเดียวเท่านั้นในชีวิต อย่างทิ้งฉันไป ภายนอกที่คนอื่นมองฉัน ฉันคือผู้หญิงเงียบๆ ไม่ค่อยพูด แต่เมื่อพูดจะพูดเก่ง มั่นใจในตัวเองสูง เก่ง แกร่ง ทัดเทียมกับผู้ชายหลายๆ คน แต่กับพี่บี ฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะเวรกรรมหรือว่าอะไร ทำให้ฉันต้องยอมเขามากขนาดนั้น มาดูตัวเองตอนนี้ ฉันทนทำไม? ในที่สุดพี่บีก็ยอมกลับมาดีกับฉัน พี่บีบอกว่ารักฉันมาก อภัยให้ฉันได้ ขออย่าให้ฉันพลาดไปอีก ฉันสัญญาและรับปาก แต่พี่บีก็เอาเรื่องที่เกิดขึ้นมาว่าฉันเรื่อยๆ พี่บีบอกว่า พี่เตือนไว้จะได้ไม่ทำอีก แต่ในความรู้สึกของฉัน ฉันอยากลืมมัน ฉันไม่อยากคิดว่าสิ่งนี้เคยเกิดขึ้นกับฉัน อยากลบมันออกไปจากหัวสมองของฉันสักที แต่พี่บีคอยถามฉันอยู่เรื่อยๆ คำถามบางคำ ได้ฟังแล้ว มันเหมือนกับว่า มันปรี๊ดด มันเหมือนน้ำเย็นๆ สาดเข้าใส่หน้าของฉัน มันเย็นจนชา แต่เมื่อมันหายชา มันเจ็บ! เช่นว่า พี่ทำดีกว่ามันหรือเปล่า มันทำแบบนี้กับ(ชื่อฉัน) หรือเปล่า ของใครใหญ่กว่ากัน ตอนเข้าไปรู้สึกยังไง จะถามทำไม จะถามเอาอะไรจากฉันอีก ฉันไม่อยากจดจำแล้ว ฉันอยากลืมไปให้หมด มันเลวร้าย มันเจ็บปวด อย่ามาตอกย้ำกับฉันนักเลย แต่ฉันก็ทนนะ ทะเลาะกันบ่อยมาก แทบจะวันเว้นวัน แต่ฉันก็อดทน จนฉันเรียนจบในที่สุด(ช้ากว่าเพื่อนไปปีนึง) ฉันได้งานแรกเป็นพิธีกรของรายการเคเบิ้ลท้องถิ่น เป็นงานที่ฉันไม่ได้ชอบอะไรมากมาย แต่พี่ที่รู้จักกันให้ฉันไปช่วยงานและติดใจลีลาการพูดคุยของฉันจึงชวนให้ทำ ฉันก็ลองทำดู และเมื่อฉันเริ่มทำไปได้ไม่กี่วัน ก็เป็นช่วงที่พีบีจะต้องไปทำงานต่างจังหวัดเป็นเดือน เฉพาะตัวฉันเอง ไม่เคยมองผู้ชายคนอื่นนอกจากพี่บีอยู่แล้ว แต่พี่บีไม่ได้คิดแบบเดียวกับฉัน พี่บีตอกย้ำเสมอว่าฉันเคยมีอะไรกับคนอื่นมาแล้ว เมื่อทำไปได้สักพัก (ไม่ได้ทำเป็นงานประจำ) ก็มีพี่คนนึงในที่ทำงานมาจีบฉัน และฉันคิดเอาเองว่าน่าจะได้เบอร์พี่บีมาจากโทรศัพท์ของฉันเองนี่แหละที่วางทิ้งไว้ในระหว่างที่ถ่ายรายการ พี่คนนี้โทรไปหาพี่บี และพุดอะไรสักอย่างเกี่ยวกับฉันจนพี่บีคิดเอาว่า ฉันแอบนอกใจพี่บีไปกับพี่คนนี้เรียบร้อยแล้ว แต่ฉันเองไม่รู้เรื่องอะไรเลย นอกจากว่า พี่บีไม่โทรมาหาฉันเลย ไม่ติดต่อหาฉันเลย ฉันโทรไปก็พูดห้วนๆ สั้นๆ เหมือนโมโหหงุดหงิดอะไรอยู่ แต่ความห่างไกลกับพี่บี กลับทำให้ฉันได้ความรู้สึกอย่างนึงที่ไม่ได้รู้สึกมานานก็คือ ฉันโล่งใจอย่างประหลาด เหมือนกับว่า เมื่อไม่มีผู้ชายคนนี้อยู่ใกล้ๆ แล้ว ความเครียดในชีวิตของฉันน้อยลงไปมาก จนวันนึง พี่บีอยู่ต่างจังหวัด เหมือนเดิม พี่บีโทรมาหา มาคุยกับฉันเหมือนเดิม แต่แอบเหน็บแนมประชดประชันแปลกๆ ตลอดเวลา จนฉันเองก็เริ่มโมโห ฉันเถียงพี่บีและเริ่มใส่อารมณ์ใส่กัน พี่บีหลุดชื่อพี่ที่ทำงานมา และประชดประชันฉันต่างๆ นาๆ ฉันก็เลยซัก เลยถามความจริงจากพี่บี พี่บีก็เลยเล่าให้ฟังว่าพี่คนนี้โทรไปหาเขา และเล่าเรื่องฉันให้ฟัง ในอารมณ์นั้น ฉันโมโหมาก โกรธมากว่านี่ไม่เคยเชื่อฉันเลยใช่ไหม พี่บีถามกึ่งตะคอกฉันว่า “นอนกับมันแล้วใช่มั้ยล่ะ” ด้วยความที่โมโหพอกันฉันจึงตอบไปว่า “ถ้าคิดว่าใช่ ก็ไม่ต้องมาถาม คิดว่าใช่ก็ใช่นั่นแหละ” พีบีอึ้ง และบอกกับฉันว่า “งั้นเราก็เลิกกัน พี่เกลียดผู้หญิงมั่ว สำ ..ส่..อน” ฉันกดโทรศัพท์ทิ้ง รู้สึกได้เลยว่าหัวใจเต้นโครมๆ อยู่ในอก เลือดฉีดขึ้นหน้าจนแดงไปหมดด้วยความโกรธ ความอาย และความน้อยใจ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:09:25 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 82 เข้ามาปาดนะครับ ขออนุญาตคั้นหน้าหน่อย ลงชื่อว่าอ่านถึงตรงนี้นะครับ ปล.ให้กำลังใจนะครับ อยากรู้ว่าเรื่องนี้จะจบยังไงครับ จากคุณ : iam_Fluke เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:18:27

ความคิดเห็นที่ 83   มุมมองผมนะ จขกทม ก็ผิดเองนะ ผู้ ชดีๆ เยอะแยะๆ ก็ไม่ชอบ แต่อย่างว่าเืรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นแล้ว ซึ่งถ้าเป็นผู้ ช ดีๆ จขกท อาจจะไม่อมด้วยหลายสาเหตุ อาจจะเป็นเพราะว่า เขาอาจจะไม่เร้าใจ หรืออะไร ผมก็ไม่สามารถตอบแทนได้ ไงก็สู้ๆคับ คิดว่าตอนนี้ จขกท คงมีคนอื่นที่มีความสุขไปแล้ว จากคุณ : cm1988 เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:21:49

ความคิดเห็นที่ 84   หลังจากนั้นพี่บีขอโทษฉันหลายครั้ง พยายามเอาใจฉันหลายครั้งหลายหน ขอกลับมาคืนดี มาเอาใจ มาอะไรๆ สารพัด แต่แปลกที่ ความรู้สึกฉันปิดตาย เหมือนอยู่ๆ ความเข้มแข็งที่ฉันลืมไปมันก็กลับมาซะเฉยๆ ฉันไม่ต้องการใครทั้งนั้น ทั้งพี่บี โอ และพี่ที่ทำงาน ฉันเหนื่อย ฉันรู้สึกว่า ฉันพอแล้วและฉันอยากจะหยุด นานแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่ได้ดูแลตัวเอง ฉันมองตัวเองในกระจก ใบหน้าของฉันที่มีเครื่องสำอาง แต่งแต้มไว้สวยงามนี่ ตัวฉันไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมฉันต้องอดทนอยู่กับผู้ชายคนนี้หรือคนไหนๆ ที่มันไม่ได้ให้อะไรฉันเลยนอกจากความใคร่กับความเจ็บช้ำด้วย ฉันร้องไห้ ตาก็บวม ช้ำ แดง แต่งตัวง่ายๆ โทรมๆ เพราะว่าเขาไม่ชอบให้แต่ง ทำอะไรที่เขาอยากให้ทำ แล้วตัวฉันล่ะ ความต้องการของฉันล่ะ ฉันพยายามอย่างมากในตอนนั้น ที่จะให้คำขอเลิกครั้งนั้นของพี่บีเป็นคำขาดคำสุดท้ายที่จะตัดความสัมพันธ์ของเราออกจากกัน และฉันทำสำเร็จ เจ็บปวดไม่ใช่น้อย เหงาไม่ใช่น้อย แต่ในที่สุดฉันก็ตัดใจจากพี่บีได้สำเร็จ พี่บีเอง ก็มีแฟนใหม่ ส่วนฉันไม่มี โอมาขอคบกับฉันอีกครั้ง แต่ฉันไม่ได้คบด้วย ฉันออกจากงานเคเบิ้ลแล้วมาตั้งใจที่จะสอบเข้าเรียนต่อ และฉันก็สอบผ่านได้อย่างสวยงาม พี่บียังวนเวียนๆ อยู่ในชีวิตฉันเป็นระยะๆ เริ่มจากการเลิกกับแฟนใหม่ และหันกลับมาหาฉัน มาอ้อนวอนขอร้องขอคบกับฉัน อ้างว่าไม่มีใครดีเท่าฉันอีกแล้ว ไม่รักใครเท่าฉัน ไม่ต้องการใครเท่าฉันอีกแล้ว แต่ความรู้สึกของฉันเมื่อก้าวเดินออกมา มันเป็น 0 ฉันไม่สามารถกลับไปรักพี่บีได้อีกแล้ว จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:22:39 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 85 บอลพักครึ่ง มาเกาะขอบกระทู้รออ่านต่อ อิอิ จากคุณ : Epzelon เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:29:29

ความคิดเห็นที่ 86   ค่ะ มันต้องได้แบบนี้ แต่เราว่าเจ้าของกระทู้เป็นแบบ ถ้าถึงจุดขีดสุดขึ้นมาแล้ว ต่อให้พี่บีมาทำดีแค่ไหน ก็สายไปแล้วความรู้สึกมันหายไปแล้ว เรียกกลับมาไมไ่ด้ ถึงได้ก็ไม่เหมือนเดิม เพราะเราเคยเป็นแบบนี้ค่ะ ... อดทนจนถึงจุดๆหนึ่งและไม่มีความรู้สึกอะไรกับคนนั้นแล้ว ดีใจด้วยน่ะคะ จากคุณ : พรของเด็กประถม เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:30:40 A:124.122.227.134 X: TicketID:276393

ความคิดเห็นที่ 87   เป็นเวลาสี่ปีครึ่งที่ฉันคบกับพี่บีมา ฉันเคยคิดเล่นๆ ว่า ตลกดีนะ เท่ากับเวลาที่พี่บีคบกับแฟนเก่าเขาเลย หลังจากเลิกกับพี่บีมา ฉันก็มีผู้ชายในชีวิตมาอีกไม่กี่คน แต่ฉันก็ยังจดจำบทเรียนที่เจ็บปวดจากสิ่งที่ได้เจอมา เมื่อฉันคบกับผู้ชายคนนึง ที่ฉันคิดว่าเขารักฉัน แต่เพราะเขาต้องการมีเซ็กส์กับฉันให้ได้ ฉันจึงไปจากชีวิตของเขาเอง เรื่องของฉัน ก็คงไม่มีอะไรจะให้เล่ามากไปกว่านี้แล้ว ที่เหลือก็เป็นแค่น้ำๆ แค่เครื่องปรุงเล็กน้อยที่ปรุงให้ชีวิตของฉันมีรสชาติที่ประหลาดกว่าของชาวบ้านเท่านั้นเอง สิ่งที่ฉันจะบอกกับน้อง กับเพื่อน กับทุกคนที่เคยอยู่หรือกำลังอยู่ในวังวนแบบเดียวกับที่ฉันเจอมาคือ ออกมาเสียจากวังวนเลวร้ายพวกนี้เถอะค่ะ ไม่มีใครที่จะพาคุณออกมาหรอก นอกจากตัวคุณเอง คุณต้องเข้มแข็ง ต้องยืน ต้องสู้ด้วยตัวเองให้ได้ อย่าได้รักใครจนลืมที่จะรักตัวเอง และก็อย่าได้รักตัวเองจนเห็นแก่ตัวกับคนรักและคนรอบข้าง เมื่อคุณเป็นนักเรียน นักศึกษา จงตั้งใจเรียนหนังสือเถอะนะ ประสบการณ์ชีวิตในวัยเรียน ผ่านไปเร็วยิ่งกว่าที่คุณจะคาดคิดถึง เมื่อมันผ่านไป คุณไม่สามารถย้อนมันคืนกลับมาได้อีกแล้ว ความรัก หากว่ามันดี ก็รักษามันไว้ แต่ถ้ามันให้แต่ความทุกข์มากกว่าความสุข ก็ไม่ต้องไปรักษามันหรอกนะคะ ความดีอาจชนะใจใครบางคนได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะเห็นค่าของความดี รักแท้ไม่ได้มีแค่ครั้งเดียวค่ะ ถ้าคุณไม่ยอมปล่อยความรักที่มันแย่ๆ ไปจากชีวิต คู่ที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณอย่างแท้จริง ก็ไม่เข้ามาหาคุณหรอก ยิ่งคุณไขว้คว้า ดื้อดึง ฉุดรั้งคู่เวรคู่กรรมของคุณเอาไว้นานเท่าไร คู่แท้ หรือคู่ที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณได้ ก็ยิ่งห่างออกไปเท่านั้น ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี วัยนักเรียน นักศึกษา ขอให้น้องตั้งใจเรียนให้มากๆ อย่ายึดติดกับความรัก กับแฟน กับความฟุ้งเฟ้อเลย สิ่งที่จะอยู่กับน้องไปจนตามคือความรู้และความภาคภูมิในตนเอง ไม่ใช่ความรักฉาบฉวยใดๆ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:37:38 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 88   คนเราอาจจะไม่โชคดีทุกคน มันก็ต้องมีผิดบ้าง ถูกบ้างในชีวิตคนเราละครับ ้ เอามาแชร์ให้ท่านอื่นได่อ่านก็เยี่ยมละครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ จากคุณ : Ode to Joy เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:38:42

ความคิดเห็นที่ 89 ใช่ค่ะ เมื่อไม่มีความสุข ก็หันหลังให้มันซะ ถึงจะรักแค่ไหน แต่ถ้าไม่แคร์เราเลย มันก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะทำให้เราเจ็บช้ำใจยิ่งขึ้น... ผู้หญิงทุกคนสู้ๆค่ะ จากคุณ : เค็มอย่างเกลือ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:40:13

ความคิดเห็นที่ 90   ถามว่าตอนนี้ฉันมีใครในชีวิตไหม มีค่ะ ฉันมีผู้ชายคนหนึ่ง ที่รักฉันและให้เกียรติฉัน เป็นคนที่ฉันรัก และความรักของเราก็ไม่สวนทางกัน ฉันเชื่อว่าคุณจะได้อ่านนะ ที่รักของฉัน มีสิ่งหนึ่งที่ฉันอยากบอกกับคุณนะคะ ถ้าสิ่งที่คุณได้อ่าน ทำให้คุณรู้สึกไม่ดี ฉันขอโทษด้วยจริงๆ แต่นี่คือตัวฉันแล้วล่ะค่ะ ฉันไม่มีเรื่องไหน เรื่องอะไรที่ปิดบังคุณ และก็ไม่มีความจำเป็นต้องปิดบังอะไรแล้ว แต่ขอให้รู้ไว้นะคะว่า ขอบคุณนะ ที่มารักฉัน ขอบคุณนะ ที่ยอมรับฉันได้ในทุกๆ เรื่อง ฉันคนนี้ที่คุณรัก กับฉันคนนั้น ก็คนๆ เดียวกันนั้นแหละค่ะ ต่างกันนิดเดียวที่ ฉันคนนี้ รักคุณ และจะรักแต่คุณเสมอไป ขอให้คุณเชื่อว่า ไม่ว่าที่ผ่านมา ฉันจะเคยรักใคร คุณจะเคยรักใครมาก็ตาม นับแต่นี้ไปจนตลอดไปที่เราจะรักกัน ฉันรักแค่เพียงคุณเท่านั้น คุณหายไปไหนมาคะ ตั้ง 24 ปี 24 ปีนี้ฉันรอคุณมาตลอดเลยนะรู้ไหม ฉันไม่รู้จะพูดจะบรรยายยังไง ให้คุณได้รู้ว่าฉันรู้สึกกับคุณมากมายเพียงไหน ฉันไม่อาจสัญญาได้ว่า ฉันจะเป็นคนที่ดีที่สุด สวยที่สุด แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันสัญญาได้คือ คุณคือคนที่ฉันต้องการมากที่สุด หล่อที่สุด และพอดีแล้วสำหรับฉัน ฉันไม่ได้รักคุณเพราะคุณเพอร์เฟ็ค แต่เพราะว่าฉันรักคุณ คุณจึงเพอร์เฟ็คสำหรับฉัน ปัญหาที่เรามี อุปสรรคที่เราเจอ เราจะข้ามมันไปด้วยกันนะคะ อดทนเพื่อนฉันนะ เพราะฉันก็จะอดทนเพื่อคุณ อย่างน้อยๆ ท่ามกลางผู้คนมากมาย เราอาจจะไม่ได้เคียงคู่กันตลอดเวลา แต่เราก็อุ่นใจได้แล้วนะคะว่า หัวใจเราอยู่คู่กันเสมอ รักคุณค่ะ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:48:03 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 91   ขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านนะคะ หวังว่าเรื่องของเรา อาจจะมีประโยชน์กับใครบ้างนะ จากคุณ : เจ้าหญิงคนธรรมดา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:51:17 A:222.123.250.113 X: TicketID:269310

ความคิดเห็นที่ 92 ขอบคุณนะคะ ทีนำเรื่องราวมาเล่าเป็นวิทยาทาน จากคุณ : สบายดีไหม เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:53:15

ความคิดเห็นที่ 93 มาลงชื่อครับ เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะครับ ขนาดผมเป็นผู้ชายผมอ่านแล้วยังเศร้าใจแทนเลยครับ สิ่งที่ยากที่สุดคือการเริ่มต้น ทียากกว่าคือทำใจให้เริ่้มต้นครับ จากคุณ : กำลังใจให้เกินร้อย (เจ้าชายตัวกลม) เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:53:34

ความคิดเห็นที่ 94 เป็นอะไรที่ดีมากๆๆๆๆๆ  ชีวิตคุณมันแย่ก็จริง แต่มันก็เป็นบทเรียนที่อลังการงานสร้างมากค่ะ ตามอ่านมาถึงตอนจบแล้วรู้สึกดีใจกับคุณ ที่คุณได้เจอคนที่ใช่จริงๆซะที เรื่องราวของคุณจะทำให้ใครอีกหลายๆคนเข้มแข็งและต่อสู้กับความอ่อนแอของตัวเองได้ ไม่มากก็น้อยแหละค่ะ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่เอามาเล่านะคะ จากคุณ : ตัวแทนแห่งจันทรา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 02:59:49

ความคิดเห็นที่ 95 ชอบบทจบจัง happy ending จริงๆด้วย ฮูๆ ไปนอนได้แล้วเรา ฟิ้วววววววววว จากคุณ : Epzelon เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 03:11:51

ความคิดเห็นที่ 96 ขอบคุณครับสำหรับเรื่องเล่า อยากมีคนให้บอกรักมั่งจังT_T จากคุณ : bombadini เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 05:26:43

ความคิดเห็นที่ 97 อ่านแล้วพูดไม่ออกเลย แต่รู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้ทนมาได้ไงตั้งขนาดนั้น ถ้าเป็นเรา ให้รอ 4 ชม. ถ้าติดธุระจะไม่ว่าเลย แต่นี่ เพราะ นอนหลับ แบบนี้คงมีแตกหักกันแล้ว เพราะมันบ่งบอกได้ชัดว่าไม่รักไม่แคร์กันแล้ว PS. เก่งจังค่ะ เก่งมากจริงๆ ที่ทนรับทุกอย่างมาได้ ฟ้าหลังฝนมันสวยเสมอนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ จากคุณ : *~Mookkie~* เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 08:55:42

ความคิดเห็นที่ 98 ขอบคุณ  จขกท   มากๆนะคะ  ที่นำเรื่องนี้มาเป็นบทเรียนกับเราค่ะ่ ดู จขกท เป็นคนโรแมนติกจัง  อิอิ ^^ จากคุณ : นี่มันเรื่องอะไรกัน เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 09:30:44

ความคิดเห็นที่ 99 ไหนๆ ก็ไหนๆ มาเก็บเก้าสิบเก้า จากคุณ : bookalive เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 09:33:22

ความคิดเห็นที่ 100 ชิดขวา ว่าอ่านจบแล้ว ขอบคุณ จขกท. นะ จากคุณ : เฒ่าเจ้าอุบาย เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 09:47:28

ความคิดเห็นที่ 101 ฉันไม่ได้รักคุณเพราะคุณเพอร์เฟ็ค แต่เพราะว่าฉันรักคุณ คุณจึงเพอร์เฟ็คสำหรับฉัน ****************************************** ชอบประโยคนี้มาก นี่ล่ะค่ะ ฟ้าหลังฝนของแท้ ยินดีด้วย จากคุณ : Kally_narak เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 10:25:08

ความคิดเห็นที่ 102 อ่านจบแล้ว หนทางยังอีกยาวไกลครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : jike เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 10:30:18

ความคิดเห็นที่ 103 ขอบคุณที่เอามาแชร์นะคะ.... จากคุณ : idearka เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 10:34:00

ความคิดเห็นที่ 104 ดีใจด้วยนะครับ จากคุณ : sinphadung เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 10:46:38

ความคิดเห็นที่ 105   อ่านแล้วซึ้งมากครับ อยากเจอผู้ ญ ดีๆแบบ คุณ จขกท จัง เป็นผมนะ รับผิดชอบตลอด แต่ก็เจอแต่ ญ ที่ไม่ค่อยโอ จากคุณ : cm1988 (cm1988) เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 10:46:47

ความคิดเห็นที่ 106 แอบอู้งานอ่านรวดเดียวจบ   อยากเข้มแข็งได้อย่างจขกท.จัง อยากหลุดออกไปจากวังวนของผู้ชายที่เอาแต่ใจตัวเองได้บ้าง เมื่อไหร่เราจะทำได้อย่างนี้นะ จากคุณ : maxsun เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 11:02:39

ความคิดเห็นที่ 107 ยังอีกยาวไกลนักกว่าจะถึงวันนั้น  เผื่อใจไว้บ้างนะ ตกลงมาจะได้ไม่เจ๊บมาก จากคุณ : agios เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 11:06:26

ความคิดเห็นที่ 108 อ่านแล้วเกลียดไอ้บี แต่ทีเกลียดยิ่งกว่าคือไอ้โอ   มาเอาเปรียบคนที่อ่อนแอ  แย่ จากคุณ : เซียวลี้ปวยตอ มิเคยพลาดเป้า เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 11:31:14

ความคิดเห็นที่ 109 "ความดีอาจชนะใจใครบางคนได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะเห็นค่าของความดี" โดนใจกับคำนี้มากๆ จากคุณ : polarpang เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 11:41:40

ความคิดเห็นที่ 110 ขอให้ จขกท เจอแต่สิ่งดี ๆ นะครับ โล่งใจจังที่ Happy Ending. ชอบความเห็นที่ 90 มากครับ จากคุณ : AknightZ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 11:56:05

ความคิดเห็นที่ 111   ยินดีด้วยนะครับ ที่สมหวังในความรัก จากคุณ : Ode to Joy เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 12:05:10

ความคิดเห็นที่ 112 หวังว่า จขกท จะเป็นเหมือนเรือ ที่ผ่านคลื่นลูกใหญ่ในมหาสุทรมาได้นะครับ ต่อจากนี้ เจอปัญหาอะไรเล็กๆ ผมเชื่อว่าจะผ่านมันไป่ได้ไม่ยาก จากคุณ : Peace brother เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:06:27

ความคิดเห็นที่ 113 อ่านยังไม่จบ มาลงชื่อไว้ก่อน จากคุณ : กระดาษในโหลแก้ว เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:31:03

ความคิดเห็นที่ 114 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่แบ่งปันเรื่องราวให้เป็นวิทยาทาน ต่อจากนี้ไปภายหน้า ขอให้เจ้าขอกระทู้มีแต่ความสุข ที่ได้จากชายคนที่รักและจริงใจต่อเจ้าของกระทู้มากๆ ขอให้รักกันตลอดไปจนฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดล้มหายตายจากกัน เรื่องราวเลวร้ายที่ผ่านมาขอให้มันลบเลือนจากจิตใจเจ้าของกระทู้ไป ขอให้พบพานแต่เรื่องราวที่ทำให้จิตใจเป็นสุขเสมอไป จากคุณ : วิศวกรโรงชุบ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:31:07

ความคิดเห็นที่ 115 อ่านแล้วมองตัวเอง แค่รอโดนทิ้งให้เดียวดายแค่หนึ่งวัน ยังทนไม่ได้ต้องกล่าวคำว่า"เลิก" นับถือคุณจริงๆ  ค่ะ จากคุณ : น้องเปิ่น เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:47:31

ความคิดเห็นที่ 116   ^ ^ แค่รอโดนทิ้งให้เดียวดายแค่หนึ่งวัน ยังทนไม่ ได้ต้องกล่าวคำว่า"เลิก" งง ความหายอ่ะ จากคุณ : cm1988 (cm1988) เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:51:26

ความคิดเห็นที่ 117 ดีใจด้วยจังครับ จากการได้อ่านมา แสดงว่าคุณเป็นคนเข้มแข็ง อยู่ในโลกของความเป็นจริง เปิดเผยความจริงทุกอย่างกับแฟนคุณคนใหม่ ซึ่งเค้ารับได้ อันนี้ก็น่ายินดี ด้วย เพราะบางอย่างที่เราปิดบังไว้มันหนักครับ เป็นในรูปแบบนี้ทั้งโล่งทั้ง สบาย ยินดีด้วยจริงๆ จากการที่ผมสังเกตว่าผู้หญิงที่พบกับรักครั้งแรก จะยอมเค้าทุกสิ่งจริงๆ เมื่อ เสียสิ่งที่ผู้หญิงถูกปลูกฝังมาว่าต้องรักษามันไว้ เมื่อเป็นของเค้าแล้ว ผู้หญิง จะยอมทำในสิ่งที่ผู้ชายต้องการทุกอย่าง ทั้งการมีกิ๊ก ทั้งไม่เอาใจใส่ อาจ ถูกทารุณ สุดท้ายอยากรู้เหมือนกันว่า อยู่ด้วยความรัก เลยยอมเค้าทุกอย่าง หรือว่า เมื่อเราเป็นของเค้าแล้ว เลยยอมเค้าทุกอย่าง อันนี้น่าคิดเหมือนกัน ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังครับ จากคุณ : BPWarSea เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:59:32

ความคิดเห็นที่ 118 ขอบคุณที่ช่วยเตือนสติ และดีใจด้วยที่คุณผ่านพ้น แล้วมาพบกับสิ่งดีๆครับ จากคุณ : DuiSpecial เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 14:00:13

ความคิดเห็นที่ 119   พออ่านจบก็ได้แต่ถอนหายใจให้ตัวเอง ตัวเราเองก็เป็นอีกคนที่ผ่านปัญหาชีวิตมาได้ ถึงแม้มันจะไม่สมหวัง แต่ก็เป็นทางออกที่ดีที่สุด อย่างน้อยก็รู้สึกสบายใจกับการตัดสินใจ อย่างที่คุณ จขกท รู้สึก มันคือความโล่งใจ เหงาบ้าง เศร้าบ้าง คิดถึงบ้าง แต่ถ้ายังอยู่ด้วยกันคงรู้สึกแย่กว่านี้ และสุดท้ายคงเหลือแต่ความเกลียดกัน แยกกันตอนนี้ยังดีกว่า อย่างน้อยก็ยังเหลือเรื่องดีๆของกันและกันให้จดจำบ้าง ชีวิตเราอาจไม่ได้ผ่านเรื่องแย่ๆมาเท่ากับ จขกท แต่ชีวิตเราเดินทางไปไกลกว่ามาก มากจนตอนนี้ไม่อาจเริ่มต้นใหม่ได้ อาจเป็นเพราะทิฐิของตัวเราเองก็เป็นได้ ยังไม่ต้องการเปิดรับใครใหม่ ยังแอบคิดว่าเมื่อถึงวันที่ทั้งเค้าและเราพร้อม เราอาจจะกลับมาอยู่ด้วยกันได้อีกครั้ง และเมื่อถึงตอนนั้นเราคงมีความสุขมาก ได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากันซักที นั่งอ่านเสร็จก็นึกแปลกใจ ทำไมความรักมันชั่งเป็นความรู้สึกที่มันหลากหลาย บางคนสุขสมหวัง บางคนไม่พอใจกับความรักที่มีอยู่ แสวงหาความรักใหม่ตลอดเวลา หาความรักที่เพอร์เฟ็ค ชอบที่คุณบอกว่า " ฉันไม่ได้รักคุณเพราะคุณเพอร์เฟ็ค แต่เพราะว่าฉันรักคุณ คุณจึงเพอร์เฟ็คสำหรับฉัน " มันเป็นคำตอบง่ายๆของคำว่าเพอร์เฟ็ค คนเราที่แสวงหาความเพอร์เฟ็ค อยากรู้ว่าอะไรคือที่สุดของคำว่าเพอร์เฟ็ค เราเชื่อว่าแต่คนแต่ก็มีความหมายของมันแตกต่างกันไป คนคงมันไม่เท่ากันหรอก มันอาจมีบ้างจุดที่เหมือนกันอยู่บ้าง แต่สุดท้ายก็ยังคงมีจุดที่สุดของแต่ละคน เราเชื่อว่าไม่มีใครที่เพอร์เฟ็คหรอก เราเองก็เป็นอีกคนที่ยังไม่เจอ เราจึงอยากให้เพื่อนๆ เอาอย่างคุณ จขกท ที่หาคำนิยามของคำว่าเพอร์เฟ็คให้กับตัวเองได้ ถ้าทุกคนมัวแต่ตามหาความเพอร์เฟ็คตามแบบฉบับของคนอื่น มันคงยากที่จะได้พบกับความเพอร์เฟ็คจริงๆ ของตัวเราเอง อย่างน้อยตอนนี้เราอย่างน้อยก็รู้ขึ้นมานิดหน่อยแล้วว่า สำหรับเรามันคือการที่เรามีความสุขกับคนที่เรารักและห่วงใย แต่เราก็คงยังไม่พอความเพอร์เฟ็คที่แท้จริงหรอก เพราะเมื่อเวลาผ่านไป ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป เมื่อชีวิตยังไม่หยุดเดิน เราก็คงยังไม่พบความเพอร์เฟ็คซักที จากคุณ : ชีวิตมันยากแต่ก็สวยงามเสมอ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 14:07:49 A:180.210.216.74 X: TicketID:277665