ความคิดเห็นที่ 1 ไปเที่ยวตจว.กับเพื่อน ไปบวช (ชีพราหมณ์) ไปออกค่ายอาสา ไปหาพ่อแม่ ไปช่วยเหลือเด็กอ่อนปากเกร็ด ไปช็อปปิ้งให้ตัวเอง ฯลฯ สารพัดอย่างที่ช่วยให้ทำใจได้ ก็เหลือแต่ใจของเราเองว่าอยากทำหรือเปล่า สู้ๆ นะคะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 53 10:24:34 จากคุณ : Puchido เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:24:05

ความคิดเห็นที่ 2   เสียใจด้วยครับ 1. ปรับทุกข์กับคนที่สนิทๆ ระบายออกมา 2. ติดทิชชู่ห่อใหญ่เอาไว้กับตัว อยากร้องเมื่อไหร่ก็ร้อง จากคุณ : ....... เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:29:14 A:125.27.97.186 X: TicketID:116983

ความคิดเห็นที่ 3 บร๊ะเจ้า เสียใจด้วยนะครับ  คงต้องรบกวนคุณเวลา ช่วยเยี่ยวยาอีกแรง ดีขึ้นไว ๆ นะครับ จากคุณ : น้ำเต้าฮวย 5 บาท เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:29:28

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าเริ่มฟุ้งก็ ให้พูดว่า คิดหนอ.. ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆครับ แล้วก็ใช้ชีวิตปกติ พยายามอย่าอยู่คนเดียวครับ ไปในสถานที่ๆไม่เคยไป ไปที่แตกต่าง การณ์ได้รับได้เห็น ประสบการณ์แปลกใหม่จะทำให้ลืมเรื่องเก่าๆได้ง่ายขึ้นครับ สู้ต่อไปครับอย่ายอมแพ้ ชีวิตคนเราถ้าไม่ตายก็เิริ่มใหม่ได้ทุกเวลา จากคุณ : อารมณ์ศิลปิน (Mariokin) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:30:13

ความคิดเห็นที่ 5 ท่องไว้นะ "อกหักดีกว่ารักไม่เป็น" . จากคุณ : jek ae เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:30:18

ความคิดเห็นที่ 6 กิจกรรมฆ่าเวลาที่เราใช้ได้ผลนะ - ดูซีรีย์ อันนี้คอนเฟิร์ม ติดงอมแงมเลยค่ะ เลิกงานกลับบ้านตลอด ไม่แวะไปไหน - อ่านหนังสือ เป็นคนชอบอ่านหนังสือค่ะ เวลาอ่านมันก็เพลินดีนะ ฆ่าเวลาไปอีกประมาณ 1-2 ชม. - คุยโทรศัพท์กับเพื่อน อันนี้ก็เม้าท์ตามประสาผู้หญิง ยิ่งถ้าเป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานมีเรื่องเม้าท์เยอะแน่นอนค่ะ - เล่นเกมคอม เราไม่ใช่คนติดเกมหนักๆ นะคะ แต่เล่นเกมเด็กๆ เช่น Diner Dash, Cake Mania เพลินดีค่ะ - นัดช็อปปิ้งกินข้าวกับเพื่อนสาว เฮฮาปาร์ตี้ สนุกดีค่ะ ปล. เราเลิกกับแฟนที่คบกันมาจะเข้าปีที่ 9 เมื่อประมาณเดือนที่แล้วค่ะ มีปัญหาคาราคาซังมาเหมือนกัน ใช้วิธีข้างต้นนี่ล่ะ ได้ผลดีนะสำหรับเรา สู้ๆ นะคะ เหงาก็หลังไมค์มาคุยกันได้ค่ะ จากคุณ : junkgirl เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:31:13

ความคิดเห็นที่ 7 จากประสบการณ์หลาย ๆ ครั้งที่ผ่านมา  เวลาจะช่วยรักษาใจเราค่ะ  ขอให้เข้มแข็งไว้นะ จากคุณ : Kebtawan เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:32:45

ความคิดเห็นที่ 8 7 ปี   ช่วงแรกๆ (อาจจะถึงนานๆ)  คงจะโหวงเหวงหน่อยนะคะ ค่อยๆ หาอะไรทำ  อย่าทำตัวให้ว่างเหมือนคห. บนๆ บอกอ่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ   จากคุณ : oillyy27 เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:37:34

ความคิดเห็นที่ 9 อย่าอยู่คนเดียว เพื่อนอ่ะ โทรจิกมันให้มาเที่ยว มาอยู่ด้วยเยอะๆ ถ้ากลัวมันลำบาก ก็หาไว้ซัก ห้าคน สับเปลีย่นเวลามาอยู่ด้วยกันก็ได้ บวชชีพราหณ์ ให้รู้จัก รู้ทันความคิดตัวเอง แล้วควบคุมมันให้ได้ เปลี่ยนไปอยู่บรรยากาศใหม่ๆ อย่าอยู่ที่เดิมๆที่มีความทรงจำด้วยกัน ถ้ารู้สึกอัดอั้นอะไร ก็หาคนระบายด้วย พ่อแม่ พี่น้อง ได้หมด ปล่อยออกมา อย่าเก็บไว้คนเดียว และอย่าหวังว่ามันจะหายภายในสี่ห้าเดือน เพราะบางคน มันนานกว่านั้นหลายเท่า แต่อย่างน้อยมันจะค่อยๆดีขึ้นในช่วงระยะครึ่งปี ถ้าไม่ไปหาเรื่องกระตุ้นมัน มันก็จะค่อยๆดีขึ้นแหล่ะ แต่ไม่หายขาด และไม่แนะนำให้หาใครมาดามใจ เพราะปัญหามันอาจจะหนักกว่าเดิมได้ จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งบนดวงดาวสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:37:55

ความคิดเห็นที่ 10 กลับไปอยู่กับพ่อแม่ค่ะ เอาเวลาที่นึกถึงผู้ชายคนนั้นไปนึกถึงพ่อแม่ดีกว่าค่ะ หาอะไรทำให้ยุ่งๆจะได้ไม่มีเวลาคิดมาก หรือไม่ก็เลี้ยงสัตว์ก็ดีนะคะ แก้เหงาได้ ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจคุณเองค่ะ เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ จากคุณ : pizzaน่ารัก เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:37:58

ความคิดเห็นที่ 11   คิดซะว่า "ชั้นโชคดีที่คบกับเธอแค่7ปี ดีกว่าทนอยู่กับเธอทั้งชีวิต...." จากคุณ : มะลิ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 10:50:13 A:172.28.9.50 X:202.12.73.100 TicketID:160113

ความคิดเห็นที่ 12 อา กรณีคล้ายน้องสาวเราเลย อย่างแรกเลยคือควรหาเพื่อนที่เราจะคุยด้วยได้ ไม่ว่าจะเพื่อนสมัยเรียน เพื่อนที่ทำงาน พี่น้อง พ่อแม่ ปู่ย่าตายาย คนที่เราจะไว้ใจได้และระบายด้วยได้เพราะเขาจะช่วยเราได้มาก อย่างที่สองคือ ปล่อยผีค่ะ ไปเที่ยว เข้าวัด ทำสวน เลี้ยงสัตว์ เล่นเกม หรืออาจจะทำอะไรก็ได้ที่เราชอบ จะได้ผ่อนคลาย หรือไม่ถ้าทำงานแล้วก็ลองมุงานดู ทำอะไรให้ยุ่งๆเข้าไว้จะได้ไม่มีเวลาคิดมาก อย่างที่สามคือ น่าจะเปลี่ยนลุคตัวเองดู เวลามองหน้ากระจกจะได้ไม่ไปคิดถึงตัวเองตอนยังคบอยู่กับเขาค่ะ ผู้หญิงเวลาที่ได้เปลี่ยนตัวเอง ได้แต่งตัว เวลาที่ดูดีหน้ากระจกก็จะทำให้เรารู้สึกมั่นใจและผ่อนคลายขึ้นด้วย ไม่รู้จะช่วยได้หรือเปล่า ยังไงก็เอาใจช่วยนะคะ ผ่านมันไปให้ได้นะ ;] จากคุณ : blue_onix เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:06:22

ความคิดเห็นที่ 13 ของคุณ 7 ปี ของเรา 6 ปีค่ะ นี่ของเราผ่านไป 5 เดือนแล้ว จากที่ร้องไห้วันแรกยังไง วันนี้ก็ร้องแบบนั้นอยู่ค่ะ และเราคิดว่ามันต้องใช้เวลามากโขเลยที่จะลืม เราไม่รู้ว่าเพราะผู้หญิงลืมยากรึป่าว เข้าใจเลยค่ะที่ว่าผู้หญิงเริ่มรักจาก 0-100 ส่วนผู้ชายเริ่มรักจาก 100-0 แฟนเก่าเราเค้าทำใจได้ภายในเวลาไม่ถึงเดือนค่ะ เราจะบอกคุณว่า มันยากมาก เราก็ไม่เคยอยู่คนเดียวค่ะ หมาเห่ามาหอนก้กลัวละ พออยู่คนเดียวก้เข้มแข็งขึ้นมานิดนึง แต่เรื่องเสียใจร้องไห้ ยังเป็นแบบเดิมค่ะ เดี๋ยวเราหลังไมค์ไปนะคะ อยากแชร์ความรู้สึก ความคิด เฮ้อ สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : phomz เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:12:17

ความคิดเห็นที่ 14 อดทนนะค่ะ เรารู้ตอนแรกมันยาก ทุกคนก็เจอมาทั้งนั้น ดูในแต่ละกระทู้สิค่ะ มีแต่กระทู้อกหักทั้งนั้น "เธอไม่ใช่คนแรกที่ร้องไห้ และไม่ใช่หนึ่งคนสุดท้ายที่เสียน้ำตา" เราก็เพิ่งเจอมา เดือนที่แล้วเหมือนกันค่ะ อยากร้องก็ร้องค่ะ ถึงเราจะเสียน้ำตา แต่เราก็ได้บทเรียนกลับคืนมานะคะ สู้ๆนะ เปนกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ~แม่นางอึ้งกิมกี่~ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:16:13

ความคิดเห็นที่ 15 ทำตัวให้ไม่ว่าง เหล้าไม่ใช่คำตอบ แต่ช่วยให้ลืมคำถาม เอ้า ชน!! จากคุณ : จับได้โดยละม่อม Return เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:17:08

ความคิดเห็นที่ 16 ไปเที่ยว เหล่คนใหม่ จากคุณ : สินธร เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:21:18

ความคิดเห็นที่ 17 คิดซะว่า ไม่จากเป็น สักวัน ก็ต้องจากตาย หนักกว่าเดิมอีก จากคุณ : chockdee007 เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:28:23

ความคิดเห็นที่ 18 มานั่งเป็นเพื่อนค่ะ เพราะไม่รู้จะปลอบยังไง แนะนำยังไง เราเองก็ตกอยู่ในสถานะการณ์เดียวกัน จากคุณ : ,,บลูเบอรี่เค้กพาย,, เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:28:35

ความคิดเห็นที่ 19 สักวันจะต้องเจอคนที่เห็นค่าในตัวเราแหละ สู้ๆน๊า จากคุณ : Solic เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:29:50

ความคิดเห็นที่ 20 เคยคบกับแฟนคนเก่า เกือบ 7-8 ปีมาเหมือนกัน เลิกกันแล้ว (เราบอกเลิกเอง) ช่วงแรก ก็ แปลก ๆ สักพัก เดี๋ยวก็ชิน ครับ แค่คิดอยากทำอะไร ก็ทำตามที่ใจคิดไปเลยครับ จากคุณ : แสบสันต์ หมายเลข 8 เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:33:48

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากๆ นะคะทุกคน กำลังใจและคำแนะนำจากทุกคนที่ให้ มันมีค่ามากมายจริงๆสำหรับเรา เราอ่านไปร้องไห้ไปทุกความเห็น ทำให้เราคิดอะไรได้เยอะ และมีกำลังใจที่จะยืนและเดินต่อไปในทางที่ไม่มีเค้า ถ้ามีอะไรแนะนำเพิ่มเติมหรือยากคุยกับเราหลังไมค์มาได้นะคะ เผื่อประสบการณ์ความผิดพลาดของเรา มันจะช่วยเพื่อนๆคนอื่นให้มีกำลังใจและแก้ไขข้อผิดพลาด มองความรักให้มีค่ามากขึ้น บางทีเราหลงลืมไปหน่ะค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ซึ้งใจจริงๆ จากคุณ : zeazamean เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:42:10

ความคิดเห็นที่ 22 จขกท บอกว่า ได้พยายามทำทุกอย่างแล้ว แต่ก็ไม่ดีขึ้น.. ถ้าอย่างนั้นคงได้แต่ปล่อยให้มันเป็นไปตามครรลองของมันค่ะ.. ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมัน พยายามมีสติอยู่เสมอ เมื่อเราเริ่มคิดถึงเรื่องเก่าๆ (ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา) ก็ขอให้ย้ำกับตัวเองเสมอว่า "จบแล้ว" มีสติรู้ตัวอยู่เสมอว่าเรากำลังฟุ้งอีกแล้ว และดึงความคิดของตัวเองกลับมา อยากให้ถามตัวเองให้ดีๆ ค่ะว่า.. เรากำลังรู้สึกว่าสูญเสียอะไรบางอย่างที่เคยชิน หรือตัดใจไม่ได้ ที่ต้องเสียของที่รักที่สุด ถ้าเค้าเป็นของเรา..เค้าก็จะเป็นของเรา จากคุณ : นลัลน์ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:44:37

ความคิดเห็นที่ 23   วิธีทำใจ  ก็ต้องทำใจอ่ะค่ะ  ทำใจให้เข้มแข็ง  รักตัวเองมาก ๆ ตอนเกิดเรายังเกิดมาคนเดียวไม่เห็นได้จูงมือใครมาด้วยเลย ตอนนี้ทำไมจะอยู่คนเดียวไม่ได้  คนที่รักคุณมากที่สุดพ่อกับแม่ของคุณไงคะ คุณเสียใจมาก  ท่านเสียใจมากกว่าหลายเท่า  อย่าทำให้คนที่รักเราเสียใจนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ  สู้ ๆ จากคุณ : minnieza (minnieza) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:51:17

ความคิดเห็นที่ 24 มีเพื่อนสนิทมั๊ยคะ โดยส่วนตัวสำหรับเรานะ เพื่อนสนิทเป็นคนแรกที่จะอยู่ข้างๆ แต่ถ้าไม่มีกลับไปหาพ่อ แม่ค่ะ ทำกิจกรรมกับท่าน อยู่ใกล้ๆ ท่าน สำหรับเราแล้วเวลาที่เหนื่อยมากๆ แต่ถ้าได้คุยกับคนในครอบครัว เป็นอีกวิธีที่ทำให้เรามีความสุขค่ะ ^^ ผู้ชายไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตหรอกค่ะ คิดในแง่กลับกัน คุณโชคดีแล้วค่ะที่เลิกกับเค้าได้ เพราะถ้าเกิดแต่งงานมีลูก กันไป จะแย่ยิ่งกว่านี้ จากคุณ : Today is mine เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:54:39

ความคิดเห็นที่ 25   ตอนเกิด เราก้อเกิดมาคนเดียว มีแม่ที่คลอดเราออกมา ตั้งแต่เกิดจนเจอแฟนคุณ มันนานกว่าที่คบกันนะ เริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับตัวของเราเอง แม่ พร้อมจะอยู่เคียงข้างเราเสมอ เริ่มต้นอาจจะแปลกๆ กับการที่ไม่มีเขาคนนั้น วันนี้ เขาอาจจะอยู่ในใจเรา ร้อยเปอร์เซ็น เชื่อเหอะวันเวลา จาก วัน เป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จะทำให้คุณเข้มแข็งขึ้น จะทำให้เขาลดน้อยถอยห่าง ออกไปจากใจและจากชีวิตของคุณ เหมือนครั้งนึงที่เราผ่านมาได้ และมันก้อเหลือแค่ความทรงจำเท่านั้น ชีวิตเรามีเรื่องที่ต้องทำอีกมากมาย อย่าจมปลักเลยค่ะ คนที่ห่วงเราก้อทุกข์ คนที่คอยเหยียบก้อจะซ้ำเติม เก็บน้ำตาให้เป็นพลังดีกว่าค่ะ ใจคนเปลี่ยนยาก ในเมื่อเขาแสดงจุดยืนว่าไม่รักเราแล้ว ต่อให้เราตายไปต่อหน้า เขาก้อไม่รักเราแล้ว สิ่งที่เขามีให้เรา คือความเวทนา พ่อแม่เท่านั้น ที่รักเราโดยไม่มีเงื่อนไข ไม่มีเปรียบเทียบ ไม่มีระแวง และจะคงอยู่ตลอดกาล ไม่เปลี่ยนแปลง เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : นกฮูกตาหวาน (นกฮูกตาหวาน) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 11:59:49

ความคิดเห็นที่ 26 ผู้หญิงเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ จากคุณ : atpp007 เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 12:11:06

ความคิดเห็นที่ 27 มาเป็นกำลังใจไห้ครับ เรื่องคล้ายๆเพื่อนของเราคนนึงเลย ยังไงก็พยามละกันนะครับ พยามหาอะไรทำเรื่อยๆครับอย่าไห้เวลาผ่านไป สู้ๆครับ ^ ^ จากคุณ : SSL-VPN เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 12:20:15

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าเค้าเป็นของเรา ซักวันเค้าต้องกลับมา... แต่ถ้าเค้าไม่กลับมา ก็แสดงว่า เค้าไม่ใช่ของเราตั้งแต่แรกแล้ว จากคุณ : ~แม่นางอึ้งกิมกี่~ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 12:36:11

ความคิดเห็นที่ 29   คบมาสี่ปี แรกๆก็เครียดครับ แต่ยังดีที่พอดีช่วงนั้นมีอะไรให้ทำ ก็เลยลืมๆ จนสุดท้ายก็กลับสู่ภาวะปกติ ปล.หลังจากนั้น4เดือน แฟนก็ไปแต่งงาน ญ.ลืมยากจิงเหรอ??? ส่วนเราตอนนี้ยังไม่มีใครเลย แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 53 12:39:12 จากคุณ : khombang เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 12:38:31

ความคิดเห็นที่ 30 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ของเราก็ประมาณ 6 ปีกว่าๆ เกือบ 7 ปีเหมือนกัน แล้วจู่ๆ ก็ต้องมาอยู่คนเดียว แนะนำว่าหาอะไรทำค่ะ ทำตัวให้ยุ่งๆ เข้าไว้ เพลงอกหัก เพลงรัก เพลงต่างๆ อย่าไปฟังมากนัก มันจะทำให้ร้องไห้หนักกว่าเดิม .. แต่ไม่ได้หมายความว่า ห้ามร้องไห้นะคะ อยากร้องก็ร้อง ร้องให้หายอยาก พอถึงจุดนึงเราจะคิดได้เอง ว่าจะร้องไห้ทำไม ... ถึงจุดนั้น ก็เอาธรรมะเข้าข่มค่ะ ... ของเราคือ ทำความเข้าใจว่า คนเราเกิดมา พบกันก็ต้องจากการ ไม่จากเป็น ความตายก็มาพรากไปอยู่ดี คนเราต้องมีสติ และรู้ตัวเสมอว่ายังไงก็ต้องจากกันอยู่ดี และคนที่จากไปแล้ว ก็ถือว่าเค้าตายจากเราไป (อาจจะแรงไปนิดนึง แต่สำหรับเรามันได้ผลอ่ะค่ะ) ดังนั้น โอกาสที่เค้าจะกลับมาก็คงไม่มี (ตอนนั้นเราหาทางชนะใจให้เค้ากลับมาหาเรา) ถึงแม้เค้าจะกลับมา แต่คนที่ตายไปแล้ว ฟื้นจากความตายกลับมาก็ไม่เหมือนเดิม และอย่าลืมว่า เราไม่ได้เสียอะไรเลย แต่เค้าได้เสียคนที่รักเค้ามากที่สุดไปแล้ว ... ถึงตอนนี้ เมื่อเรามองโลกด้วยความเป็นจริงแล้ว เราต้องหันมารักตัวเอง และรักคนที่รักเราจริงๆ อย่างคุณพ่อและคุณแม่แล้วล่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขนาดเรายังผ่านมาได้ คุณ จขกท ก็ต้องผ่านไปได้เช่นกันค่ะ ... เวลาช่วยได้ค่ะ จากคุณ : เป็นแค่เพียงเม็ดทรายบนชายหาด เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 12:40:51

ความคิดเห็นที่ 31 เปิดใจรับคนใหม่ที่คิดว่า "ดีที่สุด"  เข้ามาคุยสิครับ รับรองว่า ไม่ช้าคุณก็จะลืม อ้อ... ดูหนัง แอ๊คชั่นเยอะๆ ก็ช่วยได้นะครับ จากคุณ : บ๊อง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 12:57:37

ความคิดเห็นที่ 32 สู้ๆครับ ตอนนี้ผมก้ อยู่ใน สถานะการณืเดี่ยวกันเรย แต่คบกับ แฟนมาแค่ 3 ปีเอง เพิ่งเลิกกัน เมื่อเดือน ที่แล้ว ครับ แรกๆเครียสอะครับ แต่ตอนนี้ คิดได้แล้ว ผมเกิดมาอายุแค่ 19 ปีเอง พ่อแม่ผมอยู่เคียงข้างผมมาตลอด กะคนคนเดียวแค่ 3 ปี จะเอาอะรัยมาก ยังงัย เราก้ มีพ่อแม่มี่ท่านจะรักเราไปตลอดชีวิต นะครับ จากคุณ : ก็คงงั้นละมั้ง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 13:13:12

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้าคิดก็บอกกับตัวเอง คือบอกกับสมองว่า ไม่คิด ไม่รุ้จักชื่อนี้ คือมันรุนแรงนะวิธีนี้อาจจะทำให้เป็นพวกขี้หลงขี้ลืมไปอีกสักพัก แต่ดีขึ้นไว จริงๆ นะ ถ้าจะพูดถึงชื่อคนนั้นก็พูดว่า "มัน" แทน สมองเราจะรับรู้ได้เองและค่อยๆลืมชขื่อเค้าไป พอเห็นสถานที่ปั๊บก็พูดว่า ไม่ๆๆ แค่คำเดียวเลยจริงๆ สักพักก็จะดีขึ้น แล้วคิดเรื่องอื่นแทรกเลย จากคุณ : bakakung เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 13:27:48

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้ามันเป็นของๆเรา มันก็จะเป็นของๆเรา เราก็เลิกกับแฟนมาเกือบ1ปีเเล้ว เสียใจมากๆ ที่สุดในชีวิต เวลาช่วยรักษา แต่นานมากๆ ทีละนิดๆ พอเวลาผ่านไป3เดือนถึงกินได้นอนหลับ พอเวลาผ่านไปครึ่งปี ค่อยๆหายเศร้า เปิดใจมองคนอื่นได้ แต่คิดถึงทุกวัน จนถึงวันนี้ก็ยังคิดถึงทุกวันไม่มีเปลี่ยน จนมาช่วงนี้อยู่ๆเค้าก็กลับมา เชิงคืนดี แต่ก็ไม่เเน่ใจในตัวเค้าไปเเล้ว ยังไงก็สู้ๆละกันนะคะ จากคุณ : หลานคิดถึงยาย เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 13:30:50

ความคิดเห็นที่ 35 ความเห็นส่วนตัว เพื่อนๆข้างบน แนะนำวิธีกันไปหลายๆข้อแล้ว  ผมคงไม่พูดซ้ำ ก็หวังว่าคุณ จะเอาไปทบทวน และเลือกใช้ ให้เข้ากับเรื่องราวของคุณเอง ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : จระเข้เจ้าเล่ห์ เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 13:36:21

ความคิดเห็นที่ 36 ต้องผ่านช่วงเวลาไปให้ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้มาเหมือนกัน คบมานาน 6 ปีได้ สร้างครอบครัวมาด้วยกัน ทะเลาะบ้าง งอนบ้าง มีปัญหาบ้าง ไม่เคยติดใจแล้วๆไป แต่มาวันนึงเค้าแอบคบผู้หญิงคนนึงซึ่งอายุน้อยกว่าเรา เค้าคบกันได้ประมาณ 1 ปีได้แล้วเรารู้เลยถามว่าจะยังไง จะเลือกใคร คำตอบที่ได้คือ เรื่องแค่นี้เอง ทำไมรับไม่ได้ เจ็บปวดสุดชีวิต.. หลังจากนั้นก็คิดทบทวน แล้วเดินออกมาตั้งตัวใหม่ เริ่มจากศูนย์ใหม่ทุกอย่าง  ทุกวันนี้มีความสุขมากที่ตัดสินใจถูก มองกลับไปรู้สึกตลกดีค่ะ สู้ๆๆ นะอย่าท้อ จากคุณ : ป้าจืดเอ้ย (ป้าจืดเอ้ย) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 13:39:29

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาตั้งกระทู้ใน pantip แล้วนั่ง เฝ้า refresh รอผู้รู้มาตอบ เด่วก็ ลืม แฟนคนเก่าไปเองครับ (แต่ผมไม่ลืมซักที T_T ) จากคุณ : นายแว่นสี่ตา (Peakza) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 13:49:15

ความคิดเห็นที่ 38 ต้องสู้ครับ ต้องอยู่คนเดียวให้ได้... เค้าไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างหรอกครับ... จากคุณ : โทรจัน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 14:19:29

ความคิดเห็นที่ 39   เราก็เป็นนะเลิกไป2ปีแล้วแต่คิดถึงทีไร ก็จี๊ดทุกที สู้ๆ จากคุณ : แป้ง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 15:18:45 A:124.121.176.99 X: TicketID:278160

ความคิดเห็นที่ 40 แนะนำว่า อย่า!!!  ฟังเพลงเศร้า ดูหนังเศร้าๆ อย่า!!! อยู่คนเดียวจ๊ะ แล้วมันจะดีขึ้นเองอ่ะ เราเป็นคนนึงที่ทำใจไม่ได้อยู่เป็นปีแล้วอ่ะ คือถ้าอยู่คนเดียว หรือฟังเพลง ดูหนังเศร้าๆ มันจะชอบกลับไปคิด แล้วก็ร้องไห้ตลอดเลยอ่ะ หากิจกรรมไรทำไปเรื่อยๆค่ะ   ร่วมเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ จากคุณ : May_BP เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 15:28:28

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วตกใจเลย นึกว่าตัวเองแอบมาเขียนไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เหมือนเรื่องของตัวเองมากๆ  ..คบมา 7 ปีเหมือนกัน  เค้ามีแฟนใหม่เป็นเพื่อนที่ออฟฟิศเหมือนกัน (ต่างกันตรงเราเป็นคนบอกเลิกก่อน..) คงแนะนำอะไรไม่ได้มาก เพราะกว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้ก็เอาการอยู่ ..รู้แต่ว่าพยายามทำตัวยุ่งๆเข้าไว้ เช่นเรียนโท เรียนภาษาอังกฤษ เป็นการสร้างคุณค่าให้กับตัวเองด้วย หรือว่าหางานพิเศษทำ เช่นสอนพิเศษ แปลเอกสาร อันนี้เป็นการเสริมสร้างรายได้ให้กับตัวเองไปด้วยในตัว สักพักก็จะรู้สึกว่า ยุ่งจริงยุ่งจังเลยชีวิตชั้น  ..อ้าว นี่ชั้นลืมนึกถึงเรื่องนั้นไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ^^ จากคุณ : sansy_tu เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 15:37:53

ความคิดเห็นที่ 42 เราก็เป็นคนนึงค่ะ ที่เลิกกันตอนคบกันมา 7 ปี จะว่าไปก่อนหน้านั้นเราก็พยายามเลิกมาหลายครั้งอยู่นะค่ะ แต่ด้วยความที่เราขาดเค้าไม่ได้ ก็เลยยอม ๆ กันและก็กลับมาคบกันได้ทุกครั้ง ช่วงประมาณ 6 เดือน ก่อนจะเลิกกัน แฟนเราก็เริ่มมาพูดถึงผู้หญิงคนนึงบ่อย ๆ ทำให้เราเริ่มคิดมาก แต่ก็ยังคงปล่อยมันผ่านไป แต่พอถึงวันเกิดเพื่อนผู้ชายเราคนนึง เราก็นัดเพื่อนเราไปดูหนัง โดยไม่ได้บอกแฟน เพราะคิดว่าถ้าบอกไปมันต้องเป็นเรื่องแน่ ๆ แต่เคราะห์ร้ายกว่านั้นคือ เราดันไปเจอเพื่อนแฟนที่โรงหนังค่ะ ดูรอบเดียวกันเลย เราเลยเนียน ๆ บอกน้องเค้าว่า ที่เรามาดูหนังกับเพื่อนหนิ อย่าไปบอกแฟนเรานะ (เพราะเราเข้าใจว่าถ้าหลุดไปถึงหู เกิดเรื่อง 100%) แต่อนิจจาเธอคนนั้นก็พาข่าวไปถึงหูแฟนเราจนได้ค่ะ และแฟนเราก็จบกับเราด้วยการบอกเลิก ซึ่งตอนนั้นเราก็คิดว่า ที่แฟนเราเลิกกับเราหนิ มันเป็นความผิดเราเอง ที่ไปกับคนอื่นโดยไม่บอกเค้า และเราก็เข้าใจแบบนี้มาตลอด 1 ปีหลังจากที่เราเลิกกัน พอมาวันนึง เรานึกยังไงก็ไม่รู้ค่ะ เข้าไปเดินเล่นใน fb เค้า ปรากฎว่า เค้ามีแฟนใหม่ไปแล้ว เราจะไม่คิดอะไรมากเลยค่ะถ้า แฟนใหม่ของเค้านั้น ไม่ใช่เพื่อนของน้องคนที่ไปบอกแฟนเราว่าเราไปดูหนังกับเพื่อน จะบอกว่าตอนนั้นเราเสียใจมาก เรารู้สึกเสียใจทุกครั้งที่คิดว่าสาเหตุที่ต้องเลิกกันเป็นเพราะเรา แต่ความจริงแล้ว เพราะเค้ามีคนใหม่ ทำให้เรากลายเป็นคนที่ไม่ดีพอ แต่ตลอด 1 ปีนั้น เราปิดตัวเองจากทุกอย่าง และ ทุกคนที่พยายามจะเข้ามาในชีวิต ตอนนี้เราอยู่คนเดียวอย่างเหงา ๆ มา 2 ปีละค่ะ และพยายามทำใจให้ลืมเรื่องนี้อยู่ แต่ถ้าถามว่าทุกวันนี้ยังรักเค้ามั๊ย คงจะต้องตอบว่า "ไม่" ละจริง ๆ ค่ะ จากคุณ : น้องหนูน้ำหวาน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 16:48:34

ความคิดเห็นที่ 43 7 ปี มันเป็นปี แรงส์ ของจิง...ยังไงก็ทำใจนะคะ.. คิดซะว่ายังดีกว่าแต่งกันไป แล้วมีลูก...แล้วเลิก.. เลิกซะตั้งแต่มันไม่ล้ำลึก... แล้วก็อยู่ด้วยตัวเองให้ได้...เหงาบ้าง ในช่วงแรก อยากฟังเพลงเศร้าบ้าง อยากร้องไห้ อยากเมา .....และอีกมากมายที่จะทำให้ตัวเอง...ฟูมฟายก็ทำไป...แต่พอเต็มอิ่มแล้วก็หันมารักตัวเอง ห่วงตัวเอง... เพราะคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกัน ....หากแต่วันนี้ เค้าไม่ใช่ของเรา... ก็ต้องยอมรับ.... เค้าอาจจะต้องมีคนใหม่ (ไม่ต้องไปรอดู) ไม่ต้องติดตามความเคลื่อนไหวของเค้า ......... ........ให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : แม่หม้าย (เม็ดทรายสีดำ) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 18:36:10

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย...  เป็นเรื่องน่าเศร้า แต่ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายในชีวิต ปัญหาคนอื่นๆ ที่มีมากกว่าเราเยอะแยะมากนัก ไม่มีเค้าเราก็ต้องอยู่้เองต่อไปให้ได้ครับ... เอาใจช่วยนะ สู้ๆ จากคุณ : ลูกหมูแก้มอ้วน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 19:39:23

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่มีใครเข้มแข็งแต่เกิดหรอกครับ  ไม่ว่าจะกี่ปี  ถ้ารักมากมันก็เจ็บมาก ได้แต่ขอให้คุณผ่านไปได้นะครับ  พอผ่านไปได้  เดี๋ยวเราจะแกร่งขึ้นเอง   ตอนนี้คงได้แต่อดทนๆ  และอดทน  หาอะไรทำและอย่าพยายามอยู่คนเดียวนะครับ  เข้มแข็งไว้  เอาใจช่วยครับ  ^^ จากคุณ : หนุ่มน้อย ณ บาบิโลน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 20:00:45

ความคิดเห็นที่ 46 อ่านของแต่ละคน น้ำตาจะไหล นึกภาพตอนตัวเองอกหักใหม่ๆแล้วเข้าใจเลยว่ามันทรมาณขนาดไหน กว่าจะผ่านแต่ละคืนมาได้ แต่ทุกครั้งที่เรากำลังร้องไห้ เราจะคิดว่าขณะที่เราร้องไห้อยู่นี้ เค้าไม่ได้ร้องไห้รึเสียใจกับเรื่องระหว่างเราเลย เค้าหัวเราะ เค้ายิ้มแย้ม แล้วเราจะมานั่งเสียใจ นั่งทำร้ายตัวเองทำไม เราว่ามันก็ช่วยได้เยอะเลยล่ะ ขอให้ จขกท ผ่านมันไปได้ อย่างที่เราเคยผ่านมาแล้ว ปล.ว่างๆก็ทำสวยบ้างนะคะ พอเจอกันกับเค้าอีกครั้งนึง เค้าจะต้องทึ่ง เพราะว่าชั้นสวย เริ่ด เชิด โสดย่ะ! :) จากคุณ : * sUgaR oRaNgE * เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 21:28:40

ความคิดเห็นที่ 47 เรื่องราวของเรากับคุณคล้ายกันมากเลยอ่ะค่ะ คนเราพอคบกันนานๆ อะไรที่น่าตื่นเต้น มันก็ไม่ตื่นเต้นเหมือนเดิม บางทีเวลาก็ทำให้เราหลงลืมกันไป ว่าเราเคยรักกันแค่ไหน ความรัก ความผูกผัน เปลี่ยนเป็นความเคยชิน ทำให้เราไม่มองเห็นค่าของกันและกัน ตอนนี้ก็ปล่อยให้ชีวิตเราดำเนินต่อไปค่ะ อย่าให้คนๆนึงมาทำให้ชีวิตเราต้องเปลี่ยนไป ในทางที่แบบว่าดูแย่ลง ตอนนี้คุณแค่กำลังหกล้ม ถ้าคุณลุกขึ้นมายืนเองได้แล้วมื่อไหร่ มันจะทำให้คุณรู้จักที่จะระวังในการเดินมากขึ้น มองทางเดินมากขึ้น สู้ๆค่ะ หัวอกเดียวกัน เราก็โดนมาเหมือนกัน จากคุณ : ดอกกระเจียวหลงทุ่ง เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 21:52:24

ความคิดเห็นที่ 48   พยายามอย่าทำอะไรให้เป็นการกระทบกระเทือนจิตใจค่ะ ถ้าจะดูซีรี่ส์แบบที่บางความเห็นแนะนำ ก็ควรดูเป็นซีรี่ส์แบบ เปาปุ้นจิ้น หรือแนวสอบสวนสืบสวน อย่าดูซีรี่ส์เกาหลีนะคะ พยายามคุยกับคนที่ทำให้เราขำค่ะ ใครก็ได้ พักนี้คบกับคนฮา ๆ ไว้ค่ะ ช่วยได้เยอะ อย่าพาตัวเองไปในกระทู้ศาลาคนเศร้า หรือ เพื่อนที่หัวอกเดียวกันนะคะ จะพากันสำลักความเสียใจปล่าว ๆ ถ้าคุณยังไม่มีสัตว์เลี้ยง ก็หาน้องหมาน้องแมวมาเลี้ยงค่ะ ทำไรให้ยุ่ง ๆ เข้าไว้ จากคุณ : rainswatch เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 23:16:28

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ เรารู้สึกดีขึ้นมากหลังจากตั้งกระทู้แล้วเพื่อนๆมาตอบ ให้กำลังใจ ตอนนี้ค่อยยังชั่วขึ้นแล้วค่ะ คิดอะไรได้เยอะเลยจากคำแนะนำของทุกคน เรากำลังจะหาทางออกของตัวเราเองได้แล้ว ซาบซึ้งจริงๆ ไม่คิดว่าจะมีเพื่อนๆมาตอบ และให้กำลังใจเยอะขนาดนี้ อ่านไปก็ร้องไห้ไป ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : zeazamean เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 53 01:10:04

ความคิดเห็นที่ 50 Bad day is just the day ค่ะ เราก็เจออาถรรพ์ เจ็ดปีเหมือนกัน แล้วมันก็จะผ่านไป สำหรับเรา ไม่มีคำแนะนำอะไร มันไม่มีวิธีไหนหรอกค่ะ ที่จะบอกให้ทำใจ ทุกคนต่างมีทางของตัวเองทั้งนั้น คุณต้องเรียนรู้ที่จะต่อสู้กับความเจ็บปวดเอาเอง แต่เชื่อเถอะ วันนี้อาจจะเจ็บมาก แต่มันจะค่อยๆ น้อยลงตามกาลเวลา ขอให้หายเจ็บเร็วๆ นะคะ "เจ็บปวดจากความรัก ดีกว่าไม่เคยมีความรักให้เจ็บปวด" จากคุณ : น้อง!!!...คนนี้พี่ขอ เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 53 16:47:05

ความคิดเห็นที่ 51 อยู่บ้าน ทำงานบ้าน ทำิอาหารกิันกับครอบครัว พ่อแม่พี่น้องหรือพ้องเพื่อน อย่าอยู่คนเดียว เดี๋ยวยาววว จิกเพื่อน(สนิท) ให้มันพาเราไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา (เที่ยวกะเพื่อน สนุกนะเออ) นึกเรื่องที่อยากจะทำ  แล้วไม่ได้ทำ  ช่วงว่าง ๆ นี้ก็เก็บซะให้หมด ทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ  ประเดี๋ยวก็ลืมไปเอง ครับ ปอ ออ เอ้ย  ปอ ลอ ^ ^ หัวใจก็ของเรา จะมัวเศร้าเพื่อเขา ไปทำไม   เก็บไว้ให้คนที่เหมาะสมดีกว่า จากคุณ : ..แวะมาเยี่ยมจ้า.. เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 00:48:48

ความคิดเห็นที่ 52   บูรินเองก็เคยคบกับแฟนเก่าประมาณเจ้าของกระทู้เลยค่ะ เคยคิดตอนที่เขานอกใจมีใหม่ โดยที่เราไม่ได้ทะเลาะกันเลย แต่เพราะความไม่พอดี และความใกล้ชิด ตอนนั้นคิดว่า ขาดเขาเราคงอยู่ไม่ได้ เพราะเขาเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่รู้จะทำอย่างไง อยู่เพื่ออะไร เพราะไม่ได้เผื่อใจเอาไว้ เพราะไม่คิดว่า ระยะเวลา 7 - 8 ปีที่คบกัน จะมีวันเปลี่ยน คิดว่าคนนี้แน่นอนแล้ว แต่ความแน่นอนก็คือความไม่แน่นอน ตอนแรกก็ทำใจไม่ได้หรอกค่ะ เคยคิดฆ่าตัวตายก็มี ร้องไห้ทุกวัน ข้าวปลาไม่กิน ผอมลงทุกวันๆๆๆ ทำใจไม่ได้ จนเกือบบ้า นอน รพ อยู่หลายวัน แต่สุดท้ายแล้วก็พบว่า คนที่รักเรา ไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไงก็ตาม และจะยิ่งรักเรามากขึ้นทุกวัน นั่นก็คือคนในครอบครัวของเราเองค่ะ พ่อ แม่ พี่ น้อง ทุกคน คนรอบๆข้างที่เราเคยมองข้ามเสมอ เที่ยววิ่งหาความรักตฃจาก ช ที่ไหนไม่รู้ ร้องไห้ให้กับ ช ที่เขาไม่เห็นค่าของความรักที่เราให้ ไม่เห็นค่าของเรา สู้เก็บน้ำตาที่ไหล ให้กับเรื่องอื่นที่ดีกว่านี้ดีกว่าค่ะ คนมันไม่รักแล้ว ต่อให้เราพยายามแค่ไหน ดิ้นรนแค่ไหน สุดท้ายแล้ว ก็คือไม่รักค่ะ ไม่มีเหตุผลอื่น ไม่ต้องหาคำตอบ และไม่ต้องโทษว่าตัวเองผิด เพราะหาเท่าไร คำตอบที่มีให้ มันก็ไม่มีค่ะ ไม่ต้องโทษตัวเอง ว่าถ้าเราไม่ทำแบบนั้น เขาคงอยู่กับเรา หรือว่า ถ้าเราทำแบบนี้ เขาคงอยู่กับเรา เพราะมันไม่มีประโยนช์อะไรเลยค่ะ ยิ่งโดนคนอื่นทำร้ายมาแบบนี้ เราก็ต้องยิ่งรักตัวเองให้มากกว่าเดิมค่ะ อย่างที่บูรินบอกเกือบทุกครั้ง โดนคนอื่นทำร้าย ไม่เท่ากับ เราทำร้ายตัวเราเองซ้ำหรอกค่ะ สงสารมันบ้าง สงสารครอบครัว เราเจ็บมากเท่าไร คนที่เป็น พ่อแม่ เขาเจ็บมากกว่าเราหลายเท่า หาความสุขจากสิ่งรอบๆตัว เรามีความสุขด้วยตัวของเราเองได้ค่ะ โดยไม่ต้องพึ่งคนอื่น มองโลกในแง่ดีกว่า สู้เลิกกันตอนนี้ดีกว่าเลิกกันตอนแต่งงานมีลูกนะค่ะ คู่รักบางคน แต่งงานกันแล้ว 20 - 30 ปี มีลูกโตๆกันแล้ว ยังเลิกกันได้เลย เพราะฉะนั้น อย่าคิดมากค่ะ มองโลกในแง่ดีเอาไว้ เขาอาจจะไม่ใช่ คนที่ใช่สำหรับเราก็ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ มีหัวใจที่เข้มแข็งเร็วๆนะค่ะ จากคุณ : บูริน เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 10:59:08 A:58.8.121.62 X: TicketID:196242

ความคิดเห็นที่ 53 7-8 ปีนี่ ตัวเลขอาถรรพ์เลยนะครับ เพื่อนผมหลายๆคน เลิกกันก็ช่วงเวลานี้ ถ้ารั้งไว้ไม่เป็นผล ก็ต้องทำใจครับ จากคุณ : LAPD21 เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 16:13:45