ย้อนไปเมื่อ 7 ปีที่แล้ว อายุ 15 ปี ตอนนั้นอยู่มัธยมปลาย
ได้สอบติดรร.เตรียมแห่งนึง ..
วันไปมอบตัวเป็นวันแรกที่จะได้เจอเพื่อนๆในรุ่นเดียวกัน
บังเอิญได้นั่งกรอกข้อมูลใกล้ๆผู้ชายหน้าตาเข้ม ผิวขาว กางเกงน้ำเงิน ปักหน้าอกสีแดงเป็นชื่อรร.เอกชนชายล้วนชื่อดังแห่งหนึ่งของกทม.
ครั้งแรกที่เห็นก็ประทับใจในความหน้าตาดีของเค้า 5555+
เค้ามากับพ่อ ... จำได้ว่าพ่อเค้าคุยโทรศัพท์เสียงดังมาก 5555+
ก็มองเค้าไว้ตั้งแต่วันนั้น ... รู้สึกดีใจที่ได้เรียนรุ่นเดียวกับเค้า
ผ่านไปจนถึงวันเปิดเทอม เค้าอยู่คนละแผนกกับเรา แต่เราก็ได้รู้จักกันผ่านเพื่อน ทุกอย่างเป็นไปแบบปกติ เราแอบปลื้มเค้า แต่เราก็ไม่เคยจีบเค้าเลย
เค้าเองก็รู้ว่าเราปลื้มเค้า .. เพราะวันวาเลนไทน์เราเอาซีดีเพลงมุมของเพลย์กราวน์ ฝากเพื่อนไปให้เค้า แต่ว่าเราไม่บอก ไม่เขียน ไม่ลงชื่ออะไรทั้งนั้นว่าเป็นของเรา ...
เราเจียมตัวมากเลยนะ ไม่เคยจะไปบอกชอบเค้าเลย มองเค้าอย่างเดียว
เค้านี่ รูปหล่อ พ่อรวย(จริงและมาก) เรียนเก่ง
ส่วนเรา ไม่สวย พ่อไม่รวย เรียนก็โง่ 55555
ชีวิตการเรียนม.ปลายผ่านไป 3 ปีช่างเร็วนัก
ส่วนใหญ่ทุกคนจะต่อปริญญาตรีกันที่นี่ทั้งนั้น เพราะมีให้ทั้งโควต้าและสอบตรงภายใน ซึ่งหมายความว่าเราก็ยังจะได้เจอเค้าอีก 4 ปีที่เหลือ
แต่มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น วันมอบตัวเข้าปริญญาตรี เค้าติดคณะเดียวกับเพื่อนเรา
เพื่อนเราไม่เห็นเค้ามามอบตัว ก็เลยโทรมาหาเราบอกว่า เค้าคนนั้นของแกไม่มามอบตัวอะ
เราตกใจมากเลย เพราะว่าการไม่มามอบตัววันนี้ถือว่าสละสิทธิ์ที่จะเข้าเรียนปริญญาตรี
เราเลยรีบกดโทรศัพท์ไปหาเค้าทันทีที่รู้เรื่อง ทั้งที่เรามีเบอร์เค้ามาถึง 3 ปีแต่เราไม่เคยโทรหาเค้าเลยสักครั้ง แต่ว่ากลัวเค้าจะประสบอุบัติเหตุไม่สามารถมามอบตัวได้ เราจะได้ไปแจ้งคณะให้เค้าจะได้ไม่โดนตัดสิทธิ์ ตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆ
โทรไปเป็น 10 สายเค้าก็ไม่รับ ....
ผ่านไปสักพักเค้าโทรกลับมา ....
เราก็เลยรัวคำถามใส่เค้าใหญ่เลย
เค้าก็บอกว่า " ปุ๊ก เราไม่ได้เรียนต่อที่เดียวกับปุ๊กแล้ว เราได้อินเตอร์ มหาลัย ... พ่อเราบอกว่าอยากให้เราเรียนอินเตอร์ที่นี่มากกว่า เพราะว่าได้ภาษาด้วย "
ในใจตอนนั้นเสียใจอยู่นิดนึงนะ แต่เห็นเค้าไปได้ดีอะ ก็แบบจะแสดงออกว่าเสียใจทำไม ปากที่พร่ำบอกตอนนั้นก็พูดไปแต่ว่า " โหย เก่งอะ ดีใจด้วยนะๆๆๆ กลับมาหาที่ถาบันบ้างนะ อย่าลืมกันๆๆ "
นั้นเป็นที่คุยโทรศัพท์ครั้งเดียว ...
อ่อเรามีการบังคับเค้าด้วยนะว่าจะไปงานบอลประเพณีกัน (ก็กลัวจะไม่ได้เจอเค้าอีกอะ) แต่ว่าปีนั้นรู้สึกงานบอลจะงดก็เลยไม่ได้ติดต่อกันเลย เค้าก็คงลืมเราด้วยล่ะ
อันนี้ออกแนวไม่เจียมตัวเลย ชวนเค้าไปงานบอล 55555
จนวันนี้ผ่านมา 7 ปี (ที่รู้จักกัน) และ 4 ปีที่เราและเค้าก็ต่างอยู่คนละมหาลัย
ก็ยังคุยกันผ่าน msn ซึ่งนานๆทีจะได้คุย
และเค้าก็กลับมาที่ถาบัน 2 ครั้งที่เราเห็นนะ แต่ก็ได้แค่ยิ้มให้กันไม่ได้คุยอะไรกัน
จนเมื่อกี้นี้เอง มีโอกาสได้คุยกับเค้าผ่าน msn
เค้าไปฝึกงานที่เยอรมันมา .. และเค้าก็แวะไปหาแฟนเค้าที่ปารีส(แฟนเค้าฝึกงานที่ปารีส)
ถ่ายรูปมาด้วย เราก็เลยแอด fb เค้าไปดูเมื่อกี้นี้เอง
ที่ผ่านมาไม่กล้าแอด กลัวเค้าไม่กดรับแอด แล้วก็เข้าไปดูอะไรไม่ได้เพราะเค้าล๊อกไว้ 55555+
เค้าไปไกลกว่าที่เราคิดจริงๆ
เรายังดักดาน ฝึกงานเมืองไทย ภาษาอังกฤษก็ยังนั่งโง่อยู่เลย เค้าไปเปิดโลกที่กว้างมากขึ้น
เราถามเค้าว่า " โหย ทำไงถึงได้ไปฝึกงานที่นั้น "
เค้าก็บอกว่า " เอาจริงๆพ่อเรารู้จักกับบ.ที่ประเทศนั้น "
ฟังแล้วก็ย้อนมองดูตัวเอง พ่อตรูรู้จักแต่คนขับรถตู้กะคนขับรถเมล์เพราะเป็นลูกค้าที่บ้าน 5555555555555+ (แต่หนูก็ภูมิใจนะที่เกิดเป็นลูกเฮียฮงอะ)
เวิ่นเว้ออะ
แค่จะมาบอกว่ารู้สึกดีนะที่เห็นอนาคตเค้าไปได้ไกล และเค้าก็มีแฟนที่ทั้งหน้าตา การศึกษา ชาติตระกูลเหมาะสมกับเค้าดี
ดีใจกับเค้าด้วยจริงๆ
แต่เคยชอบ เคยปลื้มเค้ายังไง ก็ยังไม่เสื่อมคลายเลย
ตอนนี้มีสัญญากันก่อนเค้าจะออก msn ว่า
ถ้าเค้าเรียนจบเราจะไปงานรับปริญญาเค้านะ
เค้าก็บอกว่าจะมางานเรา
จบแล้ว แค่นี้แหละ 5555555555555555
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 53 01:36:29
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 53 01:09:55
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 53 01:07:55
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 53 01:06:04
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 53 01:05:14
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 53 01:03:24
มาฟังเรื่องราว7 ปีของหนูกับการแอบรักคนๆนึง ^^
...