67 ก็แค่แซวขำๆ แต่อ่านเม้นต์ของแพงเสร็จ ท่าทางจะมีคนยิ้มซะหละ้ม้าง 
68 ก็แนะนำอย่างที่แนนทำอยู่นี่ไง เป็นคำแนะนำที่ดี
ถูกต้องที่สุด เราต้องยอมรับตัวเองให้ได้ก่อน แล้ว
ถึงจะทำให้คนอื่นยอมรับเราได้ ซึ่งง่ายกว่าอันแรก
เยอะ..
สมัยแรกๆ ของพี่เอ มันดูสับสนเหมือนเราเป็นโรคร้าย
รู้สึกรังเกียจตัวเองเลยนะ และก็ถามตัวเองว่า ทำไมต้อง
เป็นแบบนี้ .. สุดท้ายมันไ่ม่มีคำตอบ ก็ต้องยอมรับสิ่งที่เป็น
และเวลาคบใคร เราก็รู้สึกว่า เราทำตัวเลวยังไงไม่รู้ ทำไม
ทำไม.. คำถามมันผุดเต็มไปหมด รู้สึกว่าเราผิดปกติมาก
แต่พอหลุดพ้นเวลานั้นมาได้ มันก็โอเค ถ้าเราไม่ให้เกียรติ
ตัวเอง ก็คงยากที่จะมีใครมาเห็นค่าตัวเรา..
ด้วยสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป โลกเปิดกว้างมากขึ้น แต่
ไม่ถึงกับยอมรับ 100% แต่ก็ดีกว่าสมัยเมื่อ 20 ปีที่แล้วมากมาย
แต่ "ในดีมีไม่ดี ในไม่ดีมีดี" เพราะฉะนั้น เราต้องเลือกว่าอะไร
เหมาะกับเรา อย่าตามกระแสมากเกินไป
69 สวัสดีครับ ป้าเจ.. สงสัยจะไม่ได้อ่านกระทู้.. คิดถึงหลานเออ่ะดิ
รีบเข้ามา เลยกดรหัสโทรศัพท์ซะงั้น
70 รักก็ทำอะไรไม่ได้.. มีลูก 2 แล้วนี่นา แถมมีเป็นตัวตนอีก 1
เราต้องไม่ผิดศีลธรรมเนาะ แม่จุ๊บ 
ใครเป็นหนุ่มวาย สาววาย ยกมือขึ้น
