น้องกิ๊บ.. พี่เอเข้าใจความรู้สึกนี้ดี
พี่เอเป็นคนติดเพื่อน.. เวลาจากลา
เป็นเรื่่องที่พี่เอเกลียดที่สุด
แต่เราก็จำต้องจากลา เพราะว่ามัน
เป็นวิถีชีวิตของมนุษย์ทุกผู้คน
ใจหายมากมาย เคว้งๆ แต่เวลาผ่านไป
มันก็มีเพื่อนใหม่ๆ เข้ามา มีโน้น มีนี่ให้ทำ
ชีวิตมันก็เปลี่ยนแปลงไป
เพื่อนที่เคยสัญญาว่าจะเจอกันบ่อยๆ แต่ด้วย
ภาระของแต่ละคนที่มีมากมาย ก็ไม่ได้เจอกัน
ห่างหายกันไปเลย บ้างก็อยู่ต่างประเทศ บ้าง
ก็ตายจาก บ้างก็เป็นใหญ่เป็นโต พอมองย้อน
กลับมา มันคือ "ความทรงจำดีๆ"
เพื่อนกันไม่เจอกันนาน เจอกันก็ยังคุยกันได้เหมือนเดิม
เพื่อนก็คือเพื่อนอยู่ดี
วันนี้เรามาเหงากันให้หดหู่เลยหมะ.. พี่เอชอบนะ ซาดิสต์
ชอบสร้างบรรยากาศให้เหงาๆ เศร้าๆ มันมีความสุขยังไง
ไม่รู้ เป็นมานานแล้ว ตั้งแต่สมัยเรียน .. โรคจิตป่าวหว่า?