ความคิดเห็นที่ 1 อ่านแล้วจะร้องงงง จากคุณ : สงสัยใช้แก๊สโซฮอลล์ เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 22:45:05

ความคิดเห็นที่ 2 พ่อแม่ต้องเข้าใจเองครับ อย่างในกรณีนี้ก็อธิบายยังไงก็คงไม่ฟังแน่ๆแล้วล่ะ ของแบบนี้ไม่ใช่กินยาแล้วจะหาย ไม่ใช่บังคับแล้วจะหาย เอาใจช่วยน้องเค้าครับ สักวันก็ต้องผ่านไปได้ จากคุณ : Koaono เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 22:52:09

ความคิดเห็นที่ 3 เอาใจช่วยน้องนะครับ ผมว่า อย่าไปบอกเลย แอบอย่าเดียวเลย เรียนๆ ทำงานๆ หนีพ่อแม่ย้ายไปอยู่กับแฟน ฮ่าๆ ออกจะโรแมนติก รึป่าว?? ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับ ถ้าเป็นผมผมจะไม่บอกนะ จากคุณ : นนซิล เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 23:05:11 A:172.16.0.142 X:203.114.106.75 TicketID:293524

ความคิดเห็นที่ 4 มันต้องใช้เวลาค่ะ เห็นใจน้องชาย ฝากบอกด้วยค่ะ ว่า มันไม่ผิดที่เราจะรักใคร เพศไหน แต่ต้องให้เวลาผู้ใหญ่ได้ปรับตัวปรับใจสักหน่อย เอาเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ว่าเราเป็นคนดี แฟนเราเป็นคนดี ผู้ใหญ่บางท่านอาจจะเข้าใจได้ง่าย แต่บางท่านก็ยากหน่อย เป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้ด้วยดี ส่วนเรื่องเราจะพูดยังไงให้ผู้ใหญ่ท่านเข้าใจ คงไม่สามารถพูดได้มากนะคะ ให้ท่านได้รู้ได้เห็นแบบค่อยเป็นค่อยไปจะดีกว่า เล่าเรื่องปัจจุบันที่ความรักมันไม่จำกัดรูปแบบ พบเห็นได้ทั่วไป แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 53 23:08:55 จากคุณ : 9line เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 23:07:08

ความคิดเห็นที่ 5 ทำไมพ่อแม่คนอื่นกลัวลูกจะเป็น แต่พี่กะแม่ผมนี่ยุให้เป็นจังเล้ย เป็นกำลังใจให้แล้วกันครับ จากคุณ : Never Love (aretit2533) เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 23:15:55

ความคิดเห็นที่ 6 สู้ๆ น่ะ ผมก็คนนึงเหมือนแม่จะรู้ แต่บางทีก็เหมือนจะไม่รู้ แล้วตกลงเอ๊ะยังไง...ก็เนียนๆ ไป จากคุณ : รถคันนี้สีแดงคาดส้มอมเหลือง เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 23:32:21 A:182.53.16.252 X: TicketID:192071

ความคิดเห็นที่ 7 ร้องเพลงสิครับ  จากคุณ : ก้างปลา'ป๋อง เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 23:41:18

ความคิดเห็นที่ 8 ผมพูดกับพี่สาวว่า นึกว่าผมอยากเป็นเหรอ ผมไม่อยากเป็น ถ้าเลิกได้เลิกไปแล้ว ไม่มีใครอยากเป็นแบบนี้หรอกครับ โลกไม่ได้มีแต่หญิงกะชายแล้วครับ ถ้าคิดแต่อย่างนั้น ใจแคบครับ แล้วพวกผมๆจะอยู่ซีกไหนของโลกล่ะ ไม่มีไรจะบอก เวลาเท่านั้นช่วยคุณได้ ให้ย้ายมาอยู่กะคุณเถอะ เพราะน้องคิดมาก ผมคิดมากคนอยากตายมาแล้วครับ อย่าละเลยไป อยู่อย่างนั้นโดนกดดันมากๆไม่ไหวนะครับ ให้น้องมีทางเดินเขาบ้างเถอะ นะ พ่อแม่ทุกๆคน จากคุณ : caimano เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 23:50:49

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วอึ้ง ... นิดๆ จากคุณ : มองทางขวาสิครับ เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:06:59

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมรับฟัง.. ก็คงต้องเงียบๆ ไปก่อน ไม่ควรรีบบอกนะครับ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปได้ครับ แต่สำหรับกรณีนี้ เข้าใจว่าคุณแม่รู้แล้ว แต่คุณพ่อยังไม่รู้ใช่รึเปล่าครับ ถ้าใช่ ก็เหมือนกรณีของผมเลย ตอนแรกแม่ก็ร้องไห้รับไม่ได้ครับ แต่ด้วยความรักของแม่และเวลา ก็ทำให้ทุกอย่างค่อยๆ ดีขึ้น ดังนั้น ตอนนี้น้องเค้าต้องใช้ความอดทนอย่างมาก ขอให้ตัวคุณและแฟน ช่วยเป็นกำลังใจให้น้องเค้ามากๆ เพราะเค้าจะอึดอัดและรู้สึกแย่มากๆ ถ้าคุณพ่อของน้องเค้ายังไม่รู้ ขอแนะนำว่า อย่าเพิ่งบอกเลยครับ ทำ แต่ละวันให้ดีัที่สุด และต้องบอกน้องเค้าว่า เป็นเกย์ไม่ได้เป็นโรคติดต่อ เดี๋ยวนี้สังคมก็ยอมรับกันมากขึ้น ขอให้เป็นคนดีและตั้งใจเรียนให้จบ จะได้ีมีอนาคตที่ดี ส่วนเรื่องพ่อนั้นคงต้องปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมัน ผมเข้าใจความรู้สึกของพ่อแม่ได้ดี เค้าเลี้ยงลูกมา ก็ไม่ได้ต้องการให้ลูก ผิดปกติจากคนหมู่มาก ผิดธรรมชาติ อยากให้ลูกประสบความสำเร็จ เป็น ที่ยอมรับของสังคม ซึ่งท่านก็ไม่ผิดหรอกครับ รักมากก็ห่วงมาก ตั้งความ หวังมากก็ผิดหวังมาก เสียใจมาก ขอให้ความรักเอาชนะเรื่องนี้ไปให้ได้ ไปให้ได้ พ่อแม่เป็นคนที่เราแคร์มากที่สุด ใครจะไม่ยอมรับยังไง แต่ถ้าพ่อแม่เรา ยอมรับเราได้ แค่นี้เราก็ไม่ทุกข์ใจแล้ว ในทางกลับกัน ถ้าหากคนรอบ ข้างยอมรับและสังคมก็เข้าใจแต่พ่อแม่เราไม่ยอมรับ รังเกียจในสิ่งที่เรา เป็น เราจะเจ็บปวดและทุกข์ใจมากที่สุด ผมอยากจะให้คุณลองดูกระทู้และคลิปจากลิ้งค์ที่แนบมานะครับ ถ้าเป็น ไปได้อยากให้น้องเค้าได้ดูด้วย http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F9765989/F9765989.html หนังเรื่องนี้ ตอนแรกแม่ก็รับไม่ได้ แต่สุดท้ายความรักก็ชนะทุกสิ่ง สิ่งที่ สำคัญก็คือ ต้องหนักแน่นมากๆ ใครพูดอะไรก็ต้องฟังอย่างมีสติ เมื่อหลายปีีก่อน พ่อแม่ผมมักจะเจอเพื่อนๆ ของเค้าและก็ญาติๆ ถาม เรื่องผมอยู่เรื่อย คำถามก็ซ้ำเดิม เมื่อไหร่จะแต่ง ลูกเค้าแต่งจนมีหลาน น่ารักอย่างโน้นอย่างนี้ บางครั้งผมก็อยู่ด้วย ฟังแล้วมันแย่มากๆ อึดอัด อยากจะหายตัวไปจากตรงนั้นเลย แต่ก็ได้แต่อดทน รับฟังและก็เงียบ แต่ต่อมา พอเวลาผ่านไป ก็ไม่มีใครมาวุ่นวายกับเรา ผมเลยก็เชื่อว่า เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่เท่าที่ฟัง ตอนนี้จิตใจของน้องเค้าคงจะย่ำแย่มากๆ แต่ผมเชื่อว่าคุณแม่ ของน้องจะต้องเข้าใจในที่สุด หวังว่าวันนั้นจะมาถึงโดยเร็ว เป็นกำลังใจให้ครับผม จากผู้ที่เคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว (หากมีคำถามหลังไมค์มาได้นะครับ) จากคุณ : Camel's Back เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 05:16:03

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเลือกเกิดไม่ได้นี่ครับ แต่เลือกที่จะทำดีได้นะ เศร้าๆ เวลาเท่านั้นครับ เรียนให้จบ ทำงานมีรายได้ คุณพ่อ คุณแม่ คงจะเข้าใจมากขึ้น เอาใจช่วยครับ จากคุณ : Takazawa Ichi Ray เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 08:31:08

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นคะ ตอนนี้น้องเลือกทางเดินของเค้าเองแล้วคะ เค้ายืนยันว่าจะเลิก แล้วก็ได้บอกเลิกกับแฟนเค้าแล้ว น้องบอกว่าก็ยังรัก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ ก็เลิกกันตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่า ก็ได้แต่ปลอบใจและให้กำลังใจเค้าคะ ตอนนี้น้องเค้าสับสนอยู่คะ ว่าจะเป็นอะไรกันแน่ แต่น้องบอกว่า น้องรักแม่ ไม่อยากให้แม่เสียใจ เราก็ได้แต่บอกน้อง ว่าไม่ว่าน้องจะเป็นอะไร ก็อย่ากลัวที่จะยอมรับ บอกน้องให้อดทน ให้ตั้งใจเรียนก่อน ตอนนี้เค้าก็ไม่ออกไปไหนคะ อยู่ในห้อง เล่นเกมส์ คงต้องปล่อยให้เวลาเค้าสักพักอะไรๆ น่าจะดีขึ้นคะ จากคุณ : กลัวเธอเหนื่อย เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 10:05:52 A:172.22.109.96 X:203.144.130.176 TicketID:285049

ความคิดเห็นที่ 13 อธิบายให้เข้าใจครับตอนนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว  เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ครับผมว่าใจเย็นๆๆน่ะครับค่อยๆๆคิด แต่ถ้าเป็นแบบนี้แล้วมันคงอยากอ่ะครับจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ปล่อยให้เขาใช้ชิวิตของเขาน่ะครับชิวิตเป็นของเขาน่ะครับไม่ใช่ของใคร จากคุณ : volcoment_ เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 10:16:23

ความคิดเห็นที่ 14 สถานการณ์ตรง บอกตามตรงอย่างไม่อาย ไม่ถอดล๊อกอินด้วย ผมยอมรับกับสังคมว่าผมเป็นเกย์ ไม่ได้กรี๊ดกร๊าดวี๊ดว้าย เพราะพ่อแม่และครอบครัวเป็นคนที่ค่อนข้างมีหน้าตาในจังหวัด การแสดงออกใดๆจึงต้องให้เกียรติกับท่านมากๆถึงมากที่สุด แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะฝืนใจตัวเอง ไม่เคยแสดงออกว่าฝืน คุณพ่อผมท่านเป็นอาจารย์และมียศทางทหาร แค่นี้คงพอนึกได้นะครับว่าจัดแค่ไหน พ่อเป็นคนที่เงียบๆไม่ค่อยพูดอะไรมาก ทำนองว่าพูดน้อยต่อยหนัก ส่วนแม่  เป็นอาจารย์เจ้าระเบียบ ขี้บ่น ขี้น้อยใจ ตามนิสัยพื้นฐานของผู้หญิง ดังนั้นการที่ผมจะทำอะไรอย่างหนึ่งมันจึงเป็นเรื่องยากมากและต้องทำใจ พ่อแม่จะเป็นคนที่รู้จักลูกมากที่สุด...ผมเชื่ออย่างนั้น และวันที่ท่านทั้งสองรู้ว่าผมไม่ใช่ผู้ชายแบบที่คนอื่นเป็น ไม่มีคำพูดใดๆของพ่อ และไม่มีเสียงใดๆจากแม่ ท่านไม่ได้โกรธครับ ไม่ได้อะไรมากมาย ผมคิดว่าท่านกำลัง "ทำใจยอมรับ" ในสิ่งที่เป็น ท่านยอมรับว่า...ท่านอาย แต่ในเมื่อมันเป็นไปแล้ว ทำอย่างไรได้ ณ ตอนนี้ผมเองก็ งง ว่าทำไมพ่อของแฟนคุณต้องทำโทษ ต้องตี เชื่อไหมครับว่าการทำโทษไม่ได้ช่วยอะไรเลย นอกจากจะทำให้ห่างเหินมากขึ้น น้องจะปกปิด ปิดบัง และไม่ไว้ใจอีกต่อไป เพราะเกรงว่าจะโดนทำโทษ ผมรู้สึกประทับใจในตัวเจ้าของกระทู้มากครับที่คุณเข้าใจและยอมรับ พร้อมยังอ้าแขนกอดน้องแฟนด้วยความเต็มใจ  เป็นพี่สะใภ้ที่ดีมากครับ ในเวลานี้คุณและแฟนจะเป็นคนที่ช่วยน้องได้มากที่สุดนะครับ ขอให้ก้าวผ่านเวลานี้ไปได้อย่างมั่นคงนะครับ เป็นกำลังใจให้ การเป็นเกย์ไม่ได้แปลว่าคนนั้นไม่ดี เป็นลูกที่แย่หรือเนรคุณ ไม่ต้องอธิบายหรือพูดใดๆกับพ่อ ณ ตอนนี้ครับ ให้ท่านอยู่ของท่านไปก่อน ส่วนน้อง ก็อย่าให้เปิดเผยมาก แต่ก็ไม่ต้องปิดบัง  ทำตัวเป็นปกติต่อไป ส่วนแม่....คนกลาง ทำใจลำบากนะ  ให้กำลังใจท่านมากๆนะครับ เพราะท่านจะต้องรองรับอารมณ์ของพ่อ และความเจ็บปวดของลูกเช่นกัน ผมเชื่อว่า....วันนึงทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีครับ จากคุณ : nespray เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 10:17:41

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ nespray คะ ขอบคุณสำหรับแนะนำดีๆ คะ เราไม่ใช่คนดีอะไรหรอกคะ แค่พ่อสอนเรามาแบบให้ตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเองได้ เลี้ยงมาแบบรับฟังลูก ลูกมีสิทธิ์พูดได้ เถียงได้ แต่พ่อจะทำตามหรือเปล่าอีกเรื่อง เราเองตอนเด็กก็เคยสับสน เพราะอยากเป็นผู้ชาย แต่พ่อเข้าใจเราคะ พ่อบอกว่า "หนูจะเป็นอะไรพ่อไม่ว่า แต่ให้เป็นคนดี อย่าทำให้พ่อเสียชื่อก็พอ" ส่วนครอบครัวแฟน พ่อคือเสาหลัก ทุกคนต้องฟังพ่อคะ แม้แต่แม่ก็ห้ามเถียงพ่อ เค้าเลยลงโทษน้อง และลงโทษทุกคนที่ไม่ฟังพ่อ แฟนเรา 32 แล้ว ยังโดนพ่อเค้าลงไม้ลงมือ เวลาไม่พอใจเลยคะ ส่วน คุณ caimano คะ ให้มาอยู่กับเราไม่ได้หรอกคะ ขนาดลูกชายคนโต(แฟนเรา) กว่าจะเอาออกมาจากบ้านได้ ก็อายุ 30 แล้วคะ นี้น้องชายอายุ 16 ถ้าเราเอามา พ่อได้ตามมาฆ่าเราแน่ ตอนนี้คงต้องใช้เวลาอย่างเดียวแล้วละคะ เพราะเราคิดว่าน้องกำลังจะปิดใจ แล้วกำลังฝืนตัวเองอยู่คะ เราได้แต่หวังว่า ถ้าเค้าฝีนไม่ไหว เค้าจะไม่เตลิดไปไหนเท่านั้นเอง และก็ขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้งนะคะ ขอบคุณจริงๆ คะ จากคุณ : กลัวเธอเหนื่อย เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 10:54:53 A:172.22.109.96 X:203.144.130.176 TicketID:285049

ความคิดเห็นที่ 16 บ้านแฟนคุณโชคดีมาก ที่ได้คุณเป็นสะใภ้ จากคุณ : yatiko เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 11:32:48

ความคิดเห็นที่ 17 พวกพ่อแม่ประสาทรับประทาน เห็นแล้วอนาตใจ คนเรามันก็มีปัญหาอื่นในชีวิต ให้ได้วุ่นวายอยู่แล้ว เรียนเอย งานเอย อื่นๆ อีก ยังจะมาโดนขัดขวางความรัก เพียงเพราะว่าลูกไปชอบเพศเดียวกันอีก ดีนะเนี่ยที่ พ่อแม่ น้องคนนี้ไม่โวยวาย ที่มีลูกเกิดมามีเชื้อสายเอเชีย เกิดอยากได้ลูกเป็นผิวขาวล่ะยุ่งเลย ตอนนี้ผมละสงสารน้องคนนั้นอย่างเดียว กลัวปัญหาอื่นจะตามมา หนึออกจาก บ้าน เรียนไม่รู้เรื่อง ฯลฯ พ่อแม่น้องเขาทำไมเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานแบบนี้ พูดไปก็เหมือนว่าพ่อแม่ของน้อง อยากจะบอกว่าพ่อผมก็เป็นเหมือนกัน แต่ผม ไม่ใส่ใจ บ้าได้ บ้าไป ไม่ไปพูดคุยด้วย ถ้าไม่เปิดหูเปิดตาทำความเข้าใจเอง ก็ไม่รู้จะว่าไง โตๆ กันแล้วคงไม่ต้องให้ใครไปนั่งสอน จากคุณ : Menergizer เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 13:40:06

ความคิดเห็นที่ 18 จขกท น่ารักมากเลย ^_^ เรื่องแบบนี้ทำใจยาก แต่เราก็เห็นด้วยนะ บางอย่างมัน เลือกเกิดไม่ได้ จากคุณ : the_coup06 เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 17:55:45

ความคิดเห็นที่ 19 เราคิดว่า มันอยู่ที่ความคาดหวัง และสภาพของครอบครัวมากกว่าค่ะ ว่าพ่อแม่เปิดใจกว้างแค่ไหน พร้อมกับสภาพสังคมที่พ่อแม่หรือครอบครัวของคนๆนั้นอยู่ ทำให้เขากำหนดกรอบบางอย่างที่เราต้องเข้าใจ ท้ายที่สุดแล้ว มันอยู่ที่ว่า เขาคิดที่จะแก้ปัญหานี้อย่างไร โดยต้องคำนึงถึงตัวเองและครอบครัวน่ะคะ เพราะเราคิดว่า ครอบครัวนั้นก็สำคัญกับเรามาก จากคุณ : แป้งจี่ (pyp159) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 19:31:53

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องแบบนี้ผมว่ามันเซนซิทีฟนะ แต่ผมก็เคยเป็นอย่างงั้นเหมือนกันแต่ไม่ได้รุนแรงอะไรขนาดนั้น เพียงแต่คุยกันแบบใช้เหตุผล แม่ถามผมว่าเลิกเป็นได้ไหมไอ้แบบเนีย "ผมก็บอกแม่ไปว่าแม่รักผมที่ผมเป็นผู้ชายหรือแม่รักผมเพราะผมเป็นลูกแม่" หลังจากนั้นแม่ผมไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลย แต่ผมก็ไม่ได้ไปเกเรเละเทะที่ไหนนะัคับ ถึงเรื่องนี้ผมจะให้เขาไม่ได้แต่ผมให้เขาทุกเรื่องนะ อย่างเรื่องเรียนผมก็ให้เขามาตลอด ผมว่าถ้าจะแก้ปัญหาโดยการเลิกเป็นอะทำไม่ได้หรอก เพราะมันเป็นที่รสนิยมคับมันไม่ใช่โรคที่จะรักษาหาย ถึงวันนี้รอดไปได้แต่วันหน้ามันก็ต้องกลับมาเป็นแบบเดิมอีกคับ หากลองคิดถึงอนาคตจริงๆแล้วที่จะต้องแต่งงานละ ผู้หญิงคนนั้นเขาจะเสียใจหรือป่าว น้องแฟนพี่เขาจะเสียใจหรือป่าว ผมว่าลองหาทางเผชิญกับความจริงดีกว่าคับ เพราะอย่างน้อยท่านก็เป็นพ่อเป็นแม่เราท่านคงไม่อยากทำร้ายลูกของตนเองหรอก ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ๆ เดี๋ยวมันก็จะมีทางออกของมันเอง จากคุณ : คนเหงา เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 21:06:55 A:202.176.114.60 X: TicketID:287961

ความคิดเห็นที่ 21 คุฯ จขกท. น่ารักมากคับ มาเป็นกำลังใจให้น้องคุณนะคับ จากคุณ : Mickey_Movie เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 23:10:15

ความคิดเห็นที่ 22 นึกถึงหนังเรื่อง เพลงสุดท้ายเลยครับ ที่พ่อมีลูกเป็นชายแต่ใจเป็นหญิงแล้ว พ่อก็รับไม่ได้ แต่แม่รับได้ ผมจำไม่ได้ว่าสุดท้ายแล้วในเรื่องพ่อเค้ารับได้ไหม ผมว่าลองศึกษาจากเรื่องนี้แล้วลองเอามาประยุกต์ใช้ก็น่าจะเป็นอีกทางเลือกนะครับในการแก้ปัญหา... จากคุณ : ต้มยำกุ้ง...อร่อยจิงๆนะเธอ เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 53 01:54:50