ความคิดเห็นที่ 1 การทดลองครั้งประวัติศาสตร์ หลังจากที่ ดร.จอห์น ได้แก้ไขเครื่องสร้างสนามแม่เหล็กแล้ว การทดลองเรือรบล่องหน ก็เริ่มขึ้นอีกครั้งในวันเส้นตายที่กองทัพเรือกำหนดไว้ 12 สิงหาคม ค.ศ. 1943 ลูกเรือชุดใหม่ได้ขึ้นประจำการบน เรือพิฆาตเอลดริจ เครื่องสร้างสนามแม่เหล็กเริ่มทำงาน เวลาผ่านไปราว 60 วินาที ทุกอย่างดูไปได้สวย เรือพิฆาตเอลดริจ เริ่มหายไปจากจอเรดาร์ แต่ก็ยังสามารถมองเห็นเป็นรูป โครงเรือลางๆ ได้ด้วยตา แต่ทันใดนั้นก็เกิดแสงสว่างสีฟ้าวาบขึ้น! เรือพิฆาตเอลดริจ ได้หายไปจากน่านน้ำ! ดร. จอห์น เริ่มมีอาการระส่ำระสาย เขาไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขาได้แก้ไขเครื่องสร้างสนามแม่เหล็กแล้ว แต่ทำไมเหตุการณ์เดิมยังเกิดขึ้น พวกเขาพยายามส่งวิทยุติดต่อกับเรือพิฆาตเอลดริจ แต่ก็ไม่มีการตอบรับแต่อย่างใด ราว 4 ชั่วโมงต่อมา เรือพิฆาตเอลดริจก็กลับมาปรากฏตัวขึ้นที่เดิม เสาอากาศขนาดใหญ่ที่ใช้ รับ-ส่งคลื่นวิทยุหักโค่นลง เหล่าเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องต่างก็รีบรุดไปที่เรือพิฆาตเอลดริจทันที เมื่อไปถึงเรือพวกเขาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่พบร่างของลูกเรือ 2 คน ถูกดูดจนตัวติดกับพื้นเรือ เหมือนประหนึ่งว่าร่างกายของเขาเป็นโลหะชิ้นหนึ่ง เช่นเดียวกับ ลูกเรืออีก 2 คน ที่ถูกผนังเรือดูดเข้าไปจนติดเป็นส่วนหนึ่งของผนัง ส่วนลูกเรือคนที่ 5 นับว่าโชคดีหน่อยที่เพียงแค่ แขนข้างหนึ่งของเขาเท่านั้นที่ติดอยู่กับผนังเรือ เขายังมีชีวิตอยู่เพียงแต่ว่าต้องตัดแขนเขาเพื่อแยกตัวเขาออกจากผนังเรือ ลูกเรือหลายคนถูกไฟไหม้ตามร่างกาย และทุกคนมีอาการสติแตก ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จะมีก็แต่ลูกเรือที่ประจำการ อยู่ในห้องด้านล่างของตัวเรือเท่านั้นที่ไม่ได้รับอันตราย และหนึ่งในนั้นก็คือ อัลเฟรด เบเลก (Alfred Bielek) ผู้ที่เปิดเผยเรื่องราวการทดลองครั้งนี้ ใครคือ "อัลเฟรด เบเลก" อัลเฟรด เบเลก เกิดเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 1916 ที่รัฐนิวยอร์ก เดิมทีนั้นเขาชื่อเอ็ดวาร์ด เอ คาเมรอน (Edward A. Cameron)เป็นบุตรชายของ อเล็กซานเดอร์ ดันแคน คาเมรอน ซีเนียร์ (Alexander Duncan Cameron, Sr) จบการศึกษา ระดับปริญญาเอก สาขาฟิสิกส์ จากมหาวิทยาลัยเอดินเบอร์ก ประเทศสก็อตแลนด์ ในปี ค.ศ. 1939 ไม่เพียงแต่เท่านั้น อัลเฟรด ยังจบปริญญาตรีและปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยพรินสตัน และกำลังจะศึกษาต่อปริญญาเอก ที่ฮาร์วาร์ด อาจเป็นเพราะบิดาของเขาเคยรับราชการในราชนาวีสหรัฐ จึงทำให้ อัลเฟรด และน้องชายของเขา เข้ารับราชการในราชนาวีสหรัฐ เช่นกัน จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:22:21

ความคิดเห็นที่ 2 4 ชั่วโมงที่หายไป เมื่อเครื่องสร้างสนามแม่เหล็กทำงานเต็มที่ เหล่าลูกเรือก็พบว่าเรือพิฆาตเอลดริจ ได้ปรากฏตัวบนฝั่งแห่งหนึ่ง พวกเขาจึงได้ลงจากเรือเพื่อมาสำรวจพื้นที่ พวกเขาเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และสุนัขตรวจตราลาดตระเวณอยู่เต็มไปทั่วบริเวณเมื่อมองไปบนท้องฟ้าพวกเขาก็เห็นเฮลิคอปเตอร์ ฉายไฟสปอตไลท์มาที่พวกเขา แต่ตอนนั้นพวกเขาไม่รู้จักเฮลิคอปเตอร์ ครู่เดียวเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็กรูกันมาที่พวกเขาแล้วพาพวกเขาลงไปยังห้องใต้ดินพวกเขาพบกับชายสูงอายุคนหนึ่ง ซึ่งได้แนะนำตัวเองว่าเขาคือ ดร. จอห์น ฟอน นิวแมน อัล เฟรดถึงกับช็อค เพราะเขาเพิ่งจะจากกับ ดร.จอห์น เมื่อสักครู่นี้เอง และเขาก็หนุ่มกว่านี้มาก ดร.จอห์น อธิบายให้ฟังว่าสถานที่นี้คือสถานที่ทดลอง โครงการฟินิกส์ (Phoenix Project) ตั้งอยู่ที่มอนทอก เมืองลองไอส์แลนด์ (Montauk, Long Island) วันนี้คือวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 1983 ดร. จอห์น เล่าเรื่องราวให้ฟังคร่าวๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ "การทดลองฟิลาเดเฟีย" ในปี ค.ศ. 1943 จากนั้นก็สั่งให้ทุกคนกลับไปที่เรือ และให้ปิดเครื่องสร้างสนามแม่เหล็กโดยเร็ว การทดลองฟิลาเดเฟีย ในปี ค.ศ. 1943 และการทดลองฟินิกส์ ในปี ค.ศ. 1983 ได้ก่อให้เกิด "ช่องว่าง" ของเวลาและได้ดูดเอาเรือพิฆาตเอลดริจ จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งซึ่งมีเวลาห่างกัน 40 ปี ดร. จอห์น สั่งให้ทำทุกวิถีทางเท่าที่จะทำได้ ที่จะหยุดเครื่องสร้างสนามแม่เหล็ก ไม่เช่นนั้นสนามแม่เหล็กจะก่อตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้เกิดปัญหาอย่างใหญ่หลวงต่อโลก เมื่อพวกเขากลับไปที่เรือ ก็ช่วยกันหยิบขวานขึ้นมาทุบไปบนเครื่องกำเนิดไฟฟ้า แผงควบคุม และอุปกรณ์ทุกอย่างที่เกี่ยวข้อง จนในที่สุดเครื่องสร้างสนามแม่เหล็กก็หยุดทำงาน และเรือพิฆาตเอลดริจ ก็ปรากฏตัวขึ้นที่เดิม ในปี ค.ศ. 1943 อีกครั้ง ลูกเรือทุกคนที่รอดชีวิตกลับมาได้จากการทดลองครั้งนั้น ได้ถูกรัฐบาลจัดการล้างสมอง ลบความจำจนหมดสิ้น และได้เปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามเสียใหม่ พร้อมทั้งสร้างข้อมูลชีวิตใหม่ให้กับพวกเขา และนี่คือเหตุผลที่เอ็ดวาร์ด เอ คาเมรอน ได้หายไปจากโลก และมี อัลเฟรด เบเลก ขึ้นมาแทน จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:24:16

ความคิดเห็นที่ 3 งานทดลองนั้นเกี่ยวข้องกับ ทฤษฎีของไอน์สไตน์ที่มีชื่อเรียกว่า “ยูนิไฟด์ ฟีลด์” (Unified Field Theory) สาระสำคัญของทฤษฎีที่ว่านี้ ก็คือความถ่วง สภาวะแม่เหล็ก และไฟฟ้า ทั้งสามอย่างนี้ควบคุมโดยพลังงานอย่างเดียวกัน ดังนั้นถ้าเปลี่ยนแปลงถ้าเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างสภาวะแม่เหล็ก กับไฟฟ้า ก็จะสามารถยักย้าย ความถ่วงและมวลสารได้ (แต่ทฤษฎีนี้ไม่สมบูรณ์ แล้วตอนหลังไอน์สไตน์ก็ขอถอน) จุดมุ่งหมายของการทดลอง ครั้งนี้ก็เพื่อ จะหาทางทำให้เรือไม่ถูก เรดาห์ของข้าศึกตรวจจับได้ 9.00 น. ของวันที่ 22 กรกฎาคม 1943 ขณะที่เรือพิฆาตคุ้มกันของนาวีสหรัฐชื่อ เอลดริดจ์ (USS Eldridge) ซึ่งได้ติดตั้งอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งที่เรียกว่า ไทม์-ซีโร่ เยอเนอเรเตอร์ (Time Zero Generator) และเครื่องกำเนิดแม่เหล็กไฟฟ้าอีก 4 เครื่อง กำลังแล่นทดลองอยู่ในทะเลนั้น พลันก็ปรากฏหมอกควันสีเขียวจาง ๆ ห่อหุ้มเรือ แล้วเรือเอลดริดจ์ก็หายวับไปจากสายตาของบรรดานายทหารเรือชั้นสูงที่เฝ้าดู การทดลองครั้งนี้อยู่ แต่น่าประหลาดที่ยังคงแล เห็นเหมือนรอยท้องเรือ เป็นร่องลึกลงไปในน้ำ ยี่สิบนาทีผ่านไปเรือเอลดริดจ์ก็กลับมา ให้เห็น อีกครั้งหนึ่ง จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:26:03

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่อง ไม่เพียงแต่แค่นี้ พวกลูกเรือบนเรือเอลดริดจ์คล้ายจะเป็นบ้า วิ่งกันให้พล่าน พร่ำส่งเสียงที่ฟังไม่เป็นภาษา บางคนมีอาการเหมือนเมาเหล้าส่งเสียง หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่พวกที่เฝ้าสังเกตการณ์ สามารถมองเห็นพวกเขาได้นั้น พวกลูกเรือกลับบอกว่าเขามอบไม่เห็นใครเลย และหลายคนยังบอกอีกว่า พวกเขาเห็นสถานีทหารเรือที่นิวปอร์ตในรัฐเวอร์จิเนีย ซึ่งอยู่ห่างจากที่ทดลองถึง 965 กม. และมีผู้เห็นด้วยว่าในช่วงเวลาที่การทดลองปฏิบัติการครั้งนี้เรือ เอลดริดจ์ได้ไปอยู่ที่นิวปอร์ตจริง ? อีกสามสัปดาห์ต่อมา ได้ทดลองกันอีกครั้ง คราวนี้เปลี่ยนลูกเรือเป็นชุดใหม่ และมีเรือ แอนดรูว์ ฟูรูเสธ (SS Andrew Furuseth) ทำหน้าที่ ควบคุมแล่นกำกับไปด้วย ตามข่าวว่ามีเรือสินค้าอีกลำชื่อเรือมาเลย์ (SS Maley) ที่ บังเอิญอยู่แถวนั้นก็พลอยเห็นเหตุการณ์ไปด้วย แล้วก็อีก ผู้เฝ้าสังเกตการณ์ แลเห็นหมอกสีเขียว ปรากฏขึ้นอีก แต่คราวนี้ผลที่เกิดกับลูกเรือออกจะน่ากลัวมาก บางคนไฟลุกไหม้ขึ้นมาเฉย ๆ บางคนก็เหมือนฝังจมเข้าไป กับส่วนบนของเรือ หลายคนเสียสติ มีคนหนึ่งหายตัวไปเลย SS Andrew Furuseth เรื่องนี้ก็เหมือนนิทานชาวเรือทั้งหลายที่ฟังสนุกน่าตื่นเต้น แต่ก็จริงบ้างไม่จริงบ้าง รอย เบนตัน นักเดินเรือเก่าที่เคยตระเวนไปเจ็ดย่าน น้ำบอกว่าถ้าอยากรู้ความจริงก็ต้องย่อยเรื่องออกเป็นส่วน ๆ แล้วดูซิว่าส่วนไหนจริงส่วนไหนไม่จริง แล้วค่อยเอามาประกอบกับขึ้นใหม่ จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:26:57

ความคิดเห็นที่ 5 แรก ทีเดียวก็มาดูกันว่าเรือลำนี้มีอยู่จริงหรือไม่ ปรากฏว่ามีจริง เรือลำนี้ต่ออยู่ที่อู่ของบริษัทเฟดเดอรัลชิปบิลดิ้งแอนด์ดรายด็อค ที่เมืองนิววาร์ก รัฐนิวเจอร์ซี่ วางกระดูกงูเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 1943 ใช้เวลาสร้าง 6 เดือน 1 วัน ส่งมอบเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม ดังนั้น ที่ว่าการทดลองทำกันเมื่อวันที่ 14 สิงหาคม จึงไม่น่าจะใช่ เรือ ลำนี้ได้รับการตั้งชื่อตามชื่อของ จอห์น เอลดริดจ์ จูเนียร์ ผู้บังคับการฝูงบินลาดตะเวณที่ 7 ประจำเรือบรรทุกเครื่องบินวอปส์ ซึ่งได้เสียชีวิต ในการรบที่เกาะโซโลมอนหลังปี 1943 เรือลำนี้ถูกส่งไปปฏิบัติงานที่เมดิเตอเรเนียน แล้วตอนปลายสงครามได้ไปปฏิบัติการรบย่านแปซิฟิก และปลดระวางในปี 1946 จากนั้นก็ถูกขายต่อให้ราชนาวีกรีกในวันที่ 15 มกราคม 1951 และได้รับชื่อใหม่ว่า ลีออน (Leon) ที่นี้มาดูกันว่าเคยมีการทดลองเกี่ยวกับแม่เหล็กไฟฟ้ากันบ้างหรือไม่ ก็เคยมีอีกเหมือนกัน เมื่อตอนที่อังกฤษกู้ทุ่นระเบิดแม่เหล็กแบบใหม่ ของเยอรมันที่ชูบิวรี่เนส เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 1939 นั้น พวกนักวิทยาศาสตร์ ได้คิดวิธีทำให้ทุ่นระเบิด ระเบิดห่างจากตัวเรือหลายร้อยหลา วีธีการคือเพิ่มสนามแม่เหล็ก ในตัวเรือด้วยการเดินสายไฟเสริมไปตามดาดฟ้าเรือ จึงได้มีการต่อเรือกวาดทุนระเบิดแม่เหล็กลำแรกขึ้นมา คือเรือหลวงบอร์ด ของราชนาวีอังกฤษ แต่วิธีการที่ใช้นี้ไม่ได้ผลเสมอไป การวิจัยดำเนินกันต่อมา จนกระทั่งได้ค้นพบ ว่าเรือที่มีขั้วแม่เหล็กเป็นขั้วใต้เท่านั้น ที่จะได้รับ อันตรายจากทุนระเบิดแม่เหล็ก แต่เรือที่ต่อทางซีกโลกเหนือจะมีขั้วแม่เหล็กเป็นขั้วเหนือทั้งสิ้น ดังนั้น ต่อมาจึงมีการลบสนามแม่เหล็ก (de-gaussed) ในเรือด้วยการเดินสายไฟไว้ตอนในของท้องเรือ ส่วนเรื่องจะให้เรือรอดพ้นจากการถูกตรวจจับโดยโซนาร์และเรดาห์นั้นยังคงเป็นความฝันอยู่ แล้วเรื่องที่เรียกกันต่อมาในตอนหลังว่า “การทดลองฟิลาเดลเฟีย” เกิดขึ้นตอนไหน ก็พบว่าเมื่อปี 1955 มอริส เค เจสสุป (Morris K. Jessup) เซลส์แมน ขายอะไหล่ รถยนต์ที่รัฐวอชิงตัน ซึ่งกำลังทำปริญญาเอกด้านดาราศาสตร์ฟิสิกส์ที่ มหาวิทยาลัยมิชิแกน เกิดแจ๊คพ็อตด้วย ปรากฏว่าหนังสือ The Case For the UFO ของเขาเกิดขายดิบขายดี ซึ่งมอริสผู้นี้เชื่อในทฤษฏี ยูนิไฟด์ฟิลด์ ของไอน์สไตน์มาก ระหว่าง ที่เที่ยวตะเวนพบปะพูดคุยกับนักอ่านตามเมืองต่างๆ เพื่อโฆษณาหนังสือของเขาไปด้วยนั้น เขาได้พูดถึงความเป็นไปได้ของทฤษฏีนี้ไปด้วย แล้วในวันที่ 13 มกราคม 1956 เขาก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่งจากบุคคลที่ชื่อ คาร์ลอส มีเกล อาเยนเด (Carlos Miguel Allende) เขียนเล่าให้เขาฟังถึงเรื่องการทดลองของเรือ เอลดริดจ์ทั้งหมด แถมยังบอกว่า เรือพิฆาตลำนั้นถูกย้าย ด้วยวิธี “Teleported” จากฟิลาเดลเฟียไป นิวพอร์ต ภายในชั่วไม่กี่นาที อาเยนเดอ้างว่า ตัวเขาตอนนั้นเป็นลูกเรือ แอนดรูว์ ฟูรูเสธ จึงได้รู้เห็นเหตุการณ์ อาเยนเด เกิดที่เมืองสปริงเดลในรัฐเพนซิลวาเนีย เมื่อปี 1925 พ่อเป็นชาวอังกฤษแม่มีเชื่อสายฝรั่งเศส เขามีน้องชายอีกสามคน สมัยเรียน หนังสือเขาเก่งเลขและพีชคณิต และพูดได้หลายภาษา เขาให้ที่อยู่ของเขาไว้ว่าอยู่ในเพนซิลวาเนีย แต่ปรากฏว่าจดหมายของเขาประทับตราไปรษณีย์เกนสวิลล์ รัฐเทกซัส เมื่อสอบดูแล้วปรากฏว่า อัลเลนเคยเป็นทหารเรือจริง มีหมายเลขประจำตัว Z-416175 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:29:20

ความคิดเห็นที่ 6 เจ สสุปสนใจเรื่องนี้มาก จึงเขียนจดหมายติดต่อขอรายละเอียดเพิ่มเติมแต่ไม่ได้รับข่าว จนเวลาผ่านไปสี่เดือน ตอนนั้นเจสสุปกำลังยุ่งๆ อยู่กับการจะออกหนังสือเล่มใหม่ของเขา แล้วในวันที่ 25 พฤษภาคม 1956 เขาก็ได้รับจดหมายอีกฉบับหนึ่ง คราวนี้ลงนามว่า คาร์ล เอ็ม อัลเลน เจสสุป จึงเขียนถามไปใหม่ ขอทราบชื่อลูกเรือเอลดริดจ์และรายละเอียดวันเวลาต่าง ๆ แต่ก็ยังไม่ได้รับคำตอบจนบัดนี้ ขณะเดียวกัน ก็มีเรื่องชวนให้น่าสงสัยเกิดขึ้น คือเจสสุปถูกสำนักงานวิจัยทางนาวี (ONR = Office of Naval Research) เชิญตัวไปสอบ ปากคำเพราะมีผู้ส่งหนังสือคำอธิบายประกอบหนังสือเรื่องจานผีที่เจสสุป เขียนไปให้หน่วยงานแห่งนั้น หนังสือเหล่านั้นลงนามโดย มิสเตอร์เอ , มิสเตอร์บี และผู้ใช้นามแฝงว่า เจมี ทั้ง 3 ฉบับเขียนตอบข้อข้องใจในหนังสือของเขา ลายมือในหนังสือฉบับที่ลงนามโดย มิสเตอร์เอ นั้น เห็นได้ชัดว่าเป็นรายมือของ อาเยนเด เจสสุปจึงมอบจดหมายทั้ง 2 ฉบับที่ อาเยนเดเขียนถึงเขาให้หน่วย งานทหารเรือแห่งนั้นไป และหน่วยงานแห่งนั้นก็ได้ให้โรงพิมพ์วาโรคอร์ปอเรชั่น ที่การแลนด์ รัฐเทกซัส พิมพ์หนังสือคำอธิบายที่ว่านี้ขึ้นมา 25 เล่ม ทำไม โอเอ็นอาร์ถึงพิมพ์ขึ้นมาก็ยังคงไม่มีใครให้เหตุผลได้ อย่างไรก็ตามอัลเลน ได้ส่งหนังสือพิมพ์ที่ สำนักพิมพ์วาโรพิมพ์ขึ้นมานี้ เล่มหนึ่งไปให้บิดาของเขาเมื่อเดือน มีนาคม 1978 พร้อมทั้งเขียนไปในจดหมายว่า “ได้ส่งหนังสือที่ผม ร่วมเขียนกับศาสตราจารย์ มอร์ริส เค. เจสสุป แห่งมหาวิทยาลัยมิชิแกนเมื่อ 25 ปีก่อนมาพร้อมกันนี้” และยังบอกอีกว่าเขียนโดยตัวเขาเองลำพังไม่ใช่ มิสเตอร์เอ มิสเตอร์บี ต่อ มามีผู้พบเจสสุปตายด้วยแก็สคาร์บอนโมน๊อกไซต์ในรถสเตชั่นเวกอน ของเขาที่จอดอยู่ที่ แมทธีสันสแฮมมอค ใกล้เมืองไมอามี มีสายยางต่อจากท่อไอเสียสอดเข้าไปทางกระจกหน้าต่างหลังที่ไขแง้มอยู่และมี ผ้าขี้ริ้วชิ้น ๆ อุดช่องเอาไว้ ไม่พบจดหมายลาตายหรือเอกสารใด ๆ ในรถ ผู้ที่มีโอกาสเห็นเจสสุปเป็นครั้งสุดท้ายก็คือ ดร.แมนสัน วาเลนไทน์ นักสมุทรศาสตร์ เจสสุป อยากจะขอหารือกับท่านเกี่ยวกับงานเขียน เรื่องการทดลองฟิลาเดลเฟียที่เขาคิดว่า เขารู้คำตอบแล้ว ท่านจึงเชิญเขาไปกินข้าวด้วยกันที่บ้านท่านเมื่อคืนวันที่ 20 เมษายน 1959 และตาม ที่ท่านว่าเจสสุปอยู่ในสภาพจิตใจหดหู่ท้อแท้ จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:33:04

ความคิดเห็นที่ 7 ในปี ค.ศ 1947 กองทัพสหรัฐได้รื้อโครงการเรนโบว์ขึ้นมาเพื่อศึกษาดูว่าสามารถนำผลการศึกษา และวิจัยในครั้งนั้นมาปรับเปลี่ยนเพื่อใช้ประโยชน์ในทางทหารได้มากน้อยเพียง ไร พวกเขาได้ตั้งชื่อโครงการนี้ว่า "โครงการฟินิกซ์" (Phoenix Project) เพรสตัน นิโคลส์ได้รับมอบหมายให้สร้างเครื่องกำเนิดสนามพลังงานขึ้นมาเขาได้ค้นพบ ความลับของมิติเวลานิโคลส์อ้างว่าเขาสามารถที่จะส่งคนข้ามเวลาไปมาได้ ระหว่างปี ค.ศ 1943 กับ 1983 เจ้าสนามพลังหรือประตูมิติที่เขาสร้างขึ้นมานั้นมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 5 ไมล์ มันสามารถที่จะส่งคนหรือวัตถุให้ไปเป็นระยะทางได้ไกลถึง 100 ปีแสงและยังสามารถที่จะกำฟนดให้เดินทางไปในอดีตหรืออนาคตก็ได้ นิโคลส์ที่ไม่ใช่บุษบา กล่าวว่าได้ทดลองส่งคนไปอนาคตเพื่อดูว่ามีเทคโนโลยีอะไรบ้าง เพื่อที่เป็นข้อมูลสำหรับนักวิทยาศาสตร์ให้คิดค้นเฉพาะสิ่งที่เป็นไปได้ใน อนาคตเท่านั้น สิ่งประดิษฐ์นั้นๆ จะถูกศึกษาและวิจัยต่อไปเพราะพวกเขารู้ว่ามันต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่ นอนปี ค.ศ.ที่ส่งคนไปแอบดูบ่อยที่สุดก็คือปี 6069! นิโคลส์ได้ศึกษาและพัฒนาเครื่องมหัศจรรย์นี้จนกระทั้งเขาสามารถประดิษฐ์ เครื่องเดินทางข้ามเวลาขึ้นมาได้เขาเรียกว่า "เก้าอี้ขนส่งระยะไกล(Teleportation Chair) นิโคลส์ ค้นพบวิธีบันทึกคลื่นสมองของมนุษย์ลงในเครื่องคอมพิวเตอร์ เครื่องมือนี้ประกอบไปด้วยสายไฟ 3 เส้นที่เชื่อมต่อไปยังเครื่องรับ X, Y และ Z เพื่อแปลงสัญญาณที่ได้รับโดยอาศัยเสาอากาศ เดลต้า-ที (Delta-T Atenna) เครื่องมือนี้มีชื่อเรียกว่า "ไซโค-โทรนิคส์" (Psycho-Tornics)มันยากที่จะอธิบายถึงหลักการทำงานของมันเอาเป็นว่าเมื่อให้ ผู้ถูกทดลองนั่งเก้าอี้ตัวนี้ เจ้าเครื่องนี้ก็จะสร้างสนามพลังออกมาและก่อให้เกิดประตูมิติเวลา ผู้ถูกทดลองก็จะถูกส่งไปยังอีกมิติหนึ่งโดยผ่านปรัตูเวลานี้ สนามพลังนี้เรียกว่า "ควอนตัมอิเลคโทรไดนามิคส์(Quantum Electro Dynamics) ซึ่งเคยได้รับการวิจัยค้นคว้าโดยริชาร์ด เฟย์แมน (Richard Feyman) การทดลองสิ้นสุดลงเมื่อหมดเงินทุนวิจัยบรรดาเจ้าหน้าที่ทุกคนที่เกี่ยวข้อง กับโครงการจะถูกล้างสมองให้ลืมเรื่องต่างๆที่เกี่ยวข้องกับโครงการและถูก เปลี่ยนความทรงจำใหม่หลายคนถูกสร้างประวัติขึ้นมาใหม่กลายเป็นบุคคลอื้น ดังเช่น เอ็เวิร์ด เอ คาเมรอน ได้ถูกเปลี่ยนไปเป็น อัลเฟรด เบเลก Richard Feyman จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:36:39

ความคิดเห็นที่ 8 โครงการลับนี้ใช้งบประมาณหลายพันหลายหมื่นล้านดอลลาร์เลยทีเดียวเพราะการ ทดลองไม่ได้มีขึ้นแค่ที่ฐานทัพอากาศมอนทอกเท่านั้น แต่ยังมีที่อื่นอีก 25 แห่งที่ทำการทดลองแบบเดียวกันไปพร้อมๆกับที่นี่ เงินทุนที่ใช้ในการทดลองนั้นไม่ได้มาจากงบประมาณแผ่นดิน หากแต่มันเป็นเงินเปื้อนเลือดที่หายไปในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่กองทัพสหรัฐได้สกัดจับจากพวกนาซีได้ขณะที่พวกนาซีกำลังขนย้ายทรัพย์สินมี ค่าที่ปล้นมาจากผู้เคราะห์ร้ายในประเทศต่างๆ ที่เยอรมันเข้ารุกราน ทรัพย์สินเหล่านั้นถูกโขมยไปจากโกดังเก็บของกองทัพสหรัฐโดยคนกลุ่มหนึ่งและห ลายปีต่อมาเมื่อเรื่องเริ่มเงียบลงพวกเขาก็ทยอยนำออกมาปล่อยทำให้มูลค่า ทรัพย์สินที่เดิมก็มีมูลค่ามากมายมหาศาลอยู่แล้วยิ่วทวีค่าขึ้นไปอีกกว่า 100 เท่าตัว! โครงการฟินิกซ์ ได้ถูกยกเลิกเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ 1983 เนื่องจากการร่อยหรอของทุนทรัพย์ที่มีอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม มันได้แตกแขนงออกไปอีกมากมายหลายสาขา และยังคงมีบางสาขาที่สามารถหาแหล่งเงินทุนใหม่มาจุนเจือได้จึงทำให้มีชีวิต รอดอยู่ถึงปัจจุบัน หนึ่งในสาขานั้นก็คือ กาวิจัยเรื่องเทคโนโลยีล่องหน (Stealth Technology) เทปบันทึกลับบทสัมภาษณ์ 3 ผู้รอดชีวิตจากโครงการลับนี้มีถึง 8 ม้วน ความยาวรวมกว่า 10 ชั่วโมง ทั้ง 3 คน ได้อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในโครงการฟินิกซ์และโครงการเรนโบว์อย่างน่าตื่นใจ ราวกับฟังนิยายวิทยาศาสตร์ วิธีการเล่าเรื่องของพวกเขานั้นจะเล่าย้อยกลับไปกลับมา แต่ผมก็พยายามที่จะรวบรวมข้อความให้ต่อเนื่องตามกำลังความสามารถที่พอจะทำ ได้ เครื่องส่งเดลต้า-ที เครื่องส่งเดลต้าที ถูกสร้างขึ้นครั้งแรกราวทศวรรษที่ 1930 โดยนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่อง นิโคลา เทสลา เจ้าเครื่องนี้สามารถส่งคลื่นไปยังเป้าหมายได้โดยไม่ต้องใช้เครื่อง รับ(Receiver) เครื่องนี้จะแปลงสัญญาณคลื่นเวลา(Time Wave)ให้เป็นคลื่นที่"เป้าหมาย"รับสัญญาณได้ และจากนั้นมันก็จะทำให้เป้าหมายยกลายเป็นส่วนหนึ่งของห้วงเวลา(Time Line)ด้วยหลักการนี้จึงทำให้นักวิทยาศาสตร์สามารถที่จะส่งมนุษย์ไปในอดีต หรืออนาคตได้ตามต้องการการนำพวกเขากลับมายังเวลาในปัจจุบันก็กระทำโดยอาศัย "ทฤษฏีเวลาศูนย์"(Zero Time) ซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่คิดค้นขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์เจ้าเก่า ดร.นิโคลา เทสลา โดยใช้เวลาที่ศูนย์เป็นเวลาอ้างอิงเวลาในปัจจุบัน บรรดาเครื่องมือมหัศจรรย์เหล่านี้ได้ถูกติดตั้งและทดลองในฐานทัพอากาศมอนทอก ซึ่งถ้าหากมองดูจากภายนอกอาคารแล้ว เราจะไม่เห็นสิ่งผิดปรกติใดๆ ทั้งสิ้น นอกเสียจากจะมีจานส่งสัญญาณขนาดใหญ่อันหนึ่งที่ติดตั้งอยู่บนยอดอาคารที่ดู เหมือนเป็นจานเรดาร์ธรรมดาๆอันหนึ่ง nikola tesla จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:40:39

ความคิดเห็นที่ 9 เหล่านักวิทยาศาสตร์ต่างก็ดีใจเป็นหนักหนาที่จะมีที่ทางให้ทำงานใหม่ ต่างก็ช่วยกันทยอยขนเครื่องไม้เครื่องมือไปติดตั้งในฐานทัพอากาศมอนทอกราว ปลายทศวรรษ 1960 กว่าทุกอย่างจะพร้อมและเริ่มทำการวิจัยกันต่อได้ก็ปาเข้าไปช่วงต้นทศวรรษ 1970 การทดลองได้มุ่งเน้นไปในเรื่องของการใช้พลังอำนาจที่สร้างขึ้นมาทางวิทยา ศาสตร์เข้าครอบงำจิตใจมนุษย์ เพื่อให้พวกเขาคิดหรือกระทำการใดๆ ตามที่นักวิทยาศาสตร์ต้องการหรือที่เรียกกันว่า "มายด์ คอนโทรล"(Mind Control) หนึ่งในตัวทดลองก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่มาเปิดเผยเรื่อง ราวของการทดลองฟิลาเดลเฟียและโครงการมอนทอก เขาก็คือ ดันแคน คาเมรอน (Duncan Cameron) จากการทดลองพบว่าดันแคน สามารถที่จะบอกถึงเหตุการที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตได้อย่างแม่นยำราวกับตา เห็น ซึ่งเกินความคาดหมายของเหล่านักวิทยาศาสตร์ พวกเขาจึงได้ศึกศาลึกลงไปก็พบว่าเจ้าเครื่องกำเนิดสนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่ สร้างขึ้นมาเพื่อควบคุมให้ขอบเขตการรับรู้ทางจิตผู้ทดลองอยู่ในขอบเขตที่ กำหนดนั้น มันได้กำหนดขอบเขตของเวลาโดยแยกเวลาภายในสนามแม่เหล็กไฟฟ้าออกจากเวลาจริง ที่อยู่ภายนอกด้วย หรือพูดกันภษษาชาวบ้านก็คือมันสร้างประตูมิติของเวลาขึ้นมา! แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 53 12:47:08 แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 53 12:46:21 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:45:52

ความคิดเห็นที่ 10 หลายปีต่อมา เมื่อการทดลองที่ฐานทัพอากาศมอนทอกข้ามไปถึงขั้นที่สามารถควบคุมการเดินทาง ข้ามเวลาได้แล้ว นักวิทยาศาสตร์ก็ได้ ส่งมนุษย์เข้าไปใน"รูหนอน" (Worm Hole) ที่พวกเขาสร้างขึ้นจนเกิดการเดินทางข้ามเวลาสู่สถานที่อื่นทั้งในอดีตและ อนาคต และ การทดลองได้บรรลุถึงจุดสูงสุดในวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ.1983 เมื่อเรือเอลดริจที่กำลังถูกทดลองในการทดลองของฟิลาเดลเฟียเมื่อปี ค.ศ 1943 ได้หลุดเข้ามาในอุโมงค์เวลา มาโผล่ที่ฐานทัพอากาศมอนทอกก่อให้เกิดความสัมพันธ์กันนัวเนีย เชื่อมโยงระหว่างสองโครงการ ส่งผลให้ไม่สามารถที่จะปิดาวิทซ์เครื่องที่ใช้ในการทดลองทั้ง 2 แห่งได้ นอกเสียจากว่า...ต้องทำลายอุปกรณ์ที่อยู่บนเรือเอลตริจเพื่อให้มันกลับไป อยู่ในเวลาและสถานที่เดิมของมัน ดังนั้นเหล่าลูกเรือเอลดริจจึงได้ลงมือทำลายอุปกรณ์สร้างสนามแม่เหล็กไฟฟ้า บนเรือทำให้กลับไปสู่โลกปัจจุบันของพวกเขาในปี ค.ศ 1943 เมื่อเรือเอลดริจหายไปจากฐานทัพอากาศมอนทอกแล้วพวกนักวิทยาศาสตร์ก็ได้สับ สวิทซ์เครื่องสร้างสนามแม่เหล็กไฟฟ้าของพวกเขาลงเช่นกัน และตั้งแต่นั้นมาโลกก็กลับสู่สภาวะปรกติดั่งเช่ที่เคยเป็นเหล่านักวิทยาศาสตร์ก็ลงความเห็นว่าการทดลองครั้งนี้อันตรายเกินไป อาจก่อให้เกิดสภาวะไม่สมดุลต่อโลก จึงมีมติให้ล้มเลิกโครงการนี้ลง นับตั้งแต่นั้นมาบรรดาผู้เกี่ยวข้องกับโครงการก็ถูกล้างสมองให้ลืมการทดลอง ทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้น ที่มา : en.wikipedia.org/wiki/Philadelphia_Experiment Philadelphia Experiment/ศิลป์ อิสเรส www.vcharkarn.com/vcafe/124549 www.artsmen.net/content/show.php?Category=weaponboard&No=6103 narong จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 12:47:58

ความคิดเห็นที่ 11 .. จากคุณ : DarkEnemy เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 13:38:54

ความคิดเห็นที่ 12 น่าสนใจ แต่ทำไมไม่ลงที่หว้ากอล่ะครับ จขกท. อันนี้มันไม่ใช่ห้องสยามชัดๆ เลยนะครับ??? จากคุณ : คนคลั่งนิยาย เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 14:32:29

ความคิดเห็นที่ 13 หนุก ๆ จากคุณ : -APEM เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 15:03:55