เลิกกับแฟนมาเกือบเดือน...กำลังจะลุกขึ้นสู้เพื่อผ่านพ้นไปให้ได้...ขอกำลังใจด้วยครับ
|
 |
ขอเล่าเลยแล้วกันนะครับ ยาวสักหน่อย แต่ก็ขอระบายทีเดียวเลย
จริงๆเคยโดนบอกเลิกครั้งแรกมาก่อนคือสักสองเดือนที่แล้ว เรื่องก็คือช่วงนั้นผมกำลังจะขอทุน TA ที่เหลืออยู่ที่เดียว(ผมกับแฟนกำลังเรียนป.โทอยู่ครับ เรียนแบบในเวลาราชการ ยังไม่ได้ทำงานประจำ)
พอแฟนผมรู้ว่าผมจะได้ทุนนี้ก็เลยบอกผมว่าไม่ต้องเอาหรอก ให้เค้าทำดีกว่า ผมฟังแล้วก็อึ้งๆไป ก็ยังไม่ได้ตอบอะไร แต่ในใจก็คิดว่าถ้าสุดท้ายหาทางให้เราทั้งคู่ได้ทุนไม่ได้ ผมก็จะยกให้เธอ แต่ยังไม่ทันไรเย็นวันเดียวกันนั้นเธอก็โทรมาหาผม พูดทำนองว่า ผมร้อนเงินเหรอ ? เรื่องแค่นี้ทำไมให้เธอไม่ได้ ก็รู้ว่าบ้านเธอมีปัญหาเรื่องเงิน เรื่องเล็กๆแค่นี้ให้ไม่ได้ อีกหน่อยแต่งงานกันมีลูกก็คงให้เธออกค่านมลูกใช่ใหม ? แล้วเธอก็โทรบอกเลิกผมเลยครับ เธอยกเหตุผลมาอีกหลายอย่างครับ เช่น
- เวลามีปัญหาผมชอบหน้าบึ้งใส่เค้า ไม่ยอมคุยให้รู้เรื่อง ซึ่งช่วงๆแรกผมเคยพยายามพูด เตือน หรือให้เหตุผล แต่ส่วนใหญ่เธอก็จะรับไม่ได้แล้วก็อารมณ์ขึ้น สุดท้ายก็ต้องทะเลาะกันอยู่ดี ผมเลยพยายามเลี่ยงที่จะทะเลาะด้วยการนิ่งๆไป แต่มันก็จะไปออกที่สีหน้าว่าผมหน้าบึ้ง ซึ่งเธอบอกว่ารับไม่ได้
- เวลาไปเที่ยวด้วยกัน ไปกินข้าวหรือดูหนัง ตอนที่เธอเงินไม่พอ ก็จะเอ่ยปากว่าขอยืมเงินผมหน่อย100นึง 200 เธอคาดหวังว่าผมจะบอกว่า อะ ผมออกให้นะ แต่ผมไม่เคยพูดเลยว่าออกให้มีแต่พูดว่าให้ยืม แต่ความจริงก็คือผมไม่เคยทวงคืนเลยสักครั้ง แล้วก็ไม่ได้จำด้วยว่ายืมไปกี่ครั้ง ส่วนเรื่องเลี้ยงข้าว ผมอาจไม่ได้เลี้ยงทุกมื้่อ แต่โอกาสสำคัญๆ เช่นวันครบรอบ ปีใหม่ ผมก็จะเลี้ยงเธอ รองเท้า กระเป๋า เสื้อผ้า ตุ๊กตา ดอกไม้ก็เคยซื้อให้ ก็ให้เท่าที่ให้ได้ครับ
- ผมดูแลเพื่อนดีกว่าแฟน เช่น เวลาผมสอนงานเธออยู่แล้วเพื่อนเรียกผมไปถาม ผมก็จะหันไปตอบเพื่อนแล้วค่อยมาสอนเธอต่อ เพื่อนเรียกบ่อยๆผมก็หันไปตอบ จนเธอหงุดหงิดว่าผมไม่ให้ความสำคัญกับเธอ
แล้วก้ออีกหลายเหตุผลครับ แต่ครั้งนั้นผมก็ตามไปง้อเธอที่บ้านแล้วก็ขอโอกาสในการปรับปรุงตัวเอง เธอก็ให้โอกาสผม
จนกระทั่งหลังเทศกาลลอยกระทง
เพื่อนผมตอนป.ตรีก็แวะมาหาผม ก็ไม่ได้สนิทกันมาก รู้จักกันตอนปี1 พอแยกภาคก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร เรียกว่า A แล้วกันนะครับ A เป็นคนฐานะดีมีรถสปอตขับ A ทำงานแล้ว กำลังเปลี่ยนงาน ก็เลยว่างๆแวะมาหาแล้วก็บอกให้ผมแนะนำสาวๆให้รู้จัก เพราะ A เพิ่งเลิกกับแฟน แต่ยังไม่ทันไรแฟนผมก็ไปคุยกับ A แอดทั้ง MSN และ FB ไปคุยกับ A
แล้วคุยกันนานมากบ่อยมาก ซึ่งผิดปกติเพราะว่าเน็ตบ้านแฟนผมยังเป็นแบบโมเด็มซึ่งเล่นนานๆก็จะไม่สนุกเพราะมันช้า แต่นี่ตั้งแต่รู้จัก A ก็คุยกันบ่อยจนผมเริ่มไม่ชอบ ขอให้แฟนผมเลิกคุยกับ A แต่แฟนผมก็บอกว่าคุยกันเป็นเพื่อนไม่ได้หรอ แล้วเธอก็เริ่มห่างๆจากผม ไม่ค่อยโทรหาผมบ่อยๆเหมือนเมื่อก่อน
จนกระทั่งช่วงวันพ่อ ผมรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว โทรไปก็ไม่ค่อยรับ หรือไม่งั้นก็จะบอกว่าไปธุระกับที่บ้าน ผมก็เลยถามว่าเป็นอะไรกันแน่ เธอก็บอกว่าอยากเป็นเพื่อนกับผมแล้ว ให้โอกาสผมในการปรับตัวแล้วแต่ผมทำไม่ได้ เค้าไม่เคยให้โอกาสใคร
วันนั้นผมช๊อกมากเลยครับ พยายามจะบอกว่าเพิ่งผ่านมาเดือนเดียว อยากได้เวลามากกว่านี้ แต่เธอก็ย้ำว่าเธอให้โอกาสแล้ว และ ไม่เคยให้โอกาสใคร
จนเพื่อนผม ก็คือเป็นเพื่อน ป.โทชื่อ B ก็เห็นสภาพผมแย่มากๆ ก็เลยตัดสินใจบอกผมว่า แฟนผมมาเล่าให้ Bฟังว่า Aเคยมารับแฟนผมไปกินข้าวแถวบ้าน ซึ่งผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย
แล้วช่วงที่ไปด้วยกันก็เป็นช่วงที่เธอห่างๆจากผมที่อ้างว่าไปทำธุระกับพ่อ เรื่องนี้แฟนผมขอร้องให้ B อย่าบอกผม แต่B เค้าสงสารก็เลยบอกผมเพื่อให้ทำใจได้เร็วขึ้น ซึ่งเรื่องนี้ผมก็เอาไปถามแฟนผมไม่ได้ด้วยเพราะเรื่องก็จะย้อนกลับไปที่ B ผมก็ไม่อยากให้ปัญหามันบานปลาย แต่ก็มีโทรไปถาม A นะว่าเคยไปด้วยกันมั้ย
A ปฎิเสธครับว่าไม่เคยไปกับแฟนผม แล้วก็พูดทำนองว่าแฟนผมน่าจะมาชอบ A ซะมากกว่า เค้าไม่อยากพูดกลัวผมจะเสียใจ
ผมก็ไม่รู้ว่าจริงๆเรื่องราวมันเป็นยังไง แต่ด้วยระยะเวลาที่ผ่านมา ก็ทำให้สภาพจิตใจผมเริ่มดีขึ้น อาจจะเวิ่นเว้อ เหงาๆเป็นบางครั้ง แต่ผมก็คิดว่ามันคงจะดีกว่านี้ในเร็วๆนี้ เพราะผมกับแฟนผมก็ยังมีงานให้ต้องทำด้วยกันอยู่พอสมควร กว่าจะเรียนจบเดือนมีนานี้
ผมจะไม่ยอมให้ชีวิตผมต้องล้มเหลวเพราะเรื่องแค่นี้ ยังไงก็ต้องผ่านไปให้ได้ครับ ปีใหม่นี้ ผมจะลุกขึ้นใหม่เพื่อกลับมาเป็นคนที่แข็งแกร่งกว่าเดิมด้วยตัวเองครับ สู้ตายย
ปล.ขออภัยนะครับถ้าเรื่องยาวไป ก็พยายามตัดตอนให้มันสั้นๆแล้ว ถือว่าเป็นการให้ผมได้ระบายอารมณ์สักเล็กน้อยแล้วกันนะครับ ขอบคุณเพื่อนๆห้องสยามทุกคนคร้าบบบ
| จากคุณ |
:
}ศิษย์พี่เล่งฮู้{ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 ม.ค. 54 00:17:17
|
|
|
| 
