วันนี้กินข้าวพร้อมน้ำตา .....
|
 |
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดค่ะ .. เลยพาพ่อกับแม่ไปทานข้าวนอกบ้าน ไปถึงร้านก็ประมาณเกือบ ๆ หกโมงเย็นแล้ว .. ก็เริ่มสั่งอาหาร
สักพักใหญ่ ๆ อาหารก็มาวางพร้อมอยู่บนโต๊ะ พอจะเริ่มลงมาตักข้าวเข้าปาก .. พ่อก็เปิดประเด็นทันที
พ่อ : ลูกมันเกิดตอนกี่โมงนะ จำไม่ได้
แม่ : หกโมง(เย็น) ครึ่ง จำแม่นเลย ผ่าคลอดตอน 7 เดือน เนี๊ยะตอนนี้จำได้กำลังชาเลย หมอบล็อคหลัง กำลังชาได้ที่ ตอนนี้คุณก็อยู่เวร จำได้เลย เข้าห้องคลอดคนเดียว .. มีแม่ฉัน แล้วก็เตี่ยของคุณอยู่เป็นเพื่อน
เรา : ตักปลาให้แม่ กับพ่อ .แล้วก็กินต่อไม่ได้สนใจอะไร ..
หลังจากนั้นก็ คุยกันไปเรื่อย ๆ .. จนกระทั้งเกือบ ๆ หกโมงครึ่ง
แม่ : เนี๊ํยะตอนนี้แหละ โอ๊ยมันเจ็บสุดชีวิต เจ็บอย่าบอกใคร .. อีกตอนที่หมอเอามีดมากรีดที่ท้องแล้วแหวะออกนะ ลมมันหวืดเข้าไปข้างใน แล้วตีขึ้นไปที่หน้าอก .. โอ๊ยฉันนึกว่าตายแน่คราวนี้ มันแน่นไปหมดเลย
เรา : แล้วยังไงต่อเหรอแม่
แม่ : ก็แล้วยังไง .. จำได้ว่าแกร้องเหมือนลูกแมวเลย แง๊ว ๆ พยาบาลก็บอกว่า ดีใจด้วยนะคะคุณนงเยาว์ คุณได้ลูกสาว .. แต่เชื่อไหม ตอนนั้นฉันไม่สนใจเลยว่า จะตัวผู้ หรือตัวเมีย .. อยากรู้อย่างเดียวว่าครบสามสิบสองไหม . หลังจากนั้นแม่ก็เจ็บซะจนไม่อยากมองหน้าแก่เลย
พ่อ : จำได้ว่าวันแรกที่เอาออกจากโรงพยาบาลหมอมัดลูกเหมือนแหนมเลย มัดหัว มัดท้าย พากลับบ้านเช่า .. คืนนั้น ลูกมันร้องซะลั่น ไอ้เราก็ไม่รู้จะทำยังไง
แม่ : ตอนนั้นแม่ฉันอยู่ด้วย .. ก็เลยบอกให้ชงนมให้ลูกกิน เพราะฉันไม่มีน้ำนม .. เท่านั้นแหละมันดูดป๊าบ ๆ ๆ .. ตอนนั้นบ้านเราก็จนเนอะ .. คุณก็ยังเรียนอยู่ยังไม่จบ ลูกเกิดมาก็ป่วยตลอด .. ลูกรู้ไหมว่า พ่อน่ะ เขายอมดร๊อปเรียน 1 เทอมทั้ง ๆ ที่กำลังจะสอบ เพื่อทำงาน เอาเงินมารักษาลูก ตอนนั้นพ่อได้เงินเดือนแค่ 500 กว่าบาทเอง .. เดินกลับบ้านตอนสี่ทุ่ม กินผักที่เขาทิ้งตามตลาดตอนเช้า .. จะกลับบ้านที่แปดริ้วที ก็ต้องเอาแหวนไปจำนำ .. ถ้าลูกป่วยมากก็ต้องเอาโทรทัศน์ขาวดำ เตารีดไปจำนำ .. กว่าจะเลี้ยงเรามาโตได้มันลำบากมากรู้ไหม
พ่อ : (ปาดน้ำตา) ... คิดถึงตอนมันเด็ก ๆ นะตรีนมันเล็กนิดเดียว เฝ้าหอมเช้า หอมเย็น กลับมาก็มาเล่นกับลูก .. ดีใจที่ลูกไม่ลืมเราสองคนเนอะ แล้วตอนมันไม่สบาย ก็ไปหัวเฉียวตลอด .. แม่เขานอนเฝ้าเอ็งไม่ได้หลับไม่ได้นอน .. เฝ้าตลอดทั้งคืน ตอนดึกก็เอาแกลงมานอนข้างล่างแนบอก เพราะกลัวตกจากเตียงเหมือนคนอื่นเขา กลัวแกดึงสายน้ำเกลือ .. จำได้ว่า มีเตียงข้าง ๆ เอาโจ๊กให้ลูกกิน แล้วแกเห็น แกร้องว่า "แม่ฮิว .. แม่ฮิว" พ่อต้องรีบลงไปซื้อโจ๊ก แล้วมาแอบป้อนให้แกกิน เพราะหมอไม่ให้แกกินอะไร
แม่ : แล้วมีอยู่ครั้งลูกป่วยเป็นหัด หมอก็บอกว่าไม่รอด ตอนนั้นแม่ใจจะขาดให้ได้ ไปหาหมอพระ หมอทรงเขาก็ทักว่าไม่รอด .. จนไปทำพิธีต่ออายุ รู้สึกจะเอาเสื้อลูกไปใช้ไหมพ่อ อยู่แถว ๆ พลับพลาชัย ..
พ่อก็หยักหน้าแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าส่งให้แม่ที่ร้องไห้อีกคน ...
ตอนนั้นเราอึ้งมาก .. โดยเฉพาะไอ้ประโยคที่พ่อบอกว่า เฝ้าหอมที่เท้าเราทุกเช้า ทุกเย็น น้ำตาเราไหลทันที่ ทั้ง ๆ ที่เคี้ยวข้าวอยู่ในปาก เราเดินไปกอดพ่อกับแม่ทั้งน้ำแล้ว แล้วกราบที่อก แล้วบอกว่า
"หนูดีใจที่เกิดเป็นลูกพ่อกับแม่ ขอบคุณที่ลำบากเลี้ยงหนูมา จนป่านนี้พ่อกับแม่ก็ยังไม่เคยทอดทิ้งหนูเลย" ...
าความรักของพ่อแม่มันยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใด ๆ ในโลกทั้งหมดทั้งมวลจริง ๆ เราดีใจที่เรากราบเท้าพ่อและแม่มาตลอด เราดีใจที่เราโอบกอด และหอมแก้มพ่อกับแม่ทุกวัน .. เราดีใจที่ได้บอกว่าเรารักพ่อกับแม่มากแค่ไหน
วันเกิดของคุณ ๆ อย่าลืมว่า เป็นวันที่แม่เจ็บที่สุด ... ใครอยู่ไกล ก็โทรซะหน่อย ... ถ้าอยู่ใกล้ก็บอกว่ารักท่านมากแค่ไหน . คงไม่มีความสุขใด ๆ จะเท่าเราเห็นรอยยิ้มจากพ่อกับแม่ ตอนที่ท่านยิ้มได้ใช่ไหมค่ะ
| จากคุณ |
:
เจ้าหญิงโบราณล้านปี   
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ม.ค. 54 20:39:12
|
|
|
| 
