|
ขอออกตัวก่อนว่าเราควรจะทำไงดีกับโอกาสที่ทิ้งไปเพราะคำว่าไม่กล้า
เหตุเกิดเพราะเราได้ไปทำงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง
ไปเจอพนักงานโรงแรมคนนึง แล้วรู้สึกดีๆกับเค้า
แรกๆก็คุยกันแค่เรื่องงาน หลังๆก็มีเรื่องส่วนตัวเค้ามานิดๆหน่อยๆ
รู้สึกประทับใจเค้า เหตุการณ์นึง เราต้องออกไปซื้อของที่ในเซเว่นมีขาย
เราจึงไปถามจากเค้าว่าเซเว่น แถวนี้มีไหมแล้วอยู่ที่ไหนเค้าบอกว่าหน้าโรงแรมนี่เอง
เราก็บอกขอบคุณและกำลังจะเดินไป แต่เค้าก็เอ่ยขึ้นมาว่าพาไปไหม
เราก็บอกไม่เป็นไร เค้าตอบเรามาว่ามันอันตรายคนตายบ่อย
เราก็เลยตอบงั้นข้ามสะพานก็ได้ เค้าก็ขู่อีกว่าแถวนี้วิ่งราวเยอะ
สรุปว่าเราต้องยอมให้เค้าพาไปนั่นล่ะ นี่ล่ะที่ประทับใจ
แล้วเวลาคุยกันก็ออกแนวแซวๆตลก ฮา ฮา กันตลอด
จนวันสุดท้ายที่เราที่ต้องทำงานที่โรงแรมนั้น (เราไปอยู่หลายวัน)
เราคิดว่าเราอยากคุยกับเค้าต่อไปนะ จึงตัดสินใจจะขอเบอร์ไว้ติดต่อกัน
แต่อีกใจก็ไม่กล้า เพราะคิดว่าเราเป็นผู้หญิงมันหน้าเกลียดมั้ย
จนสุดท้ายก็ไม่ได้ขอ พอถึงตอนใกล้จะกลับ คนก็เยอะไม่กล้าขอไปใหญ่
พอดีกับรถที่ออฟฟิศมารับพอดี แม้แต่ลายังไม่ได้ลาเลย
แต่ก่อนหน้านี้เค้าถามนะว่าที่ทำงานอยู่ไหน ไกลไหม (อยากให้มาหามากเลยตอนนี้ 555 ฝันไปไกล)
เรานั่งรถกลับมาคิดตลอดทางเสียดายที่ไม่ได้ขอเบอร์มา
เราจึงตัดสินใจโทรไปเบอร์ที่โรงแรมนั้น ติดต่อกับฝ่ายบบุคลล(ลงทุนไหม)
แต่ไม่ได้เรื่องฝ่ายบุคคลบอกแต่ว่าไม่มีๆ (เราเข้าใจว่าไม่ใช่หน้าที่เค้า)
แต่เรามั่นใจว่าเราจำชื่อไม่ผิด เราบอกทั้งชื่อเล่นและชื่อจริงแต่เค้าเปลี่ยนชื่อจริงไปแล้วน่ะ
แต่เราก็บอกแผนกถูก ตอนนี้เลยจนปัญญา อยากจะมีเพื่อนดีๆแบบนี้เพิ่มอีก 1 คน เผื่อมันจะพัฒนาไปได้ อิอิ
เพื่อนๆคิดว่าเราควรจะทำวิธีไหนที่จะได้เบอร์เค้ามา ยกเว้นวิธีไปหาที่โรงแรมนะเพราะไม่กล้าขนาดนั้น
เราคงต้องรอโอกาสต่อไป (ที่ทำงานเราไปจัดโรงแรมนี้บ่อยเหมือนกัน)
แต่คงเป็นกลางปี ป่านนั้นเค้าลืมเราแล้วมั้ง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและขอบคุณสำหรับความเห็น
เราไม่กล้าบอกชื่อโรงแรม ใครทำงานโรงแรมแถวหลานหลวงหลังไมค์มาบ้างสิ 555+ หวังอยู่นะ ขอบคุณค่ะ
| จากคุณ |
:
- Honors...VIP -  
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ม.ค. 54 20:59:13
|
|
|
| 
โอกาสสุดท้าย
เราก็เคยเป็นแบบนั้นค่ะ