กระทู้ขอกำลังใจค่ะ ... ขอเรี่ยวแรงที่จะลุก และยิ้มให้ได้กับความผิดหวัง !!!!
|
 |
อยากได้กำลังใจ และแรงผลักดันที่จะทำให้เราก้าวต่อไปข้างหน้าได้ ทำให้เรายิ้มได้ในวันพรุ่งนี้ ทำให้เราอยู่คนเดียวได้เหมือนที่เคยผ่านมา
เราเข้าใจดีเสมอ ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ที่เมื่อเขาเดินผ่านเขามา วันนึงเขาก็ต้องเดินผ่านไป
มนุษย์ พยายามที่จะหาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองเสมอ เขาก็เช่นกัน
ย้อนกลับไป ครั้งแรกที่เรารู้จักกัน เขากำลังสะบักสะบอมและกำลังจะหมดแรง
เขาเป็นคนร้องขอ ให้เราช่วยดึงเขาขึ้นมา ซึ่งเราก็เต็มใจ เราคิดแค่ว่า อย่างน้อยก็เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน อย่างน้อยวันนี้ เรามอบรอยยิ้มให้เขาได้
เราก็พอใจแล้ว ... แต่เมื่อเห็นว่าเขากำลังหมดแรง เราเองก็เห็นใจ เราจึงยื่นมือไปดึงเขาขึ้นมา จากความรู้สึกเหล่านั้น
วันเวลาค่อยๆผ่านไป เขาเริ่มดีขึ้นทีละนึด ทีละนึด เราเองก็ดีใจนะคะ รู้สึกดีที่เห็นเขาเริ่มเข้มแข็งมากยิ่งขึ้น
แต่เขายังบอกเราทุกวัน ว่าเขากลัวเหลือเกิน สิ่งที่ทำร้ายเขา มันหลอกหลอนให้เขาเจ็บและจำ เขาเพิ่งจะรู้ว่าคนที่ถูกกระทำมันเป็นแบบนี้
เราเองก็อยู่ข้างๆ และบอกเขาเสมอเช่นกัน ว่าอย่ากลัว ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว และเราต้องเดินต่อไปข้างหน้า ชีวิตเรายังมีพรุ่งนี้
ยังมีแม่ มีพ่อ มีคนที่รักเราอีกมากมาย พยายามที่จะบอกเขา อยากให้เขาเข้มแข็งที่สุด อยากให้สิ่งที่ผ่านมาเป็นประสบการณ์ที่สอนให้เขาาได้เรียนรู้
วันเวลาที่ผ่านมา นอกจากที่เขาจะดีขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกดีๆที่เราให้กันมันก็พิ่มขึ้นเรื่อยๆ เรากำลังเรียนรู้ในกันและกัน
ดูเหมือนมันจะเป็นสิ่งที่ใช่สำหรับเขา (จริงไม่จริง คงมีแต่ตัวเขาเองที่รู้) เราเองก็ยินดี ที่มีเพื่อนที่สนิทที่สุดอีกคน มาร่วมแชร์กัน
เราแชร์กัน ทั้งทุกข์และสุข จนบางทีมันเหมือนเป็นความเคยชินนะ เวลาเราตื่นเต้น เราจะเก็บความรู้สึกมาแชร์ให้เขาฟังทุกวัน เขาเองก็เช่นกัน
เฮ้อ ... ในที่สุด " เขาก็เข้มแข็งสักที " พอเมื่อคืน เขาเลยบอกกับเราว่า ที่เขาเปลี่ยนไป เพราะมีคนเข้ามา และเราสองคนก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน
เขาบอกเราว่า เขาสับสน เขาขอเวลา แต่นั่นสำหรับเรา มันหมดเวลาของเขาแล้วในทันที เรารู้ทันทีว่าเราเสียเขาไปเรียบร้อยแล้ว ภายในเวลาไม่กี่วัน
ตลอดเวลา เราพร่ำบอกด้วยคำขอโทษ และวันนี้เขาบอกให้เหตุกับเราว่า " อยู่กับเราเขารู้สึกดีแต่กับคนนั้น เขารู้สึกดีมากกว่า " !!!
เปรี้ยง !! เหมือนใครเอาอะไรมากระแทกหน้าอกเต็มๆ เราช็อคนะบอกตามตรง
คือโอเคว่าเราเข้าใจ เขามีสิทธินั้น แต่สำหรับเราคือมันเร็วมากๆ และมันจุก เราว่าเขาไม่ผิดหรอก แต่เราเองที่เสียใจ
เขาต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเขา และเราไม่ใช่สิ่งนั้นเท่านั้นเอง
แต่ในมุมของเรา เรารู้สึกเหมือน เราฉุดใครขึ้นมาจากเหว แต่เขาก็เหยียบหัวเรา เพื่อไปต่อ ทำนองนั้น
เราอาจจะคิดมากไปเอง และเขาก็ไม่ผิด แต่เราเสียใจค่ะ ไม่รู้จะถ่ายทอดยังไง มันเหมือนชิน คือมันชินกับการมีเขา
และวันนี้มันไม่มีแล้ว แต่มันจะไปยากอะไร แค่ย้อนเวลากลับไปก่อนจะมาเจอเขา เราจะยิ้มให้กับความผิดหวัง
ขอกำลัง ให้วันพรุ่งนี้ เราตื่นขึ้นมา แล้วยิ้มให้กับตัวเอง และคนรอบๆกาย
ยิ้มให้กับวาเลนไทน์แบบเหงาๆ
| จากคุณ |
:
จะยิ้มให้ความผิดหวัง ...
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 ก.พ. 54 19:43:50
A:58.9.37.181 X: TicketID:306034
|
|
|
| 
