วันนี้มีเรื่องน่ารักๆซึ่งๆเกี่ยวกับปูม้ากับคุณย่าและความรักมาเล่าให้ฟังคะ...
คุณย่าหนูอายุปีนี้ก็87แล้่วคะ เป็นคนภาคอีสาน
คุณย่าแก่มากแล้วปีที่แล้วอยากมาอยู่ใกล้ๆครอบครัวเราที่กรุงเทพฯ
เลยขอมาอยู่สักเดือน2เดือน
ตอนคุณย่ามาอยู่เวลาคุณย่าอยากทานอะไรเราก็จะหามาให้ทานตามใจหมด
มีวันนึงคุณย่าบอกว่า...หาปูทะเลให้ย่ากินหน่อยสิ
ครอบครัวเราเลยคิดว่าไหนๆก็อยากกินอาหารทะเลแล้ว พาไปเที่ยวทะเลเลยแล้วกัน...
วันต่อมาก็ขับรถไปพัทยากันเลย...แบบไปเช้าเย็นกลับ
พอไปถึงคุณย่าก็เงียบ...แล้วบอกให้เราพาลงทะเลหน่อย...
เราก็พาคุณย่าขโยกขเยกลงไปคะ ไปถึงคุณย่าก็แหมะลงกับชายน้ำเลย...
แล้วก็ชิมน้ำทะเล ชิมปั๊บย่าก็น้ำตาไหลไม่พูดไม่จา = ='
(เพิ่มเติม...ลืมบอกไปว่า...คุณย่าอยู่ภาคอีสานตลอดชีวิตไม่เคยเห็นทะเลคะ ก็เลยชิมน้ำทะเลเพราะอยากรู้ว่า น้ำทะเลมันเค็มจริงๆหรือเปล่า ตอนหลังยังมาบอกเราแล้วก็หัวเราะเลยว่า เออน้ำทะเลนี้มันเค็มอีหลีเนาะ..^^ )
แล้่วก็บอกให้เราพาขึ้น...ไปทานอาหารที่เต๊นท์
พอมาถึงพ่อกับแม่ก็สั่งโน่นนี่นั่นมารอเต็มโต๊ะแล้ว
ย่าเห็นปูก็บอกเราว่าแกะปูให้ย่าหน่อยทันที
เราก็แกะปูป้อนย่าตามคำขอ...
พอย่ากินปูคำแรก...ย่าก็ร้องให้น้ำตาไหลอีก...
เราพ่อและแม่...ตาค้าง...ย่าเป็นอารายอ่าาาา..O.O
ย่าก็พูดกับพ่อเราว่า...
"แม่คิดถึงพ่อ..."(หมายถึงปู่เราอะคะ)สะอื้นๆแล้วก็เล่าต่อ
"สมัยก่อน...ตอนแม่แพ้ท้อง จำได้ว่าแพ้ท้องเจ้านั่นแหละ(ย่าเรียกพ่อว่าเจ้าจริงๆนะ) แม่อยากกินปูทะเลมากๆ อาละวาดหงุดหงิด ให้พ่อเจ้าไปหามาให้ แล้วสมัยนั้นจะไปหามาจาก กันดารขนาดนั้น มองไปทางไหนก็มีแต่ป้า...ตลาดก็ไม่มี มีก็ในเมือง" (ตอนนั้นเมื่อ60ปีก่อน...ย่าอยู่ขอนแก่น...อ.เมืองพล กันดารเป็นอย่างยิ่ง เวลาจะเข้าเมือง ต้องขี่ม้าไป)
เราเริ่มน้ำตาเล็ด...ปูคาปาก...
"แล้่ววันนั้นแม่ก็ไม่ได้กินปูทะ้เล...แต่ได้กินปูนาตัวใหญ่ๆแทน...พ่อเจ้่าก็พยายามหามาอย่างเต็มที่แล้ว..แต่ก็ไ้ด้มาให้แม่เท่านี้เอง...สุดท้ายมื้อนั้นเราก็ได้กินแจ่วกับปูนา3-4ตัว...แทน...พ่อเจ้าน่าจะยังอยู่ แม่จะบอกพ่อเจ้าว่า ปูทะเลอร่อยขนาดไหน..." ย่าก็ยิ้มไปเล่าไปร้องให้ไป...
ตั้งแต่นั้นมา...เวลาเรากินปู...ก็จะเล่าเรื่องนี้ให้คนที่กินด้วยกันฟัง...ด้วยความคิดถึง...เหมือนกับที่ย่าคิดถึงปู่...
โรแมนติกนะเราว่า...
สุขสันต์วันแห่งความรักคะ^^
เพิ่มเติมคะ พ่อบอกว่าคุณปู่เสียไปตั้งแต่พ่อเรายังเด็กๆเลยคะ เนื่่องจากถูกยิงเพราะไปขัดผลประโยชน์กับผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ของสมัยนั้น...ตอนท่านอายุ48 เพราะไปต่อต้านพวกต้อนซื้อที่ดินของนายทุน เศร้ามากคะ เสียต่อหน้าครอบครัวตอนลงจากบ้านมาจะมานั่นกินข้าวกันเลยY^Y พ่อเล่าเศร้าๆว่า มื้อนั้นก็มีปูนาเป็นกับข้าวด้วย...
**กลับเข้่าห้องมาอีกทีก็ตกใจคะ..เป็นกระทู้แนะนำไปแล้วขอบคุณนะคะที่มาซึงด้วยกัน รักคนในครอบครัวมากๆนะคะ**
แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 15:22:55
แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 54 16:02:54
จากคุณ |
:
นางสาวมาสาย
|
เขียนเมื่อ |
:
วันวาเลนไทน์ 54 16:00:21
|
|
|
|