ชีวิตหนอชีวิต......

เรื่องที่จะเล่าให้ฟังนี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับยามที่บริษัทผมครับ
ทุกๆวัน จะเจอแกเป็นคนแรก และคนสุดท้ายที่ออกจากบริษัท
แกเป็นคนนิสัยดีมากๆ พูดคุยสนุกสนานเฮฮา เรียบร้อย  อัธยาศัยดีครับ
แต่ขาแกไม่ค่อยดี เดินกระเผลกอ่ะครับ  เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ

จนกระทั่งช่วงเดือนที่ผ่านมา  ได้ยินว่าแกเริ่มมีความรักกับผู้หญิงคนนึง
ทำงานก่อสร้างครับ  บอกก่อนเลยนะครับ แกไม่เคยมีเมีย หรือ แฟนเลย
ก็เพราะแกเหมือนคนพิการอ่ะครับ สาวไหนจะมอง
สังเกตช่วงเวลานี้ดูแกจะมีความสุข มากกว่าปกติ  


จนกระทั่งวันเสาร์ที่ผ่านมา
วันที่ 12  ผมมาทำงานก็เห็นใครน้อ มานั่งที่ป้อมยาม
เป็นผู้หญิง ใส่ผ้าปิดหน้า
มานั่งคุยกับพี่ยาม  แบบว่าหวานกันมาก  หยอกกันไปหยอกกันมา ดูมีความสุขกันมากเลยทีเดียว ผมก็ไม่กล้าถามว่าใคร  ไปถามคนอื่่นก็ได้ความว่า เป็นแฟนแกที่กำลังคบกันอยู่  วันนั้นแกเข้ายามควบเลยครับ
คนเดียว 24 ชั่วโมง  สงสัยวันอาทิตย์คงใช้เวลาอยู่กับแฟนแกมั้ง  
และวันเสาร์ที่ 12 ตอนค่ำๆ ญาติฝ่ายหญิงก็มาตาม  แกก็เอาผู้หญิงไปแอบ
แล้วก็บอกกันว่าพาไปส่งที่บ้านแล้ว  55  ได้ความว่าทั้งคืนนั้น แกนั่งคุยกับแฟนแกยันเช้าเลยครับที่ม้าหินข้างป้อมยาม  คนเข้ากะดึกบอกหวานกันแบบ ไม่ง่วงกันเลยทีเดียว  คนกะดึกก็ อะแฮ่มๆ ดังๆ แซวแก สนุกสนานกันไป  


พอถึงเช้าแกก็กลับบ้านครับ  
ไปคุยกับทางญาติวฝ่ายหญิงเลยครับ  
ตกลงว่าจะแต่งงานกันครับ  ตกลงสินสอดทองหมั้น กันเรียบร้อย ว่าจะไปขอวันที่ 14 ก.พ แอบโรแมนติกซะด้วย ไม่ไช่หรอกครับเห็นเค้าบอกว่าแก
อย่างจะแต่งวันที่ 13 วันอาทิตย์ ด้วยซ้ำไป  แต่เค้าขอเวลาเตรียมตัว เตรียมงานกันก่อน



พอมาตอนเย็น แกมีความสุขมากครับ อยู่บ้านอารมณ์ดีตลอด  
ในใจคงจะคิดถึงเรื่อง แต่งงาน สร้างครอบครัว ซึ่งรอมานานมากครับ
แกอายุ 47 แล้ว  ดูเหมือนจะจบแบบ happy ซึ่งพวกผม ก็จะดีใจด้วยมากๆเลยครับ



แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เกิดขึ้นจนได้



















แกหัวใจล้มเหลว เสียชีวิตครับ !!!!!!

ตอนเย็นแกนั่งดูทีวีกับหลานแกอย่างมีความสุข แล้วจู่ๆ แกก็ชักหมดสติ
ไปเลย   หลานก็วิ่งไปบอกญาติแก  วิ่งมาปั้มหัวใจก็มิอาจช่วยได้..........









วันจันทร์ วันวาเลนไทน์ ที่ผ่านมาก ไม่มีงานมงคลที่ควรจะเป็น
แต่มีงานที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น กับคนดีๆ แบบนี้  
พวกพนักงานที่บริษัท ต่างหดหู่ใจ เป็นที่สุด
ทำไม คนดีๆ ต้องเสียไป คนจัณไ..ก็ยังอยู่  










ดีใจเถอะครับที่ตอนนี้เราได้อยู่กับคนที่เรารัก
ซึ่งคนบางคนถวิลหามันมาทั้งชีวิต
สุดท้ายก็ไม่เป็นดังหวัง...............





ป้อมยามที่เคยเฮฮา อบอุ่น เป็นกันเอง
บัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นความเงียบเหงา อย่างบอกไม่ถูก  
แม้ไม่ได้เป็นญาติกัน แต่ความผูกพันทำให้เราเป็นมากกว่าคนรู้จัก



ขอให้พี่ไปสู่สุขตินะครับ  ผมเสียใจมากกับเหตุการณ์ครั้งนี้
ของคุณสำหรับทุกอย่าง  จากใจจริงครับ  T_T...

จากคุณ	: Metaltong66
เขียนเมื่อ	: 15 ก.พ. 54 18:56:29