บทสรุป อุทาหรณ์ สอนใจชายที่คิดจะมีกิ๊ก (สุดท้าย คุณต้องเสียคนที่คุณรักที่สุดไป ถึงรู้ว่าเค้าสำคัญกับคุณมากแค่ไหน)
|
 |
จาก เรื่องเดิมของผมที่เคย โพสต์ถามแก้ไขปัญหาชีวิตของผมไป
ผมขอเกริ่นอีกสักครั้งแล้วกัน เพราะ กระทู้มันตกไปแล้ว
จากการที่ผมได้คบกับแฟนมากว่า 8 ปี ไม่เคยมีกุ๊กกิ๊กใดๆ
มาปีที่ 8 ผมก็เที่ยวกลางคืนที่ผับแห่งหนึ่ง แล้วก็ ไปกิ๊กกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า และมีความสัมพันธ์กัน จนช่วงที่แฟนต้องไปเรียนต่อนอก หญิงที่ผมไปกิ๊กด้วยก็มาบอกว่าท้อง
แ้ล้วผมก็ตัดสินใจที่จะไม่เอาเด็กออก
เพราะมันบาป และ ผมก็ไม่รู้ว่า ผมใช่พ่อของเด็กจริงหรือเปล่า
เพราะ ผมก็ขาดการติดต่อกับเค้าไปนานแล้ว แล้วผมก็สืบรู้จากเพื่อนสนิทเค้า ว่ามีอีกคนที่เค้าไปกิ๊กกันอยู่ ช่วงที่ห่างๆกัน ก็ประมาณ 1-2 เดือนได้
ผมเห็นเค้าลำบากแพ้ท้องหนัก แม้รู้ว่าเค้าก็มีอีกคน แต่ก็สงสาร
เลือกที่จะช่วยเค้าก่อน โดยหาที่พัก เปิดร้านอาหารให้เพื่อจะได้มีคนช่วยดูแลเวลาผมทำงาน แล้วก็ให้เค้ามีงานการทำเป็นหลักแหล่งซะที
ผมก็ตั้งใจว่าจะรอน้องคลอดก่อนแล้วตรวจผลพิสูจน์พ่อแม่เด็ก
กะว่า ถ้าใช่ก็จะดูแลน้องเอง ส่วนผู้หญิงนั้น นิสัยใจคอไม่ดี คงแยกทางกัน
เพราะหลังๆ เริ่มมีการขู่ว่าจะเอาเรื่องบอกแฟนผมเอย ขโมยเบอร์โทร
แฟนผมจากมือถือผมไป แล้วเอาไปโทรแล้วแกล้งบอกโทรผิด
เอาข้อมูลแฟน และ เพื่อนเค้าใน Facebook ไป search ค้นหา จะแอดเป็นเพื่อนเอย มันรับไม่ได้จริงๆ(ตอนนี้รู้ซึ้งเลยครับ ว่าแฟนผมมีค่ากับผมมากแค่ไหน ผมไม่น่าทำผิดพลาด ทำผิดต่อเค้าเลย)
ถ้าไม่ใช่ร้านนี้ก็จะยกให้เค้าและน้อง กรณีที่อีกฝ่ายไม่รับผิดชอบ(เค้าก็มีการนัดแนะที่ไปตรวจDNAกันด้วยเหมือนกัน) ผมก็ได้บอกและกล่าวกับเค้าอย่างชัดเจนว่า ที่ผมทำให้มันเป็นเพราะผมห่่วงและสงสารเค้า ไม่ได้เกิดจากรัก เพราะ ผมรัักแฟนผม(แม้้จะทำผิดและอาจจะช้าไปแล้ว)
จนเมื่อน้องคลอด(ผมต้องออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด มาตั้งแต่ฝากครรภ์ จน ผ่าคลอด ซึ่งเค้าก็เลือกที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง)
ผมเองไม่ได้ร่ำรวยอะไร ตั้งแต่เปิดร้าน จนคลอดผมเองก็จ่ายจนเป็นหนี้บัตรเครดิตมากมาย ผมก็ถือซะว่ามันเป็นกรรมของเราที่ก่อไว้ด้วย มันเป็นการชดใช้กรรมไป แม้จะเป็นหนี้มากโข แต่ก็เป็นบทเรียนและเป็นการทำบุญกับคนไป จนแฟนผมก็เริ่มสงสัยเรื่อง ค่าใช้จ่ายของผม ที่มีปัญหา เวลา เค้าขอความช่วยเหลือทางการเงินจากทางผม แล้วผมบอกว่าไม่มี ใช้จ่ายไปหมด
แต่แฟนผมก็เลือกที่จะเข้าใจและเชื่อใจ(รู้สึกตัวเองเลวและแย่มากครับ ตอนนี้ ช่วยคนที่เรารักไม่ได้)
จนน้องคลอดไปตรวจ แล้วผลใกล้ออก ผมก็บอกรายละเอียดการจัดการชีวิตของผมให้กิ๊กฟัง
ว่า ผมเลือกที่จะยกร้านนี้ให้ กรณีที่เด็กไม่ใช่ลูกผมแล้วทางนั้นไม่รับผิดชอบ
แต่ผมจะเดินไปจากชีวิตเค้าไปใช้ชีวิตของผม โดยที่ผมจะบอกกับทางแฟนผมเอง เมื่อถึงเวลา ขอให้ต่างคนต่างอยู่ อย่ายุ่งกับผมอีก ส่วนถ้าใช่ลูกผมจะดูแลเอง ผมกับเค้าก็คงอยู่ร่วมกันไม่ได้ เพราะนิสัยเค้าผมรับไม่ได้จริงๆ ซึ่งตอนนั้นผมก็ต้องบอกความจริงนี้กับแฟนผมโดยทันที ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เค้ารับได้ไม่ได้ยังไง (แม้ผมรู้ว่า เค้ารับไม่ได้แน่ เค้าค่อนข้างเกลียดเรื่องนี้มาก คงเลิกกับผมอยู่แล้ว แต่อยางน้อยขอให้มันเป็นการเลิกกันโดยที่มันมาจากปากผมสารภาพเองดีกว่า) หลังจากนั้นกิ๊กผมก็เริ่มปฏิบัติการ
Add เพื่อนของผม ของแฟนผม ของแฟน แ้ล้วก็เอารูปที่ผมกับเค้าเคยถ่ายร่วมกัน โชว์เป็นรูปประจำตัว จนสุดท้ายแฟนผมก็เห็นเข้า
ก็ถามผม ผมก็บอกสารภาพกับเค้าไปในเรื่องราวต่างๆ
สิ่่งที่เกิดขึ้นคือ เราต้องเลิกกันครับ เค้ารับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น
ผมเข้าใจเค้านะครับว่า เป็นเราเราก็รับไม่ได้ เรื่องใหญ่ขนาดนี้
แล้วหลอกเค้าอยู่นาน เค้าเหมือนคนโง่ที่เชื่อใจ
มันเหมือนสิ่งต่างๆที่ผมช่วยคนอื่น มันกลับมาทำร้ายผมเสียเอง
สิ่งที่ผมพยายามปกป้องไว้ หลังจากทำผิดพลาดไป มันสลายไปต่อหน้า
ผมแทบจะอยากฆ่ากิ๊กผมมาก แต่คิดว่าทำไรไปผมก็ไม่ได้แฟนผมคืนมา
ได้แต่จัดการเรื่องราวต่างๆ เพื่อตัวเองแล้ว ผมคงไม่มาคิดถึงคนอื่นอีกแล้ว
หนี้สินต่างๆที่เกิดขึ้น+เสียคนรักไป มันคงเป็นกรรมผมด้วยแหละ
อยากทำให้มันดีขึ้นแค่ไหน แต่คุณได้ทำผิดพลาดไปแล้ว เวรกรรมตามคุณทันซะก่อน หนีััมันไม่พ้น
เรื่องผลพิสูจน์ ออกมาแล้วครับ ว่า ผมไม่ใช่พ่อเด็ก แต่ทางผู้ชายอีกคนเป็นพ่อเด็ก
ผมพยายามจะคืนดีกับแฟนเก่าผม แต่ก็ยังโดนมารร้ายไปรังควาญ จนเค้ารับไม่ได้ ไม่เอาผมแล้ว อีกจนได้ ผมไม่นึกไม่ฝันว่า เค้าจะชั่วร้ายได้ขนาดนี้
ปากบอกว่าเค้ารักผมไม่อยากเสียผมไป แต่ทำร้ายผมได้ขนาดนี้ มันเลวร้ายมากสำหรับผม
ที่ผมต้องเผชิญปัญหา ทั้งร้าน ทั้งหนี้สิน แฟนทิ้ง ส่วนมารร้ายเหรอ สบายครับ ชายอีกฝั่งรับเลี้ยงบุตร ผมไม่รู้ชายคนนั้นจะเอามารตัวนี้ทำเมียต่อด้วยหรือเปล่า สำหรับผมแล้วผมเกลียดเข้าไส้เลย ข้าวของมันขนออกไปเรียบร้อย
สบายตัว หลังจากทำการแว้งกัดก็เปิดตูดหนีไป
ช่วงนี้มันช่างเป็นช่วงเวลาที่เรียกว่า พังไปทุกๆอย่างเลยครับ
การเงิน ชีวิตพังหมด เรื่องการเงินผมยังพอสู้ไหว เพราะตอนแรกคิดว่าน่าจะมีโอกาสคืนดีกับแฟน อย่างน้อยก็มีพลังให้เราฮึดสู้กลับมาได้ แต่ตอนนี้มันพังไปทั้งสองอย่าง ทำเอาผมท้อแท้ หมดหวังในชีวิตเอามาก เกือบจะคิดสั้นทำไรลงไปแล้ว ดีที่พ่อโทรมาพอดี ท่านให้กำลังใจ ให้สู้ต่อ ให้มองอนาคต ว่าชีวิตยังอีกยาวไกล มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต รับและผ่านมันไปให้ได้ มันจะเป็นบทเรียนและประสบการณ์ที่เราผ่านไปได้จะแกร่งขึ้น ดีว่าเดิมได้
สิ่งที่ทำให้เค้าเสียใจที่สุด คือ การที่ผมหลอกลวงเค้ามาเ้ป็นปีๆ ผมมีคนอื่นในช่วงเวลาที่เค้าก็อยู่ข้างๆผม ประกอบกับจังหวะเค้าไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้ผมเข้ามาดูแลกิ๊กอีก
และผมก็เลวไปมีอะไรกับกิ๊กด้วย มันเลยเป็นสิ่งที่น่าขยะแขยงและไม่น่าให้อภัยครับ
ผมเข้าใจ และท่าทาง กิ๊กคงไม่ยอมจบง่ายๆหรอกครับ ผมคิดว่าบางทีการที่เลิกกันอาจเป็นผลดีบางอย่าง อย่างน้อย เค้าก็อาจจะไม่ต้องมารับรู้อะไรอีกแล้ว ไม่ต้องเจอรังควาญอีกแล้วก็ได้ เค้าดีเกินกว่า ผมจะไปขอให้อภัยในตอนนี้ เพราะเรื่องราวมันยังไม่จบแบบสนิทไว้ ผมจัดการทุกเรื่องราวให้มันจบจริงๆ เกิดยังมีวาสนา ก็คงจะได้คู่กันแหละครับ
อยากให้เป็นอุทาหรณ์ แก่ชายทุกคนที่คิดมีกิ๊กครับ
คุณพร้อมที่จะเสียแฟนคุณไปจริงหรือเปล่า เกิดวันใดวันหนึ่ง
แฟนคุณรู้เข้า จะเกิดอะไรขึ้น คุณพร้อมที่จะแลกกับมันจริงหรือ
ความรู้สึกท้าทาย สนุกนั้น
มันคุ้มค่ากับสิ่งที่คุณจะเสียไปหรือเปล่าครับ
ขอให้เรื่องนี้เป็นประโยชน์กับทุกๆคน ได้ไม่มากก็น้อยนะครับ
อย่าเดินทางผิดแบบผมอีกคนเลย คุณควรจะรู้และเห็นค่าคนที่คุณรักและรักคุณให้มากๆ คิดถึงสิ่งที่จะตามมาให้ดี อย่าทะเลาะ งอนกันไม่จำเป็นกันอีกเลย อย่าคิดมีกิ๊ก เพราะ สุดท้ายแล้ว ถ้าคุณต้องเสียคนที่คุณรักไป แม้คุณอยากได้กลับมาแค่ไหน คุณอาจจะไม่สามารถเรียกคืนกลับมาได้แล้วก็ได้
ขอบคุณคุณพ่อที่โทรมาได้จังหวะไม่ทำให้ผมคิดสั้นทำอะไรโง่ๆลงไป
ขอบคุณทุกคำปรึกษาก่อนหน้านี้นะครับ เรื่องการแก้ปัญหาซึ่งเป็นแนวทางที่ดีและเป็นกำลังใจให้ทำความดี เลือกทางที่ไม่ทำแท้งให้บาป บ้างก็ให้กำลังใจสู้ต่อไป
ขอบคุณชุมชนนี้นี้ให้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ให้ทางสว่างร่วมกัน
สุดท้ายนี้ ผมคงต้องเดินหน้ารับกรรมที่ผมก่อไว้ต่อไป และขอให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์กับ เพื่อนๆ พี่ๆน้องๆนะครับ อย่าได้เดินตกเหวอย่างผมเลย
| จากคุณ |
:
น้องวอก 
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ก.พ. 54 23:38:48
|
|
|
| 
