ค่อยๆถอยห่าง...ทำแบบนี้ดีไหมคะ
|
 |
จากกระทู้เก่าที่เราตั้งไว้ เราก็ได้ข้อคิดอะไรมากขึ้น
หลังจากที่เราวางเฉยกับเค้า เค้าก็เข้ามาเอาใจเรามากขึ้น แต่นิสัยเค้าก็ยังคงเป็น
เหมือนเดิม ไม่ยอมเปลี่ยน เราจึงตัดสินใจถอยออกมาค่ะ เพราะไม่ไหวแล้วจริงๆ
เสียน้ำตามามากกับผู้ชายคนนี้ เมื่่อคืน เราเลยตัดสินใจ บอกเลิกเค้าเป็นนัยๆ
โดยใช้เรื่องที่ เราต้องไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดประมาณสามเดือนเพื่อดูแลญาติ
ผู้ใหญ่ที่ท่านกำลังป่วย เราคงต้องห่างจากเค้า แล้วเค้าก็ถามกลับว่า แล้วจะกลับ
มาเมื่อไหร่ เราตอบ ก็ยังไม่รู้ อาจจะจนกว่าท่านจะหายดี
เค้าก็ทำเสียงเศร้าๆ แล้วก็บอกว่า ง่วงแล้ว เค้าจะไปนอนแล้ว แค่นี้ก่อน
นะ แล้วสักพักตอนตีหนึ่งเค้าก็โทรกลับมาว่า ไม่อยากให้เราไป เค้ารู้ถ้าเราไปเรา
ต้องเลิกกับเค้า เค้ากลัวเราจะหายไป เค้าบอกเค้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เราอยู่กับ
เค้า แต่เราบอกไม่ได้แล้ว เราเลยพูดตรงๆไปกับเค้าว่า เราอดทนมามากพอแล้ว
ถึงเวลาที่เค้าต้องอดทนบ้าง ตัดใจจากเราซะ อยู่คนเดียวให้ได้นะ ดูแลตัวเองดีๆ
แล้วเค้าก็ร้องไห้ออกมา บอกว่า เค้าทำไม่ได้ ตัดใจไม่ได้ และไม่มีวันจะทำ อย่า
ไปจากเค้า เค้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เราเป็นเหมือนเดิม
เราให้โอกาสเค้ามาหลายครั้งแล้ว คราวนี้เป็นครั้งที่เราเอาจริงที่สุด เราเสีย
ใจค่ะที่ต้องทำแบบนี้ แต่เราไม่ไหวแล้ว หัวใจเราบอบช้ำมามาก เราอยากพักใจ
บ้าง เราก็เจ็บค่ะที่ทำแบบนี้ เราก็รู้ว่าเค้าเจ็บ ตอนเช้าเค้าโทรมา เหมือนว่าเค้า
ไม่ได้นอนทั้งคืน เค้าบอกว่าเค้าจะไม่ยอม และไม่หยุดแค่นี้ เค้าจะไม่ให้เราไป
เค้าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเรา แล้วเราควรทำอะไรต่อไปดีคะ อีกไม่กี่วันเราจะไปต่าง
จังหวัดแล้ว ตอนนี้เราเจ็บปวดมาก ใจนึงก็สงสารเค้า อีกใจนึงเราก็เฉยชาซะแล้ว
แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 11:08:49
| จากคุณ |
:
ชมพู่ผลกลมๆ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 มี.ค. 54 10:55:43
|
|
|
| 
ขออนุญาตลง link กระทู้เก่าให้นะคะ
