+*~*อย่า........ถ้าอยากรักเป็น*~*+

เคยสังเกตุตัวเองบ้างไหมว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง

ก็รู้....ชีวิตของคนเราย่อมเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

เพราะความแน่นอนคือความไม่แน่นอน

วันนี้รักกันอยู่ดีๆ...พรุ่งนี้อาจเปลี่ยนไปชอบใครก็ได้

แต่แม้ว่าจะรู้และเข้าใจ ก็เหมือนยังทำใจไม่ได้

เวลาที่เจออะไรหนักๆ ก็ต้องเสียใจ ร้องไห้เป็นธรรมดา

แม้จะเจอเรื่องเดิมๆซ้ำๆ มันก็ไม่เคยชินสักที

แต่สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

กาลเวลาไม่เคยเปลี่ยนแปลงสิ่งใด

มีเพียงใจคน ที่ผันแปรไปตามสมการในแต่ละวัน

"วันนี้รักมากกว่าเมื่อวาน พรุ่งนี้รักมากกว่าวันนี้ มะรืนรักมากกว่าพรุ่งนี้ มะเรื่องรักมากกว่ามะรืน"

อาจเปลี่ยน

"วันนี้คิดถึงมากกว่าเมื่อวาน พรุ่งนี้โกรธมากกว่าวันนี้ มะรืนเย็นชามากกว่าพรุ่งนี้ มะเรื่องน้อยใจมากกว่ามะรืน"

หากอยากได้สิ่งใด จงมอบสิ่งนั้นให้ผู้อื่น โลกใบนี้ก็คงจะมีแต่เรื่องดีๆให้กันตลอดเวลา

แต่บางครั้งก็ต้องดูด้วยว่าเขาอยากได้เหมือนกับเราหรือไม่

เพราะไม่อย่างนั้น ช่อดอกไม้ที่ส่งให้ไปเมื่อวาน อาจกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เราต้องจากลา

สวัสดี ขอบคุณ ขอโทษ

หัดใช้ในชีวิตบ่อยๆ พูดให้มากๆ

เป็นผู้ให้มากกว่าเป็นผู้รับ

อย่าให้จนไม่เหลืออะไรจะให้

อย่ารับจนไม่มีที่จะเก็บ

อย่าไล่เพียงเพราะไม่อยากเจอหน้า

อย่าสงสารเพียงเพราะไม่ค่อยได้เจอ

อย่าคิดแทนคนอื่นว่าเขาจะเป็นอย่างนั้น

อย่าบอกว่ารัก ถ้าไม่ได้มาจากใจ

อย่าคบเพียงเพราะว่าอยากได้หน้า

อย่าเย็นชาเวลาที่ไม่ได้ดั่งใจ

อย่าพูดถ้าหากว่ามันมาจากการใช้อารมณ์

แต่พอนึกอยากดี ก็หันกลับมาเอาใจใส่

คำขอดทษที่มาบ่อยๆมันก็ดูไม่มีค่า

แต่อย่ามาเพราะว่ามันทับถมจนเก็บไม่ไหว

อย่าให้ถ้าคิดจะทวงคืน

อย่ามาทำเป็นลืมถ้าไม่คิดจะให้ตั้งแต่แรก

อย่าปากหวานเหมือนใบมีดอาบน้ำผึ้ง

อย่าหน้าบึ้งเพียงเพราะว่าเราไม่ได้ตั้งใจ

อย่าเชือดเฉือนด้วยคำพูด

อย่าทำเป็นลืมเลือนเวลาที่ตัวเองทำผิดพลาด

อย่าไปโดยไม่บอก อย่าออกโดยไม่ได้ลา

อย่าหลอกว่าจะทำตัวใหม่ถ้าทำไม่ได้

อย่าถามหาเพียงเพราะอยากใช้ประโยชน์

อย่าคิดโทษคนอื่นถ้าตัวเองยังทำตัวให้ดีไม่ได้

อย่าลืมว่าตัวเองเป็นใคร อย่ามาทำเป็นใส่ใจ เป็นห่วงเป็นใย แค่บางเวลาที่เธอต้องการ

อย่างอนเพียงเพราะว่าเขาไม่พร้อม

อย่าทำเป็นเก่ง ถ้ายังขาดเขาไม่ได้

อย่าไปเพราะว่าเราคิดถึง แต่จงไปเพราะเขาคิดถึง

อย่าเรียกร้องให้เขาเป็นคนเดิม เพราะคนเดิมที่เห็นอาจเป็นคนที่ตอนนั้นอารมณ์ดีๆอยู่ก็ได้

อย่าน้อยใจว่าทำไมเขาไม่แคร์ เขาอาจกำลังย่ำแย่เรื่องใดๆอยู่ก็ได้

อย่าถามว่ารักไหมทุกวัน เพราะถึงแม้พูดว่ารัก แต่ในใจอาจจะไม่ใช่ก็ได้

อย่าเรียกร้องให้เขาอารมณ์ดี ถ้าตัวเองยังไปเติมไฟใส่เขาดยู่ได้

อย่าพูดถ้าจะทำให้เขาโกรธ จงเก็บคำพูดไว้เตือนใจตัวเองให้ได้

อย่าหวังให้เป็นสิ่งที่เราชอบ อย่าเคยชินถ้าเขาทำอะไรดีๆให้ จนทำอะไรเองไม่ได้

อย่าเอาเขาไปเหรียบเทียบคนอื่น ถ้าตัวเองยังทำให้ดีในสายตาเขาไม่ได้

อย่าเก็บเรื่องเก่าๆมาคิด เพราะสิ่งที่ไม่ดีมันจะบั่นทอนสิ่งดีๆในอนาคตได้

อย่าลืมเรื่องที่เขาทำร้ายๆ แต่อย่าเอามาเป็นเรื่องใหญ่ทำลายทุกอย่างได้

อย่าเอาเวลาไปให้เขามาก เพราะความเป็นตัวเองอาจจะไม่เหลือ

อย่าทนเพราะคำว่ารัก เพราะสุดท้ายแล้วเมื่อไม่รัก เขาก็ไม่ทนกับเรา

อย่ายอมเพราะคิดว่าไม่เป็นไร เพราะมันเป็นสิ่งที่ทำให้เขาเคยชินและละเลยใส่ใจความรู้สึกเรา

อย่าใจอ่อนเพราะว่าเราต้องการเขา เพราบางทีการกลับไปหาเขา เขาก็อาจจะไม่ได้ต้องการก็ได้

อย่าให้เรื่องดีๆหลอกตาทำร้ายความรู้สึกเรา เพราะสุดท้ายคนที่ไม่ดี ยังไงมันก็คือคนไม่ดีอยู่วันยังค่ำ

แม้เขาจะมีเรื่องดีๆให้เราสุขใจบ้าง แต่ถ้ามาพร้อมน้ำตาภายหลัง ยังไงก็ชดเชยกันไม่ได้

อย่าร้องไห้เพนราะคิดว่าเขาจะสงสาร เพราะเมื่อเราไม่ได้เสียใจ เขาก็หลับมาทำร้ายเราอีกได้

อย่าตามใจตัวเองมากไปนัก หัดยับนั้งชั่งใจ สะกดอารมณ์ไว้

เพราะไม่อย่างนั้นหากวันข้างหน้า หากเจอกบรื่องไม่คาดฝัน

จะไม่มีเรี่ยวแรงจะต่อสู้และลุกขึ้นยืนได้เอง

ไม่มีใครที่ไม่ดีพอใ้ห้รัก ขึ้นอยู่กับว่าเราไม่เคยพอเองหรือเปล่า

เพราะทุกอย่างมีตรงข้ามกัน มีรักมันก็ต้องมีโกรธกันบ้าง

มีกอดกันมันก็อาจจะมีผลัก มีคิดถึงมันก็ต้องมีอยากห่างกันบ้าง

เพราะถ้าหากเราไปกะเกณฑ์มห้คนนั้นได้ดังใจเรา

สุดท้ายเขาไม่เป็นอย่างใจ คนที่ต้องทรมารก็คือเราเอง

หากรักแล้วมีความสุขกับการได้พบเจอเรื่องเหล่านี้บ้าง ก็แสดงว่ารักเป็น

เพราะความรักคือความไม่สิ้นสุด คือการเรียนรู้กันและกันตลอดเวลา

ยอมรับกันมันให้ได้ อภัยให้ได้ แล้วคุณจะ"รักเป็น"

จากคุณ	: DoraeNOON
เขียนเมื่อ	: 20 เม.ย. 54 17:03:08