ความคิดเห็นที่ 1 ขออนุญาตเอาที่ตัวเองเขียนไว้มาก่อนให้สามีมาลงเพื่อย่นเวลา นับย้อนไปเมื่อสองปีก่อน วันที่เจ้านายส่งไปทำงานบราซิล บราซิลไม่รู้เป็นไง เป็นประเทศแบบที่ข้าต้องมาให้ได้ ตั้งแต่สมัยเรียนอเมริกา แบบรูปปั้นพระเยซูบนภูเขา  มันเป็นอะไรที่เท่มากๆๆๆๆๆ (วุงเต่าก้อมี -_-") แต่ตอนนั้นเช็คค่าตั๋วจากเมกาไปบราซิลแล้วแพงมาก เรามันก้อนร.โท รายได้จากทีสิสก้อแค่พอช้อปปิ้งกะกินหนมไปเดือนๆ จะไปทริปไกลๆก้อต้องขอป๊าม๊า ครั้นอยู่เมกาบอกป๊าม๊าจะไปบราซิลก้อใช่เรื่อง ก้อเลยเป็นอันต้องเป็นทริปในฝันต่อไป จนมาเข้าทำงานบริษัทชลัมเนี่ยแหละ มีเพื่อนซี้เป็นคนบราซิลตอนไปเทรนที่ฝรั่งเศส ก้อแบบมันต้องใช่แน่ๆ ประเทศนี้ เพื่อนๆก้อนิสัยดี เฮฮาปาร์ตี้ นัดแนะว่าจะต้องเจอกันอีกให้ได้ มันก้อบอกมันจะมาฮันนีมูนไทยนา แต่พอต่างคนต่างเชคค่าตั๋วเปงแสนก้อเอ่อ.....ข้ารักเอ็งนะ แต่จ่ายไม่ไหวแพงจัง ก้อได้แต่นั่งฝังใจว่าอยากไป เดี๋ยวลาออกแล้วไปชิวอเมริกาใต้สักพักค่อยเริ่มงานใหม่แล้วกัน นั่งคำนวณว่าไปไงดี เริ่มเดินทางไง ไปทำไรบ้าง จนเริ่มมีการขอบอสแสนดีลาออก....ก้อไม่ให้ออกนา แต่ถามว่าออกไปจะทำไร เราก้อบอกว่าไม่รู้ทำไรแต่รู้ว่าจะไปเที่ยวบราซิล บอสบอกเอองั้นไม่ต้องออก เด่วให้ไปทำที่บราซิล เออดีเว้ย... คิดว่างั้นเด่วจบจ้อปบราซิลค่อยออกแล้วกัน ไปสักสองสามเดือน แต่จากที่ไปเหยียบวันแรกที่ริโอ คนมันพูดอังกฤษได้น้อยมาก แล้วหน้าเอเชียแบบเรานี่ก้อนา เป็นที่แปลกตามาก ก้อมองสิครับมองกันเข้าไป ทำงานบนริกปกติเป็นผญ คนเดียวก้อแปลกแล้วดันเป็นคนไทย ไม่เคยคิดว่าเราต้องมองคนแบบมองผ่านเค้าไปเลย เค้าไม่มีตัวตนมาก่อน คือไม่อยากสบตาเค้าตรงๆ กลายเป็นว่าความเหงาเข้ามาแทนที่ เพราะทำงานไม่มีเวลาเที่ยวช่วงแรกๆ บ้านเมืองมันก้ออันตราย คนมันก้อมองเราขนาดนี้ จะออกไปเดินคนเดียวก้อเลยไม่ทำ หมกตัวเล่นเนทในโรงแรมแทน เจอเพื่อนเก่าบ้าง อะไรบ้าง แต่ก้อเหมือนช่วงนั้นชีวิตมันดันโฟกัสเรื่องความรักมากไป อารมณ์จะมาเอนจอยบราซิลเลยไม่มีมาก เพื่อนนิสัยคลิ้กๆก้อไม่เจอ เพื่อนที่สนิทก้ออยู่บนแท่นบ้าง หยุดอยู่บ้าง เฮ้อ... ชีวิตทำงานในบราซิลเป็นไปเรื่อยๆ โชคดีว่าก่อนไปแท่น มาเจ๊อะฝรั่งคนนึงบริษัทตัวแทนลูกค้า ปกติลูกค้าจะจ้างบริษัทนี้มาดูอุปกรณ์บริษัทเราที่เบส เรามันก้อพวกชุดหมีมีธงชาติไทย แบบว่ารำคาญคนมาถามว่ามาจากไหน ติดธงชาติไทยก้อจะได้ไม่ต้องคอยตอบ...... แต่วันนั้นก้อยุ๊งยุ่งกับเรื่องจะรีบเก็บของไปริโอ เพราะเราต้องขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปแท่นจากริโอ จากเมืองที่เราอยู่ไปริโอใช้เวลาสามชั่วโมง เจ้านายรีบเร่งให้เก็บของไปริโอทันใด เราวิ่งวุ่นไปมาในเบส ฝรั่งคนนี้เห็นธงชาติไทยบนเสื้อเราก้อเรียกเราไว้ พี่แกมาหลอกว่ามีเพื่อนคนไทยในบริษัทไม่มีเพื่อนเลยช่วยเป็นเพื่อนเค้าหน่อย เราก้อหลงเชื่อบอกมาเป็นเพื่อนกับพวกชลัมก้อได้ ให้เบอร์มือถือที่จำผิดไป กะอีแมว ตอนนั้นรีบๆเลยเขียนเบอร์มือถือผิด ยังดีที่อีแมวถูก (สามีมาบอกทีหลังว่าตอนที่เพื่อนเขายื่นกระดาษทีมีเบอร์เราและอีเมล เขาบอกว่าเค้าเป็นอเมริกันแต่เจอเมียคนบราซิลปัจจุบันที่หลุยเซียน่า และตอนนี้สิ่งนี้กำลังจะเกิดกับเธอแล้วยื่นกระดาษใบนั้นให้) คืนนั้นที่ริโอก้อเชคเมลเล่นก้อมีเมลหนุ่มไทยคนนี้แหละเมลมาว่าโทรไปไม่ได้ ให้เบอร์เรามาแทน แล้วก้อแลกเฟสบุ้คกันมั้ง พอเข้าไปเชคเฟสบุคแล้วแบบฮามาก เค้าคืิอหนุ่มไทยที่ยัยเพื่อนซี้เราที่ทำงานชลัมกันมาตั้งแต่วุงเต่าเวียดนามพูดถึง เพราะเพื่อนเราไปโลนที่ลาบวนมาเลเซีย เจอเค้าไปดูงานที่นู่น ก้อพูดอยู่นั่นพี่คนนี้น่ารัก แล้วก้อเห็นสองคนนี้คุยกันในเฟสบุคบ่อยๆ เราก้อเลยคิดว่าอ้อ คนนี้หม้อเพื่อนชั้นแน่ๆ แต่ต้องมีมารยาทก้อทักทายในเฟสบุคแชทกัน แต่หน้าตาเจ้าหนุ่มคนนี้ กะรูปเฟสบุคเราว่าเหมือนเจ้าชูู้ ตอนนั้นพึ่งเขียนจดหมายบอกเลิกแฟนเก่า ยังเสียใจมากและไม่มีอารมณ์คุยกับหนุ่ม ยิ่งดูเจ้าชู้แล้วคนไทยอีกยิ่งกลัวกว่าเดิม แต่คิดว่าเค้าจีบเพื่อนเราคงไม่มีไร เลยไม่ได้คิดไร จากที่คุยกันทางโทรศัพท์หลังจากนั้น.... ได้ความว่า....ถ้าเรากลับจากจ้อปนี้กลับเมืองเราจะนัดกินข้าวกัน แต่บอกตรงๆว่าไม่ได้คิดจะโทรหาเลย เพราะว่าเกลียดผู้ชาย ยิ่งเจ้าชู้ไม่อยากเจอ ว่าจะแอบชิ่งๆ เนียนๆไม่บอกว่ากลับมาแล้ว ช่วงที่เราอยู่บนแท่น ยังมีเรื่องคาราคาซังกับแฟนอยู่ แฟนที่มาขอเป็นแฟนก็บอกจะสู้เพื่อระยะทาง จะทำทุกอย่าง พอเป็นแฟนกันก็ดูรักกันดี แต่พอห่างกัน โทรศัพท์ไม่แม้แต่จะโทรมา อยู่ไปก้อมีแต่เจ็บ เขียนจดหมายบอกเลิกยาวเป็นหางว่าว ส่งจากริโอไปนิวยอร์ก เขียนไปร้องไห้ไป รักนะ แต่ไม่อยากทนมันเหนื่อย แต่พอบอกบอกเลิกเสร็จ มานั่งคิดว่าแล้วไม่มีเลยเจ็บกว่าป่าว อกหักตอนอายุย่างเข้า 30 ไม่ใช่เรื่องสนุก แล้วยิ่งมีแฟนมากี่คนแล้ว จนถึงขั้นปลงว่า พอเห้อออออออ อยู่เป็นโสดดีกว่า ขึ้นคานก้อได้วะ แต่ใจมันก็แบบพะวงหรือเราไปชอโทษดี มีดีกว่าไม่มี แต่กลายเป็นตอนอยู่แท่นมีจดหมายมาจากเค้าแบบ เออ จริงๆก็คิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ แป่ว วันนั้นเป็นวันที่เรากลับจากแท่นวันแรก นั่งรถ 3 ชม.กลับจากริโอ ร้องไห้มาตลอดทาง โดนกลับมาก่อนเพราะที่ช้อปเป้อว่าง แพลนปาร์ตี้กับเพื่อนในทีมเลยอด อารมณ์์เลยเศร้าเพื่อนก็อยู่บนแท่นกัน ก้อแบบไม่ไหวแหละไม่อยากหมกตัวอยู่โรงแรม โทรหาเจ้าหนุ่มคนนั้นแล้วกันไหนๆก้อคนไทยเหมือนกัน น่าจะคุยกันรู้เรื่องสุดตอนนี้ ประโยคแรกที่ฝ่ายชายรับแล้วได้ยินจากเรา....กินเหล้าเป็นป่ะ กินเหล้ากัน...... แมนโคดๆๆๆอ่าเรา ห้าๆ มั่นใจว่าฝ่ายชายมั่นใจร้อยเปอร์เซน ยัยนี้ไม่มาจีบเราเช่นกัน นัดเจอกันตอนเย็น พอดีว่าได้ถัง ซีเนียร์เราจากเวียดนามโทรมาชวนกินข้าว อารมณ์นั้นก้อแบบอยากระบายกะคนไทยอ่า คือถังเป็นซีเนียร์ที่เรานับถือ แต่ก็งอนคุยเรื่องส่วนตัวกะมันมักโดนมันไม่แคร์ เหมือนคุยได้แต่เรื่องทั่วๆไป ก้อเลยบอกเออไปกินข้าวกะคนไทยนา มันห่วงเราเหมือนพ่อเลย บอกระวังตัวนา โทรบอกมันด้วยนาถ้าถึงร้าน ไม่มีคนมาส่งมันไปรับนา....อารมณ์นั้นแบบอยากร้องไห้ มีคนเป็นห่วงน่าร้ากกก พอหนุ่มคนนั้นโทรมาบอกว่ารอข้างล่างแล้ว เราก้อลงมาแล้วแบบอารมณ์นั้นเดินผ่านเค้าเฉย ครั้งแรกที่เจอนี่แบบไม่คิดว่าสูงไง คือเกิดมาไม่เคยเจอผู้ชายไทยสูง เค้าแตะไหล่เราแล้วโน้มตัวแบบสุภาพว่าไปไหน..... เราก้องงเว้ยเฮ้ย....อ้าววววไมสูงจัง ตัวเบ้อเริ่ม 190??? แถมสุภาพอีก ภาพที่เคยคิดจากรูปเฟสบุคนี่นึกว่าจะแบบผอม แก่นๆ แบบพวกเด็กแว้น ห้าๆๆ ถ้าเป็นสมัยสาวๆน่าจะชอบได้นา ก้ออาตี๋ ขาว สุภาพ สูงอีก แต่บอกแล้วอารมณ์นั้น จิดไม่ปกติ กินเหล้าเหอะ....ห้่าๆๆ ผู้ชายไรไม่รู้เอาเพื่อนชายมาด้วย เค้ามีแต่ผู้หญิงเอาเพื่อนมาด้วย อารมณ์นั้นแบบเฮ้ย ไม่ได้จะมาจับเธอ จะจีบเธอจะเอาเพื่อนมาทำไม จะขอระบายภาษาไทย อยากมีคนระบายยยยยยย ปรากฎเพื่อนคนนั้นคือเคียน หนุ่มเวียดนาม เราก้อเฮ้ย งั้นเราเอาถังมาด้วยจิ ถังคงดีใจเจอเพื่อนคนชาติเดียวกัน แล้วจากวันนั้นชีวิตเรากับถังก้อแฮปปี้มากเจอคนชาติเดียวกัน คืนนั้นก้อเม้าท์กันนานมาก เม้าสัพเพเหระ เราก้อระบายหมดทุกเรื่อง เล่าเรื่องแฟนเก่าละเอียดยิบ เรื่องงาน เรื่องทุกอย่าง แอบประทับใจหนุ่มไทยตรงที่เรียนออสมาแต่เด็ก ไม่รู้ดิ เราว่าคนเรียนนอกความคิดความอ่านมันไม่ไทยจ๋าเกินไป คือมันก้อคงมีดีและไม่ดี แต่เรารู้สึกว่าเค้าเป็นคนที่มีส่วนผสมที่ดี และที่ชอบมากคือเป็นเด็กสปอร์ตคลับเหมือนกัน คือหามานานมากกกกก แม้แต่เพื่อนยังไม่ค่อยมีเลย แล้วเราชอบเล่นออกกำลังกาย มีคนเหมือนกันมันดูไปกันได้ดี ต่อให้ไม่ได้คิดอะไรเชิงชู้สาว แต่มีเพื่อนคนนึงไปเล่นกีฬาด้วยกันก็แฮปปี้แล้ว แต่ตอนนั้นเข้าใจว่าเขาเป็นคนชอบลุยๆๆ แล้วเราก็ชอบมากเดินเขาเที่ยวลุย (จริงๆไม่ใช่ อันนี้คิดผิด ขี้ร้อนมาก เดินเขาอย่าได้ชวน) ไม่รู้ดิ ไม่เคยเจอใครแล้วคุยถูกคอจนแบบเว้ยเฮ้ย อะไรนี่ ฟ้ากลั่นแกล้งมาเจอตอนไม่อยากเจอ คือถ้าเจอก่อนหน้านี้ที่ไม่ใช่พึ่งอกหัก คงแอบชอบไปนิดๆๆ แต่กลายเป็นว่าไม่อยากมีแฟนคนไทยมานานมาก เพราะกลัวเจ้าชู้(กลัวตัวเองหรือกลัวผู้ชายไม่แน่ใจ) แล้วก้อไม่อยากมีแฟนอีกเลย เพราะเบื่อรักระยะทาง นี่พี่แกอยู่บราซิล และเป็นคนไทย เข้ากฎสองข้อที่ว่าเลิกกันง่ายมาก ตัดไฟแต่ต้นลมไม่คิดอะไร และอย่าที่จะคิด คงเข้าใจเวลาอกหักจิดใจจะแปรปรวนง่าย แต่อายุขนาดนี้แล้วเมื่อบอกว่าไม่คือไม่ แต่ตอนนั้นก้อแค่คิดว่าตลกดีมาเจอคนดีๆไรตอนนี้ แต่ไม่ได้คิดไรเลย คิดว่าดีจังมีเพื่อนคนไทยในบราซิลด้วย ปล คอกเทลที่ไม่ควรพลาดในบราซิล Caipirinha = เหล้าจากอ้อยผสมมะนาวน้ำตาล อารมณ์ Mojito เม็กซิกัน แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:25:07 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 05:48:12

ความคิดเห็นที่ 2 เกาะรอ จากคุณ : น้ำชาใบเตย เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 05:48:14

ความคิดเห็นที่ 3 จากห้องสีลม  ตามมาอ่านที่สยามสแควร์ค่ะ จากคุณ : สุภาพสตรี เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 05:48:49

ความคิดเห็นที่ 4 สามีกลับมาแล้วเดี๋ยวต้องเดินทางจากริโอกลับบ้านคะ อีกสี่ชม.มาต่อนะคะ จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 06:08:53

ความคิดเห็นที่ 5 แอบไปดูในบล๊อคของพี่มาค่ะ แหะๆ น่ารักม๊ากมาก ชอบงานแต่งของพี่มากเลยค่ะ จะเก็บไว้เป็นไอเดียค่ะ ^^ จากคุณ : aimeramm เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 07:51:43

ความคิดเห็นที่ 6 ปูเสื้อรอค๊าบบบบ จากคุณ : Yoshisaki เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 07:57:04

ความคิดเห็นที่ 7 รออ่านอยู่นะคะ ชอบมากๆ จากคุณ : กระแตโต้คลื่น เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 08:30:03

ความคิดเห็นที่ 8 จากคืนแรกที่ได้เจอกันก้อเจอกันทางเฟสบุ้คบ้าง เมสเสจบ้าง นี่ถ้าไม่มีเฟสบุคจะกล้าสนิทกันขนาดนี้ไหมก็ไม่รู้เหมือนกัน พอแลกเฟสบุคกันนี่เหมือนแลกเรซูเม่กันเลยเนอะ แต่ก้อไม่ได้แบบจีบกันไร แต่แค่เป็นคนไทยในบราซิลเหมือนกัน มั้ง!! คือต่่างคนต่างต้องทำงาน เท่าที่เราจำได้เนี่ย ตอนนั้นเรามีเรื่องแฟนเก่าเยอะ จริงๆถ้าไม่มีเรื่องเค้าก้ออาจจะไม่ได้คุยกับเขาเยอะก้อได้ จำได้ว่าวันนั้นร้องไห้ในเบส เพราะเหมือนมีข่าวลือว่าแฟนเก่าเรามีกิ๊กตอนคบเรา คือเลิกกันแบบเข้ากันไม่ได้มันก้อโอเค แต่จากกันแบบโดนหลอกนี่โง่เกิ๊น เหมือนเราดูคนไม่เป็น รับไม่ได้เลยเศร้าซ้า อยู่กันคนละซีกโลกปกติเพื่อนซี้นี่ไม่โทรหานะคะ มันงก นี่มันโทรมาน่ารักมาก แล้วก้อบิง เพื่อนคนจีนแก๊งชลัมเดียวกันช่วงอยู่พม่า ก้อโทรมาจากคาซักสถาน บิงพูดคำนึงว่าช่างมัน เชื่อมันเถอะว่าเราต้องจะได้เจอคนที่ดีกว่า..... ตอนนั้นเรายังแอบคิดจะมีหร้อ...ที่เจอมาช่วงหลังมีแต่ปริมาณจริงๆ แต่ก้อแบบอารมณ์เซ็งมั้งสองวันให้หลังที่เจอหนุ่มคนไทยก้อคือวันเสาร์ แล้ววันเสาร์ทำงานครึ่งวัน กลับมาโรงแรมก้อเบื่อ อยากกินอะไรอร่อยๆ ก้อเลยโทรหาเจ้าถิ่นชวนกินข้าวกลางวันกัน (ไม่คิดไรเลยน้องจากกินข้าวแก้เซ็ง) ไปนั่งดื่ม Caipirinha ริมหาด กะไก่ทอด แล้วเขานี่ฟังเราเล่าเรื่องส่วนตัว ตั้งแต่มุมมองเรื่องครอบครัว งาน ความรัก การใช้ชีวิต ล่อไปสองชั่วโมงเลย ก้อฟังเรื่องเขาด้วยแหละ ว่าเค้าเป็นอย่างไร เป็นคนอย่างไร มันแปลกดีที่คนสองคนที่พึ่งรู้จักกันคุยกันได้มากมายเพียงนี้ แต่เรื่องของเรื่องก้อคือ mutual friend ในเฟสบุค ของพี่ชายเราคือ ญาติเขา แล้วญาติคนนี้เป็นแฟนเก่าเพื่อนพี่ชายเรา คือโลกกลมมาก เพราะญาติคนนี้กลายเป็นเพื่อนซี้พี่ชาย และเป็นคนที่ม๊าเราชอบมาก เห็นกันมาหลายปี ความไว้วางใจต่อผู้ชายคนนี้เลยมากขึ้น ก้อรู้สึกว่าเป็นคนที่ดูอบอุ่นดี ตัวใหญ่ๆ แถมรับฟังเราตลอด ไม่รู้ถ้าเราสองคนเจอกันที่กรุงเทพ เราจะมีเวลาฟังกันขนาดนี้ไหม มันคงมีคนอื่นมากมาย วุ่นวาย เต็มไปหมด และเราสองคนก้ออาจไม่เจอกันก้อได้ ที่แปลกคือเราสองคนเคยเรียนเมืองจีนเหมือนกัน แต่เขาเรียนหลังเรา ช่วงเวลาเราสองคนตลกมาก ช่วงตั้งแต่เด็กยันจบตรี เขาอยู่ออสเตรเลีย เราอยู่ไทย พอเราไปเรียนจีนสองปี เขามาทำงานเมืองไทยสามปี พอเราไปเรียนโทเมกาสองปี เขาไปเรียนจีนสองปี พอเราทำงานชลัม เดินทางเต็มไปหมด เขาไปอยู่บราซิล สุดท้ายกว่าจะได้อยู่ประเทศเดียวกัน เจอกันเลยเป็นบราซิล ตอนเจอยังคิดว่าเอ๊ะนี่เค้าเรียกบุพเพป่าว เนื้อคู่หรอ ไม่หรอก งี่เง่าไม่มีหรอก ก้อยังคงไม่ได้คิดไรเหมือนเคย แบบเข็ดความรักรู้สึกเป็นเพื่อนสบายใจดี พอกินข้าวเสด เขาก้อบอกแถวบ้านมีร้านนวด จะชวนไปนวด แต่ให้แว่บไปออฟฟิศเอานามบัตรก่อน ได้เจอเคียน เจอโอดี้ ก้อเฮฮาดีนา สุดท้ายร้านนวดปิด ก้อเลยไปนั่งเล่นเกมกันแทน เล่นเกมพวกต่อยๆกัน หญิงแมนๆ แบบเราชนะเขากระจาย ตอนนั้นยังแบบเฮ้ย เราเก่งฟ่ะ แต่ไม่รู้ตั้งแต่แต่งงานกันมายังไม่เคยชนะเกมไรเขาเลย ห้าๆๆ อาจจะเพราะตอนนั้นแกล้งแพ้ป่าวเนี่ย จากนั้นก้อมีแพลนว่าเราจะไปงาน expat party กัน ตอนแรกก้อคิดว่าจะเป็นแบบ clubbing ไฉนกลายเป็นปาร์ตี้คนแก่ไปได้ไม่รู้ ค่าเข้าดันแพงเสียอีก แต่เขายังออกให้ค่าเข้าให้เราอีก เราก้อแบบแอบคิดไรกะเราป่ะนี่ !!! 555+ คืนนั้นก้อได้ดูคุงป้าคุงลุงออกลีลาแซมบ้ากันเมามันส์มาก อย่างน้อยก้อได้รู้ว่าคนที่นี่มีดนตรีในหัวใจจริงๆ วันนี้เราก้อแพลนทริปกันว่าวันถัดมาเราจะไปเที่ยว Buzio กัน ปล รูปที่เห็นเป็นชนมบราซิลที่ไม่มีความอร่อยเลย หวานอย่างเดียว แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:26:52 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 09:33:06

ความคิดเห็นที่ 9 อร๊าย ขาดตอน รอค่ะรอ อิอิ ปล..ขนมน่ากิน อิอิ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 09:42:03 จากคุณ : meBLUE (meBLUE) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 09:38:40

ความคิดเห็นที่ 10 จากที่เจ้าถิ่นชวนบวกกับเราขอร้องพาไปเที่ยวหน่อย ก้อตกลงกันว่าจะไป Buzio กัน เมืองตากอากาศที่ห่างจาก Macae ราวๆชม.กว่า คนจากริโอก้อมาที่นี่กัน ระยะทางก้อครึ่งๆ เรียกว่าอยู่ระหว่าง Rio กับ Macae เราชอบเมืองนี้นา มันชิวมาก มีถนนช้อปปิ้งน่ารักๆ มีหาดหลายๆแบบ  คือมีความชิวในแบบบราซิล.... ทริปนี้มากันสี่คน เขา เรา ถัง และก้อโอดี้ ทำงานมาเหนื่อย ทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจ มาเที่ยวสวยๆแบบนี้แบบดีมากๆๆ จริงๆมันก้อมีอยู่่หลายหาดอยู่แต่พวกเราก้อมาหาดที่แบบคนเยอะได้ใจมาก มาประเทศนี้แล้วก้อเห็นการใส่บิกินี่ตัวจิ๋วเป็นเรื่องปกติ  อ้วน ผอม ดำ ขาว เหี่ยว แห้ง ก้อใส่กันได้หมด เป็นประเทศที่แบบเข้าใจหาความสุขให้ตัวเองจริงๆ ไม่แคร์ไรดี ถ้าเป็นเมืองไทยใส่บิกินี่แบบนี้ โชว์พุงหลามๆ คงมีคนรีบหาไรคลุมให้ ห้าๆ แต่เราก้อไม่ได้ไปใส่กับเค้าเพราะมันมีแต่หนุ่มเอเชียทริปนี้ ยางอายเรายังพอมี แหะๆ คุงป้าเอา หอยนางรมมาขาย หอยนางรมสดๆ อร่อยนักเชียว ไม่แพงด้วยนา ไม่เกินร้อยบาทไทย จากนั้นเขาก้อบอกให้ลอง Acai ผลไม้ชื่อดังบราซิล ตระกูลเบอรี่ แต่อันนี้คล้ายๆไอติมเชอเบท อร่อยเหาะ..... เมืองไทย ร้านพวกผลไม้ปั่นขายแพงนักเชีียว ต้องกินให้คุ้ม พวกเราก้อสลับกันไปว่ายน้ำ เพราะต้องมีคนคอยเฝ้าของด้วย เขาเอาหลังมาให้เราทากันแดดให้ ก้อไม่ได้คิดไร แต่จริงๆเขามาบอกทีหลังว่าถังมองแบบเขม่น (อ่ะแน่นอน ถังเป็นผู้ปกครองเค้า ก้อต้องดูแลเค้าเป็นธรรมดา มีผู้ชายคิดไม่ซื่อมาให้ทาหลัง) มีทาเฮนน่าริมหาดกันด้วย จริงๆก้อเกือบบ้าอยากให้สักที่บราซิล เพราะฮิตกันเหลือเกินที่นี่ สักกันเต็มไปหมด เราก้อทำเฮนน่าที่ข้อเท้าธรรมดา แต่เขาทำเฮนน่าตรงท่อนแขนอ้วนๆ ล่ำๆ ก้อเล่นอ้วนขึ้นแต่ดันไปเล่นฟิตเนส ตอนที่เจอกันพี่เขาครั้งแรกเลยดูอ้วนๆ ล่ำๆ ไปหมด ห้าๆๆๆ ไม่ประทับใจ ทีรูปสมัยก่อนละหล่อเชียว สมัยเป็นนักว่ายน้ำ เล่นเทนนิส พวกลงเฟสบุคอ่า 55 แต่จะไปติเค้าก้อใช่เรื่อง ตะก่อนชั้นก้อเคยผอมดูดี ตอนนี้บวมเหล้า ห้าๆ อ่ะหนะ เค้าว่าคนเราจะถูกใจกันมันไม่ใช่ที่หน้าตา มันต้องจิตใจถึงจะยืด ดังนั้นที่ว่าชอบเขาที่หน้าตา ขอผ่าน เพราะไม่โดนๆ แต่พอมารักกันแล้วค่อยมองไงก้อน่ารัก ห้่่าๆ ขำที่พี่เป้าเจ้าของเกสเฮ้าที่เวนิสบอกเราว่าเราเป็นคนไม่สวยนะคะ  แต่ต้องมองนานๆ รู้จักนานๆจะค่อยๆสวย คือจริงๆนะคะ ตอนแรกเจอไม่สวย(ย้ำมากคำว่าไม่) แต่พอพี่ยิ่งมองนานๆเออสวย.....(ตกลงพี่ชมเราปล่าวไม่ค่อยแน่ใจ) พูดง่ายๆคือพี่เค้าจะบอกว่าน้องอ่ะไม่สวยคะ แต่เพราะคุยด้วยแล้วเลยชอบเลยสวยหรือป่าว แต่เราก้อตอบพี่เค้าไปว่า หนูก้อว่างั้น เพราะสามีหนูเจอหนูวันแรกเค้าก้อไม่จีบ -_-" ตอนกลางวันพวกเราออกจากหาดมาเดินถนนช้อปปิ้งหาไรกินกัน ขำที่ตอนพี่เขาซื้อชุดว่ายน้ำให้น้องชุดนึงเสร็จแล้วพี่เขาบอกเด่วซื้อให้น้องอีกคน เราก้อแบบโด่ มีแฟนแล้วนี่หน่า....ไม่ได้จะคิดเล้ยว่าเค้าซื้อให้น้องจริงๆ ก้อเลยคิดว่างั้นปลอดภัยพี่เขามีแฟนแล้วเราสองคนสนิทกันไงก้อจะเป็นเพื่อนกันจริงๆ มื้อกลางวันวันนั้นเรากะถังจากชลัมก้อใจปล้ำบอกว่าเดี๋ยวเลี้ยงเอง พวกเราเคลมได้....หมดไปคนละสองพันบาทได้( แต่สุดท้ายไม่ได้เคลม-_-" เรื่องเยอะ ขี้เกึยจ ) แต่อาหารอร่อย ชอบเจ้าสตูของบราซิลจริงๆ มาจานดินแล้วแบบอร่อยดีอ่า พวกเราก้อเดินช้อปปิ้งกันไปเรื่อย แล้วไปเล่นน้ำอีกหาดนึงต่อ หาดนี้สวยกว่านา แบบมันเป็นหาดยาว ได้ลองนวดตัวที่บราซิลริมหาดไม่แปลกใจไมเมืองไทยดังเรื่องนวด เจ๊แกเอาอิก้อนกลมๆที่คนจีนไว้กลิ้งบนมือแก้เครียด มาคลึงๆตัวเรา มันช่างเป็นการนวดที่ไม่สบายเอาเสียเลย พวกหนุ่มๆก้อไปเช่าเรือแคนูพายเล่นกัน ยิ่งตกเย็นน้ำก้อยิ่งหนาว เล่นกันสักพักก้อขึ้น ตอนนั้นอยากเข้าห้องน้ำมาก พี่เขาก้อพยายามเดินหาให้น่ารักจริงๆ จริงๆก้อรู้้นาว่าพี่เขาดีกะเรามากมาย แต่ก้อไม่ได้คิดว่าเค้าชอบ คิดว่าสุภาพเป็นเรื่องปกติกะสาวๆแถมมาคุยกะเพื่อนเราที่เจอเค้ามาก่อนที่ลาบวน เพื่อนเราก้อบอกเออพี่เขานิสัยดี แต่ไม่แน่ใจหม้อเพื่อนเราป่าว ห้าๆ (แต่สามีบอกไม่ได้จีบเพื่อนเราจริงๆๆๆๆ) แต่เพื่อนเราจากนั้นก้อฝากให้พี่เขาดูแลเราเพราะเห็นเราพึ่งอกหักมามันเป็นห่วงเราก้อเลยยิ่งคิดใหญ่ว่าไม่มีไร แต่ใจอีกฝ่ายนึงจริงๆเค้าบอกเค้าเริ่มชอบมาตั้งนานแล้ว ใจง่ายเนอะ ผู้ชาย แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:30:57 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 09:39:47

ความคิดเห็นที่ 11 จะว่าไปการมาบราซิลครั้งนี้ ตามปกติเนี่ยงานที่นี่จะเยอะมาก เราก้อนึกว่าจะได้อยู่บนแท่นตลอดเวลา แต่กลายเป็นเฮฮาในเมืองเสียมากกว่า เนื่องด้วยการจะไปแท่นของ Petrobras เราจะต้องไปทำพวก Offshore certificate ใหม่หมด ก้อเลยต้องไปเทรนทั้งวีคใหม่ ซึ่งจริงๆคลาสมันน่าเบื่อมากๆๆๆๆ แต่โชคดีได้เจอทอมและราฟจากชลัมเทสติ้งเหมือนกัน แล้วราฟแบบเป็นเหมือนตัวโจ๊ก คนบ้าไรใส่แหวนนิ้วนางบอกทำให้ตัวเองฮอตทั้งที่ยังไม่แต่ง ส่วนทอมก้อเป็นอเมริกันที่นิสัยดี แจกหนังและเพลงจากฮาดดิสมันให้เราเยอะมาก เราชมกับราฟว่าอาจารย์ที่สอนเรานี่เป็นคนบราซิลที่หน้าตาดีนะ แถมสำเนียงดีด้วย มันก้อแซวเราแบบตลอดวีคประมาณว่าเราชอบอาจารย์ แซวในคลาสด้วยทำอย่างกับเรียนมัธยม จริงๆเค้าเด็กกว่าพวกเราอีก เซอใหม่นี้เลยโดนทั้งนั่งฟังเลคเชอน่าเบื่อ fire fighting แบบร้อนมาก และก้อ sea survival โดดน้ำ โชคดีมันบอกไม่ต้องทำ HUET(เทรนนิ่งการนั่งเฮลิคอปเตอร์) อีก เกลียดการนั่งช้อปเป้อจำลองแล้วทำให้จมน้ำมาก ไอ้ที่สอนๆมา ถ้าช้อปเป้อตกทะเล แท่นไฟไหม้มั่นใจไงก้อตายวะฮะ จริงๆสิ้นวีคนี้เราอยากไปค้างคืนที่ Buzio จากการที่ไปเมื่อวันอาทิตย์เราชอบมาก มันน่าจะชิวกว่าที่จะค้างคืน ซึ่งเราก้อตกลงว่าจะมีเรา พี่เขา เคียน และโอดี้ไปกัน ตลอดวีคก้อยังคุยๆเล่นกันกะพี่เขาทำเรื่องหาโรงแรมจองโรงแรม วันที่เราเรียนจบคลาสเทรนนิ่งนี้พวกเราก้อมีแพลนกันในกลุ่มชลัมว่าจะไปกินเม็กซิกันกัน แต่ตามสไตส์คนบราซิลก้อจะแบบเลทมากกกกก กินกันแบบสามทุ่มไรงี้ เราก้อพวกทุ่มก้อหิวแล้ว พี่เขาโทรมาชวนว่าไปกินข้าวกันไหมกับเคียนด้วย เลยคิดว่ากินก่อนกับแก๊งพี่เขาแล้วค่อยต่อกับชลัมดีกว่า ก้อไปนั่งชิวริมทะเล กินเนื้อย่างสไตส์บราซิล คนที่นี่ตัวไม่ใหญ่ก้อแปลกแหละ เนื้อปิ้งย่างไม่พอ ยังมีข้าวผัดเนย ถั่ว ผัก ไรสารพัด กินกันมื้อนึงอิ่มโฮกไม่พอยังกินเหล้า เบียร์ ดีนา ไม่เน้นชีสมาก จากนั้นเราก้อชวนพี่เขากับเคียนไปจอยกะแก๊งชลัมต่อ แล้วราฟก้อชวนอาจารย์มาด้วย ซึ่งเรามั่นใจมากว่าราฟมันต้องแบบไปพูดตรงๆว่าเราชอบแน่ๆ อาจารย์เจอเรามันก้อมาแบบโอ้ ยูลุคบิวตี้ฟูล แบบว่าเราใส่เดรสไง แล้วก้อเข้ามาหม้อๆ เราก้อแบบเอ่อ... คือมันคงคิดว่ามันหล่อมาก แล้วแขนมันสักชื่อเมีย เราก้อแซวมันบอกปล่าวนา ชื่อแม่ น้ำขุ่นๆมาก พอดีว่าเคียนอยากกลับพี่เค้าก้อเลยต้องกลับกันก่อน เราก้อไปต่อกับแก๊งชลัม เธคริมหาดที่ว่าเจ๋งมาก จริงๆก้อดีว่าครานี้ได้เจอแก๊งผู้หญิงสามคนมีคนอินโดด้วยพวก D&M แล้วก้อมี D&M เมกันผู้ชายคนนึง เราเคยเจอบนรถชลัมที คือคนอื่นเฮฮากันมาก ในความคิดเราเราว่าเพลงห่วย แบบเปิดเธคโนแปลกๆแล้วก้อมีแต่คนในฟิวด์ เต้นกันไม่มันเลย เรากะหนุ่ม D&M นี้ก้อแบบ น่าเบื่ออ่า คนที่นี่มันปาร์ตี้ไม่เป็นหรอ แล้วเจ้าอาจารย์ก้อแบบพยายามมาหม้อพูดจาโอ้อวด เราก้อเลยให้หนุ่ม D&M ช่วยกันท่า สุดท้ายเราแบบไม่ไหวแหละ อยากกลับ หนุ่ม D&M มันก้อบอกเหมือนกัน มันก้อเลยเรียกแท็กซี่พาเรากลับโรงแรม ดีใจมากกกก รอดพ้น ห้าๆ แล้วราฟก้อโทรมาใหญ่ เราก้อแบบเนียนไม่รับ สุดท้ายมันพาอาจารย์มาถึงห้องนอนเราแบบแง้มประตูไปตกใจมาก พูดคำเดียว จะนอน!!!! อีกวันนั่งรอหน้ารถชลัมหน้าโรงแรม บอกราฟว่า เฮ้ย...ชั้นไม่ได้ชอบอาจารย์คนนั้นอย่างนั้น แล้วไม่ต้องเอาผช มาห้องชั้น i dont f** up like u แต่คืือสนิทกะราฟมากไง ด่าได้ตรงๆ วันนั้นวันศุกร์แล้วมั้ง พี่เขาก้อแบบ เออ เคียนไม่ไปนา ถ้ามีแค่เราสองคนจะไปไหม (อันนี้พี่เขามาสารภาพทีหลังว่าเคียนอยากไปมาก แต่พี่เขาจะสารภาพว่าชอบ ดังนั้นอย่าไป 555) ก้อบอกไปได้ไม่เปงไร ก้อคือไว้ใจพี่เขาอยู่แล้ว(อันนี้เด็กๆใช้วิจารณญาณในการดูผู้ชายเองนะ) คืนนั้นเราก้อแบบนั่งแท็กซี่ไป Buzio กัน ก้อเล่าเรื่องอาจารย์นี้ให้พี่เขาฟัง ก้อดูเหมือนพี่เขาป็นห่วงดีเน้อ แล้วบอกเนี่ยไอ้อาจารย์นั่นเค้ารู้จักมันมีเมียแล้วนา แล้วการที่คนประเทศนี้แต่งงานแล้วนอกลู่นอกทางเรื่องปกติมาก น่ากลัวจริงๆ แถมเราบอกเรื่องว่าเราอาจจะโดนย้ายไปประเทศไหนก็ได้ในเร็ววันนี้ในตะวันออกกลาง แต่จริงๆเพื่อนๆบอกมันคุยกะนายที่นี่ให้ ให้เอาเราย้ายมาประจำที่บราซิลแทน แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ไรกะบราซิลเพราะเค้าพูดแต่โปรตุกีสแล้วก้อไกลบ้านเกิ๊น เราเลยบอกไม่เอาอ่า...แต่ตอนพี่เขาพูดเหมือนว่าให้เราย้ายมานี่เหอะ เราก้อแบบ....คิดไรป่ะนี่   ห้าๆๆ แล้วช่วงนั้นก้อแบบชอบฟังเพลงอกหักไง จากไอทัชเปิดสปีคเก้อเอา พี่เขาก้อจะแบบฟังทำไม น้ำเสียงแบบห่วงใยไงไม่รู้ ไม่รู้ดิ เซ้นมันแรง แบบชอบเค้าป่าวเนี่ย... ไปเชคอินโรงแรมก้อแบบ พระเจ้าช่วย โรงแรมน่ารักมากกกกกกกก แบบอยู่บนเนินเขา เห็นทะเลแนวกว้าง ห้องนี่ก้อน่ารักมาก แต่เตียงเดี่ยวสองเตียงนา แบบเป็นห้องเดียวในนั้นเลยมั้งที่เป็นเตียงเดี่ยวสองเตียง คือแบบดีเทลน่ารักมากกกกก คืนนั้นเลยออกไปเดินหาไรกิินกันไปจบที่ร้านเครปที่แสนอร่อย สไตส์เดียวกับฝรั่งเศส แล้วเด็กข้างๆก้อแบบอยากมาเล่นกับเราแบบขอนั่งบนตัก น่ารักจริงๆ แม่เค้าก้อเกรงใจเราก้อแบบไม่เป็นไร แต่เด็กประมาณสี่ขวบมานั่งนี่แบบเจ็บขามาก จากนั้นก้อเดินดูร้านชิวๆริมทางน่ารักสมที่อยากมาก ทุกคนก้อแบบใส่ maxi dress กันน่ารักดี แต่งตัวชิวๆ มีเพลงเล่นตามร้านต่างๆ อารมณ์นั้นแบบมานี่ทั้งทีอยากลองซิก้่าจัง ก้อเลยไปซื้อมาลองเล่น สูบไม่ค่อยเป็นแต่อยากรู้มันต่างจากบุหรี่ไง(ผู้ปกครองควรแนะนำว่าควรไม่ควรสำหรับประโยคนี็) แต่ก้อได้นิดเดียว ไม่ดีเลย มึนหัวปล่าวๆ ไปนั่งต่ออีกร้านข้างโรงแรม ชิวๆกินอาหารญี่ปุ่น พร้อม Caipirinha ไม่ว่าเราสองคนไปไหนนี่แบบคนจะมองตลอด ประมาณว่าหน้าเอเชี๊ยเอเชีย ปล จริงๆเราไปดูหนังกลางวีคกันด้วย จำเรื่องไม่ได้แหละ แต่ไม่ได้จีบไรกัน จับมือไม่มีนา บริสุทธิ๋ใจมาก จำได้ว่าแมท เดมอนเล่นหรือป่าว ถ้าลูกถามว่าแม่ดูเรื่องแรกกะพ่อไร คงบอกจำไม่ได้ จำได้แต่เกมแรกที่เล่นกัน สตรีทไฟเต้อ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:36:19 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 09:46:40

ความคิดเห็นที่ 12 ภาพใน คหไ10 สีเหมือนต้มยำบ้านเราเลยแฮะ น่ากิงๆ ((กะลังหิว เห็นอะไรว่าน่ากิงหมดเยย อิอิ)) จากคุณ : meBLUE (meBLUE) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 09:51:54

ความคิดเห็นที่ 13 วันนี้เราตื่นกันแต่เช้า หรือป่าว.... จริงๆพี่เขาตื่นก่อน เราตื่นสายอยู่แล้ว แต่การมาโรงแรมหรูๆ ตื่นสายมากไม่ได้ เพราะจะพลาดอาหารเช้า เป็นคนชอบอาหารเช้ามาก เพราะโรงแรมดีๆต้องมีขนมปังอร่อยจิ ตื่นเช้ามาเห็นหน้าห้องตัวเองเป็นสระน้ำแล้วก้อทะเลเลย โอ้โน สวรรค์ชัดๆๆ อาหารเช้าที่นี่ก้อง่ายๆนา มีเบเกอรี่ไม่กี่อย่างแต่อร่อยและก้อน้ำผลไม้ สารพัดแฮมและก้อไข่ จริงๆห้องที่นี่มีไม่กี่คนนะแหละ เลยไม่ได้มีอาหารเต็มสูบเหมือนโรงแรมใหญ่ๆ แต่เราชอบนา เก๋ดี ใส่ตะกร้าใบเล็กๆน่ารักๆ กินข้าวเช้าไป นั่งดูวิวไป แล้วก้อนั่งชิวอ่านหนังสือ ถ่ายรูปเล่น คนที่แบบเราสนิทใจด้วย เราก้อไม่ค่อยเขิลเนอะ เราก้อแบบสลับกันไปเข้าห้องน้ำนา เดี๋ยวรออยู่ข้างหน้าจะได้ไม่เหม็น ก้อแบบตรงๆไปมาเงี้ย ง่ายดี จริงๆเมื่อคืนไปช้อปปิ้งร้านนึงแล้วแบบอยากได้หมวกปีกใหญ่ๆมากกะกระเป๋าน่ารักๆ ไปเจอร้านนึงซึ่งแบบน่ารักเลยแหละ เสนอราคาอยู่หลายตังค์อยู่ แล้วเราก้ออยากได้ก้อเลยจะซื้อ แต่พี่เขาแบบแย่งออกตังค์ให้ เราก้อแบบออกให้ทำไม พี่เขาก้อแบบก้ออยากได้นี่ ของขวัญวันเกิดย้อนหลังแล้วกัน จังหวะนั้น ก้อแบบนี่ชอบเค้่าป่าวเนี่ย มาซื้อของแพงๆให้ทำไม วันนี้ได้นวดตัวของจริงเสียทีที่สปาในโรงแรม ได้ค้นพบว่าโรงแรมแบบเหมือนเป็นโรงแรมติดอันดับในบราซิลด้วย นวดตัวดีมาก ไม่พอมีจากุซซี่แบบให้เล่นอินดอร์ โหยชอบมากๆ สองคนก้อเดินช้อปปิ้งกันต่อ แล้วมีแพลนว่าจะเดินไปเล่นน้ำริมหาดกัน แล้ว Buzio เนี่ย มันจะมีสิบกว่าหาดเดินเลาะไปเรื่อยๆ ระหว่างเดินมันก้อร้อนไง ร้อนเหงื่อออกมากมาย พอไปถึงหาดจริงๆแทนที่เราจะแบบไปว่ายน้ำ ดันนั่งชิวอีก ตอนนั้นก้อแอบคิดหน่อยๆทำไมพี่เขามานั่งติดเราจัง (คือพี่เขามาสารภาพทีหลังว่าจะสารภาพว่าชอบตอนนั้น) แต่ก้อไม่ได้ไรก้อสั่ง Caipirinha มาดื่ม แล้วเราเป็นคนที่ dehydrate แล้วดื่มเหล้าจะวูบ ก้อยังไม่รู้ตัวอยากทำเฮนน่าอีก เลยไปยืนทำเฮนน่า คนทำมันบอกเฮ้ย ยูต้องยืนตากแดด ไอจะได้มองชัดๆ เราก้อไปยืนแบบริมหาดจะมีทางขึ้นบันไดสามสี่ชั้นไปถนน เอามือไปวางบนกำแพงเตี้ยๆแถวนั้น แล้วก้อมาแหละรู้สึกแปลกๆ เหมือนหน้าจะมืด แบบอยู่ดีๆ ก้อล้มตึงตรงนั้นหัวเกือบกระแทกบันได ตอนนั้นแบบไม่รู้ตัวแต่แปปนึงก้อแบบเหมือนพี่เขาเรียกชื่อเราใหญ่ แล้วบราซิลมุงเป็นไงก้อตอนนั้นแหละ คนแบบมารุมทั้งหาดเลยมั้ง คนที่เค้าเป็นพยาบาลก้อไล่คนมุงไปเพราะเราต้องหายใจ คนก้อเอาโค้กเอาน้ำตาลผสมน้ำมาให้กิน แบบมาดูแลน่ารักกันมาก พี่เขาก้อแบบกลัวเราจะตายมาก หน้าเหวอไปมาแบบเป็นไรไหม ลูบๆแขนปลอบใจใหญ่ มีคนมาบอกเรียกรถพยาบาลแล้วนา คือเราถ้าวูบก้อจะแปปเดียวดื่มน้ำก้อหาย เราก้อบอกเฮ้ยดีแล้วๆๆ นั่งคิดรถพยาบาลมาเดี๋ยวโดนจ่ายอ่วมสิ เรื่องใหญ่อีก ไม่ได้เป็นไรจริงๆบอกเค้าไม่เป็นไรแคนเซิลเหอะ แล้วคนแบบมาถามไถ่เยอะมาก แต่อีคนสักเฮนน่านี่แบบมือเราก้อเละไปแล้ว แทนที่จะเป็นห่วงมาขอตังค์อยู่นั่น โดนพี่เขาหรือใครไม่รู้ด่าแต่ก้อให้ตังค์แล้วนา ขำมากตอนที่พี่เขาจับตัวบอกไม่เป็นไรแล้วนา เพื่อนชลัมเราคู่นึงเดินผ่านมา มันก้อมองๆยิ้มๆ คงแบบอ่ะนะ กิ๊กกันนี่หน่า... พอดีขึ้นก้อเดินไปขอบอกขอบจายคนที่ช่วยไว้ใหญ่ ไปขอถ่ายรูปด้วย แบบนิสัยดี หน้าตายังดี ทั้งผช ผญ ไม่รู้ดิ จากเหตุการณ์ครั้งนั้นเราชอบคนบราซิลมากไปกว่าเดิมอีก น่ารัก พี่เขาก็ถอดเสื้อยืดมาให้ใส่กลัวเราหนาว แล้วก้อดูแลเป็นห่วงถามไถ่ตลอด ตอนนั้นแบบนี่เค้าสุภาพบุรุษมากกกก หรือเค้าชอบเราแล้วจริงๆเนี่ย แต่แบบมันอบอุ่นจนสังเกตได้ แบบห่วงหา อาทร จนแบบสังเกตได้มากๆๆๆๆ ออกไปกินข้าวร้านชื่อดังคนต่อตึมกัน แต่เราได้โต็ะเร็วเพราะไปเร็ว พี่เขาแบบไม่ให้กินเหล้าแล้วนา กินน้ำผลไม้เท่านั้น มันก้อเลยกลายเป็นว่าจากการคบพี่เขามาอดกินเหล้า-_-" (เห็นเราวูบไปแบบนั้นก้อเป็นห่วงอ่ะนะ แต่ก้อยังมีแอบกินไวน์บ้าง ห้าๆ) คืนนั้นไปเดินตลาดกลางคืนเล่นกัน มีคนเค้าวาดรูปแผนที่ Buzio บนผ้าใบ น่ารักดีแล้วเราชอบสะสมรูป ก้อเลยซื้อ พี่เขาเห็นก้อแบบเอามั่งจิ ขอแบบเดียวกัน เป็นที่ระลึก...เราก้อแบบแล้วมาซื้อเหมือนชั้นคิดไรป่าวเนี่ย จะระลึกอะไรกัน ตลอดอ่า เซ้นมันเดาได้ แต่ไม่อยากให้บอกว่าชอบ เพราะพึ่งอกหักกำลังเกลียดผช... คืนนั้นกลับโรงแรมพี่เขาก้อแบบออกไปนั่งชิวดูดาวกัน (คือพยายามจะบอกชอบรอบ2) เราอารมณ์นั้นไม่ได้คิดว่าเค้าจะบอกชอบตอนที่ชวนดูดาว แต่แค่อารมณ์ไหนเนี่ย ก้อตอบไปว่าเอ่อ..พึ่งคว่ำไป ง่วงมากต้องพักผ่อนอย่างแรง... คืนนั้นพี่เขาขอเพลงจากไอทัชไปก็อปแล้วตอนนั้นเราก้อหลับอยู่ จริงๆก้อไม่ได้หลับสนิทใจหรอก เฮียแกเล่นเปิดเพลง Better together วนไปวนมา แล้วดันเปิดตรงช่วงที่ u look so pretty sleep next to me ไปมาๆ (คนละเตียงนา) เรานี่แบบโหยยยย รู้ไหมเนี่ยว่าเค้ายังไม่หลับ ชอบเราจริงๆหรอเนี่ย เราก้อเลยแบบเอาไงดีเนี่ย...นอนเครียด คือไม่ได้ไม่ชอบแต่ยังไม่พร้อมมีใครจริงๆ แล้วพี่เขาก้อแบบเข้ามาใกล้ที่เตียง เรานี่ตื่นเลยกลัวโดนปล้ำ 555 เค้าแบบตกใจเฮ้ยกลัวไรจะมาห่มผ้าให้ ห้าๆ ทีเนี่ยนอนเครียดเลย สรุปคืนนั้นพี่เขากรน จบกัน กรนดังมาก เราแบบโหยนี่เค้าชอบเรา เราจะชอบกลับได้ไงเราไม่ชอบคนกรนอย่างแรง..... สรุปเราก้อโวยวายตอนตื่น ทำไมเธอกรนชั้นนอนไม่ได้.... ปล คุณลุงร้านน้ำอ้อย แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:41:18 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 09:54:12

ความคิดเห็นที่ 14 ตื่นมาด้วยอารมณ์นอนไม่พอและต้องบอกเจ้าตัวว่ากรนเสียงดัง 55+ วันนี้เหมือนเดิม กินข้าวเช้าแล้วก้อรอกันเข้าห้องน้ำ อีกแหละ.. ถ่ายรูปเก็บดีเทลโรงแรมเล่น จะไว้เป็นไอเดียเผื่อวันนึงทำมั่ง สบู่โรงแรมเค้าแบบดี๊ดี อาบน้ำแล้วแทบจะละลายไปกับตัว กลิ้นตะไคร้ๆ หน่อยๆ อยู่บราซิลบางทีก้อไม่ค่อยคิดถึงบ้านเพราะคล้ายเราเยอะ ออกมาเดินกินไอติมร้านเดิมแล้วก้อจนได้..... พี่เขาก้อพูดขึ้นมาว่า...มีอะไรจะบอก..... เราก้อรู้แหละแหมเหตุการณ์เมื่อคืนไม่รู้ก้อแย่แหละ แต่ไม่รู้เจ้าตัวรู้ไหมว่าเรารู้ เราก้อแบบอืมบอกมาจิ พี่แกก้อบอกได้เท่มาก "ถ้าเราบอกว่าชอบ จะว่าไง" สาบานว่านี่บอกชอบสาวอยู่ แต่เราแมนกว่า......"คิดดีแล้วหรอที่บอก" (จำดีเทลมากไม่ค่อยได้เพราะเหมือนเถียงกันยาว) ก้อแบบซีเรียสมาก เพราะหนึ่งเบื่อรักระยะทาง และสองไม่พร้อมมีใหม่กลัว ก้อบอกไปตรงๆว่าเดี๋ยวเราก้อต้องถูกย้ายไปโดฮา กาต้าร์ ซึ่งงานจะแบบหนักมาก ไม่ได้มีเวลาจะว่างเลย แต่ที่บอกว่าสามปีที่ทำงานก้อจะออกอยู่แล้วก้อคิดทำจริง(คืออีกแค่เก้าเดือนได้ก็จะออก) ส่วนพี่เขาก้อต้องอยู่บราซิลไปอีกแล้วเราจะเจอกันเช่นไร....จะเวิคหรอ พี่เขาก้อตอบได้แบบเหมือนเด็กอยากได้ของ หาเหตุผลมาซัพพอทเยอะมาก พี่เชาบอกตอนแรกก้อคิดว่าเหงา แต่มันไม่ใช่ เพราะถ้าเหงาคงอยากมีใครไปนาน ตอนกลับไทยไปเที่ยวก้อน่าจะมีใครไปแล้ว แต่ไม่ใช่ แต่มันรู้สึกว่าใช่มากๆ ตอนที่ได้คุยกันเยอะ คุยเปิดใจแล้วแบบผู้หญิงคนนี้ใช่มากๆ เราก้อบอกตรงๆว่ามันก้อมีหลายอย่างที่รู้สึกว่าเราเข้ากันได้ดี เพราะเราก้อพึ่งผิดหวังจากความรัก แล้วได้อ่านหนังสือเล่มนึง ซึ่งเค้าเขียนได้ดีประมาณว่าความรักมันก้อแค่คนสองคนอยากที่จะอยู่ด้วยกัน แน่ใจว่าคนนั้นใช่ และถูกที่ถูกเวลาแค่นั้นแหละความรัก มันทำให้เรามองย้อนมาหลายๆคนที่ผ่านมา บางทีเราอาจจะอยู่กับเค้าได้ หรืออะไรก้อตามแต่มันผิดที่ผิดเวลาและยังไม่ใช่ แต่กับพี่เขาเรารู้สึกดีด้วย สบายใจที่จะอยู่ด้วยหลายๆอย่างเราเหมือนกันมาก แต่มันยังผิดที่ผิดเวลาอยู่....จะดีหรอ (ถ้าเป็นสมัยก่อนคงแบบ fight for loveไหม) แต่แบบผิดหวังกับเวลาผู้ชายอยากเป็นแฟนก้อยอมทุกอย่าง พอเป็นแฟนแล้วก้อไม่เห็นมันจะ fight for love สักคน เลยไม่อยากถามคำนั้น แต่พี่เขาก้อพูดหลายอย่างว่ามีนาจะขอวันหยุดบินไปหานา พอเราออกจากชลัมตุลานี้ก้อบินมาบราซิลมาทำบริษัทเค้่าก้อได้ เราก้อบอกไปตรงๆว่าผู้ชายก้อพูดแบบนี้เหมือนกันหมดนะแหละ คือเถียงกันไปมาอยู่นั่น ก้อบอกว่าไม่ได้เกลียดไรพี่เขาแล้วก้อแอบเชื่อว่าจะทำได้ แต่มันไม่อยากรีบ rush to love แล้วผิดหวังงั้นลองค่อยเป็นค่อยไป จะไม่มองใครใหม่อยู่แล้วจะรอแล้วกัน แต่สงสัยพี่แกทักเอาว่าเป็นแฟนเลยป่าว ขอจับมือเลย....เราก้อแบบเอ่อ.... คืออารมณ์นั้นเหมือนกับพี่เขาจะจู่โจมมาก แต่เราเอากำแพงใหญ่ๆมาขวาง จริงๆไม่ได้ไรเลย แต่แค่กลัวแฟนสองคนหลังนี่แบบจู่โจมเร็วแบบนี้ แต่สุดท้ายก้อต้องเลิกราไป เพราะเค้าไม่ได้ fight อย่างที่พูด พี่เขาก้อบอกอย่าเอาเค้าไปเปรียบกับคนอื่นสิ....เฮ้อ.... คือเราก้อสับสน แต่ก้อรู้สึกถึงความอบอุ่นที่พี่เขามีให้ มันก้อเลยเครียดๆ ตกลงที่กล่าวมาทั้งหมดคือไม่ได้เป็นแฟน แต่จะถ้าจะเปิดหัวใจจะให้เธอคนแรก ฮิ้ว ** ย้ำว่าเวลาบอกชอบใครแล้วถ้าเค้าปฎิเสธด้วยเหตุผลแบบนี้ แปลว่ามีใจแต่ไม่พร้อม จงสู้ต่อไป พิสูจน์ให้เห็นว่าจะทำอย่างไรให้เค้าเชื่อในสิ่งที่เราพูดว่าเราจริงจัง*** กลับมาเชคเอ้าโรงแรมพี่เขาไม่ยอมให้ออกสักแดง แพงได้ใจสมคุณภาพมาก นี่ยังคุยกันว่ากลับไปงวดนี้จะไปพักฉลอง anniversary ไหม แต่ตกลงว่าไม่ดีกว่าช่วงจีบกันพักแพงแหละดี ช่วงเป็นสามีภรรยาพักธรรมดาก้อได้เก็บเงินเพื่อลูก ห้าๆๆ ปล รู้ตัวอีกทีก้อแต่งงานกันแหละ ห้าๆ ไรเนี่ย โรงแรมสวยเนอะ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:44:51 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:00:16

ความคิดเห็นที่ 15 หนังสือที่บอกว่าอ่านตอนอกหักบนแท่นแล้วได้ข้อคิดเรื่องความรักดีมากคือ The roadless traveled ( a new psychology of love, traditional values and spiritual growth) เค้าเขียนตรงในหลายๆเรื่องโดยเฉพาะความรัก โดยมากจะเกิดจากอารมณ์ก่อน อะไรก็สวยงามอะไรก็ดีไปหมด แต่พออยู่นานไปอารมณ์ ตัณหามันหมดความจริงมันเข้ามา เมื่อคนต่างกันก็จะอยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่ควรมองคู่เราที่อารมณ์ช่วงนั้น แต่ควรดูที่ความเข้ากันได้ ความอยู่ด้วยกันและสบายใจ และที่สำคัญเราไม่ใช่เจ้าของคู่ชีวิตเรา เราควรให้อิสระเค้าในทุกเรื่อง เรารักที่จะอยู่ด้วยกัน แต่ต้องไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวจนเกินไป ถ้าอ่านทั้งเล่มเค้าเขียนได้ดีกว่าที่เราสรุปเยอะนะ แต่ที่เราสรุปมานิดเดียว เป็นสิ่งที่เราเข้าใจว่าเราผิดมาตลอด ปล สาวบราซิลกับบิกินี่เล็กๆเป็นของคู่กัน จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:06:01

ความคิดเห็นที่ 16 จากที่ได้รู้ว่าพี่เขาคิดอย่างไรกับเรา ชีวิตเราก้อกลับมาสู่วันจันทร์อีกครั้ง ทำงานตามปกติ แล้วก้อได้รู้ว่าจะต้องไปออฟชอร์ในเร็ววัน ได้เจอเพื่อนเก่า เพื่อนแก่ตั้งแต่สมัยเรียนที่ปารีส เพื่อนรักเลยก้อว่าได้ ทั้ง Rodrigo และ Daniel มี Thiago มาแจม รู้สึกดีว่าจากกันไปนานก้อยังเฮฮากันเหมือนเดิม แม้จะเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่บ้างนิดนึงทางความคิด พี่เขาและเคียนมานั่งกินโตีะข้างๆ (เอ๊ะยังไงมาเฝ้าหรือ ??) แถมจะกลับไม่เขิลเพื่อนเราเลย มีการมาลากับเพื่อนๆเราด้วย ช่างเป็นผู้ชายที่มั่นใจและกล้ามากๆๆ แต่คืนนั้นกลับจากดินเน่อแล้วป่วย สงสัยเพราะใส่แขนกุดกับขาสั้นตากลมริมทะเล พี่เขาโทรมาเช็คว่าเพื่อนเรามาส่งถึงโรงแรมไหม เราเลยได้ทีขอยาหน่อย เค้าไม่มียา ป่วยอยู่โรงแรมเนี่ย พี่เขาก้อแสนน่ารักมาดูแลเอายามาให้ทาน น่ารักที่ซู้ด ดูกี่ทีก้อว่าผู้ชายคนนี้แหละอบอุ่นนักแล ถ้าเปิดใจอีกทีก้อคงไม่ต้องเสียใจแล้วมั้ง นั่นคือแอบคิด แล้วเค้าก้อแบบไม่ล่วงเกินเรา เป็นคนดีมากๆ อีกวันถัดมาก้อไปกินบุฟเฟ่อาหารญี่ปุ่นกับเขา ร้านนี้อร่อยแล้วก้อไม่แพงด้วย มี Amiezam มาแจมด้วย แล้วก้อไปเจอพวกแก็ง D&M อีกแหละ อย่างว่าเมืองมันเล็กก้อเจออยู่นั่น เด็กชลัม Daniel เคยบอกว่าร้านอาหารริมทะเลเนี่ยไปเดินเหอะ เด็กชลัมปาไปครึ่ง แล้วก้อได้ทราบว่าวันถัดมาก้อจะต้องนั่งรถไปริโอ เพื่อไปออฟชอแล้ว จริงๆไปกับรถแวนชลัมได้ แต่ครานี้พี่เขาอาสาไปส่ง เพราะเราจะได้ไปเที่ยวริโอกันก่อน ที่อยากไปก้อคือ Corcovado แปลว่าเขาหลังค่อม ที่นั่นมี Christ The Redeemer หรือรูปปั้นพระเยซูอยู่ เปาโลพาพวกเราไปส่งที่ภูเขาแล้วรอรับด้วยใจดีจัง พี่เขาบอกว่าเคยมีนักท่องเที่ยวถูกลักพาตัวด้วย คือไม่ควรเดินขึ้นเขาเองมันอันตราย แต่พอขึ้นไปบนนั้นแล้วก้อปลอดภัยดีไม่ได้อันตราย มีรถตู้พาขึ้นไป.... ขึ้นไปแล้วแบบรูปปั้นพระเยซูใหญ่มากไม่ได้นับถือคริสต์แต่ประทับใจ แต่ที่ประทับใจกว่าคือวิวจากบนเขาสวยมาก ริโอเป็นเมืองที่สวย เพราะมีทั้งทะเล ชายหาด ภูเขา Sea sand sun อ่ะ แต่เพิ่มภูเขาและช้อปปิ้งไปอีก ก้อดี อิอิ ชอบๆ จากที่ถ่ายรูปเล่นไปพอประมาณ พี่เขาก้อเข้ามาคุยตอนเรานั่งดูวิว บอกว่าขอเป็นแฟนได้ไหม..... ห้าๆ ได้คืบเอาศอกจริงๆ ก้อบอกว่าคิดดีแล้วหรอ....เราตอนนี้ไม่คิดจะคบใครเล่นๆแล้วนา ถ้าอยากเป็นแฟนต้องมองถึงอนาคต ต้องคิดว่าจะแต่งงาน ถ้าไม่งั้นไม่ต้องคบเป็นแฟนหรอก แค่บอกเราว่าชอบแล้วคบเล่นๆไม่ต้องผูกมัดก้อได้ พี่เขาหน้าตาจริงจังมากบอกคิดดีแล้ว ถ้าเราต้องจากกันอีกปีพอได้กลับไทยจะไปแต่งงานกัน เราจะออกจากชลัมตอนนั้นจะทำไรต่อก้อว่ากัน แต่จะกลับไปแต่งงาน โหย นานๆเจอผู้ชายรักจริงหวังแต่ง แถมจริงจังสุดๆ แต่ประโยคที่ทำให้ยอมเป็นแฟนจริงๆ คือ สัญญาว่าจะไม่ทำให้เราร้องไห้ ไม่พูดพร่ำทำเพลงไม่ต้องเถียงไรกันมากมาย คิดมาดีแล้วก้อตอบว่า... ถ้ารักจริงหวังแต่งก้อคบกันเป็นแฟนได้..... อารมณ์ตอนนั้นมันเหมือนเราสองคนก็อายุจะเลขสามมีแฟนมาไม่น้อยกัน มันก็รู้แล้วว่าชีวิตต้องการคนแบบไหนมั้ง จากความที่กลัวไม่อยากมีใหม่ เจอคนมั่นใจว่ารักจริงก็เลยยอมเป็นแฟน แล้วอีกวันเราต้องไปออฟชอแต่เช้า ไปแท่นนี้แบบของ Petrobras ริกหรูมากได้นอนห้องส่วนตัว โทรคุยกับพี่เขาได้ทุกวัน แถมเล่นเนทได้อีก สบายจริงๆ ได้ไปริกอัพกับทีมงาน ทีมนี้ยังเด็กทั้งนั้น เฮฮากันดี แต่ก้อขี้เกียจบ้างเม้าท์ตลอด ถ้ารู้ภาษาโปรตุกีสจะดีกว่านี้เพราะคุยได้แค่ไม่กี่คน แต่ก้อดูน่ารักกันดี สุดท้ายอยู่แค่สิบวัน เจ้านายเรียกกลับบอกอยากให้ไปจ็อปสิงคโปร์ บอกเจ้านายว่าขออยู่เที่ยวก่อนสิบวันค่อยกลับได้ไหมอ่า..จริงๆอยู่ลาพี่เขา พึ่งได้เป็นแฟนกันเจ้านายจะให้บินข้ามโลกกลับ ดีจริงๆ แต่ถือเป็นเจ้านายที่ดีมากแล้วให้เที่ยวก่อน คนอื่นนี่ไม่มีกลับคือกลับ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:48:08 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:12:32

ความคิดเห็นที่ 17 ระหว่างที่อยู่แท่นเราก้อคุยกันเล่นๆว่าไหนๆเป็นแฟนกันแล้ว ถ้าเรามีแหวนใส่ที่มือก้อดี จะได้ไปแท่นแล้วไม่มีใครมายุ่งเห็นว่ามีแฟนแล้น (อันนี้ขอเตือนว่าไม่ควรทำตามเป็นนิสัยไม่ดีพอมีแฟนชอบซื้อแหวนใส่กัน) พี่เชาเลยบอกว่าจริงๆหรอ งั้นเดี๋ยวพี่เขาซื้อให้นา เราก้อเลยบอกเล่นๆว่างั้นเดี๋ยวเราซื้อให้พี่เขาเช่นกัน ก้อแค่ขำๆ ไม่คิดว่าแหวนจะขลัง จริงๆปกติชอบซื้อแหวนเหมือนแฟน กับแฟนคนก่อนๆ แต่ผช โดยมากไม่ยอมใส่เพราะเรื่องใหญ่ ผญ ใส่บางทีคนคิดว่าแฟชั่น พอกลับจากออฟชอก้อเลวเลยไม่กลับเมืองทันใด ให้พี่เขามารับพาไปเที่ยวริโอเล่น แล้วค่อยกลับเมืองอีกวัน แต่กลับด้วยกันกับพี่เขาไม่กลับกะรถบริษัท เนียนนนนน คืนนั้นเราออกไปช้อปปิ้งกัน เพราะเรามีแต่เสื้อมาจากเมืองเพื่อไปแท่นเฉยๆ อยากได้เสื้อไว้ใส่เที่ยววันถัดไป ถ่ายรูปจะใส่กุงเกงวอร์มเสื้อยืดก็เกินไป จริงๆที่นี่ก้อมีพวก Zara, MNG ไรนา แต่มาแอบชอบเสื้อของที่นี่ เสื้อที่นี่เก๋ดี สไตส์บีชหน่อยๆ ชอบๆ แต่ไม่ถูกเลย ของที่นี่แพงมากกกกก ไปหาซื้อแหวนกันด้วย เข้าร้าน Local แล้วไม่พอใจไม่สวยแถมแพงอีก ผิดกับเมืองไทยหาแหวนเก๋ๆ ง่ายจะตาย เลยไปจบที่ร้าน H Stern เห็นที่เมกาบ่อยๆไม่ได้รู้เลยว่าของบราซิล ชอบจังแหวนเก๋แถมสักชื่อได้ ดูกลายเป็นจริงจังมาก ซื้อแหวนให้กันวงเป็นหมื่น แต่กว่าจะทำเสร็จต้องอีกอาทิตย์ถึงมาเอาได้ ช้อปปิ้งเสร็จไปหาข้าวกินแถว Leblon กัน กินเมนูแนะนำเค้า เค้าให้จานด้วยก้อเสร็จเราจิ แถมหนมปังที่ให้กินฟรีน่าร้าก เป็นก้อนกลมๆ มีไวน์ ซิก้าให้สูบ ร้านชิวๆดีจริงๆ แต่ต้องกินไวน์แต่พองามเพราะเขาไม่อยากให้เป็นลมอีก วันถัดมาเราก้อไปเที่ยว Ipanema กัน เค้าว่าหาดนี้ดูหรูกว่า Copacabana นา คนไม่เยอะเท่า แล้วก้อไปเดินช้อปปิ้งเล่น Santa Teresa คนขับรถก้อใจดีมากมาย จอดให้ถ่ายวิวนู่นนี่เต็มไปหมด ไม่รู้สิ จริงๆแล้ว Santa Teresa จะติดกับสลัมอันใหญ่ของบราซิล คนเค้าว่าอันตรายมาก แต่เราว่าไม่รู้ไรมากก้อชิวดีออก รู้จักระวังตัวไม่ทำตัวให้เค้าอยากมาปล้นเป็นพอ อย่าทำให้หมดสนุก ไปช้อปปิ้งหาซื้อกรอบรูปกัน แล้วก้อไปอัดรูปคู่จะได้เอามาเก็บ ไม่ค่อยเคยเห็นแฟนคนไหนชอบถ่ายรูปแล้วก้อใส่ใจรายละเอียดเล็กน้อยเท่าคนนี้เลย น่ารักที่ซู้ดดดดดดด แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:51:06 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:16:56

ความคิดเห็นที่ 18 เวลาที่เหลือก่อนไปสิงคโปร์ก็อยู่แต่เมืองมาเค แต่ต้องกลับมาริโออีกทีเพราะครานี้เราจะมาเอาแหวนที่สั่งไว้กัน แถมพี่เขาจะซื้อตุ๊กตาหมีให้ด้วย แต่ว่าที่นี่หาซื้อแบบน่ารักๆยากเหมือนกัน ไปเจอร้านนึงคล้าย Build a bear ก้อเลยตกลงปลงใจที่ร้านนี้แทน พี่เขาดูจะตื่นเต้นกับการได้ยัดนุ่น มี Certificate of birth ของตุ๊กตาไรแบบนี้นะนี่ ไม่เคยซื้อตุ๊กตาให้สาวหรือไม่เคยเล่นตุ๊กตาทำเองหรือ ไมตื่นเต้นจัง ได้ไปกินเนื้อย่างสไตส์บราซิลอีกแล้ว อยู่นี่ไม่กินบาร์บีคิวจะให้กินไรเน้อ ครานี้เรามาพักโรงแรมที่ Santa Teresa โรงแรมเก๋มาก โรงแรมเหมือนเป็นที่ของ government มาก่อน ตึกสวยและอยู่ตรงเนินเขา สระน้ำใหญ่เชียวต้องขึ้นไปเนินเขาอีกนิด แถมห้องพักก้อใหญ่มาก แล้วมีเพียงไม่กี่ห้อง หลายๆสไตส์ ได้เจอกับเจ้าของตอนเดินไปถ่ายรูปเล่นด้วย ได้ซื้อเสื้อยืดใส่เหมือนกัน น่ารักเชียว มีแฟนคนไทยดีตรงนี้ยอมทำไรแบบนี้:) ไปเที่ยว Sugar loaf แล้วก้อไปช้อปปิ้งตามเคย วิวจาก Sugar loaf สวยมากเลย แต่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนไปหน่อยช่วงนั้น น่าเสียดายรูปไม่สวยดังที่เรามอง เราอยู่ที่ริโอกันสองคืนสามวันแล้วก้อกลับมามาเคอีกรอบ มาอยู่อีกวีคนึงก่อนจะบินกลับไทย ก้อชิวๆ นอนเล่นโรงแรมรอพี่เขาไปทำงาน พี่เขาก้อใส่แหวนไปทำงานเลยโดนที่ออฟฟิศแซวซ้า จนเจ้าของบริษัทและใครๆในออฟฟิศพี่เขาอยากกินข้าวด้วยก่อนกลับ เพราะบอกว่ามีของจะให้ด้วย เราสองคนก้อเลี้ยงข้าวเค้ากันมื้อนั้น แถมฉลองกันอย่างกับเราใส่แหวนเพราะหมั้นกันแล้วซะงั้น ไม่คิดเล้ยสุดท้ายเจ้าของบริษัทจะกลายเป็นบอสเรากันหมด อิอิ feel like a family จริงๆ ปล ร้านแต่งของน่ารักๆใน Santa teresa แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:53:07 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:25:43

ความคิดเห็นที่ 19 เมื่อเจ้านายเรียกตัวกลับจากบราซิลเพื่อมาจ็อปที่สิงคโปร์ ไปถึงก้อไม่มีไรมาก ทักทายเพื่อนเฮฮาเช่นเคย ครานี้แก๊งคนไทยอยู่กันครบ แต่ครานี้ไม่ได้เที่ยวกลางคืนแหะ แถมได้พักเป็นโรงแรมหรูสบายมาก ก้อเลยได้เจอน้องสาวเขาที่นี่เพราะน้องเขาทำงานอยู่  แต่อยู่ได้ไม่ถึงวีคงานที่นายให้ทำยังไม่เสร็จ เจ้านายบอกต้องไปโดฮา ช่วงที่อยู่บ้านไม่กี่วันก่อนไปสิงคโปร์และโดฮาก้อได้คุยกับที่บ้านเรื่องพี่เขา ความที่โลกมันกล๊ม กลมกลายเป็นว่ารู้จักกันไปหมด  อากู๋ของพี่เขาเป็นตระกูลที่เป็นเพื่อนบ้านของฝั่งพ่อเราตั้งแต่เด็กๆ สนิทกันมาก แล้วยังมีคนนู่นคนนี้รู้จักกันเต็มไปหมด มีแต่เราสองคนที่ไม่เคยรู้จักกัน ม๊าเลยดูค่อนข้างชอบพี่เขามากกว่าแฟนคนอื่นๆ (อื่นๆ ละไว้ในที่ๆเข้าใจ) เราเลยบอกว่าตั้งแต่ตอนขอเป็นแฟนพี่เขาก้อขอแต่งงานไปด้วย เหมือนว่าเราบอกถ้าจะเป็นแฟนต้องแน่ใจว่าคนนี้ใช่ที่จะแต่ง เพราะเราขี้เกียจคบเล่นๆเสียเวลา แก่แล้ว ม๊าเลยค่อนข้างชอบเจอผู้ชายดูจริงจังมาก ไม่เหมือนคนก่อนๆ (ฝรั่งอ่ะนะ คนไทยคนอื่นเค้าก้อดี) เรื่องก้อจบแค่เท่านีี้ ตอนนั้นเราแพลนว่าเราไปทำงานโดฮาจนมีนาเบรค พี่เขาจะบินมาหา เที่ยวกันที่ไหนก้อได้ แล้วตุลาเราลาออกชลัม เขาอาจลาออกบราซิลมาแล้วมาแต่งงานหางานกรุงเทพ แต่ๆๆๆๆๆ ทั้งนี้ทั้งนั้น พอเราไปโดฮา ก้อมีเหตุให้เราขอลาออกเลย คือเราอยากออกจากชลัมมานานแล้ว แต่คิดว่าเก็บเงินอีกแปปก้อได้ แต่พอมีเรื่องเจ้านายงี่เง่ามาก เป็นคนใหม่แล้วเป็นผู้หญิง ทะเลาะกันแทบบ้า เลยขอลาออก แล้วเหตุผลส่วนตัวอีก ก้อเลยลาออก เจ้านายที่ไทยเลยมาขอร้องบอกอย่าออก อยากพักก้อพักนา....แล้วจะย้ายไปบราซิลให้ ก้อเลยขอกลับไทยมาพักที่ไทย พี่เขาก็เลยขอหยุดล่วงหน้ามาไทยช่วงเราอยู่ไทยนี้ จากที่บอกม๊าว่าจะย้ายโลเคชั่นไปบราซิล ม๊าบอกงี้เรากะพี่เขาไปคบกันเมืองนอกเมืองนา หมั้นไปเลยไม่ดีกว่าหรอ คือใจจริงพี่เขาอยากแต่ง แต่ไม่กล้าขอม๊าเราเพราะคิดว่าเร็วไป ตอนที่อยู่ดีๆ ม๊าเกริ่นแบบนั้น ป๊าแอบเคืองเพราะหวงลูกสาว ม๊าบอกแต่หมั้นกะแต่งก้อเหมือนกัน แต่งเลยดีไหม ป๊าหวงลูกมากบอกหมั้นก้อพอ ม๊าบอกเหมือนกันแหละ เราตกใจที่ม๊าให้แต่งหรอคบแค่สองสามเดืิิอน แต่ม๊าก้อถามตลอดนา พี่เขาเป็นไง ช่วยดูให้ พามาบ้านสิ แล้วเค้าก้อชอบตัวจริงพี่เขาด้วยหลังจากได้เจอ มีพาไปเจออากงอาม่าบอกถ้าอากงอาม่าไม่ชอบไม่ให้แต่ง แต่เพราะพี่เค้าพูดจีนได้อากงอาม่าชอบมาก เราบอกถ้าแต่งได้เดี๋ยวเค้าเอาป๊ามาขอนา 555 เรื่องมันก็ลงเอยเช่นนี้แล ที่ผ่านมาปีนึงเราว่าเหมือนเราถูกหวยนะ จริงๆการแต่งงานเร็วไม่ได้ดูใจกันนานๆก็ไม่ใช่สิ่งดีเพื่อนๆเราก็เป็นห่วง แต่มันหลายๆอย่างที่เรารู้ว่าใช่ และการยอมรับจากป๊าม๊่า เราจึงเลือกที่จะแต่ง ตอนนี้เราย้ายมาทำงานบริษัทสามีที่บราซิลแทน ได้อยู่ด้วยกันก็ยิ่งรู้ว่าใช่ ความรักครั้งนี้อาจไม่ได้เกิดจากอารมณ์ ตัณหาไร แต่เกิดจากความเข้าใจ และคิดว่าเราอยู่กับคนนี้ได้ เวลาไกลกันเราไม่ต้องคอยเป็นห่วงว่าหายไปไหน เค้าก็จะคอยโทรมาบ้างห่วงใยกัน ดังนั้นอยากจะจบง่ายๆว่าถ้าคนสองคนมันใช่ จะที่ไหน เมื่อไหร่ และสถานที่ใดมันก็มาเจอกันได้ โลกหมุนด้วยความรักคะ รูปการ์ดแต่งงาน million miles จริงๆไม่ถึงนะ ปล ถ้าหากคุณรู้จักเรา ไม่ต้องเอาลิ้งนี้ไปแปะในเฟสบุคเรานา เขิน แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 18:56:12 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 10:42:01

ความคิดเห็นที่ 20 มาปาดค่ะแอบไปดูในบล๊อกมา น่ารักมากเลยค่ะ ^^ จากคุณ : ดญ.นิกกี้ เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 11:08:41

ความคิดเห็นที่ 21 ชอบบบบบ  ชอบอ่านตั้งแต่ที่พี่เล่าเรื่องการทำงานของพี่เเ้ล้วค่ะ พี่เท่มากเลย ^^ จากคุณ : Monkey Pod เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 11:21:21

ความคิดเห็นที่ 22 น้อง monkey pod ให้ give เต็มไปหมด พี่ให้คืนไปสามเลยนะคะ ขอบใจจ้า จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 11:31:37

ความคิดเห็นที่ 23 "ความรักมันก้อแค่คนสองคนอยากที่จะอยู่ด้วยกัน แน่ใจว่าคนนั้นใช่ และถูกที่ถูกเวลาแค่นั้นแหละความรัก" "ความรัก โดยมากจะเกิดจากอารมณ์ก่อน อะไรก็สวยงามอะไรก็ดีไปหมด แต่พออยู่นานไปอารมณ์ ตัณหามันหมดความจริงมันเข้ามา เมื่อคนต่างกันก็จะอยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่ควรมองคู่เราที่อารมณ์ช่วงนั้น แต่ควรดูที่ความเข้ากันได้ ความอยู่ด้วยกันและสบายใจ และที่สำคัญเราไม่ใช่เจ้าของคู่ชีวิตเรา เราควรให้อิสระเค้าในทุกเรื่อง เรารักที่จะอยู่ด้วยกัน แต่ต้องไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวจนเกินไป" ชอบจังครับ＾＾ น่ารักทั้งคู่เลย,, ยังอ่านไม่จบ ขอตัวไปเรียนรอบบ่ายก่อน,, เด๋วเย็นๆ มาอ่านต่อครับ :P -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- เข้ามาอ่านต่อแล้วครับ เพิ่มประโยคที่ชอบด้วย -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- "ความรักครั้งนี้อาจไม่ได้เกิดจากอารมณ์ ตัณหาไร แต่เกิดจากความเข้าใจ และคิดว่าเราอยู่กับคนนี้ได้ เวลาไกลกันเราไม่ต้องคอยเป็นห่วงว่าหายไปไหน เค้าก็จะคอยโทรมาบ้างห่วงใยกัน ดังนั้นอยากจะจบง่ายๆว่าถ้าคนสองคนมันใช่ จะที่ไหน เมื่อไหร่ และสถานที่ใดมันก็มาเจอกันได้ โลกหมุนด้วยความรักคะ" แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 17:47:02 จากคุณ : เธอทั้งนั้น (yangtaiping) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 12:17:21

ความคิดเห็นที่ 24 มาอ่านต่อจนจบ ขิขิ ชอบประโยคนี้จัง "ความรักครั้งนี้อาจไม่ได้เกิดจากอารมณ์ ตัณหาไร แต่เกิดจากความเข้าใจ และคิดว่าเราอยู่กับคนนี้ได้ เวลาไกลกันเราไม่ต้องคอยเป็นห่วงว่าหายไปไหน เค้าก็จะคอยโทรมาบ้างห่วงใยกัน" อ๊าาาาาาาา อ่านแล้วเขินๆ อิอิ จากคุณ : meBLUE (meBLUE) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 13:12:23

ความคิดเห็นที่ 25 โรแมนติกมากครับบบบ T^T อยากเจองี้บ้างไรบ้างแต่ดูเหมือนอีกนานเลยแหะกว่าเราจะอายุ30 (จะบอกว่าตัวเองเด็กอยู่ว่างั้นเถอะ อิอิ) แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 15:21:59 จากคุณ : Ffff (คนถือร่ม) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 15:18:57

ความคิดเห็นที่ 26 บุพเพอาละวาดจริงๆ ไปอยู่ตั้งไกล ยังอุตส่าห์เจอคนไทยด้วยกัน จากคุณ : tormay เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 15:42:22

ความคิดเห็นที่ 27 ติดตามมาจากสีลมจ้า ที่เราไป ทำไมเราไม่เจอมั่งน้าาาา ฮาๆ จากคุณ : หนีปะป๊ามาบราซิล เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 16:32:15

ความคิดเห็นที่ 28 ชีวิตนี่มันต้องดูยาวๆจริงๆค่ะ บางทีเราเสียใจร้องไห้ปางตายตอนเลิกกับคนนึงก็เพื่อจะได้รักกับอีกคนนึง :) จากคุณ : azur เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 17:39:18

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาแก้ไขคำที่พิมพ์ผิดเต็มไปหมด ขอบคุณนะคะ สำหรับคอมเม้น จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 18:16:32

ความคิดเห็นที่ 30 ตามมาเพราะจำชื่อล็อกอินได้จากกระทู้ในห้องสีมคราวก่อนโน้นนนค่ะ น่ารัก น่าอิจฉามากมาย ทำเอาคนเพิ่งเลิกกะแฟนมาไม่นาน รู้สึกมีหวังขึ้นมาอีกครั้ง 555 จากคุณ : ~Northlady~ เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 19:52:49

ความคิดเห็นที่ 31 น่ารักมาก ๆ เลยจ๊ะ จากคุณ : เจ้าหญิงโบราณล้านปี เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 20:00:56

ความคิดเห็นที่ 32 อิจฉาตาร้อนผ่าวๆๆๆ กว่าจะอ่านจบ เหมือนอ่านนิยายเรื่องหนึ่งอยู่เลย กรี๊ดดดดดดดดดด จากคุณ : เสมียนน้อยนั่งแทะส้ม เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:06:48

ความคิดเห็นที่ 33 อิจฉาตาร้อนผ่าวๆๆๆ กว่าจะอ่านจบ เหมือนอ่านนิยายเรื่องหนึ่งอยู่เลย กรี๊ดดดดดดดดดด จากคุณ : เสมียนน้อยนั่งแทะส้ม เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:16:47

ความคิดเห็นที่ 34 ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ เวลาแบบนั้นจะมีมั่งไหมน้าาาา  เหอๆ จากคุณ : suasongsin เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:22:33

ความคิดเห็นที่ 35 อยากกลับบ้านนน TT คิดถึงบราซิลและรักบราซิลมากมายยิ่งห็นรูปยิ่งคิดถึง อยากกลับไป จขกทโชคดีจริงๆค่ะ หลายคนก็กำลังงมหายเนื้อคู่เหมือนกันแต่จขกทเจอแล้วล่ะ เหมือนนิยายเลยเนอะ อยากเจอมั่งคงต้องกลับไปที่โน่นใหม่แล้วล่ะ 55555 โชคดีนะคะ^^ ปล.ชอบกิน xis de coracao ไหมคะ อร่อยขาดใจ อยากกลับไปกินอีก:) จากคุณ : เด็กสาวชาวบราซิล เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:32:36

ความคิดเห็นที่ 36 ตามมาจากห้องสีลมครับ จขกทยังเขียนได้สนุกเช่นเคย โรงแรมที่ Buzio ก็สวย บอกชื่อโรงแรมได้ไหมครับ เผื่อจะไปเที่ยวบ้าว (ไม่รู้เมื่อไร) จากคุณ : Freedom and Justice เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:39:19

ความคิดเห็นที่ 37 พี่ทำงานที่ชลัมด้วยยย หนูใฝ่ฝันอยากทำงานที่นี่มากเลยค่าาาาาาาา พี่เป็นผู้หญิงที่สุดยอดมากค่ะ ชีวิตดูตื่นเต้นดีอ่าา ชอบมากกกกกกกกกก ไม่ขอให้รักกันนานๆ แต่ขอให้รักกันตลอดไปค่ะ^^ เพิ่มเติมค่ะ พึ่งรู้ว่าพี่จบลาดกระบังด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด หนูเป็นรุ่นน้องพี่ค่าา เดี๋ยวหนูจะลองถามดร.เต๋าว่ารู้จักพี่ตูนไหมนะคะ ทุกวันนี้แกยังหล่อเฟี้ยว เคี้ยวละเอียด อยู่เลยค่ะ เป็นเวลาเกือบสองเดือน ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมานานมากละ แต่อ่านเรื่องของพี่ ทั้งสองกระทู้แล้วแบบ ขอพี่มาเป็นต้นแบบได้ไหมคะเนี่ย แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 23:50:44 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 54 22:55:39 จากคุณ : นกฮูกผู้ไม่หลับใหล เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:41:51

ความคิดเห็นที่ 38 .. จากคุณ : DarkEnemy เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 23:18:04

ความคิดเห็นที่ 39 เขียนได้น่าอ่านมากเลยค่ะ อยากเป็นแบบจขกท.บ้าง  จะมีหลงมาแแบบนี้ซักคนมั้ย 555+ จากคุณ : แอบรออยู่ตลอดๆ (Minimild) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 23:19:08

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ เราไม่ได้เป็นวิศวะ แต่ทำงานแบบ จขกท.เลย คือ สิ่งแวดล้อมมีแต่ผู้ชายๆๆๆๆๆๆๆ และเขาก็ treat เราเหมือนผู้ชายคนนึง 555555555 แหมมม....มีกำลังใจอีกเย๊อะเลย 555555 จากคุณ : fondakelly เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 23:27:52

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วก็อิจฉาตาร้อนผ่าว จริงอย่างที่บอกค่ะว่าคนจะใช่ยังไงก็ได้คู่กัน ขอให้มีความสุขตลอดไปนะคะ จากคุณ : ขอให้มีความสุขตลอดไปนะ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 00:01:50

ความคิดเห็นที่ 42 ตอนอ่านหัวกระทู้ครั้งแรก ถึงว่า จขกทจะบ่นเรื่องบอล ๕๕ (เอ เกี่ยวกันมั้ย) จากคุณ : jadeleaf เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 03:59:37

ความคิดเห็นที่ 43 น้องเด็กสาวขาวบราซิล..มาบราซิลเมื่อไหร่คะเนี่ย ส่วน xis caracao เคยทานตอนเค้ามีบู้ทมาขายอาหารที่เมืองคะ อร่อยดี แต่โดยมากไม่ค่อยกินข้างนอกเท่าไรอ่า ไม่ถูกปาก ชอบทำเองทานมากกว่า:) คุณ Freedom and Justice  ขืื่อโรงแรม Casasbrancas คะ (www.casasbrancas.com.br) น้อง นกฮูกผู้ไม่หลับใหล ชมกันเกินไปคะ แต่สวัสดีรุ่นน้องลาดกระบังเหมือนกันเนอะ ส่วนคนอื่นๆขอบคุณนะคะ จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 06:31:55

ความคิดเห็นที่ 44 ว้าว รักข้ามพรมแดน ^^" จากคุณ : Much the same เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 07:16:01

ความคิดเห็นที่ 45 น่ารักมากมาย แอบอิจฉาด้วย 555 ล้อเล่นนะคะ ขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่มากๆนะคะ ปล. เราเคยอ่านหนังสือ The Road Less Traveled เหมือนกันค่ะ อ่านสมัยเรียน แต่จำเนื้อหาไม่ได้และ (บ่งบอกว่ามันนานมาากกกแล้ว อิอิ) จากคุณ : Brunette เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 09:07:48

ความคิดเห็นที่ 46 ว้าว อานแล้วน้ำตารื้นเลย ตามไปหาอ่านที่บล๊อกแต่ไปไม่ถูกค่ะ ไม่รู้จะอวยพรอะไรดี ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ จากคุณ : กลมมี่ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 10:20:50

ความคิดเห็นที่ 47 แปลกใจตัวเองเหมือนกัน เรื่องของพี่ออกจะยาว แต่หนููก็นั่งอ่านได้ จนจบ แอบอิจฉา เมื่อไรจะได้เจออย่างงั้บ้าง บางคนบอก ถ้าไม่ออกไปหา แล้วเราจะเจอมั๊ย บางคนบอก ไม่ต้องออกไปหาแล้วจะเจอเอง แต่ ก็คิดไปว่า จะเจอได้ไง วงจรการทำงาน ก็แค่บ้าน ที่ทำงาน บ้าน ที่ทำงาน ไม่ได้ออกไปไหนเลย เวลาทำงานก็ไม่เหมือนชาวบ้านเค้า ใครมันจะมาหาเราถึงบ้าน 555555 ขอให้รักษาความรักนี้ให้นานตลอดไปนะค่ะ อิอิ จากคุณ : นั่งดูคนมีคู่เค้าคุยกัน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 10:24:40 A:125.26.71.86 X: TicketID:261564

ความคิดเห็นที่ 48 ชีวิตน่าอิจฉาจังฮะ แอบเข้าไปส่ง blog มา ชอบรูปใน ชุดเจ้าบ่าว เจ้าสาวจัง น่ารักดีคับ ได้แต่อิจฉาตาร้อนผ่าวๆ 555+ ขอบคุณที่แชร์เรื่องดีๆให้ฟังฮะ :) จากคุณ : gifie เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 10:38:17

ความคิดเห็นที่ 49 ผมชอบสาวบราซิลจริงๆครับ ชอบมานานละ ฮ่าๆ ทั้งหุ่นดีผมสวยหน้าคม สวดยวด จากคุณ : หลบเวลา เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 11:09:56

ความคิดเห็นที่ 50 ขอแสดงความยินดีด้วยค่า น่ารักจริงๆ จากคุณ : แม่ค้าลูกชิ้นนึ่ง เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 11:36:01

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วเขินนนนนนนนนมากๆๆๆเลยค่ะ 55555555 ขอแสดงึวามยินดีด้วยนะคะ ^^ จากคุณ : เด็กหญิงน่ารัก เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:27:23

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านชื่อกระทู้ว่ามาพบรักที่บราซิล เรารู้เลยค่ะว่าเป็นคุณ เพราะตามไปอ่าน Blog คุณ จากห้องสีลม อ่านไปยิ้มไปค่ะ น่ารักจริงๆ :):) ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ^^ จากคุณ : a littlE bear* เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:52:39

ความคิดเห็นที่ 53 แค่จะมาบอกว่า... เราเคยเห็นการ์ดแต่งงานของคุณที่ weddingsquare ด้วยแหละ.. ฮิฮิ ยังคิดอยู่เลยว่า "เจ๋งว่ะ" ยินดีด้วยนะคะ ^^ จากคุณ : M a z e y เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:59:09

ความคิดเห็นที่ 54 เขียนได้อ่านเพลินมากค่ะ :) เรอา่านกระทู้ห้องสีลมยังไม่จบเลย อ่านมาสองวันแล้ว 555 ตั้งสยามไว้เป็นหน้าหลัก พอเข้ามา อุ๊ย คนเดียวกันรึเปล่าต้องเปิดไปเทียบกะที่สีลม ใช่เลย ล็อกอินเดียวกัน 555 น่ารักมากค่ะ ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังนะคะ (^ ^) จากคุณ : ฟากฟ้าไกล ~ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:09:38

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านไป..ยิ้มไปเลยค่ะ ฮานะเคยอ่านหนังสือเล่มนึง เชื่อเลยที่เค้าบอกประมาณว่า "ไม่มีความบังเอิญในเรื่องของความรัก" ... ยินดีด้วยนะค่ะ และขอให้มีความสุขกับชีวิตครอบครัวที่น่ารัก อบอุ่นตลอดไปค่ะ^^ จากคุณ : ฮานะจังแห่งPWC เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:21:38

ความคิดเห็นที่ 56 เยอะ 5555 จากน้องแต้ม จากคุณ : สาวใช้ในเมืองใหญ่ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 17:01:48

ความคิดเห็นที่ 57 น้องแต้ม...เป็นพี่น้องกันมาสามสิบปี พึ่งรู้อมยิ้มชื่อไรก็วันนี้ 555 จากคุณ : aggiegal เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 17:49:54

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านแล้วมีความสุขดีจัง...ขอบคุณนะครับ ขอให้มีเจ้าตัวเล็กเร็วๆนะครับ ปล.คน oil field เหมือนกันเลย จากคุณ : สี่พล เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:23:25

ความคิดเห็นที่ 59 น่ารักมากกกกกกก อนาคตคนเราไม่แน่นอนจริงๆ หามาทั้งชีวิตบทจะเจอก็เจอง่ายๆซะงั้น จากคุณ : shinobu เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:28:38

ความคิดเห็นที่ 60 ชอบครับ ขนลุกซู่ ประโยคสุดท้าย "..ดังนั้นอยากจะจบง่ายๆว่าถ้าคนสองคนมันใช่ จะที่ไหน เมื่อไหร่ และสถานที่ใดมันก็มาเจอกันได้ โลกหมุนด้วยความรักคะ.." รักกันนานๆๆน่ะครับคู่นี้ เป็นอีกหนึ่งอัน  ที่ผม อ่านจนจบ ซึ่งยาวมากกก แต่สนุกมากเช่นกันครับ จากคุณ : Yoshisaki เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:52:22

ความคิดเห็นที่ 61 ยาวแต่อ่านแล้วสนุกมากมาย ^^ โชคดีนะค่ะ ^^ ปล. ขอแอบแอด FB ได้ไหมคะ หลังไมค์มานะค่ะถ้าอนุญาต จากคุณ : 1stUpon เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:45:27

ความคิดเห็นที่ 62 ยาวมาก เด่วพรุ่งนี้ผมจะตื่นมาอ่านครับ ;P จากคุณ : Cerca de เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 03:44:51

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านแล้ว สบายใจ 30+ ละไม่ต้องท้อ คู่มีแน่ๆมั้ง เรา 5555+ จากคุณ : saranpoo เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 03:45:50

ความคิดเห็นที่ 64 อ่านแ้ล้วมีความสุขขขขมากกก :) พ่อกับพี่สาวผมก็ทำงานด้านปิโตรเคมี เึคยเกือบได้ไปแท่นทั้งคู่ แต่สุดท้ายมาอยู่บนบก อ่านกระทู้นี้แล้วแอบคิดถึงทั้งพ่อและพี่สาวเลยครับ (เกี่้ยวอะไรเนี่ยย) จากคุณ : สายน้ำตะวันออก เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 10:49:19

ความคิดเห็นที่ 65 เมื่อไรจะเจอคนคนนั้นหนอออออออ อิจฉาจังเย้ยยยยยยย จากคุณ : tuw-lek เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 13:06:38

ความคิดเห็นที่ 66 การ์ด สวยมากกกกกกก จากคุณ : Cerca de เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 15:41:54

ความคิดเห็นที่ 67 ผมเห็นชื่อบริษัทผมก็รู้ว่าบริษัทอะไรครับ อยากไปทำแต่ความสามารถไม่ถึง โดยเฉพาะด้านภาษา รายได้ไม่ต้องพูดถึงเยอะมากๆ ขนาดเทคนิคเชียน ยังเยอะกว่าผมอีก(ขนาดไม่มีประสบการณ์นะ) จากคุณ : MonoShield เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 19:43:38

ความคิดเห็นที่ 68 ไม่คิดจะมาเจอคุณ จขกท. ที่ห้องนี้ด้วย ว้าว ว้าว!! ตามอ่านตั้งแต่อีกห้องเรื่องทำงานแท่นเจาะ จ๊าบสุดๆ น่ารักอ้ะ เห็นแล้วอิจฉา แล้วเขียนเล่าก็น่ารักมากๆๆๆๆค่ะ ปล. อยากทำงานแบบนี้บ้าง แนวลุยๆนี่หนูเลย (แต่ภาษาคงได้ไม่พอแน่ๆตอนนี้) จากคุณ : supalak1984 เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 09:10:56

ความคิดเห็นที่ 69 แวะมาอ่านคะ อ่านแล้วอบอุ่นมากเลย >w< จากคุณ : K S _ A r i ~ (K S _ A r i ~) เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 10:19:58

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านจบซะที เรื่องราวประทับใจจัง ^^ จากคุณ : กลมขึ้นทุกวัน เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 13:48:48

ความคิดเห็นที่ 71 จบซะที เรื่องยาวแต่สนุก อ่านแล้วอยากอ่านต่อ ยินดีด้วยนะคะสำหรับคนที่ใช่ จากคุณ : จู้จี้กับหงุดหงิด เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 17:16:38

ความคิดเห็นที่ 72 เยอะมาก ลงชื่อไว้ก่อนเดี๋ยวกลับมาอ่านค่ะ จากคุณ : หัวใจสีน้ำตาล10 เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 54 20:49:59

ความคิดเห็นที่ 73 ยาวมาก แต่อู้งานอยู่ เดี๋ยวมาอ่านต่อนะคร้าบบ จากคุณ : aquanoxx เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 54 11:12:17

ความคิดเห็นที่ 74 ยาวมาก แต่ก็อ่านจนจบ น่ารักดีค่ะ ชีวิตรักของคุณ เหมือนนิยายรักโรแมนติกเลย อ่านไปยิ้มไป เล่าเรื่องได้น่ารักดีค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ จากคุณ : juneko เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 54 14:11:13

ความคิดเห็นที่ 75 ปักชื่อไว้..เด่วจะมาอ่านต่อ *-* จากคุณ : กลางคืนตื่นกลางวันฝัน... เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 54 15:09:16

ความคิดเห็นที่ 76 แล้วคนที่รักเพศเดียวกันล่ะ จะมีโอกาสเจอรักแท้บ้างไหม เฮ้อ อิจฉา จขกท. จัง จากคุณ : เด็กน้อยร้ายเดียงสา เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 54 23:21:37

ความคิดเห็นที่ 77 น่ารักมากๆๆๆ เลยค่ะ จากคุณ : namsea (namsea) เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 54 19:10:05

ความคิดเห็นที่ 79 อ่านกระทู้ จขกท แล้วรู้สึกมีหวัง หลังจากวุ่นวายเรื่องรักมาหลายตลบ แล้วช่วงนี้อยากพักใจ... แต่เมื่อไรจะเจอแบบ จขกท มั่งเนี่ย 55+ ปล.ตามไปอ่านที่ห้องสีลมแล้ว สนุกมากค่ะ ได้ความรู้มากมาย จากคุณ : ไอแดดยามเช้า เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 54 21:34:41

ความคิดเห็นที่ 80 ขอให้รักกันยืนยาวตลอดไปนะคะ จากคุณ : lalinphat เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 54 22:39:58

ความคิดเห็นที่ 81 อ่านตอนแรกๆ นึกว่าเสร็จหนุุ่มบลาซิลสะแล้ว แต่พออ่านๆไป ทำให้ผมนึกถึงช่วงเวลา คลิ๊ก ตอนครั้งแรกกับแฟนปัจจุบันเลย ใช่ครับ ถ้าเจอคนที่ใช่ ถูกที่ ถูกเวลา ยังไงมันก็ใช่ ตอนนี้คบกับเธอมา 2 ปีแล้ว และก็คิดว่าคนนี้ คงเป็นคนที่จะแต่งงานด้วยเหมือนกัน ขอให้มีความสุข มีลูกสุขภาพดีนะครับ จากคุณ : ptboy เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 19:21:30