PANTIP.COM : F10625436 คุณเคยศรัทธาในสิ่งหนึ่ง สิ่งใด มั้ยคะ? [จ๊ะจ๋าหาเพื่อน]

ความคิดเห็นที่ 7

เคยนะ แล้วก็เป็นอยู่ในตอนนี้ อย่างน้อยขอให้เชื่อมั่นในสิ่งที่เราอยากเป็นหรือที่เป็นอยู่ในตอนนี้แล้วจะทำอย่างอื่นได้ดีเอง ขอแชร์ด้วยก็แล้วกัน อาจมีหลายข้อหน่อย แต่อยากแชร์จริง ๆ

- ใจเรารักภาษาไทยมากนะ รู้สึกชอบตั้งแต่เด็กแล้วที่เห็นคำอะไรแปลก ๆ จะแปลได้ในขณะที่คนอื่นแปลไม่ออก รู้สึกชอบที่ได้อ่าน ได้เขียน แต่งโน่นนี่ปล่อยอารมณ์ไปเรื่อยเปื่อย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับเก่งมากหรอก เป็นแค่ตัวแทนห้องเอง พอช่วงจะขึ้น ม.ปลาย ใจมันเกิดโลเลว่าสิ่งที่เราชอบจะไปได้ซักกี่น้ำ ลองมาเรียนสายวิทย์อย่างที่พ่อแม่แนะนำดีกว่าไหม ก็ลอง ๆ เรียนไป รู้สึกว่าไม่ใช่ รู้สึกว่าหลอกตัวเองมาตลอดว่าทำได้ รู้สึกผิดด้วยที่ทรยศความฝันตัวเอง(ตอนนั้นฝันว่าอยากเป็นนักเขียน) ดูถูกสิ่งที่ตัวเองชอบ ม 5 เทอม 2 เลยตัดสินใจดิ่งสู่คณะที่มีเอกภาษาไทยเลยค่ะ วิทย์คณิตไม่สนมันแล้ว ได้เท่าไรเท่ากัน แล้วก็สอบติดอย่างทีี่ใจหวัง ถึงตอนนี้จะไม่รู้ว่าอนาคตจะจบไปทำงานอะไร แต่ตอนนี้แค่เรียนกับสิ่งที่ชอบมาตลอด แค่ได้คลุกคลีกับหนังสือดี ๆ บทความดี ๆ ความรู้ดี ๆ ที่ชอบ แค่นี้ก็มีความสุขมากที่สุดแล้วค่ะ

- ตอนแรกเรียนภาษาต่างประเทศภาษาหนึ่งเพราะเรียนตามเพื่อนที่มีคนแนะนำว่าได้เกรดง่าย แต่ในเทอมเดียวกันนั้นเราไ้ด้ลองเรียนอีกภาษานึงที่ข่าวลือว่าอาจารย์โหดมาก รุ่นพี่โดนปาแก้ว โดนไล่ไปดร็อปก็มีมาแล้ว (รุ่นพี่ที่เคยเรียนบอกเราด้วยแหละว่ายากมาก) ภาษาที่เราลงกับเพื่อน คนเรียนเป็นสิบ แต่โคตรกดดันไม่ใช่ตัวเราเลย ส่วนภาษาที่เราไปลองเรียน ถึงจะเรียนกันแค่ 2 คนแต่ก็เข้าใจง่ายกว่า อาจารย์ก็แฟร์ ๆ ถ้าเราแฟร์กับอาจารย์ก่อน ผลสุดท้าย เราเลยต้องดร็อปภาษาที่เรียนตามเืพื่อนเพราะไม่ไหว ไม่ชอบ แต่ภาษาที่เราลองเรียน (ลองของ555+) กลับได้ A ซึ่งเป็นเกรด A แรกในชีวิต

- ศรัทธาในตัวเองค่ะว่าเราก็มีดีไม่แพ้กว่าคนอื่น มีโอกาสแสดงความสามารถอะไร ถ้าไม่ทำให้ใครเดือดร้อนทำไปเถอะค่ะ ยิ่งเป็นความสามารถพิเศษยิ่งดี เหมือนฉายแววให้แมวมองอยู่ไกล ๆ ถึงยังไม่มีใครมองก็ทำไปเรื่อย ๆ ฝึกฝีมือไปเรื่อย ๆ ค่ะ เดี๋ยวก็เก่งจนเข้าตาใครต่อใคร ปากต่อปากกันเอง

- ศรัทธาในความรักของคนรอบข้าง แต่ก่อนจะมีข้อนี้ต้องศรัทธาในตัวเองก่อนนะคะว่าเราก็เป็นคนที่น่าคบคนนึงในสังคม เราเองก็ไม่ใช่คนดีมาก ศัตรูก็มี โดนหักหลังก็มี โดนว่าร้ายก็มี ปากร้ายก็เป็น ใครร้ายกับเราก่อน เราร้ายกลับแบบไม่ไว้หน้า เอาให้เกลียดกันข้างนึงก็เคยมีมาแล้ว แต่เราไม่ใส่ใจกับคำนินทา คำกล่าวหาของคนไม่หวังดีกับเราค่ะ คิดซะว่าเค้ายังไม่รู้จักเราดีแล้วปล่อยเค้าไป ขอให้เชื่อในเวลาค่ะ เวลาศักดิ์สิทธิที่สุด พิสูจน์การกระทำมากกว่าคำพูดมานักต่อนักแล้ว ตราบใดที่เรายังทำตัวเป็นมิตรกับคนรอบข้าง มีอะไรก็ช่วย มีอะไรก็ให้โดยไม่หวัง ทั้งคำปรึกษา ความช่วยเหลือต่าง ๆ เดี๋ยวความรักจากคนเหล่านั้นก็จะกลับมาหาเราเองค่ะ เราซึ้งใจมากกับเรื่องนี้ ตอนประสบอุบัติเหตุปางตายจนนอน ICU มีคนมาเยี่ยมตั้งแต่อาจารย์ภาค รุ่นพี่ รุ่นน้องและเพื่อนในภาค รุ่นพี่สโมฯ เพื่อนของเพื่อน เพื่อนหอ แม่ของรุ่นน้อง แม่ของเพื่อน ทำให้รู้สึกมีคุณค่าขึ้นมา สู้ขึ้นมาทันที รู้เลยว่ามือเราคนเดียวยังมีหลายมือฉุดขึ้นมา แต่จะไม่มีมือจากพวกเขาเลย ถ้าเราไม่รู้จักเป็นคนให้ เป็นคน service กับใครก่อน ยอมเป็นที่ระบายกับใครก่อน นี่แหละค่ะ ผลที่ได้อย่างไม่คาดหวังที่จะเห็นเองในยามทุกข์ยากช่วงหนึ่งของชีวิต

//ศรัทธาในตัวเองให้มากค่ะ ว่าเราคนหนึ่งก็ทำอะไรได้มากมาย อย่ามัวนั่งถามตัวเองว่าทำอะไรได้บ้าง อย่ามัวตอบว่าไม่รู้ ๆ อย่ามัวหาข้อด้อยจากการเปรีียบเทียบกับคนอื่น ศรัทธาในความฝันของตัวเองแล้วทำตามอย่างน้อยสักครั้งนึงในชีวิต แล้วคุณจะไม่เสียใจเลยถ้าได้มองย้อนกลับไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ :))

จากคุณ : อักษราภรณ์

เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 54 14:05:19