Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
อยู่กับคำว่ารอ...ตามบทบาทคนแอบรัก.. ติดต่อทีมงาน

ทุกครั้งที่เปิดคอมขึ้นมา ฉันก็จะเข้าโปรแกรม MSN  และเลื่อนเม้าส์ลงมาที่รายชื่อหนึ่งใน friends list เพื่อดูชื่อของคนคนหนึ่ง ที่ MSN ของเขา ไม่เคยขึ้นคำว่า online...  ตั้งแต่แอดกันไว้ จนป่านนี้....ฉันยังไม่เคยเห็นเธอ online เลยสักครั้ง...แต่ฉันก็อดไม่ได้ ที่จะเฝ้ารอ...หวังว่าสักวัน จะได้เห็น MSN ของเธอมีการเคลื่อนไหว...หวังว่าสักวัน...เราจะได้คุยกัน ฉันจะได้กล้าพอเข้าไปทักเธอ...  

ทุกครั้งที่เข้าสู่ระบบ  Facebook  นอกจากเข้าหน้าส่วนตัวของตัวเองแล้ว สิ่งแรกที่ฉันจะทำ คือเข้าไปสู่หน้า Facebook ของเธอ  เพื่อดูความเคลื่อนไหวและความเป็นไปต่างๆของเธอ  ว่าวันนี้เธอได้เข้าเฟซหรือเปล่า? วันนี้เธอไปทำอะไรที่ไหนมา? วันนี้เธอคุยอะไรกับใครยังไงบ้าง? วันนี้มีใครมาcommentอะไรให้เธอบ้าง?.... คอยติดตามดูความเคลื่อนไหวของเธออยู่ตลอด (เหมือนพวกโรคจิตในหนังญี่ปุ่นเลยเนาะ -_-" )  

ทุกครั้ง ที่ระบบ massage ของ facebook  มีกระพริบเตือน  ฉันอดใจเต้นไม่ได้ และทุกครั้ง ก็อดคาดหวังไม่ได้เช่นกัน ว่ามันจะเป็นข้อความจากเธอ  บางครั้ง ฉันก็ยิ้มออก เมื่อข้อความนั้นเป็นข้อความจากเธอจริงๆ แม้มันจะเป็นเพียงข้อความสั้นๆ (ตอบมาสั้นๆตลอดอ่ะ) แต่มันก็ทำให้ฉันยิ้มไปได้ทั้งวัน...ว่าอย่างน้อย  วันนี้เธอก็สบายดี...และเราได้พูดคุยกัน ฉันได้รับความใส่ใจเล็กๆจากเธอ... แม้จะเป็นเพียงเพราะเธอตอบข้อความที่ฉันถามไปครั้งก่อนก็ตาม ฉันก็รู้สึกดีใจทุกครั้ง ที่ได้รับข้อความจากเธอ...รวมถึงตั้งหน้าตั้งตารอทุกข้อความที่จะได้รับจากเธอ...

ทุกครั้งที่เข้าสู่พันทิป ฉันก็อดไม่ได้อีกเช่นกัน ที่จะตามไล่ดูกระทู้ต่างๆ ว่ามี login ของเธอมาตั้งกระทู้อะไรหรือเปล่า  หรือว่าได้มาตอบกระทู้อะไรของใครบ้างหรือเปล่า?  แค่ได้เห็น ฉันก็ดีใจ....

แต่ทั้งหมดนี้...น้อยครั้งเหลือเกินที่ฉันจะสมหวัง
น้อยครั้งเหลือเกิน ที่จะได้เห็นเธอ ได้รับรู้ ได้สัมผัส อะไรที่เกี่ยวข้องกับเธอ...
เธอเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ตัวใหญ่ของฉัน...ที่ฉันคอยเฝ้ามอง
ฉันเป็นเด็กน้อยตัวเล็กๆกระจ้อยร่อยของเธอ...ที่เธอไม่เคยมองเห็น
แม้จะเป็นได้แค่นี้...ฉันก็ยังคงเลือกที่จะทำแบบนี้ เป็นแบบนี้...ต่อไปอยู่ดี
ถามว่าเจ็บไหม? ไม่เจ็บหรอก
ถามว่ามีความสุขไหม? ฉันคิดว่าฉันมีความสุขนะ...แม้มันจะเป็นสุขที่เล็กน้อยและเลือนลางเหลือเกิน...แต่เพียงแค่ได้รู้ว่าเธอสบายดี ฉันก็สบายใจ...

หน้าที่ของฉัน...หน้าที่ของคนที่แอบรัก...ได้แค่นี้ก็ดีเท่าไหร่...
หน้าที่ของคนแปลกหน้าที่แอบรักเธอ...คือรอต่อไป...จนกว่าเธอนั้นจะชะงักมองเห็นกันแม้สักเพียงแว๊บเดียว...

สิ่งที่ฉันทำ สิ่งที่ฉันคิด...
อาจจะดูงี่เง่า ในสายตาใครต่อใคร
อาจจะเป็นได้เพียงเศษดินไร้ความหมาย
แต่อย่างน้อย...ฉันก็ได้รอ...ได้รู้ว่าทุกๆลมหายใจในแต่ละวัน...ฉันจะผ่านมันไปยังไง..อยู่เพื่อได้รอคอยใครสักคน...แค่ได้รู้สึกดีกับคนดีๆอย่างเธอ...แค่นี้ก็เป็นเหตุผลเพียงพอให้ฉันทำต่อไป...

ฉัน...คิดถึงเธอ....แค่อยากให้รู้ไว้...ว่าฉันคิดถึงเธอ...
ฉันไม่รู้ ว่าเธอจะได้มาเห็นกระทู้นี้หรือเปล่า?
ถ้าเห็น...ก็ช่วยทำเหมือนไม่รู้ต่อไปได้ไหม ว่าฉันชอบเธออยู่
แค่ทำทุกอย่างเหมือนเดิม...อย่าตกใจ อย่าหวาดกลัว...อย่าหนีฉันไป...
ฉันแค่....อยากรักเธอ...ไม่ต้องรักฉันหรอก ไม่ต้องรู้สึกดีกับฉันหรอก...
แค่อย่าผลักไส...แค่ช่วยรับเอาความรักนี้ไป...จะเอาไปไหน ทำอะไรก็แล้วแต่เธอ...ขอแค่เธอนั้น...ช่วยรับเอามันไปที...ความคิดถึงจากฉัน...มันมากมายจนแบกไว้ไม่ไหวแล้วเธอ....

จากคุณ : กลมขึ้นทุกวัน
เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 00:47:05




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com