เมื่อคืนฉันหลับลงไปพร้อมน้ำตา...
เช้านี้ตื่นมา..ก็น้ำตาอีกแล้ว...
จะเข้าไปดูให้ตัวเองเสียใจทำไมนะ...
เสียใจที่เห็นเขาเสียใจ...
เสียใจที่ทำไม่ได้แม้กระทั่งส่งมอบคำปลอบใจ...
เสียใจที่ไม่มีสิทธิ์จะให้พี่เขารู้ว่าเราเป็นกำลังใจให้
แล้วสุดท้าย...น้ำตาก็ไหลออกมาง่ายๆแบบนี้
ทั้งๆที่คิดว่ากำลังจะดีขึ้นแท้ๆ...
อ่อนแอเสียจริง...
น้ำตา...ทำไมไหลออกมาง่ายจังนะ ช่วงนี้?
นิดก็ร้อง หน่อยก็ร้อง เฮ้อ...อ่อนแอแท้น้อ
ไปละ อาบน้ำแล้วไปทำงานดีกว่า
หยุดความเศร้าเอาไว้หน้าจอ หน้าคอม ตรงนี้...
แล้วออกไปพยายามมีชีวิตที่ไม่ต้องมาทนเห็นทนเสียใจกับใครคนนึงแบบนี้ดีกว่า
วุ๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซ~~~~~~~
ตื่นมาพร้อมน้ำตาอีกแล้ว
